Dzięki za ten odcinek. Dotknełyście wszystkich tematów które były moim udziałem przez 16 lat małżeństwa i macierzyństwa oraz seksu w tych kontekstach. No może z wyjatkiem strachu przed kolejną ciążą i żałobą po poronieniu. Jak dla mnie odcinek mógłby i 3h trwać. Czekam na kolejne. ❤
Słucham jako dziewczyna, którą to o czym mówicie (mam nadzieję) jeszcze czeka. Jestem ogromnie wdzięczna za Wasze rozmowy, bo nie dość, że są praktyczną wiedzą to dają mi dużo nadziei i radości. Upewniam się, że warto mieć takie podejście do życia❤️
Dziękuję za rozmowę, poruszane tematy są bardzo ważne. Sami znaleźlismy sie w sytuacji, gdzie po 2 dziecku (2cc powikłane, mieliśmy wtedy po 30 lat), nie mogę być już w ciąży (ciąża mnie zabije). Temat współzycia w naszym małżeństwie się bardzo skomplikował... Niestety, wygląda to zdecydowanie inaczej, niz na początku małżeństwa...
W kontekście 1:23:20 skoro należałoby wrócić do seksu po 4 tyg. Bardzo proszę o wyjaśnienie jak uchronić się przed nieplanowanym drugim dzieckiem i lękiem przed nim o czym jest wcześniej przy założeniu że żona/matka karmi dziecko 2 lata i przez ten czas nie wraca menstruacja a raczej najpierw owulacja ale może wrócić w każdej chwili... Jaka metoda NPR i czy wogóle byłaby tu skuteczna?
Mogę się pośmiać? Nie dziwię się, że Pani lubi NPR, jak Pani pół roku robiła dziennik aktywności. To kwestia Pani charakteru. To nie uszczypliwość, tylko chcę zasygnalizować. Ludzie są różni. Dziecko się tylko tak programuje, że muszą mieć stały rozkład dnia przez cały tydzień. A po tym jak skończy pół roku to fajnie jak nie śpi ze 3 godziny przed wieczornym zasypianiem. U nas działało.
Znowu będzie osobiście. Ale 7 lat wytrwaliście w czystości przedślubnej? I mąż tak nie próbował przesuwać granic? W jakim wieku wzięliście ślub? Ale taka wytrzymałość faktycznie sprawia, że NPR jest łatwy. 7 lat... Bo my to tak po 3 latach od poznania to mieliśmy pierwsze dziecko. Inna sprawa, że poznaliśmy się późno bo w wieku 26 lat.
Świetny odcinek! Temat pierwszego razu po porodzie, porównywany do pierwszego razu ever bardzo trafny. Sama pamiętam duże rozczarowanie tym poporodowym i obawę, że teraz to już tak to będzie wyglądać... Mnie na szczęście uratowały wizyty u fizjoterapeutki uroginekologicznej, która uświadomiła mi, że z blizną po epizjotomii też trzeba pracować! I można znowu czerpać radość z fizycznego zbliżenia.
Super rozmowa (jak każda Wasza dotychczasowa). Trochę przeszkadza mi nieraz wchodzenie sobie w słowo, zanim zostanie dokończona myśl. Potem urywają się wątki, które przecież są mega ciekawe. Bardzo przydatne są przykłady z Waszego życia czy z praktyki poradniczej Magdy. Ogólnie super podcasty, czekam na kolejne ❤️
Dokładnie takie samo mam spostrzeżenie. Przykład 14:50 Jest jakaś myśl i dygresja do wózeczka zamyka cały wątek.... Ale ogólnie super...Dziękuję Może jakby jeszcze dało się ułożyć playliste chronologicznie... ?
U nas wyrzut oksytocyny po pierwszym dziecku, sprawił, że z żoną zakochaliśmy się w sobie jeszcze mocniej. Aczkolwiek każdą chwilę jak dziecko spało poświęcaliśmy na intymność.
