Yılmaz Erdoğan - Ben Senin Beni Sevebilme İhtimalini Sevdim
Вставка
- Опубліковано 19 жов 2024
- Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra..
Bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı...
Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...
Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda,
solculuk oynamaya başladık..
Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...
Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü duvarlara ve
Türk Dil Kurumu'na inat bir Türkçeyle...
Ağbilerimizden öğrendik, S harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi..
Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.
Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.
Oysa Ankara'da hiç sevişmedim ben.
Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak..
Ankara'ya usul usul kurşun yağıyordu..
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
Ve hiç bir mahkeme tutanağında geçmedi adım
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum.
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
Yaz sıcağı toprağa çekiyor da tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini
Sonra otobüs oluyordum, kırık yarık yolların çare bilmez sürgünü
Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum
Muş ovasının yalancı maviliğini
Otobüs oluyordum bir süre
Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum, yanağım otobüs camının garantisinde
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden bir iç ülkeye
Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum.
Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin
Korkuyordum
Sonra iniyordum otobüsten
Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun,
ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk,
ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum.
Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda..
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Van'daki bir kahvaltı salonunda
Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanların bildiği
bir yol üstü lokantasında
Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan
Doğubeyazıt'ın herhangi bir toprak damında
Ben seninle herhangi bir insan elinin
terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim
Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!
Dünyanın en büyük yüküdür. Aklı sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımak
Nokta.👏
birde üstüne 225 kiloluk birinin oturması
çook doğru...
Çok ağır de mi
Oha
Bense ÖSYM'nin beni seçebilme ihtimalini sevdim.
Seçti mi
Seçmiş midir
Hahahhha..Ne güldüm len...git ders çalış..sonra seçer...bir doktor...;))
Ama seçmediii😔😅
aynen öyle
sene 97 kuşadasında gececi resepsiyondayım , radyo açıkken birden bu şiir girdi yayına, önce ahmet kaya okuyo sandım , şiir bitti Allahım ölcem ne güzel şiirdi bu, bulmalıydım ertesi gün direk kuşadasına merkezdeki bütün kasetçileri gezmeye başladım, zor da olsa buldum kaseti. şimdi 2023 e geldik 26 sene olmuş.
Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum muş ovasının yalancı maviliğini
Bu güzel şiiri sanırım ilk defa 16 yaşımda dinledim. 37 yaşındayım hala dinliyorum. İşin ilginci bende soğuk ve şehirler arası otobüs yolculuklarında öğrendim hayatı.
Çocukluğunu yaşayamayanlar hep bir özlem çekerler geçmişe. Bunu bugün bir kez daha anladım...
16 yaşında ezberlemistim..ve hala ezberimde olan tek şiir..22 yıl geçmiş..
Yanlıs değilsin
Aynen bende yanlız değilsin
Ve ben
Şimdi kaç yaşındasın?😊
44
Her dinlemede hayatımızın en güzel yıllarına,platonik ama gerçek o aşka götüren,hayatın gerçek yüzü karşısında duyarsızlaşmış gönüllere ilaç gibi gelen bir eser ve yorum
Yılmaz Erdoğan cidden değeri bilinmeyen en değerli sanatçılarımızdan. Çok içten ve bizden şeyler yazıyor.
Heykelini yapıp g0₺űmŭźemi sokalım. Zaten çok bilinmek çok değerli olduğu anlamına gelmez , kaliteli kişiler bilsin yeter , ve bu şiiri ilk yazıldığı andan itibaren takip edip takdir edenler var , özetle kıymeti biliniyor yani 😉
Götünü başını açanlar yada küpe takan toplar seviliyor maalesef
Eğer kibarsan, insanlar seni kırabilir. Yine de kibar ol.
Eğer mutluluğu bulursan, insanlar kıskanabilir. Yine de mutlu ol.
Bugün yaptığın iyilik yarın unutulabilir. Yine de iyilik yap.
En iyisini yapsan da yeterli olmayabilir. Yine de elinden gelenin en iyisini yap..
Yüreğine sağlık
Eyvallah kardeşim; çok doğru..
