Розмір відео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показувати елементи керування програвачем
Автоматичне відтворення
Автоповтор
แม้ว่าเป็นเวลากว่า20ปีที่จรัล มโนเพ็ชรได้จากไปแล้ว แต่ สุนทรี เวชานนท์ ยังคงขับขานร้องเพลงโฟล์คชองคำเมืองเรื่อยมาตราบจนทุกวันนี้ และเธอได้เพียงแต่หวังว่า เพลงโฟล์คของคำเมืองยังจะคงบรรเลงต่อไปบนแผ่นดินล้านนาตราบนานเท่านาน...
คุณสุนทรี ร้องเพลงไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย เศร้าใจจริง ๆๆๆ คิดถึงจรัลมโนเพร็จ
ยกนิ้วให้คุณสุนทรีมากๆเลยที่ทำใจร้องเพลงที่มีแต่เสียงของคุณจรัลได้..จากใจจริงครับ.
“น้อยไจยา” เพลงเก่าแก่พื้นบ้านล้านนา มาจากทำนอง เพลงล่องน่าน คำร้อง โดยท้าวสุนทรพจนกิจ เพลงนี้เป็นเพลงที่ทำให้จรัลได้พบกับ "มานิด อัชวงศ์" ในงานวันเกิดเพื่อนของเขาเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2520 ซึ่งหลังจากนั้นทั้งคู่ได้ตัดสินใจทำงานร่วมกัน และสร้างตำนานโฟล์คซองคำเมืองขึ้นมาเพลงน้อยไจยา นอกจากจะเป็นเพลงชักนำจรัลเข้าสู่วงการแล้ว ยังเป็นเพลงแจ้งเกิดของ “สุนทรี เวชานนท์” ที่ต่อมากลายเป็นสองนักร้องคู่ขวัญแห่งล้านนา
เคยไปฟังคุณสุนทรี ร้องที่ร้านอาหารริมน้ำปิง(เฮือนสุนทรี) เมื่อ27ปี คราวเมืองเจียงใหม่มีอายุครบ700ปี คิดถึงเมืองเจียงใหม่มากๆครับ!!"
ฟังแล้วคิดถึงมากครับ สุดเสียดายคนดีมีคุณค่าต่อสังคม เช่น คุณจรัญ มโนเพชร
คิดถึง คิดถึงทั้งสอง ฟังแล้ว ฟังอีก ไม่บื่อ คุณสุนทรี น่ารัก เหมือนเดิม
คุณพระช่วยหัวใจละลาย นำตาไหลไม่รู้ตัวเลยค่ะ
รักแม่สุน ที่สุด ในโลกนี้ ไม่มีใครแทนที่แม่สุนได้ รักหมดหัวใจ กราบเคารพแม่ สุน
ฟังแล้วสบายคลายรอ้นหนาวครับ อบอุ่นกับเสียงเพลงที่เยี่ยมครับ
คนดี มีความสามารถ อยู่ในความทรงจำ ของ สังคม เสมอค่ะ
ถ้าใช้ใจฟังน้ำตาจะไหลตาม
พ่อครู จรัล มะโนเพ็ชร ศิลปินแห่งล้านนา... เพลงนี้มีเสน่ห์ครับ
คุณจรัล มโนเพชร เป็นสุดยอดศิลปินทั้งด้านการดนตรี และการแสดง ในใจของใครหลายๆคนครับ
จำได้ว่าไปดูคอนเสิร์ตนี้... คุณสุนทรีกลืนก้อนสะอื้นตอนร้องเพลง.. ฟังแล้วน้ำตาซึมเลยครับ.. ชอบมากครับเพลงนี้.. ให้อารมณ์คำเมืองแต๊ๆ
ฟังเมื่อไหร่ ต้องน้ำตาไหลทุกครั้งไปค่ะ อินมาก เหมือนตัวเองเป็นนางแว่นแก้ว เลย TT__TT
เสียงได้ แสงเคารพในตำนาน งามนัก
ไพเราะมากเลยค่ะ และก็แอบร้องไห้ไปด้วยกับคุณสุนทรี
คิดถึง พี่จรัล และคุณสุนทรีมาก เป็นเสียงไพเราะที่ได้จดจำ ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงน้อยไจยา ต้องนึกถึงคุณพี่ทั้งสองท่านเสมอด้วยน้ำในนัยตาที่ตื้นตันด้วยปิติเสมอครับ
Saengchai lee i
รู้จักคุณลุงสิงห์แก้ว มโนเพ็ชร สล่าทำงานฝีมือหัตถกรรมพื้นบ้่านล้านนาของเชียงใหม่พ่อของพี่จรัล ฟังเพลงของพี่จรัลมาตั้งแต่เด็ก ส่วนลูกชายของพี่จรัล น้องไม้ก็เป็นเหมือนผลไม้หล่นไม่ไกลต้นเช่นกัน
ฟังกี่ครั้งก็รู้สึกเศร้าจัง เป้นความรักที่น่ายกย่อง รักที่มั่นคง รักของแว่นแก้ว
18/5/2563 ใครฟังบ้างค่ะ....อดร้องไห้ตา่มไม่ได้เลย.....
