Қаздауысты Қазыбек би бабамыз, оның ұлы Бекболат би, Абылай ханды Қояндыдан Көкшетауғв дейін шықпырткан, Тәттімбет, Мәди, Қоянды жәрмеңкесі Құдыре, Боқты көтерілісі... Айналайын Егіндібұлағымғой ❤️🤘🇰🇿
Арғы атам әулие өткен ер Қазыбек, Бекболат оның ұлы болыпты бек. Тіленші одан туған абзал шері, Қарадан хан боп өткен бәрі асыл тек. Атамыз одан кейін Алшынбайды, Кемеңгер ақыл ойлы, терең сайды. Атағың Алатаудай бабаларым, Көрдің бе осы күнде біздің жайды. Сұрасаң Мәди еді менің атым, Кем емес еш адамнан салтанатым. Кешегі Бауыр-Бошан ортасында, Біреуден кем тумаған менің затым. Қақабай Бапан еді бір туысқан, Аянбай өле-өлгенше кек қуысқан. Ақымақтық, надандықтың бәрін тастар, Болмады жанашырлық бір туысқан. Үшқара басын биік мұнар шалған, Сұмпиып өте шықты мына жалған. Тар есік, тар босаға жаман екен, Ер едім ел ішінде сайран салған. Жаралдым жалғыз қылып әуел бастан, Қайтпаған қайран маңдай қара тастан. Мөр басса басқа болыс не қылайын, Мөр басып туған ағам болды-ау қастан. Шоқпардың жылқы жайдым даласында, Не қылдым Қақабайдың баласына. Өрісте жылқы жайып жатқанымда, Бес солдат алып барды қаласына. Абақты қатар-қатар болады екен, Ішіне жақсы, жаман толады екен. Ішіне абақтының кіріп барсаң, Көңілің су сепкендей болады екен. Сүйендім абақтының шарбағына, Сыйындым атам Қазыбек аруағына. Бір күнде қаршығадай қалықтадым, Бұл күнде мен аңшының қармағында. Баурынан Үшқараның аса алмадым, Жайқалтып жапырағын баса алмадым. Есіме, қайран елім, сен түскенде, Көл қылып көздің жасын баса алмадым.
Арғы атам әулие өткен ер Қазыбек, Бекболат оның ұлы-ай болыпты бек. Тiленшi - одан кейін абзал шерi, Қарадан хан боп өткен бәрi асыл тек. Сұрасаң одан кейiн Алшынбайды, Кемеңгер ақыл ойлы, терең сайды. Атағың асқар таудай бабаларым, Көрдiң бе осы күнде бiздiң жайды-ау. Жараттың жалғыз қылып әуел бастан, Қайтпаған қайран маңдай қара тастан. Мөр басқан басқа болыс не қылайын, Мөр қойып туған ағам болды-ау қастан. Құдайым, жылқы берді-ау айдасын деп Көкорай көк шалғынды жайнасын деп Үйімде шайымды ішіп отыр едім Бес солдат кіріп келеді-ау қайдасың деп Абақты қатар-қатар болады екен, Ішіне жақсы, жаман толады екен. Ішіне абақтының кіріп барсаң, Көңілің су сепкендей болады екен. Сүйендім абақтының шарбағына, Сыйындым атам Қазыбек аруағына. Бір кезде қаршығадай қалықтадым, Бұл күнде мен аңшының қармағында. Қарағай басын кессе тұбі қалар Екеуінен бірі өлсе бірі қалар Жалғыздың өзі-ай гүл сай кімі қалар Мәңгіге-ау киген киім жабыла қалар Үшқара басын биік аса алмадым, Жайқалтып жапырағын баса алмадым. Есіме, қайран елім, сен түскенде, Көл қылып көздің жасын баса алмадым.
Пах шіркін,сөзі сүйектен өтті.
Мәдидің үшқара әніғой.
Жүз жасаңыз ҚАЙРАТ аға.....
Қаздауысты Қазыбек би бабамыз, оның ұлы Бекболат би, Абылай ханды Қояндыдан Көкшетауғв дейін шықпырткан, Тәттімбет, Мәди, Қоянды жәрмеңкесі Құдыре, Боқты көтерілісі... Айналайын Егіндібұлағымғой ❤️🤘🇰🇿
Армысыз Керемет ❤❤❤🎧🇰🇿🎵
Қазақта бұдан шерлі, бұдан тағдырлы ән бар ма екен сірә
Қайрат ағамыз қазақтың маңдайына біткен нағыз азамат
Әндерін сүйіп тыңдаймын Керемет
Керемет Қайрат қазақтың бір туар азаматы ғой өмір жасы ұзақ болса екен ? Қоңыр дауысымен .Бақытты болсын .
