READING VLOG - serial życia, "Lore", komikston + rozdanie ❤️✨
Вставка
- Опубліковано 7 жов 2021
- Hej! Miłego oglądania ❤️😍
✨ Tu kupicie "Lore" -50% (kod come book ważny do końca listopada) 👉 bit.ly/J_Lore
Rozdanie:
1. Rozdanie trwa od 8.10 do 15.10
2. Żeby wziąć udział napisz w komentarzu jaki mit jest Twoim ulubionym i dlaczego?
SOCIAL MEDIA
Instagram - / come.book
TikTok - / come.book
📩 kontakt/ współprace- comebookkontakt@gmail.com
Ten film zawiera:
[ ✔️ ] - książkę, którą recenzuję dla Was w ramach współpracy z wydawnictwem
[ ✔️ ] - moją szczerą opinię (jak zawsze), na którą wpłynęła tylko treść książki i która nie została "opłacona". Na moim kanale nie znajdziecie filmów, których treść wynikałaby z warunków umowy z wydawnictwem.
*Linki, które Wam podrzucam to tak zwane "affiliate links", co oznacza, że jeśli kupicie coś z mojego linku dostanę za to 5% prowizji. Nie czujcie się zobowiązani do kupowania książek za pośrednictwem tych linków. Będzie to dla mnie miłe, bo będę mogła z uzbieranych pieniędzy częściej organizować rozdania. Wspomniane 5% prowizji w żaden sposób nie wpływa na wysokość ceny książki.
Uwielbiam mit o Dodalu i Ikarze ponieważ jego treść jest ponadczasowa- marzenia kontra rozsądek, młodość kontra dojrzałość, konflikt pokoleń, poczucie wolności itd. Po prostu piękny.
Napisałem komentarz długości referatu na studiach, tymczasem mój internet ześwirował i treść się nie przesłała! 🤬
Achh, jakże trudno jest w tych czasach dzielić się z ludźmi słowem.
Ale to nic, napiszę jeszcze raz, na początek tylko skromnie podziękuję za polecenie książki, nie słyszałem o niej wcześniej, a twoja recenzja bardzo mnie zaintrygowała, teraz zdecydowanie chcę ją przeczytać 😊
Z mitologią mam styczność już od dziecięcych lat, kiedy to jako dziewięciolatek przeczytałem Percy'ego Jacksona i pochłonąłem całą serię, zafascynowany światem Greckich Bogów i niesamowitych herosów. Zaraz po serii o Percym sięgnąłem więc po mitologię i ją również wchłonąłem niczym pyszną czekoladę - nawet sobie nie wyobrażacie, jak zafascynował mnie świat Bogów o różnorakich mocach, jeden władający oceanami, inny piorunami, inny z kolei opiekujący się wojownikami - to wszystko było pięknym wyobrażeniem w umyśle dziecka. Do tego dochodziły niesamowite historie z mitów o postaciach takich jak epicki Achilles, potężny Herakles czy sprytny Prometeusz. Do tego stopnia zafascynowałem się Grecką mitologią, że niemalże zacząłem istotnie wierzyć w owych Bogów i niewiele brakowało, bym zaczął oddawać im cześć (proszę, nie śmiejcie się, byłem dzieckiem).
Zawsze najbardziej lubiłem mity o Tytanach, czyli dzieciach Uranosa i Gaji, wśród których byli potężni olbrzymi, Hekatonchejrowie, czyli sturęcy i stugłowi - mój umysł od zawsze emocjonował się wyobrażeniem tych stworów, które są zarazem intrygujące jak i przerażające. Byli też gargantuiczni cyklopi o niezwykłej sile. Wszyscy oni tworzyli grono najpotężniejszych istot na ziemi, przy tym byli niebezpieczni i nieokiełznani. Uranos zdecydował się zatem zepchnąć ich w czeluść Tartaru, gdzie mieli tkwić po wieczność, byli wszak nieśmiertelni. Niezupełnie mu się to udało, gdyż jeden z tytanów - Kronos - okaleczył go i sam zasiadł na tronie.
