Αντώνης Μαρτσάκης - Σιγανός & Πεντοζάλης

Μ' ένα λουλούδι το κλαδί δεν λέγεται ανθισμένο
Εφίλησα σε μια φορά μα κι άλλες περιμένω
Εφίλησα σε μια φορά και γλύκανες τα χείλη
Άχι και να 'θελε ο θειός κι άλλες πολλές να στείλει
Άχι και να 'θελε ο θειός να θέλε κι η καρδιά σου
Μια νύχτα να αποκοιμηθώ μέσα στην αγκαλιά σου
Μιά νύχτα να αποκοιμηθώ με τα δικά σου χάδια
Κι ύστερα να γενούν πολλά τσ' αγάπης μας τα βράδια
Τα βράδια μας κι οι ταχινές κι οι μήνες και οι χρόνοι
Και να γεμίσουνε μ' ανθούς τσ' αγάπης μας οι κλώνοι
Και να γεμίσουνε μ' ανθούς οι πεθυμιές μας όλες
Και να μοσχομυρίζουνε σαν του Μαγιού τσι βιόλες
Χριστέ και να ήταν τούτο 'να τση μοίρας το γραμμένο
Κι απού το πρώτο μας φιλί το 'χω μελετημένο
Εφίλησα σε μια φορά κι ασύκα μη μου δώσεις
Κι εδά δεν ξεγλυκαίνομαι μόνο να με σκοτώσεις
Δεν είναι βάγια το φιλί, σκουπίζεις το και βγαίνει
Μα είναι πως γλυκαίνεσαι και ποιός σε ξεγλυκαίνει

[@nikmoul1491]

Ό,τι ωραιότερο άκουσα σήμερα!

[@chara_nt]

Τέλειο!!!

[@verafrroku1715]

είναι τέλειο

[@ΝίκοςΚουφάκης]

❤❤❤❤❤

[@xarispolitakis3156]

I'm