Δημήτρη ,καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια αυτά! Είναι η πρώτη φορά που ξεκαθάρισα ότι δεν χρειάζεται να αγκαλιάζω τους γύρω μου για να μην πονάνε. Η αγκαλιά χρειάζεται να έχει ασφάλεια ώστε ο άλλος να πάρει τον χρόνο του για να νιώσει καλύτερα οπότε είναι έτοιμος...αυτές τις μέρες ακούω πολύ για την κρανιοιερη θεραπεία,η οποία είναι το ευγενική προς το άτομο που την δέχεται. Μου ήρθε στο μυαλό αυτό που λες με την κρανιοιερη ότι αγκαλιάζει τον ασθενή και του δίνει την δυνατότητα να θεραπευτεί όπως και όσο επιθυμεί ο ίδιος..αν τα έχω καταλάβει σωστά! Όπως και να έχει η αγκαλιά που δεν γίνεται για να...σίγουρα δεν έχει προσδοκίες! Δημήτρη ευχαριστώ!φιλιά και αγάπη στην οικογένεια!!
Μου αλλάζεις την οπτική μου, με έκανες να καταλάβω ότι έχω δύο συμπαθέστατα αυτοάνοσα, ότι και αυτά μου "ανήκουν", (ως τώρα τα έβλεπα ξένα, ανεπιθύμητους εισβολείς), άρα να τα φροντίσω, όπως φροντίζω τα γατάκια μου.😊 Το θέμα σήμερα (αν το κατάλαβα σωστά), το θεωρώ σαν ανάλυση του healing. Ευχαριστώ πολύ.😊
Kαλημερα σας κύριε Δημήτρη, από το Βερολίνο.. είναι το βιβλίο σας διαθέσιμο; Και που μπορώ να το πάρω; Σας παρακαλώ απαντήστε μου...σας εύχομαι μια θαυμάσια, δημιουργική ημέρα.... Βούλα
Φωτισμένος ο λόγος σου, Δημήτρη. Για τη λέξη θεραπεία, που αποδίδεις ως "healing", προτείνω την ελληνική "ίαση", αν συμφωνείς και θέλεις να τη χρησιμοποιείς.
με προβλημάτισες γιατί στο παρελθόν το είχα ψάξει... Τώρα τυχαία καθώς σου γράφω βρήκα αυτό "Η λέξη “θεραπεία” στην αρχαιότητα χρησιμοποιούταν για να δηλώσει τη λατρεία των θεών («θεῶν τε καὶ δαιμόνων καὶ ἡρώων θεραπεῖαι», Πλάτ.), τη φροντίδα για την καλή διατήρηση του σώματος, το στολισμό για καλή εμφάνιση, την εκπαίδευση των ζώων και την καλλιέργεια των φυτών. Επίσης, ο όρος “θεράπων” δήλωνε το σύντροφο, τον ακόλουθο, αυτόν που προσφέρει κάποια υπηρεσία, το λάτρη και το δούλο. Τέλος, η αρχική σημασία του ρ. “θεραπεύω“ ήταν «υπηρετώ ως θεράπων, δηλ. ακόλουθος» (Ομ.), ενώ αργότερα έλαβε τη γενικότερη σημ. «υπηρετώ, ασχολούμαι επιμελώς με κάτι, φροντίζω». Η σημασία «παρέχω ιατρική φροντίδα» είναι υστερογενής και προήλθε από την καθημερινή γλώσσα. Τα ρήματα ἰάομαι και ἰατρεύω Με τη σημασία του “γιατρεύω” χρησιμοποιούταν περισσότερο το ρήμα ἰάομαι, ἰῶμαι , το οποίο κάποιοι συνδέουν με τό ἰός (=δηλητήριο). Ετυμολογικά συγγενείς είναι και οι ακόλουθοι όροι: ἴαμα, ἰαματικός, ἰάσιμος, ἴασις, ἀνίατος (=ἀγιάτρευτος). Γνωστή είναι ενδεχομένως και η φράση: «ὁ τρώσας ἰάσεται» (=αυτός που άνοιξε την πληγή, αυτός και θα την θεραπεύσει) Από την άλλη, το ρήμα “ἰατρεύω” σήμαινε ” θεραπεύω, εξασκώ το ιατρικό επάγγελμα” («τίς ὀρθῶς ἰάτρευκεν», Αριστοτ.) και το παθ. “ἰατρεύομαι” σήμαινε “διατελώ υπό ιατρική θεραπεία”. Ακόμη, ο ἰατήρ (θηλ. ἰάτειρα) και ἰατρός (Ιων. ἰητρός) ήταν αυτός που θεραπεύει, ο γιατρός ή χειρουργός (έννοιες για τις οποίες δεν φαίνεται να υπήρχε κάποια επαγγελματική διαφοροποίηση, διάκριση μεταξύ των δύο κλάδων)."
