Późny wieczór , jak oderwać się od Twojego nauczania , nieprawdopodobnie trafionego w serca tego słowa oczekujące. Ojciec , dr , podprzeor Marcin Ciechanowski , w takiej kondycji wciąż Cię oczekujemy . Radosny , uśmiechnięty, szczęśliwy wiarygodnie . Można❤❤❤❤
Dziękuję o.Marcinie. Jesteś sympatycznym, ciepłym i otwartym na ludzi człowiekiem. Sposób w jaki ewangelizujesz... jest przyjazny, pełen dobroci i wyrozumiałej mądrości. Tak wielu czuje się przy Tobie dobrze... jak przy nakrytym stole, a jednocześnie jak przy ciepłym piecu. Słuchanie staje się przyjemnością, a myślenie powinnością... Cieszę się, że mieszkam tak blisko Jasnej Góry. 👋👩🌾 Szczęść Boże.
Ludzie prawdziwie wierzący mają w sobie radość i nadzieję,natomiast ci narzekający na Kościół, mają wykrzywione od gniewu buzie... A przecież mówiąc o Bogu i o świętych, sama buzia się uśmiecha i serce raduje....❤❤❤ Jezu Ufam Tobie. Dziękuję o.Marcinie💙❤️🕊
Kocham Cię Ojcze za te konferencje , ale trzeba mieć dużo wiary, i miłości do Boga który jest Miłością i do ludzi którzy różnie nas traktują że wzajemnością, stąd jesteśmy wciąż sfrustrowani i narzekający, pozdrawiam serdecznie Bóg zapłać za Twoją osobę, radość i umiejętność przekazywania Słowa Bożego 🙏❤️🤗
Jestem zachwycona tymi homiliami. Są pełne mądrości, radości wiary, ufności, I cudownej autoironii. Autoironii wobec siebie , jako człowieka , wobec życia ziemskiego i jego małosci i przemijalności . Dziękuję
Tęsknię za Jasną Górą. Ale nawet jeśli nie mogę teraz tam być to mogę czcić Matkę Bożą Różańcem tu gdzie jestem. Bóg okazuje mi miłosierdzie szczególnie przez Maryję.
To prawda, że radosny przekaz buduję, tylko, że nie każdy powołany ma taki dar radosnego przekazu jak Ty Ojcze Marcinie. Dziękujmy Bogu za tę łaskę. Z ogromną radością i niekiedy z podziwem słucham słów Bożych w Twoim przekazie Ojcze. Bóg zapłać. Wiele łask Bożych życzymy na dalszy czas rekolekcji, kazań.... ❤
Ojcze Marcinie!;) Szczęśliwy kto się do Matki uciecze w sytuacji gdy Bóg słusznie okazuje nam Swój gniew. Sam Jezus dał nam Matkę by także rozbrajała słuszny Boży gniew.
Bóg zapłać za SŁOWO! Dodatkowo myśl: w Parafii i nie tylko właśnieglosi sie proste słowa, a właśnue brakuje i szerszego Słowa, głębszego wejścia duchowego Błogosławionego Czasu Wszystkim
BOZE BLOGOSLAW KRÓLOWA POLSKI Z JASNEJ GÓRY AMEN JEZU PROSZĘ CIĘ WYLEJ NA LUDZI WIELE ŁASK ABY ODMAWIALI NOWENNĘ DO NAJDROŻSZEJ KRWI JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA ABY ZBAWILI SIEBIE I RODZINĘ I DUSZĘ KTÓRE ODESZŁY TEGO SWIATA NIE PRZYGOTOWANE AMEN JEZUS ZYJE JEST Z NAMI AMEN.AMEN
Jesteś ojcze Marcinie księdzem z krwi i kości niesiesz radość i nadzieję proszę westchnij do Boga za moimi dziećmi które nie całkiem ale oddaliły się od Mszy Świętej dziękuję całym sercem
Twoje słowa niosą radość,życie,zrozumienie miłosierdzia.Twoje słowa umacniają fundament wiary w każdym który Cię słucha.Miłuję Ciebie bracie,ojcze Marcinie❤
Bóg jest samą miłością. Bogiem miłosiernym i miłującym. Bóg nikogo nie karze. Jest samą miłością. To my się karzemy. Bądźmy radości i ufajmy Jezusowi. Dążmy do nieba do światła , a nie do ciemności. SW. Kochana siostro Faustyno módl się za nami. Bóg zapłać o. Marcinie❤
JEZU UFAM TOBIE.POPROWADZ POLAKOW BY DZIS Z MIŁOSCIĄ WZIELI ODEMNIE PACZKI DO MOICH DZIECI WNUKOW WNUCZEK PRAWNUSIOW BY BEZPIECZNIE DOSTARCZYLI IM . BY DOTARŁA BEZPIECZNIE POMOC MOJA .JEZU UFAM TOBIE. JEZU TY SIE TYM ZAJMNIJ.DZIĘKUJE CI JEZU ZA OTRZYMANE ŁASKI.❤❤❤
Drogi Księże, sposób, w jaki przedstawiasz Boga i głosisz Jego Słowo, jest nie tylko zrozumiały, ale piękny, pełen radości często wzruszający i bardzo poruszający serce. ❤ Nie zrozumie ten,kto nie slucha. Wielkie Bóg zapłać. Nich Pan Jezus błogosławi 🙏💚🌹
