"Dzieci nie są dobrem narodowym" - niesamowicie celna uwaga. Odkąd zaczęłam wychodzić na spacery z niemowlakiem, zdziwiłam się, jak często ktoś zupełnie obcy go dotyka (jeśli nie uda mi się w porę zareagować), komentuje ubiór (bo on ma taką gołą szyję) albo udziela innych "cennych" rad. Przyznam szczerze, że był już taki czas, kiedy wyjście na spacer z dzieckiem wywoływało we mnie paraliżujący strach. Miałam wrażenie, że na każdym kroku ktoś próbuje zdemaskować mnie jako niekompetentnego rodzica. Szkoda, że ten materiał ma małe szanse trafić do grupy, która specjalizuje się w takich zachowaniach, czyli miłych starszych pań, które w dobrej wierze muszą mieć cały świat pod kontrolą 😉
Też to zauważyłem. Niekiedy trzeba się bronić. A jeśli chodzi o dotarcie, kto wie. Zawsze można próbować dotrzeć dalej. Zachęcam do polecania filmu dalej :)
Babcie chcą poczuć się potrzebne, a jak sobie wmówią, że mogą jakieś dziecko uratować to masz przerąbane. Czekając na pociąg widziałem jak mama rozmawiała przez smartfon i chwilę nie patrzyła w stronę dziecka, które było w wózku, a jakaś babcia podeszła na 2 metry od wózka i pokazywała palcem na dziecko i mówiła cicho "nie, nie, bo spadniesz, nie wolno, oj nie, nie", gdyby dziecko się wychyliło na centymetr to na pewno podbiegłaby i wepchnęła dzieciaka do wózka xD. Rozważnie jest uważać ustępując miejsca w komunikacji, ja zawsze po prostu wstaję z miejsca siedzącego jakbym miał wychodzić, nie interesując się czy babcia sobie usiądzie czy nie. Taka jedna dziewczyna zapytała czy babcia chce usiąść, a babcia "nie nie, ja postoję, no siadaj .. bla.. bla.." Po minie tej dziewczyny widać było, że zorientowała się w jaką minę wpadła. Babcia zablokowała jej wyjście rękami i zaczęła gadać, całkowicie zapominając co to jest przestrzeń osobista. Dziewczynę w ogóle nie obchodziło co babcia mówi i wykręcało ją w drugą stronę od smrodu. Jeśli babcia na coś chorowała to wszystkim podzieliła się z uprzejmą dziewczyną, która tylko chciała być miła i ustąpić miejsca starszej kobiecie xD
@@Sh4dowDan Nie widzę niczego złego w tym, że ktoś chce być potrzebny albo że chce być wysłuchany. Mój komentarz absolutnie nie ma być nagonką na osoby starsze. Przekraczać czyjeś granice mogą zarówno osoby młodsze, jak i starsze, tyle że robią to w odmienny sposób. Natomiast podejście do wychowywania dzieci tak radykalnie się zmieniło od czasów naszych dziadków, że rady tego pokolenia najczęściej (nie twierdzę, że zawsze) po prostu nie pomagają. Z kolei rady nieproszone, udzielane przez obce osoby w przestrzeni publicznej nie pomagają nigdy.
Mimo że mam już blisko 30 lat, to kusze podziękować za zwrócenie uwagi na kwestie dzieci. Po dziś dzień przeszywają mnie ciarki, na wspomnienie wylewnych powitań osób które o ile może nawet kojarzyłem. To z całą pewnością nie miałem ochoty być przez nie dotykany. Często ludzie mają skłonność do zapominania że dzieci są podmiotem, a nie przedmiotem w relacji.
