NOITURNIO DO ADOLESCENTE MORTO Imos silandeiros orela do vado Pra ver o silandeiro afogado Imos silandeiros veiriña do ar Antes que ise río o leve pró mar Súa ialma choraba, ferida e pequena Embaixo os arumes de pinos e de herbas Ágoa despenada baixaba da lúa Cobrindo de lirios a montana núa O vento deixaba camelias de soma Na lumieira murcha da súa triste boca ¡vinde, mozos loiros do monte e do prado Pra ver o adoescente afogado! ¡vinde, xente escura do cume e do val Antes que ise río o leve pró mar! O leve pró mar de curtiñas brancas Onde van e vén vellos bois de ágoa O vento deixaba camelias de soma Na lumieira murcha da súa triste boca ¡vinde, mozos loiros do monte e do prado Pra ver o adoescente afogado! ¡ai, cómo cantaban os albres do sil Sobre a verde lúa, coma un tamboril! ¡mozos, imos, vinde, aixiña, chegar Porque xa ise río mo leva pró mar! ¡ai, cómo cantaban os albres do sil Sobre a verde lúa, coma un tamboril!
MUY HERMOSO JUNTOS, MUCHO, GRACIAS
Este poema, lo compuso Federico García Lorca, al pasar por El Puente de Domingo Flórez, a un joven que se ahogó en el río Sil.
Siempre❤️
Que dos artistas madre mia !!
Esto es arte. Cura las dolencias del alma. ¿Que más se puede decir de la unión de la poesía y la música? GRACIAS.
No pienses Siente
Impresionante
no que e perfeito não se poe.
I would have never believed that a soul can sing!
Preciosa
Si, es de Dehesas ( El Bierzo) pero ahora es UNIVERSAL
magnifiques artistes !
El gusrdaspaldas cancion
Sublime
Un genio , una genia y el maravilloso Federico García Lorca.
❤
Uauhhhhhhhhhhhh!
El guardaspaldas
Amancio es de Dehesas, El Bierzo...
DENSIE
NOITURNIO DO ADOLESCENTE MORTO
Imos silandeiros orela do vado
Pra ver o silandeiro afogado
Imos silandeiros veiriña do ar
Antes que ise río o leve pró mar
Súa ialma choraba, ferida e pequena
Embaixo os arumes de pinos e de herbas
Ágoa despenada baixaba da lúa
Cobrindo de lirios a montana núa
O vento deixaba camelias de soma
Na lumieira murcha da súa triste boca
¡vinde, mozos loiros do monte e do prado
Pra ver o adoescente afogado!
¡vinde, xente escura do cume e do val
Antes que ise río o leve pró mar!
O leve pró mar de curtiñas brancas
Onde van e vén vellos bois de ágoa
O vento deixaba camelias de soma
Na lumieira murcha da súa triste boca
¡vinde, mozos loiros do monte e do prado
Pra ver o adoescente afogado!
¡ai, cómo cantaban os albres do sil
Sobre a verde lúa, coma un tamboril!
¡mozos, imos, vinde, aixiña, chegar
Porque xa ise río mo leva pró mar!
¡ai, cómo cantaban os albres do sil
Sobre a verde lúa, coma un tamboril!
Desentonas con ese vestido...siempre tirando del escote!! Si no quieres q se t caiga...coge otro modelo mi nina !!!!
Tonterias
Podría cantar desnuda y ningún problema. García Lorca y ellos interpretando su poema... sublime!