Οπότε Δημήτρη, όπως φαίνεται, η λέξη "ίαση" εμπεριέχει και αυτή τον όρο "γιατρειά/θεραπεία". Χωρίς να θέλω να κουράζω λοιπόν, αντιπροτείνω τη λέξη "αυτοΐαση" ή "αυτο-ίαση", αν μπορεί να γραφεί έτσι, οπότε δεν θα υπάρχει σύγχυση ως προς την εμπλοκή κάποιου εξωτερικού παράγοντα. Σημασία βέβαια έχει ότι καταλάβα απ την αρχή τι εννοείς και δυστυχώς άφησα τον νου, για άλλη μια φορά, να επέμβει και να κάνει τα δικά του.
Λυπάμαι τόσο πολύ η απώλεια του αγαπημένου μου συζύγου έστι ξαφνικά έφυγε καλή ανταμωση
ωωω καλή μου Ευαγγελία, λυπάμαι τόσο πολύ...
Δημήτρη ,καλημέρα και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια αυτά! Είναι η πρώτη φορά που ξεκαθάρισα ότι δεν χρειάζεται να αγκαλιάζω τους γύρω μου για να μην πονάνε. Η αγκαλιά χρειάζεται να έχει ασφάλεια ώστε ο άλλος να πάρει τον χρόνο του για να νιώσει καλύτερα οπότε είναι έτοιμος...αυτές τις μέρες ακούω πολύ για την κρανιοιερη θεραπεία,η οποία είναι το ευγενική προς το άτομο που την δέχεται. Μου ήρθε στο μυαλό αυτό που λες με την κρανιοιερη ότι αγκαλιάζει τον ασθενή και του δίνει την δυνατότητα να θεραπευτεί όπως και όσο επιθυμεί ο ίδιος..αν τα έχω καταλάβει σωστά! Όπως και να έχει η αγκαλιά που δεν γίνεται για να...σίγουρα δεν έχει προσδοκίες!
Δημήτρη ευχαριστώ!φιλιά και αγάπη στην οικογένεια!!
Πόσο δυσκολεύονται τα παιδιά μας να τ αντιληφθούν όλα αυτά τα ιαματικά σας λόγια!!!
❤μου θυμίσατε σήμερα την ψυχοθεραπευτρια Βιρτζίνια Σατίρ και το βιβλίο της "πλάθοντας ανθρώπους ",σας αγκαλιάζω κι εγώ!
Μου αλλάζεις την οπτική μου, με έκανες να καταλάβω ότι έχω δύο συμπαθέστατα αυτοάνοσα, ότι και αυτά μου "ανήκουν", (ως τώρα τα έβλεπα ξένα, ανεπιθύμητους εισβολείς), άρα να τα φροντίσω, όπως φροντίζω τα γατάκια μου.😊 Το θέμα σήμερα (αν το κατάλαβα σωστά), το θεωρώ σαν ανάλυση του healing. Ευχαριστώ πολύ.😊
Θαυμάσια αντιμετώπιση
Expect nothing, appreciate everything.
Τι όμορφο........