Zabrakło mi jeszcze jednego punktu- niepełnosprawni. Traktowanie np wózka czy chodzika jako "podpórki" (a myślę, że jest to bardziej intymna rzecz niż wymieniony w filmie telefon), rzucanie się z pomocą bez wyraźnej prośby ze strony osoby, której chcemy pomóc - wielu niepełnosprawnych ma swoje sposoby na wykonanie różnych czynności. Czasem radzą sobie w sposób nieoczywisty i często chcąc pomóc nie wiedząc czy i jak bardziej zaszkodzimy niż pomożemy. :)
Jak byłam w ciąży, to faktycznie zdarzało się, że ktoś bez pytania dotknął mojego brzucha. I chociaż były to wyłacznie kobiety z mojego najbliższego otoczenia, to i tak czułam się bardzo niekomfortowo. Wyobraź sobie sytuację, w której tyjesz w kilka miesięcy kilkanaście kilo, czujesz się z tym niekoniecznie wspaniale, a ktoś dotyka Twojego brzucha - "bo taki już duży". No nie polecam ;)
Nie przesadzę jeśli powiem, że mam traumę z dzieciństwa związaną z dotykaniem przez obcych. Głaskanie, dotykanie twarzy, obejmowanie... Myślę że miało to wpływ na rozwinięcie fobii społecznej, z którą walczyłem w dorosłym życiu i w sumie to walczę dalej każdego dnia, tylko nie jest to już tak wyczerpujące. Do tego jak ktoś nie dosłyszy, to moje imię mógł pomylić z żeńskim, więc obce baby oprócz dotykania zwracały się do mnie jak do dziewczynki. Mocno nadszarpnęło to moją samoocenę. Zostawcie dzieci w spokoju, proszę.
Dotykanie brzucha ciężarnej - "nie zakładam, że taka chęć może pojawić się w dalszych relacjach" - no to polecam pojeździć np. komunikacją miejską. Kobiety w widocznej ciąży to pewny "łup" dla większości starszych pań, które zupełnie nie są świadome przekraczania granicy. To samo przypadkowe sąsiadki, a nawet anonimowe babcie spotkane w sklepie czy na spacerze. Powstały nawet koszulki dla przyszłych mam z rozmaitymi napisami, np: "nie dotykaj, dziecko śpi" itp.
Ja mam jeszcze problem z rozmową z kimś zbyt blisko stojącym, a nie mam wady wzroku. Znam osoby, które jak rozmawiają z kimś, stoją tak blisko, że aż oczy bolą. I co się odsunę, to ona się przysuwa, bo ma taki styl rozmowy. Okropne🙈
5:25 Wydaje mi się że tutaj większy problem istnieje po drugiej stronie. Często właściciele psów nie panują nad swoimi pupilami albo nie widzą problemu jak ich pies podbiega do kogoś i go obwąchuje, dotyka mokrym nosem, ociera się albo podbiega do innego psa, którego właściciel może sobie tego nie życzyć.
Mnie bardzo często się zdarza że psy po prostu na mnie skaczą... to kłopotliwe gdy pies brudnymi łapami dotknie jasnych spodni czy spódnicy i trzeba tak chodzić przez resztę dnia, bo nie ma możliwości się przebrać.
O tak! To straszne... Od dziecka boję się psów i nie umiem nic na to poradzić. W większości sytuacji, gdy właściciel psa, który na mnie skacze to zauważa, mówi tylko: "spokojnie, nic Ci nie zrobi" i uważa sprawę za rozwiązaną..
bardzo dziwne, psy powinny byc na smyczy praktycznie zawsze. w mieście i lesie wymaga tego prawo i rozsądek. w praktyce wygląda to tak że ja swojego dużego psa pilnuję, a inni to olewają, jakies małe nieogarnięte kompletnie kundelki podbiegają do nas, mój pies nie ma gdzie uciec na smyczy. zwracanie uwagi kompletnie nie pomaga. mój pies z racji tego że jest duży samą chęcia zabawy wystrasza takie małe pimpki. swojego psa spuszczam tylko podczas zabawy na łące
Dobrze, że zaznaczył Pan iż ludzie, którzy tak się zachowują raczej nie mają złych intencji. Być może jest to poniekąd dziwnie rozumiana "grzeczność"; "skomplementuję kogoś ubierając jego płaszcz". Z dziećmi i psami jest podobnie. Niesamowite, 70 lat po wielkiej rewolucji społecznej, jaka się wydarzyła w latach 40, wciąż powielamy te wiejskie, chłopskie obyczaje (90 % obecnego społeczeństwa polskiego ma korzenie agrarne). Potrzeba jeszcze z dwóch pokoleń do wyplenienia tych zachowań, które były zasadne, gdy wszyscy żyliśmy w jednym gumnie.
