MP - Asosyal İnsanda Değil, Geri Kalanlarda Sorun Var
Вставка
- Опубліковано 10 лют 2025
- İNTERNET SİTEM:
efeaydal.com
INSTAGRAM:
efeaydalofficial
KİRLİ12 NETWORK KANALLARIMIZ:
efeaydal.com/kirli12
FACEBOOK GRUBUMUZ:
efeaydal.com/grup
DESTEK OLMAK İÇİN:
patreon.com/efeaydal
ÜCRETSİZ UYGULAMAMIZLA VİDEOLARI 1 GÜN ÖNCEDEN SEYRETMEK İÇİN:
efeaydal.com/uygulama
FİLMİMİZ HAKKINDA BİLGİ İÇİN:
efeaydal.com/beyazhap
UA-cam ÜYESİ OLARAK PODCASTLERE ERKEN ERİŞİM:
/ @efe_aydal
Videolara & Podcastlere erken erişim sağlamak, podcast için soru sormak, film önerisinde bulunmak, ve sitemizde sponsor olarak yazılmak için videonun altındaki KATIL butonuna basarak bilgi alabilirsiniz.
Kirli 12 Network Kanallarımız: efeaydal.com/kirli12
LBRY kanalımızdan video ve podcastleri (para vermeden) 1 gün önceden seyretmek için ayrıntılı bilgi:
www.efeaydal.com/uygulama
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
Vaktimi boşa harcamak istemediğim için asosyal takılıyorum ve bundan hiçbir zaman pişmanlık duymadım. Ne zaman "normal" insanlar gibi sosyalleşmeye çalışsam akşam eve geldiğimde o günün bomboş geçtiğini, aslında bunun hiç de normal olmadığını düşündüm ve pişmanlık duydum. Tek başıma veya kafamın uyuştuğu arkadaşlarımla geçirdiğim vakitler çok daha verimli ve keyifli oluyor gereksiz insanlarla sosyalleşmek ise insana her anlamda zarar veriyor bence
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
Aynen dimi. Yani bu duygu tarif edilemez. Annem ben küçükken elimi zorla tutar disardaki çocukların yanına götürürdü sosyal olmam için. Ya da ben lisedeyken çok yalnızdım. Hep tek başımaydım. Bigun dedim ki ben de biraz bunlarla takılayım. Ama sonu ziyan ve kocaman bi pişmanlık. Saçma sapan araba, oyun, kafe muhabbetleri. Tmm ben de oyun oynarım ya da kafeye giderim, araba gokart surerim. Ama bunlarin muhbetti sacma ve azap gibiydi
anlamıyorlar işte
"Sizinle ne konuşacaz amk" o kadar haklısın ki
abi aslında en mantıklısı bu. 3 5 arkadaş en iyisi. üstelik insanlar da çocuklarını böyle olunca sanki bozukmuş gibi düzeltmeye çalışıyolar. keşke anlamaya çalışsalar
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
her gece "ben neden böyleyim" diye sorgulamaktan yorulduğum bir anda, teşekkürler
Bugün yine neden fiziksel ortamda yalnızım diye düşünüyordum ve iyice dertlenmiştim. Birisine anlatsam sende sorun var diyor, girişken ol diyor. Bir sürü insana ve ortama giriştim, sonuç = 0. Arkadaş edinmeyi bırak, en azından oturup sohbet ettiğim zaman bile ziyandı. Şimdi bunları göz önünde bulundurunca beynim tamamıyla beni o boş stresten, ‘sosyalleşme’ çukurundan uzak tutmak istiyor. Artık birilerinin yanına gidip tanışma isteğim kalmadı bile. Ama işte konu bitmiyor burada. Fiziksel ortamda yalnız kalmaya göre evrimleşmemişiz, diyaloga ihtiyacımız var ve en önemlisi de bir eşe. Kız arkadaş olmaması, iki laf edip gülecek insan olmaması acı bir şey. Ne bileyim, etrafımdakiler beni o kadar iyi ikna etti ki, sorun tamamen bendeymiş gibi görüyorum ve hâlâ öyle. Düzgün öneri de veremiyorlar, çünkü kendileri zaten en başta benimle empati kuramıyorlar. Teşekkürler Efe Aybi, yalnız hissetmekten bir nebze kurtardığın için, düşüncelerimizin tercümanı olduğun için.
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
knk bizde sorun yok toplumun cogunlugu mal
Birader iş kafa yapisinda bitiyor. Kafa dengin olan ortamlara gir,ilgi alanlarının benzer olduğu insanlarla vakit geçir. Zaten herkes ile dost,arkadaş olamazsın. Bir kere her insanın karakter yapısı da bir olmaz. O yüzden ilgi alanlarınla uyuşan kişiler ile arkadaş ol veya kendine bir ilgi alanı belirle,durum bundan ibaret
4 yıl geçmiş ne durumdasın usta
Ben 1 yaşındayken düşmüşüm ve gözlerim kaymış. Şimdi 17 yaşındayım gözler hâlâ şaşı. Çelimsiz, sıska ve çirkin üstüne gözleri yamuk birisi olduğum için soayal hayatta hep zorbalığa uğradım bana kibirlenenler oldu dalga geçenler bolca oldu. 11. Sinifim ve artik yaşca yetiskin sayilabilecek sinif arkadaslarimin şuanlik en buyuk eglenceleri benim. Bunlar yasandikca ister istemez içine kapanık biri olarak büyüdüm. Insanların hele hele yakın gördüğün insanların gözlerine bakamamak hem beni onlardan uzak tutuyor hemde çok uzuyor. Mümkün olduğunca saklarım kendimi insanlardan. Toplumun büyük kısmının gerçektende 'anormal' olmasının dışında benim sosyal bir insan olmak önündeki en büyük engelim bu.