Tytani trwożyli mnie i fascynowali jednocześnie. Uwielbiałem te prastare, potężne istoty, każda wzmianka o nich w mitach była dla mnie gratką.
I to chyba tyle, znów się okrutnie rozpisałem, za co przepraszam. Jeżeli doczytałaś do tego momentu, Karolino, to gratuluję wytrwałości i serdecznie cię pozdrawiam 🥰
Dziękuję też, że organizujesz te rozdania - to fajna atrakcja dla wszystkich widzów i też miła zabawa 😀
Zawsze było coś fascynującego w historii Hadesa. Pan Podziemi jawił mi się istotą mroczną, uosobieniem zła, później odkryłam, że jest on panem tego świata, nie dlatego, że lubi cierpienie ludzi, a dlatego, że jako jedyny potrafi sprawiedliwie pełnić swoją rolę. I to w nim podziwiam, że wykonuje powierzone mu zadanie, że dba o godność i bezpieczeństwo ludzi w podziemiach. Że nie znęca się nad słabymi, a daje im to, na co zasłużyli. Nie jest panem zła, a panem tego, co nadchodzi po śmierci. I nie dopuszcza, by ktokolwiek tego uniknął. Jest sprawiedliwy, porządny, sumienny i ludzki. Nie zamartwia się władzą, nie snuje intryg, nie zdradza, robi to, co do niego należy. I co ważniejsze, robi to świetnie. Chciałabym być tak dobra w przyszłym zawodzie jak on, zwłaszcza, że właśnie zaczęłam studia i chcę, żeby było to coś dla mnie. Coś w czym będę dobra i będzie mi dawać satysfakcję.
Dlatego też uwielbiam momenty w mitologii, gdzie pojawia się on. I jego sprawiedliwa władza w podziemnych krainach.
Ps. Jeśli ktoś łaknie pięknego retellingu to polecam komiks Lore Olympus- kocham przedstawioną w nim historię Hadesa i Persefony
Moim ulubionym mitem jest mit o ślubie Frei z mitologii nordyckiej. W mitach nordyckich jest coś co uwielbiam, czuje się w nich taki "chłodny" i surowy klimat północy i są całkiem inne niż dobrze znane mity greckie. W micie o ślubie Frei bardzo spodobał mi się sposób na przechytrzenie olbrzymów, ale najbardziej chwyciła mnie za serce postawa Frei, której bogowie narzucili, że ma wziąć ślub. Freja wtedy zrobiła im awanturę, że mają ją za głupią i co im przyszło do głowy, że mogą decydować z kim weźmie ślub :)
Moim ulubionym mitem jest ten o Narcyzie, można go rozpatrywać pod kątem zapatrzenia w siebie, próżności itp. Jednak dla mnie ten mit ma wymiar, który jest przede wszystkim przestrogą dla ludzi, żeby nie tracić z oczu rzeczy prawdziwie cennych w miejsce tych nietrwałych, nieosiągalnych. Narcyz tęsknił sam za sobą i podziwiał sam siebie, gdy wokół niego było wiele wspaniałych osób, które prawdopodobnie by pokochał, gdyby spojrzał głębiej, ale też bardziej przyziemnie. Czasami to, czego szukamy, jest obok nas.
Moim ulubionym mitem jest mit o Psyche i Erosie. Pokazuje ten mit siłę miłości oraz to że pomimo przeciwności losu to i tak dwie pokrewne duszę odnajdą się nawzajem😊
Mój ulubiony mit pochodzi z mitologi nordyckiej. Ten, w którym Loki w nocy goli głowę żonie Thora 😂 Następnie organizowany jest konkurs na stworzenie najlepszego daru dla bogów. Z takiego powodu, że Loki jest moim ulubionym i robi tak abstrakcyjne rzeczy jak to 😀😊
Zdecydowanie moim ulubionym mitem jest mit o "Orfeuszu i Eurydcyce".Bardzo ale to bardzo podoba mi się w nim, to że pokazana jest tam ogromna miłość, walkę o ukochaną osobę pomimo wszystko, a dodatkowo kocham słuchać muzyki, a Orfeusz miał ogromny talent !
