@@tarielbortsvadze9545 245 მომხმარებელს აქვს დაწუნებული. ანუ ადვილად გასარკვევია 245 უგუნურის არსებობა! გაეცნო ამ შედევრს და ამის მერე რომ დაიწუნებს ადამიანი, იმას ტვინის მაგივრად ფეკალიებით ააქვს თავი გამოტენილი!
უძლიერესი პოეტია უძლიერესი ლექსებით ვამაყობ რო ქართველი ვარ და ვამაყობ რო ასეთი უდიდესი პოეტი გვყავს ვისითაც მსოფლიოს ნებისმიერ კუთხეში ვიამაყებ მეფეთა მეფე ❤❤❤❤
გალაკტიონი ძაან მაგარია.. გურამ საღარაძე რომ კითხულობს უფრო თავისი ხიბლი აქვს და მუსიკაც ძალიან უხდება, თითქოს ამ ნაწარმოებისთვის იყოს დაწერილი.. ნაწარმოებს რაც შეეხება, ჩემი საყვარელი ნაწარმოებია. ძაან საინტერესო ისტორიაა..
“ოჰ, შეშფოთდეს სამარეში ჩემი ძვლები,არ ათბობდეს ჩემს სამარეს გაზაფხულის მზის სხივები,გავქრე ისე, როგორც ნისლი, როგორც ღამის მოჩვენება,არ მეღირსოს კვალარეულს სიმშვიდე და მოსვენება,შენი სახე გულს კაწრავდეს, სადაც ვიყო, როგორც ვიყო,თუ როდისმე არ მახსოვდე, თუ როდისმე დაგივიწყო!
მიყვარხარ გალაკტიონ გენიოსი იყო სამწუხაროდ არ მხვდა წილად პატივი პირადად გიცნებდე მაგრამ ბებიაჩემი იცნობდა ლექსების წაკითხვასაც სთხოვდა გალაკტიონი პოეზიის საღამოებზე ბევრი დეტალები ვიცი პირად ცხოვრებაზე რაც ისტორიას არ შემორჩა
"მესაფლავეს" ღამე არ უნდა მოსმინო ადამიანმა... გენიალური პოემაა საერთოდ არ ვიცი რა უნდა ვთქვა, იმდენად სიღრმისეულია, რომ ყველა სიტყვა უძლურია. გალაკტიონმა ერთი პოემა დაწერა და მთელი ცხოვრების აზრი და არსი ჩადო, ეს მხოლოდ ჩვენს გალას შეეძლო.
სიყვარულია გულწრფელი და უანგარო ნამდვილი დღეს იშვიათია ეგეთი სიყვარული ნამდვილად ვისაც უყვარს ის ტანჯვისთვის არის განწირული ამ ქვეყანაზე სანამ არ გარდაიცვლება და ღმერთი გულში არ ჩაიკრავს და სამუდამო სიყვარულის სხივს შეუერთდება
TRADUZIONE ITALIANA: - Il Becchino - Poesia di GALAKTION TABIDZE (1892 - 1959), il piu' grande poeta georgiano dell'ultimo centennio Becchino, tu dici che quando uno muore nel mondo, nello stesso istante, la sua ombra la scordiamo tutti noi? No, non ci credo, mi hai già stufato, e smettila, per l’amor di Dio, con questo amaro sarcasmo! Il mese delle rose, maggio, una brezza accarezza l’erba fresca, una marea di fiori bianchi, come neve, giace sugli alberi. Il sole gentile lancia i raggi, avvolgendo nel calore le montagne e le pianure, l’intorno incantevole è ricamato di fiori. Non vedi, su quella tomba, come piange la vedova solitaria? Come sta bene alla giovane donna questo divina tristezza? Non era forse ieri che lei, straziata dal dolore, versava le lacrime, quando il suo amato salutava la fredda tomba? Anche oggi piange lamentosa sulla tomba, non trova pace di giorno, né di notte dorme... Viene qui e siede sulla fredda pietra sepolcrale, la sua bellezza divina è pervasa da tristezza. Scioglie i capelli, cade sulla tomba e versa lacrime senza fine, il suo pianto squarcia la mia anima, e mi duole il cuore! Ma cosa fare? Becchino, taci e ascolta... Senti? Senti come geme la donna stanca e infelice? - «Ch’io svanisca come nebbia, come visione notturna, non veda mai, io smarrita, pace e riposo, che il tuo volto mi graffi il cuore, dove io sia, come io sia, se non ti ricorderò, se mai ti dimenticherò!» Becchino, dirai ancora che quando uno muore nel mondo, nello stesso istante, la sua ombra la scordiamo tutti noi? Oppure, ecco, il becchino apre il cancello: un giovane uomo seppellisce la sua amata. Con il cuore spezzato, non si allontana, non abbandona il prezioso feretro... Un amore così si ripeterà mai? Infinita è la sua tristezza, infinita è la sua angoscia, ecco, dai suoi occhi scorrono lacrime calde... E giura: «Oh, che le mie ossa nella tomba si ribellino, che non scaldino la mia tomba i raggi del sole di primavera. ch’io svanisca come nebbia, come visione notturna, non veda mai, io smarrito, pace e riposo, che il tuo volto mi graffi il cuore, dove io sia, come io sia, se non ti ricorderò, se mai ti dimenticherò!» Becchino, dirai ancora che quando uno muore nel mondo, nello stesso istante, la sua ombra la scordiamo tutti noi? E quella donna di cui parlavo, viene