กำลังฟังอยู่ค่ะ. เพลง ไพเราะมากและมีความหมาย ถึงบางคำอาจจะไม่เข้าใจ แต่ซื้งกินใจแท้
ฟังไปตวยผ่อไปตวยไห้ไปตวย ภูมิใจขนาดครับตี่ได้เกิดเป๋นคนเมือง กึ๊ดอ๋ก
คิดถึงคุณจรัล มโนเพ็ชรเพลงของท่านเป็นตำนานศิลปวัฒนธรรมภาคเหนือโดยแท้ครับ
ที่ร้องให้เนี่ย เพราะเรื่องราวจะหว่างทั้งสองคน...คงทำให้สะเทือนใจ..
ร้องให้ เลย อกแตกแตก น้ำตาไหล ร้อง เลย แค่ เพลง ยัง โดนใจ จัง
กระผมกามนิตหนุ่มโพธิศากยมุนีแท้กรุงโกสัมพีแท้อยากให้เอาเพลงน้อยใจยามาเล่น พิณเปี๊ยะแท้ทั้งวงหรือเล่นผสมระนาคเอกทุ้มทางหวานบรรเงเพลงกลางป่าโปร่งตอน6โมงเย็นท่างกลางหน้าหนาว จะโคตรไพเราะพอเพียงมากๆ เหมือนราวกับว่า พวกปัจเจสิงห์ขร เทวดา นางฟ้า มาบรรเลงเพลง จะโคตรหวานปานน้ำผึ้งเดือน5 หวานขนาด นกแคบบินกับหลงรัง เลยทีเดียว ขอรับครับกระหม่อม❤❤❤
ฟังกี่ครั้งก็เศร้า ผมข้องใจมานานอยากถามจริงๆแล้วโดนผู้ใหญ่กีดกันใช่ไหมครับจริงๆชอบกันอยู่ใช่ไหม
เจ้าน้อยสุขเกษม กับ มาเมี๋ยะ สาวพม่า
เคยป๊ะอ้ายจรัลพร้อมเจ้าหมู่ตี้ฮ้านเฮือนสุนทรีย์เมื่อ 14 ปีก่อน ณ เวลานี้คิดเสมอว่าเปิ้นยังมีชีวิตอยู่ ๆ ในใจเราเสมอ
ไพเราะมากๆๆค่ะ คิดถึงอาจารย์จรัลค่ะ...
2020 กิ๊ดตึงอ้ายจรัญ..... ❤️
ภูมิใจ๋ตี้เป็นคนเมือง..บ่เกยลืมฮากเหง้าของตัวเก่า..บ่เกยอายตี้จะอู้กำเมือง..คนบะเดี่ยวสอนลูกสอนหลานอู้ไทย...ขนาดตั๋วเก่ายังอู้บ่ชัดเตื้อ...คาวต๋า
Prisadee Janthi :)
กำเมืองก็ภาษาไทย ส่วนภาษาไทยกลางคือภาษาผสม ไท+ขอม+บาลีสันสกฤต ภาษาเหนือคือ ไต ไท เดิม
ไจ้เลยอ้าย อู้ถูกใจ๋แต้ๆ
ชอบมากๆครับอยากร้องได้จัง...............