Mój ulubiony mit to ten o Persefonie i Hadesie - szczególnie w tej ognistej odsłonię, którą możemy poczytać w "Neon Gods" 😍 ❤️
Moim ulubionym mitem jest i zawsze będzie mi o Heraklesie i Dejanirze którzy próbowali przeprawić się przez rzekę. Jako mała dziewczynka zawsze zaczytywałam się mitami greckimi, coś sprawiało że uwielbiałam gniewnych, surowych niezniszczalnych bogów i często naiwnych śmiertelników. Herakles nie był ani jednym ani drugim, był herosem. Na pewno wszyscy kojarzymy jego 12 prac, hydrę itd. Kiedy więc Dejanira i Herakles próbowali przeprawić się przez rzekę, Centaur zaproponował pomoc w przeniesieniu księżniczki na swym grzbiecie na drugi brzeg. Zgodzili się, zamiary Centaura okazały się jednak nieczyste, kiedy uciekał z Dejanirą na grzbiecie heros zastrzelił go. Centaur wiedział jednak iż kobieta była bardzo zazdrosna o swojego męża, dlatego przed śmiercią kazał wziąć jej odrobinę swojej krwi i uprać w niej koszule męża, a ten nigdy jej nie zdradzi. Dejanira posłuchała i wkrótce wykonała polecenie Centaura. Okazało się że jego krew była zatruta i Herakles ogromnie cierpiał, dlatego postanowił spalić się na stosie. Kobieta po śmierci męża powiesiła się. Ten mit jest moim ulubionym odkąd miałam 10 lat. Nie skończył się szczęśliwie. Pytanie brzmi czy małej dziewczynce powinna najbardziej z całego zbioru podobać się tak tragiczna opowieść? Zawsze lubiłam tragiczne historie, nie lubię gdy kończą się szczęśliwie. Może dlatego że życie takie nie jest. Koniec końców historia dla herosa nie kończy się wcale tak źle, trafia na olipm i poślubia Hebe. Ale Dejanira? Czy zasłużyła na swój los? Zawsze mnie to zajmowało i nie mogłam przestać o niej myśleć. Więc to właśnie mój ulubiony mit. Życzę wszystkim powodzenia w rozdaniu!
Moim ulubionym mitem jest ten o Narcyzie. Nie jest on kimś kogo powinniśmy w jakikolwiek sposób naśladować, ale ja uwielbiam motyw miłości w opowieściach. miłość do siebie pozytywnie odbierana przez innych, do innych, toksyczna miłość, platoniczna miłość, romantyczna miłość, miłość do siebie u złoczyńcy, miłość wbrew wszystkiemu, można by tego wymieniać, ale bardzo podoba mi się rozkładanie tych uczuć na czynniki pierwsze i samodzielne rozważanie pt. czy on postępuje dobrze?
NIE BIORĘ UDZIAŁU W ROZDANIU
napisałam ten komentarz a potem weszłam na stronę świata książki i kupiłam książkę *moja logika opuściła czat*
Moim ulubionym mitem jest mit o Dedalu i Ikarze. Polubiłam go dzięki lekcji polskiego, gdzie omawiany był razem z przepięknym obrazem "Pejzaż z upadkiem Ikara"
Uwielbiam cała historię Wojny Trojańskiej 😁 Pamietam jak mieliśmy Mity Greckie w szkole, to była to najlepsza historia z całej książki. Sam powód dlaczego się to zaczęło, późniejsze walki, koń Trojański, po prostu cudo. Nie ma nawet chwili nudy! Jest to historia nawet nie do samego przeczytania. Zawiera ona wiele tematów, argumentów, wiele spraw nad którymi można gadać godzinami♥️
Moim ulubionym mitem jest grecki mit o Powstaniu Swiata ❤️, ponieważ jest to mit który daje początek innym mitom. Bez świata nie byłoby mitu o Gai, Uranosie, Posejdonie, Zeusie itd. ❤️ Mit o Powstaniu Swiata jest bardzo dynamiczny przez co bardzo ciekawy.