Böyle olabilmek çok zor . Teşekkürler 😊
Hala yazdikkarina inanıyor musun
Zeynep burada mısın ?
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam...
Ben seninle bir gün Veyselkarani'de haşlama yeme ihtimalini sevdim.
İlkokulun silgi kokan, tebeşir lekeli yıllarında
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yaşanırdı o zaman
özlemeye başladım herkesi...
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye başladım sonra..
Bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı...
Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı...
Yumurta kokan arkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda,
solculuk oynamaya başladık..
Ben doktor oluyordum sen hemşire, geri kalanlar kontrgerilla...
Kırmızı boyalarla umut ikliminde harfler yazılıyordu pütürlü duvarlara ve
Türk Dil Kurumu'na inat bir Türkçeyle...
Ağbilerimizden öğrendik, S harfinden orak çekiç figürleri türetmeyi..
Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yağıyordu.
Ve kapalı mekanlarda sevişmeyi öneriyordu haber bültenleri.
Oysa Ankara'da hiç sevişmedim ben.
Disiplin kurulunda tartışılan aşkım olmadı benim..
Sınıfça gidilen pikniklerde kıçımıza batan platonik dikenleri saymazsak..
Ankara'ya usul usul kurşun yağıyordu..
Ve belli bir saatten sonra sokağa çıkmamayı öneriyordu haber bültenleri.
Oysa hiç kurşun yaram olmadı benim
Ve hiç bir mahkeme tutanağında geçmedi adım
Çatışmaların ortasında sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansız, amansızca bir lojman griliğine götürüyordu
Ben, senin benimle Tunalı Hilmi Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum.
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.
Yaz sıcağı toprağa çekiyor da tenimin çatlamaya hazır gevrekliğini
Sonra otobüs oluyordum, kırık yarık yolların çare bilmez sürgünü
Ne yana baksam dağ ve deniz sanıyordum
Muş ovasının yalancı maviliğini
Otobüs oluyordum bir süre
Yanımızdan geçen kara trenlerle yarışıyordum, yanağım otobüs camının garantisinde
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden bir iç ülkeye
Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum.
Zap suyunun sesini başına koyuyordum şarkılarımın listesinin
Korkuyordum
Sonra iniyordum otobüsten
Çarşıdan bizim eve giden, ömrümün en uzun,
ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk,
ömrümün en ihtiyar yolunu koşuyordum.
Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda..
Soğuk ve şehirlerarası otobüslerde vazgeçtim çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün Van'daki bir kahvaltı salonunda
Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanların bildiği
bir yol üstü lokantasında
Ben seninle, Ağrı dağına mistik ve demli bir çay kıvamında bakan
Doğubeyazıt'ın herhangi bir toprak damında
Ben seninle herhangi bir insan elinin
terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim
Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim!
Nazlı kübra Solhan “S” harfinden değil “Ç”harfinden ama Yinede eline sağlık 😊
Tı hay vo ne se😂
Hayatımda etkilendiğim ve hiç bıkmadan dinlediğim sayılı şiirlerden
@@bilgeozefe4108 aynen😊
Ş harfinden orak-çekiç figurleri turetilmis...de nasil ben turetemedim
1997 yılı geldi aklıma. Askerdim. Elimizde ki tek aktivite olan walkman lerin en çok geri sardığı kasetti yedi karanfil 5 albümü. Sacmasapan huzunlerimizi dürterdi hep bu şiir
Bir daha dinle abi 👋🏻
Şimdi ben askerde bu şiiri keşfettim
4-5 yıl sonra okuyunca yine aynı duyguları hissedeceğim bunu çok iyi biliyorum.
Çünkü zaman geçse hayatlar değişmiyor
Hayat değişse bile, acı ve o duygu hep aynı, hep eskisi gibi...
Yok ya zamanla hersey unutuluyor, gun geliyor insan duygularinida kaybediyor duygusuz olabiliyorsun
Way dıleeey
Beni çağırmayı unutma kardeşim, beraber hissedelim..