คิดถึงตัวเอง...คิดถึงคนที่เรารัก...คิดถึงคนที่เราทำให้เขาผิดหวัง...คิดว่าถ้าหมุนกับได้จะทำอย่างไร...แต่ที่ผ่านมา...หากคิดว่าเป็นประสบการณ์...ก็ OK น่ะ
คิดถึงทีไร ก็แวะเข้ามา ขออนุญาตินับถือคุณสุนทรีเป็นครูน๊ะค๊ะเพราะนำเพลงของครูสุนทรีไปร้องออกงานบ่อยๆ ขอบคุณสำหรับเพลงที่มีคุณค่าค่ะ
ชอบมากครับ.ผมอยู่อ่างทองแต่ผมชอบมากครับ
อ้ายจรัลปี้สุนทรีเป๋นต๋ำนาน! บ่มีไผมาแทนที่ได้
ป้าดโท๊ะ !!!! มีก้าคนว่าผมฟังเพลงเฒ่า อิ๊ หว่ะจะเฒ่าบะเฒ่าก่อจ้างเต้อะ ผมชอบของผมยังอี้อ่ะขอบอกว่าอายุ15ปีบะดายแต่ชอบเพลงประมานนี้เลย ครับผม !
ร้องไห้ตามคุณสุนทรีย์เลย เคยร้องคู่กันต้งมาร้องคู่เสียงไร้ร่างเงาคุณจรัล มันร้าวรานจรืงๆ
เศร้าใจไปด้วยเลยค่ะ ฟังไปน้ำตาไหล
สุดยอดเสียง ซึ้งมากๆ
ฟังแล้วร้องไห้ตาม...เศร้าจัง
เศร้าจัง มีแขกรับเชิญด้วย....สงสารจังเลยความรักของแว่นแก้วกับ อ้ายจรัญ
ขนลุก คิดถึง อา จรัล ครับ
มาฮับฟังเพลงแถมแล้วจ้าว ขอขอบคุณจ้าว
เสียงเหมือนเปิดแผ่นเลย เพราะมากๆครับ
ผมเคยฟังกับเพื่อนคนเมือง เมื่อสมัยเป็นหน่มน้อยชอบเพลงนี้มากครับ
Thank you so much for this video. It really touched my heart and made me have teary eyes. Suntari's voice is always beautiful. Too bad we lose Jaran, one of the greatest artists too soon.
สวัสดีจ้าว
ม่วนขนาดครับ กึ้ดเติงหาบ้านเฮา กึ้ดเติงหาปี้จรัลและปี้สุนทรีย์ตลอดครับ
🎉ขอเคารพท่านครู🎉
คิดถึงคุณจรัญมากๆเจ้า ชอบชุดเพลงคำเมืองน้อยใจยามากที่สุดเลยเจ้าคุณสุทรี
ฟังไม่เบื่อ..สุดบรรยาย
ฟังทีไร น้ำตาก็ไหลตลอดเลย
ฟังละนั่งไห้เจ้า ...กึ๊ดเติงหาคุณจรัลขนาดเลย
ลูกแม่ญิงขี้จุก่อบ่อได้ ลูกป๋อจายขี้จุก็แต๊ๆ อิอิ ย่าฮักดีเจ้า
I miss my 8 years old when I watch their first concert at POILAUNG HOTEL in 1978.
เข้ามาฟังแล้วสบายใจจัง ฟังทุกวันเลย ^_^
ม่วนขนาดม่วนแต้ๆๆจ้าวสุดยอด
เสียดายตี่อุดมการณ์ทางการเมือง มันบะตรงกั๋น
ชอบค่ะ
กึ๊ดเติง... คุณจรัล มะโนเพชร ศิลปินคนล้านนาของหมู่เฮา
คิดถึงจรัญ..ตำนานเพลงกำเมือง
ซึ่งมากครับ
ฮักและศัทธาปี้เติงสองคนเจ้า.ฟังเพลงอ้ายจรัลกับปี้สุนทรีเมื่อใดกึดเติงหาบ้านขนาดเจ้า...
กึดถึงอ้ายจรัลจ้าว
ฟังแล้วน้ำตาไหล
ดูทีไรน้ำตาไหลทุกทีเลย
ฟังเพลงนี้กี่เตื้อ กึ๊ดหาอ้ายจรัลทุกเตื้อเลยคับ
Great song, great artist.