di nuovo con i capelli sciolti, e si erge sopra la tomba indimenticabile come una visione. In mano ha un intero cespuglio di rose, ancora fresche, che porta per adornare la croce bianca della tomba. Oh, questa donna, probabilmente, appassisce, appassisce dal dolore come un fiore... Il suo volto è coperto di tristezza e il giallo si insinua... Poveretta! Anche sui suoi occhi ci sono tracce di insonnia - è sempre così, quando di notte le emozioni evocano ricordi. E ora? Dirai ancora che Quando uno muore nel mondo, nello stesso istante, la sua ombra la scordiamo tutti noi? E quel giovane che l’altro ieri ha seppellito la sua amata, non si allontana dalla triste e straziante sepoltura. Il suo volto è simile alla candela di miele e si scioglie, si scioglie come una candela. Guarda dall’alto l’indimenticabile amata, e dice parole di dolore... Anche sui suoi occhi c’è traccia di insonnia, di notti bianche - è sempre così, quando di notte le emozioni evocano ricordi. Becchino, dirai ancora che quando uno muore nel mondo, nello stesso istante, la sua ombra la scordiamo tutti noi? Oggi la donna, per caso, ha visto quell’uomo in lutto... Ha pensato: «Lui piange amaramente, come me. L’angoscia maschile è insondabile, è insondabile il cuore maschile, cosa non sopporta lontano dalla luce viva dell’amore»? Così dice lo sguardo della donna triste dagli occhi azzurri, forse questo sguardo silenzioso ha fatto palpitare il cuore dell’uomo... Così sa la compassione, e tu sorridi, come se tra di loro si tessessero davvero quei fili, per cui due cuori si uniscono per sempre... Ah, non ci credo, non è così nel mondo... Quando si accompagna con giuramenti il defunto fino alla tomba, il giuramento non si infrange fino agli ultimi giorni... Ascolta, becchino, tu non conosci il dolore umano: perché ridi allora delle mie parole come un pazzo? Beh, che importa se quell’uomo ha portato alla donna una rosa fresca e le ha sussurrato tristemente «Mi sono innamorato di te, abbiamo una tristezza comune, uniamo l’anima all’anima, sposami, donna, il mio amore è forte... È vero, entrambi abbiamo perso il nostri amati, ma il loro ricordo non distruggerà la tomba silenziosa. Scordiamoci del passato, così triste ed angoscioso, e viviamo una nuova vita, sposami, donna!» Aspetta, becchino, la risposta della donna, pensi che, se l’uomo ha dimenticato il suo dovere, anche la donna farà lo stesso? Penso di no, no... Non era forse ieri che ha sepolto il suo amato? Chi ride dell’ombra del morto? Chi scherza con l’ombra del morto? Ecco, vedrai come risponderà la donna al fastidioso pretendente! Ma la donna, Dio mio, abbassa timidamente la testa e sussurra: «Sono d’accordo, vivo solo per il futuro... Abbiamo un dolore comune, non ricordiamoci più del tempo infelice, sono tua per sempre... Portami dove vuoi!» Becchino, ora sì che puoi dire ciò che vuoi... Per sempre un uomo è sepolto da una lapide... Forse oggi quella coppia ha una dimora comune... Il tempo passa e nessuno di loro visita più il cimitero, nessuno pulisce più le tombe da polvere e erbacce, e tutte le rose e i fiori sono già da tempo appassiti... Riposate, riposate, ossa di esseri scordati!.. Nel vostro stato non c’è più posto per i ricordi dei vivi... Riposate, saldo e immortale è il vostro sonno... E che servono alle vostre tombe rose e vari fiori? O che utilità hanno le lacrime eterne, versate dai vivi per voi? Nessuna forza e nessun caso vi risveglierà dal sonno. Così è nel mondo - tutti vivono, tutti muoiono, e guai a chi già nella vita dimentica la morte... Ecco, di nuovo lutto: quei due che hanno dimenticato il destino amaro, insieme, nella bara argentata, il becchino li inchioda... Li inchioda e sorride in modo selvaggio... Lo sa, lo sa il becchino, come si fa, come si deve... Riposate, riposate, ossa di esseri scordati!... Il vostro stato, nel tempo del dolore, io l’invidio tanto..
