videoda tam anlatilamamış ben kendimden yola çıkarak anlatayım, kendinde neyi eksik görüyorsan onun üzerine gideceksin, herkes eşit koşullara sahip olamaz - çok çalışman gerekiyorsa çok çalışacaksın, kimseye ekonomik olarak bağlı olmayacaksın, kimseye özenmeyeceksin, kendini seveceksin ki insanlar da seni sevsin saysın, duruşun olacak, her kabın şeklini almayacaksın, değişime açık olacaksın, işini iyi yapacaksın, kendi içini doldurdukça dışınla alakan azalacak...
Her kabın şeklini almaya çalıştığım ve hayır diyemedigim için 46yasinda hayatımda radikal değişiklikler yapıyorum çünkü baktım ki ailemi memnun etmek eşimi memnun etmek komşumu vb derken kendimi çok hırpalanmış üzmusum ve gereğinden fazla fedakarlık beni ruhen çokertmis
Bende aşağılık kompleksi var sanırım, karşımdaki insanın insanların hep benden cok daha iyi oldugunu düşünürüm her bakımdan. İnsanların beni yadırgadığını, küçük gördüğünü, çirkin bulduğunu, alay ettiğini düşünüyorum ve bu beni insanların gözünde asosyal yapıyor. Uffff
Bende de annem babam ölürse ne yaparım korkusu vardı 15 16 yaşlarında ne vakit Allah'ın mı ahiretin varlığını öğrenince OHAL benden gitti Çünkü benim güveneceğim bütün kainatı hükmeden bir Allah'ın varlığını buldum enim en küçük İhtiyaçlarımı bile yerine getirebilen Bir Rabbim var olduğunu fark ettim bu korkum kalmadı elhamdülillah geceleri Yorganı başıma çekip ağlardım çok şükür kurtuldu Ahirete iman Allah'a iman insanın en büyük dayanak noktası Madem Ahiret var Madem Allah var o zaman Korkacak bir şey yok çünkü benim her şeyimi vekil olacak bir Allah'ımız var niye korkayım ki dualarımızı işiten cevap veren bir Allah'ımız var
İnsan anlamadığı ve bilmediği şeylerden korkar, ben çocukluğumdan beri hiç bir şeyden korkmadım, ama annemi kaybetmekten hep korktum, hep onu korudum, kolladım, ama yine de korktuğum 40 yaşımda başıma geldi, annemi kaybetdim. Bazen üzülüyorum, ama bütün hayatım boyunca anne babamdan hiç bir şeyi esirgemedim, iyi baktım, belki de bunun içindir ki, annemi kaybederken yığılmadım. Normal karşıladım. Rahmetli annem de her zaman söylerdi, bir gün biz olmayacağız, o zaman hiç üzülmeyin, ağlamayın, gülün. Bir gün gelen bir gün gitmeli.
Hayattaki önünüze gelen büyük, çok büyük sorunları aştıkça özgüven doğru orantılı şekilde artıyor... Size iyi gelmeyen birini hayatınızdan çıkardığınızda, iyi bir mesleği kazanmak için çabaladığınızda ve ona sahip olduğunuzda, çok yara aldığınız bir yerde geçmişteki her şeye set çekip yeniden başlama cesareti gösterebildiğinizde o özgüven öyle oluyor ki. Sizin elinizde olmadan hayat size getiriyor ve kimseye eyvallahınız olmuyor.
Alakasi yok, ben ingilterede cok buyuk bir firmada yuksek muhendisim mesela , ama olmuyor iste, cocuklukdan geliyor, sorunlarla yuzlesmeden basaramiyorsun, cocukluktaki travmalari asmadan olmuyor, bazen gecici bir ozguven oluyor ama balon gibi sonuyor yani kalici olmuyor.
Gülseren hanımcım ne kadar çok insana huzur mutluluk olmuşsunuz .İnsanları hayata döndürmüşsünüz bunalımla yaşamak çok zor bende yaşadım.Allah sizden razı olsun
Gülseren Hanım'ın videolarında bazen bunu hissediyorum. Sanırım kısa süre içinde herşeyi kapsayan bir konuşma yapma imkanı olmadığından. Özgüven konusu sadece anne babaya bağımlı olmak mıdır? Hiç sanmıyorum. İlla ki böyle insanlar da vardır ama tek bu örnekle özgüven gibi çok hayati bir konuyu anlatmak mümkün değil. İş hayatında olsun, sosyal hayatta olsun özgüveni eksik o kadar çok insan var ki. Vur ensesine al lokmasını diyeceğin türden tutun da, toplum önünde konuşmaya çekinenine kadar yada kim ne derse istemese de hayır diyemeyenini tutun da karşısında hoşlandığı birisi varken dut yemiş bülbüle dönene kadar o kadar çok çeşit özgüven eksikliği sorunları var ki. Korkular bunun sebebi olabilir. Ama tek sebep değil bence. Aşırı koruyucu ortamda büyüdüysen, inisiyatif almana izin verilmediyse de özgüven sorunu yaşıyorsun. Yada sürekli hor görüldüysen, aşağılandıysan da bu sorun ortaya çıkabiliyor. Kendine güvenmen için büyürken ezilmemiş olman gerekiyor. Çözüm var mı derseniz çok zor. Büyürken ruhunda açılan bu yaralar kolay kolay iyileşmiyor. Belki kendini eğiterek, kendini geliştirerek güven maskesi takarak dolaşabiliyorsun ama içindeki sen hep orada. O güdük kişi ilk bulduğu fırsatta çıkıyor ortaya. Gülseren Hanım lütfen böyle önemli konuları bu şekilde işlemeyin. Bu kadar basite indirgediğinizde hoş olmuyor. Tahminim 7-8 dakikada derdinizi anlatmaya çalışıyorsunuz, o yüzden de detaylı açıklayamıyorsunuz ama bu yöntem size uzun vadede zarar verir. Umarım ukalalığımı mazur görürsünüz. O kadar uzun yıllardır emek harcıyorum ki böyle özensiz bir şey görünce tutamadım kendimi.
Size katılmamak mümkün değil. Bu düşüncemi Gülseren Hanımefendinin Facebook sayfasında ben de dile getirmiştim bu videosunun altında. Özgüvenle, özgüven eksikliği ile ilgili sizin tespitleriniz doğru. Ama biraz umutsuz, biraz imkansız gibi düşündüğünüzü anlıyorum. Yanılıyorsam düzeltin? Bir de yıllardır emek veriyorum dediğiniz konu? Özgüven konusu mu?
@@figeninevi6914 daha yeni gördüm. 4 ay geçmiş. Kusura bakmayın. Benim tespitlerim tabi ki öncelikle kendimle ilgili. Berbat bir çocukluk, gençlik ardından kendini iyileştirme çabaları. Onlarca tespitim var ama doğru bir ortamda yetişmemişsen mucize tedaviler beklememek gerekiyor. Zamanında yaşayamadığın duyguların acısı geçmiyor. Geçmişe takılıp kalma demek çok kolay ama gerçekci değil. Tek yapabileceğin Nietsche'nin dediği gibi Amor Fati yani yazgını sev. Diğer türlü bir kandırmaca içinde yaşayıp duruyorsun. Benimkisi kötümserlik değil gerçekcilik. Biraz emekle yaşayabilir hale geliyorsun ama hiçbir zaman mutlu bir ailede yetişmiş bir çocuğun hayatını yaşayamayacaksın bunu bilmek gerekiyor. Mış gibi yaparak devam edebiliyorsun ama ilk bulduğu fırsatta geçmişinin hortlakları kendini atıyor ortaya. Benim için artık çok geç. Kendimi avutarak devam ediyorum. Gülseren Hanım gibi hayal satıcılarının peşini bıraktım. Kendimi tanımak için binlerce saat emek harcadım ve sonunda bulduğum şey boşa geçen zaman. Kendimi tanıdım mı? Tanıdım... Değiştim mi? Değiştim... Artık eski ben var mı ortada? Yok. Yaptığım hataları geri alabilir miyim? Alamam... Neyse... yazmak da bir işe yaramayacak nasıl olsa. Boşa ne sizin zamanınızı alayım ne de kendimi yorayım. Yine de ilginize teşekkür ederim.
@@hafizedursun5654 Çalıştığım yerden çıktı soru o yüzden saatlerce yazabilirim. Özetlemek hem kolay hem zor. Hem içgüdüsel olarak bildiğim her şeyi anlatmak istiyorum hem de kısa olsun, öz olsun, anlaşılır olsun istiyorum. Harcadığım emek kitap okumak üzerine kurulu, bir de yazmak. Hangi yolu izledim? Şimdiki aklım olsa o yolu izler miydim bilemiyorum. Sanırım geriye dönüp bakınca her şey olması gerektiği gibi oluyor. Dark dizisini izlediniz mi? Ben dindar değilim, kadere de inanmam ama sanki insan ne yaparsa yapsın yaşayacağı şeyi değiştiremiyormuş gibi gelmeye başladı. Mistik (metafizik) bir şeyden bahsetmiyorum. Doğduğumuz aile, genetik kodlarımız, genetik kodlarını aldığımız ailenin zaten sakat olan yanları ile bizleri büyütüyor olmaları. Kısacası saçma sapan bir aileden mutlu, huzurlu, kendiyle barışık, kendisini seven, insanlarla iyi geçinen bir insan çıkması mümkün değil. Şimdi geriye bakınca gördüğüm bu kadar kötü bir geçmişe sahip insan (eğer bir de zekiyse) ancak hayatta kalmak için emek harcıyor. Hiçbir zaman ideal bir hayat yaşaması mümkün değil. Kendini kandırmaya gerek yok. Sadece hayatta kalmaya yetecek kadar bir donanıma sahip olsan yeter. Beklentiyi yükseltmemek lazım. Nietcshe'nin dediği gibi. AMOR FATİ. Yazgını sev. Eğer olamayacağın şeylerin beklentisine girersen hüsran kaçınılmaz oluyor. Diyelim konu özgüven eksikliği. Çok basit bir soru. Özgüveni olmayan birisi gerçekten özgüven dolu bir insan olabilir mi? Özgüvenle ilgili sayfalarca kitap oku, öğren, arkasını/önünü, sağını/solunu herşeyini bil. Bir işe yarar mı? 3 yaşında, 5 yaşında, 10 yaşında yaşadığın o anılar ne olacak da gidecek benliğinden, sadece makyaj yapabilirsin. Mış gibi davranabilirsin. Neticede işe de yarar. Yani aslında özgüvenli olmadığın halde öyleymiş gibi yaparsın ve işe de yarar ama kişiliğin orada öylece seni bekliyor olacak. Çok uzun yıllar psikoloji okuduktan sonra, kendini tanıma evresini geçtikten sonra (kendini tanımak herşeyin başı) Bazı şeyleri daha net kavrar oldum. Zaten okuduğum yüzlerce kitaptan sonra bu benim için hayat tarzı haline gelmişti bile. Artık kitap okuyarak yaşayan insanlardan olmuştum. Hangisi hangisini doğurdu bilemiyorum yaşayamadığım için mi kitaplara verdim kendimi yoksa çok kitap okuduğum için mi yaşamdan çektim kendimi. Sanırım ilki. Çok denedim. Normal olmak için çok uğraştım ama insanları sevmediğime karar verdim. Hala da uğraşıyorum. İçim de hala bir umut var ama büyük beklentilerim yok artık. Psikoloji işin temeli ama felsefe ile ilgilenince kendimi daha huzurlu kılabildim. Çünkü birşeyin sebebini anlamak yetmiyor. Psikoloji sebebini anlamaya yardımcı oluyor ama çözümü vermiyor. Psikologlar (psikiyatrlar) sadece umut satıyorlar. Başkasını bilmem ama ben felsefecileri okudukça hayatı daha iyi anlar hale geldim. Belki yanlış tespitlerim olabilir ama artık bazı cevaplarım var. Hafize Hanım sanırım daldan dala kondum. Evet kendimi ifade etmeye olan açlığımın farkındayım. Neden böyle yazarken heyecanlandığımı da biliyorum. Psikoloji bilgileri bunu görmemi sağlıyor. Yine aynı psikoloji ile ilgili bilgilerim bu yazdıklarımı silip silmeme kararını verdirecekler bana. Eğer silmemeye karar vermişsem okuyacaksınız bunları. not: Neden yazdım bunları? Silersem ne olur? Neden silip silmemeyi tartışıyorum kendi kendime? Sanırım yargılanmaktan korkuyorum. Yazdıklarımın beğenilmemesinden korkuyorum. İstediğim şeyleri kaleme almadığımı düşünüyorum keşke kendimi daha iyi ifade etseydim diye düşünüyorum. Bu notu niye yazdım. ********Birçok şey yazdım. Belki kafamdakilerin ancak %10nunu buraya geçirdim ama yazarken mutluydum. Yazdıktan sonra ise soru işaretleri ile dolu kafam. Yazarken aldığım keyif yeter. Yaşamakla, yaşayanlar hakkında konuşmak gibi bir fark var burada. Ben yaşamayı seçtim. yaşamak için elimden geleni yapıyorum. Haaa yaşamla ilgili konuşmayı, yazmayı, düşünmeyi de seviyorum ama yaşamayı tercih ediyorum. Eski ben olsaydı bu yazdıklarımı belki yazardım ama gönderemezdim. Şimdi geçen yıllar böyle bir fark yarattı. Artık yargılanmaktan korkmuyorum, eleştirilmekten korkmuyorum (aslında korkuyorum ama mış gibi yapıyorum) çünkü diğer türlü bu dünyadan yaşamadan göçüp gideceğim. *******Daha çok şey yazabilirim ama yolculuğum bu yazıyla paraleldi. Sürekli sorgulayarak, her kelimeyi defalarca silip yeniden yazarak yazdım ve o şekilde de yaşamaya çalışıyorum. ******* ************ not: Bundan sonrası ilk yorumumdan sonraki değişen fikirlerimle ilgilidir. Neredeyse 1 yıl olmuş yukardaki yorumu yazalı. Gülseren Hanım'a olan saygım da geçen zaman içinde tükendi gitti. Kendisini para için medyaya sattı. Artık onu takip etmiyorum. Sanki doğru şeyler yapıyormuş gibi davranıyor ama yaptığı şey kendi reklamından başka bir şey değil. Tabi o da bir insan, ondan da çok şey beklememek lazım ama kitaplarını okuyunca ister istemez insan da şöyle bir izlenim bırakıyor. En zor meseleleri bile çözmüş, sihirbaz gibi birşey o zaman benim de derdimi çözer diyorsun ve anlamsız bir büyültme yapıyorsun. Bir beklenti oluşturuyorsun ama sonunda görüyorsun ki o da sadece bir insan. O da senin benim gibi birisi. Sevilmek isteyen, takdir edilmek isteyen birisi. Her neyse... Yazdığım yazı 60 beğeni almış. Demek ki bir çok insan benim gibi düşünmüş. Yanlış bir tespit yapmadığıma sevindim.
