Ζητάτε να σας πω Ζητάτε να σασ πω Τον πρώτο μου σκοπό Τα περασμένα μου γινάτια Ζητάτε “είδα μάτια" Με σκίζετε κομμάτια Σε μια παλιά πληγή Που ακόμα αιμορραγεί Μη μου γυρνάτε το μαχαίρι Αφού ο καθένασ ξέρει Τι πόνο θα μου φέρει Είναι πολύ σκληρό Να σου ζητούν να τραγουδήσεισ Έναν παλιό σκοπό Που προσπαθείσ να λησμονήσεισ Στο γλέντι σασ αυτό Δε θα' τανε σωστό Αντί για άλλο πιοτό Να πιω εγώ φαρμάκι Μ' ένα τέτοιο τραγουδάκι Γελάτε ειρωνικά Και λέτε μυστικά Κι ίσωσ με κάποια καταφρόνια Μια και περάσαν χρόνια Εσύ τι κλαισ αιώνια Γιατί βαρυγκωμείσ Δεν είδαμε και μεισ Μιαν ομορφιά μεσα στη ζήση Δεν πήραμε απ' τη φύση Καρδιά για ν' αγαπήσει Αμ δεν είν' οι καρδιέσ Όλεσ το ίδιο καμωμένεσ Ουτέ κι οι ομορφιέσ Στον κόσμο δίκαια μοιρασμένεσ Και εδω στη συντροφιά Σε κάθε ρουφηξιά Ξεχνώ μιαν ομορφιά Που γέμιζε μεράκι Το παλιό μου τραγουδάκι
Ευχαριστώ πολύ! Αυτά τα κομμάτια είναι για λίγους και το λέω χωρίς να θέλω να δώσω αρνητικό ή θετικό πρόσημο. Απλώς ουδέτερο. Είναι για ανθρώπους που μπορούν να τα καταλάβουν, να τα ζήσουν, να συντονιστούν. Εγώ προσωπικά μπαίνω σε άλλο κόσμο με τα κομμάτια του Αττίκ. Μου αρέσουν παρα πολύ αλλά δεν τα ακούω τακτικά γιατί πλαντάζω στο κλάμα.
Μπράβο!
Πρώτη φορά ακούω τόσο καθαρή την φωνή της Δανάης. Φοβερή δουλειά. Συγχαρητήρια.
ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΕ ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ.
Υπεροχο τραγουδι υπεροχη φωνη
Ζητάτε να σας πω
Ζητάτε να σασ πω
Τον πρώτο μου σκοπό
Τα περασμένα μου γινάτια
Ζητάτε “είδα μάτια"
Με σκίζετε κομμάτια
Σε μια παλιά πληγή
Που ακόμα αιμορραγεί
Μη μου γυρνάτε το μαχαίρι
Αφού ο καθένασ ξέρει
Τι πόνο θα μου φέρει
Είναι πολύ σκληρό
Να σου ζητούν να τραγουδήσεισ
Έναν παλιό σκοπό
Που προσπαθείσ να λησμονήσεισ
Στο γλέντι σασ αυτό
Δε θα' τανε σωστό
Αντί για άλλο πιοτό
Να πιω εγώ φαρμάκι
Μ' ένα τέτοιο τραγουδάκι
Γελάτε ειρωνικά
Και λέτε μυστικά
Κι ίσωσ με κάποια καταφρόνια
Μια και περάσαν χρόνια
Εσύ τι κλαισ αιώνια
Γιατί βαρυγκωμείσ
Δεν είδαμε και μεισ
Μιαν ομορφιά μεσα στη ζήση
Δεν πήραμε απ' τη φύση
Καρδιά για ν' αγαπήσει
Αμ δεν είν' οι καρδιέσ
Όλεσ το ίδιο καμωμένεσ
Ουτέ κι οι ομορφιέσ
Στον κόσμο δίκαια μοιρασμένεσ
Και εδω στη συντροφιά
Σε κάθε ρουφηξιά
Ξεχνώ μιαν ομορφιά
Που γέμιζε μεράκι
Το παλιό μου τραγουδάκι
Πόσο ωραία φωνή, ζεστή ,γοητευτική
Το υπέροχο αυτό τραγούδι, μαζί με την ιστορία που το συνοδεύει καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την ιδιοφυΐα του Αττίκ.
Ευχαριστώ πολύ! Αυτά τα κομμάτια είναι για λίγους και το λέω χωρίς να θέλω να δώσω αρνητικό ή θετικό πρόσημο. Απλώς ουδέτερο. Είναι για ανθρώπους που μπορούν να τα καταλάβουν, να τα ζήσουν, να συντονιστούν. Εγώ προσωπικά μπαίνω σε άλλο κόσμο με τα κομμάτια του Αττίκ. Μου αρέσουν παρα πολύ αλλά δεν τα ακούω τακτικά γιατί πλαντάζω στο κλάμα.
υπέροχη!!!!
to kalitero tou attik
ΑΞΕΧΑΣΤΗ
Μαγεία
ΜΑΓΕΙΑ