W DOJRZAŁYM związku, to mężczyzna nie zastąpi seksu z kobietą pornografią. Bo główną cechą seksu nie jest wcale rozładowanie popędu, ale chęć bycia z żoną i dla żony. Masturbacja staje się tylko pustym i bezsensownym doświadczeniem. Co więcej staje się prawie zdradą. Bo sfera która jest nasza, zostaje zawłaszczona przeze mnie, tylko dla mnie. Ukrywam ją przed żoną. Pytanie co zrobić jak mężczyzna nie widzi większej różnicy między seksem z żoną, a masturbacją. Tego nie wiem. Swoją drogą dla wszystkich, dla których seks kategorycznie nie musi się kończyć wytryskiem w pochwie, to czasem fajniej jak to żona rozładuje napięcie nawet i ręką, niż właśnie skazywanie kogoś na masturbację. Cudza (znaczy własnej żony) ręka to co innego. I buduje to więź między małżonkami.
Ciężko jest mówić co myśli facet będąc kobietą... Fakt odtrącenia faceta po porodzie bardzo to przeżywa i jest coraz gorzej. Jedni uciekają w pornografię inni w alkohol. Kobiety obudźcie się i nie traktujcie nas jak cyborgi... Co do masturbacji chyba Pani nie jest katoliczką 😮
Urodziłam dziecko w czasie "wiruska", mąż nie mógł wejść na salę . Byłam po porodzie 9 dni SAMA w szpitalu z pierwszym dzieckiem. Bez pomocy, bez wsparcia. 2 dni nie miałam pokarmu (poród naturalny!!), dziecko karmione butelką od urodzenia, po porodzie zabrane do inkubatora. Po 2 dniach antybiotyk - przez to zostałam kolejne 7. Pretensje mamy,że nie karmię piersią,wypisywanie mi ŻE JESTEM BEZNADZIEJNA, bo podano mu butelkę. Byłam sama, pielęgniarki przez 3 dni!!!!! próbowały mi przystawiać dziecko. Nie udało się. Trauma do tej pory, dostaje spazmów na myśl o współżyciu, mimo,że już od porodu minęło ponad 3 lata. Zero wsparcia, wieczne pretensje od mamy,teściowej,że NIE TAK COŚ ROBIĘ. Oddaliłam się od męża, nawet nie wiem, czy da się to naprawić. Bardzo podziwiam kobiety,które miały wsparcie, ja nie miałam żadnego. I do tej pory nie mam.
Bardzo trudna historia, dziękuję za podzielenie się nią z nami. Myślę, że warto się tym tematem zaopiekować głębiej, aby ta trauma się nie pogłębiała i nie niszczyła kolejnych relacji, a przed wszystkim tej najważniejszej małżeńskiej :)
@91mikus1 umieszczam tu komentarz, żebyś wiedziała, że nie tylko Ciebie dotyka probelem samotności i niezrozumienia. Nie jestem ani psychologiem ani terapeuta, ale Cię rozumiem. Wiem jak sie czuje ktoś, kto zamiast wsparcia i pomocy dostaje ocenę i odrzucenie. Do tego dochodzi poczucie winy, że wszytsko robisz żle i, że to przez Ciebie. Starasz się, ale osoby, na które powinnas liczyć tego nie doceniają i najchętniej schowałbyś się pod ziemię. ............Tak szczerze to zadaje sobie pytanie "Dlaczego tyle enrgii poświęca się na promowanei czystaości, a milczy się o potrzebie wsparcia jakie jest potrzebne każdej mamie, przerażonej tym jak szybko zminiło się jej życie? Od wydawania ocen jest cały szwadron ludzi od położnych, lekarzy, pielegniarek po mamę, męża i teściową ..... Wiem, że dla maluszka od karmienia piersią ważniejsza jest szcześliwa mama. Dziecko czuje Twoje napięcie i twoją radość. Nie każda