Vallahi yardımcı oyunculuk yapıyorum yıllardır yılmaz abıyle aynı projedeyim sadece onu izliyorum bişeyler kapmak ondan bişeyler ögrenmek için pür dikkat izliyorum daima çok seviyorum bu adamı aklımın ucundan geçmezdi çok şükür Allahım çok şükür Allahtan istediğim dualarım kabul oluyor çocukluk idolümsün sen benım
10 yıl geçti be hala dinliyoruz. Şimdi o geçen 10 yıl için ağlıyoruz geceleri sessizce
20 yilin. Izerinde
10 yil ne ula, 25 yili gecti!
Şimdi kaç yıl
22 yıl önce yazılmış ve hala dinlenince gözler doluyorsa...
Unutulması mümkün olmayan anıları olan insanlar her zaman kendilerini burda bulacak... Mazi , yanlış yaptığım ve terk etmediğim tek gerçeğim
Yıllar önce (1996) Kayıp Kentin Yakışıklısı kitabında bu şiiri okuduğum zaman dedim ki ; eee bu aynı ben. Aynıyla vaki yaşadıklarım. Bir insanın başka birinin dizelerinde kendini görmesi muhteşem bir duygu. Kalemine, yüreğine sağlık Yılmaz Erdoğan.
hem mide bulantısı hem de göz dolduran bir şiir. Gerçek üstad Yılmaz Erdoğan
Sene 1997, 10 yaşındaydım Kahvede amcamın yanında çalışıyordum. Bir gün bu kaseti açtı ilk kez orda dinlemiştim. Büyülenmiştim. Ne güzel şiir demiştim. Uzun zaman bu şiiri aramıştım.
Kelimeler cümleler yetmez bu yeteneğe ❤
Ben o duygularımı yitirdim.. Ben o günleri unutmayı başarabildim. Şimdi ayrı bir dünyada ayrı bir gönüldeyim
Çocukluğunu Ankara Aydınlıkevler de geçirmiş birisi olarak bu şiiri benden daha iyi anlayan içine işleyen birisi yoktur sanırım
2000 yılında Ağrıdoğubeyazıtta askerlik yaparken şu dizeler hep aklımdaydı;Ağrı Dağı na mistik ve demli bir çay kıvamında bakan Doğubeyazıt ın hehangi bir toprak damında....karşımdaki dağa bakıp okurdum bu şiiri içimden
Ne büyük mazi ben daha yeni dogmusm o tarih
2010-2011 yıllarında Iğdır Karakoyunlu ilçe jandarma karakol komutanlığında ağrı dağına bakarak dinlediğim şiirdir . Yanlız değilsin be usta …
Doğubayazıtin neresinde yaptın
1. Mekanize piyade tugayı 🙏
Bir kars'lının Bıngölun zaza kızına olan sevdası hiç bitmeyecek güzel karım sevdam ömrüm benim 😍😍
Nerden bizim hemşeriyi buldun
Bu şiiri anlayabilmek için anlatılan topraklarda yaşamak yahut o toprakları yaşamak lazım cok ince detaylar var anlayabilenler için.
Dinlerken yaşatıyor zaten hepsi gözünde canlanıyor insanın
An itibariyle bana yolladığı ilk şiir bu , tarif edilemez bir şey bu his ❤
Sevebilme ihtimalini sevmek...???
Vanlı olan annemi otlu peynir kokusuyla efkarlandırdın Yılmaz hoca sevgilerle ♥️
Van'lı olmak ayrıcalıktır 😍😍😍
Eski gunlerimiz cocuklugumuz hani nerdesiniz yoksunuz iste sizde vazgectiniz bizden :(
Vay bee. Gerçekten öyle soğuk ve şehirler arası otobüslerde vaz geçtim çocuk olmaktan.
Bu akşam son bir kez evinin önüne gittim. Yolda dua ettim."Tanrım lütfen onu çıkar karşıma." dedim son bir kere göreyim dedim.Gittikçe bu ihtimalin olanaksızlığını hissettim.Lütfen Tanrım, diye tekrar dua ettim olmadı, yoktu işte.Sonra evinin karşısında bekledim bir umut gelir diye ama yine yoktu işte her zamanki gibi...Sevgilim sen her ne kadar bilmesen de hissetmesen de ben senin evinin karşısında dışarı çıkıp benimle karşılaşıp bana gülümsemeni her ne kadar arkadaşça da olsa bir selam verebilme ihtimalini sevdim.