ეს როგორ არ უნდა მოგწონდეს?!!! გურამ საღარაძე რა კარგად კითხულობს ,რა კარგი მოსასმენია 💓
ყველა ენაზე უნდა ითარგმნებოდეს ეს ლექსი!
შინაარსი მაინც :))
ასეა თუ ისე მე მომხრე ვარ რომ იყოს:)))
+Dante DocheT
ჰო ყველა ყლეა ჩვენ ვართ ყველაზე მაგრები და ჭკვიანები იმიტომაც ვართ ტრაკში. ეხლა ვინ დარბის კარგდ ჩანს
+Zaza Ghuladze რუსულ,ინგლისურ,ფრანგულ,გერმანულ და იტალიურ ენებზე არის ნათარგმნი.
+Zaza Ghuladze არა. არც ერთზე. მარტო ქართულზე უნდა იყოს. სხვები ვერ გაიგებენ ან თარგმანში დაიკარგება ეს შედევრი
დეპრესიის მხოლოდ გალაკტიონს ესმის, გისმენს და გპასუხობს.
დეპრესია თუ გაქ ს მე მოგცემ კარგ რჩევას დაიკიდე👍🏿
პოეტთა მეფე👑👑👑
გალაქტიონი!!!
ასეთ გენიოსს ზუსტად გურამ საღარაძის დონის ადამიანები უნდა კითხულობდნენ.
საოცრებაა🥰
გალაკტიონი ....
ყველაზე მეტად მიყვარს ეს უდიდესი ნაწარმოები. გალაკტიონი უკვდავია და დამეფიცება საუკუნეების შემდეგაც ემახსოვრებათ და ადიდებენ ამ დიდებულ პიროვნებას.
jOEY COB1EN მაშინ, როდესაც ასეთი საოცარი სიტყვები მიუძღვენით მას...გალა”ქ”ტიონი არ უნდა დაგეწერათ.
Asuru Baliti 💯
გენია😢
8 л
@@asurubaliti4928 გალაკტიონი ❤️
რა საამაყოა იმ ქვეყანაში ცხოვრება და იგივე ეროვნების იყო სადაც ეს უდიდესი გალაკტიონი ცხოვრობდა! საუკუნეები იგუგუნებს მისი სახელი ❤
რა დიდებულად გაქვთ ნათქვამი პირველი წინადადება .
@@tarielbortsvadze9545 245 მომხმარებელს აქვს დაწუნებული. ანუ ადვილად გასარკვევია 245 უგუნურის არსებობა! გაეცნო ამ შედევრს და ამის მერე რომ დაიწუნებს ადამიანი, იმას ტვინის მაგივრად ფეკალიებით ააქვს თავი გამოტენილი!
როგორ მეამაყება ქართველი რომ, ვარ, გალაქტიონი ლეგენდაა ❤❤ საღარაძე ხომ იდეალურად კითხულობს❤❤
❤❤❤
საუკუნეების შემდეგ მეტად რომ დაფასდება ისეთი ლექსია 🖤
უძლიერესი პოეტია უძლიერესი ლექსებით ვამაყობ რო ქართველი ვარ და ვამაყობ რო ასეთი უდიდესი პოეტი გვყავს ვისითაც მსოფლიოს ნებისმიერ კუთხეში ვიამაყებ მეფეთა მეფე ❤❤❤❤
როგორც ერთია კავკასიონი,
ისე ერთია გალაქტიონი❤
ეს მხოლოდ გალაკტიონს უნდა დაეწერა, სხვა ვერავინ დაწერდა... გალაქტიონი იგივე ალექსანდრეა, იგივე ნაპოლეონია, ადამიანია რომელიც საუკუნეში ერთი იბადება
სხვა რომ არაფერი დაეწერა გალაქტიონს მარტო ეს ლექსი უკვდავჰყოფდა!!!