kobieta musi karmić. Więź możecie budować nie tylko się karmiąc. Użyczyłaś swojego ciała, żeby to male dzieciątko wydać na świat - TY to zrobiłaś, nie Twoja mama , teściowa czy mąż. Zasługujesz na gratulacje nie na ocenę. To Twoje życie, Twoja nowa rodzina. Jeśli nie dostajesz wsparcia ze strony mamy i teściowej to szukaj, gdzie indziej - inna młoda mama, przyjaciółka, psycholog, kartka papieru, poduszka wypłakiwaczka. ....a najlepiej mąż. Niekorzy ludzie po prostu nie potrafią pomóc. Dzieli Was różnica pokoleniowa, Twoja mama i teściowa wychowały sie w czasach, gdzie kobieta miała zacinać zęby i iść do przodu (to oczywiście nie oznacza, że wszystkie do przodu szły).Nikogo nie interesowało co czuje. Miała siedzieć cicho, nie narzekać i robić swoje. Czasy się zminiły, niektórzy ludzie nie. Dla Pana Boga jestes zawsze ważna. Dla swojego dziecka jestes najlepszą mamą. A mąż powinien Cię uwelbiać. To on powinien za Tobą stac murem. Wiem, że niestety nie zawsze z tym mężem tak jest. Mój za mna nie stał jak teściowa stwierdziła , zę, w ciąży powinnam inaczej się ubierać i odżywiać to nie stanał w obronie, potem na ocenę, żę jestm chuda, więc muszę mieć chude mleko i dziecku nie smakuje to ją poparł nie mnie. Ech szkoda gadać. To może wynikać z wychowania jakie odebrał- wiesz jak teść nie bronił teściowej to potem jest po prostu kopiowanie zachowania.Jest szereg rzeczy , na które nie masz wpływu. Ale masz jedno życie i dlatego wymagaj nie tylko od siebie, ale też od innych. Pogadaj szczerze z mężem, albo napisz do niego list. Powiedz mu dlaczego masz spazmy na myśl o współzyciu. Jak on mógłby Ci pomóc w ich zwalczeniu. Jemu też sie należy wytłumaczenie dlaczego po 3 latach jest tak a nie inaczej......i to nie jest Twoja wina, nie daj sobie tego wmówić. Razem pracujecie na swoje szczeście. Spędzcie ze sobą chociaż parę godzin bez dziecka.
Dziekuje Wam bardzo Kobietki za te podcasty, tak jak to na koncu powiedzialyscie - brakuje tych tematow w przestrzeni katolickiej, szkoda, ze o wielu sprawach nie wiedzialam ptzed slubem, przed dziecmi, moze bylabym mniej "poturbowana"
Miło, że Panie zauważyły, że mężczyźni chcą adorować swoje kobiety. Generalnie jeżeli z Wami jesteśmy, to dlatego, że Was podziwiamy. I nawet jeżeli macie jakieś niedoskonałości, to podziwiamy Was z tymi wadami. Bo podziwiamy nie tyle Wasze ciała co Was w Waszych ciałach. A ciało jest super, bo można je pocałować, pomasować, polizać, ugryźć. W końcu można też wetknąć. Seks jest elementem uwielbienia Was. I nie ma większej nagrody dla nas, jeżeli w sypialni odlatujecie za sprawą naszych pieszczot. Wtedy tak naprawdę czujemy się męscy i spełnieni w związku. Bo nasza kobieta, którą kochamy jest szczęśliwa. Co do nauki wstrzemięźliwości. Tego się nie da nauczyć. To jest fizjologia. Prostata napełnia się płynem i po kilku dniach zaczyna boleć. Ale to też psychika. Chcemy adorować i uwielbiać. Tego się nie wyćwiczy. Można rzucić seks, lub zobojętnieć. Pozdrawiam i liczę na więcej. Potrzebujemy rozmów o seksie w Kościele. Za dużo małżeństw się rozpada.