Керемет
'Сұрасаң ' Руымды ' Қаракесек ' Досымнан дұшпаным көп' Қылған Өсек! Бұдан Артық қандай Өсиет қалдырдың' Қайран Ағам ' Мәди Бәпи ұлы! Жүрсін Ермановтан ' үзінді: Арқада Ата Берсін ' Күліп Таңдар! Байырлар ' Баба Даңқын Ұлықтаңдар ! Қолында ' Қазыбектің ' Әділеттің Қамшысы ' Бар Екенін ' Ұмытпаңдар! Қасиетті Бабам ' Қолда Әрқашан ' Адал Сүт 'Емген ' Ұл мен Қыздарыңды! Әділ Патша мен Лайықты ' Саналы Халық Бер! ИӘ' ТӘҢІРІМ' ҚОЛДА 'ӘРУАҚТАР ОҢДА 'БАРША ' ХАЛҚЫМДЫ !
Шіркін ай! Талант қой талант
Кайран бабаларым
Арғы атам әулие өткен ер Қазыбек,
Бекболат оның ұлы болыпты бек.
Тіленші одан туған абзал шері,
Қарадан хан боп өткен бәрі асыл тек.
Атамыз одан кейін Алшынбайды,
Кемеңгер ақыл ойлы, терең сайды.
Атағың Алатаудай бабаларым,
Көрдің бе осы күнде біздің жайды.
Сұрасаң Мәди еді менің атым,
Кем емес еш адамнан салтанатым.
Кешегі Бауыр-Бошан ортасында,
Біреуден кем тумаған менің затым.
Қақабай Бапан еді бір туысқан,
Аянбай өле-өлгенше кек қуысқан.
Ақымақтық, надандықтың бәрін тастар,
Болмады жанашырлық бір туысқан.
Үшқара басын биік мұнар шалған,
Сұмпиып өте шықты мына жалған.
Тар есік, тар босаға жаман екен,
Ер едім ел ішінде сайран салған.
Жаралдым жалғыз қылып әуел бастан,
Қайтпаған қайран маңдай қара тастан.
Мөр басса басқа болыс не қылайын,
Мөр басып туған ағам болды-ау қастан.
Шоқпардың жылқы жайдым даласында,
Не қылдым Қақабайдың баласына.
Өрісте жылқы жайып жатқанымда,
Бес солдат алып барды қаласына.
Абақты қатар-қатар болады екен,
Ішіне жақсы, жаман толады екен.
Ішіне абақтының кіріп барсаң,
Көңілің су сепкендей болады екен.
Сүйендім абақтының шарбағына,
Сыйындым атам Қазыбек аруағына.
Бір күнде қаршығадай қалықтадым,
Бұл күнде мен аңшының қармағында.
Баурынан Үшқараның аса алмадым,
Жайқалтып жапырағын баса алмадым.
Есіме, қайран елім, сен түскенде,
Көл қылып көздің жасын баса алмадым.
Арғы атам әулие өткен ер Қазыбек,
Бекболат оның ұлы-ай болыпты бек.
Тiленшi - одан кейін абзал шерi,
Қарадан хан боп өткен бәрi асыл тек.
Сұрасаң одан кейiн Алшынбайды,
Кемеңгер ақыл ойлы, терең сайды.
Атағың асқар таудай бабаларым,
Көрдiң бе осы күнде бiздiң жайды-ау.
Жараттың жалғыз қылып әуел бастан,
Қайтпаған қайран маңдай қара тастан.
Мөр басқан басқа болыс не қылайын,
Мөр қойып туған ағам болды-ау қастан.
Құдайым, жылқы берді-ау айдасын деп
Көкорай көк шалғынды жайнасын деп
Үйімде шайымды ішіп отыр едім
Бес солдат кіріп келеді-ау қайдасың деп
Абақты қатар-қатар болады екен,
Ішіне жақсы, жаман толады екен.
Ішіне абақтының кіріп барсаң,
Көңілің су сепкендей болады екен.
Сүйендім абақтының шарбағына,
Сыйындым атам Қазыбек аруағына.
Бір кезде қаршығадай қалықтадым,
Бұл күнде мен аңшының қармағында.
Қарағай басын кессе тұбі қалар
Екеуінен бірі өлсе бірі қалар
Жалғыздың өзі-ай гүл сай кімі қалар
Мәңгіге-ау киген киім жабыла қалар
Үшқара басын биік аса алмадым,
Жайқалтып жапырағын баса алмадым.
Есіме, қайран елім, сен түскенде,
Көл қылып көздің жасын баса алмадым.
Әннің авторы кім екен
Мәди Бапиұлы