Hej, oglądając Twój materiał przypomniałam sobie czasy sprzed dwudziestu kilku lat, kiedy to jako narzeczona, a później już młoda mężatka jeździłam z mężem do jego rodziny, w której było kilkoro małych dzieci. Ja wtedy bardzo lubiłam nosić bransoletki i naszyjniki, a także buty na wysokim obcasie. Jadąc w odwiedziny do rodziny, chciałam ładnie, elegancko wyglądać. Niestety, zawsze powtarzał się ten sam koszmar. Dzieci momentalnie rozbierały mnie z moich bransoletek i naszyjników, bo musiały sobie poprzymierzać, a po chwili już chodziły w moich butach na obcasie. Oczywiście truchlałam ze strachu, po pierwsze, że sobie nogi połamią, a po drugie, że moje buty za chwilę będą do wyrzucenia - porysowane i z połamanymi obcasami. I oczywiście nie miałam o to pretensji do małych dzieci, ale do ich rodziców, którzy nie reagowali, a ja, jako nowa w tej rodzinie nie chciałam wyjść na gbura i zgadzałam się na te "zabawy" robiąc dobrą minę do złej gry. Pozdrawiam:)
Sytuacja nr1. Pamiętam ,kiedy byłam na spacerze z moim 3 -miesięcznym synkiem . Spotkałam koleżankę (nie jakąś bliską ,znamy się z pracy) ,która zajrzała do wózka (synek wtedy spał) i powiedziała :"Ojej ,jaki śliczny dzidziuś ,ale smoczka mu nie dawajcie bo to niezdrowo" i nieproszona wyciągnęła smoczek z buzi dziecka . Oczywiście synek od razu otworzył oczy i zaczął płakać . Myślę ,że gdyby wzrok mógł zabijać ta pani byłaby kupką popiołu. Sytuacja nr.2 Moja ciocia (mająca już swoje lata) ma bardzo irytującą manierę . Mianowicie ,kiedy zobaczy np. że zawinął ci się kołnierzy to nie powie ci o tym tylko podchodzi i bez słowa zaczyna gmerać ci przy szyi. To jest naprawdę wkurzające i nie ma znaczenia czy "obiekt" jej troski ma 5,15 czy 45 lat . Zdarza się to nawet na ulicy czy w sklepie. Strach pomyśleć co by było gdyby ktoś miał niezasunięty rozporek.
Od kiedy sięgam pamięcią mam problem z ludźmi, którzy narzucają się z pomocą. Nawet nie chęcią pomocy, ale z pomocą, co z jednej strony staram się rozumieć, przecież chcą mnie wesprzeć, ale z drugiej strony, jako introwertykowi trudno jest mi dzielić się czasem i przestrzenią, które czasem rezerwuję sobie jako mentalny odpoczynek od tłumów. Poza tym często ludzie pomagający nie znają się na rzeczy, nie znają dokładnego celu, czy optymalnych metod mojej pracy, co w efekcie zamiast mnie odciążyć, to jeszcze przysparza mi wysiłków...
W kwestii psów pracujących dodam, że nie tylko nie wolno ich dotykać, ale też w żaden inny sposób nie wolno ich rozpraszać! Robiąc to, możemy narażać zdrowie ich przewodników! A jako opiekunka psa po przejściach dodatkowo poleciła bym zastosować tą samą metodę do wszystkich psów, a co ważniejsze, uczyć ostrożności swoje dzieci. Pytanie czy można pogłaskać jest super, biegnięcie z wyciągniętymi rękami czy gwizdanie ni cmokanie na inne psy naprawdę sobie darujmy.
Psom po przejściach albo "niedotykalskim" można przywiązać żółtą wstążkę do obroży. To zwyczaj nowy, ale coraz powszechniejszy, i wg mnie dobry. Jasny sygnał, nawet pytać nie trzeba, czy można pogłaskać tego akurat psa, skoro ma wstążkę, to nie i już. Mój akurat, mimo że "schroniskowy", jest na drugim biegunie, przy odrobinie zachęty wita obcego jak starego znajomego, wylewnie, aż do lizania po twarzy...