ม้วนขนาดครับจากน้องจูนป.4โรงเรียนบ้านห้วยม่วง
เฮาฟังเพลงนี้ละก่อกึ้ดเติงหาอ้ายจรัลแต้น่อ คุณสุนทรีเปิ้นฮ้องไปตวยก่อร้องให้ไปตวย เพลงนี้บะได้ฟังเมินขนาดน่อ ได้ฟังก่อยะฮื้อร้องให้ไปตวย..T-T
อยู่ในใจ๋คนเมืองทุกคนฟังแล้วกื๊ดเติงอยากปี๊กบ้านเฮาขนาด
ฟังเพลงนี้ ก็ให้คิดถึงเชียงใหม่อีกแล้ว "จะเอาเป็นชู้ ก๋าว่าเอาเป็นเมีย"
ฟังแล้วคิดถึงภาพยนตร์เรื่อง น้อยใจยา ที่ไชยา สุริยันเล่นคู่กับเพชรา เชาวราษฎร์ (ถ้าจำไม่ผิด)
บ่เคยลืม ฟังตลอด คิดเติงมากนะเจ๊า
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูการแสดงของคุณจรัล/มีธรรมชาติมากไม่ต้องเสริมแต่งเลย
ยังเป๋นกระจก แว่นแก้วเงาใสบ่ไหวคอนเหงี่ยงจายเน้อ
เพราะมากครับ
เพลงนี้เป๋นเพลงกำเมืองโบราณ บางกำฟังบ่ฮู้เรื่อง แต่ก็เพราะจับใจ๋ ไข๋ปิ๊กบ้านเลยคับ
ฝนตก ฟังอาจรัญ กึ๋ดเติงหาคูเมืองขะหนาด
สำเนียงพื้นบ้านในแต่ละพื้นที่มีมนต์เสน่ห์ในตัวทั้งนั้นผมไม่เคยมีใครสอนให้พูดภาษากลาง แต่เรากะแดะเอง เพราะทนคำว่าบ้านนอกไม่ไหวแต่คิดดูสำเนียงกลางเปนสำเนียงจีน สำเนียงมอญ ใครนอกกว่ากัน
ถ้าใครอยากไปเจออาจารณ์ท่านก็เชิญได้ที่ ร้านอาหารเฮือนสุนทรีที่เชียงใหม่ครับ
มาถึงวันนี้กะยังฟังอยู่
สุดยอดเมืองไทย
One of my favorite songs.NonthaburiTHAILAND
เสียงของเธอไพเราะมากๆๆ
คิดถึงน้าจรัญจริงๆ
2 คนนี้สนทกันมาก พี่จรัลได้ภรรยาเป็นสาวญี่ปุ่น ส่วนคุณสุนทรี ได้สามีเป็นฝรั่ง ตอนหลังขัดใจกันเรื่องอะไรไม่รู้คุณสุนทรีไม่ขึ้นเวทีกับพี่จรัลอีกเลยจนพี่จรัลเสียชีวิต
ในงานนี้คุณสุนทรีย์ร่ำไห่ตลอดเลยนะคะ คงคิดถึงวันเก่าๆ
@@rungradkungthong9819 เตือนสติเราๆได้ดีเลยเวลาเป็นๆควรดีๆกันไว้
ชอบมาก..เจ้านาง
คนฟังก็จะร้องไห้
ฮ้องต่อบ่ได้แล่วเจ้า คิดถึงอ้ายจริญเปิ้น
ม่วนขนาดม่วนแต้ๆๆจ้าว
น้ำตาซึมเลยค่ะ เห็นของ ไม่เห็นคน ได้ยินเสียง
อ้าว... ก้ายแต้ เป๋นป้อจายอกสามศอก อยู่ ๆ ยะหยั่งน้ำต๋ามันไหลออกมาคนเดียวมันนี่....
ฟังรู้บ้าง แต่รวมๆแล้ว เพลงเศร้ามาก สงสารน้อยใจยาเหลือเกิน นางแว่นแก้ว ก็รักอ้ายน้อยใจยามาก
ง่อมหาบ้านขนาดเลยย บ้านผมอยู่เจียงฮาย ฟังเเล้วไขปิ้กไปหอมแก้มแม่ขนาดเลย งกึ๊ดเติงหาบ้านนน
ฟังแล้วคิดถึงเปิ้ลจา้วม่วนจา้ว
ฟังกี่ครั้งก็ม่วนจ้าว
ผ่านมา11ปีละหรอออ
น้ำตาไหล โซ๊ะ โซ๊ะ T_T กึ๊ดเติงหา ลุง จรัล เนาะ ละอ่อนรุ่นหลังบ่ได้หัน เปิ้ลตึงสองฮ้องเพลงโต๊ยกัน
ม่วนขนาดจ้าว
แม้ว่าเป็นเวลากว่า20ปี
ที่จรัล มโนเพ็ชรได้จากไปแล้ว
แต่ สุนทรี เวชานนท์ ยังคงขับขาน
ร้องเพลงโฟล์คชองคำเมือง
เรื่อยมาตราบจนทุกวันนี้
และเธอได้เพียงแต่หวังว่า
เพลงโฟล์คของคำเมือง
ยังจะคงบรรเลงต่อไปบนแผ่นดินล้านนา
ตราบนานเท่านาน...