Pewien żebrak opowiada Jezusowi przy studni długą historię swego wygnania po śmierci ojca przez braci, gdyż był z innej matki. Przeklinał ich, gdyż ta zmarła w końcu z niedostatku w jego zbliżającej się młodości. Na koniec jednak unieszczęśliwił się jeszcze bardziej i został uciekinierem, ponieważ jednego z tych braci nawet zabił. „Minęło dziesięć lat od śmierci mojej matki... Obraził mnie, znieważając moją matkę... Nazwał ją „brudną suką”, a mnie nazwał „synem hieny”... Panie, gdyby nie to, że tknął moją matkę... zniósłbym to. Ale on ją znieważył... Ścisnąłem go za gardło. Biliśmy się. Chciałem go tylko uderzyć... ale on upadł na ziemię... Na ziemi była śliska trawa, na zboczu... a w dole - parów i strumień... Stoczył się, bo był pijany, i wpadł... do dziś go szukają, od tak wielu lat... (…) A potem... usłyszałam o Tobie... Jednak bałem się... Mówiono, że Ty widzisz serce człowieka. A ci rabini izraelscy są tak źli!... Oni nie znają litości... Ty więc, Rabbi rabbich, wzbudzałeś moje przerażenie... I uciekałem przed Tobą. A jednak chciałbym uzyskać przebaczenie...” Wyczerpany osunął się na ziemię z płaczem... Jezus patrzy na niego i szepcze: „Niechaj będą nałożone na Mnie i te grzechy!... Synu! Posłuchaj. Nie jestem przerażającym, lecz - Litościwym. To także dla ciebie przyszedłem. Nie wstydź się Mnie... Jestem Odkupicielem. Chcesz uzyskać przebaczenie? Za co?” „Za moją zbrodnię. Ty mnie o to pytasz? Zabiłem mego brata.” - odpowiada żebrak. „Powiedziałeś: „chciałem go tylko uderzyć”, bo w tamtej chwili byłeś znieważony i rozgniewany. Ale kiedy nienawidziłeś i przeklinałeś nie jednego, lecz sześciu braci, nie byłeś obrażany ani rozgniewany. Czyniłeś to spontanicznie, tak samo jak się oddycha. Nienawiść i przeklinanie, radość z tego, że zostali uderzeni - to był twój chleb duchowy, prawda?” - pyta Jezus. „Tak Panie. Przed dziesięć lat karmiłem się tym, jak chlebem.” „Właśnie. W rzeczywistości największa zbrodnia rozpoczęła się w chwili, w której zacząłeś nienawidzić i przeklinać. Jesteś sześciokrotnym zabójcom twoich braci.” „Ale, Panie, oni mnie zrujnowali i nienawidzili... A moja matka umarła z głodu...” „Chcesz powiedzieć, że miałeś rację mszcząc się...” - mówi Jezus. „Tak, to chcę powiedzieć.” - przytakuje żebrak „Nie masz racji. Był Bóg, aby karać. Ty miałeś kochać. A Bóg pobłogosławiłby ci na ziemi i w Niebie." „Zatem nie pobłogosławi mi?” „Skrucha sprowadza błogosławieństwo. Ale ileż bólu, ileż strapień sobie zadałeś! Przez swoją nienawiść wywołałeś ich o wiele więcej niż spowodowali twoi bracia!...” „To prawda! To prawda! To przerażenie, które trwa ponad dwadzieścia sześć lat... O! Przebacz mi w imię Boga. Widzisz, że mam w sobie ból z powodu mojej winy! Nie proszę o nic dla mojego życia. Jestem chorym żebrakiem. Ale chcę nim zostać, cierpieć i pokutować. Daj mi jednak pokój Boży! Składałem ofiary w Świątyni, cierpiąc głód, aby zebrać sumę na całopalenie. Nie mogłem jednak wypowiedzieć mojej zbrodni, więc nie wiem, czy moja ofiara została przyjęta...” - wyznaje mężczyzna. „Była bezwartościowa. Nawet gdybyś każdego dnia składał jedną, na cóż by się zdała, skoro kłamałbyś ofiarowując ją? „To obrzęd zabobonny i daremny, jeśli go nie poprzedzi szczere wyznanie grzechu”. To grzech dodany do grzechu, a zatem taka ofiara jest bardziej niż bezużyteczna... ofiara świętokradzka. Co mówiłeś kapłanowi?” - pyta Jezus. „Mówiłem: „Zgrzeszyłem nieświadomie, czyniąc rzeczy zakazane przez Pana, i chcę za to wynagrodzić.” . Myślałem: „Ja wiem, w jaki sposób zgrzeszyłem, i Bóg to wie. Ale człowiekowi nie mogę tego powiedzieć wyraźnie. Bóg, który wszystko widzi, wie, że myślę o moim grzechu.”.” „Uściślenia tylko umysłowe to niegodne uniki. Najwyższy ich nienawidzi. Kiedy się grzeszy, trzeba odpokutować. Nie czyń tego więcej.” - odpowiada mu Jezus. „Nie, Panie. A otrzymam przebaczenie? Albo mam iść wszystko wyznać? Zapłacić życiem za życie, jakie odebrałem? Wystarczy mi, że umrę z przebaczeniem Bożym.” „Żyj, aby odpokutować. Nie mógłbyś przywrócić męża wdowie ani ojca dzieciom... trzeba było się zastanawiać, zanim zezwoliłeś na to, żeby nienawiść stała się twoją panią! Ale wstań i krocz twoją nową drogą. Znajdziesz Moich uczniów... (…) Będziesz pamiętał imiona? Szczególnie do nich się zwróć. Teraz chodźmy...” „ Nie pijesz?” - pyta żebrak „Wypiłem twoje łzy. Nie ma dla Mnie nic bardziej krzepiącego od duszy, która powraca do Boga.” „Otrzymałem więc przebaczenie?! Powiedziałeś bowiem: „powraca do Boga”?” „Tak. Zostało ci wybaczone. I już nigdy nie żyw nienawiści.” Mężczyzna, który wstał, pochyla się znowu i całuje stopy Jezusa. Wracają do apostołów i zastają ich na dyskusji z uczonymi w Piśmie. „Oto Nauczyciel. On może wam odpowiedzieć i powiedzieć, że jesteście grzesznikami.” „Co się dzieje?” - pyta Jezus, którego pełne szacunku powitanie nie spotyka się z