25 Nisan 2020 00.54
“Ben Senin beni sevebilme ihtimalini sevdim Allah’ım” ❤️
O kadar anlamlı kiii
O sevgide ihtimal yok.
Benim ona olan sevdamı ne yılmaz Erdoğan nede Ahmet Arif yazabilir cok başka bir sevgi bu anlatılması mümkün olmayan ❤❤
Cumhuriyetin 100. Yılına özel büyük bir Türk bayrağı ve ne mutlu Türküm diyene yazısı paylaşmış kral sırf o kelimeyi ağzına alamayanlara inat
"ben senin beni seve bilme ihtimalini sevdim"ne kadar anlamlı bir cümle
Hemde çokkk
@@Kenan-gn9wo💔
@@aydan43 sana şiirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde ama sen yoktun...
@@Kenan-gn9wo bununda en kralı yaşandı😔👍🏻
@@aydan43 bir daha üzülmemen dileğiyle o zaman 😓
İhtimal kurbanı olduk.......
Ne mutlu olmuştum okulumuzun önüne gelen minibüsten ögretmenimiz bize Kemalettin Tuğcu kitap serisi aldığında o küçücük köyde bu mucizeydi hep sini okuduk ben Fatma , Metin 5. Sınıf ta sadece 3 çocuk
Ahh.. sen ne güzel bir şiirsin
"Ben seninle herhangi bir insan elinin
terli coğrafyasında olma ihtimalini sevdim.."
Çocukluğuma yaklaştıkça büyüyordum...
Başa sarıp sarıp saatlerce dinlediğim günleri bilirim neredeyse her gün de diyebilirim. Hele 2:33 ten sonrası... Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim ama sen yoktun
Gecenin saat kaçı bilmem yine buradayım
@@sevimmehmet93 gecenin 00:59 :)
Ben yine buradayım galiba ömrümün son gününde de burada olacağım
24.05.2022 🥀
09.06.2022 🥀
Ankaralıyım ve Türkiye nin her yerini gezdim özellikle Van'da kahvaltı yapmadan ölmeyin emin olun pişman olmazsınız 🙏
Ankara'da okumadım ama yılmaz abinin şiirlerini dinleyince okumuş kadar oluyorum.Süper...
Cok manidar cok anlamli 90 li yillarin gencligindeki herkesin dilin de yuregin de olan bir siir
her dinlediğimde aynı keyfi alıyorum..gri şehir Ankarayı sevmez mi insan..
Bu hasret o kadar uzun sürdü ki....
Öyle kafamıza göre dinleyemezdik bu şiirleri, şarkıları.. Televizyon başında beklerdik dakikalarca çıksın diye,,
2008’de dinliyorduk hala dinliyoruz. Eskimez ya imkanı yok.
Yıllara inat buradayız..🚬🍷
Yılmaz Erdoğan sesi en mutlu olduğum günlere götürüyor...
Bu şiir sayesinde edebiyat’tan 70 aldım alllah razı olsun
Acı çekiyor bu adam!
yağmurlu bir havada okul servisimi bekliyordum. Okul servisi gelmişti ama yağmurla ben yeterince özdeş olmuştum servise bindim benim yerim herzmanki gibi boş ve beni beklemekteydi. Her zaman yaptığım gibi cama düşen yağmurları izlemeye, bütün hayatı düşünmeye koyulmuștum. Tam da o sırada radyoda bir ses "okul servisi, seni hep zamansiz ve amansızca bir lojman griliğine götürüyordu" dediğini duydum ve sonra ben, otobüs oluyordum bir ülkeden bir iç ülkeye...
