Iστορια 18ου και 19ου αιώνα Mαρια Ευθυμιου

Στο τέλος του 19ου αρχές του 20ού αιώνα, ο δυτικός κόσμος ελέγχει το μεγαλύτερο
τμήμα της Γης και έχει τέτοιο εκτόπισμα επιστήμης, οικονομικών δράσεων, θαλερότητας
οικονομικών επιχειρήσεων, εφευρετικότητας, θεσμών, που στην ουσία επιβάλλει τον
πολιτισμό του και τα θέλω του σε όλη τη Γη. Είναι μια εξέλιξη στην ανθρώπινη ιστορία
μοναδική, γιατί ποτέ μέχρι τότε δεν είχε γίνει δυνατόν να υπάρχει μία τέτοια επιβολή κλίματος,
πολιτισμού και συντεταγμένων κοινωνικής και πολιτικής ζωής σε όλη τη Γη. Είναι μια
παγκοσμιοποίηση· τελείωσε η απομόνωση του κόσμου και μπήκαμε σε μία νέα εποχή στην
οποία ζούμε και μέχρι τώρα.
Ο 19ος αιώνας θα έχει ένα παιδί, πολλά παιδιά. Θυμίζω ότι κανένας αιώνας στην ιστορία της
ανθρωπότητας δεν ήταν τόσο γεμάτος από εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, όσο ο 19ος αιώνας. Και
βέβαια η Ευρώπη και ο δυτικός κόσμος και τα παιδιά της και οι Η.Π.Α. ήτανε η περιοχή του
εργοστασίου όπου παράγονταν όλες οι καινούριες ιδεολογικές, πολιτικές, οικονομικές,
επιστημονικές πραγματικότητες. Στον 19ο αιώνα, ένα παιδί των επαναστάσεων που είχαν
προηγηθεί, δηλαδή της Αγγλικής, της Αμερικανικής Επανάστασης και φυσικά της Γαλλικής
Επανάστασης, η οποία επηρέασε τον κόσμο περισσότερο και από τις προηγούμενες τρεις,
καθώς ήταν η τελευταία στη σειρά, επηρέασε και σε μια άλλη κατεύθυνση για τον εξής λόγο:
αφού η Γαλλική Επανάσταση, ο Διαφωτισμός, ο ευρωπαϊκός Διαφωτισμός εξηγεί ότι ο κάθε
άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ευτυχία, ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ζει ως πολίτης σε
έναν τόπο στον οποίο εκείνος να αισθάνεται ότι ανήκει και να παίζει ρόλο στα πολιτικά
πράγματα του τόπου του, ανάλογα με τις δικές του συντεταγμένες ως υπεύθυνος πολίτης που
έχει υποχρεώσεις και έχει και δικαιώματα, ήταν φυσικό να έρθει στο προσκήνιο ένα μεγάλο
ωστικό κύμα, ένα μεγάλο ιδεολογικό ρεύμα, που χαρακτήρισε τον 19ο αιώνα και χαρακτηρίζει
και τον 20ό αιώνα ακόμη, που ονομάζεται “εθνικισμός”.