odpowiedzią. „Nauczycielu, oni nas gnębią swoimi pytaniami i kpinami...” „Znosić przykrości to uczynek miłosierdzia...” „Ale oni obrażają Ciebie. Oni z Ciebie czynią cel pogardy... i ludzie się wahają. Widzisz? Udało nam się zgromadzić ludzi... A kto został? Kilka niewiast... „O, nie! Macie też mężczyznę, brudasa! To dla was i tak zbyt wiele! Ale... o Nauczycielu, czyż Ci się nie wydaje, że się zbytnio zanieczyszczasz?... Ty, który zawsze powtarzasz, że brud budzi w Tobie odrazę?” - szydzi jakiś młody uczony w Piśmie, wskazując palcem żebraka, którego Jezus ma u Swego boku. „On nie jest brudny. On nie ma brudu, który Mnie odpycha. On jest „ubogi”. Ubogi nie napawa wstrętem. Jego nędza powinna wywołać w duszy jedynie uczucie braterskiego współczucia. Brzydzę się tylko nędzą duchową, cuchnącymi sercami, duszami w łachmanach, duszami okrytymi ranami.” „A wiesz, że ona taka nie jest?” - pytają. „Wiem, że teraz, gdy poznał Boga, wierzy i ufa Jemu i Jego miłosierdziu.” - odpowiada im Jezus. „Poznał? A gdzież On mieszka? Powiedz, abyśmy i my mogli tam pójść i ujrzeć Jego oblicze. Cha! Cha! Bóg straszliwy, na którego Mojżesz nie ośmielał się patrzeć, musi mieć oblicze tak samo straszliwe także w Swoim miłosierdziu, nawet jeśli po tak wielu wiekach złagodził Swą surowość!” - odpowiada młody uczony w Piśmie i wybucha śmiechem bardziej szyderczym niż bluźnierstwo. „Ja, który do ciebie mówię, jestem Miłosierdziem Boga!” - woła Jezus. Wyprostował się i jak błyskawica jest moc Jego spojrzenia i gestu. Nie wiem, jak tamten może się nie bać.., jednak, chociaż nie ucieka, nie potrafi dalej szydzić. Milknie. Zastępuje go inny: „O! Próżne słowa! (…) Otóż chcielibyśmy otrzymać od Ciebie podobny cud, aby uwierzyć. W Świątyni, na Paschę, ogłuchliśmy od rozlegającej się nowiny, przyniesionej przez przewoźnika, iż zatrzymałeś wezbraną rzekę. Skoro więc dla jakiegoś tam mężczyzny tak wiele uczyniłeś, to dla nas - będących kimś o wiele więcej niż on - uczyń cud, wstępując do Jordanu z Twoimi uczniami. Przejdźcie suchą stopą jak Mojżesz przez Morze Czerwone i Jozue w Galgali. Dalej!... Czary służą jedynie niewykształconym. Nas nie zwiedzie Twoja nekromancja. Chociaż Ty, to rzecz znana, znasz sekrety Egiptu i magiczne zaklęcia...” „Nie potrzebuję ich.” - mówi Jezus „Zejdźmy do rzeki, a uwierzymy w Ciebie.” „Jest napisane: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga twego!” „Nie jesteś Bogiem! Jesteś biednym szaleńcem. Jesteś kimś, kto podburza niewykształcone tłumy. Z nimi to łatwe, bo masz ze sobą Belzebuba. Jednak przy nas, przyozdobionych oznakami egzorcystów, jesteś mniej, niż niczym.” - mówi jeden uczony tonem agresywnym. (…) „Tam znajduje się pustynia Judzka i tam przemówił do Mnie Duch Zła, kusząc Mnie, abym wystawił na próbę Pana, Mego Boga. Ale ja odpowiedziałem: „Idź precz szatanie! Powiedziane jest, że Boga trzeba czcić, a nie - kusić. I aby Mu służyć, trzeba wznieść się ponad ciało i krew.” To i wam powiadam.” „Nas więc nazywasz szatanem? Nas? O! Przeklęty!” Bardziej podobni do uliczników niż doktorów Prawa podnoszą kamienie rozrzucone na ziemi, żeby Go uderzyć i krzyczą: „Wynoś się! Wynoś! Bądź na wieki przeklęty!” (…) Jakiż głos rozdarty, osłabiony, niemal matowy ma Jezus płaczący nad zatwardziałością Izraela! Mówi dalej: „Czas i ludzie rozrzucili pamiątkowe kamienie w rzece... Na ziemi nienawiść rozproszy moich dwunastu. Upływ czasu i ludzie zniszczyli pamiątkowy ołtarz nad brzegami rzeki... Już nie można odróżnić pierwszych od drugich kamieni. Służyły bowiem do najróżniejszych celów z powodu nienawiści demonów, które są nie tylko w piekle, ale także w ludziach. Niektóre z nich zostały użyte nawet do zabijania. Któż Mnie zapewni, że pośród kamieni podniesionych przeciw Mnie nie było odłamków bardzo twardych kamieni wybranych na polecenie Jozuego? Bardzo twardych! Wrogich! O, bardzo twardych! Nawet pośród Moich będą tacy, którzy, podzieleni, posłużą za chodnik dla demonów nacierających na Mnie... i staną się kamieniami, aby Mnie uderzyć... I już nie będą kamieniami wybranymi... lecz szatanami. O! Jakubie, bracie Mój! Bardzo twardy jest Izrael dla swego Pana!” Jezus jest przygnębiony, opanowany jakimś smutkiem. I - rzecz nigdy nie widziana - pochyla się na ramię Jakuba Alfeusza i obejmuje go płacząc...