გავიდა საუკუნე მაგრამ მსგავსი კიარა მიახლოებულიც არავინ გამოჩენილა ჯერ...ნუ ასეთი აღარავინ დაიბადება,თუ ისევ გალაკტიონი არ მოევლინა ამ სამყაროს))
ეგრეა!
@@leo200389სამყაროს აღსასრულამდე გასტანს გალაკტიონო მსგავსი კი არავინ იქნება გაივლის უამრავი საუკუნე გალა მხოლოდ ის ერთი იქნება ❤
გალაკტიონი ძაან მაგარია.. გურამ საღარაძე რომ კითხულობს უფრო თავისი ხიბლი აქვს და მუსიკაც ძალიან უხდება, თითქოს ამ ნაწარმოებისთვის იყოს დაწერილი.. ნაწარმოებს რაც შეეხება, ჩემი საყვარელი ნაწარმოებია. ძაან საინტერესო ისტორიაა..
JaMmBaZz Ikak
ეს ლექსი მსოფლიოში ყველაზე მაგარი ლექსია გალაქტიონს _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ამ ადამიანის ლექსებს არ უნდა ქონდეს დაწუნებაა გენიაა გალაქტიონი და მეამაყება რომ ქართვეთელი ვარ . უკვდავიაა გალაქტიონი❤❤
ვგიჟდები ამ ლექსზე რამდენჯერაც არ უნდა მოვუსმინო იგივე ამოციებს იწვევს 😊
Ani Merebashvili 😍😙
გალაქტიანი სიყვარულისგან ძალიან შორს იყო როცა ეს ლექსი დაწერა და მითუმეტეს საყვარელი ადამიანის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილისგან. ესაა ჩემი კომენტრი
ასეთი ადამიანი არცეთ ქვეყანას არასოდეს და არასდროს არ ეყოლება მაგარი სიტყვებია უმაგრესი გალაქტიონი ყველას გულში ცოცხალია და ყველას უყვარს❤❤❤❤
გალაკტიონი საერთოდ სხვააა მსგავსი არც არავინ არ ყოფილა და არც იქნება
ის ზე საოცარი მოვლენაა
Жал тех людеи кто не может послушать в оригинале ( перевод не возможен )
Гениально !!
Ჩემი საყვარელი გალა💖 უნიკალური, უნიჭიერესი, განუმეორებელი ჩვენი გალა... 💖
გალაქტიონის ლექსები ძალიან მიყვარს! გურამ საღარაძე ძალიან კარგად კითხულობს მსიამოვნებს მისი მოსმენა
darejan chelidze გალაკტიონი*
გალაქტიონიც და გურამ საღარაძეც უნიკალურები იყვნენ :( ♥
AcC
100 ჯერ რომ მოვუსმინო, მაინც არ მომბეზრდება …❤
100 mosmena raaris asjer dgheshi vusmen
როდესაც ამ ლექს ვუსმენ მუდამ მეტირებაა😢😢😢😢😢😢😢გენიოსია გალაქტიონი❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
ეს პოემა გალამ დაწერა ვერელ მესაფლავესთან შეხვედრის შემდეგ, რაჟდენი იყო იმ მესაფლავის სახელი.
სიგიჟემდე მიყვარს ეს კაცი და მისი შემოქმედება💜
გალაქტიონის ლექსები ძალიან მიყვარს! გურამ საღარაძე ძალიან კარგად კითხულობს მსიამოვნებს მისი მოსმენა!
realobaaaaa mcare cxovrebis.vgijdebi am leqseze
გურამი არაჩვევლებურად კითხულობს მიუვარს ეს ადამიანი
ჩემი ყველაზე საყვარელი პოეტი
პოეზიის მეფე. გრძნობების კოცონი.👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Мои любимые стихи...очень красивые и по душе их слушать
პუტინ ხუილო
♥️♥️♥️♥️♥️🌈🌈🌈🌈🌈✨✨✨
ქართულად წერე თორე ამ ლექსსაც შეურაწყოფას აყენებ
გულის გავლით სულამდე
სასწაული კაცი იყო ,ჩემი გალაკტიონი 💞💥🙏
Araferi,rom ar daewera Galaqtions,marto am leqsit aris is geniosi!!!