@@annawasowicz1443 stara szkoła w której ja zostałam wychowana jest zdecydowanie lepsza i bezpieczniejsza dla wszystkich - Nie dotykaj obcego psa! Proste. Nigdy nie wiadomo jak pies zareaguje. Czasem nawet właściciel jest zaskoczony zachowaniem swojego pupila i warto być ostrożnym.
@@Ninetta1307 Warto być ostrożnym, ale czasami można skorzystać z życia, zwłaszcza jak uszczęśliwia to i psa, i głaszczącego, i właściciela, a sytuacja jest jasna i jednoznaczna. Nie żyjemy w próżni...
@@annawasowicz1443 niestety, znają to tylko ludzie zainteresowani którzy wiedzą, że psa nie należy dotykać...mój pies wygląda jak duża maskotka i jest to niemal niemożliwe żeby doprosić się zaprzestania cmokania i dotykania. wspinam się na szczyty swojej asertywności mówiąc proszę nie dotykać, bez tłumaczenia się (wszak nie muszę) a w 50% przypadków zostaję ofukana, a przecież to granice moje i psa zostały przekroczone. nie wspomnę ile dostałam już wykładów że pies musi "się socjalizować" z przypadkowymi ludźmi i psami. mam psa trudnego do wychowania, energicznego i silnego i zakładam że to behawioryści wiedzą jak go prowadzić (i przynosi to efekty) a nie przypadkowi ludzie
Fajny odcinek. Niestety niektórzy nie potrafią szanować czyś granic, macają dzieci, brzuchy, pieski itd. Jest to bardzo krępujące, sama pamiętam taką sytuację i mam uraz do dziś mimi, że była to ciocia ale podnoszenie mi koszulki i na siłę oglądanie mojego brzucha było okropne b
Dobrze nagrane "trudne sprawy" :) Ja mam tendencje do głaskania psów, ale tylko tych, które podbiegną. Wtedy ktoś krzyczy - chodz tu, już! A ja - tylko się przywita :)
Popracuj nad kadrami. Opowiadając dużo się ruszasz, gestykulujesz. W większości gestykulujesz poza kadrem, dlonie widać tylko czasami. To źle wygląda. Stań troszkę dalej lub bliżej, będzie stabilniej. Masz tam scenę z kotem. Jest ok. Ruszasz się, gestykulujesz ale to nie przeszkadza, bo widzimy twoje gesty. Pozostałe kadry troszkę sprawiają wrażenie jakbyś nie miał kontroli. Dużo się ruszasz na boki ale czemu nie wiadomo, coś gestykulujesz ale nie widzimy co. A merytorycznie oczywiście jak zawsze, super.
W kwestii dotykania (niezależnie od tego czy chodzi o ubranie, brzuch ciążowy czy jakąkolwiek inną część ciała), staram się kierować zasadą: nie musisz - nie dotykaj. Jakby się dobrze zastanowić to we wszelkich relacjach nierodzinnych, dotykanie kogoś jest gestem kompletnie zbędnym, za wyjątkiem podania dłoni na przywitanie oczywiście. Natomiast jeśli zależy nam na okazaniu współczucia, empatii lub skruchy, to rozmowa w zupełności wystarczy. Naprawdę nie trzeba nikogo poklepywać po ramieniu, ściskać "na misia" czy trzymać czule za rączkę.
Co do dzieci, uważam że okropne jest zmuszanie ich "daj wujkowi buziaka, daj cioci, daj dziadziowi, babci i wszystkim musi porozdawać buziaki, czy ma na to ochotę czy nie. Owszem można wymagać nawyku przywitania, ale nie musi nim być buziak. To zakrawa przecież o przemoc. Druga sprawa - przeczytałam kiedyś historię kobiety, która widząc głaskanie jej dziecka w autobusie przez jakąś kobietę, zaczęła głaskać i ją wywołując tym niezłe zdziwienie. Powiedziała, że nie spodziewała się takiego zdziwienia, bo myślała, że ta lubi, gdy ktoś obcy mizia ją po twarzy, skoro innym robi tak samo :)
Nie dotykanie sprzętów osobistego użytku osób z niepełnosprawnością np. wózka, kuli itp. bez wyraźnego pozwolenia - to tak dla przypomnienia bo chyba był już odcinek w tym temacie :)
Bardzo dziękuję za to nagranie . Kiedyś po prostu wybuchłam kiedy leżąc sobie na plaży kolega podszedł i położył ręce na moim brzuchu, a reszta była zszokowana że ja zrobiłam awanturę (po prostu się wystraszyłam i zaczęłam piszczeć). Wtedy większą część czasu spędziłam sama nad basenem z książką . Dziękuję ogromnie za to nagranie.