คุณสุนทรี ร้องเพลงไปด้วย ร้องไห้ไปด้วย
เศร้าใจจริง ๆๆๆ คิดถึงจรัลมโนเพร็จ
ยกนิ้วให้คุณสุนทรีมากๆเลยที่ทำใจร้องเพลงที่มีแต่เสียงของคุณจรัลได้..จากใจจริงครับ.
“น้อยไจยา” เพลงเก่าแก่พื้นบ้านล้านนา มาจากทำนอง เพลงล่องน่าน คำร้อง โดยท้าวสุนทรพจนกิจ เพลงนี้เป็นเพลงที่ทำให้จรัลได้พบกับ "มานิด อัชวงศ์" ในงานวันเกิดเพื่อนของเขาเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2520 ซึ่งหลังจากนั้นทั้งคู่ได้ตัดสินใจทำงานร่วมกัน และสร้างตำนานโฟล์คซองคำเมืองขึ้นมา
เพลงน้อยไจยา นอกจากจะเป็นเพลงชักนำจรัลเข้าสู่วงการแล้ว ยังเป็นเพลงแจ้งเกิดของ “สุนทรี เวชานนท์” ที่ต่อมากลายเป็นสองนักร้องคู่ขวัญแห่งล้านนา
เคยไปฟังคุณสุนทรี ร้องที่ร้านอาหารริมน้ำปิง(เฮือนสุนทรี) เมื่อ27ปี คราวเมืองเจียงใหม่มีอายุครบ700ปี คิดถึงเมืองเจียงใหม่มากๆครับ!!"
ฟังแล้วคิดถึงมากครับ สุดเสียดายคนดีมีคุณค่าต่อสังคม เช่น คุณจรัญ มโนเพชร
คิดถึง คิดถึงทั้งสอง ฟังแล้ว ฟังอีก ไม่บื่อ คุณสุนทรี น่ารัก เหมือนเดิม
คุณพระช่วยหัวใจละลาย นำตาไหลไม่รู้ตัวเลยค่ะ
รักแม่สุน ที่สุด ในโลกนี้ ไม่มีใครแทนที่แม่สุนได้ รักหมดหัวใจ กราบเคารพแม่ สุน
ฟังแล้วสบายคลายรอ้นหนาวครับ อบอุ่นกับเสียงเพลงที่เยี่ยมครับ
คนดี มีความสามารถ อยู่ในความทรงจำ ของ สังคม เสมอค่ะ
ถ้าใช้ใจฟังน้ำตาจะไหลตาม
พ่อครู จรัล มะโนเพ็ชร ศิลปินแห่งล้านนา... เพลงนี้มีเสน่ห์ครับ
คุณจรัล มโนเพชร เป็นสุดยอดศิลปินทั้งด้านการดนตรี และการแสดง ในใจของใครหลายๆคนครับ
จำได้ว่าไปดูคอนเสิร์ตนี้... คุณสุนทรีกลืนก้อนสะอื้นตอนร้องเพลง.. ฟังแล้วน้ำตาซึมเลยครับ.. ชอบมากครับเพลงนี้.. ให้อารมณ์คำเมืองแต๊ๆ
ฟังเมื่อไหร่ ต้องน้ำตาไหลทุกครั้งไปค่ะ อินมาก เหมือนตัวเองเป็นนางแว่นแก้ว เลย TT__TT
เสียงได้ แสงเคารพในตำนาน งามนัก
ไพเราะมากเลยค่ะ และก็แอบร้องไห้ไปด้วยกับคุณสุนทรี
คิดถึง พี่จรัล และคุณสุนทรีมาก เป็นเสียงไพเราะที่ได้จดจำ ทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงน้อยไจยา ต้องนึกถึงคุณพี่ทั้งสองท่านเสมอด้วยน้ำในนัยตาที่ตื้นตันด้วยปิติเสมอครับ
Saengchai lee i
รู้จักคุณลุงสิงห์แก้ว มโนเพ็ชร สล่าทำงานฝีมือหัตถกรรมพื้นบ้่านล้านนาของเชียงใหม่พ่อของพี่จรัล ฟังเพลงของพี่จรัลมาตั้งแต่เด็ก ส่วนลูกชายของพี่จรัล น้องไม้ก็เป็นเหมือนผลไม้หล่นไม่ไกลต้นเช่นกัน
ฟังกี่ครั้งก็รู้สึกเศร้าจัง เป้นความรักที่น่ายกย่อง รักที่มั่นคง รักของแว่นแก้ว
18/5/2563 ใครฟังบ้างค่ะ....อดร้องไห้ตา่มไม่ได้เลย.....