Özgüven eksikliğimizi yıkmak için özgüven nedir önce onu bilmek gerekir. Ben özgüvenle ilgili onca video izledim. Ama özgüveni hiç bu kadar iyi anlatanı duymadım. Şimdi farkındayım özgüvenin altında yatan koca bir korkunun yattığını. Bu korkuları yıkmak için korkutuğun şeyi - korkmana rağmen- cesaret edip yapmaya çalışmak gerek. Anca bu şekildi korkularından kurtulup yapamayacağını düşündüğün şeyleri yapmaya başlayarak özgüven kazanılabiliriz.
Merhaba Gülseren Hn, bilginizi, tecrübelinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz...sizi severek izliyor ve çok şey öğreniyoruz , tekrar teşekkürler
Çok enteresan bir ülkeyiz.gulseren hanımın takipçi sayısı Gülseren hanımın kitaplarından yola çıkarak çevrilen dizilerin yorumunu yapan UA-camerlardan daha az artıyor.
Hep özgüvensizim. Bir şeyin üstüne yürürüm yürürüm tam ucuna yaklaşmışken pes ederim. Vazgeçerim." Yapamam, başaramam, beceremem " laflarıyla tekrar köşeme çekilirdim.
Kimse seni takdir etmemisse normaldir ... sonunda birsey elde edemiyecegini dusunuyorsundur halbuki guvenip basarsan ve her basari seni baska bir yöne yönlendirecek ve basardikca kendine olan guvenin Articak her basarida kendini odullendir sevdigini birseyi al yemek ye tatile git odullendirme sistemi seni tatmin edicektir
Sayın gülseren budayicioglu siz gibi bilim insanına yazara güzel sohbet eden iyi anlatımı olan siz değerli hocaya ihtiyacı var keşke sizin kitaplarınızı anlatımını daha öncelerden okuyup dinleseydik iyiki varsınız sayın hocam
Sevgili Gülseren Budayıcıoğlu Sizin sayenizde, zaten küçüklüğümden beri hep istediğim Psikolog/Psikiyatrist olma istediği yeniden canlandı içimde. Biliyorum çok çalışmam gerekiyor. Ama sonunda hayalim olan Mesleğin sahibi olabileceğim. İyi ki sizi tanıdım. Çok teşekkür ederim ❤️
Sevgili Gülseren hanım. Kral kaybederse kitabınızı şimdi 5 dk önce bitirdim. Muhteşem ötesi emeğinize yüreğinize sağlık. Çok teşşekürler 🙏Kısa zamanda diğer kitaplarınızı okumak istiyorum. Sevgi ve saygılar
özgüveni olmayan bir insan duygu paylaşımından da kaçınır dolayısıyla arkadaş edinmekte de zorlanır.. bu açıdan çok genel bir cevap vermiş Gülseren Hanım. zaten 7 dakikalık bir video ile anlatılacak bir mevzu değil bu. Keşke daha derinlikli ve kalbe dokunan bir şekilde işlenseymiş bu konu.
Gülseren Hanım sizin bütün kitaplarınızı okudum siz hep yazın dizileri izliyorum siz yazmaya devam edin iyi ki varsınız iyi ki ülkemizin insansınız enerjiniz hayranım Maaşallah Allah sizi esirgesin dünyada çoçuklarımla ilgili her hangi olumsuzluk yaşamadıkça dünya umrumda değil arkadaş dost yok sonrası ölüm olan dünyanın ne üzüntüsünü ne de mutluluğunu önemsiyorum ama kendimi hiç ihmal etmiyorum şımartırım kendimi saygılar
Kendini bir çok alanda geliştirmiş yaşını almış çoğu hocada konudan konuya atlama durumu vardır. Bu durum çok fazla şeyi bilmekten ötürüdür ve farklı konuları uzun uzadıya anlatıp sonunda ilk dediği yere gelmelerindendir. Hocayı eleştirmeden önce bunu düşünelim. Çok tatlısınız hocam sizi gibi güçlü kadınlar hep var olsunlar🌸
Evlenene kadar kendime güvenim yoktu.. Canım eşim güvenimi kazandırdı bana yaparsın sen kendine güven sen herşeyi başarırsın dedi içimdeki özgüveni fark ettim Şimdi kızımı öyle yetiştiriyorum Kader motifimiz bu olsun
Ozguveninizi kazandıran eşiniz birgün kendi elleriyle yaptigi ozguveninizi yıksa peki o zaman işin içinden nasil çıkacaksınız.kimse kimsenin özgüvenini kazandırmaz kendiniz kazanmalısınız
@@cinar5581 moral bozmuyorum sadece birisine dayalı kişinin kendi kendine güven sağlaması ancak geçici süreliğine olacaktır. Freud kizina yazdığı mektupta:Sevgili Anna, en güvendiğin insanlardan kötülük görüp üzülmen güçsüz biri olduğun anlamına gelmez. Fizik kurallarına göre; sırtını dayadığın bir nesne birdenbire giderse sen de o yöne doğru devrilirsin. Yani bunun güçsüzlükle alakası yok."
Özgüven bilgi ile olur öğrenmeyle olur hayatını kendini kabul edmeyle olur bence küçük şeylerde olsa birşeyler başarmak destekleyecektir özgüveni işin sırrı biraz başkalarına özenmemek ve kendini geliştirmek
O qeder ehtiyyacm varki sizin kimi bir dinleycye ,derdimi korkmadan ceknmeden anltabilmeyi o kadar cok istyormki etrafmda hep sevdiklerm var ancaq sadece varlar iste cismleryle varlar hic kimse ruhuma dokunmyor anlamyor ne istedyimi ,nasil hiss etdiyimi annem dahil hickimse umursamyor.belki babam olsaydi tum yasadiklarm olmazdi .bu kadar aci cekmezdm dye dusnyorum.Allahdan artik isteyemiyorm dua bile edemyorm sanki o bile beni duymuyorms gibi gelyo.canm hicbisey yapmak isdemyorrr🥺🥺🥺🥺
Bu arada video ya boş diyenler olmuş... en önemli kısmu kaçırıyorlar bence. Bir çok insanda şu kendine acıma hali fazlasıyla var. Efendimm işte çocukken çok çektim şöyle ettiler böyle dediler falan filan. Ki bnde o zor ailede büyüyenlerdenim. Bnce bu videonun mesajı şu ‘ ÇOCUKKEN SİZE YAPILAN ŞEYLERDEN SORUMLU DEĞİLSİNİZ, FAKAT YETİŞKİNKEN ALDIĞINIZ KARARLARDAN SİZ SORUMLUSUNUZ.’ Bilmiyorum yanlış mıyım?:)
Videonun boş hissettirmesinin sebebi sanırım şu: Özgüven eksikliğini sadece bir parametreye bağlı kalarak anlatmış olması. Ben fikirlerimi az önce yorumda paylaştım. Sizin vurguladığınız nokta doğru ama bu genel tespit sadece özgüven konusu için değil hemen hemen her eksiklik için yapılması gereken. Asıl sorun da bu zaten. Bu değişim lafla olmuyor. Neyle oluyor derseniz ...onu da bilen yok.
Gerçek her zaman tektir. Hepimizin geçtiği yollar farklı mutlaka fakat genel geçer olmayan doğrular vardır. Gülseren hanımın bahsettiği tam da bu sanırım. Bilen yok demek çok da doğru gelmedi bna açıkçası.
@@cemkara5700 aile nereye giderseniz gidin beyinde anne baba konuşmaları aşk iş market pazar ne farkeder sağa baksan suç sola baksan suçtu eskiden sizlerin özgüven dediği şey şimdilerde herkesin birbirine karışması bir nevi sosyalleşmek yinede diyorum bilinç altına yerleşip susturamadıklarımız
Mrblar gülseren hnm her zamanki gibi çok değerli bilgiler paylaşıyorsunuz bizimle çok şey katıyorsunuz hayatımıza!. Nacizane görüşümü paylaşmak isterim ses tonunuz tarzınız konuşmanız çok naif insanı rahatlatan bir tarzınız var fakat jenerikte çalan müzik birden o atmosferi bozup insanı dağıtan ve gerginleştiren bir tınısı var sesinize tarzınızla bağdaştıramıyorum nacizane görüşümü paylaşmak istedim emeğinize yüreğinize sağlık🙏
Gülseren hocam dediiiniz gibi sesinizi çok kişilere duyurmak istiyorsanız lütfen böyle özgüven öfke kaygı bozukluğu meditasyon videoları paylaşırsanız bizim gibi öfke problemi olan kişilere yardımcı olursunuz 👏👏 teşekkür ederim hocam lütfen bizleri duyun görün✌️👍🥰
Hayata tutunmak için çalış haklısınız Gülseren hanım genel de bipolar hastaları için ilaç lardan dolayı bu biraz güç fakat Herşeye hayata inadına ayakta durmak ta insana haz veriyor... Herşey için teşekkür ederim
karşındaki insanın arkadaşının kalbini kırmamak için altdan alma bir konu hakkında kendi düşüncelerini söyle karşındaki kişiyle farklı şeyler düşünseniz de söyle söylemez altdan alırsan ezik görünürsün kendimden biliyorum ve öz-güven konusunda kendimi geliştirmeyi düşünüyorum inşallah tüm ozguvensiz insanlar zamanla kendine güvenir 🤲🏻
diziyi izledikden sonra anladım ki çocukluktan beri benimde travmam varmış..baba sevgisizliği.annem babam var evet ama babam hep bize kendimizi küçük beceriksiz birisiymişiz gibi hissettirdi.bu yüzden sürekli kendimi depresyonda hiss ediyorum hayatdan zevk alamıyorum ve hiç bir şeyin bir anlamı yok benim için..
Sayin Gulseren Hanim, Sizi yerde ararken gokte buldum. Ben 18 yildir yurtdisinda yasiyorum. Istanbullu Gelin dizisini cok severek izledim Ozellikle Adem'le olan terapi sahneleri favorimdi. Ben de boyle bir psikolog danisman istiyorum dusuncesin den yola ciktim ve arastirmaya basladim. Ankara da (Madalyon) hizmet verdiginizi ve sizin adinizi ogrendim. Turkiye'ye geldigim de Camdaki kiz ve Kral kaybederse kitaplarinizi aldim. Henuz okumadim dizileri izlemeyi tercih ediyorum. Gecen sene adinizi duymaya, dizilerle de buyuk kitlelere ulasmaya basladiniz... O yuzden diyorum yerde ararken gokte buldum diye. Sizi televizyonda ve youtube de daha cok gormeye basladim ve bu beni cok mutlu etti. Cunku sizi dinlemek ve bu kanaldan takip etmek cok guzel. Iyi ki varsiniz.
