გამაღიზიანებელია, შეგრძნება მაქვს თითქოს ხელოვნურად ცდილობთ სიმღერაში ქართული ენის ფონეტიკა ინგლისურით ჩაანაცვლოთ. ზოგადად უადგილო მიმბაძველობა ხელოვნების მტერია ჩემი აზრით
რას ნიშნავს "მიმბაძველობა"? ბლუზი ქართველების შექმნილი ჟანრი არაა. ამიტომ ქართული ბლუზი არ შეიძლება არსებობდეს? მაშინ ზაქარია ფალიაშვილმა "აბესალიმ და ეთერი" და "დაისი" რომ დაწერა, ესეც "მიმბაძველობა" ყოფილა, ოპერა ხომ იტალიაში გაჩნდა!
გასაგებია. მაგრამ მე ზაქარია ფალიაშვილი ტყუილად არ მიხსენებია. ზუსტად ასეთი გამოხმაურება ჰქონდა ამ ასიოდე წლის წინ პირველი ქართული ოპერების შექმნას: 'ხელოვნურია", "ქართული ენა ოპერას არ უხდება" და ა.შ. იგივე რეაქცია იყო პირველ ქართულ ქალაქურ რომანსებზე (მაგ. დები იშხნელებზე), რომლების ძირი ასევე იტალიაშია. ღვთის მადლით, მაშინდელი პრესა შენახულია ბიბლიოთეკებში და ჩემი ნათქვამის შემოწმება ძნელი არაა. ყველაფერი ახალი თავიდან ხელოვნურად გამოიყურება. მაგრამ ამ ლოგიკას თუ მივყევით, ხალხური სიმღერის გარდა არაფერი არ უნდა გვქონდეს! თქვენ, როგორც ჩანს, ზოგადად ბლუზი არ გიყვართ, არც ქართული, არც ამერიკული და არც არსადაური. თორემ ეს კონკრეტული ვერსია, ჩემი აზრით, საუკეთესოა როგორც არნჟირებით, ისე ზაურ შავგულიძის გემრიელი ბლუზური ხმით
ბლუზიც მიყვარს ზოგადად ამაზე არ ვსაუბრობ. სხვა რამეს ვამბობ ქართული ფონეტიკის ცვლილება ყურში გამღიზიანებლად მხვდება. w ქართულში არ გვაქვს მაგალითად და ა.შ რაც შეეხება იმ ამბებს რაც თქვენ თქვით ოპერასთან დაკავშირებით ყველაფერი აღიქმება გარკვეულ ჭრილში , მაშინ შეიძლება ის გამაღიზიანებელი იყო და დღეს აღარ, ამ შემთხვევაშსიც შეიძლება ანალოგიურად მოხდეს მაგრამ აქ და ახლა ეს მომენტი რაც ავღნიშნე გამაღიზიანებელია . არანაირად არ ვთვლი ჩემ თავს რაიმე სახის მუსიკალურ ექსპერტად უბრალოდ ვამბობ იმას რა შთაბეჭდილებაც მაქვს. ქართული ფონეტიკის ინგლისურით ცვლა იგივე შეგრძნებებს იწვევს რაც არვიცი რუსულით ან რომელიმე სხვით. რაც არ უნდა იყოს ენა ძალიან მგრძნობიარეა ასეთი რამეებისადმი .სმენას ჭრის მოკლედ რო ვთქვათ
ბგერების წარმოთქმას (არტიკულაციას) რაც შეეხება, ნაწილობრივ გეთანხმებით, თუმცა ყურადღებით მოვუსმი-ნე და კონკრეტულად w ვერც ერთი ვერ აღმოვაჩინე, ყველა "ვ" მკაცრად კბილბაგისმიერად არის წარმოთქმული. მაგრამ მეც ზუსტად ის მინდა გითხრათ, რომ ამას არ ვგულისხმობ. შევთანხმდეთ, როცა რაღაც ახალი კეთდება, ის ყოველთვის შეიძლება შეიცავდეს გარკვეულ გადახვევას ჩვეულებრივიდან, რამაც შეიძლება გაგვაღიზიანოს. თუმცა, საქმე ჩვენს აღქმაშია, რა უფრო მნიშვნელოვანია, სიახლისგან მიღებული სიამოვნება თუ გადახრისგან მიღებული გაღიზიანება, ანუ დაახლოებით ისე, როგორც ნახევრად სავსე და ნახევრად ცარიელი ჭიქა. მიუხედავად ჩემი ასაკისა (62 წ.), თავს უფლებას ვერ მივცემ რამე გასწავლოთ, მაგრამ პირადად მე ასეთ შემთხვევებში, როგორც წესი, პოზიტიური აღქმისკენ ვიხრები ხოლმე
უდიდესი ქართველი მუსიკოსი და მულტიინსტრუმენტალისტია ზაურ შავგულიძე!
ბრავო,არაჩვეულებრივი ინტერპრეტაცია და შესრულებაა!
კარგები ხართ!