Teatralne umiejętności to masz chlopie opanowane bardzo porzadnie, tyle że, chyba jest coraz mniej takich ludzi na których ta barankologia działa tak mi sie zdaje. "Bóg jest sprawiedliwy", hmm, więc dlaczego jedni ludzie mają prywatne odrzutowce a inni nie mają co jeść? Sprawiedliwość oznacza tylko odpowiedzialność karną??? A po co Ksiedzu uniwersytet? Przecież religia mówi że swiat i ludzi stworzył Bóg a nauka mówi że nie. Więc jak to jest że Ksiądz chodzi tam gdzie zaprzecza sie Boskości??? A jak wychowujecie i nauczacie jako kapłani swych wiernych parafian jeśli idą do kościołów i przyjmują komunię świętą a potem wracają do domów i wyrzucają chleb do śmietników, inne jedzenie także, czy tak jest wg Boga?
Dobrze, że zadajesz pytania; że rażą Cię kontrasty tego życia wśród katolików. Wydaje mi się, że jesteś młody ciałem, a może tylko duchem. Gdy byłem młody, też podobne pytania stawiałem. I nie chodziłem do Kościoła, i wydawało mi się, że to wszystko teatr. Raz jednak Bóg się o mnie upomniał i jakimś cudem zaprosił mnie do Kościoła Katolickiego na Mszę świętą i nie wiem jak to zrobił, ale mnie wtedy tak mocno doświadczył Swoją Obecnością w Kościele, w który wtedy nie wierzyłem, że zacząłem chodzić Tam codziennie przez kilka miesięcy... a potem dał mi upaść jeszcze kilka razy, żebym Mu zaufał... i tak już mi zostało... droga krzyżowa to doświadczenie każdego człowieka, choć nie każdy jest tego świadomy, zwłaszcza gdy stoi z daleka od Kościoła i oprócz zła, które Go (Kościół) dotyka, nie wiele się Nim interesuje. Mam nadzieję, że Go doświadczysz, Jacku.
Powiem Ci jeszcze jedno, Bóg dał mi też usłyszeć Jego Słowo, przez usta tego kapłana... i było to Słowo życia, bo uwalniało mnie od siebie samego... i potwierdzało, że Bóg Jes+ miłosierny i kocha także mnie... i Ciebie.
Późny wieczór , jak oderwać się od Twojego nauczania , nieprawdopodobnie trafionego w serca tego słowa oczekujące. Ojciec , dr , podprzeor Marcin Ciechanowski , w takiej kondycji wciąż Cię oczekujemy . Radosny , uśmiechnięty, szczęśliwy wiarygodnie . Można❤❤❤❤
Bóg zapłać ❤🙏Szczęść Boże 🙏💝
Ojcze Ty niesiesz radość, mówiąc o Bogu❤❤❤
Dziękuję o.Marcinie.
Jesteś sympatycznym, ciepłym i otwartym na ludzi człowiekiem.
Sposób w jaki ewangelizujesz... jest przyjazny, pełen dobroci i wyrozumiałej mądrości. Tak wielu czuje się przy Tobie dobrze... jak przy nakrytym stole, a jednocześnie jak przy ciepłym piecu.
Słuchanie staje się przyjemnością, a myślenie powinnością...
Cieszę się, że mieszkam tak blisko Jasnej Góry. 👋👩🌾
Szczęść Boże.
Ojcze Marcinie, dziękuję że ułatwiasz mi wierzyć.
Niech Dobry Jezus blogoslawi Cie Ojcze...I Was Wsxystkich na Jasnej Gorze...
Szczęść Boże słuchacze!!!!! Wszelkiego błogosławieństwa dla Ciebie o Marcinie...❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Pięknie mówi O.Marcin. Taka radosna wiara
Szczęść Boże Ojcze Marcinie , dziękuję za dzisiejsze słowo. Niech Jezus zawsze będzie w moim sercu, tak mi dopomóż Bóg. Amen
Bóg zapłać za piękne Słowa Boże ❤
Ludzie prawdziwie wierzący mają w sobie radość i nadzieję,natomiast ci narzekający na Kościół, mają wykrzywione od gniewu buzie... A przecież mówiąc o Bogu i o świętych, sama buzia się uśmiecha i serce raduje....❤❤❤ Jezu Ufam Tobie. Dziękuję o.Marcinie💙❤️🕊
Kocham Cię Ojcze za te konferencje , ale trzeba mieć dużo wiary, i miłości do Boga który jest Miłością i do ludzi którzy różnie nas traktują że wzajemnością, stąd jesteśmy wciąż sfrustrowani i narzekający, pozdrawiam serdecznie Bóg zapłać za Twoją osobę, radość i umiejętność przekazywania Słowa Bożego 🙏❤️🤗
Jestem zachwycona tymi homiliami. Są pełne mądrości, radości wiary, ufności, I cudownej autoironii. Autoironii wobec siebie , jako człowieka , wobec życia ziemskiego i jego małosci i przemijalności . Dziękuję
Ojcze Marcinie Bóg zapłać za piękne,pouczające Słowo Boże. Ma Ojciec Marcin dar przekazywania wiary w radości, uśmiechu .Z Panem Bogiem ❤️
Jestes ojcze Marcinie,kiedy Ciebie slucham,powodem do duzej radosci 🥰😀👏
Dziękuję bardzo o.Marcinie za te słowa pouczające wypełnione radoscia😘nasuwa się myśl słowa uczą przykłady pociągają ☺️Dobrego dnia 🫶🙂❤️🙏
Szczęść Boże Bóg zapłać 🙏
Oj.Marcinie Bóg zapłać za przekazane radosnego słowa Miłości Boga❤
Bóg zapłać za piękne słowa i pozdrawiam serdecznie
Bóg Zapłać.
