"...ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος Κυρίου ὡς ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ..." Σας χαιρετώ και παίρνω το θάρρος να σας στείλω το μήνυμα αυτό εκτός των άλλων, από την εκτίμηση προς τον συγχωρεμένο Ρένο Αποστολίδη. Παρακολουθούσα σε νεαρή ηλικία τις τηλεοπτικές εκπομπές του που αποτέλεσαν για μένα κύρια πηγή γνώσης για τον Καβάφη καθώς δυστυχώς το σχολείο δεν μπόρεσε. Ελπίζω η θεματολογία των ποιημάτων που σας στέλνω να μην σας ξενίσει ως ελεύθερα πνεύματα που όλοι έχουμε τη βεβαιότητα και το καύχημα ότι είμαστε όπως και εκείνος ο ίδιος ο ποιητής. (Εύχομαι από καρδιάς ο Κύριος να αναπαύει τον Ρένο και τον Ηρακλή και το Άγιο Πνεύμα που "ὅπου θέλει πνεῖ" να σας χαρίζει την πλούσια δωρεά Του. Σοφία Κυριαζή) "Τρόμος" (1894) Την νύκτα, Δέσποτα Χριστέ μου, τον νου και την ψυχή μου φύλαττέ μου σαν γύρω μου αρχινούν και περπατούνε Όντα και Πράγματα που όνομα δεν έχουν και τ’ άσαρκα ποδάρια των στην κάμαρή μου τρέχουν και κάμνουν στο κρεβάτι μου κύκλο για να με διούνε - και με κοιτάζουν σαν να με γνωρίζουν σαν να καγχάζουν άφωνα που τώρα με φοβίζουν. Το ξέρω, ναι, με καρτερούνε σαν βδελυρούς καιρούς να μελετούνε οπόταν ίσως σέρνομουν μαζί των - μες στο σκότος με τα όντα και τα πράγματα αυτά ανακατευμένος. Κι αποφρενιάζουν ο καιρός να ξαναρθεί ο πρώτος. Μα δεν θα νά ’ρθει πια ποτέ· γιατί είμαι εγώ σωμένος, εις του Χριστού τ’ όνομα βαπτισμένος. Τρέμω σαν αισθανθώ το βράδυ σαν νιώσω που μες στο βαθύ σκοτάδι επάνω μου είναι μάτια καρφωμένα… Κρύψε με από την όρασί των, Δέσποτά μου. Και σαν μιλούν ή τρίζουνε, μη αφήσεις ώς τ’ αφτιά μου κανέν’ από τα λόγια των να ’ρθεί τα αφορεσμένα, μην τύχει και μες στην ψυχή μου φέρουν καμιά φρικώδη ανάμνησι απ’ τα κρυφά που ξέρουν. -------------------------------------------------------------------------- "Το Μετέπειτα" (1892) Πιστεύω το Μετέπειτα. Δεν με πλανούν ορέξεις της ύλης ή του θετικού αγάπη. Δεν είν’ έξις αλλ’ ένστικτον. Θα προστεθεί η ουρανία λέξις εις της ζωής την ατελή την άλλως άνουν φράσιν. Ανάπαυσις και αμοιβή θέλουν δεχθεί την δράσιν. Ότε διά παντός κλεισθεί το βλέμμα εις την Πλάσιν, θα ανοιχθεί ο οφθαλμός ενώπιον του Πλάστου. Κύμα αθάνατον ζωής θα ρεύσει εξ εκάστου Ευαγγελίου του Χριστού - ζωής αδιασπάστου.
Ευχαριστώ παρά πολύ παιδιά. Τα βίντεο σας είναι ανεκτίμητα.
"...ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος Κυρίου ὡς ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ..."
Σας χαιρετώ και παίρνω το θάρρος να σας στείλω το μήνυμα αυτό εκτός των άλλων, από την εκτίμηση προς τον συγχωρεμένο Ρένο Αποστολίδη. Παρακολουθούσα σε νεαρή ηλικία τις τηλεοπτικές εκπομπές του που αποτέλεσαν για μένα κύρια πηγή γνώσης για τον Καβάφη καθώς δυστυχώς το σχολείο δεν μπόρεσε. Ελπίζω η θεματολογία των ποιημάτων που σας στέλνω να μην σας ξενίσει ως ελεύθερα πνεύματα που όλοι έχουμε τη βεβαιότητα και το καύχημα ότι είμαστε όπως και εκείνος ο ίδιος ο ποιητής. (Εύχομαι από καρδιάς ο Κύριος να αναπαύει τον Ρένο και τον Ηρακλή και το Άγιο Πνεύμα που "ὅπου θέλει πνεῖ" να σας χαρίζει την πλούσια δωρεά Του. Σοφία Κυριαζή)
"Τρόμος" (1894)
Την νύκτα, Δέσποτα Χριστέ μου,
τον νου και την ψυχή μου φύλαττέ μου
σαν γύρω μου αρχινούν και περπατούνε
Όντα και Πράγματα που όνομα δεν έχουν
και τ’ άσαρκα ποδάρια των στην κάμαρή μου τρέχουν
και κάμνουν στο κρεβάτι μου κύκλο για να με διούνε -
και με κοιτάζουν σαν να με γνωρίζουν
σαν να καγχάζουν άφωνα που τώρα με φοβίζουν.
Το ξέρω, ναι, με καρτερούνε
σαν βδελυρούς καιρούς να μελετούνε
οπόταν ίσως σέρνομουν μαζί των - μες στο σκότος
με τα όντα και τα πράγματα αυτά ανακατευμένος.
Κι αποφρενιάζουν ο καιρός να ξαναρθεί ο πρώτος.
Μα δεν θα νά ’ρθει πια ποτέ· γιατί είμαι εγώ σωμένος,
εις του Χριστού τ’ όνομα βαπτισμένος.
Τρέμω σαν αισθανθώ το βράδυ
σαν νιώσω που μες στο βαθύ σκοτάδι
επάνω μου είναι μάτια καρφωμένα…
Κρύψε με από την όρασί των, Δέσποτά μου.
Και σαν μιλούν ή τρίζουνε, μη αφήσεις ώς τ’ αφτιά μου
κανέν’ από τα λόγια των να ’ρθεί τα αφορεσμένα,
μην τύχει και μες στην ψυχή μου φέρουν
καμιά φρικώδη ανάμνησι απ’ τα κρυφά που ξέρουν.
--------------------------------------------------------------------------
"Το Μετέπειτα" (1892)
Πιστεύω το Μετέπειτα. Δεν με πλανούν ορέξεις
της ύλης ή του θετικού αγάπη. Δεν είν’ έξις
αλλ’ ένστικτον. Θα προστεθεί η ουρανία λέξις
εις της ζωής την ατελή την άλλως άνουν φράσιν.
Ανάπαυσις και αμοιβή θέλουν δεχθεί την δράσιν.
Ότε διά παντός κλεισθεί το βλέμμα εις την Πλάσιν,
θα ανοιχθεί ο οφθαλμός ενώπιον του Πλάστου.
Κύμα αθάνατον ζωής θα ρεύσει εξ εκάστου
Ευαγγελίου του Χριστού - ζωής αδιασπάστου.
Ωχ έμπλεξα για τα καλά.
Κωστάκηηηη άλλαξε ρούχα ρε! :Ρ
Θα επιληφθούμε του ζητήματος!
Lefteris , από μία μισάωρη εκπομπή γνώσης, εσένα αυτό πού σού έμεινε ήταν νά αλλάξει ρούχα ό κύριος;
Μάλλον εσύ πρέπει να αλλάξεις μυαλά (;) !!!!!