❤
კარგია 👍👍🎸🎸
აუუუუ ყოჩაღ რაა, რა მაგარი შესრულებაა
ქართველი რის ქართველია,თუ ცუდი არ თქვა.
mp3 ვერსის ლინკი თუ შეგიძლიათ დადეთ რააა, მადლობა წინასწარ
გამაღიზიანებელია, შეგრძნება მაქვს თითქოს ხელოვნურად ცდილობთ სიმღერაში ქართული ენის ფონეტიკა ინგლისურით ჩაანაცვლოთ. ზოგადად უადგილო მიმბაძველობა ხელოვნების მტერია ჩემი აზრით
რას ნიშნავს "მიმბაძველობა"? ბლუზი ქართველების შექმნილი ჟანრი არაა. ამიტომ ქართული ბლუზი არ შეიძლება არსებობდეს? მაშინ ზაქარია ფალიაშვილმა "აბესალიმ და ეთერი" და "დაისი" რომ დაწერა, ესეც "მიმბაძველობა" ყოფილა, ოპერა ხომ იტალიაში გაჩნდა!
უბრალოდ ჩემ აზრს გამოვთქვამ ეს არის და ეს. ჩემი აზრით ხელოვნურია ეს შესრულება და გამაღიზიანებელი .
გასაგებია. მაგრამ მე ზაქარია ფალიაშვილი ტყუილად არ მიხსენებია. ზუსტად ასეთი გამოხმაურება ჰქონდა ამ ასიოდე წლის წინ პირველი ქართული ოპერების შექმნას: 'ხელოვნურია", "ქართული ენა ოპერას არ უხდება" და ა.შ. იგივე რეაქცია იყო პირველ ქართულ ქალაქურ რომანსებზე (მაგ. დები იშხნელებზე), რომლების ძირი ასევე იტალიაშია. ღვთის მადლით, მაშინდელი პრესა შენახულია ბიბლიოთეკებში და ჩემი ნათქვამის შემოწმება ძნელი არაა. ყველაფერი ახალი თავიდან ხელოვნურად გამოიყურება. მაგრამ ამ ლოგიკას თუ მივყევით, ხალხური სიმღერის გარდა არაფერი არ უნდა გვქონდეს!
თქვენ, როგორც ჩანს, ზოგადად ბლუზი არ გიყვართ, არც ქართული, არც ამერიკული და არც არსადაური. თორემ ეს კონკრეტული ვერსია, ჩემი აზრით, საუკეთესოა როგორც არნჟირებით, ისე ზაურ შავგულიძის გემრიელი ბლუზური ხმით
ბლუზიც მიყვარს ზოგადად ამაზე არ ვსაუბრობ. სხვა რამეს ვამბობ ქართული ფონეტიკის ცვლილება ყურში გამღიზიანებლად მხვდება. w ქართულში არ გვაქვს მაგალითად და ა.შ რაც შეეხება იმ ამბებს რაც თქვენ თქვით ოპერასთან დაკავშირებით ყველაფერი აღიქმება გარკვეულ ჭრილში , მაშინ შეიძლება ის გამაღიზიანებელი იყო და დღეს აღარ, ამ შემთხვევაშსიც შეიძლება ანალოგიურად მოხდეს მაგრამ აქ და ახლა ეს მომენტი რაც ავღნიშნე გამაღიზიანებელია .
არანაირად არ ვთვლი ჩემ თავს რაიმე სახის მუსიკალურ ექსპერტად უბრალოდ ვამბობ იმას რა შთაბეჭდილებაც მაქვს. ქართული ფონეტიკის ინგლისურით ცვლა იგივე შეგრძნებებს იწვევს რაც არვიცი რუსულით ან რომელიმე სხვით. რაც არ უნდა იყოს ენა ძალიან მგრძნობიარეა ასეთი რამეებისადმი .სმენას ჭრის მოკლედ რო ვთქვათ
ბგერების წარმოთქმას (არტიკულაციას) რაც შეეხება, ნაწილობრივ გეთანხმებით, თუმცა ყურადღებით მოვუსმი-ნე და კონკრეტულად w ვერც ერთი ვერ აღმოვაჩინე, ყველა "ვ" მკაცრად კბილბაგისმიერად არის წარმოთქმული.
მაგრამ მეც ზუსტად ის მინდა გითხრათ, რომ ამას არ ვგულისხმობ. შევთანხმდეთ, როცა რაღაც ახალი კეთდება, ის ყოველთვის შეიძლება შეიცავდეს გარკვეულ გადახვევას ჩვეულებრივიდან, რამაც შეიძლება გაგვაღიზიანოს. თუმცა, საქმე ჩვენს აღქმაშია, რა უფრო მნიშვნელოვანია, სიახლისგან მიღებული სიამოვნება თუ გადახრისგან მიღებული გაღიზიანება, ანუ დაახლოებით ისე, როგორც ნახევრად სავსე და ნახევრად ცარიელი ჭიქა.
მიუხედავად ჩემი ასაკისა (62 წ.), თავს უფლებას ვერ მივცემ რამე გასწავლოთ, მაგრამ პირადად მე ასეთ შემთხვევებში, როგორც წესი, პოზიტიური აღქმისკენ ვიხრები ხოლმე