nasılsın dostum
Gözünün kaymış olması ya da fiziğinin “sana göre” farklı olması bu konuda seni incitecek tepkiler almanı sağlamış olabilir. Ama inan ki, eğer içe dönük birisi isen, her şey istediğin gibi olsa bile aynı tepkilerle karşılaşma ihtimalin çok yüksek. Anlaman gereken tek şey insanların gerçekten çok zavallı olduğu ve seni sürekli “Ince karnından” yakalamaya çalıştığı. Ki bu hem onların ne kadar zavallı olduğunu gösterir (ki yoksa seni gerçekten sen yapan özellikle yargılarlar) hem de senin onlara ne kadar yukardan bakman gerektiğini. Diğerleri gibi olmaya onca yıl çalışmış birisi olarak söyleyeyim; ne onlar gibi olabildim, ne de yanlarında değerim oldu ta ki onlar gibi olmayı bırakıp “ben böyleyim” diyene kadar. Onlara benzemeye çalıştıkça kabul görmezken, onlara benzemeye çalışmayı bırakınca el üstünde tutulmaya başlandım. Yani o seninle alay eden şahıs çok değil bir kaç yıla leş gibi ter kokarak ortalıkta gezip onun bunun namusuna göz dikip ve hiç bir de bok yiyemeyecek insandan başkası değil.
Sayende binlerce genç,olgun,yetişkin,yaşlı ruhunu rahatlamış hissediyor. İdolümüzsün sakın ölme.
Hayatım boyunca ''Neden hiç konuşmuyorsun,neden bu kadar sessizsin'' sorularını duydum.Ama yeni yeni benim gibi kişileri buldukça asıl sorunun bende olmadığı anlamıştım.Efe abi de tam benim hissettiğim gibi anlatmış.Podcasti dinlerken gözlerimin önüne yaşadıklarım geldi resmen.
Ne zaman toplumda konuşmaya kalksam: He he, aynen aynen kesin öyledir, boş yapma gibi tepkiler alıyorum. Ulan siz daha beni dinlemeye tahammül edemiyorsun ben sizinle neden konuşayım.
24 yaşına geldim halen bir sevgilim olmadı. Çirkin olduğumdan değil. Beni harakete geçirmesi gereken mekanizma bugüne kadar sağlıklı çalışmadı. İleride de çalışmayacak belki de . Hiç aşık olmadım/ Bu nasıl tanımlanır bilemiyorum. Beğendiğim kızlar olmuştu ama bunlar tamamen fiziksel olarak gözüme iyi görünen insanlardı. Belki de aşk denen şey gerçekten doğanın bize yüklediği ürememiz için bizi harakete geçiren bir şehvet mekanizması, bilemiyorum.Manevi anlamda hiç birine sıradanlıktan farklı bir duygu hissetmedim. Hiç birine ikinci kez dönüp bakmadım ne de mesaj vs atmadım. Bu konu beni kendi kişiliğim üzerine felsefi bir yolculuğa çıkardı. Benim de buradaki diğer arkadaşlar gibi pek sosyal olduğum söylenemez. Teşekkür ederim sadece bir yorum bırakmak ve benim de içinde bulunduğum durumu Efe abinin kaliteli izleyicileriyle paylaşmak istedim.
ask denen şeyin hayvanların üremesi için bir kimyasal reaksiyon oldugunu duymuştum onu hatırlattin
Aynıyız 18 yaşındayım ben de hiç aşık olmadım fiziksel olarak çekici bulduğum erkekler oldu ama hiçbirine bir duygu hissetmedim bunu anlatmak da çok tuhaf genelde anlamıyorlar tekim sanıyordum sorun ben de sanıyordum ama sen de aynı şeyi yaşamışsın mutlu oldum gerçekten çok sorunlu olduğumu düşünüyordum
Ne diyor Ali şeriati ; "İnsan, insan olma merhalesine yaklaştığı oranda daha fazla yalnızlık hisseder."
En kötüsü de ne biliyor musunuz? Sohbet edecek kimse yok. 25 yaşına geldim tek arkadaşım var ve benim telimden çalanı daha bulamadım hem üniversitede hem çevremde.
reis 29 olmuşsun nasıl durumlar şu an
Ben "Asosyal biriyim ama anti-sosyal biri değilim" Bu ikisini sürekli karıştırıyor bizim toplum.
0 arkadaşım ve sıfır derdim var ve özellikle okuldaki ergenlerle uğraşacak vaktim yok.
Aslında hepimiz kafa dengi insanlarız ama evden cikmadigimiz için birbirimizle karşılaşmıyoruz))))
Aslında varya böyle tüm yanlızları bir kafede buluşturacaksın hasret gideririz kafenin adı da asosyal cafe olsun.
Çöplerini çöp buluncaya kadar cebinde taşıyan , yıldızları ve ayı kendine dost bilen, kimsenin konuşmasını ve hareketlerini taklit etmeyen ve insanları bilgilendirmeyi kendine vazife bilen bir toplum her zaman isteğim olmuştur
Abi şuana kadar dinleyebildiğim tek podcast seninkisi. Sırf podcastlerini dinlemek için üye oldum. Umarım daha fazla kişi seni tanır da uyanırlar.
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
Efe abi içimdeki sesi yansıttın. Bunun için çok teşekkür ederim. Hayatım boyunca bana sessiz birisi dediler, az konuşur dediler. Sürekli bunları duymaktan sıkılmıştım, düşüncelerimi aynen yansıttın.