Dzień dobry. Z wielką uwagą i przyjemnością śledzę Pański kanał, od dłuższego już czasu. Każdy odcinek zawiera niezwykle cenne i trafne uwagi,które pomagają stawić czoła różnym dylematom w kontaktach z innymi. Bardzo się cieszę, że tym razem podjął Pan tematykę naruszania cudzych i naszych własnych granic. To bardzo ważny temat, z którym przy innej okazji zetknęłam się już wcześniej. Wtedy po raz pierwszy zdałam sobie sprawę z tego, jak często ludzie - świadomie bądź nie - naruszają nasze granice. Jestem osobą, która ma bardzo szczelną przestrzeń intymną, do której dopuszczam tylko osoby upoważnione. Niesamowicie irytuje mnie, gdy ledwo co poznani ludzie zadają mi niedyskretne, wścibskie pytania, gdy ktoś dotyka, bierze do ręki moje rzeczy, lub też gdy ktoś kompletnie obcy dotyka mojego ramienia. Nie cierpię też wsuwania ręki pod łokieć, by spacerować w ten sposób. Dla mnie powyższe zachowania to perfidne przekraczanie granic i brak wyczucia. Nigdy żadna z tych osób nie zapytała, czy może sobie na podobną poufałość pozwolić. Dobrze, że zanikł zwyczaj wylewnego, i dość przedmiotowego powitania dzieci przez członków rodzin. To naruszenie sfery intymnej dziecka i kolejny, jaskrawy przykład braku elementarnego wyczucia. Myślę,że przykładów naruszania granic można znaleźć o wiele więcej. Bardzo dziękuję za ten odcinek.
Oto spowiedź z rzeczy z których się wstydzę że robilem: Podkradanie frytek, Dotykanie kogoś twarzy/ramienia , zapewne telefonu też. Ciesze się, że już tego nie robię :)
Dziękuję, że powiedział Pan o zwierzętach. Mój pies wygląda jak uroczy duży pluszak i bardzo często ludzie (szczególnie młode dziewczyny) przywołują go cmokaniem i wyciągają ręce do głaskania, kiedy przechodzi obok. Czasem żałuję, że mój pies jest łagodny i nie odwarkuje na takie zaczepki.
Dokładnie! Zaczelamt moją adoptowaną sukę ubierać w czarne szelki, bo różowych była ciągle nachalnie zaczepiana, przez co praca nad strachem przed machającymi rękami ludźmi szła na marne...
Ludzie dalej będą to robić. Jak ktoś nieznajomy podchodzi to mów "Proszę go nie dotykać! On ma (pchły, kleszcze)!" albo "Proszę go nie dotykać! On jest chory i może zarazić.". Możesz dodać, że zbierasz na leczenie to jeszcze wpadnie grosza na karmę xD Ewentualnie jakiś łagodniejszy tekst "Proszę go nie dotykać! Ma na sierści proszek na (pchły, kleszcze).".
@@Sh4dowDan, radzę sobie bez straszenia ludzi pasożytami czy chorobą psa. Zwyczajnie proszę, żeby nie wołać czy nie dotykać psa. Zwykle pomaga. Swoją drogą, dziwię się ludziom, że nie obawiają się wyciągać ręce do obcego psa.
mam dokładnie ten sam problem, jak psica dorosła wygląda trochę groźniej, waży tylko 20kg ale jest silna. ludzie cmokają do niej, my próbujemy wytrenować ignorowanie ludzi...a więc cmokają a potem dziwią się że pies w końcu zachęcony podchodzi, ekscytuje się, liże, skacze, a ja na drugim końcu smyczy się z nim szamoczę. naprawdę, to widać że niełatwo mi to przychodzi zwłaszcza jak jest brzydka pogoda lub niosę coś oprócz trzymania smyczy. no a ludzie zdziwieni, że zostają pobrudzeni przez psa...przed posiadaniem psa nigdy nie cmokałam na obce psy, nie rozumiem skąd ten zwyczaj? pies ładny czy nie, to nie pluszak...