Bóg zapłać ❤
Za zdrowie i dom, nowej pracy, podróży syna,.za zdrowie i dom, dobrze załatwienie spraw 🖤🙏🌌
Bóg zapłać 🙏 Ojcze Marcinie słuchając homili serce ❤️ się raduje.
Bóg zapłać Ojcze Marcinie ❤
Ojcze Marcinie jesteś prawdziwym Wspaniał Apostołem na te trudne czasy.Dziekujemy
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Bóg zapłać za piękne rozważanie
Piękna homilia .Piękne szczere wartościowe Słowo Boże 😇. Dziękuję księże Marcinie 😇
Tęsknię za Jasną Górą.
Ale nawet jeśli nie mogę teraz tam być to mogę czcić Matkę Bożą Różańcem tu gdzie jestem.
Bóg okazuje mi miłosierdzie szczególnie przez Maryję.
To prawda, że radosny przekaz buduję, tylko, że nie każdy powołany ma taki dar radosnego przekazu jak Ty Ojcze Marcinie. Dziękujmy Bogu za tę łaskę. Z ogromną radością i niekiedy z podziwem słucham słów Bożych w Twoim przekazie Ojcze. Bóg zapłać. Wiele łask Bożych życzymy na dalszy czas rekolekcji, kazań.... ❤
Siostra Faustyna to moja ulubiona Swieta 🌺🌹🌺😇😇🌺🌹🌺
Dziękuję o.Marcinie za zawsze wzmacniające mnie słowa. Niech Duch Święty prowadzi Ciebie w posłudze 🙏❤
Ojcze Marcinie!;)
Szczęśliwy kto się do Matki uciecze w sytuacji gdy Bóg słusznie okazuje nam Swój gniew.
Sam Jezus dał nam Matkę by także rozbrajała słuszny Boży gniew.
BÓG ZAPŁAĆ OJCZE 🙏
Drogi ks Marcinie wszystko mówisz dobrze 💯❤️🙏😇cudnie słowa zapadają w serce i je zmieniają ❤. Bóg zaplac. Boże błogosław swojemu kapłanowi
Bog zapłać ks. Marcinie.
Bóg zapłać za SŁOWO!
Dodatkowo myśl: w Parafii i nie tylko właśnieglosi sie proste słowa, a właśnue brakuje i szerszego Słowa, głębszego wejścia duchowego Błogosławionego Czasu Wszystkim
🌻❤🙏❤😇❤🌻BÓG ZAPŁAĆ ZA CUDOWNE SLOWO BOŻE JEZU UFAM TOBIE 🌻❤🙏❤😇❤🌻🌻🌻
Jak zwykle PIEKNIE!!! 💐🙏👌
BOZE BLOGOSLAW KRÓLOWA POLSKI Z JASNEJ GÓRY AMEN JEZU PROSZĘ CIĘ WYLEJ NA LUDZI WIELE ŁASK ABY ODMAWIALI NOWENNĘ DO NAJDROŻSZEJ KRWI JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA ABY ZBAWILI SIEBIE I RODZINĘ I DUSZĘ KTÓRE ODESZŁY TEGO SWIATA NIE PRZYGOTOWANE AMEN JEZUS ZYJE JEST Z NAMI AMEN.AMEN
Jesteś ojcze Marcinie księdzem z krwi i kości niesiesz radość i nadzieję proszę westchnij do Boga za moimi dziećmi które nie całkiem ale oddaliły się od Mszy Świętej dziękuję całym sercem
Twoje słowa niosą radość,życie,zrozumienie miłosierdzia.Twoje słowa umacniają fundament wiary w każdym który Cię słucha.Miłuję Ciebie bracie,ojcze Marcinie❤
Bóg jest samą miłością. Bogiem miłosiernym i miłującym. Bóg nikogo nie karze. Jest samą miłością. To my się karzemy. Bądźmy radości i ufajmy Jezusowi. Dążmy do nieba do światła , a nie do ciemności. SW. Kochana siostro Faustyno módl się za nami. Bóg zapłać o. Marcinie❤
Jezus Chrystus Król Polski❤❤❤🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱
Bóg zapłać! ❤️🔥
Bóg zapłać Drogi Kaplanie ❤
JEZU UFAM TOBIE.POPROWADZ POLAKOW BY DZIS Z MIŁOSCIĄ WZIELI ODEMNIE PACZKI DO MOICH DZIECI WNUKOW WNUCZEK PRAWNUSIOW BY BEZPIECZNIE DOSTARCZYLI IM . BY DOTARŁA BEZPIECZNIE POMOC MOJA .JEZU UFAM TOBIE. JEZU TY SIE TYM ZAJMNIJ.DZIĘKUJE CI JEZU ZA OTRZYMANE ŁASKI.❤❤❤
Ojcze Marcinie,jesteś promyczkiem na drodze do Boga. Dziękuję Panu Bogu za dar którym Cię obdarzył i uzdolnił do przekazania nam obrazu Boga.