17 yaşım ne özledim seni😢😢
Lise caddesinde yürürken şansımıza pil varsa walkman de bilmem kaç kere dinledik seni
O günden beri sevilmedik hatta ihtimalini bile yitirdik
Yüreğine sağlık🤍
bu şarkıyı ne zaman dinlesem ağlayıp ders çalışmaya başlıyorum temmuz ayında inşallah güzel haberlerle gelirim ankara hacettepeyi kazanırım :) :(
Şiir yanlız bu şarkı değil
noldu
Çok güzel bir anısı var bende bu şiirin o yüzden ne zmn dinlersem mutlu ve tuhaf olurum ah beee ne güzel okumuş yılmaz abimm
Yıl 1997 kuşadası solara otel de gececiyim , hesap defterlerini doldururken radyo da çıktı bu şiir , önce Ahmet Kaya sandım , ne güzel gelmişti, nerelere götürmüştü beni, ertesi gün çıktım kasetçilerde aldığım not üzerine bu şiiri aradım ve buldum, kaseti başa sara sara dinledim , yazdım kağıda ezberledim, sen beni nerelere götürdün mükremin abi...
iyi aksamlar abi kendine iyi bakmayı unutma
Yıl 1997....ilk kez dinlediğim günü hatırlıyorum ...
BU SÖZ SANA GELSİN SEVDİĞİM BEN SENİN BENİ SEVEBİLME İHTİMALİNİ SEVDİM....♥
Bu şiiri dinleyince lise yıllarım geliyor aklıma. Duygulanıyorum .
Hatırlatayım bir daha dinle o zaman 😊
İnsan her satırda mı bulur kendini..
Kaç defa unutmaya çalıştım seni, olmuyor.. Her an aklıma geliyorsun, öyle sebepsiz, öyle zamansız, öyle ansızın.. Yapma ne olur.. 😔
Ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim...
7 yıl önce ; ne güzel günlerdi be ne güzeldik o zamanlar
20li yaşlarımda dinlediğimde yaşımın da verdiği yetkiye dayanarak sadece hüzünlenmiştim müziğiyle ama yıllar sonra bir büyüğümün de dediği gibi olgunlaştıkça insan şarkıya değil de sözlerine kulak veriyor, anlam yüklüyor. Ben de yaşlandım ya da olgunlaştım sanırım 36 yaşımda kızımın ilk doğum günümde aklıma geldi sözleri. Özellikle bir kısmı; kızıma her iş dönüşü gidişimde “ömrümün en uzun ömrümün en kısa, ömrümün en çocuk, ömrümün en ihtiyat yolunu koşuyordum annem oluyordum babam korkuyordum sonunda. Sonunda anlamıştım evlat ne demek baba olmak ne demek, şimdi yaş 38 gün geçtikte daha da koşuyorum o yolu her seferinde ayrı duygularla ama annem gibi babam gibi sonunda.
1 milyon olur bu şiir
2milyon :)
97 kasım ankara okul gezisiyle başladım bu şiiri dinlemeye hala dinliyorum
Ne güzel yazmışsın abi yüreğin dert görmesin gerçi görmese yazmazdın
Ciddi ciddi 10 yıl geçmiş üzerinden yeni keşfettim en azından keşfettim.."
Vazgeçilmiş çocukluk irelisinde yaşanılacak hayatın ta kendisidir
Ne zaman aklıma düşsen buradayım
Beni geçmişe götüren herşeyi seviyorum bu şiir gibi hüzünlü ama bir o kadar da cazip
Yine bir gün aklıma gelmiştir bu şiir 😔
Bu şiir gibi dokunurum kalbine ama değer bilmezsin...
İlk aşkımın 10 yıl sonra ki görüşmemizde bana hediye ettiği kitap ve içinden bana çekinerek okuduğu şiir.. Oysa ben onu hep sevmiştim.. Ani bir kalp kriziyle, çok erken öbür dünyaya göçtü. Elimde kalan bana bıraktığı ve yazdığı şiirleri.. Sevdiklerinize hergün sevdiğinizi söyleyin..
Vay beeee yıllar geçmiş hala ilk günkü gibi
Kralın biri beğensin de tekrar gelip dinleyeyim
Hadi dinle
En son ne zaman dinledin bilmiyorum gel de dinleyelim Kral...