En beğendiğim Podcaste oldu tam kafamdakileri söylemişsin gerçekten
liseye bu yıl geçtim. ortam hakkında çok büyük hayallerim vardı işte fen lisesi kafa dengi, mantıklı insan bulurum diye. canlı dersler başladı,etraf mal kaynıyor tabi. herkes sosyal olma derdine,hep birine birşeyler kanıtlama derdindeler. ilk hafta kanka olmalar gruplaşmalar oldu tabi.girmedim aralarına,şuan 2 kişiyle konuşuyorum okuldan. 6 aydır fazlasıyla bunalımdaydım çünkü kendimi tek hissediyordum. hatta psikoloğa gitmeyi bile düşündüm. bu podcasti dinleyince ve yorumları görünce gerçekten sevinç gözyaşları döktüm. umarım lisede benim gibi düşünen güzel insanlarla karşılaşırım. teşekkürler Efe abi ❤️
oha yemin ediyorum aynısı ya, şuan benim de 2 arkadaşım var, arkadaşlarım kaliteli insanlar diye düşünüyorum ama sınıfın geri kalanıyla çok konuşmuyo olmak da üzüyü, aralarına da girmek için adım atmaya çalışıyorum ama pek beceremiyorum galiba, neyse bu bilgiler bi işine yaramıcak ama yazmak istedim öylesin PALAPKPKAQKQĞQL
@@adbulamayandunyal581seni çok iyi anlıyorum ben de bu sene geçtim liseye.fen lisesi olduğu için ümitliydim dönemimi güzel geçireceğim konusunda. lakin ilk gün her ne kadar sınıfımla iletişime geçmeye çalışsam da kimse tarafından umursanmıyorum çünkü sınıfımdaki herkes birbirini tanıyor bi tek ben yabancıyım farklı bir şehirden geldiğimden dolayı. bilerek asosyal olmuyorum sosyalleşme imkânım neredeyse yok.bi arkadaş buldum 2. gün. o da ben gibi arkadaşsız ama beni yalnız kaldığında kullanmak amacıyla yedekte tutuyor amacı belli zaten.o edindiğim arkadaş da bugün bir şekilde arkadaş buldu ve beni terk etti hem de hiçbir şey söylemeden. cidden şu an çok kötü hissediyorum ilk kazığımı yediğim için. sence tek başıma asosyal tarzı mı takılmalıyım yoksa arkadaş bulmaya mı çalışıyım yine
Survivor muhabbeti yapılan ortamı benzin döküp yakasım geliyor. Kaçın o insanlardan.
22 yaşındayım daha doğru düzgün 1 kisi haricinde arkadaşım yok bırakın sevgiliyi bir kızın elini bile tutmadım ama ne yapıyorum sürekli film izliyorum, kitap okuyorum hep kendim tek başıma geziyorum öyle kişilerin yaptığı saçma hareketlerden dolayı da ne kadar pek iyi olmasa da böyle kendi başıma yasiyorum , kendimle mutlu olmaya çalışıyorum.
Asosyaller buluşsun sosyal olsun işte :D
r/iamverysmart mevzusu gibi olmuş abi. Yani haklı yönleri var dediklerinin ama asosyal olmakla zeki olmak aynı şeyler değil. Şimdi burada asosyal ergenleri gaza getirdin, hiçbir bok bilmeden narsist narsist gezecekler ortada. Hayır kendimden biliyorum bu yüzden rahatsız oluyorum. Kendimi olduğumdan çok yükseklerde gördüğüm zamanlar oldu. Gram mütevazi değildim. Neyse ki zamanla toplum ve başımdan geçen olaylar bu yönlerimi törpüledi. Bir diğer mevzu da kendini toplumdan marjinalleştirmek o kadar da iyi bir şey değil. Yani kimse tarafından kabul görme çabasına girmeyin ama ben farklıyım şöyleyim böyleyim filan kafasına girilmemesi önemli. Dünyada kaç tane cidden önemli insan var (diplomatlar akademisyenler sanatçılar bilim insanları istihbaratçılar her ne ise işte). Ben bu adamların onda biri kadar işe yaramamama rağmen kendimi bi sik zannediyordum. Hep bu kafa yüzünden. Yine kendimi farklı bir insan olarak tanımlıyorum ama farklılığıma üstünlük gözüyle bakmıyorum. Eğer ki ciddi başarılarınız yoksa (ki youtubeda gezen adam ne kadar ileriye gidebilir orası meçhul) çok üstten uçmamanızı tavsiye ederim. Üretkenliğinizi etkiliyor başta...
Evet insanlar eksikliklerini kişiliklerinin bir parçası gibi görmemeli.Çünkü o zaman eksiği kapatınca diğerlerinden hiçbir farkın yok gibi hissediyorsun ve sıradan olmaktansa (ne diyeceğimi bilemedim tam olarak) weirdo olmayı tercih ediyorsun.İnsanlarla iletişim yeteneği bir sosyal zeka belirtisidir ve herkes aynı seviyede i iyi olamasada kabul edilebilir bir seviyede dolaşmalı.
Oncelikle bir insanin kendini ustun ve degerli hissetmesi icin onemli biri olmasina gerek yok. Basarili insanlarin geneline baktigimizda zaten onlar erken yaslardan itibaren kendilerini boyle hissedip ozguven kazandiklari icin adimlarini saglam atabiliyorlar. Ikincisi de oz degerlendirme yapamayan bir insanin gotu baska alakasiz videolarda ve konusmalarda da kalkar ki gayet normal. Cunku ergenlikte insan kendini ariyor, tanimaya calisiyor. Herkes kendini hemen taniyamaz o yuzden belirli duzeyde bir got kalkmasinin ozguveni olmayan biri icin zarardan cok yararli ve tesvik eden bir sey oldugunu dusunuyorum
O kadar haklısın ki
Çevrem aptallarla dolu olması yerine köpeğim ile oturur kitabımı okurum daha iyi.
Belli bir süre yalnız kalınca da psikolojimiz altüst oluyor. benim bulunduğum ortam hep mallarla doluydu okulda vs. onlarla arkadaşlık yapmak istemedim şimdi ise arkadaş bulamıyorum.. canım sıkılınca mesaj atacak arkadaş bile bulamıyorum. arkadaşlarla geyik yapmayalı 2 yıl oldu o derece.
Lise üniversite derken hayatımızın bazı yıllarını, hiçbir ortak yanımızın olmadığı rastgele seçilmiş insanlardan oluşan gruplarla yaşamaya zorlanıyoruz. Tam bir kabus. Tüm kiz arkadaslarimi netten yaptim ve bunda utanilacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. Allah interneti bulanlardan razı olsun.
Arthur Schopenhauer der ki “Ayak takımının hepsi sosyal insanlardır. Çünkü, “Sosyallik insan sevgisine değil yalnızlık korkusuna dayanır ve burada aranan aslında diğer insanların hoşsohbet varlığı değil, daha çok yalnız olmanın bunaltıcı sıkıntısından, yanı sıra bilincin tekdüzeliğinden kaçmaktır.”
