VEENHUIZEN | Dwangkolonie & Gevangenismuseum @ Veenhuizen (2021)

De dwangkolonie in het Drentse Veenhuizen was de grootste onvrije Kolonie van Weldadigheid, als onderdeel van de Maatschappij van Weldadigheid (een particuliere organisatie opgericht in de 19e eeuw die armoedige gezinnen, veelal uit de grote steden, wilde helpen om een eigen bestaan op te bouwen als boer). Veenhuizen was één van de zeven Kolonién van Weldadigheid. Gezinnen, wezen, bedelaars en landlopers verbleven hier onder verbleven hier onder 24-uurs bewaking. Zij werden door de vele plaatselijke afdelingen van de Maatschappij van Weldadigheid vanuit tientallen grotere plaatsen in Nederland opgezonden.
Nadat de moderne verzorgingsstaat kwam, met werkloosheidsuitkeringen en gezondheidszorg voor iedereen, was armoedebestrijding met het systeem van landbouwkoloniën niet langer nodig. Na 1953 werden er geen nieuwe kolonisten meer naar Veenhuizen gestuurd. En de gestichten werden geleidelijk in gebruik genomen als gevangenissen.
The "unfree colonies" of the Dutch (private) Society of Humanitarianism were for beggars, vagrants, and orphans, and were strictly communal. Every activity was carried out as part of a group and under constant supervision. Women and men slept separately in hammocks, in large halls holding up to 40 people at a time. Two of these unfree colonies were Veenhuizen and Ommerschans. The punishment was for alcohol abuse, sexual abuse, waste, brutality or desertion. In 1859 the colonies were taken over by the Dutch state. In 1890 Ommerschans was closed. The largest unfree colony, Veenhuizen, is now an ordinary prison.

[@kolonieveenhuizen]

Ook leuk

[@inveenhuizen]

Veenhuizen is geen dwangkolonie maar een onvrije kolonie. Ommerschans was in het systeem van de Maatschappij van Weldadigheid de dwangkolonie . Dat systeem en de bijbehorende bewoordingen verdwijnen nan 1859