Ya ben şimdiye kadar nasıl sizin video larinizi görmemişim.. dinlerken rahatlama Bi bende mi oluyor? Teşekkür ederim hocam tüm insanoğluna katkınız ve emeğiniz için🙏
Özgüven kazanmanın tek yolu aileden biraz olsun uzaklaşmak. İnsan kuş misali sürekli annesinin getirdiği yemeği yerse nasıl kuş olabilir ? Uçmayacak ve kendi yiyeceğin elde edemeyecek. İnsan da böyle bence. En azından kendi adıma böylr diyebilirim.
Sayın Gülseren hanım yıllarca iş ve ailem için çalışan birisi olarak belki yıllar sonra kızım sayesinde sizin kitaplarınızı okudum ve çok beğendim tabii yer yer yaşadığımız bazı şeylerin farkına vardım teşekkür ederim
20 yaşına giricem ve bugüne kadar adam akıllı tek bir işte bile çalışmadım.O küçümsediğimiz garsonluk,kasiyerlik vb. işlerde bile çalışmadım.Ailem küçüklüğümden beri beni bu konuda hiç zorlamadı ve çalışmadığım için de bunun bir eksikliğini hissetmedim.Ama zamanla büyüdükçe yeni insanlarla tanışınca gördüm ki iş hayatına daha lise yıllarında atılan hayatı küçük yaşlarda öğrenen ne çok kişi varmış benim de en özgüvensiz hissettiğim konu iş mevzusu oldu.Yeri geldi güzel bir firmada iş buldum her şeyim onaylandı işe başlayacaktım, yeri geldi çok güzel nezih bir cafede iş buldum garson olacaktım fakat bu içimden atamadığım “yapamama,becerememe”korkusu yüzünden hiçbir işe başlayamadım.normalde kendinden emin dışa dönük bir insan olmama rağmen konu iş olunca dünyanın en beceriksiz insanı gibi hissediyorum.Sanki herkes benden 10 adım ileride ben daha tek bir işin ucundan dahi tutamamışım.Her türk genci gelecek kaygısı işsizlik kaygısı duyuyor ancak benimkisi gerçekten farklı bir durum.Bu konuda ne yapıcam en ufak bir fikrim yok.Yardım alabileceğim biri yok.Çevremdeki insanlar sürekli kendi başarılarını anlatıp duruyorlar heralde zannediyorlar ki ben de hırs yapıp onlar gibi olucam ama bilmiyorlar ki sürekli onların başarılarını konuşunca ben kendimi daha eksik ve yetersiz hissediyorum.
Hiç kimse anasını karnında öğrenmiyor ki onlar da o yere gelene kadar kim bilir ne hata yapmışlardır önemli olan ders alıp birdahakine yapmamak bence sende korkularının üzerine gidebilirsin 1.2.ci yerde yapamazsın 3.cü de artık öğrenirsin hem ne kaybetçeksin ki en azından gamsız,isteksiz bir insan değilsin günümüzde şuan eli ayağı tutup ağzı çok iyi laf yapıp da tembel tembel oturup çalışmayan da var.
Çok haklısın bende 20yaşındayım ve benim içimdekileri yazmışsın sanki, isminde Ceyda benim gibi, kaç kez dönüp baktım bu yorumu ben mi yazmışım acaba diye 😂 her cümlene hak veriyorum gerçekten kelimesine kelimesine bende hissettim bu duyguları. Daha önceden herhangi bir iş de, yaz tatilinde en azından çalışsaydım acaba şuan daha mı özgüveni olurdum falan diye çok sorguladım kendimi. Okuduğum bölümde staja çıktım kaç defa ve orada atlattım aslında bu eksiklik duygusunu. Ama yinede işe başlarsam eğer kendimi yetersiz eksik hissedebilirim. Sanırım daha olayın çok başında olduğumuz için bize öyle geliyor veya iş konusunu diğerlerine göre çok çok büyük gözle bakıyoruz bu yüzden kendimizi içten içe hırpalayabiliyoruz bazen. Rahat olmamız gerek ve bir şeyleri çok büyütmeden yaşamak gerek. Örneğin bugün iş görüşmem vardı ve acaba bilmediğim ne sorarlar, kendimi nasıl tanıtıcam, nasıl konuşucam diye stres yaptım dünden beri. Ama görüşmeden sonra kendimi iyi ifade edebildiğimi farkettim. Çıktıktan sonra yine düşündüm keşke şunu demeseydim veya şunu böylede söyleyebilirdim diye düşünmeden edemedim. Bence kendimizi rahat bıraksak ve bir şeylerde takılı kalmasak, çorap söküğü gibi gerisi gelip yaşayacaz. Sanada tavsiyem olsunn🙏💜
@@ceydakaradag1646 yaaaa gerçekten yorumu yazdığımı bile unutmuşum.Bildirim gelince hem şaşırdım hem duygulandım.Çünkü bu yorumu yazalı 5 ay olmuş ve ben ilk işime girdim.Hatta şu an moladayım :)) Gerçekten korkularımızın üstüne gitmemiz gerekmiş bunu anladım.İşe gireli henüz 3 hafta oldu ve ben bu üç haftada hem birçok hata yaptım hem de birçok şey öğrendim.Ama yoluma devam ediyorum çok şükür :)) Ve kendimle gurur duyuyorum.Eğer yaptığım hataları önceden düşünüp kendimi strese soksaydım şu an burda olamazdım.Gerçekten denemekten zarar gelmez.Hayatta her şey bir tecrübe.Ben biliyorum sen de ben de hatalar yapmaya devam edicez.Ama buna da alışıcaz.Çalıştığım yerde benden daha deneyimli ne insanlar var ve ne hatalar yapıyorlar.İnan hiç kimse mükemmel değil.Önce bunu kabul etmek lazım.Umarım ikimizde ve bu korkuyu yaşayan herkes mutlu olur.Önemli olan o adımı atabilmek.Gerisi çorap söküğü gibi geliyor.Sana hayatında başarılar diliyor ve bizler gibi olan herkesi canı gönülden kucaklıyorum☺️☺️
@@ceyda3402 ayy teşekkür ederim kolay gelsin sana. Kesinlikle korkularımızın üzerine gitmemiz gerek yoksa oturduğumuz yerden ah vah ederek hayat geçmiyo gerçekten. Hata da yapsak, iyi bir şey de başarsak her şekilde yaşamamız gerekiyor çünkü dediğin gibi kimse mükemmel değil. Sanada hayatında başarılar diliyorummm💞
İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.l
Cok guzel anatiniz Allah sizden razi olsun ve omrunuze omur versin ve basimizdan eksik olmayin cunku sizden daha cok seyler orenmek istiyoruz cok tesekur ederim
Para güctür bu yalan dünyada ayakta tek başina durabilmeyi kimseye ezik kul köle olmamanin göstergesidir ve paran yoksa kimse adam yerine koymaz cunki sagilacak inek deyilsen seni keserler yok sayarlar hatta kullanmak isterler köle gibi herseyi yaptirabileceklerini sanirlar bu hayatindaki herkes icin gecerli annen baban cocucugun komsun arkadasin kardesin yeterki düsmeye gör herkesde herseyi isteme ve yapabilme cüreti ayaga kalkar hak sannederler ve hicde utanmazlar sonrada ben sana yardim ediyorum diye hadsizlik yaparlar özgüven = para tersini soyleyen bu yollardan gecmemis demektir görmemişe cahile( parali egitimli cahile ) bunu anlamasini saglayamazsin ayrica da korku baska birsey bence sagligini kaybetme korkusu var coronada bunu yasadik hayallere isteklere ulasamadan ölmek korkusu mesela
Gülseren hanımdan terapi almayı çok isterim çünkü çaresizlik insanı mahvediyor..Bu çaresizliğin içinden çıkmak istiyorum artık çok yoruldum.Deli düşünceler geliyor aklıma ama cesaretim o deli düşüncelere bile yok..🥺😢
Çok güzel anlatıyorsunuz. Ama çözüm olarak ne yapabileceğimizi tam olarak anlatmamışsınız. Örneğin özgüven sorunu olan kişi zaten iyi ilişkiler kurma konusunda sorunları vardır biraz diğer insanlara bağımlıdır. Yani özgüveni eksik kişiye git arkadaş edin çalış çabala dendiğinde onun için çözüm olamaz. O zaten bunu istiyordur ama nasıl yapacağını bilmiyordur.
Sanırım Gülseren hocam sadece bir örneği açıkladı burada. Çünkü "ailem olmazsa ne yaparım?" diye takıntı haline getirmeyen ama özgüven eksikliği yaşayan çok fazla insan vardır diye düşünüyorum. Ben çok az insan tanıyorum özgüvenli olan, herhangi bir kompleksi olmayan. Sizin verdiğiniz örneğe de katılıyorum, ailesinde ilgi görmemiş veya görse bile yetişme çağında bocalama yaşamış insanlar için asıl sorun arkadaş edindikten sonra başlar hem de. Hep onaylanma ihtiyacı hissederler ve bu onları başka bir insana bağımlı kılar. Kendi kendine yetemezler, kendilerine güvenemezler çünkü en başta kendilerini onaylamazlar aslında. Çok isterdim bunun için kompleks yapmadan, rahat ve huzurlu bir çözüm bulabilmeyi. Çünkü itiraf ediyorum ben de bundan muzdaripim. 😁
Şimdi klişe olucak ama bence korkularımızın üstüne gitmemiz gerek. Yani neyi yapamıyorsansa, ne seni kısıtlıyorsa onu yapacaksın. Ben inanılmaz çektim bundan. Okb, panik ataklar, özgüvensizlik, ama hepsini yenmeye başladım. Çünkü yüzleşiyorum. Evet çok acı, çok zor ama başka çare yok, lazım. Özgürlüğümü çok severim ve hiçkimseye onu kısıtlamalarına izin vermem. Ama söz konusu kendi korkularım olunca hep kısıtlardım. Bir şeyi çok yapmak isterdim ama yapmazdım. Korkardım. O ne der diye, bu ne der diye. Ama zamanla beni korkutan şeylerin üstüne gittim. Sizde öyle yapın. Kendinizi sevin, anlayın hiç kimse sizden üstün değildir ve hic kimse için kendi özgürlüğünüzu kısıtlamaya deymez. Korkularınız hayallerinizi elinizden almasına izin vermeyin. Sevgiyle kalın...
Merhaba tesadüfen dört videonuzu izledim ve aradığımı buldum hocam yıllardır psikiyatri de tedavi gören halen de devam eden biriyim tam iyilesiyorum derken başa dönüyorum hatta daha kötü bir halde işte sizden bunun nedenini öğrendim sanırım yanlış tedavi yanlış doktor tutumu ve benim birsuru hatalarım olsun ben sizi buldum ya gerisi daha kolay olur gibi geldi .(Belki genç meslektaşlarınızı uyaran bir video da benim gibii kurban edilen hastalar icinfaydali olur hocam sonsuz saygı ve sevgilerimi sunarak cok teşekkür ediyorum.
Son birkac yilda ozguvenim ciddi derecede dustu nedenini bilmiyorum kendimi hicbir seyi beceremez cirkin hissediyorum kimsenin beni sevmeyecegini bir ise yaramaz oldugum falan gibi dusunceler aklima geliyor sonra hayatimda basardiklarima bakiyorum iyi guzel ama beni tatmin etmiyor ayni sekilde kendimin cok cirkin oldugumu dusundugum icin cok sosyal biri olmama ragmen hic bir ortamda rahat hissedemiyorum surekli yuzumu kapatmak falan istiyorum ama bunu kimseye belli etmiyorum onlarin kafalarinda ben cok ozguvenliyim ama aslinda degilim gecmisim yaralarla dolu sosyal cevremden hic cirkinsin vb tarzi hakaretler de almadim ama bu his pesimi birakmiyor kimseden fiziksel bir onay almiyorum dedigim gibi cirkin oldugumu dusundugumu anlamasinlar zaaflarimi goremesinler diye ama bazen cidden cok asagilik hissediyorum ama bunun insanlarla alakasi yok tamamen kendi kendini yetersiz gormemle alakali bu durum ne yazik ki zaman zaman kariyerimi de etkiliyor ben de cok doldum jste ancak buradan boyle yazabilecek ozguvene sahibim ne yazik ki ailem beni boyle yetistirdi bu tur hakaretleti benimle dalga gecmek icin cocuklugumda soyleyip guluyorlardi o zamanlar ben de guluyordum ama babam buyudugumde de pek cok isler basarmis olmama ragmen gerizekalisin hic bir seyi beceremeyen ve hayatta asla mutlu olamayacak bir insansin gibi hatirlatmalari sik sik yapiyor ciddiye almadigimi sanirdim ama yas ilerledikce bunlarin hepsi aklima geliyor bazen de yine aileden duydugum seni kim ne yapsin gibi hakaretler hatta bazen de cocuklugumda yaptigim sakarliklardan sonra isittigim cok agir beddualar hakaretlerki o zaman bu beddualar yuzunden hayatimin kararacagini dusunuyordum depresif bir cocukluk gecirdim ve aklima geliyor yazmak rahatlatir diye yaziyorum 2 3 insanin en azindan bir kismini okudugunu bilmek iyi hissettiriyor ve bazen de sevdiklerimin arkadaslarimin yakinlarimin yaninda kucuck bir cocukmus gibi beni azarlamalari rencide etmeleri aklima geliyor aslinda benim kalbim cok kirilmis bunlarin hicbiri aklimdan cikmamis ben unuttum zannederken surekli aklimdalar ama izin vermemeye calisiyorum bu anilara unutmaya bastirmaya calisiyorum
tam olarak yaşadığım durum. Özellikle dış görünüş konusunda asla yeterli hissedemiyorum. Aslında gün içinde sürekli çok güzelsin vs. cümlelerine marız kalıyorum fakat güzel bir kız gördüğümde kendimi eksik hissediyorum.
