Ört Üstüme Sesini, Ahmet Sancak&Friends

Ört Üstüme Sesin
Kendime yurt edinmiştim o evi, kulağım alışıktı o sese,
Koynuma alır dışarı bırakmazdım, sarılır uyurdum sesine
Ah o sesin! su gibi akıp giden, bülbüle ödünç verdiğin sesin,
Ey benim güzel seslim, sesini duyur bana, konuş benimle
Rüyamda başka bir ses, beni uyarıyordu, ayrılık var diye,
Erkenden uyandım, alıştığım seste ayrılık yarası vardı
Ben;bu şiiri yazdığımda sen ölmüştün,kan-yaşı döktüm ardından,
Sensizlik sarktı odama, sesin kaldı içimde...
Hiçbir ses bahara taşıyamadı beni, kışını geri al, üşüyorum,
Düşündükçe içimde bir ürperti, kalan her şey yabancı bana
Sesin kokuyor her gece, ağzın gökyüzündeki dolunay,
Saçlarımda hala parmak izlerin, nerede kaldı o sesin?
Susmak,kaderim oldu, yalnızlık bıraktın bana
Dilimi sende bıraktım, sesin yoksa üşüyorum, ört üstüme sesini
Kuşlar gibi erken uçtun gittin, kanatlarında geri dönülmez levhası
Sis gibi oturdu ayrılık acısı içime, kapanmaz artık bu yürek yarası
Söz: Ahmet sancak
Müzik: Hüseyin Köroglu
Drehleier,Saz & Vokal: Eléonore Fourniau
Vokal: Aysun Kalmik
Violonsel: Hüseyin Güclü
Kayit: Oliver Mann
Kamera&Montaj: Marc Weissenberger
Miks&Mastering: Hüseyin Köroglu