Jak zwykle piękne kazanie, które w dodatku słuchałem na żywo :)
Dziękuję 🙏🤍💙
Bog zaplac
Dziękuję! 😀
Do zobaczenia na Jasnej Górze Ojcze Marcinku 😃 niedługo napiszę email w tej sprawie Pozdrawiam
Wszystkiego błogosławionego 🙂🙏
To że nie potrafię się ciszyć że SŁOWA BOŹEGO świadczy o mocy szatana😢😢😢
O dar Nieba dla Duszy mamy Janki ✝️🪔🖤
🙏🙏🙏💪💪💪👍👍👍
Drogi Księże, sposób, w jaki przedstawiasz Boga i głosisz Jego Słowo, jest nie tylko zrozumiały, ale piękny, pełen radości często wzruszający i bardzo poruszający serce. ❤
Nie zrozumie ten,kto nie slucha. Wielkie Bóg zapłać. Nich Pan Jezus błogosławi 🙏💚🌹
❤
A M E N❤
😊
Jezu zapisuję Twoje imię w moim sercu, bądź moją Miłością której mi życie poskapilo.. ❤
Ojciec Profesor jest ŚWIĘTYM KAPŁANEM !!!!!!!!!!!
Nie jestem profesorem, - jeno ledwo doktorem :-)
Naprawdę
Pewien żebrak opowiada Jezusowi przy studni długą historię swego wygnania po śmierci ojca przez braci, gdyż był z innej matki. Przeklinał ich, gdyż ta zmarła w końcu z niedostatku w jego zbliżającej się młodości. Na koniec jednak unieszczęśliwił się jeszcze bardziej i został uciekinierem, ponieważ jednego z tych braci nawet zabił.
„Minęło dziesięć lat od śmierci mojej matki... Obraził mnie, znieważając moją matkę... Nazwał ją „brudną suką”, a mnie nazwał „synem hieny”... Panie, gdyby nie to, że tknął moją matkę... zniósłbym to. Ale on ją znieważył... Ścisnąłem go za gardło. Biliśmy się. Chciałem go tylko uderzyć... ale on upadł na ziemię... Na ziemi była śliska trawa, na zboczu... a w dole - parów i strumień... Stoczył się, bo był pijany, i wpadł... do dziś go szukają, od tak wielu lat... (…) A potem... usłyszałam o Tobie... Jednak bałem się... Mówiono, że Ty widzisz serce człowieka. A ci rabini izraelscy są tak źli!... Oni nie znają litości... Ty więc, Rabbi rabbich, wzbudzałeś moje przerażenie... I uciekałem przed Tobą. A jednak chciałbym uzyskać przebaczenie...”
Wyczerpany osunął się na ziemię z płaczem...
Jezus patrzy na niego i szepcze: „Niechaj będą nałożone na Mnie i te grzechy!... Synu! Posłuchaj. Nie jestem przerażającym, lecz - Litościwym. To także dla ciebie przyszedłem. Nie wstydź się Mnie... Jestem Odkupicielem. Chcesz uzyskać przebaczenie? Za co?”
„Za moją zbrodnię. Ty mnie o to pytasz? Zabiłem mego brata.” - odpowiada żebrak.
„Powiedziałeś: „chciałem go tylko uderzyć”, bo w tamtej chwili byłeś znieważony i rozgniewany. Ale kiedy nienawidziłeś i przeklinałeś nie jednego, lecz sześciu braci, nie byłeś obrażany ani rozgniewany. Czyniłeś to spontanicznie, tak samo jak się oddycha. Nienawiść i przeklinanie, radość z tego, że zostali uderzeni - to był twój chleb duchowy, prawda?” - pyta Jezus.
„Tak Panie. Przed dziesięć lat karmiłem się tym, jak chlebem.”
„Właśnie. W rzeczywistości największa zbrodnia rozpoczęła się w chwili, w której zacząłeś nienawidzić i przeklinać. Jesteś sześciokrotnym zabójcom twoich braci.”
„Ale, Panie, oni mnie zrujnowali i nienawidzili... A moja matka umarła z głodu...”
„Chcesz powiedzieć, że miałeś rację mszcząc się...” - mówi Jezus.
„Tak, to chcę powiedzieć.” - przytakuje żebrak
„Nie masz racji. Był Bóg, aby karać. Ty miałeś kochać. A Bóg pobłogosławiłby ci na ziemi i w Niebie."
„Zatem nie pobłogosławi mi?”
„Skrucha sprowadza błogosławieństwo. Ale ileż bólu, ileż strapień sobie zadałeś! Przez swoją nienawiść wywołałeś ich o wiele więcej niż spowodowali twoi bracia!...”
„To prawda! To prawda! To przerażenie, które trwa ponad dwadzieścia sześć lat... O! Przebacz mi w imię Boga. Widzisz, że mam w sobie ból z powodu mojej winy! Nie proszę o nic dla mojego życia. Jestem chorym żebrakiem. Ale chcę nim zostać, cierpieć i pokutować. Daj mi jednak pokój Boży! Składałem ofiary w Świątyni, cierpiąc głód, aby zebrać sumę na całopalenie. Nie mogłem jednak wypowiedzieć mojej zbrodni, więc nie wiem, czy moja ofiara została przyjęta...” - wyznaje mężczyzna.