Mit o Dedalu lubię . W podręczniku go znajduje . Szybki ,łatwy jest bardzo . Lecz ważne rzeczy podejmuje. Mam nadzieję że wygram ten tekst ,bo starałam się jak jeż . Każde mity są dla mnie fajne lecz ten wyjątkowo zgarne .
Moim ulubionym mitem jest mit o Demeter i Persefonie a to za sprawą powstania moich ukochanych pór roku. Każda z nich ma coś specjalnego co ubóstwiam. Jesień - sweterki, kocyki, herbatki i gorące czekolady oraz piękne, kolorowe liście. Zima - chyba najważniejsze dla mnie święto jakim są ciepłe i rodzinne Święta Bożego Narodzenia (nie wspominając o śniegu!!). Wiosna - pąki kwiatów i liści rozwijające się by ukazać swoje piękno oraz spacery podczas, których ciepły wiatr okrywa moją twarz. No i zostało lato - upalne dni, podczas których mogę schłodzić się w lodowatej wodzie basenu oraz oczywiście leżeć na leżaczku i czytać, czytać, czytać (ale to oczywiście robię zawsze!)
Lore do kolejne książka na liście (jakże długiej) do przeczytania 🥰
Moim ulubionym mitem jest ten o Labdakidach. Wydaje mi się, że wiele osób nie postrzega go jako mit, lecz jako oddzielne dramaty Sofoklesa, jednak Antygona jak i Król Edyp należą do jednego mitu o rodzie Labdakidów. Klątwa ciążąca nad całą ich rodziną jest dość złożona i wielowymiarowa. To, co im się przytrafia, rykoszetem odbija się też na innych członkach rodu. Podoba mi się nieuchronność losu w Królu Edypie i to, że mimo wszelkich wysiłków, klątwa się dopełnia. W Antygonie cenię silną bohaterkę, która pomimo gróźb Kreona podąża za swoimi przekonaniami. Swoją drogą pamiętam, jak w gimnazjum mieliśmy napisać mowę broniąca lub oskarżającą Antygonę o śmierć Hajmona i jako jedyna w klasie jej broniłam XD
Ja wręcz ubóstwiam mit o Hadesie i Persefonie 🥰 dla mnie on niezbicie pokazuje jak przeciwieństwa się przyciągają... dodatkowo, jak dla mnie, ta aura badboya też robi swoje 😋😍
Powiem Ci Karolina, że to bardzo trudne pytanie dla kogoś, kto uwielbia starożytność. :) chociaż mity czytałam nie raz, a Herkules był bardziej brutalny niż po moich wyobrażeniach wynikających z bajki, to jednak nie on będzie na pierwszym miejscu. U mnie będą ex aequo mit o Edypie oraz o jabłku Eris. Dlaczego te dwa? Podoba mi się tragizm jaki pokazują i zdają się mieć wiele wspólnego z czasami, w których przyszło nam żyć. Historia Edypa pokazuje starcie prawa boskiego z prawem państwowym. Konflikt trzech bogiń o miano najpiękniejszej całkowicie je zaślepiły, tak jak robią z nami to teraz social media. To nas obwiniają za całe zło świata i to głównie my jesteśmy oceniane. Trochę się rozpisałam :D
Mój ulubiony mit to ten o jabłku niezgody. Pokazuje starą jak świat prawdę o potrzebie wygrywania człowieka i bycia "naj"w czymś. Widać tu że kombinowaniem probują rozwiązać na swoja korzyść konkurs. Pojawia się też bardzo rzadka postać Eris - bogini niezgody.Widać stare zwady i że zemsta smakuje na zimno. A nagroda Parysa? Stanie mu w gardle śmiercią brata i zgubą własnej ojczyzny. Widać tu efekt motyla i rozmach. Jak jedna decyzja zmienia życie móstwa osob.Jakiż tu jest potencjał na fantastyczne re-tellingi i filmy!