Sen herşeye rağmen güzelsin ve çok değerlisin..senden başka yok sen teksin ve özelsin.. dünyaya gelen her çocuk bir şampiyondur unutma..onlarca spermden sadece bir tanesi bu yarışı kazanıyor ve anne rahmine hangisi daha başarılıysa o tutunuyor..sende bir şampiyonsun bunu unutma ❤️
Merhabalar haddim olmadan yaziyorum okudum ve etkilendim 40 yaşimdayim ben ve bayan kuaförüyüm baya insan tanimisligim var ,aslinda ailemize şans eseri gelmiyoruz çikarmamiz almamiz eksiliklerimi gidermemiz tecrube etmemiz gereken ruhumuzun ögrenmesi gereken biseyler var demek ki böyle bak olaya hic bisey tesaduf degil yani senin suçun hiç değil ailenin bilinçsizliği belki ama oda onu öğrenmiş başka türlüsünü bilmiyor ki ve yaş ilerdedikçe insanlarin güzelliginin bi anlami olmadigini karekterin kisaca yüreğinin güzelliğinin önemi ortaya çikiyor icimize dönmemiz lazim ve kendini sev sen teksin ve insan çok özel bir varlik sorunlarinin gecmesi dilegiyle kendine iyi davran kendine iyi bak
Kendimle ilgili korkularımın tek suçlusu ben miyim bana öğretilen buydu her şeyden mahrum kalıp her şeyi benim adıma halledenler farketmeden bana en büyük kötülüğü yaptılar. Hayatı öğrenemedim hep geride kaldım.
Hocam batı ekonomiyi çözmüş herkeste araba ev , is gelecek kaygısı yok açlık yok artık insanlara ne verebilirim diye düşünüyorlar insana saygı,hak hukuk adalet insana değer eğitim bunlara yöneliyorlar biz zaten hayata on sıfır yenik başlıyoruz gelecek kaygısı işsizlik geçim derdi sonrada bitmiş bir nesil Allah yardımcımız olsun hocam sağlıklı sıhhatli günler dilerim hoş sohbetti
tamda dediği gibi 30 lu yaşlarımdan önce onlar olmazsa ne yaparım diyordum ..şimdiyse ben olmazssam onlar ne yapacak diyorum ...şu kavram çok önemli doğarken yanımızda onlar var..koruyor kolluyor alt temizle karnını doyur..hastaysa bak..biz büyüyoruz.. dediği gibi tersine düşünmek onlar geriye doğru gidiyor çocuklaşıyorlar.üstelik tamda biz büyürken..aslında gerçek anne ve babalar evlatlardır.ve bu bazen çok farklı öykülerde oluşturabiliyor..mesela..oturduğumuz semtte bir teyze vardı 80 li yaşlarda kızının akıl sağlığı iyi değildi..delide değildi.. ama annesi ona çok güzel bakıyordu öyleki...anne 80 kızı ise 50 yaşlarındaydı..birgün kadın hastalandı ve dediki ben ölürsem oda ölür.. çünkü kimse ona benim gibi bakamaz dedi..bakamaz dediği şey çok büyük bir sevgiydi..yani ben ölürsem kimse onu benim gibi sevmeyecek o bunu anlayacak ve hissedecek ..annesi öldü..kızı ardından 1 yıl sonra vefat etti..:(((
BAZI NOTLAR: Özgüven bizim temel duygumuz... bunun düşmanı korkudur. Korku içgüdüsel bir duygu.... Hepimizin korkuları var.... Mesela film izleyerek korkularımızla yüzleşmeye gayret ederiz.... İçimizden bir ses şunu diyebilmeli "tamam, korktun haklısın da sen bunlarla bir şekilde başa çıkarsın" İçimizde bunu diyen bir yetişkin olmalı.... Özgüvene bizim hayatın her yönünde çok ihtiyacımız var. bize bu özgüveni önce doğduğumuz evde anne/babamız verir. Bize sıkı sıkı sarılmışlarsa, bizim korktuğumuz her an yanımızda olmuşlarsa bize şöyle bir mesaj vermiş olurlar; korkma çocuğum ben varım bir şekilde başa çıkarız. Çocuk şunu görür, korktuğumuz şeylerle bize bakan kişi bizi koruyor ve başımıza kötü birşey gelmiyor. Sonra büyüyoruz ve sahibimiz kendimiz oluyoruz..... Her türlü kötülükten kendimiz kendimizi koruyacağız..... Yetişkinliğe adım attığımız günden beri bu konuda kendimizi geliştirmeliyiz. Diyelim çocukken çok sevilmedin, korunmadın ama bugün yetişkiniz. Annemizin bize yapmadığını biz kendimize yapalım. Biz kendimizi SAHİPLİ kılalım. Arkadaş edinelim, yakınlaşalım, etrafımızdaki insanlarla iyi ilişkiler kuralım, alalım, verelim, duygu paylaşımında bulunalım, hayatımızı paylaşalım.... Böyle yapınca yalnız kalmazsınız.
Selam. Cok haklisiniz. Cocukken sevilmesen, siddet gorsen bu sana travma olsa bile hepsini atlata bilirsin. Ama kucuk bir cinsel istismara maruz kalirsan malesef hicbirzaman atlatamiyorsun. Helede annen ya baban biliyorsa ve sen sucluymussun gibi davraniyorsa omue boyu bunu kendine dert edib "ben lekeliyim" hissiyle yasiyorsun. Acik acik konussan ailenle en azindan buyudugun zaman ama malesef zor. Ve bu durum omur boyu hayatinin her alaninda beyninde konusuyor. "Sen lekelisin, senin basina soyle birsey geldi, ya herkes ogrenirse" gibi cumleler seni bir gun bile rahat birakmiyor. Ama sen bunu doktorlara gittikten ve birsey bulamadiktan, asiri derecede sinir olup herseye kizmaktan, hayatta hicbir zaman kendine guvenemedikden ve bunun sebebini aradikten cok uzun sonra bulursun malesef. Cunku bunu kendinle konusmak bile istemiyorsun. Olmamis gibi yok saymaya calisiyorsun ama o birisyle konusup (ozelliklede ailenle) anlatmadikca uzerindeki o sucluluk ve lekelilik hislerini asla atamazsin
Cok tesekkur ederim hocam dogdugun ev kaderin cok severek izliyorum emekginizi takdir ediyorum hocam benim annem varda yok ben annemin yoklugum cok savruldum bende su anladim hocam insan cocuklugumuzdan tutun insan 50 veya 60 yasinda olsa anneye ihtiyac duyor insan sizi tebrik ediyorum ...
videoda tam anlatilamamış ben kendimden yola çıkarak anlatayım, kendinde neyi eksik görüyorsan onun üzerine gideceksin, herkes eşit koşullara sahip olamaz - çok çalışman gerekiyorsa çok çalışacaksın, kimseye ekonomik olarak bağlı olmayacaksın, kimseye özenmeyeceksin, kendini seveceksin ki insanlar da seni sevsin saysın, duruşun olacak, her kabın şeklini almayacaksın, değişime açık olacaksın, işini iyi yapacaksın, kendi içini doldurdukça dışınla alakan azalacak...
Her kabın şeklini almayacaksın ne doğru bir cümle ya
Peki ya kendimizi nasıl sevelim?
Çok guzel aciklmissinizz 👌
Harika tavsiyeler gerçekten
Her kabın şeklini almaya çalıştığım ve hayır diyemedigim için 46yasinda hayatımda radikal değişiklikler yapıyorum çünkü baktım ki ailemi memnun etmek eşimi memnun etmek komşumu vb derken kendimi çok hırpalanmış üzmusum ve gereğinden fazla fedakarlık beni ruhen çokertmis
Bende aşağılık kompleksi var sanırım, karşımdaki insanın insanların hep benden cok daha iyi oldugunu düşünürüm her bakımdan. İnsanların beni yadırgadığını, küçük gördüğünü, çirkin bulduğunu, alay ettiğini düşünüyorum ve bu beni insanların gözünde asosyal yapıyor. Uffff
Resmen beni tanimlamjssin kendimden üstün görüyorum çoğu kişiyi hiç kendime güvenim yok halbuki egitimliyim isim gücüm var
Yalnız değilsin
Bendee.s
Evet yeni yaşayıp buraya geldim selamlar 😒🙋🏻♀️
aslında bizim gibi insanlar grup kurup tanışsa iyi olur bence
Bu anlatım, bu ses tonu, bu tane tane konuşma tarzı takdire şayan. Canım hocam, seviyorum sizi ♥️
Trt spikeri;)
Aynı şekilde ben de çok etkileniyorum. Güven veren bir tarz. Birikim ve tecrübe aktarımı. Teşekkür ediyorum.
Aynen bu kadini farkli kilan bu huzur verici ses tonu
@strawberry maw teşekkür ederim uyarınız için 😊
Tipik psikatri ses tonu
Hocamız 73 yasindaymiş.Ama goruntusu daha genç daha dinamik ısıl isil.iç huzuru yuksek birisi olduğu belli😊😊
ben bılmıyordum dedım herhalde 55 vardır maşallah
@@yagmuronay2345 aynen
Bende de annem babam ölürse ne yaparım korkusu vardı 15 16 yaşlarında ne vakit Allah'ın mı ahiretin varlığını öğrenince OHAL benden gitti Çünkü benim güveneceğim bütün kainatı hükmeden bir Allah'ın varlığını buldum enim en küçük İhtiyaçlarımı bile yerine getirebilen Bir Rabbim var olduğunu fark ettim bu korkum kalmadı elhamdülillah geceleri Yorganı başıma çekip ağlardım çok şükür kurtuldu Ahirete iman Allah'a iman insanın en büyük dayanak noktası Madem Ahiret var Madem Allah var o zaman Korkacak bir şey yok çünkü benim her şeyimi vekil olacak bir Allah'ımız var niye korkayım ki dualarımızı işiten cevap veren bir Allah'ımız var
Okuduğum en güzel yazı
Cok dogru soyluyorsun kardeşm 22 yaşındayım askerden geleli 10 ay oldu özgüvenim 0 ne yapacağımı bilmiyorum ne iş yaparım onu bile bilmiyorum
28.08.2023
İnsan anlamadığı ve bilmediği şeylerden korkar, ben çocukluğumdan beri hiç bir şeyden korkmadım, ama annemi kaybetmekten hep korktum, hep onu korudum, kolladım, ama yine de korktuğum 40 yaşımda başıma geldi, annemi kaybetdim. Bazen üzülüyorum, ama bütün hayatım boyunca anne babamdan hiç bir şeyi esirgemedim, iyi baktım, belki de bunun içindir ki, annemi kaybederken yığılmadım. Normal karşıladım. Rahmetli annem de her zaman söylerdi, bir gün biz olmayacağız, o zaman hiç üzülmeyin, ağlamayın, gülün. Bir gün gelen bir gün gitmeli.
Allah herkesin annesine babasına uzun ömürler versin
Gülseren Hanım'dan terapi almak isterdim. Ama hayatımı kitaplaştırır diye korkup, vazgeçiyorum 😂
Çok tadlisin 😊
Hayatın kitaplara sığacak, filimlere konu olacak kadar zor mu geçti ??
İzin alıyor merak etmeyin 😁
Aynen bende
@@k.u.1977 Zekicee
Hayattaki önünüze gelen büyük, çok büyük sorunları aştıkça özgüven doğru orantılı şekilde artıyor... Size iyi gelmeyen birini hayatınızdan çıkardığınızda, iyi bir mesleği kazanmak için çabaladığınızda ve ona sahip olduğunuzda, çok yara aldığınız bir yerde geçmişteki her şeye set çekip yeniden başlama cesareti gösterebildiğinizde o özgüven öyle oluyor ki. Sizin elinizde olmadan hayat size getiriyor ve kimseye eyvallahınız olmuyor.
👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Alakasi yok, ben ingilterede cok buyuk bir firmada yuksek muhendisim mesela , ama olmuyor iste, cocuklukdan geliyor, sorunlarla yuzlesmeden basaramiyorsun, cocukluktaki travmalari asmadan olmuyor, bazen gecici bir ozguven oluyor ama balon gibi sonuyor yani kalici olmuyor.
@@DevOpsBartevlenebilir miyiz?yani pasaport için?😅
@@woodtree9975 passport icinse olur:)
Allah anne babalara uzun ömürler versin ❤
Gülseren hanımcım ne kadar çok insana huzur mutluluk olmuşsunuz .İnsanları hayata döndürmüşsünüz bunalımla yaşamak çok zor bende yaşadım.Allah sizden razı olsun
Bazen korktuğun şeyleri dahi yapmak zorunda kalinca o özgüven öyle oluyorki sonra bir bakıyorsun herseyin üstesinden gelmissin
Gülseren Hanım'ın videolarında bazen bunu hissediyorum. Sanırım kısa süre içinde herşeyi kapsayan bir konuşma yapma imkanı olmadığından. Özgüven konusu sadece anne babaya bağımlı olmak mıdır? Hiç sanmıyorum. İlla ki böyle insanlar da vardır ama tek bu örnekle özgüven gibi çok hayati bir konuyu anlatmak mümkün değil. İş hayatında olsun, sosyal hayatta olsun özgüveni eksik o kadar çok insan var ki. Vur ensesine al lokmasını diyeceğin türden tutun da, toplum önünde konuşmaya çekinenine kadar yada kim ne derse istemese de hayır diyemeyenini tutun da karşısında hoşlandığı birisi varken dut yemiş bülbüle dönene kadar o kadar çok çeşit özgüven eksikliği sorunları var ki. Korkular bunun sebebi olabilir. Ama tek sebep değil bence. Aşırı koruyucu ortamda büyüdüysen, inisiyatif almana izin verilmediyse de özgüven sorunu yaşıyorsun. Yada sürekli hor görüldüysen, aşağılandıysan da bu sorun ortaya çıkabiliyor. Kendine güvenmen için büyürken ezilmemiş olman gerekiyor. Çözüm var mı derseniz çok zor. Büyürken ruhunda açılan bu yaralar kolay kolay iyileşmiyor. Belki kendini eğiterek, kendini geliştirerek güven maskesi takarak dolaşabiliyorsun ama içindeki sen hep orada. O güdük kişi ilk bulduğu fırsatta çıkıyor ortaya.
Gülseren Hanım lütfen böyle önemli konuları bu şekilde işlemeyin. Bu kadar basite indirgediğinizde hoş olmuyor. Tahminim 7-8 dakikada derdinizi anlatmaya çalışıyorsunuz, o yüzden de detaylı açıklayamıyorsunuz ama bu yöntem size uzun vadede zarar verir. Umarım ukalalığımı mazur görürsünüz. O kadar uzun yıllardır emek harcıyorum ki böyle özensiz bir şey görünce tutamadım kendimi.
tülay Kök' ü izleyin. çok daha açıklayıcı ve samimi anlatıyor
Size katılmamak mümkün değil. Bu düşüncemi Gülseren Hanımefendinin Facebook sayfasında ben de dile getirmiştim bu videosunun altında. Özgüvenle, özgüven eksikliği ile ilgili sizin tespitleriniz doğru. Ama biraz umutsuz, biraz imkansız gibi düşündüğünüzü anlıyorum. Yanılıyorsam düzeltin? Bir de yıllardır emek veriyorum dediğiniz konu? Özgüven konusu mu?
@@figeninevi6914 daha yeni gördüm. 4 ay geçmiş. Kusura bakmayın. Benim tespitlerim tabi ki öncelikle kendimle ilgili. Berbat bir çocukluk, gençlik ardından kendini iyileştirme çabaları. Onlarca tespitim var ama doğru bir ortamda yetişmemişsen mucize tedaviler beklememek gerekiyor. Zamanında yaşayamadığın duyguların acısı geçmiyor. Geçmişe takılıp kalma demek çok kolay ama gerçekci değil. Tek yapabileceğin Nietsche'nin dediği gibi Amor Fati yani yazgını sev. Diğer türlü bir kandırmaca içinde yaşayıp duruyorsun. Benimkisi kötümserlik değil gerçekcilik. Biraz emekle yaşayabilir hale geliyorsun ama hiçbir zaman mutlu bir ailede yetişmiş bir çocuğun hayatını yaşayamayacaksın bunu bilmek gerekiyor. Mış gibi yaparak devam edebiliyorsun ama ilk bulduğu fırsatta geçmişinin hortlakları kendini atıyor ortaya. Benim için artık çok geç. Kendimi avutarak devam ediyorum. Gülseren Hanım gibi hayal satıcılarının peşini bıraktım. Kendimi tanımak için binlerce saat emek harcadım ve sonunda bulduğum şey boşa geçen zaman. Kendimi tanıdım mı? Tanıdım... Değiştim mi? Değiştim... Artık eski ben var mı ortada? Yok. Yaptığım hataları geri alabilir miyim? Alamam... Neyse... yazmak da bir işe yaramayacak nasıl olsa. Boşa ne sizin zamanınızı alayım ne de kendimi yorayım. Yine de ilginize teşekkür ederim.
Nasıl bir yol izlediğinizi,ne emekler harcadığınızı çok merak ettim.Özet alma şansımız var mı acaba?🤔
@@hafizedursun5654 Çalıştığım yerden çıktı soru o yüzden saatlerce yazabilirim. Özetlemek hem kolay hem zor. Hem içgüdüsel olarak bildiğim her şeyi anlatmak istiyorum hem de kısa olsun, öz olsun, anlaşılır olsun istiyorum.
Harcadığım emek kitap okumak üzerine kurulu, bir de yazmak.
Hangi yolu izledim? Şimdiki aklım olsa o yolu izler miydim bilemiyorum. Sanırım geriye dönüp bakınca her şey olması gerektiği gibi oluyor. Dark dizisini izlediniz mi? Ben dindar değilim, kadere de inanmam ama sanki insan ne yaparsa yapsın yaşayacağı şeyi değiştiremiyormuş gibi gelmeye başladı. Mistik (metafizik) bir şeyden bahsetmiyorum. Doğduğumuz aile, genetik kodlarımız, genetik kodlarını aldığımız ailenin zaten sakat olan yanları ile bizleri büyütüyor olmaları. Kısacası saçma sapan bir aileden mutlu, huzurlu, kendiyle barışık, kendisini seven, insanlarla iyi geçinen bir insan çıkması mümkün değil.
Şimdi geriye bakınca gördüğüm bu kadar kötü bir geçmişe sahip insan (eğer bir de zekiyse) ancak hayatta kalmak için emek harcıyor. Hiçbir zaman ideal bir hayat yaşaması mümkün değil. Kendini kandırmaya gerek yok. Sadece hayatta kalmaya yetecek kadar bir donanıma sahip olsan yeter. Beklentiyi yükseltmemek lazım. Nietcshe'nin dediği gibi. AMOR FATİ. Yazgını sev. Eğer olamayacağın şeylerin beklentisine girersen hüsran kaçınılmaz oluyor.
Diyelim konu özgüven eksikliği. Çok basit bir soru. Özgüveni olmayan birisi gerçekten özgüven dolu bir insan olabilir mi? Özgüvenle ilgili sayfalarca kitap oku, öğren, arkasını/önünü, sağını/solunu herşeyini bil. Bir işe yarar mı? 3 yaşında, 5 yaşında, 10 yaşında yaşadığın o anılar ne olacak da gidecek benliğinden, sadece makyaj yapabilirsin. Mış gibi davranabilirsin. Neticede işe de yarar. Yani aslında özgüvenli olmadığın halde öyleymiş gibi yaparsın ve işe de yarar ama kişiliğin orada öylece seni bekliyor olacak.
Çok uzun yıllar psikoloji okuduktan sonra, kendini tanıma evresini geçtikten sonra (kendini tanımak herşeyin başı) Bazı şeyleri daha net kavrar oldum. Zaten okuduğum yüzlerce kitaptan sonra bu benim için hayat tarzı haline gelmişti bile. Artık kitap okuyarak yaşayan insanlardan olmuştum. Hangisi hangisini doğurdu bilemiyorum yaşayamadığım için mi kitaplara verdim kendimi yoksa çok kitap okuduğum için mi yaşamdan çektim kendimi. Sanırım ilki. Çok denedim. Normal olmak için çok uğraştım ama insanları sevmediğime karar verdim. Hala da uğraşıyorum. İçim de hala bir umut var ama büyük beklentilerim yok artık.
Psikoloji işin temeli ama felsefe ile ilgilenince kendimi daha huzurlu kılabildim. Çünkü birşeyin sebebini anlamak yetmiyor. Psikoloji sebebini anlamaya yardımcı oluyor ama çözümü vermiyor. Psikologlar (psikiyatrlar) sadece umut satıyorlar. Başkasını bilmem ama ben felsefecileri okudukça hayatı daha iyi anlar hale geldim. Belki yanlış tespitlerim olabilir ama artık bazı cevaplarım var.
Hafize Hanım sanırım daldan dala kondum. Evet kendimi ifade etmeye olan açlığımın farkındayım. Neden böyle yazarken heyecanlandığımı da biliyorum. Psikoloji bilgileri bunu görmemi sağlıyor. Yine aynı psikoloji ile ilgili bilgilerim bu yazdıklarımı silip silmeme kararını verdirecekler bana. Eğer silmemeye karar vermişsem okuyacaksınız bunları.
not: Neden yazdım bunları? Silersem ne olur? Neden silip silmemeyi tartışıyorum kendi kendime? Sanırım yargılanmaktan korkuyorum. Yazdıklarımın beğenilmemesinden korkuyorum. İstediğim şeyleri kaleme almadığımı düşünüyorum keşke kendimi daha iyi ifade etseydim diye düşünüyorum.
Bu notu niye yazdım.
********Birçok şey yazdım. Belki kafamdakilerin ancak %10nunu buraya geçirdim ama yazarken mutluydum. Yazdıktan sonra ise soru işaretleri ile dolu kafam. Yazarken aldığım keyif yeter. Yaşamakla, yaşayanlar hakkında konuşmak gibi bir fark var burada. Ben yaşamayı seçtim. yaşamak için elimden geleni yapıyorum. Haaa yaşamla ilgili konuşmayı, yazmayı, düşünmeyi de seviyorum ama yaşamayı tercih ediyorum. Eski ben olsaydı bu yazdıklarımı belki yazardım ama gönderemezdim. Şimdi geçen yıllar böyle bir fark yarattı. Artık yargılanmaktan korkmuyorum, eleştirilmekten korkmuyorum (aslında korkuyorum ama mış gibi yapıyorum) çünkü diğer türlü bu dünyadan yaşamadan göçüp gideceğim.
*******Daha çok şey yazabilirim ama yolculuğum bu yazıyla paraleldi. Sürekli sorgulayarak, her kelimeyi defalarca silip yeniden yazarak yazdım ve o şekilde de yaşamaya çalışıyorum.
*******
************
not: Bundan sonrası ilk yorumumdan sonraki değişen fikirlerimle ilgilidir.
Neredeyse 1 yıl olmuş yukardaki yorumu yazalı. Gülseren Hanım'a olan saygım da geçen zaman içinde tükendi gitti. Kendisini para için medyaya sattı. Artık onu takip etmiyorum.
Sanki doğru şeyler yapıyormuş gibi davranıyor ama yaptığı şey kendi reklamından başka bir şey değil. Tabi o da bir insan, ondan da çok şey beklememek lazım ama kitaplarını okuyunca ister istemez insan da şöyle bir izlenim bırakıyor. En zor meseleleri bile çözmüş, sihirbaz gibi birşey o zaman benim de derdimi çözer diyorsun ve anlamsız bir büyültme yapıyorsun. Bir beklenti oluşturuyorsun ama sonunda görüyorsun ki o da sadece bir insan. O da senin benim gibi birisi. Sevilmek isteyen, takdir edilmek isteyen birisi.
Her neyse...
Yazdığım yazı 60 beğeni almış. Demek ki bir çok insan benim gibi düşünmüş. Yanlış bir tespit yapmadığıma sevindim.
özgüvensizliğin en büyük nedeni ailedir net
@@vibert159 Ah be bende öyleyim Azeribaycanliyim
Genel konuşmak dogru mu herkesin ailesi baskıcı değil
Maalesef öyle
@@Damlakrgz99😂Zaten baskıcı aileyi kast etmiş
Allah razı olsun Gülseren hocamızdan.Videoları ilaç gibi geliyor ❤
Özgüven eksikliğimizi yıkmak için özgüven nedir önce onu bilmek gerekir. Ben özgüvenle ilgili onca video izledim. Ama özgüveni hiç bu kadar iyi anlatanı duymadım. Şimdi farkındayım özgüvenin altında yatan koca bir korkunun yattığını. Bu korkuları yıkmak için korkutuğun şeyi - korkmana rağmen- cesaret edip yapmaya çalışmak gerek. Anca bu şekildi korkularından kurtulup yapamayacağını düşündüğün şeyleri yapmaya başlayarak özgüven kazanılabiliriz.