„Była bezwartościowa. Nawet gdybyś każdego dnia składał jedną, na cóż by się zdała, skoro kłamałbyś ofiarowując ją? „To obrzęd zabobonny i daremny, jeśli go nie poprzedzi szczere wyznanie grzechu”. To grzech dodany do grzechu, a zatem taka ofiara jest bardziej niż bezużyteczna... ofiara świętokradzka. Co mówiłeś kapłanowi?” - pyta Jezus.
„Mówiłem: „Zgrzeszyłem nieświadomie, czyniąc rzeczy zakazane przez Pana, i chcę za to wynagrodzić.” . Myślałem: „Ja wiem, w jaki sposób zgrzeszyłem, i Bóg to wie. Ale człowiekowi nie mogę tego powiedzieć wyraźnie. Bóg, który wszystko widzi, wie, że myślę o moim grzechu.”.”
„Uściślenia tylko umysłowe to niegodne uniki. Najwyższy ich nienawidzi. Kiedy się grzeszy, trzeba odpokutować. Nie czyń tego więcej.” - odpowiada mu Jezus.
„Nie, Panie. A otrzymam przebaczenie? Albo mam iść wszystko wyznać? Zapłacić życiem za życie, jakie odebrałem? Wystarczy mi, że umrę z przebaczeniem Bożym.”
„Żyj, aby odpokutować. Nie mógłbyś przywrócić męża wdowie ani ojca dzieciom... trzeba było się zastanawiać, zanim zezwoliłeś na to, żeby nienawiść stała się twoją panią! Ale wstań i krocz twoją nową drogą. Znajdziesz Moich uczniów... (…) Będziesz pamiętał imiona? Szczególnie do nich się zwróć. Teraz chodźmy...”
„ Nie pijesz?” - pyta żebrak
„Wypiłem twoje łzy. Nie ma dla Mnie nic bardziej krzepiącego od duszy, która powraca do Boga.”
„Otrzymałem więc przebaczenie?! Powiedziałeś bowiem: „powraca do Boga”?”
„Tak. Zostało ci wybaczone. I już nigdy nie żyw nienawiści.”
Mężczyzna, który wstał, pochyla się znowu i całuje stopy Jezusa. Wracają do apostołów i zastają ich na dyskusji z uczonymi w Piśmie.
„Oto Nauczyciel. On może wam odpowiedzieć i powiedzieć, że jesteście grzesznikami.”
„Co się dzieje?” - pyta Jezus, którego pełne szacunku powitanie nie spotyka się z odpowiedzią.
„Nauczycielu, oni nas gnębią swoimi pytaniami i kpinami...”
„Znosić przykrości to uczynek miłosierdzia...”
„Ale oni obrażają Ciebie. Oni z Ciebie czynią cel pogardy... i ludzie się wahają. Widzisz? Udało nam się zgromadzić ludzi... A kto został? Kilka niewiast...
„O, nie! Macie też mężczyznę, brudasa! To dla was i tak zbyt wiele! Ale... o Nauczycielu, czyż Ci się nie wydaje, że się zbytnio zanieczyszczasz?... Ty, który zawsze powtarzasz, że brud budzi w Tobie odrazę?” - szydzi jakiś młody uczony w Piśmie, wskazując palcem żebraka, którego Jezus ma u Swego boku.
„On nie jest brudny. On nie ma brudu, który Mnie odpycha. On jest „ubogi”. Ubogi nie napawa wstrętem. Jego nędza powinna wywołać w duszy jedynie uczucie braterskiego współczucia. Brzydzę się tylko nędzą duchową, cuchnącymi sercami, duszami w łachmanach, duszami okrytymi ranami.”
„A wiesz, że ona taka nie jest?” - pytają.
„Wiem, że teraz, gdy poznał Boga, wierzy i ufa Jemu i Jego miłosierdziu.” - odpowiada im Jezus.
„Poznał? A gdzież On mieszka? Powiedz, abyśmy i my mogli tam pójść i ujrzeć Jego oblicze. Cha! Cha! Bóg straszliwy, na którego Mojżesz nie ośmielał się patrzeć, musi mieć oblicze tak samo straszliwe także w Swoim miłosierdziu, nawet jeśli po tak wielu wiekach złagodził Swą surowość!” - odpowiada młody uczony w Piśmie i wybucha śmiechem bardziej szyderczym niż bluźnierstwo.
„Ja, który do ciebie mówię, jestem Miłosierdziem Boga!” - woła Jezus. Wyprostował się i jak błyskawica jest moc Jego spojrzenia i gestu. Nie wiem, jak tamten może się nie bać.., jednak, chociaż nie ucieka, nie potrafi dalej szydzić. Milknie.
Zastępuje go inny: „O! Próżne słowa! (…) Otóż chcielibyśmy otrzymać od Ciebie podobny cud, aby uwierzyć. W Świątyni, na Paschę, ogłuchliśmy od rozlegającej się nowiny, przyniesionej przez przewoźnika, iż zatrzymałeś wezbraną rzekę. Skoro więc dla jakiegoś tam mężczyzny tak wiele uczyniłeś, to dla nas - będących kimś o wiele więcej niż on - uczyń cud, wstępując do Jordanu z Twoimi uczniami. Przejdźcie suchą stopą jak Mojżesz przez Morze Czerwone i Jozue w Galgali. Dalej!... Czary służą jedynie niewykształconym. Nas nie zwiedzie Twoja nekromancja. Chociaż Ty, to rzecz znana, znasz sekrety Egiptu i magiczne zaklęcia...”