Uwielbiam mit o Persefonie i Hadesie, ponieważ ukazuje on walkę o miłość z matką ukochanej oraz podaba mi się to, że władca piekieł poszedł na kompromis z matką swojej ukochanej,bo również kochała swoją córkę ponad wszystko
Moim ulubionym mitem jest mit o Demeter I Korze.Kora 9 miesięcy spędzała na ziemi z matką a na trzy miesiące schodziła do podziemi do swojego męża i wtedy życie na ziemi zamierało, była zima .Gdy na wiosnę wychodziła z podziemi rodziło się zycie na nowo🥰 Kocham wiosnę 🥰Pozdrawiam serdecznie 😘😘😘
Dziś właśnie zacząłem oglądać squid game i jest zarąbisty, z jednej strony mega wciągający i intrygujący, z drugiej straszny i wstrząsający. A to dopiero początek, nie wyobrażam sobie, co będzie dalej, ale na pewno będzie ciekawie
Wczoraj zaś czytałem książkę "Dzięki za tę podróż" (Rewelacyjna), i była tam wzmianka, że ulubionym mitem głównego bohatera jest ten o Orfeuszu, który podążył za miłością do świata zmarłych. Założył się z samym Hadesem (diabłem), że wyprowadzi ją z podziemi, nie oglądając się za siebie - jeżeli się spojrzy wstecz, straci ją na zawsze. Niestety, mimo jego starań, w pewnym momencie się odwrócił i utracił ukochaną. Bohater książki dopatrywał się w tym metafory na to, iż każdy z nas patrzy wstecz i nie jesteśmy w stanie tego powstrzymać. Patrzę na to podobnie - każdy człowiek, nawet mimo własnej woli, nieraz wraca myślą do chwil minionych, nawet jeżeli ma świadomość, że sprowadzi to na niego coś złego. Odwracamy się, lub wręcz stoimy odwróceni względem błędów przeszłości i starych traum, nie umiejąc z nimi walczyć i o nich zapomnieć. I nawet jeżeli stawka jest duża, to pozbycie się tego nawyku może się okazać zbyt trudne - mit o Orfeuszu można odczytać stwierdzając, iż nawyki takie to nasza wrodzona natura.
Och, jakże to smutne...
Komentarz dla zasięgów :))
o matko, akurat mam mnóstwo mang do przeczytania i przegapiłam komikston :(
Hejka, wydaje mi się, że posiadasz kręcone włosy. Myślałaś kiedyś nad zrobieniem wcierek by wydobyć naturalny skręt? 😊
Nie 😉
Moim ulubionym mitem jest mit o początku panowania Zeusa
taka ciekawostka co do heartstoppra - siostra charliego ma swoją osobną książkę - solitaire (pasjans)
Słyszałam nienajlepsze opinie o tej książce 😢
@@comebook3133 to prawda, może to jest spowodowane tym, że autorka miała 16 lat jak ją pisała ://
Najgorzej, bo praktycznie nie pamiętam mitów :/ Ale może książka by mi pomogła je sobie przypomnieć :D
Alice in Borderland jeszcze lepszy od Squid Game :D
-zrobię sobie przerwę od czytania Lore
*5 sekund później*
-przeczytałam Lore
*oh well* 😎
Jak dla mnie Squad Game mial mega infantylne dialogi, bardziej dla nastolatkow niz os doroslych. Mimo ze to nie jest cos co definiuje film/serial akcji to jednak mnie to razilo po oczach :) 6/10
W zasadzie nie miałam takich odczuć, a jeśli dialogi były w jakiś sposób uproszczone to może było to wywołane sytuacją. Biorąc pod uwagę fabułę, to w jakim miejscu się znajdują, co robią i fakt, że trochę nie ma sensu zaprzyjaźniać się w tych okolicznościach i prowadzić głębokich rozmów - cała prostota dialogów działa tu na plus i pasuje. Ale rozumiem, że mogłaś poczuć zupełnie inaczej :)
@@comebook3133 wydaje mi sie ze moglo to byc dlatego ze ogladalam z dubingiem po ang, oraz to ze w dialogi byly tak jakby humorystyczne w sytuacji gdzie nie powinny byc i zalatywalo mi bajka a nie filmem akcji ;)
@@KaMiQa16 to ja oryginalny dźwięk + napisy - to też znacznie mogło zmienić sposób odbioru 😌