დალია მაგარი ლექსები გაქთ დამაფიქრებელი მიყვარს თქვენი ლექსები❤❤❤❤❤
უმაგრესია, გალაქტიონის შემოქმედება უკბდავია🙏🏼
გალაკტიონი
Chemi sitbo rogor miyvarxar
"იცის, იცის მესაფლავემ, როგორც უნდა... როგორც ხდება..."
გენიოსი, რომელიც ძალიან ბევრ რამეზე დაგვაფიქრებს და ამავდროულად ძალიან ბევრს რამეს გვასწავლის
ვგიჟდები გალაქტიონის შემოქმედებაზე❤️❤️❤️
სასწაულია... საოცრებაა....გრძნობების აღმძვრელია...დიდებულია...
უნიკალურია💞
სიტყვები არ მყოფნის💖
სამაგიდო წიგნებია : ბიბლია, ვეფხისტყაოსანი და გალაკტიონი !!
ბიბლია რატოა ამიხსენი ძალიან გთხოვ :)
@@nikasukiashvili2622 ბიბლია დიდ საიდუმლოებებს ინახავს, რომლებსაც ჩვენნაირი ჩვეულებრივი მოკვდავების გონება ვერ გაშიფრავს.
დათა თუთაშხიაა სამაგიდო ბიბლია კი არა... ბიბლიას თავისი ადგილი აქვს ხატებთან და მტვერი არ უნდა ედებოდეს
@@mariamgigauri6712 ამ მამაოებს განსხვავებული ტვინი აქვთ მაშინ ჩვენი ჭკუის სწავლებით რომ არიან დაკავებული?
ბიბლია არის წიგნთა წიგნი.. არარსებობს უფრო დიდი წიგნი როგორიც არის ბიბლია.. დარწმუნებული ვარ არც კი გადაგიხედავთ თორე ამას ნამდვილად არ იტყოდით
საოცარი ადამიანი იყო და იქნება სამუდამოდ 🫶❤️
ის პოეზიის მამაა🌟❤️
“ოჰ, შეშფოთდეს სამარეში ჩემი ძვლები,არ ათბობდეს ჩემს სამარეს გაზაფხულის მზის სხივები,გავქრე ისე, როგორც ნისლი, როგორც ღამის მოჩვენება,არ მეღირსოს კვალარეულს სიმშვიდე და მოსვენება,შენი სახე გულს კაწრავდეს, სადაც ვიყო, როგორც ვიყო,თუ როდისმე არ მახსოვდე, თუ როდისმე დაგივიწყო!
ავე !!!
როცა ცუდ გუნებაზე ვარ ამას ვუსმენ ან ვკითხულობ უცებ არაჩვეულებრივ ხასიათზე ვდგები ხოლო როცა კარგ გუნებაზე ვარ პირიქით. სასწაულია
Fanat OF
++++
მეც ზუსტად ასე ვარ....80 წლის კაცი,რომელსაც ცოცხალი უნახავს გალაკტიონი....
@@tarielbortsvadze9545 ღმერთმა დიდხანს გაცოცხლოთ ^_^
@@tarielbortsvadze9545. მშურს თქვენი.
შემთხვევით არაფერი არ ხდება: სახელს დააკვირდით, გალაქტიკა-გალაქტიონი!
დიდი გალა! ჩემი სიმღერა ხარ შენ, უკვდავო გენიოსო!
ბატონო გალაქტიონ თქვენ ხართ პირველი პოეტი დამისახელეთ მეორე პოეტი !