Με την χάρις του Θεού τα κάνουμε όλα δυνατά όταν οι ανθρώπινες δυνάμεις εκλείψουν
ποιος θεός από όλους είναι κάπου στα 2 εκατομμύρια θεότητες και θεοί
❤
Kαλημερα σας κύριε Δημήτρη, από το Βερολίνο.. είναι το βιβλίο σας διαθέσιμο;
Και που μπορώ να το πάρω;
Σας παρακαλώ απαντήστε μου...σας εύχομαι μια θαυμάσια, δημιουργική ημέρα.... Βούλα
Βούλα σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον το βιβλίο δεν είναι ακόμη έτοιμο
Φωτισμένος ο λόγος σου, Δημήτρη.
Για τη λέξη θεραπεία, που αποδίδεις ως "healing", προτείνω την ελληνική "ίαση", αν συμφωνείς και θέλεις να τη χρησιμοποιείς.
με προβλημάτισες γιατί στο παρελθόν το είχα ψάξει... Τώρα τυχαία καθώς σου γράφω βρήκα αυτό "Η λέξη “θεραπεία” στην αρχαιότητα χρησιμοποιούταν για να δηλώσει τη λατρεία των θεών («θεῶν τε καὶ δαιμόνων καὶ ἡρώων θεραπεῖαι», Πλάτ.), τη φροντίδα για την καλή διατήρηση του σώματος, το στολισμό για καλή εμφάνιση, την εκπαίδευση των ζώων και την καλλιέργεια των φυτών.
Επίσης, ο όρος “θεράπων” δήλωνε το σύντροφο, τον ακόλουθο, αυτόν που προσφέρει κάποια υπηρεσία, το λάτρη και το δούλο.
Τέλος, η αρχική σημασία του ρ. “θεραπεύω“ ήταν «υπηρετώ ως θεράπων, δηλ. ακόλουθος» (Ομ.), ενώ αργότερα έλαβε τη γενικότερη σημ. «υπηρετώ, ασχολούμαι επιμελώς με κάτι, φροντίζω».
Η σημασία «παρέχω ιατρική φροντίδα» είναι υστερογενής και προήλθε από την καθημερινή γλώσσα.
Τα ρήματα ἰάομαι και ἰατρεύω
Με τη σημασία του “γιατρεύω” χρησιμοποιούταν περισσότερο το ρήμα ἰάομαι, ἰῶμαι , το οποίο κάποιοι συνδέουν με τό ἰός (=δηλητήριο).
Ετυμολογικά συγγενείς είναι και οι ακόλουθοι όροι: ἴαμα, ἰαματικός, ἰάσιμος, ἴασις, ἀνίατος (=ἀγιάτρευτος).
Γνωστή είναι ενδεχομένως και η φράση:
«ὁ τρώσας ἰάσεται» (=αυτός που άνοιξε την πληγή, αυτός και θα την θεραπεύσει)
Από την άλλη, το ρήμα “ἰατρεύω” σήμαινε ” θεραπεύω, εξασκώ το ιατρικό επάγγελμα” («τίς ὀρθῶς ἰάτρευκεν», Αριστοτ.) και το παθ. “ἰατρεύομαι” σήμαινε “διατελώ υπό ιατρική θεραπεία”.
Ακόμη, ο ἰατήρ (θηλ. ἰάτειρα) και ἰατρός (Ιων. ἰητρός) ήταν αυτός που θεραπεύει, ο γιατρός ή χειρουργός (έννοιες για τις οποίες δεν φαίνεται να υπήρχε κάποια επαγγελματική διαφοροποίηση, διάκριση μεταξύ των δύο κλάδων)."
Οπότε Δημήτρη, όπως φαίνεται, η λέξη "ίαση" εμπεριέχει και αυτή τον όρο "γιατρειά/θεραπεία".
Χωρίς να θέλω να κουράζω λοιπόν, αντιπροτείνω τη λέξη "αυτοΐαση" ή "αυτο-ίαση", αν μπορεί να γραφεί έτσι, οπότε δεν θα υπάρχει σύγχυση ως προς την εμπλοκή κάποιου εξωτερικού παράγοντα.
Σημασία βέβαια έχει ότι καταλάβα απ την αρχή τι εννοείς και δυστυχώς άφησα τον νου, για άλλη μια φορά, να επέμβει και να κάνει τα δικά του.
Θεσσαλονίκη πότε θα έρθετε???
σύντομα