Merhaba Gülseren Hn, bilginizi, tecrübelinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz...sizi severek izliyor ve çok şey öğreniyoruz , tekrar teşekkürler
Çok enteresan bir ülkeyiz.gulseren hanımın takipçi sayısı Gülseren hanımın kitaplarından yola çıkarak çevrilen dizilerin yorumunu yapan UA-camerlardan daha az artıyor.
Hep özgüvensizim. Bir şeyin üstüne yürürüm yürürüm tam ucuna yaklaşmışken pes ederim. Vazgeçerim." Yapamam, başaramam, beceremem " laflarıyla tekrar köşeme çekilirdim.
aslında cok yanlış ınsan korkularının üzerine gittikce tecrübelenir
@@yagmuronay2345 aynen
Kimse seni takdir etmemisse normaldir ... sonunda birsey elde edemiyecegini dusunuyorsundur halbuki guvenip basarsan ve her basari seni baska bir yöne yönlendirecek ve basardikca kendine olan guvenin
Articak her basarida kendini odullendir sevdigini birseyi al yemek ye tatile git odullendirme sistemi seni tatmin edicektir
Aynı ben ve kendimi değersiz hissediyorum çirkin hissediyorum
@@yasemininatcoglu3969 terapiye git
Sayın gülseren budayicioglu siz gibi bilim insanına yazara güzel sohbet eden iyi anlatımı olan siz değerli hocaya ihtiyacı var keşke sizin kitaplarınızı anlatımını daha öncelerden okuyup dinleseydik iyiki varsınız sayın hocam
Sevgili Gülseren Budayıcıoğlu
Sizin sayenizde, zaten küçüklüğümden beri hep istediğim Psikolog/Psikiyatrist olma istediği yeniden canlandı içimde. Biliyorum çok çalışmam gerekiyor. Ama sonunda hayalim olan Mesleğin sahibi olabileceğim. İyi ki sizi tanıdım. Çok teşekkür ederim ❤️
Bayiliyorum size gulseren hanim durusunuz hanimefendiliginiz ses tonunuz dahi insani hafifletiyor
Sevgili Gülseren hanım. Kral kaybederse kitabınızı şimdi 5 dk önce bitirdim. Muhteşem ötesi emeğinize yüreğinize sağlık. Çok teşşekürler 🙏Kısa zamanda diğer kitaplarınızı okumak istiyorum. Sevgi ve saygılar
Bu bölümü okuyanların hepsi ses tonları üslubu rahatlatıcı huzur verici dinlendiricidir
Ellerinevsaglig o kitablari yazdiniz ucun⚘ Allah bu xanima uzun omur ver
özgüveni olmayan bir insan duygu paylaşımından da kaçınır dolayısıyla arkadaş edinmekte de zorlanır.. bu açıdan çok genel bir cevap vermiş Gülseren Hanım. zaten 7 dakikalık bir video ile anlatılacak bir mevzu değil bu. Keşke daha derinlikli ve kalbe dokunan bir şekilde işlenseymiş bu konu.
Gulseren hanim "Kirmizi oda"y bayildik😍😘
Gülseren Hanım sizin bütün kitaplarınızı okudum siz hep yazın dizileri izliyorum siz yazmaya devam edin iyi ki varsınız iyi ki ülkemizin insansınız enerjiniz hayranım Maaşallah Allah sizi esirgesin dünyada çoçuklarımla ilgili her hangi olumsuzluk yaşamadıkça dünya umrumda değil arkadaş dost yok sonrası ölüm olan dünyanın ne üzüntüsünü ne de mutluluğunu önemsiyorum ama kendimi hiç ihmal etmiyorum şımartırım kendimi saygılar
♥️Bilgi ne güzel bir şey eğitim çok önemli nasıl tatlı bir kadın 👏♥️
Kendini bir çok alanda geliştirmiş yaşını almış çoğu hocada konudan konuya atlama durumu vardır. Bu durum çok fazla şeyi bilmekten ötürüdür ve farklı konuları uzun uzadıya anlatıp sonunda ilk dediği yere gelmelerindendir. Hocayı eleştirmeden önce bunu düşünelim.
Çok tatlısınız hocam sizi gibi güçlü kadınlar hep var olsunlar🌸
Kırmızı Oda'nın Kraliçesiii hatta dizi sektörünün Kraliçesi dizi sektörü sayesinde nefes almaya başladı :)
Heryer dram oldu.
Evlenene kadar kendime güvenim yoktu..
Canım eşim güvenimi kazandırdı bana yaparsın sen kendine güven sen herşeyi başarırsın dedi içimdeki özgüveni fark ettim
Şimdi kızımı öyle yetiştiriyorum
Kader motifimiz bu olsun
Ozguveninizi kazandıran eşiniz birgün kendi elleriyle yaptigi ozguveninizi yıksa peki o zaman işin içinden nasil çıkacaksınız.kimse kimsenin özgüvenini kazandırmaz kendiniz kazanmalısınız
@@busraozis1073 içimdeki güveni farkettim dmesinden neden böyle bir anlam çıkarıp moral bozuyorsun?
@@cinar5581 moral bozmuyorum sadece birisine dayalı kişinin kendi kendine güven sağlaması ancak geçici süreliğine olacaktır. Freud kizina yazdığı mektupta:Sevgili Anna, en güvendiğin insanlardan kötülük görüp üzülmen güçsüz biri olduğun anlamına gelmez. Fizik kurallarına göre; sırtını dayadığın bir nesne birdenbire giderse sen de o yöne doğru devrilirsin. Yani bunun güçsüzlükle alakası yok."
çok mutlu oldum sizin adınıza
insana güven veren bir eş dünyadaki en güzel nimetlerden biri
Umarım benim eşim de böyle biri olur ilerde..
Allahu teala size de hayirli omur versin 🥰
Özgüven bilgi ile olur öğrenmeyle olur hayatını kendini kabul edmeyle olur bence küçük şeylerde olsa birşeyler başarmak destekleyecektir özgüveni işin sırrı biraz başkalarına özenmemek ve kendini geliştirmek
O qeder ehtiyyacm varki sizin kimi bir dinleycye ,derdimi korkmadan ceknmeden anltabilmeyi o kadar cok istyormki etrafmda hep sevdiklerm var ancaq sadece varlar iste cismleryle varlar hic kimse ruhuma dokunmyor anlamyor ne istedyimi ,nasil hiss etdiyimi annem dahil hickimse umursamyor.belki babam olsaydi tum yasadiklarm olmazdi .bu kadar aci cekmezdm dye dusnyorum.Allahdan artik isteyemiyorm dua bile edemyorm sanki o bile beni duymuyorms gibi gelyo.canm hicbisey yapmak isdemyorrr🥺🥺🥺🥺
Gülseren hanım paylaşımlarınız için sonsuz teşekkür ederiz. İzlediğiniz flimlerden önerilerde bulunursanız çok seviniriz. Sağlık esenlik sevgiylr kalın🙏💚
Teşekkür ederim Gülseren Hanım , biz kendi kedimizin yanında olucaz sizi seviyorum .
Bu arada video ya boş diyenler olmuş... en önemli kısmu kaçırıyorlar bence. Bir çok insanda şu kendine acıma hali fazlasıyla var. Efendimm işte çocukken çok çektim şöyle ettiler böyle dediler falan filan. Ki bnde o zor ailede büyüyenlerdenim. Bnce bu videonun mesajı şu ‘ ÇOCUKKEN SİZE YAPILAN ŞEYLERDEN SORUMLU DEĞİLSİNİZ, FAKAT YETİŞKİNKEN ALDIĞINIZ KARARLARDAN SİZ SORUMLUSUNUZ.’ Bilmiyorum yanlış mıyım?:)
Videonun boş hissettirmesinin sebebi sanırım şu: Özgüven eksikliğini sadece bir parametreye bağlı kalarak anlatmış olması. Ben fikirlerimi az önce yorumda paylaştım. Sizin vurguladığınız nokta doğru ama bu genel tespit sadece özgüven konusu için değil hemen hemen her eksiklik için yapılması gereken. Asıl sorun da bu zaten. Bu değişim lafla olmuyor. Neyle oluyor derseniz ...onu da bilen yok.
Gerçek her zaman tektir. Hepimizin geçtiği yollar farklı mutlaka fakat genel geçer olmayan doğrular vardır. Gülseren hanımın bahsettiği tam da bu sanırım. Bilen yok demek çok da doğru gelmedi bna açıkçası.
@@cemkara5700 aile nereye giderseniz gidin beyinde anne baba konuşmaları aşk iş market pazar ne farkeder sağa baksan suç sola baksan suçtu eskiden sizlerin özgüven dediği şey şimdilerde herkesin birbirine karışması bir nevi sosyalleşmek yinede diyorum bilinç altına yerleşip susturamadıklarımız
Gülseren hanım sizi tebrik ediyorum çok teşekkür ederim size
Gurur duyuyorum cumhuriyet kadını muhasır medeniyet kadını 🇹🇷❤️
Cok doğru gerçekten hem zor hem güzel
Siz neler yapıyorsunuz ne işle mesgulsunuz
Mrblar gülseren hnm her zamanki gibi çok değerli bilgiler paylaşıyorsunuz bizimle çok şey katıyorsunuz hayatımıza!. Nacizane görüşümü paylaşmak isterim ses tonunuz tarzınız konuşmanız çok naif insanı rahatlatan bir tarzınız var fakat jenerikte çalan müzik birden o atmosferi bozup insanı dağıtan ve gerginleştiren bir tınısı var sesinize tarzınızla bağdaştıramıyorum nacizane görüşümü paylaşmak istedim emeğinize yüreğinize sağlık🙏
Bu kadını çok geç tanıdığım için özür dilerim :(
Gülseren hocam dediiiniz gibi sesinizi çok kişilere duyurmak istiyorsanız lütfen böyle özgüven öfke kaygı bozukluğu meditasyon videoları paylaşırsanız bizim gibi öfke problemi olan kişilere yardımcı olursunuz 👏👏 teşekkür ederim hocam lütfen bizleri duyun görün✌️👍🥰
Hayata tutunmak için çalış haklısınız Gülseren hanım genel de bipolar hastaları için ilaç lardan dolayı bu biraz güç fakat
Herşeye hayata inadına ayakta durmak ta insana haz veriyor... Herşey için teşekkür ederim
karşındaki insanın arkadaşının kalbini kırmamak için altdan alma bir konu hakkında kendi düşüncelerini söyle karşındaki kişiyle farklı şeyler düşünseniz de söyle söylemez altdan alırsan ezik görünürsün kendimden biliyorum ve öz-güven konusunda kendimi geliştirmeyi düşünüyorum inşallah tüm ozguvensiz insanlar zamanla kendine güvenir 🤲🏻
Aynen öyle sert ve katı olmak gerek bu dünyada tabş yerine göre yoksa herkese karsı değil elbette :)
diziyi izledikden sonra anladım ki çocukluktan beri benimde travmam varmış..baba sevgisizliği.annem babam var evet ama babam hep bize kendimizi küçük beceriksiz birisiymişiz gibi hissettirdi.bu yüzden sürekli kendimi depresyonda hiss ediyorum hayatdan zevk alamıyorum ve hiç bir şeyin bir anlamı yok benim için..
Mükemmel sin hocam ya..farkıdalıgım artıyo sizi dinledikçe..saolun
Sayin Gulseren Hanim,
Sizi yerde ararken gokte buldum. Ben 18 yildir yurtdisinda yasiyorum. Istanbullu Gelin dizisini cok severek izledim Ozellikle Adem'le olan terapi sahneleri favorimdi. Ben de boyle bir psikolog danisman istiyorum dusuncesin den yola ciktim ve arastirmaya basladim. Ankara da (Madalyon) hizmet verdiginizi ve sizin adinizi ogrendim. Turkiye'ye geldigim de Camdaki kiz ve Kral kaybederse kitaplarinizi aldim. Henuz okumadim dizileri izlemeyi tercih ediyorum.
Gecen sene adinizi duymaya, dizilerle de buyuk kitlelere ulasmaya basladiniz... O yuzden diyorum yerde ararken gokte buldum diye. Sizi televizyonda ve youtube de daha cok gormeye basladim ve bu beni cok mutlu etti. Cunku sizi dinlemek ve bu kanaldan takip etmek cok guzel. Iyi ki varsiniz.
