Dawny klasztor Bernardynów w Tarnowie. Ocalić od zapomnienia.

Film przedstawia elektroniczną rekonstrukcję zabudowań dawnego klasztoru Bernardynów w Tarnowie. Praca nad projektem trwała trzy lata (2013-2016). W 2016 r. ukazało się drugie już wydanie publikacji pt: "Rekonstrukcja zabudowań dawnego klasztoru Bernardynów w Tarnowie" podsumowującą wyniki podjętych działań.
Klasztor i kościół Bernardynów w Tarnowie należał do grupy inkastelowanych klasztorów obronnych wzniesionych na ziemiach polskich w II poł. XV wieku. Fundatorem kompleksu był Jan Amor Tarnowski, ówczesny właściciel miasta. Realizacji dokonano w latach 1468-1499. Schyłek historycznej bryły kościoła i klasztoru nastąpił w latach 1823-25 w wyniku przebudowy obiektu sakralnego na cele świeckie - siedzibę Sądu Szlacheckiego.
Rekonstrukcję teoretyczną dawnego klasztoru Bernardynów w Tarnowie opracowano w oparciu o Kronikę bernardynów, najstarsze mapy miasta Tarnowa, plany rysunkowe założenia klasztoru Bernardynów, najnowsze odkrycia archeologiczne oraz wstępne badania historyczno-architektoniczne reliktów materialnych obecnie istniejących obiektów.
Rekonstrukcja obejmuje zabudowania całego dawnego kompleksu klasztornego oraz elementów obronnych.
Materiał uwzględnia również rekonstrukcję architektoniczną wnętrza dawnego kościoła pw. Matki Boskiej Śnieżnej. Nie obejmuje natomiast części przyziemia kościoła i klasztoru (krypt) przez wzgląd na brak wiarygodnych źródeł oraz materiału badawczego.
Podstawą służącą do elektronicznej rekonstrukcji był zachowany rysunkowy plan przebudowy klasztoru na seminarium duchowne autorstwa miejskiego inżyniera cyrkułowego Franciszka von Grottgera z 1794 roku.
Informacje o dekoracyjnym detalu architektonicznym są niezwykle skromne. Część informacji zawiera widoczne ślady historycznych przekształceń zapisanych w powłoce fizycznej oryginalnych gotyckich murów odsłoniętych w wyniku remontu budynku przeprowadzonego przez inżyniera Giżberta Studnickiego w 1942 roku.
Doświadczenia wyniesione z procesu rekonstruowania obiektu sakralnego pozwoliły na zestawienie pozyskanego materiału z obecnie istniejącą materią zabytkowego budynku w aglomeracji urbanistycznej współczesnego Tarnowa. Zestawienie to jest o tyle ciekawe, że przywołując wyobrażenie konkretnego, istniejącego przez ponad trzy stulecia obiektu, pozwala zbliżyć się do niegdyś istniejącej rzeczywistości.
Prezentowaną rekonstrukcję należy traktować jako pozycję wyjściową do rzetelnych badań naukowych. Obecnie trwają przygotowania szerszych badań interdyscyplinarnych.
Część materiałów archiwalnych wykorzystanych w filmie pochodzi z zasobów Archiwum Narodowego w Krakowie Oddział w Tarnowie.
Jako, że wyniki mojej kilkuletniej pracy udostępniam szerokiej publiczności bezinteresownie, pozwoliłem sobie jako rekompensatę poniesionego trudu umieścić na końcu materiału filmowego logo mojej firmy. Myślę, że zostanie to zrozumiane.
Materiał z przyjemnością dedykuję pasjonatom sztuki, kultury, a w szczególności miłośnikom zabytków miasta Tarnowa!!!