กำลังฟังอยู่ค่ะ. เพลง ไพเราะมากและมีความหมาย ถึงบางคำอาจจะไม่เข้าใจ แต่ซื้งกินใจแท้
ฟังไปตวยผ่อไปตวยไห้ไปตวย ภูมิใจขนาดครับตี่ได้เกิดเป๋นคนเมือง กึ๊ดอ๋ก
คิดถึงคุณจรัล มโนเพ็ชรเพลงของท่านเป็นตำนานศิลปวัฒนธรรมภาคเหนือโดยแท้ครับ
ที่ร้องให้เนี่ย เพราะเรื่องราวจะหว่างทั้งสองคน...คงทำให้สะเทือนใจ..
ร้องให้ เลย อกแตกแตก น้ำตาไหล ร้อง เลย แค่ เพลง ยัง โดนใจ จัง
กระผมกามนิตหนุ่มโพธิศากยมุนีแท้กรุงโกสัมพีแท้อยากให้เอาเพลงน้อยใจยามาเล่น พิณเปี๊ยะแท้ทั้งวงหรือเล่นผสมระนาคเอกทุ้มทางหวานบรรเงเพลงกลางป่าโปร่งตอน6โมงเย็นท่างกลางหน้าหนาว จะโคตรไพเราะพอเพียงมากๆ เหมือนราวกับว่า พวกปัจเจสิงห์ขร เทวดา นางฟ้า มาบรรเลงเพลง จะโคตรหวานปานน้ำผึ้งเดือน5 หวานขนาด นกแคบบินกับหลงรัง เลยทีเดียว ขอรับครับกระหม่อม❤❤❤
ฟังกี่ครั้งก็เศร้า ผมข้องใจมานานอยากถามจริงๆแล้วโดนผู้ใหญ่กีดกันใช่ไหมครับจริงๆชอบกันอยู่ใช่ไหม
เจ้าน้อยสุขเกษม กับ มาเมี๋ยะ สาวพม่า
เคยป๊ะอ้ายจรัลพร้อมเจ้าหมู่ตี้ฮ้านเฮือนสุนทรีย์เมื่อ 14 ปีก่อน ณ เวลานี้คิดเสมอว่าเปิ้นยังมีชีวิตอยู่ ๆ ในใจเราเสมอ
ไพเราะมากๆๆค่ะ คิดถึงอาจารย์จรัลค่ะ...
2020 กิ๊ดตึงอ้ายจรัญ..... ❤️
ภูมิใจ๋ตี้เป็นคนเมือง..บ่เกยลืมฮากเหง้าของตัวเก่า..บ่เกยอายตี้จะอู้กำเมือง..คนบะเดี่ยวสอนลูกสอนหลานอู้ไทย...ขนาดตั๋วเก่ายังอู้บ่ชัดเตื้อ...คาวต๋า
Prisadee Janthi :)
กำเมืองก็ภาษาไทย ส่วนภาษาไทยกลางคือภาษาผสม ไท+ขอม+บาลีสันสกฤต ภาษาเหนือคือ ไต ไท เดิม
ไจ้เลยอ้าย อู้ถูกใจ๋แต้ๆ
ชอบมากๆครับอยากร้องได้จัง...............