Her şeye rağmen Fenerbahçe
Acimasiz hayatimiza başarılar dilerim 🥀
Gel hadi yanlız çekilmez bu sözler
değerli sözlerinizi değersiz insanlar için dinledik özür dileriz yılmaz erdoğan...
Ne zaman bunu dinlesem üniversite yıllarında Turhal otogarında otobüs beklediğim dakikalar aklıma geliyor.
Eskimeyen siir ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim sana bakmak suya bakmaktır❤️❤️❤️🇹🇷🇹🇷🇹🇷👑👑👑👨⚖️👨⚖️👨⚖️😘😘❤️
Bu şiir benden sana gelsin hacer seni çok seviyorum
Her dinlediğimde orta okul yıllarıma gidiyorum.
Muhteşem bir şiir 👏👏👏
Gerçekten muhteşem
Hoşgeldin o zaman :)
@@Kenan-gn9wo hoş bulduk da buraya geldiğim için mi dediniz 😂
@@sevaygoin8366 tabiki beni kırmayıp tekrar dinlemeye geldiniz😊
@@sevaygoin8366 dinleyip kaçtın mı 😀
Yıl 1999 abim bu şiiri dinletmisti. Karacasu kahvederesi yaylasından yemekten dönerken..ben o zaman 13 14 yaşlarındaydım.. 1 sene sonra şehir oldu... suan 35 yaşindayım , ve dinliyorum.ezber ettim...
bu şiir bana 2010'lu yılları hatırlatıyor, sonbahar zamanları özellikle. o huzurun verdigi sessizligin sesini bile özledim o zamanlar 5 6 yaslarimda olmama ragmen özledim. özlemeye çok erken başladım, ve bir ömür özlemeyle gececek...
İyiki varsın be usta👏👏👏👍👍
Van😍😍😍merkez
Son zamanlarda yaptiklarini tasdik etmesem de şu şiirinin hatrına seviyorum lan seni yılmaz
Kelimeler kiyafetsiz kalıyor 🎉çok güzel olur ❤😍🤩
Kıyafetsiz :d
sene 98 ilkokul 5. sınıfta çok gülmüştüm Türkçe öğretmenimiz bize bu şiiri ilk dinlettiğinde cahillik işte, çok sonraları beni en çok ağlatan şiirlerin başında gelmiştir bu şiir. yani Tuhaf bi ironi olmuştur bende .
Yılmaz Abimiz çok güzel dillendiriyor. ♥
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden, bir iç ülkeye 💕🌼
😌🚬her dinlediğimde
Hüzünleniyorum 😌🥀
Bu şiiri dinleyen bazı şeylerini kaybetmis olması lazım...
Kimi çocukluğunu , kimi deqersiz insanlara gönül vermiş olan .
Ben babam aramızdan ayrıldıgında vazgeçtim çocuk olmaktan. Gerçi hiç çocuklugum yaşamadım. Sanki merdivenle geldim bu yaşıma. Yaşıyorum işte sırf annem üzülmesin diye. Yoksa çoktan vazgeçtim bu bilinmez hayattan.
Ah yaa ankaradayim ama Ankara'yı gezemiyorum iki ay oldu çok özledim ah korona sen neler yaşattın bize 😔😭😭😭
Beğenin de dinlemeye geliyim
Seviyorum seni be güzelim ama gelsen bu kadar sevmem sanırım şiirin son cümlesinde dediği gibi beni sevebilme ihtimalini seviyorum.
i9
888989
İmkansız sa güzel oluyo zaten imkan li ise onun adı ilişki olur 😊
27.05.2020🌌 Dön bak bugüne unutma yaşadıklarını,yaşatılanları,hayallerini,vazgectiklerini,vazgecemediklerini ne değişmiş dön bak.
ua-cam.com/video/Nxyfrox5fsQ/v-deo.html
Doğubeyazıt❤😍Ağrı dağı
Bense birinin sevme ihtimalini bekliyordum....👍👍
Sevelim kardeş
Allah'ım Ankara'ya olan sevdamı sonlandır .Kavuştur bizi Yarabbim 🚬🚬😔😔
Keske senin gibi seven bir adam olsa bizi
Sevebilme ihtimali belki en güzel ihtimal