Έκνευσις - Χορεύουμε για τη ζωή 2020

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 23 кві 2020
  • Καθ’ ημάς Ανατολή… Πόντος… Ματσούκα…Τη διαπέρασαν οι Μύριοι του Ξενοφώντος, αναφωνώντας «Θάλαττα, θάλαττα»
    Η αίγλη των Κομνηνών Αυτοκρατόρων πλανάται πάνω από τα βουνά της.
    Την ευλογούν η Παναγία Σουμελά, ο Άγιος Ιωάννης ο Βαζελών και ο Άγιος Γεώργιος ο Περιστερεώτας.
    Άγρια ομορφιά και συνάμα τοπίο που ημερώνει την ψυχή.
    Παρχάρτς. Αναπόσπαστο κομμάτι της φυσιογνωμίας της Ματσούκας. Υψίπεδα πάνω από τα χωριά με ιδιάζουσες κλιματολογικές συνθήκες. Πλούσια βλάστηση, υγρά νέφη και ομιχλώδες τοπίο. Δείσα. Μια ομίχλη που δυσχεραίνει τη φυσική ροή της βοσκής και των λοιπών αγροτοκτηνοτροφικών διαδικασιών.
    Οι παρχαρέτ’ εξευμενίζουν τη φύση με «τσ’ ευδίας την τραγωδίαν», προσκαλώντας και προκαλώντας τον ήλιο να φανεί και να σταθεί μεσούρανα για να στεγνώσουν τα χορτάρια, να βγουν τα ζώα ξανά στη βοσκή, να αρμέξουν το γάλα οι ρομάνες και να φτιάξουν ξύγαλα, βούτορον, μιντζίν και άλλα.
    Και όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα της παρχαρομάνας, της μεγάλης οικοδέσποινας, της κυράς του παρχαριού, που διευθύνει τις εργασίες και διαφυλάσσει τις ηθικές, οικογενειακές και χριστιανικές αντιλήψεις. Η έμπειρη μάνα του παρχαριού, που ηρωοποιήθηκε τόσο και έγινε θρύλος που πέρασε στην αιωνιότητα…
    Αντιλαλούνε τα κωδωνίσματα και τα τραγωδίας.
    Κεμεντζέ, γαβάλ’ και αγγείον σκορπούν την ευθυμία, και κάνουν την προκοπή και τη δουλειά γλέντι…
    Η μνήμη μας φέρνει μπροστά σε μια πτυχή της προγονικής ζωής. Η Έκνευσις ζωντανεύει την εικόνα απόψε στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και μας καθιστά μέτοχους στη μυσταγωγία…
    01. Τσ’ ευδίας
    02. Διπάτ
    03. Τικ μονόν - Τ’ απάν και κά - Από κάθεν κιαν - Κούσερα
    04. Τρυγόνα
    05. Κιζέλα
    06. Πιπιλομμάταινα
    07. Σέρα
    08. Από παν και κα
    Συμμετέχουν οι μουσικοί :
    Γιώργος Σοφιανίδης - Τραγούδι
    Λευτέρης Ραφαηλίδης - Λύρα & Τραγούδι,
    Γιώργος Ελευθεριάδης - Αγγείο & Γαβάλ’
    Μπάμπης Ραφαηλίδης - Νταούλι
    Χοροδιδάσκαλος:
    Κωνσταντίνος Νικολαϊδης

КОМЕНТАРІ •