15 lat swojego małżeństwa prosiłem moją żonkę by nie otwierała poczty adresowanej do mnie... Od ok.siedmiu lat mam z tym spokój...zrozumiala gdy rzeczowo wytlumaczylem...no i czas zrobił swoje... Podjadanie ,,frytek,, do dziś nie jest czymś co lubię ale .... już mi sie nie chce tlumaczyć... biorę dodatkową porcję,stawiam po środku stołu i mam spokój...
@@LukaszKielban tak... bardzo często wydaje nam się że coś możemy i że to jest normalne... co do frytek juz tak zostanie...bo co ważne....czasem trza przymknąć oko lub poszukać innego wyjscia.... Pozdrawiam serdecznie i dziękuje za chęci, możliwości i wiedzę...
Mnie to bardzo denerwuje, szczególnie buty. Jakoś tak mam jak widzę że ktoś zakłada moje buty. Nawet w sklepie mam problem przymierzać buty wiedząc że przedemną były dziesiątki innych osób
Ja jak widzę gdy ktoś sobie "dotyka i głaszcze" brzuch ciążowy bez pytania to szlag mnie trafia.pośrednio może przyczyniać się do skurczy macicy co może powodować szybszy poród, lub w bardzo delikatnych przypadkach poronienie. Brzuch ciążowy nie służy do głaskania. Sama obawiam się że moja dalsza rodzina czy rodzina mojego partnera będzie mnie głaskać bez mojej zgody. I u mnie pewnie by się to skończyło ostrym upomnieniem, jednak wiele pań milczy, co jest bardzo przykre, bo nikt nie lubi dotykania bez zgody.
Przekonuje się ostatnio jakim jest problemem dotykanie dzieci przez starsze Panie kiedy spaceruje z córką a ciężko mi zabronić bo to miła starsza sąsiadka. Bardzo dobry materiał.
Może wypowiem się wbrew większości, ale dużo zależy od kontekstu kulturowego. My, Polacy, wzorem Zachodu i Północy, od kilku lat dążymy do coraz mniejszej ilości dotyku w mowie ciała. (Bliski) Wschód i Południe, kiedyś nam zdecydowanie bliższe, są coraz bardziej odległe. Tylko czemu ta sakralizacja coraz to nowych obszarów ciała ma służyć? Chyba tylko doprowadza do ciężkich szoków psychicznych, kiedy a nuż się te obszary muśnie, lub sprawia, że źle odczytujemy innych, na przykład kiedy Włoszka chwyci nas podczas rozmowy za kolano, a na wakacjach w Turcji zobaczymy dwóch żandarmów idących podczas patrolu pod rękę.
Dziękuję za zwrócenie uwagi na kwestie zwierząt. Ostatnio zauważyłam, że zapytanie, czy można pogłaskać stała się formalnością i wielkim zaskoczeniem jest, kiedy odpowiedź to "nie". Ja po prostu nie dotykam obcych zwierząt, nawet o to nie pytam, chyba, że sytuacja ewidentnie temu sprzyja (jestem u kogoś i zwierzę do mnie podchodzi i domaga się głaskania, jestem na psim wybiegu i jest podobna sytuacja). Osobiście życzyłbym sobie, żeby co do zasady powstrzymać się od dotykania nie swoich zwierząt.
bardzo dobry komentarz, zgadzam się. najbardziej kuriozalne sa sytuacje gdy dziecko pyta czy moze pogłaskać (widze że dzieci maja teraz to wykute na blache, może rodzina uczy, może bajki albo szkoła, ale to bardzo dobrze) a rodzic mówi za mnie że tak xD albo po prostu, rodzic zaczyna głaskać, tak jakby to pytanie miało dotyczyć tylko bezpieczeństwa dziecka. często czuję się jak ciężarek przyczepiony do drugiego końca psa, nikt o nic nie pyta, ciumkają, głaszczą, podchodza z innymi psami celowo....dziwne to i jeszcze mnie deperwuje, pewnie za jakis czas się przyzwyczaję
Było mi bardzo przykro jak pracownica socjalna dotknęła mojej dłoni, z chęcią przyjrzenia się paznokciom. Urzędniczka zapytała czy byłam "zrobić te paznokcie". Pamiętam też kiedyś za ramię mnie dotknęła też to było przekroczenie granic. Co do dzieci to faktycznie cenna uwaga że czasem ludziom ciężko o uszanowanie granic, co jest ważne bo to młode osoby sie uczą.