Ja to sobie uświadomiłam, że mąż powinien być najważniejszy dopiero po 3 dziecku, a właściwie na 100% przy 4. Aż mąż zwrócił na to uwagę, miło mi było. Dzięki takim osobom to sobie uświadomiłam. Mój mąż nic mi wcześniej nie mówił, że coś mu nie pasuje, że czuje się odtrącony. On milczał. Podziwiam męża Magdy, że miał odwagę upomnieć się o uczucie i zainteresowanie żony. Ale tu zagra albo nie zagra komunikacja, z resztą jak zwykle komunikacja. Z tą komunikacja jest tak jak z matematyką, jeśli nie zrozumiesz jakiegoś działu to będzie to wracać jak bumerang. Zazdroszczę tym, ktorzy trafili na ludzi, ktorzy pomogli im przygotowac się do malzenstwa. Ja i maz pochodzimy z katplickich domow, byla coniedzielna Msza Sw., kazde Swieto rowniez. Pomimo to, nikt nas nie nakierowal.Slyszalam tylko ze zycie na kocia lape jest niedobre. Ma kursie przedmalzenskim rowniez nic wartosciowego o npr sie nie dowiedzialam. Mowiono tylko o technice jego zadtosowania, a odnosze wrazenie ze sprawa uczuc i emocji jest tu wazniejsza, ze malzonkowie powinni byc w tym razem. Ale wszystko jest mozliwe z Bogiem, wszystko da sie naprawic, ulepszyc. Trzeba sie modlic i ufac Bogu.
nie lubimy prosić o coś co nam się należy... I można się obruszyć, ale należy. Wybieramy Was nie dlatego, że żona to upierze i ugotuje. Wybieramy, bo jesteście najpiękniejszymi kobietami na świecie i chcemy mieć w Was kochanki. Przy okazji chcemy o Was dbać i dać Wam wszystko co najlepsze. Jedną z najlepszych rzeczy jaką możemy Wam dać to dzieci. Każdy mężczyzna chce by jego kobieta dojrzewała. Dzieci przynoszą dojrzałość i rozwój.
Dzięki za ten odcinek. Dotknełyście wszystkich tematów które były moim udziałem przez 16 lat małżeństwa i macierzyństwa oraz seksu w tych kontekstach. No może z wyjatkiem strachu przed kolejną ciążą i żałobą po poronieniu. Jak dla mnie odcinek mógłby i 3h trwać. Czekam na kolejne. ❤
Słucham jako dziewczyna, którą to o czym mówicie (mam nadzieję) jeszcze czeka. Jestem ogromnie wdzięczna za Wasze rozmowy, bo nie dość, że są praktyczną wiedzą to dają mi dużo nadziei i radości. Upewniam się, że warto mieć takie podejście do życia❤️
Pocałował bliznę bo już nie mógł wytrzymać tak chciał tego seksu. Znalazł klucz.
Dziękuję za rozmowę, poruszane tematy są bardzo ważne. Sami znaleźlismy sie w sytuacji, gdzie po 2 dziecku (2cc powikłane, mieliśmy wtedy po 30 lat), nie mogę być już w ciąży (ciąża mnie zabije). Temat współzycia w naszym małżeństwie się bardzo skomplikował... Niestety, wygląda to zdecydowanie inaczej, niz na początku małżeństwa...
W kontekście 1:23:20 skoro należałoby wrócić do seksu po 4 tyg. Bardzo proszę o wyjaśnienie jak uchronić się przed nieplanowanym drugim dzieckiem i lękiem przed nim o czym jest wcześniej przy założeniu że żona/matka karmi dziecko 2 lata i przez ten czas nie wraca menstruacja a raczej najpierw owulacja ale może wrócić w każdej chwili... Jaka metoda NPR i czy wogóle byłaby tu skuteczna?
Mogę się pośmiać? Nie dziwię się, że Pani lubi NPR, jak Pani pół roku robiła dziennik aktywności. To kwestia Pani charakteru. To nie uszczypliwość, tylko chcę zasygnalizować. Ludzie są różni.
Dziecko się tylko tak programuje, że muszą mieć stały rozkład dnia przez cały tydzień. A po tym jak skończy pół roku to fajnie jak nie śpi ze 3 godziny przed wieczornym zasypianiem. U nas działało.
Znowu będzie osobiście. Ale 7 lat wytrwaliście w czystości przedślubnej? I mąż tak nie próbował przesuwać granic? W jakim wieku wzięliście ślub? Ale taka wytrzymałość faktycznie sprawia, że NPR jest łatwy. 7 lat...
Bo my to tak po 3 latach od poznania to mieliśmy pierwsze dziecko. Inna sprawa, że poznaliśmy się późno bo w wieku 26 lat.