Xom ar jobda mesamedan dagvecko atvla…
მიყვარხარ გალაკტიონ გენიოსი იყო სამწუხაროდ არ მხვდა წილად პატივი პირადად გიცნებდე მაგრამ ბებიაჩემი იცნობდა ლექსების წაკითხვასაც სთხოვდა გალაკტიონი პოეზიის საღამოებზე ბევრი დეტალები ვიცი პირად ცხოვრებაზე რაც ისტორიას არ შემორჩა
უბრალოდ საუკეთესო… საუკეთესო!❤️
Sityvebi armakvs,Klasikaaaaa!!!❤❤❤
მე ვარ სომეხი, არ მესმის ქართული ენა, მაგრამ ძალიან ლამაზია
ვგიჟდები ამ ლექსზე💛
დიდებული ლექსია და დიდებულად კითხულობს.🧡💛💚💚💙💙💜💜❤❤❤
ჟან პოლ სარტრმა, კირკეგორმა უამრავი ისაუბრეს ეზგისტენციალიზმზე ,გალაკტიონმა კი ერთ ლექსში ჩაატია ეს ყოველივე 💓
vgijdebi galaqtionis leqsebze ❤ zogze metireba kidec ) ❤
გენია! პოეტთა მეფე💗😍
უმაგრესი ლექსი და წაკიტხულია საუკეტესოტ
უდიდესი სიბძნე იყო ამ ადამიანში ძალიან მაგარი ლექსია
საქართველოს ლეგენდა პოეტი გალაკტიონი❤️❤️
პოეეზისსს მეფე ხარ ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️👑👑👑👑
როგორ მიყვარს ეს ლექსი💙👏👏
შეუდარებელია უდაოდ ❤ !
ამ ლექს ვენაცვალე
Sheudatebeli galaktioni da mkitchveli guram sagatadze .ar davickeba am bumberaz adamianebs .❤❤❤🇦🇷🇦🇷🇦🇷🇦🇷🇦🇷🇦🇷
გურამ საღარაძე თქვენც უდოდესი იყავით ❤️
ნამდვილი შედევრია❣
qartuli ukvdavi legenda es galaqtiоn tabidzea, netav arsebobs sadme? aseti legenda, legenda romelic daviwyebas varasodes miecema, SAUKETESO POETI
როგორ მიყვარს ეს ლექსი❤ მკითხველს საოცარი ხმა აქვს🔊
"მესაფლავეს" ღამე არ უნდა მოსმინო ადამიანმა...
გენიალური პოემაა საერთოდ არ ვიცი რა უნდა ვთქვა, იმდენად სიღრმისეულია, რომ ყველა სიტყვა უძლურია.
გალაკტიონმა ერთი პოემა დაწერა და მთელი ცხოვრების აზრი და არსი ჩადო, ეს მხოლოდ ჩვენს გალას შეეძლო.
Mesaflave,axla ki gakvs neba.... magijebs es leksi da Galaktioni zogadad.aseti meore Sakartvelos ki ara,mtel samkaros ar hkolia
საუკეთესო ლექსი და საუკეთესო წამკითხველი...
სიყვარულია გულწრფელი და უანგარო ნამდვილი დღეს იშვიათია ეგეთი სიყვარული ნამდვილად ვისაც უყვარს ის ტანჯვისთვის არის განწირული ამ ქვეყანაზე სანამ არ გარდაიცვლება და ღმერთი გულში არ ჩაიკრავს და სამუდამო სიყვარულის სხივს შეუერთდება
გალაქტიონი პოეტია პირველი და უკანასკნელი ❤️❤️
ეს ყველაზე ლამაზი ლექსია.😊❤
არარსებობს მასზე დიდი❤️
Didi shota ra viniyoo!!!!
@@datunasharovi2796შოთა დიდია
მაგრამ გალა საერთოდ სხვაა
გალაკტიონი ნეტავ არის სადმე მასზე დიდი? :)
+leqsoish არსად!
ვაჟა..
შოთა
shota ,akaki ,ilia ,vaja da galaktioni !
akakic-udzlieresia
ნეტავ ესეთი ლექსი ჩვენ ვიცოდეთ.❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
სამუდამოდ ასამარებს კაცთა ხსოვნას სამარის ქვა 😥 გენიალური გალაკტიონი👏❤
Genialuri poeti iyo galaktioni!
gmeerto esetebi gvimravlee
საერᲗოდ კარგად რომ დავიᲫინო სულ გურამ საᲦარაᲫეს ვუსმენ ❤
miuxedavad imisa rom uamarvi geniosi gvyavda , mat shoris yvelaze geniosi iyo chemi azrit !