Łukaszu, to ostatnie zdanie mnie zaciekawiło: "natręt mógłby poczuć się usatysfakcjonowany". Z powodu że ktoś na niego podniósł głos, w sensie że ma satysfakcje że skutecznie kogoś sprowokował do nakrzyczenia na siebie? Ale dlaczego miałby poczuć się lepiej zostając "okrzyczany"? Aby wzbudzić w rozmówcy poczucie winy, czy to nie o to tu chodzi?
Noszę okulary i wiele razy zdarzyło mi się, że ktoś je przymierzał bez pytania gdy na chwilę odłożyłam je obok. W podstawówce niektórzy zgarniali je prosto z nosa i sprawdzali jak w nich wyglądają.
Jak delikatnie poprosić wylewną w uczuciach ciocię by przy każdym spotkaniu nie obcałowywała mojej córki 🤦 To ogromny problem, ludzie uważają, że dzieci nie mają prawa do intymnej strefy i całowanie ich czy przytulanie przez obce osoby to coś normalnego.
To jest problem, tym większy, że nawet po kulturalnej prośbie, taka osoba z bliskiej rodziny może szybko "zapomnieć". Oczywiście nie chcemy przesadzać z reakcją i psuć relacji, ale myślę, że trzeba stanowczo przypominać o swojej prośbie za każdym razem i tłumaczyć, że to dla nas ważne.
Kiedyś dziecko wychowywała prawie cała wioska (nie w sensie dosłownym), ale wychowywało się wśród babć, cioć, wujków, przyjaciół i innej dalszej rodziny i siłą rzeczy było dotykane przez wiele osób. Ja pól dzieciństwa spędziłam na kolanach u mojej kochanej Babci [*] i były to najlepsze lata mojego życia. Nie czułam się jakimś "przedmiotem". W moim domu czułość i przytulanie (nie tylko przez rodziców), było czymś normalnym i naturalnym. Nie widzę nic złego w dawaniu całusa dziecku/ lub przez dziecko np.ukochanej cioci czy wujkowi (bo rodzice sa jakby poza kryterium). Co do dotykania (delikatnego), brzucha kobiety w ciąży to też nie wiem tak naprawdę o co to larum. Przecież nikt nie wali ani nie kopie w ten brzuch. Ma to dla mnie taki symboliczny i dość uroczy wydzwięk. W społecznościach plemiennych funkcjonuje to chyba normalniej. Niedługo to już w ogóle nie będzie można się dotykać i pewnie będzie to wówczas normalne. Trochę nie nadążam za tym światem...
Jak radzić sobie w sytuacjach w których osoba wyżej w hierarchii jak np nauczyciel narusza twoją strefę komfortu? Boję się że jeśli poproszę o więcej przestrzeni zostanę uznana za histeryczkę lub wyśmiana:/
Pytanie jeszcze co w przypadku kiedy idąc przez miasto podbiegnie do nas cudzy pies domagając się głaskania którego właściciel akurat spuścił ze smyczy. 🤔
Problem w tym że na niektóre psy mam uczulenie i takie pogłaskanie może skończyć się później katarem i kichaniem, co w obecnej dobie może ściągnąć na mnie uwagę której nie specjalnie bym sobie życzył ;)
Ja nie lubię, gdy ktoś bez pytania dotyka włosów i chce je poprawiać. Ostatnio przyniosłam sobie książkę do poczytania i koleżanka bez pytania ja wzięła i zaczęła czytać - również czułam się z tym niekomfortowo.