Ya ben şimdiye kadar nasıl sizin video larinizi görmemişim.. dinlerken rahatlama Bi bende mi oluyor? Teşekkür ederim hocam tüm insanoğluna katkınız ve emeğiniz için🙏
Çok doğru bunları hep yaşadık ve korkular bizi etkiledi Gülseren hanım
Özgüven kazanmanın tek yolu aileden biraz olsun uzaklaşmak. İnsan kuş misali sürekli annesinin getirdiği yemeği yerse nasıl kuş olabilir ? Uçmayacak ve kendi yiyeceğin elde edemeyecek. İnsan da böyle bence. En azından kendi adıma böylr diyebilirim.
evet, bence de öyle aileden yavaş yavaş uzaklaşılmalı zamanla
Çok hoş anlatımdı. Korkularının üstüne üstüne git.
Psikolog izzet güllüyü izleyebilirsin
Bayiliyorum bu kadinin konusma tarzina, durusuna ve bakimli olusuna🙂💜
Keşke bilinçli cahil olmayan birinin çocuğu olsaydım da bu korku cesaretsizlik batağında tek başıma kalmasaydim
😥😥
😢
Tuğçe sen bizim iç sesimizsin ve eminim ki Türkiye de ki çoğu birey çocuk VS öyle düşünüyor eminim
Keşke kısır olsalarmis cahiller ne çok isterdim
Benim annem babam bizi hiç öyle şeyler söylemedi ve sevgisini hiç bize göstermedi ve benim içimde hala bir yanım hep yaralı
Benimde..
Hemd ne yaralar var
Benim annem yoktu ama kocaman bir ailede büyüdüm,hala,amca ,babanne ,onların varlığı bana güç verdi ,Çok şükür 😍
Hocam ağzınıza sağlık çok güzel bir konuya değindiniz sizi dinlerken ferahladığımı hissediyorum
Sayın Gülseren hanım yıllarca iş ve ailem için çalışan birisi olarak belki yıllar sonra kızım sayesinde sizin kitaplarınızı okudum ve çok beğendim tabii yer yer yaşadığımız bazı şeylerin farkına vardım teşekkür ederim
20 yaşına giricem ve bugüne kadar adam akıllı tek bir işte bile çalışmadım.O küçümsediğimiz garsonluk,kasiyerlik vb. işlerde bile çalışmadım.Ailem küçüklüğümden beri beni bu konuda hiç zorlamadı ve çalışmadığım için de bunun bir eksikliğini hissetmedim.Ama zamanla büyüdükçe yeni insanlarla tanışınca gördüm ki iş hayatına daha lise yıllarında atılan hayatı küçük yaşlarda öğrenen ne çok kişi varmış benim de en özgüvensiz hissettiğim konu iş mevzusu oldu.Yeri geldi güzel bir firmada iş buldum her şeyim onaylandı işe başlayacaktım, yeri geldi çok güzel nezih bir cafede iş buldum garson olacaktım fakat bu içimden atamadığım “yapamama,becerememe”korkusu yüzünden hiçbir işe başlayamadım.normalde kendinden emin dışa dönük bir insan olmama rağmen konu iş olunca dünyanın en beceriksiz insanı gibi hissediyorum.Sanki herkes benden 10 adım ileride ben daha tek bir işin ucundan dahi tutamamışım.Her türk genci gelecek kaygısı işsizlik kaygısı duyuyor ancak benimkisi gerçekten farklı bir durum.Bu konuda ne yapıcam en ufak bir fikrim yok.Yardım alabileceğim biri yok.Çevremdeki insanlar sürekli kendi başarılarını anlatıp duruyorlar heralde zannediyorlar ki ben de hırs yapıp onlar gibi olucam ama bilmiyorlar ki sürekli onların başarılarını konuşunca ben kendimi daha eksik ve yetersiz hissediyorum.
Hiç kimse anasını karnında öğrenmiyor ki onlar da o yere gelene kadar kim bilir ne hata yapmışlardır önemli olan ders alıp birdahakine yapmamak bence sende korkularının üzerine gidebilirsin 1.2.ci yerde yapamazsın 3.cü de artık öğrenirsin hem ne kaybetçeksin ki en azından gamsız,isteksiz bir insan değilsin günümüzde şuan eli ayağı tutup ağzı çok iyi laf yapıp da tembel tembel oturup çalışmayan da var.
Çok haklısın bende 20yaşındayım ve benim içimdekileri yazmışsın sanki, isminde Ceyda benim gibi, kaç kez dönüp baktım bu yorumu ben mi yazmışım acaba diye 😂 her cümlene hak veriyorum gerçekten kelimesine kelimesine bende hissettim bu duyguları. Daha önceden herhangi bir iş de, yaz tatilinde en azından çalışsaydım acaba şuan daha mı özgüveni olurdum falan diye çok sorguladım kendimi. Okuduğum bölümde staja çıktım kaç defa ve orada atlattım aslında bu eksiklik duygusunu. Ama yinede işe başlarsam eğer kendimi yetersiz eksik hissedebilirim. Sanırım daha olayın çok başında olduğumuz için bize öyle geliyor veya iş konusunu diğerlerine göre çok çok büyük gözle bakıyoruz bu yüzden kendimizi içten içe hırpalayabiliyoruz bazen. Rahat olmamız gerek ve bir şeyleri çok büyütmeden yaşamak gerek. Örneğin bugün iş görüşmem vardı ve acaba bilmediğim ne sorarlar, kendimi nasıl tanıtıcam, nasıl konuşucam diye stres yaptım dünden beri. Ama görüşmeden sonra kendimi iyi ifade edebildiğimi farkettim. Çıktıktan sonra yine düşündüm keşke şunu demeseydim veya şunu böylede söyleyebilirdim diye düşünmeden edemedim. Bence kendimizi rahat bıraksak ve bir şeylerde takılı kalmasak, çorap söküğü gibi gerisi gelip yaşayacaz. Sanada tavsiyem olsunn🙏💜
@@ceydakaradag1646 yaaaa gerçekten yorumu yazdığımı bile unutmuşum.Bildirim gelince hem şaşırdım hem duygulandım.Çünkü bu yorumu yazalı 5 ay olmuş ve ben ilk işime girdim.Hatta şu an moladayım :)) Gerçekten korkularımızın üstüne gitmemiz gerekmiş bunu anladım.İşe gireli henüz 3 hafta oldu ve ben bu üç haftada hem birçok hata yaptım hem de birçok şey öğrendim.Ama yoluma devam ediyorum çok şükür :)) Ve kendimle gurur duyuyorum.Eğer yaptığım hataları önceden düşünüp kendimi strese soksaydım şu an burda olamazdım.Gerçekten denemekten zarar gelmez.Hayatta her şey bir tecrübe.Ben biliyorum sen de ben de hatalar yapmaya devam edicez.Ama buna da alışıcaz.Çalıştığım yerde benden daha deneyimli ne insanlar var ve ne hatalar yapıyorlar.İnan hiç kimse mükemmel değil.Önce bunu kabul etmek lazım.Umarım ikimizde ve bu korkuyu yaşayan herkes mutlu olur.Önemli olan o adımı atabilmek.Gerisi çorap söküğü gibi geliyor.Sana hayatında başarılar diliyor ve bizler gibi olan herkesi canı gönülden kucaklıyorum☺️☺️
@@ceyda3402 ayy teşekkür ederim kolay gelsin sana. Kesinlikle korkularımızın üzerine gitmemiz gerek yoksa oturduğumuz yerden ah vah ederek hayat geçmiyo gerçekten. Hata da yapsak, iyi bir şey de başarsak her şekilde yaşamamız gerekiyor çünkü dediğin gibi kimse mükemmel değil. Sanada hayatında başarılar diliyorummm💞
İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.l
Uzun ömürler dilerim.hocam çok kıymetli bilgiler
Cok guzel anatiniz Allah sizden razi olsun ve omrunuze omur versin ve basimizdan eksik olmayin cunku sizden daha cok seyler orenmek istiyoruz cok tesekur ederim
Ekonomik özgürlüğün varsa çok çabuk öz güvenin olur en başta para olursa her şey çok kolay oluyor artık
Bu seferde parayı kaybetme korkusu oluşuyor :s
Ben parasi olupda ozguveni olmayan insanlar biliyorum
über yanlış tespit
Bencede
Para güctür bu yalan dünyada ayakta tek başina durabilmeyi kimseye ezik kul köle olmamanin göstergesidir ve paran yoksa kimse adam yerine koymaz cunki sagilacak inek deyilsen seni keserler yok sayarlar hatta kullanmak isterler köle gibi herseyi yaptirabileceklerini sanirlar bu hayatindaki herkes icin gecerli annen baban cocucugun komsun arkadasin kardesin yeterki düsmeye gör herkesde herseyi isteme ve yapabilme cüreti ayaga kalkar hak sannederler ve hicde utanmazlar sonrada ben sana yardim ediyorum diye hadsizlik yaparlar özgüven = para tersini soyleyen bu yollardan gecmemis demektir görmemişe cahile( parali egitimli cahile ) bunu anlamasini saglayamazsin ayrica da korku baska birsey bence sagligini kaybetme korkusu var coronada bunu yasadik hayallere isteklere ulasamadan ölmek korkusu mesela
Gülseren hanımdan terapi almayı çok isterim çünkü çaresizlik insanı mahvediyor..Bu çaresizliğin içinden çıkmak istiyorum artık çok yoruldum.Deli düşünceler geliyor aklıma ama cesaretim o deli düşüncelere bile yok..🥺😢
Çok güzel anlatıyorsunuz. Ama çözüm olarak ne yapabileceğimizi tam olarak anlatmamışsınız. Örneğin özgüven sorunu olan kişi zaten iyi ilişkiler kurma konusunda sorunları vardır biraz diğer insanlara bağımlıdır. Yani özgüveni eksik kişiye git arkadaş edin çalış çabala dendiğinde onun için çözüm olamaz. O zaten bunu istiyordur ama nasıl yapacağını bilmiyordur.
Onerebileceginiz bir sey var mi ?
Korku mesala..
Sanırım Gülseren hocam sadece bir örneği açıkladı burada. Çünkü "ailem olmazsa ne yaparım?" diye takıntı haline getirmeyen ama özgüven eksikliği yaşayan çok fazla insan vardır diye düşünüyorum. Ben çok az insan tanıyorum özgüvenli olan, herhangi bir kompleksi olmayan. Sizin verdiğiniz örneğe de katılıyorum, ailesinde ilgi görmemiş veya görse bile yetişme çağında bocalama yaşamış insanlar için asıl sorun arkadaş edindikten sonra başlar hem de. Hep onaylanma ihtiyacı hissederler ve bu onları başka bir insana bağımlı kılar. Kendi kendine yetemezler, kendilerine güvenemezler çünkü en başta kendilerini onaylamazlar aslında. Çok isterdim bunun için kompleks yapmadan, rahat ve huzurlu bir çözüm bulabilmeyi. Çünkü itiraf ediyorum ben de bundan muzdaripim. 😁
Psikolog izzet güllüyü izleyebilirsin
@@yunusorta8813 ua-cam.com/channels/cZ2YNl8frYztBxB7wJ18lA.html kesinlikle sorularınızın cevabını bulabilirsiniz ben severek takip ediyorum.
Ne güzel tatlı talı anlatıyorsunuz. İyi varsınız teşekkürler paylaşımlarınıza.
Kendi kendini koruyarak kimsesiz büyüyen bizlerin olumlu tarafı buymuş demek ki :)
Camdaki kizla tanidim sizi hayran qaldim 😘🌹
Pamuk gibi
Ellerinizden öpüyorum :)) ne güzel bir ebeyinsinizzz
Ne kadar dogru ve guzel anlatim.
Kadının sesi nasıl huzur veriyor ama...
Şimdi klişe olucak ama bence korkularımızın üstüne gitmemiz gerek. Yani neyi yapamıyorsansa, ne seni kısıtlıyorsa onu yapacaksın. Ben inanılmaz çektim bundan. Okb, panik ataklar, özgüvensizlik, ama hepsini yenmeye başladım. Çünkü yüzleşiyorum. Evet çok acı, çok zor ama başka çare yok, lazım. Özgürlüğümü çok severim ve hiçkimseye onu kısıtlamalarına izin vermem. Ama söz konusu kendi korkularım olunca hep kısıtlardım. Bir şeyi çok yapmak isterdim ama yapmazdım. Korkardım. O ne der diye, bu ne der diye. Ama zamanla beni korkutan şeylerin üstüne gittim. Sizde öyle yapın. Kendinizi sevin, anlayın hiç kimse sizden üstün değildir ve hic kimse için kendi özgürlüğünüzu kısıtlamaya deymez. Korkularınız hayallerinizi elinizden almasına izin vermeyin. Sevgiyle kalın...
Ne kadar güzel anlatıyorsunuz.Dilinize yüreğinize sağlik⚘
Merhaba tesadüfen dört videonuzu izledim ve aradığımı buldum hocam yıllardır psikiyatri de tedavi gören halen de devam eden biriyim tam iyilesiyorum derken başa dönüyorum hatta daha kötü bir halde işte sizden bunun nedenini öğrendim sanırım yanlış tedavi yanlış doktor tutumu ve benim birsuru hatalarım olsun ben sizi buldum ya gerisi daha kolay olur gibi geldi .(Belki genç meslektaşlarınızı uyaran bir video da benim gibii kurban edilen hastalar icinfaydali olur hocam sonsuz saygı ve sevgilerimi sunarak cok teşekkür ediyorum.