Świetny odcinek! Temat pierwszego razu po porodzie, porównywany do pierwszego razu ever bardzo trafny. Sama pamiętam duże rozczarowanie tym poporodowym i obawę, że teraz to już tak to będzie wyglądać... Mnie na szczęście uratowały wizyty u fizjoterapeutki uroginekologicznej, która uświadomiła mi, że z blizną po epizjotomii też trzeba pracować! I można znowu czerpać radość z fizycznego zbliżenia.
Super rozmowa (jak każda Wasza dotychczasowa). Trochę przeszkadza mi nieraz wchodzenie sobie w słowo, zanim zostanie dokończona myśl. Potem urywają się wątki, które przecież są mega ciekawe. Bardzo przydatne są przykłady z Waszego życia czy z praktyki poradniczej Magdy. Ogólnie super podcasty, czekam na kolejne ❤️
Dokładnie takie samo mam spostrzeżenie. Przykład 14:50
Jest jakaś myśl i dygresja do wózeczka zamyka cały wątek....
Ale ogólnie super...Dziękuję
Może jakby jeszcze dało się ułożyć playliste chronologicznie... ?
U nas wyrzut oksytocyny po pierwszym dziecku, sprawił, że z żoną zakochaliśmy się w sobie jeszcze mocniej. Aczkolwiek każdą chwilę jak dziecko spało poświęcaliśmy na intymność.
Dziewczyny jesteście wspaniałe. Z niecierpliwością czekam na Wasze podcasty. Zdrówka dla Was i Waszych rodzin i jak najbardziej owocnej pracy 👍
W DOJRZAŁYM związku, to mężczyzna nie zastąpi seksu z kobietą pornografią. Bo główną cechą seksu nie jest wcale rozładowanie popędu, ale chęć bycia z żoną i dla żony. Masturbacja staje się tylko pustym i bezsensownym doświadczeniem. Co więcej staje się prawie zdradą. Bo sfera która jest nasza, zostaje zawłaszczona przeze mnie, tylko dla mnie. Ukrywam ją przed żoną.
Pytanie co zrobić jak mężczyzna nie widzi większej różnicy między seksem z żoną, a masturbacją. Tego nie wiem.
Swoją drogą dla wszystkich, dla których seks kategorycznie nie musi się kończyć wytryskiem w pochwie, to czasem fajniej jak to żona rozładuje napięcie nawet i ręką, niż właśnie skazywanie kogoś na masturbację. Cudza (znaczy własnej żony) ręka to co innego. I buduje to więź między małżonkami.
Ciężko jest mówić co myśli facet będąc kobietą...
Fakt odtrącenia faceta po porodzie bardzo to przeżywa i jest coraz gorzej. Jedni uciekają w pornografię inni w alkohol. Kobiety obudźcie się i nie traktujcie nas jak cyborgi...
Co do masturbacji chyba Pani nie jest katoliczką 😮
Urodziłam dziecko w czasie "wiruska", mąż nie mógł wejść na salę . Byłam po porodzie 9 dni SAMA w szpitalu z pierwszym dzieckiem. Bez pomocy, bez wsparcia. 2 dni nie miałam pokarmu (poród naturalny!!), dziecko karmione butelką od urodzenia, po porodzie zabrane do inkubatora. Po 2 dniach antybiotyk - przez to zostałam kolejne 7. Pretensje mamy,że nie karmię piersią,wypisywanie mi ŻE JESTEM BEZNADZIEJNA, bo podano mu butelkę. Byłam sama, pielęgniarki przez 3 dni!!!!! próbowały mi przystawiać dziecko. Nie udało się.
Trauma do tej pory, dostaje spazmów na myśl o współżyciu, mimo,że już od porodu minęło ponad 3 lata. Zero wsparcia, wieczne pretensje od mamy,teściowej,że NIE TAK COŚ ROBIĘ.
Oddaliłam się od męża, nawet nie wiem, czy da się to naprawić.
Bardzo podziwiam kobiety,które miały wsparcie, ja nie miałam żadnego. I do tej pory nie mam.