Sosyallik vasıfsızliktir
Bir de asosyaliz diye akrabadan, şundan, bundan fırça yiyoruz. Sizin gibiler yüzünden asosyal olduk zaten. İşsiz kalırsın;
''Niye çalışmıyorsun?'' ,
yalnız kalırsın;
''Niye evlenmiyorsun?''.
Durmadan bir sorgu sual. Sanki ne yapacağımızı size soracağız.
Gençler Aydali'nin bir skeçi vardı. Seçimi başka parti kazanırsa diye. Ormanlık alanda arkadaşlarıyla hatta ayça 22ye benzer bi kız da vardi. Yorumlarda da bir adam "o biraz da seçimi kimin kazandığına bağlı" yazmiştı. O video silinmis galiba bana onu şey etsenize Allah Muhammed Aşkına.
Bir de sinsi olarak nitelerler, çok duydum. Çoğu birbirinin arkasından atar tutar yüzüne güler, arkadaşını kandırmayı marifet sayar. O söylediğin yorumu kimseye anlatamadığın için içten yapmak zorunda olursun, sana sinsi derler. Ama yukarıda saydığım yapılan bütün davranışlar sinsilik değildir, hayatın normal akışıdır bu arkadaşlara göre.
4 sene kız meslekte okudum dediklerine aynen katılıyorum uzaylıdan farkım yoktu diğerleri için.
Ne şansı abi köyde doğduğumdan dolayı doğru düzgün eğitim alamadım ne öğrendiysem kendi imkanlarımla öğrendim hayvancılıktan kazanıyorum paramı yaşım 24 köy meydanına toplanan gençlerle sohbet etmeye çalışıyorum ama beni anlamıyorlar nereden bulayım benim kafamda insan burada bende istiyorum gezmek dünyayı yabancı dil bile öğrenemedim fırsatım yok uyku bile uyuyamıyorsun kimi zaman başkalarının şansı var benim ise işim çalışmak zorundayım üreten benim diğerleri sadece tüketiyor bu bana adaletsizlik gibi geliyor ileride beliki çok param olacak ama yaş ilerledikten sonra ne işime yarıyacak ben şimdi istiyorum gezmek öğrenmek bilmek ve öğrendiklerimi gördüklerimi hayatıma uygulamayı ben şanslı falan değilim abi tamam hakkarinin dağında doğanlara göre şanslıyım fakat ne zaman köyümden çıksam başarısız oluyorum benim ise nerede olursam sıfırdan kendi ayaklarımın üstünde sağlam kalmam lazım ama olmuyor buda eğitimsizlikten oluyor ancak vücut işçisi olabiliyorsun oda en ucuzu antalya denedim denizli denedim olmadı başarısızlık birtek sözleşmeli askerlik oldu oradada ben yapamadım 3 yıl sonra bıraktım yine köye gelmek zorunda kaldım şimdi nasıl olacak kendi kafanda insan bulmak hele evlenmek imkansız gibi birşey
Merhabalar şimdi nasılsınız
Ede Aydal gerçekten çok samimi bir şekilde söylüyorum ki örnek alınması gereken , hangi konu olursa olsun doğru ve objektif konuşan , hemen hemen her konuştuğu konuda haklı olan bir değerdir
O "mal" dediğiniz insanlardan da birşeyler öğrenmek mümkün. Çünkü çok güzel bir gözlem ortamı oluşuyor ve bu "mal" denen topluluk yüksek çoğunluk olduğu için onların dilinden de anlamak gerekiyor. Her yerde karşımıza çıkacaklar o insanlar. Bu da benim düşüncem.
İnsan hayattan uzaklaştıkça, gerçekliğe daha fazla yaklaşır
Toplumu ben de anlamış değilim. Bütün insanlar sosyal olmalı, akrabalarıyla bağlar kuvvetli tutmalı, evlenmeye odaklanılmalı gibi düşünüyorlar.
Sorunun bende olmadığını hep farkındaydım ama bunu hiç bir zaman ailem farkedemedi,onlardan etmelerini beklemekte saçmalıktı zaten.Efe aydal tarafından tescillenmiş bunu gördüğüme göre artık daha da rahat uyuyabilirim
Çok teşekkürler içimi döktün.
işin garibi bilim-kurgudan tut muhabbetlere kadar dediğin her şey aynı bende de
"Kime göre, neye göre" cümlesi tartışma katilidir. Kullananı ciddiye almam.
Bu video beni tuhaf bir şekilde aşırı rahatlattı, özellikle lisede olduğum süre boyunca hep kendimi asosyal olduğum için sorunlu gibi hissetmiştim çevrem yüzünden :(
Aynen. Aslında biz asosyaller özünde asosyal değil, sadece düşlediğimiz sosyal çevre yok.
İnsanları tanıdıkça yalnızlığı sevdim efe abi.
Abi dediklerine çok hak veriyorum ama bazı insanlar da sosyal açıdan kıt olduklarından dolayı sosyalleşemeseler de bu özelliklerini zekalarıma vurup mal gibi yaşıyorlar. Ben de introvert bir insanım ama çok iyi arkadaşlarım var sadece onlar kadar çok aktiviteye katılmak bana cazip gelmiyor ve onun yerine evde kod çalışmak, gitar çalmak, kitap okumak, popüler bilim araştırmak, felsefeyle uğraşmak... gibi aktivitelere yöneliyorum. Yeri geldiğinde sahile inip içkimi de içiyorum muhabbetler öyle ahaha babamın arabasını nasıl çaldım, berkecana nasıl verdim olmuyor mükemmel dostluk muhabbetlerimiz oluyor ve deşarj oluyoruz. Belki gecenin sonunda birisinin evinde konaklayıp devam ediyoruz eğlenmeye. Nadir insanlar değiliz kendimizi böyle ayrıştırdığımız sürece de kendimiz gibilerini bulamayacağız.
"Toplum farklı olanı dışladığını sanarken, aslında farklı olan dışlamıştır toplumu." Demişti Pit10 zamanında.