คิดถึงตัวเอง...คิดถึงคนที่เรารัก...คิดถึงคนที่เราทำให้เขาผิดหวัง...คิดว่าถ้าหมุนกับได้จะทำอย่างไร...แต่ที่ผ่านมา...หากคิดว่าเป็นประสบการณ์...ก็ OK น่ะ
คิดถึงทีไร ก็แวะเข้ามา
ขออนุญาตินับถือคุณสุนทรีเป็นครูน๊ะค๊ะ
เพราะนำเพลงของครูสุนทรีไปร้องออกงานบ่อยๆ ขอบคุณสำหรับเพลงที่มีคุณค่าค่ะ
ชอบมากครับ.ผมอยู่
อ่างทองแต่ผมชอบมากครับ
อ้ายจรัลปี้สุนทรีเป๋นต๋ำนาน! บ่มีไผมาแทนที่ได้
ป้าดโท๊ะ !!!! มีก้าคนว่าผมฟังเพลงเฒ่า อิ๊ หว่ะ
จะเฒ่าบะเฒ่าก่อจ้างเต้อะ ผมชอบของผมยังอี้อ่ะ
ขอบอกว่าอายุ15ปีบะดายแต่ชอบเพลงประมานนี้เลย ครับผม !
ร้องไห้ตามคุณสุนทรีย์เลย เคยร้องคู่กันต้งมาร้องคู่เสียงไร้ร่างเงาคุณจรัล มันร้าวรานจรืงๆ
เศร้าใจไปด้วยเลยค่ะ ฟังไปน้ำตาไหล
สุดยอดเสียง ซึ้งมากๆ
ฟังแล้วร้องไห้ตาม...เศร้าจัง
เศร้าจัง มีแขกรับเชิญด้วย....สงสารจังเลยความรักของแว่นแก้วกับ อ้ายจรัญ
ขนลุก คิดถึง อา จรัล ครับ
มาฮับฟังเพลงแถมแล้วจ้าว ขอขอบคุณจ้าว
เสียงเหมือนเปิดแผ่นเลย เพราะมากๆครับ
ผมเคยฟังกับเพื่อนคนเมือง เมื่อสมัยเป็นหน่มน้อยชอบเพลงนี้มากครับ
Thank you so much for this video. It really touched my heart and made me have teary eyes. Suntari's voice is always beautiful. Too bad we lose Jaran, one of the greatest artists too soon.
สวัสดีจ้าว
ม่วนขนาดครับ กึ้ดเติงหาบ้านเฮา กึ้ดเติงหาปี้จรัลและปี้สุนทรีย์ตลอดครับ
🎉ขอเคารพท่านครู🎉
คิดถึงคุณจรัญมากๆเจ้า ชอบชุดเพลงคำเมืองน้อยใจยามากที่สุดเลยเจ้าคุณสุทรี
ฟังไม่เบื่อ..สุดบรรยาย
ฟังทีไร น้ำตาก็ไหลตลอดเลย
ฟังละนั่งไห้เจ้า ...
กึ๊ดเติงหาคุณจรัลขนาดเลย
ลูกแม่ญิงขี้จุก่อบ่อได้ ลูกป๋อจายขี้จุก็แต๊ๆ อิอิ ย่าฮักดีเจ้า
I miss my 8 years old when I watch their first concert at POILAUNG HOTEL in 1978.
เข้ามาฟังแล้วสบายใจจัง ฟังทุกวันเลย ^_^
ม่วนขนาด
ม่วนแต้ๆๆจ้าว
สุดยอด
เสียดายตี่อุดมการณ์ทางการเมือง มันบะตรงกั๋น
ชอบค่ะ
กึ๊ดเติง... คุณจรัล มะโนเพชร ศิลปินคนล้านนาของหมู่เฮา
คิดถึงจรัญ..ตำนานเพลงกำเมือง
ซึ่งมากครับ
ฮักและศัทธาปี้เติงสองคนเจ้า.ฟังเพลงอ้ายจรัลกับปี้สุนทรีเมื่อใดกึดเติงหาบ้านขนาดเจ้า...
กึดถึงอ้ายจรัลจ้าว
ฟังแล้วน้ำตาไหล
ดูทีไรน้ำตาไหลทุกทีเลย
ฟังเพลงนี้กี่เตื้อ กึ๊ดหาอ้ายจรัลทุกเตื้อเลยคับ
Great song, great artist.
