Derinden gelen his; Çağır! -

İnsanın yardıma ihtiyacı olduğu durumlarda kendinden aşkın bir güce yakarışta bulunma meylinin dini inanca kaynak olup olamayacağına dair konuşuyoruz.
Sırf izah etme saplantısıyla değersizleştirilen "çaresizler" ve hiç bir ihtiyacı yokmuş gibi mükemmel kabul edimeleri sonucunda yok sayılan "çareliler"!
Kuran'ın, rahata kavuştuğunda hızla nakörleşen insanı konu edindiği ayteler nasıl okunmalı, intikam alan Tanrı şeklinde mi, iyi hal devam ederken kullarının şükretmesini bekleyen Allah şeklinde mi?
Zor zamanda dindarlaşmanın devamında kişiyi bekleyen kritik viraj!
Dua etmeyi "zaten" biliyor muyduk?
Zor zamanda açığa çıkan halin insanda potansiyel olarak bulunuyor olması
Derin bir saygı ve gizlilikle dua etmek nasıl anlaşılır?
YAYINDA GEÇEN AYETLER:
İsra 66: Rabbiniz odur ki, lütfundan nasip arayasınız diye sizin için denizde gemiler yürütüyor. O, size karşı gerçekten çok merhametlidir.
İsra 67: Denizde size bir zorluk dokunduğunda, O'nun dışındaki tüm yalvardıklarınız ortadan kaybolur. Fakat O, sizi kurtarıp karaya çıkarınca yüz çevirirsiniz. İnsan çok nankördür.
Fussilet 53: Varlığımızın delillerini, (kâinattaki uçsuz bucaksız) ufuklarda ve kendi nefislerinde onlara göstereceğiz ki, o Kur’an’ın gerçek olduğu onlara iyice belli olsun. Rabbinin, her şeye şâhit olması yetmez mi?
Araf 55: Rabbinize derin bir saygı içinde ve gizlice dua edin. Çünkü O, haddi aşanları sevmez.
Sosyal medya hesaplarım:
/ hknzfr
/ hknzfr