Özellikle küçük yerlerde yaşayan insanların kendileri gibi insanları bulması çok zor oluyor. Çünkü kafa yapına göre bir arkadaş ortamı seçme imkanın olmuyor malesef elindekiyle yetinmek zorunda kalıyorsun. Şimdi daha iyi anlıyorum neden o ortamlarda sessiz kaldığımı teşekkür ediyorum bu video için.
Sosyal asosyalim. Yeminle bu daha kötü. Çok sosyalim ama abi aynı zamanda hep asosyalim.
Güzel bir bölüm olmuş, durumu iyi özetlemişsin abi. Yalnız, katılmadığım bir konu var. O da sosyalleşmenin kolaylaştığını söylemen. Bence hala çok zor. Kendim için konuşacak olursam; oyun oynayacak, film kitap muhabbeti yapacak arkadaşlarım olsa da maalesef türkiyenin veya dünyanın öbür ucundalar. Zamanında oyunlarda denk gelerek tanıştığım kişiler onlar da. Günün sonunda konsol, bilgisayar başından kalktığımda yine bir başımayım. İnsan olarak da maalesef en basitinden de olsa fiziksel bir iletişime ihtiyaç duyuyoruz.
Asosyalliği ne kadar sevsem de dönem dönem çekilmez olabiliyor, biliyorum ki çoğu kişi için de durum böyle. Bunları geride bırakmak adına tahammül seviyemi artırıp sosyal olmaya çalıştığım bir dönem de oldu ama bu bana zaman kaybıymış gibi geldi, doğru hissettirmedi, hayal ettiğim kişilerle denk getirtmedi. Ama biliyorum ki sosyal olmak çok güzel olabilir doğru kişilerle birlikte olduktan sonra. Olay o çevreyi kurabilmek. Çevre dediğim de 2-3 kişi işte :D
Şu an tek isteğim doğru kişileri bulabileceğim ortamlarda bulunup gerektiği zamanda doğru iletişimi kurabilmek.
Kafam çok dağınık olduğu için paragraf sonralarında aklıma gelen ilk konuya zıpladım. Bu konuda çok konuşasım var ama son olarak okuyan ve benzer durumda olan arkadaşlar için bir şey söylemek istiyorum. Elimize fırsat geçtikçe değerlendirelim, birbirimizi bulalım. Yoksa hepimiz toplum içinde bir köşede yalnız hissedip mutsuz olacağız. Umuyorum bu sorunları aşıp mutlu olduğumuz günler de gelecek.
Sorunun bizde olduğuna hiçbir zaman inanmadım, istediğim an çok sosyal olabiliyordum ama aptal rolü yapmam gerekiyordu. Sahte vıcık vıcık olmam gerekiyordu ama ben yalnız ve doğal daha keyifliyim, daha iyi hissediyorum, kendi tercihlerimi yaşıyorum. Vasat , düşüncesiz, aptal , sahte ve boş insanlarla olmak boşa para ve zaman harcamak güvenmek vs anlamsız geliyordu hep..yalnızlık iyi, yalnızlık güzel.
Duygularımıza tercüman oldun resmen.
Abi adamsın ya aşırı haklısın star wars cidden beni taşıyor filmlerinin yanında dizileri çizgi romanları beni çok mutlu ediyor bütçem yettiği kadar karakterlerin figürlerini alıyorum onlar benim dostum oluyor izlediklerim yanımda oluyor bahsettiğin tip insanlara 1000 basar bu konuya yaklaşımın için kendim adına teşekkür ederim güç seninle olsun
Şurada birkaç gündür izliyorum videolarını, 37 yaşımda dünyayı benim gibi gören birinin daha olduğunu bilmek iyi geldi. Tanışmasak da iy ki varsın diyorum Efe kardeşim.
Teşekkür ederim gerçekten motive edici oldu. Tam da aynı sebeplerden dolayı insanlarla muhabbet edemiyorum, diğer insanlarla tamamen farklı ilgi alanlarım var ve çok boş beleş şeyler konuştuklarını düşünüyorum.
Bu podcast'leri seviyorum. Ancak bunu her dinleyen asosyal üstüne alınmasın lütfen! Eğer gerçekten kibirliyseniz, loser'sanız veya kendinizi giyim tarzınız diğerlerinden farklı diye üstün zannediyorsanız (daha var da yorumu çok uzatmak istemiyorum) ve bu yüzünden yalnız kalmışsanız bahsi geçen zeki elemanlar siz değilsiniz.
"toplumun geri kalanı anormal" kısmına kesinlikle katılıyorum. Ama asosyal kalınmaması gerekiyor bence. Böyle kalmak zorunda değilsin. Eğer kendin gibileri bir şekilde bulursan gayet eğlenceli bir şekilde sosyallesebilirsin. Bu bir ihtiyaçtır. Sosyal olanların da zekası zehir gibileri var. Her sosyal olan salak demek değil. Boş muhabbet yapıyor değil. Asıl asosyallerin sosyalleşmesi lazım ki insanlar sosyallik neymiş görsün. Güzel vakit geçirmek neymiş anlasın.
Bu video "asosyal" olan benim güvenimi yerine getirdi.
Bu devirde asosyal olmak en güzeli.
Üniversitede sadece 1 arkadaş bulabildim. Diğerleri hep "Offf öyle bi içtim ki...." ya da "öffff abiiiiii......" diyen gerizekalılardı
Efe abimiz yine toplumun hatrı sayılır bir kesimini ele almış gibi. Evet bütün çocukluğum ve gençliğim boyunca ben de o sessiz "asosyal" insanlardandım ve mecburiyetten irl'de hala öyleyim. Araba kaçırma, kız kesme, topun peşinden kim koştu muhabbetleri en nefret ettiğim muhabbetler olduğundan ve yaşadığım çevrede bunlardan başka muhabbet yapacak biri olmadığından genelde evde pc başında geçiyor zamanım...
bende böyle olduğum için çok yaftalandım yazabileceğim herşeyi videoda özetlemişsin efe abi
Her zaman kendimi böyle düşünen tek kişi sanardım benim gibi düşünenlerin olması beni sevindirdi(resmen beni özetliyorsun abi fantastik dünyamda yaşıyorum)
Ne zaman canım sıkkın olsa bu podcasti açarım. 5-6 defa dinlemişimdir. Bu podcastte resmen kendimi buldum.