ม้วนขนาดครับจากน้องจูนป.4โรงเรียนบ้านห้วยม่วง
เฮาฟังเพลงนี้ละก่อกึ้ดเติงหาอ้ายจรัลแต้น่อ คุณสุนทรีเปิ้นฮ้องไปตวยก่อร้องให้ไปตวย เพลงนี้บะได้ฟังเมินขนาดน่อ ได้ฟังก่อยะฮื้อร้องให้ไปตวย..T-T
อยู่ในใจ๋คนเมืองทุกคนฟังแล้วกื๊ดเติงอยากปี๊กบ้านเฮาขนาด
ฟังเพลงนี้ ก็ให้คิดถึงเชียงใหม่อีกแล้ว "จะเอาเป็นชู้ ก๋าว่าเอาเป็นเมีย"
ฟังแล้วคิดถึงภาพยนตร์เรื่อง น้อยใจยา ที่ไชยา สุริยันเล่นคู่กับเพชรา เชาวราษฎร์ (ถ้าจำไม่ผิด)
บ่เคยลืม ฟังตลอด คิดเติงมากนะเจ๊า
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูการแสดงของคุณจรัล/มีธรรมชาติมากไม่ต้องเสริมแต่งเลย
ยังเป๋นกระจก แว่นแก้วเงาใส
บ่ไหวคอนเหงี่ยงจายเน้อ
เพราะมากครับ
เพลงนี้เป๋นเพลงกำเมืองโบราณ บางกำฟังบ่ฮู้เรื่อง แต่ก็เพราะจับใจ๋ ไข๋ปิ๊กบ้านเลยคับ
ฝนตก ฟังอาจรัญ กึ๋ดเติงหาคูเมืองขะหนาด
สำเนียงพื้นบ้านในแต่ละพื้นที่มีมนต์เสน่ห์ในตัวทั้งนั้น
ผมไม่เคยมีใครสอนให้พูดภาษากลาง แต่เรากะแดะเอง เพราะทนคำว่าบ้านนอกไม่ไหว
แต่คิดดูสำเนียงกลางเปนสำเนียงจีน สำเนียงมอญ ใครนอกกว่ากัน
ถ้าใครอยากไปเจออาจารณ์ท่านก็เชิญได้ที่ ร้านอาหารเฮือนสุนทรีที่เชียงใหม่ครับ
มาถึงวันนี้กะยังฟังอยู่
สุดยอดเมืองไทย
One of my favorite songs.
Nonthaburi
THAILAND
เสียงของเธอไพเราะมากๆๆ
คิดถึงน้าจรัญจริงๆ
2 คนนี้สนทกันมาก พี่จรัลได้ภรรยาเป็นสาวญี่ปุ่น ส่วนคุณสุนทรี ได้สามีเป็นฝรั่ง ตอนหลังขัดใจกันเรื่องอะไรไม่รู้คุณสุนทรีไม่ขึ้นเวทีกับพี่จรัลอีกเลยจนพี่จรัลเสียชีวิต
ในงานนี้คุณสุนทรีย์ร่ำไห่ตลอดเลยนะคะ คงคิดถึงวันเก่าๆ
@@rungradkungthong9819 เตือนสติเราๆได้ดีเลยเวลาเป็นๆควรดีๆกันไว้
ชอบมาก..เจ้านาง
คนฟังก็จะร้องไห้
ฮ้องต่อบ่ได้แล่วเจ้า คิดถึงอ้ายจริญเปิ้น
ม่วนขนาด
ม่วนแต้ๆๆจ้าว
น้ำตาซึมเลยค่ะ เห็นของ ไม่เห็นคน ได้ยินเสียง
อ้าว... ก้ายแต้ เป๋นป้อจายอกสามศอก อยู่ ๆ ยะหยั่งน้ำต๋ามันไหลออกมาคนเดียวมันนี่....
ฟังรู้บ้าง แต่รวมๆแล้ว เพลงเศร้ามาก สงสารน้อยใจยาเหลือเกิน นางแว่นแก้ว ก็รักอ้ายน้อยใจยามาก
ง่อมหาบ้านขนาดเลยย บ้านผมอยู่เจียงฮาย ฟังเเล้วไขปิ้กไปหอมแก้มแม่ขนาดเลย งกึ๊ดเติงหาบ้านนน
ฟังแล้วคิดถึงเปิ้ลจา้วม่วนจา้ว
ฟังกี่ครั้งก็ม่วนจ้าว
ผ่านมา11ปีละหรอออ
น้ำตาไหล โซ๊ะ โซ๊ะ T_T กึ๊ดเติงหา ลุง จรัล เนาะ ละอ่อนรุ่นหลังบ่ได้หัน เปิ้ลตึงสองฮ้องเพลงโต๊ยกัน
ม่วนขนาดจ้าว