Odcinek 123: Daphne du Maurier "Zatoka Francuza".
Вставка
- Опубліковано 16 кві 2024
- Dzień dobry, witamy na naszym kanale. Nazywamy się Daria i Jagoda i jesteśmy bibliotekarkami. W dzisiejszym odcinku prezentujemy recenzję książki naszej ulubionej autorki, którą jest Daphne du Maurier! Zapraszamy do zatoki Francuza!
Zamawiam w bibliotece i w tym tygodniu zaczynam czytać tę książkę, bo zachęciłyście mnie, a tej autorki jeszcze nie znam :)
Tej autorki obie polecamy przede wszystkim "Rebekę", "Moją kuzynkę Rachelę" i "Kozła ofiarnego". "Zatokę" uważamy za słabszą jej książkę. J.
Gdybym nie znała tej książki, jednej z mych ulubionych, to miałabym całkiem inny jej obraz po Waszej prezentacji. Książka jest moim zdaniem najlepszym dziełem du Morier. Nie jest mroczna, ponura i dobrze! Lubię by lektura ogrzala mi serce. W ogóle nie oceniałabym postępowania bohaterki według kodeksu etyki. To jest opowieść jak ze snu, z wieku XX autorka przenosi nas w niemal bajkowy świat XVII wieku, z dworem, arystokracją, a także piratami i super przystojnymm dzielnym i tajemniczym piratów tych kapitanem. Jest tu humor ( sylwetki sąsiadów), jest uroczy romans. Wszystko odbywa się w oderwaniu od rzeczywistości, dlatego bohaterka przebywa w pałacu sama, autorka usunęła wszelkie przeszkody jak mąż czy służba ( choć mało to prawdopodobne ), by "dział się sen". We śnie najbardziej dzikie i niekonwencjonalne potrzeby zostają zaspokojone, bez budzenia widm moralności. I, jak tutaj, każdy sen kończy się przebudzeniem.
My akurat uważamy "Zatokę" za jedną ze słabszych książek autorki. Ale pięknie uargumentowała Pani własne zdanie i to miło, że możemy się tak ładnie różnić. Pozdrawiam! J.
Jejku, przez Was dziewczyny zaczynam czytać literaturę, która w ogóle nie jest w kręgu moich czytelniczych zainteresowań.Nie, w dalszym ciągu podoba mi się "Zatoka Francuza".To świetny romans , którego akcja dzieje się w XVII wieku.Romansidło , ale urocze.Bohaterka zmienia się, zrozumiała że w zabawach arystokracji przeholowała.To wstyd kazał jej opuścić Londyn, dwór królewski i męża.A służący w nowej posiadłości był bardzo pomocny, ukrywał nieobecność Donny, to lojalny wobec niej i Francuza łotrzyk. Romans arystokratki z piratem też był inny, subtelny, kochankowie czerpali ze swojej miłości, krótkiej miłości , wszystko co najlepsze. Wiedzieli oboje, chociaż Donna myślała przez chwilę o porzuceniu męża , że w zwyczajnym życiu tyłu emocji nie zaznają i związek im się nie uda.Donna będzie matroną i przykładną żoną , i matką, a romansem z piratem będzie zapewne żyć do końca swoich dni.Romans Dziewczyny! Konwencja, sympatyczny umilacz czasu, nie psychologizujmy, cieszmy się chwilami szczęścia bohaterów, smakujmy potrawy, którymi się raczyli, piękną aurę nocy i tyle.
Cieszymy się i pozdrawiamy!
IDEALNE PODSUMOWANIE tej książki. Miałam dokładnie takie same odczucia po jej przeczytaniu. Niesamowicie wkurzała mnie główna bohaterka, kompletnie nie popierałam jej decyzji. Uważam, że to najgorsza powieść Daphne. Uwielbiam „Moją kuzynkę Rachelę”, uwielbiam „Rebekę”, „Ptaki” (niektóre opowiadania) były niepokojące i również bardzo mi się podobały ale ta książka… dobrze że jej nie kupiłam tylko przeczytałam ebooka na platformie… I tak sobie pomyślałam, że gdyby jej mąż ją zostawił to może poukładałoby się paniusi w główce i dotarło do niej, że życie to nie tylko wieczna zabawa i zabijanie swojej nudy kiedy wszystko się ma położone na tacy przed nosem.
No i oczywiście dołączam do Waszych subskrybentek 😊 Czekam na Wasze kolejne, szczere opinie 😊 Dobra robota !
Cieszymy się bardzo, że nie jesteśmy osamotnione w tej opinii co do głównej bohaterki. Co do zbioru opowiadań, nam też nie wszystkie historie przypadły do gustu (zwłaszcza mnie, Darii).
Witamy w gronie subskrybentów