Bardzo trudna historia, dziękuję za podzielenie się nią z nami. Myślę, że warto się tym tematem zaopiekować głębiej, aby ta trauma się nie pogłębiała i nie niszczyła kolejnych relacji, a przed wszystkim tej najważniejszej małżeńskiej :)
@91mikus1 umieszczam tu komentarz, żebyś wiedziała, że nie tylko Ciebie dotyka probelem samotności i niezrozumienia. Nie jestem ani psychologiem ani terapeuta, ale Cię rozumiem. Wiem jak sie czuje ktoś, kto zamiast wsparcia i pomocy dostaje ocenę i odrzucenie. Do tego dochodzi poczucie winy, że wszytsko robisz żle i, że to przez Ciebie. Starasz się, ale osoby, na które powinnas liczyć tego nie doceniają i najchętniej schowałbyś się pod ziemię. ............Tak szczerze to zadaje sobie pytanie "Dlaczego tyle enrgii poświęca się na promowanei czystaości, a milczy się o potrzebie wsparcia jakie jest potrzebne każdej mamie, przerażonej tym jak szybko zminiło się jej życie? Od wydawania ocen jest cały szwadron ludzi od położnych, lekarzy, pielegniarek po mamę, męża i teściową ..... Wiem, że dla maluszka od karmienia piersią ważniejsza jest szcześliwa mama. Dziecko czuje Twoje napięcie i twoją radość. Nie każda kobieta musi karmić. Więź możecie budować nie tylko się karmiąc. Użyczyłaś swojego ciała, żeby to male dzieciątko wydać na świat - TY to zrobiłaś, nie Twoja mama , teściowa czy mąż. Zasługujesz na gratulacje nie na ocenę. To Twoje życie, Twoja nowa rodzina. Jeśli nie dostajesz wsparcia ze strony mamy i teściowej to szukaj, gdzie indziej - inna młoda mama, przyjaciółka, psycholog, kartka papieru, poduszka wypłakiwaczka. ....a najlepiej mąż. Niekorzy ludzie po prostu nie potrafią pomóc. Dzieli Was różnica pokoleniowa, Twoja mama i teściowa wychowały sie w czasach, gdzie kobieta miała zacinać zęby i iść do przodu (to oczywiście nie oznacza, że wszystkie do przodu szły).Nikogo nie interesowało co czuje. Miała siedzieć cicho, nie narzekać i robić swoje. Czasy się zminiły, niektórzy ludzie nie. Dla Pana Boga jestes zawsze ważna. Dla swojego dziecka jestes najlepszą mamą. A mąż powinien Cię uwelbiać. To on powinien za Tobą stac murem. Wiem, że niestety nie zawsze z tym mężem tak jest. Mój za mna nie stał jak teściowa stwierdziła , zę, w ciąży powinnam inaczej się ubierać i odżywiać to nie stanał w obronie, potem na ocenę, żę jestm chuda, więc muszę mieć chude mleko i dziecku nie smakuje to ją poparł nie mnie. Ech szkoda gadać. To może wynikać z wychowania jakie odebrał- wiesz jak teść nie bronił teściowej to potem jest po prostu kopiowanie zachowania.Jest szereg rzeczy , na które nie masz wpływu. Ale masz jedno życie i dlatego wymagaj nie tylko od siebie, ale też od innych. Pogadaj szczerze z mężem, albo napisz do niego list. Powiedz mu dlaczego masz spazmy na myśl o współzyciu. Jak on mógłby Ci pomóc w ich zwalczeniu. Jemu też sie należy wytłumaczenie dlaczego po 3 latach jest tak a nie inaczej......i to nie jest Twoja wina, nie daj sobie tego wmówić. Razem pracujecie na swoje szczeście. Spędzcie ze sobą chociaż parę godzin bez dziecka.