Destek amaçlı yorum son zamanlarda nərdeyse tüm videolarınızı izledim diyebilirim tabiki bir kaç ay sürdü bu süreç ve teşekkür ederim Efe abi
Bu MP cidden efsane:D Dönüp dönüp dinliyorum ara ara. Tam Efe'nin sinirlendigi yerde bende sinirleniyorum. Sonra gülüyorum:)
tek kelimeyle harika...süper gözlem
Kendimi bildim bileli asosyalim. Bunu demekte tereddütlüyüm çünkü artık asosyal kişiliğim, şizoid kişiliğe dönüştüğünü farkediyorum. Sonu ne olursa olsun dışarıdaki insanlar varken ben asla olduğum yerden çıkmayacağım.
Efe abi dediklerini o kadar iyi anliyorum ki dedigin ortamlarda ister istemez bulunabiliyoruz ve anlatilan muhabbetler hep klişe araba kari ve alkol hep ayni olaylar oldugu icin hep yalniz kaliyoruz
Mesela ben cevremdeki insanlarla bilim din romanlar sanat konusmak isterim alkol vajina veya bmw degil
Şu Podcast' i tüm tanıdıklarıma izletmek istiyorum.
4:33 gülme sonrası gelen "bende mi bu kitleye mensubum?" endişesi...
Abi ben ölmüşüm gömenim yok.
Aynı beni anlattın abi şuan lisedeyim sınıftaki erkekler boş muhabbet yapıyor kızlar da kezban muhabbeti ben de kendi halimde takılıyorum .Evet yüzüklerin efendisi hayranıyım orta dünya da yaşamak için herşeyimi veriridim ve bu arada bu film serisinin hayranı olduğum için benle dalga geçenler de oldu dediğin gibi 2 ay önce sadece 3 arkadaşım vardı onlara da ateist oldugumu söyledim en sonunda benden yavaş yavaş uzaklaşmaya çalışıp bir anda ilişkilerini kestiler . İlerde kaliteli kendi kafamda insanlar bulacağıma inanıyorum . Teşekkür
sosyal fobi..geçmişteki kötü insanları çektim zamanında,hep eleştirildim insanlara güvenim kalmadığı için tanışmaya, gözünün içine bakmaya bile korkar oldum,zehir ettiler hayatımı..,ama sorun bende değil,onlardaydı,onlardan çok daha iyi biri olduğumun farkındayım neyseki..
22 yaşına geldim sosyalleşmeyi öğrendim artık ama asosyalliğin kıymetini de biliyorum.Mesela bazı insanlar genelde tek başlarına oturup yemek yiyemiyolar benim gördüğüm bu. Ben kafam attığı an istediğim her yere girip çıkabiliyorum. Biraz utangaçlık var kalabalık ortamlara girerken tırsıyordum ama oralara te başıma girebiliyorum. Aslında yalnızlığın çok katkısı olmuş bana.Ayrıca yalnız kalmanın kendimi keşfetmem üzerinde çok etkisi oldu. Yapamadığım şeyler üstünde vakit kaybetmedim mesela.
Nasıl sosyalleştin peki ? Neler yaptın mesela ? Bende 22 yaşındayım. Sosyalleşmeye ihtiyacım var. Umarım bu yorurumumu görürsün.
Zamanımızın değerli olduğunu biliyoruz o yüzden gereksiz insanlarla arkadaşlık kurmuyoruz.
Kendim için söylemek gerekirse 28 yaşındayım, akrabalarımla görüşmek dahi istemiyorum. Çünkü çok gereksiz muhabbetler dönüyor ne zaman evleniceksin, paranı ne yapıyorsun, futbol, siyaset gibi kişisel olarak hiç bir faydası olmayan şeylerle zamanı öldürmek istemiyoruz çünkü zamanın değeri paha biçilemez geriye alamıyoruz ve satında alamıyoruz akıp gidiyor.
Kaliteli filmler, kaliteli müzikleri, kaliteli kitapları okumak istiyoruz, hobilerimiz olsun boş boş pineklemeyim istiyoruz sırf toplum baskısından dolayı evlenmek ve çoğalmak istemiyorum. İnsanların dayatmalarına tahammülüm yok kim olursa olsun hayatınıza karışılmasına müsade etmeyin nasıl mutluysanız öyle yaşayın ister sosyal ister asosyal.
Yüreğine sağlık
Abi koyduğun her podcastte yeni şeyler öğreniyorum,her seferinde kendimi sorguluyorum ve ne kadar normal olduğumu anlıyorum. Teşekkür ederim.
14 yaşındayım ortaokulda neredeyse hiç arkadaşım yoktu şimdi de aynı şeyi yaşamamak için birkaç kişiyle takılıyorum ama yine de muhabbetten zevk alamıyorum
Kesinlikle katılıyorum 👏👏👏👏👏👏👍👍👍👍👍👍👍
Katıldığım herhangi bir etkinlikten, okulumdan aileme kadar herkesin o şekilde (ne şekilde olduklarını açıklamama gerek duymayacağım bir topluluğun okuduğunu sanıyorum) olmasından dolayı oldukça realist biri dahi olmama rağmen hayal dünyamda ve yer alabileceğim diğer birçok alternatif gerçeklikte kendimi istemeden epey geliştirdim. İstesem de istemesem de bu çevre, bu insanlar, bu olaylar beni her zaman bağlayacağı bana etki edeceği içinse üzgünüm.
Söz ettiklerinin aynısını ben de yaşıyorum, özellikle birkaç yıl öncesine kadar herkes gibi insanlarla vakit geçirmek istemediğim, herkes gibi erkeklerden hoşlanmadığım için ve her kız gibi samimi arkadaşları olup eğlenebilen biri olmadığım için kendimi suçluyordum. Hâlâ zaman zaman bu konuda kendi üzerime gidebiliyorum. Böyle olmasının nedeni de dediğin gibi, asla insanlarla konuşmayı sevmemem, gülmekten hoşlanmamam, bana keyif veren tek şeyin nerd aktiviteleri olması değil. Bizi böyle gösteren, böyle görünmememize sebep olan ve kendimizce gerekli kılan şey ortamın kendisiyken insanların biz gibilerden söz ederken "o öyle biri" demesi de cabası. Hayır böyle biri değilim.