„Nie potrzebuję ich.” - mówi Jezus
„Zejdźmy do rzeki, a uwierzymy w Ciebie.”
„Jest napisane: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga twego!”
„Nie jesteś Bogiem! Jesteś biednym szaleńcem. Jesteś kimś, kto podburza niewykształcone tłumy. Z nimi to łatwe, bo masz ze sobą Belzebuba. Jednak przy nas, przyozdobionych oznakami egzorcystów, jesteś mniej, niż niczym.” - mówi jeden uczony tonem agresywnym.
(…)
„Tam znajduje się pustynia Judzka i tam przemówił do Mnie Duch Zła, kusząc Mnie, abym wystawił na próbę Pana, Mego Boga. Ale ja odpowiedziałem: „Idź precz szatanie! Powiedziane jest, że Boga trzeba czcić, a nie - kusić. I aby Mu służyć, trzeba wznieść się ponad ciało i krew.” To i wam powiadam.”
„Nas więc nazywasz szatanem? Nas? O! Przeklęty!”
Bardziej podobni do uliczników niż doktorów Prawa podnoszą kamienie rozrzucone na ziemi, żeby Go uderzyć i krzyczą: „Wynoś się! Wynoś! Bądź na wieki przeklęty!”
(…)
Jakiż głos rozdarty, osłabiony, niemal matowy ma Jezus płaczący nad zatwardziałością Izraela! Mówi dalej: „Czas i ludzie rozrzucili pamiątkowe kamienie w rzece... Na ziemi nienawiść rozproszy moich dwunastu. Upływ czasu i ludzie zniszczyli pamiątkowy ołtarz nad brzegami rzeki... Już nie można odróżnić pierwszych od drugich kamieni. Służyły bowiem do najróżniejszych celów z powodu nienawiści demonów, które są nie tylko w piekle, ale także w ludziach. Niektóre z nich zostały użyte nawet do zabijania. Któż Mnie zapewni, że pośród kamieni podniesionych przeciw Mnie nie było odłamków bardzo twardych kamieni wybranych na polecenie Jozuego? Bardzo twardych! Wrogich! O, bardzo twardych! Nawet pośród Moich będą tacy, którzy, podzieleni, posłużą za chodnik dla demonów nacierających na Mnie... i staną się kamieniami, aby Mnie uderzyć... I już nie będą kamieniami wybranymi... lecz szatanami. O! Jakubie, bracie Mój! Bardzo twardy jest Izrael dla swego Pana!”
Jezus jest przygnębiony, opanowany jakimś smutkiem. I - rzecz nigdy nie widziana - pochyla się na ramię Jakuba Alfeusza i obejmuje go płacząc...
kto PRZYCINA wypowiedzi Ojca Profesora?!?!?! TO HANIEBNY WYCZYN !!!!!
Teatralne umiejętności to masz chlopie opanowane bardzo porzadnie, tyle że, chyba jest coraz mniej takich ludzi na których ta barankologia działa tak mi sie zdaje. "Bóg jest sprawiedliwy", hmm, więc dlaczego jedni ludzie mają prywatne odrzutowce a inni nie mają co jeść? Sprawiedliwość oznacza tylko odpowiedzialność karną??? A po co Ksiedzu uniwersytet? Przecież religia mówi że swiat i ludzi stworzył Bóg a nauka mówi że nie. Więc jak to jest że Ksiądz chodzi tam gdzie zaprzecza sie Boskości??? A jak wychowujecie i nauczacie jako kapłani swych wiernych parafian jeśli idą do kościołów i przyjmują komunię świętą a potem wracają do domów i wyrzucają chleb do śmietników, inne jedzenie także, czy tak jest wg Boga?
wole taki Bozy teatr jak kazdy inny ...drogi panie Jacku
Dobrze, że zadajesz pytania; że rażą Cię kontrasty tego życia wśród katolików. Wydaje mi się, że jesteś młody ciałem, a może tylko duchem. Gdy byłem młody, też podobne pytania stawiałem. I nie chodziłem do Kościoła, i wydawało mi się, że to wszystko teatr. Raz jednak Bóg się o mnie upomniał i jakimś cudem zaprosił mnie do Kościoła Katolickiego na Mszę świętą i nie wiem jak to zrobił, ale mnie wtedy tak mocno doświadczył Swoją Obecnością w Kościele, w który wtedy nie wierzyłem, że zacząłem chodzić Tam codziennie przez kilka miesięcy... a potem dał mi upaść jeszcze kilka razy, żebym Mu zaufał... i tak już mi zostało... droga krzyżowa to doświadczenie każdego człowieka, choć nie każdy jest tego świadomy, zwłaszcza gdy stoi z daleka od Kościoła i oprócz zła, które Go (Kościół) dotyka, nie wiele się Nim interesuje. Mam nadzieję, że Go doświadczysz, Jacku.
Powiem Ci jeszcze jedno, Bóg dał mi też usłyszeć Jego Słowo, przez usta tego kapłana... i było to Słowo życia, bo uwalniało mnie od siebie samego... i potwierdzało, że Bóg Jes+ miłosierny i kocha także mnie... i Ciebie.
Bóg zapłać. ❤❤
Wielkie Bóg zapłać. ❤❤❤
Bóg zapłać ❤
Bóg zapłać ❤
Bóg zapłać❤❤
Dziękuję :-)
Bóg zapłać ❤