Korkmasaydiniz özgüveni bilemezdiniz . Her Duygu bir ihtiyaçtır gerekli olan dürüst bir Rehberdir.
Çok net ve detaylı anlatılabilir bizde faydalanabilirdik.
Bütün yorumlarınız için teşekkürler 👏 👏 👏
O kadar naif ses tonu varki valla hastası olası gelir insanin degerli insanlardan bir kişi kitapları kendi sanki yaşiyarak okuyorum
Dinlerken rahatlıyorum ve kolay hissi aldım teşekkürler😚🤗
Ne kadar güzel anlatmışsınız👍👍👍
Muhtewemsiz..Azerbeycandan selamlar size😘😍
Giriş müziği biraz yanlış yerde kullanılmış gibi.Daha sakin bir müzik daha yerinde olabilir.
İlkokulda bile özgüvensizdim şimdiyse kırmaya calıştıkca kendim olamiyorum hep bir özentilik var içimde bitmek bilmiyor..yoruldum
Ben çocuklarımı öğretiyorum benden bağımsız olmalarını ve ölûm hayatın bir parçası olduğunu.
Başlığı ile içeriği arasinda çok küçük bir alaka var, ufak bi noktasina deginilmis konunun. Başlıkları daha mütevazı seçmelisiniz
Çocukluğumda yaşananların acısını şimdi ben çekiyorum..
Bunun farkına varman birşeyleri değiştirme gücüne sahip olduğun anlamına gelir .
@ÖzgeXA herkes anne baba olmamalı ya
@@fatmakayan176 ve harekete gecmek sadece farkına varıp bır sey yapmıyorsan olmaz
@@yagmuronay2345 tabi ki harekete geçmeli insan isteyince birşeyleri değiştirme gücüne gerçekten sahip
Son birkac yilda ozguvenim ciddi derecede dustu nedenini bilmiyorum kendimi hicbir seyi beceremez cirkin hissediyorum kimsenin beni sevmeyecegini bir ise yaramaz oldugum falan gibi dusunceler aklima geliyor sonra hayatimda basardiklarima bakiyorum iyi guzel ama beni tatmin etmiyor ayni sekilde kendimin cok cirkin oldugumu dusundugum icin cok sosyal biri olmama ragmen hic bir ortamda rahat hissedemiyorum surekli yuzumu kapatmak falan istiyorum ama bunu kimseye belli etmiyorum onlarin kafalarinda ben cok ozguvenliyim ama aslinda degilim gecmisim yaralarla dolu sosyal cevremden hic cirkinsin vb tarzi hakaretler de almadim ama bu his pesimi birakmiyor kimseden fiziksel bir onay almiyorum dedigim gibi cirkin oldugumu dusundugumu anlamasinlar zaaflarimi goremesinler diye ama bazen cidden cok asagilik hissediyorum ama bunun insanlarla alakasi yok tamamen kendi kendini yetersiz gormemle alakali bu durum ne yazik ki zaman zaman kariyerimi de etkiliyor ben de cok doldum jste ancak buradan boyle yazabilecek ozguvene sahibim ne yazik ki ailem beni boyle yetistirdi bu tur hakaretleti benimle dalga gecmek icin cocuklugumda soyleyip guluyorlardi o zamanlar ben de guluyordum ama babam buyudugumde de pek cok isler basarmis olmama ragmen gerizekalisin hic bir seyi beceremeyen ve hayatta asla mutlu olamayacak bir insansin gibi hatirlatmalari sik sik yapiyor ciddiye almadigimi sanirdim ama yas ilerledikce bunlarin hepsi aklima geliyor bazen de yine aileden duydugum seni kim ne yapsin gibi hakaretler hatta bazen de cocuklugumda yaptigim sakarliklardan sonra isittigim cok agir beddualar hakaretlerki o zaman bu beddualar yuzunden hayatimin kararacagini dusunuyordum depresif bir cocukluk gecirdim ve aklima geliyor yazmak rahatlatir diye yaziyorum 2 3 insanin en azindan bir kismini okudugunu bilmek iyi hissettiriyor ve bazen de sevdiklerimin arkadaslarimin yakinlarimin yaninda kucuck bir cocukmus gibi beni azarlamalari rencide etmeleri aklima geliyor aslinda benim kalbim cok kirilmis bunlarin hicbiri aklimdan cikmamis ben unuttum zannederken surekli aklimdalar ama izin vermemeye calisiyorum bu anilara unutmaya bastirmaya calisiyorum
tam olarak yaşadığım durum. Özellikle dış görünüş konusunda asla yeterli hissedemiyorum. Aslında gün içinde sürekli çok güzelsin vs. cümlelerine marız kalıyorum fakat güzel bir kız gördüğümde kendimi eksik hissediyorum.
Sizi en iyi ben anlıyorum 🥺
Sen herşeye rağmen güzelsin ve çok değerlisin..senden başka yok sen teksin ve özelsin.. dünyaya gelen her çocuk bir şampiyondur unutma..onlarca spermden sadece bir tanesi bu yarışı kazanıyor ve anne rahmine hangisi daha başarılıysa o tutunuyor..sende bir şampiyonsun bunu unutma ❤️
Merhabalar haddim olmadan yaziyorum okudum ve etkilendim 40 yaşimdayim ben ve bayan kuaförüyüm baya insan tanimisligim var ,aslinda ailemize şans eseri gelmiyoruz çikarmamiz almamiz eksiliklerimi gidermemiz tecrube etmemiz gereken ruhumuzun ögrenmesi gereken biseyler var demek ki böyle bak olaya hic bisey tesaduf degil yani senin suçun hiç değil ailenin bilinçsizliği belki ama oda onu öğrenmiş başka türlüsünü bilmiyor ki ve yaş ilerdedikçe insanlarin güzelliginin bi anlami olmadigini karekterin kisaca yüreğinin güzelliğinin önemi ortaya çikiyor icimize dönmemiz lazim ve kendini sev sen teksin ve insan çok özel bir varlik sorunlarinin gecmesi dilegiyle kendine iyi davran kendine iyi bak
Kendimle ilgili korkularımın tek suçlusu ben miyim bana öğretilen buydu her şeyden mahrum kalıp her şeyi benim adıma halledenler farketmeden bana en büyük kötülüğü yaptılar. Hayatı öğrenemedim hep geride kaldım.
Hocam batı ekonomiyi çözmüş herkeste araba ev , is gelecek kaygısı yok açlık yok artık insanlara ne verebilirim diye düşünüyorlar insana saygı,hak hukuk adalet insana değer eğitim bunlara yöneliyorlar biz zaten hayata on sıfır yenik başlıyoruz gelecek kaygısı işsizlik geçim derdi sonrada bitmiş bir nesil Allah yardımcımız olsun hocam sağlıklı sıhhatli günler dilerim hoş sohbetti
Öz saygını nasıl güçlendireceğini keşfedeceğin ve kendi değerini anlayacağın “Kendi Değerini Keşfetmek” yolculuğuna Relate ile bir adım at💜
Bu kadına Hayranım ya kitap müq💋
Kirmizi oda izleyip kendini burada bulanlar?
Ben Masumlar Apartmanından geldim.
@@tubamerhaba4038 bende Şahin K ve Johnny sins’ten geldim 😁
@@kerimylmaz4533 hiç tanımadığım ikili hdjdhwjsmns
Ben tabiki
Bennn
Efsane acikladiniz Hocam Cok guzel acikladiniz sebebini
Cok guzel anlatmis.
Gulseren Budayicioglu gibi alanin hakimi birisinde daha etkili bir aciklama beklerdim..
tamda dediği gibi 30 lu yaşlarımdan önce onlar olmazsa ne yaparım diyordum ..şimdiyse ben olmazssam onlar ne yapacak diyorum ...şu kavram çok önemli doğarken yanımızda onlar var..koruyor kolluyor alt temizle karnını doyur..hastaysa bak..biz büyüyoruz.. dediği gibi tersine düşünmek onlar geriye doğru gidiyor çocuklaşıyorlar.üstelik tamda biz büyürken..aslında gerçek anne ve babalar evlatlardır.ve bu bazen çok farklı öykülerde oluşturabiliyor..mesela..oturduğumuz semtte bir teyze vardı 80 li yaşlarda kızının akıl sağlığı iyi değildi..delide değildi.. ama annesi ona çok güzel bakıyordu öyleki...anne 80 kızı ise 50 yaşlarındaydı..birgün kadın hastalandı ve dediki ben ölürsem oda ölür.. çünkü kimse ona benim gibi bakamaz dedi..bakamaz dediği şey çok büyük bir sevgiydi..yani ben ölürsem kimse onu benim gibi sevmeyecek o bunu anlayacak ve hissedecek ..annesi öldü..kızı ardından 1 yıl sonra vefat etti..:(((
Keşke dostluklar kolay edinilse ama maalesef günümüz zamanında dost arkadaş edinmek kalmadı artık insanlar birbirine selam dahi vermiyor.🙁
BAZI NOTLAR:
Özgüven bizim temel duygumuz... bunun düşmanı korkudur. Korku içgüdüsel bir duygu.... Hepimizin korkuları var.... Mesela film izleyerek korkularımızla yüzleşmeye gayret ederiz.... İçimizden bir ses şunu diyebilmeli "tamam, korktun haklısın da sen bunlarla bir şekilde başa çıkarsın" İçimizde bunu diyen bir yetişkin olmalı.... Özgüvene bizim hayatın her yönünde çok ihtiyacımız var. bize bu özgüveni önce doğduğumuz evde anne/babamız verir. Bize sıkı sıkı sarılmışlarsa, bizim korktuğumuz her an yanımızda olmuşlarsa bize şöyle bir mesaj vermiş olurlar; korkma çocuğum ben varım bir şekilde başa çıkarız. Çocuk şunu görür, korktuğumuz şeylerle bize bakan kişi bizi koruyor ve başımıza kötü birşey gelmiyor. Sonra büyüyoruz ve sahibimiz kendimiz oluyoruz..... Her türlü kötülükten kendimiz kendimizi koruyacağız..... Yetişkinliğe adım attığımız günden beri bu konuda kendimizi geliştirmeliyiz. Diyelim çocukken çok sevilmedin, korunmadın ama bugün yetişkiniz. Annemizin bize yapmadığını biz kendimize yapalım. Biz kendimizi SAHİPLİ kılalım. Arkadaş edinelim, yakınlaşalım, etrafımızdaki insanlarla iyi ilişkiler kuralım, alalım, verelim, duygu paylaşımında bulunalım, hayatımızı paylaşalım.... Böyle yapınca yalnız kalmazsınız.
Selam. Cok haklisiniz. Cocukken sevilmesen, siddet gorsen bu sana travma olsa bile hepsini atlata bilirsin. Ama kucuk bir cinsel istismara maruz kalirsan malesef hicbirzaman atlatamiyorsun. Helede annen ya baban biliyorsa ve sen sucluymussun gibi davraniyorsa omue boyu bunu kendine dert edib "ben lekeliyim" hissiyle yasiyorsun. Acik acik konussan ailenle en azindan buyudugun zaman ama malesef zor. Ve bu durum omur boyu hayatinin her alaninda beyninde konusuyor. "Sen lekelisin, senin basina soyle birsey geldi, ya herkes ogrenirse" gibi cumleler seni bir gun bile rahat birakmiyor. Ama sen bunu doktorlara gittikten ve birsey bulamadiktan, asiri derecede sinir olup herseye kizmaktan, hayatta hicbir zaman kendine guvenemedikden ve bunun sebebini aradikten cok uzun sonra bulursun malesef. Cunku bunu kendinle konusmak bile istemiyorsun. Olmamis gibi yok saymaya calisiyorsun ama o birisyle konusup (ozelliklede ailenle) anlatmadikca uzerindeki o sucluluk ve lekelilik hislerini asla atamazsin
Vesayre vesayre vesayre
Ses tonunuz çok güsel huzur veriyor 🥰
Cok tesekkur ederim hocam dogdugun ev kaderin cok severek izliyorum emekginizi takdir ediyorum hocam benim annem varda yok ben annemin yoklugum cok savruldum bende su anladim hocam insan cocuklugumuzdan tutun insan 50 veya 60 yasinda olsa anneye ihtiyac duyor insan sizi tebrik ediyorum ...
Tek istediğim size ulaşmak ve anlatmak kitap haline getirmeniz gerçekten ağlayabilmek istiyorum artık ama sizin yaninizda anlayan birinin yanında
🙏🏼🙏🏼🙏🏼 Harika anlatım💙💙💙Teşekkür ediyorum 🌼🌼🌼