25 yıl öldükten sonra turunç memeli ejderhalara gideceğime inandım 🥲
Benim de kafama çok takılmıştı, ben neden onlar gibi ortamlara giremiyorum neden o kadar konuşmuyorum diye. Ama ortamlara baktıkça anlıyosun zaten insanların kafalarına taktıkları şeyler o kadar gereksiz o kadar boş muhabbetler ki, yani en azından bana öyle geliyodu, ben de sonunda seninle aynı düşündüm Efe abim
Ben 12. Sınıfım ve dün akşam arkadaşlarım da faydalansın diye onlara kariyer günlerinin linkini attim. Odaya gelip adımı vererek küfrettiler. Ben bunlara ne diyebilirim
İsteyen ego diyebilir ama hiçbir hayat amacı olmayan, hedonist saçma sapan insan yığınlarıyla hiç vakit harcayamam. İçen dönük bir insanım. Samimi arkadaşlarım var ama çok az. Kafede onun bunun dedikosunu yapan insanlardan uzak olduğum için de çok mutluyum. Gider netflixten bir film açarım o bile daha iyi vakit değerlendirme olur. Genelde okulda soğuk, çekingen felan diye bilimiyorum büyük ihtimal. Ama utangaçlıkla uzaktan yakından alakam yok. İstesem rahatlıkla konuşurum ama istediğim için konuşmuyorum. Benim kendini geliştiren ve yeni şeyler öğrenmeye aç insanlara ihtiyacım var.
En iyi videolarından birisi olabilir lise hayatımı özetlediğin için teşekkürler
Ben cevabım da umrumda değil, asıl cevabım insan sevmiyorum, insanlık seviyorum.
Düşüncelerimin dili olmuşsun teşekkürler bu video için
Gülerek izledim , tonlaman falan çok iyiydi . Fantastik dünyalara araba kaçırma muabbeti yapan gruptan baglaman acaip hoşuma gitti . Ben de bu duyguları Askeri yuksekokulda yaşadım. Okulda kapandı zaten benden sonra , şuan daha iyiyim .
(sormadiniz ama soyliyim ehehe :') )
Ne zaman içim sıkılsa bir şekilde düzeltmeyi başarıyorsun. Ne kadar teşekkür etsem az. Hakkın ödenmez.
"Mahalledek tek normal insan" bu söz o kadar doğru ki yolda yürürken gördüğüm insanların hayal edebileceği şeyleri yapıp bunda ne var diyen ve yüksek hedefleri olan insanlaradan olmak güzeldir
Çok güzel bir podcast olmuş. Açıkçası pek yorum yapan biri değilim,hatta hiç yorum yapmamış bile olabilirim. Bu konuda tutamadım ama kendimi. Ben 23 yaşındayım ve şu an üniversite öğrencisiyim. Bir ara, lise 3-4. sınıf sıraları videoda bahsedilen saçma akımı kapılmış biri olarak söylüyorum. Aslında hiç bir zaman sigara içme, alkol alma ya da serserilik şeklinde adlandırdığımız hiç bir şeyi özentilikten ya da hava olsun diye yapmadım. Sadece her konuda olduğu gibi, çevremde de bunların örneklerini gördüğüm için çok fazla merak ettim ve malesef bu akıma kapıldım. Şu an sigara dışında her şeyden arınmış durumdayım. Üzgünüm ki o günlerden üzerimde kalmış bir leke olarak yapıştı bu alışkanlık. İradem şimdiye kadar çoğu konuda güçlü olduğunu kanıtlamıştır ancak sigara konusunda bir türlü başaramadım. Neyse, aslında bu populer diye adlandırdığımız saçma toplulukların içindeyken bile, içten içe hep bir "nerd"tüm ama. Fantastik yapımlar olsun, bilim kurgu yapımları olsun, içlerine dalıp giderdim ve fark ettim ki özüm buymuş. Aslında saçma bir şekilde kendi benliğimi reddetmişim. Çünkü baktığım zaman, kafa yapıma göre muhabbete girmek istediğimde ya da ilgili olduğum konularda ve gerçekten önemli olan konulardan konuşmaya başlayınca karşımdakilerden bir tepki alamadığımı fark ettim. Kendimin çok dolu olduğunu iddaa etmiyorum ama o insanlar gerçekten çok boştu. Onların önemlisi ile bizim gibi düşünen insanların önemlisi çok farklı. Bu kesimler sizin benim gibi insanları belki zavallı olarak görüyorlar ama içinde bulmuş biri olarak söylüyorum ki gerçek zavallı onlar. O kadar zavallılar ki böyle bir zamanda, böyle bir çevrede bile hiç bir şeyi umursamadan, saçma sapan şeyleri kendilerine eğlence ya da dert olarak seçebiliyorlar. Küçüklüğümde bile araştıran sorgulayan ben, o iki üç yıllık süre zarfında tam bir embesile dönüşmüştüm. Neyse ki bundan yol yakınken benliğime dönüş yapabildim. Baktığımda kaybettiğim zamana çok acıyorum ama olsun diyorum sonra bunlarda da öğrenilecek bir şey varmış. Uzun lafın kısası arkadaşlar, kardeşlerim büyüklerim, küçüklerim: Hepinizin tercih ile bu "asosyal" yaşam tarzını seçtiğinizi biliyorum ve bu yoldan dönmeyin. Çevrenizde bir kişi olsun ama kafanıza uyan, sizin seviyenizde biri olsun ha yoksa da bırakın hiç olmasın. Size bir şey katmayacak insanların boşuna gözüne girmeye çalışmayın. Siz zaten yüksek bir yerdesiniz emin olun. Küçük kardeşlerimden de bu salaklıklara özenen var ise size tavsiyem özenmeyin, merak ediyorsanız da etmeyin, o insanlar da o alışkanlıklar da size zarardan başka hiç bir şey getirmez. Biraz uzun yazdım ama içimden bunları açıklamak geldi. Okuyup yorulma zahmetine girdiyseniz teşekkür ederim. İyi bir hayat sizin olsun.