ფილმიც კი უნდა არსებობდეს ამ გენიალური ლექსის👍
ძალიან გთხოვთ დამეხმარეთ. ეს კლასიკა მჭირდება ძალიან და თუ იცით რომელია დამილინკეთ
ღმერტო მესაპლავე არ ვარ მაგრამ ყველა წამი დავიტირე
amboben galaqtioni giji iyoo, gmertma gvimravlos aseti gijebi saqartvelos, rom zogierti ,,chkviani`` mixvdes ramxela sagandzuria damaluli zogiert sheshlilshi. konkretulad es leqsi legendarulia, iseve rogorc misi avtori
მიყვარს გალაქტიონის ლექსები❤❤
უდიდებულესია გალაქტიონი❤️
ეს ყველაზე მაგარი და კარგი ლექსია
გენიოსი კაცის,გენიოსური ლექსი,გალაქტიონი უძლიერესი იყო.
როგორ მიყვარს როგორ გულით დამაქვს🥰
rom mepe var da poeti........poeziis mepe,acxonos da samudamo xsovna!!
ეს ლექსი ყველაზე კარგია.😮😊❤❤
TRADUZIONE ITALIANA:
- Il Becchino - Poesia di GALAKTION TABIDZE (1892 - 1959), il piu' grande poeta georgiano dell'ultimo centennio
Becchino, tu dici che
quando uno muore nel mondo,
nello stesso istante, la sua ombra
la scordiamo tutti noi?
No, non ci credo,
mi hai già stufato,
e smettila, per l’amor di Dio,
con questo amaro sarcasmo!
Il mese delle rose, maggio,
una brezza accarezza l’erba fresca,
una marea di fiori bianchi,
come neve, giace sugli alberi.
Il sole gentile lancia i raggi,
avvolgendo nel calore
le montagne e le pianure,
l’intorno incantevole è ricamato di fiori.
Non vedi, su quella tomba,
come piange la vedova solitaria?
Come sta bene alla giovane donna
questo divina tristezza?
Non era forse ieri che lei,
straziata dal dolore, versava le lacrime,
quando il suo amato
salutava la fredda tomba?
Anche oggi piange
lamentosa sulla tomba,
non trova pace di giorno,
né di notte dorme...
Viene qui e siede
sulla fredda pietra sepolcrale,
la sua bellezza divina
è pervasa da tristezza.
Scioglie i capelli, cade sulla tomba
e versa lacrime senza fine,
il suo pianto squarcia la mia anima,
e mi duole il cuore!
Ma cosa fare? Becchino,
taci e ascolta... Senti?
Senti come geme
la donna stanca e infelice? -
«Ch’io svanisca come nebbia,
come visione notturna,
non veda mai, io smarrita,
pace e riposo,
che il tuo volto mi graffi il cuore,
dove io sia, come io sia,
se non ti ricorderò,
se mai ti dimenticherò!»
Becchino, dirai ancora che
quando uno muore nel mondo,
nello stesso istante, la sua ombra
la scordiamo tutti noi?
Oppure, ecco, il becchino
apre il cancello:
un giovane uomo
seppellisce la sua amata.
Con il cuore spezzato,
non si allontana,
non abbandona il prezioso feretro...
Un amore così si ripeterà mai?
Infinita è la sua tristezza,
infinita è la sua angoscia,
ecco, dai suoi occhi
scorrono lacrime calde...
E giura: «Oh, che le mie ossa
nella tomba si ribellino,
che non scaldino la mia tomba
i raggi del sole di primavera.
ch’io svanisca come nebbia,
come visione notturna,
non veda mai, io smarrito,
pace e riposo,
che il tuo volto mi graffi il cuore,
dove io sia, come io sia,
se non ti ricorderò,
se mai ti dimenticherò!»
Becchino, dirai ancora che
quando uno muore nel mondo,
nello stesso istante, la sua ombra
la scordiamo tutti noi?
E quella donna di cui parlavo,
viene di nuovo con i capelli sciolti,
e si erge sopra la tomba indimenticabile
come una visione.
In mano ha un intero cespuglio
di rose, ancora fresche,
che porta per adornare
la croce bianca della tomba.
Oh, questa donna, probabilmente,
appassisce, appassisce dal dolore come un fiore...
Il suo volto è coperto
di tristezza e il giallo si insinua...
Poveretta! Anche sui suoi occhi
ci sono tracce di insonnia -
è sempre così, quando di notte
le emozioni evocano ricordi.
E ora? Dirai ancora che
Quando uno muore nel mondo,
nello stesso istante, la sua ombra
la scordiamo tutti noi?
E quel giovane che l’altro ieri
ha seppellito la sua amata,
non si allontana dalla triste
e straziante sepoltura.