Dziękuję za kolejną bardzo wartościową rozmowę ❤
Dziekuje Wam bardzo Kobietki za te podcasty, tak jak to na koncu powiedzialyscie - brakuje tych tematow w przestrzeni katolickiej, szkoda, ze o wielu sprawach nie wiedzialam ptzed slubem, przed dziecmi, moze bylabym mniej "poturbowana"
Miło, że Panie zauważyły, że mężczyźni chcą adorować swoje kobiety. Generalnie jeżeli z Wami jesteśmy, to dlatego, że Was podziwiamy. I nawet jeżeli macie jakieś niedoskonałości, to podziwiamy Was z tymi wadami. Bo podziwiamy nie tyle Wasze ciała co Was w Waszych ciałach. A ciało jest super, bo można je pocałować, pomasować, polizać, ugryźć. W końcu można też wetknąć. Seks jest elementem uwielbienia Was. I nie ma większej nagrody dla nas, jeżeli w sypialni odlatujecie za sprawą naszych pieszczot. Wtedy tak naprawdę czujemy się męscy i spełnieni w związku. Bo nasza kobieta, którą kochamy jest szczęśliwa.
Co do nauki wstrzemięźliwości. Tego się nie da nauczyć. To jest fizjologia. Prostata napełnia się płynem i po kilku dniach zaczyna boleć. Ale to też psychika. Chcemy adorować i uwielbiać. Tego się nie wyćwiczy. Można rzucić seks, lub zobojętnieć.
Pozdrawiam i liczę na więcej. Potrzebujemy rozmów o seksie w Kościele. Za dużo małżeństw się rozpada.
Jak mężczyzna odkryje, że tylko zadowolona kobieta zapewnia dobry seks, to stara się by kobieta była zadowolona. Absurdalnie proste.
Piękna, wartościowa i potrzebna rozmowa. Dziękuję.
1. Tak
2. po 0.5 roku
3. Nie, dzieci
Ani razu nie poczułam wyrzutu oksytocyny do mojego dziecka. Ma już 4lata.
Moje 3 i mam to samo. Zastanawiam się co że mną jest nie tak. 😢
Dziękuję za odcinek! ❤
Dziękuję za te odcinki.❤
Przydałoby się zrobienie rozdziałów, bo przy tak długiej rozmowie, trudno później coś odnaleźć.
Rozdziały są w opisie :)
Ja to sobie uświadomiłam, że mąż powinien być najważniejszy dopiero po 3 dziecku, a właściwie na 100% przy 4. Aż mąż zwrócił na to uwagę, miło mi było. Dzięki takim osobom to sobie uświadomiłam. Mój mąż nic mi wcześniej nie mówił, że coś mu nie pasuje, że czuje się odtrącony. On milczał. Podziwiam męża Magdy, że miał odwagę upomnieć się o uczucie i zainteresowanie żony. Ale tu zagra albo nie zagra komunikacja, z resztą jak zwykle komunikacja. Z tą komunikacja jest tak jak z matematyką, jeśli nie zrozumiesz jakiegoś działu to będzie to wracać jak bumerang. Zazdroszczę tym, ktorzy trafili na ludzi, ktorzy pomogli im przygotowac się do malzenstwa. Ja i maz pochodzimy z katplickich domow, byla coniedzielna Msza Sw., kazde Swieto rowniez. Pomimo to, nikt nas nie nakierowal.Slyszalam tylko ze zycie na kocia lape jest niedobre. Ma kursie przedmalzenskim rowniez nic wartosciowego o npr sie nie dowiedzialam. Mowiono tylko o technice jego zadtosowania, a odnosze wrazenie ze sprawa uczuc i emocji jest tu wazniejsza, ze malzonkowie powinni byc w tym razem. Ale wszystko jest mozliwe z Bogiem, wszystko da sie naprawic, ulepszyc. Trzeba sie modlic i ufac Bogu.
nie lubimy prosić o coś co nam się należy... I można się obruszyć, ale należy. Wybieramy Was nie dlatego, że żona to upierze i ugotuje. Wybieramy, bo jesteście najpiękniejszymi kobietami na świecie i chcemy mieć w Was kochanki.
Przy okazji chcemy o Was dbać i dać Wam wszystko co najlepsze. Jedną z najlepszych rzeczy jaką możemy Wam dać to dzieci. Każdy mężczyzna chce by jego kobieta dojrzewała. Dzieci przynoszą dojrzałość i rozwój.
Ciarki ❤❤️🖤