Yalnızlığı son zamanlarda çok fazla yaşıyorum ve bu normalde bayıldığım bir şey ama bazen insan çok az da olsa başkalarını etrafında arıyor gerçekten.Bu şekilde olmaktan pişman mıyım diye sorsam kendime asssla pişman değilim.O kadar boş , saçma ya da zaman kaybı gibi hissettiriyor ki insanların neredeyse hepsi anlatamam...Toplumda sıkıntısı olan ve garip görülen ben oluyorum günün sonunda ama insanlar o kadar aptal ki dayanamıyorum da.Sosyal pilimi bitiriyorlar hatta tabiri caizse enerjimi sömürüyorlar.Benim gibi olan, düşünen insanlar bulmayı bu hayatta iple çekiyorum.Şu saçmalığın ve karmaşanın içinde birbirini anlayan ufacık bir insan topluluğu benim için ulaşılması çok zor bir hazine gibi gerçekten.
Bende buraya yorum atan kişiler gibi bu yaşıma kadar hep ailem ve çevrem tarafından sessiz olmakla içime kapanık olmamla ve sosyal olmamamla yargılandım.Üstelik bu bana yapılırken de hep başkaları örnek gösterildi.Ben kitaplarımla mutluyken sürekli başka şeyler dikte edildi hep ve eminim ki hayatım boyunca da hep böyle olacak.Ben neden herkes gibi olmak zorundayım ki? Neden herkesin hoşlandığı şeyleri yapayım neden herkes gibi davranayım ? Ben bu hayata bir kez geliyorsam istediğim gibi yaşamalıyım ama bu hiç mümkün olmuyor. Daha birkaç gün önce yine ailem tarafından içe kapanık olmakla suçlandım ve bu durumun benim iş hayatımı etkileyeceğine kadar getirdiler ve öyle bir söylüyorlar ki sanki ben anormalim herkes normal. Ben onlara kitaplarımla mutlu olduğumu yeni şeyler öğrenmenin beni daha mutlu ettiğini söylediğimde bununla birde dalga geçiliyor. Tarih kitapları okuyorum diye asosyal oluyorum. Bu ülkenin yarısı okumuyor ve kitaplardaki o dünyadan bir haber. Bunlar konuşulduğunda bütün gece uyumadım ve yine kendimi sorguladım gerçekten acaba sorun bende mi diye?
Sorun sende değil. hiç öyle düşnceye kapılma . İnsanlar her zaman linç etmeye birşeyler buluyor . Mesela senin arkadaş çevren olsa o zamanda diyecekler ki arkadaşlarına dikkat et . Bu nasıl arkadaşlar be Böyle . Hiç kitabda okumuyorsun ardaşlarınla geçiriyorsun vaktini falan filan işte . Anne babaımızın her zaman konuşamaya bir sözü var .
Sen deniz üzerinde yürüye bilsen birisi çıkıp diyecek ki salağa bakya yüzemiyor.
İnsanlar çok tamka sen yoluna davam et . Bende senin gibi aile sorunları yaşadım , İnsanı anlayanda olmuyor biliyorum bu hissi
O kadar video izledim en güzel sen anlatıyorsun,umarım o grubu bulurum.
neden asosyalsin sorusu ya da direkt olarak asosyal yaftalaması lise 1'den beri benim de maruz kaldığım bir durum. sizin yapacağınız işe sokayım diye düşünmeme sebep olan şeylerden bir tanesi ülkemizdeki interaktif sözlükleri (ekşi, bir zamanlar kötüsözlük) çocuk yaşta takip etmeye başlamamdı (14 yaşımda kötü sözlük yazarı oldum). böyle bi alt kültürden geliyorken lisede çektiğim sıkıntıları inanın ne ben anlatayım ne siz dinleyin. 8. sınıfta elektro gitar sahibi oldum ve deli gibi müzik yapma heyecanı taşıyordum. liseye geçerken de diyodum ki artık farklı bir dünya beni bekliyor, anlaşacağım birçok insan olacak ve süper insanlarla tanışacağım, birlikte bi müzik grubu bile kurabilirim falan... fakat sonuç bi hayal kırıklığı oldu ve ben onlayn oyun dışında konuşabileceğim ya da müzikle ilgilenebileceğim birilerini bulamadım. ne o gitarı elime alasım geldi (çünkü dinleyecek ve benim adımlarımı destekleyecek biri de yoktu ve kursa para verecek durumda değildik) ne de çok yönlü bir arkadaşım olabildi. aradan uzun bir zaman geçti ve ben kimseden onay beklemeden, kimseyle birlikte çalma ihtiyacı duymadan tekrar müziğe sarıldım. hoşlandığım kızlara şarkılar yazdım, ama bunu bayık melankolik bir halde değil de "senle ilgilenen çocuğun senin taparak dinlediğin müzik gruplarından farkı yok aslında" fikrini gösterebilmek için yazdım (bi 'yüzyüzeyken konuşuruz' şarkısı yazmak ne kadar zor olabilir?). her yazdığım şarkı bana bi basamak oldu ve kendimi geliştirdim. bugün kendime müzisyen de diyemem, ama müzik adına bir şeyler yapmayı başardım; kendi ilgi alanımda yürümeye devam ederek ve kimseden anlayış beklemeyerek. benzeri yolda gideceklere sözüm: yolunuz çok zor. fakat 'size' giden yoldan başka da bir yol olmamalı hayatta!
Hiç mütevazi olamayacağım. Gerçekten anlattığı gibi
Ben Bir Asosyalim . Ama Benim İçin Arkadaş Çevrem Birbirine Havlayan Köpeklerden Farksız .
Kesinlikle harika bir tespit. Kalanların normal olduğu ön kabulü çok yanlış...
Abi o kadar güzel konuşmuşsun ki benim kelimelere dökemediklerimi şakır şakır konuşmuşsun teşekkür ederim yalnız olmadığımı gösterdin :)
bir de bu tipler lise yıllarında da eğitim sistemi vs. eleştirirler ama kitap bile açmazlar