Il suo volto è simile alla candela di miele
e si scioglie, si scioglie come una candela.
Guarda dall’alto l’indimenticabile amata,
e dice parole di dolore...
Anche sui suoi occhi c’è traccia
di insonnia, di notti bianche -
è sempre così, quando di notte
le emozioni evocano ricordi.
Becchino, dirai ancora che
quando uno muore nel mondo,
nello stesso istante, la sua ombra
la scordiamo tutti noi?
Oggi la donna, per caso,
ha visto quell’uomo in lutto...
Ha pensato: «Lui piange
amaramente, come me.
L’angoscia maschile è insondabile,
è insondabile il cuore maschile,
cosa non sopporta
lontano dalla luce viva dell’amore»?
Così dice lo sguardo
della donna triste dagli occhi azzurri,
forse questo sguardo silenzioso
ha fatto palpitare il cuore dell’uomo...
Così sa la compassione,
e tu sorridi, come se tra di loro
si tessessero davvero quei fili,
per cui due cuori si uniscono per sempre...
Ah, non ci credo, non è così nel mondo...
Quando si accompagna con giuramenti
il defunto fino alla tomba,
il giuramento non si infrange fino agli ultimi giorni...
Ascolta, becchino,
tu non conosci il dolore umano:
perché ridi allora
delle mie parole come un pazzo?
Beh, che importa se quell’uomo
ha portato alla donna una rosa fresca
e le ha sussurrato tristemente
«Mi sono innamorato di te,
abbiamo una tristezza comune,
uniamo l’anima all’anima,
sposami, donna,
il mio amore è forte...
È vero, entrambi
abbiamo perso il nostri amati,
ma il loro ricordo
non distruggerà la tomba silenziosa.
Scordiamoci del passato,
così triste ed angoscioso,
e viviamo una nuova vita,
sposami, donna!»
Aspetta, becchino,
la risposta della donna,
pensi che, se l’uomo
ha dimenticato il suo dovere,
anche la donna farà lo stesso?
Penso di no, no...
Non era forse ieri
che ha sepolto il suo amato?
Chi ride dell’ombra del morto?
Chi scherza con l’ombra del morto?
Ecco, vedrai come risponderà
la donna al fastidioso pretendente!
Ma la donna, Dio mio,
abbassa timidamente
la testa e sussurra:
«Sono d’accordo, vivo solo per il futuro...
Abbiamo un dolore comune,
non ricordiamoci più
del tempo infelice,
sono tua per sempre... Portami dove vuoi!»
Becchino, ora sì che puoi dire
ciò che vuoi...
Per sempre un uomo è sepolto
da una lapide...
Forse oggi quella coppia
ha una dimora comune...
Il tempo passa e nessuno di loro
visita più il cimitero,
nessuno pulisce più le tombe
da polvere e erbacce,
e tutte le rose e i fiori
sono già da tempo appassiti...
Riposate, riposate,
ossa di esseri scordati!..
Nel vostro stato non c’è più posto
per i ricordi dei vivi...
Riposate, saldo e immortale
è il vostro sonno...
E che servono alle vostre tombe
rose e vari fiori?
O che utilità hanno le lacrime eterne,
versate dai vivi per voi?
Nessuna forza e nessun caso
vi risveglierà dal sonno.
Così è nel mondo -
tutti vivono, tutti muoiono,
e guai a chi già nella vita
dimentica la morte...
Ecco, di nuovo lutto: quei due
che hanno dimenticato il destino amaro,
insieme, nella bara argentata,
il becchino li inchioda...
Li inchioda e sorride
in modo selvaggio...
Lo sa, lo sa il becchino,
come si fa, come si deve...
Riposate, riposate,
ossa di esseri scordati!...
Il vostro stato, nel tempo del dolore,
io l’invidio tanto..
სიგიჟმდე მიყვარს გალაკტიონი😥😥🤘
ეს რა საგანძური დაგვიტოვა გალაქტიონმა! 15 წელია ვუსმენ და ყველა ჯერზე ერთი ემოცია მოაქვს…
aseti leqsi ar momismenia
wow
meamateba rom qartveli var (11 wlis var)
romelma daachiret unilaiks mogtxdes i s xeli fu sheni :@ kidev erti ukvdavi leqsi )♥
შედევრი, სრული სიგიჟეა!
გენიალურია,საოცარი გალაქტიონი 💙