Szkoda, że co do zwierząt nie wspomniał Pan jednym słowem o drugiej stronie - ja nie dotykam czyichś zwierząt, tym bardziej obcych ludzi. Ale ile set już razy dotykały mnie obce psy puszczane wolno w środku miasta to jest nie do opisania. Jeszcze daj, jak tylko lekko się otrze, ale już nie raz i nie dziesięć te psy albo wręcz gryzły mi nogawki, albo skakały na mnie. Oczywiście, że nie oskarżam tych zwierząt, ale jeśli jest to twoja "własność", to zrób tak, żeby ona mnie nie dotykała.
Jeśli chodzi o zacieśnianie relacji, to kobiety bardzo często robią tak zwane "shit testy". Polega to na tym że sprawdzają faceta czy ten np. przy próbie dotknięcia, złapania za rękę czy za kolano odpychają go celowo, mimo że chcą żeby to zrobił. A robią to żeby sprawdzić czy facet jest zdecydowany i pewny siebie czy nie. Jeśli po udawanym odrzuceniu zalotów facet nie podejmie kolejnej próby kontaktu to najprawdopodobniej wyląduje w szufladce "tylko kolega". Oczywiście trzeba wyczuć kiedy kobieta robi shit test a kiedy naprawdę nie ma ochoty na kontakt fizyczny.
Dlatego w takich sytuacjach trzeba cały czas obserwować reakcję i w razie czego się wycofać, a nie iść jak taran do przodu, bo ktoś kiedyś powiedział, że "jak kobieta mówi ''nie', znaczy to 'tak' ".
@@LukaszKielban Tak jak wspomniałem, trzeba obserwować. Ale jednocześnie nie zrażać się pierwszym odrzuceniem które może być testowe. Nie nawołuje oczywiście do przekraczania granic.
Co zrobić gdy ktoś nie lubi, nie życzy sobie, żeby go witać uściskami, ani nawet uściskiem dłoni. Jak można "uprzejmie" wyznaczyć granicę przy ludziach, żeby nie poczuli się nikomforowo? Dotyczy to kobiety/dziewczyny
Wyciągnięcie daleko dłoni do uścisku będzie zapobiegało przytuleniu. Nie trzeba też witać się uściskiem dłoni, ale już odmowa uścisku wyciągniętej do nas dłoni, to raczej nieprzyjemny gest. Niestety trudno z tego wybrnąć.
Z randkami to jest największy problem, bo w sumie może nie być dobrego wyjścia, (np. dla mnie, osoby, która kiepsko odczytuje cudze emocje, dopóty nie zostaną wypowiedziane), bo z drugiej strony mężczyzna pytający bardzo możliwe, że zostanie uznany za osobę niezdecydowaną, czy niemęską, przez partnerkę, a to oznaczałoby, raczej koniec relacji.
Nie mogę się wypowiadać w imieniu wszystkich kobiet, ale odwołując się do własnej postawy i spojrzenia na ten temat znajomych mi kobiet, powiedziałabym, że pytanie jest zawsze świetnym pomysłem. Zadanie pytania nie sprawia, że mężczyzna wydaje się niezdecydowany, robi raczej wrażenie osoby, która nie boi się rozmawiać o uczuciach czy intymności, a jednocześnie szanuje uczucia i intymność partnerki. Taki mężczyzna nie wydaje się niemęski, tylko dojrzały.
Pytanie nie jest niemęskie, a pokazuje, że szanujesz zdanie i granice swojej wybranki. To podstawa do budowania dobrego związku, mądra kobieta to doceni :)
Mam wrażenie, że przedstawia Pan asertywność jako postawę stojącą nieco w kontrze wobec kultury? A przecież - w każdym razie według mojej wiedzy - one pięknie się uzupełniają, a i asertywność nie ma nic wspólnego z agresją... A przynajmniej - taka ona (asertywność :-) jest według państwa Fijewskich, od których się o niej uczyłam... A tak czy inaczej dziękuję za ciekawy odcinek :-) Co do moich doświadczeń w temacie dotykania - lata minęły, a mnie do dziś nieprzyjemnie robi się na wspomnienie zachowania ledwo poznanej znajomej mojej znajomej (spotkałyśmy się we trzy) która chwyciła i pociągnęła małą sakiewkę, którą nosiłam na szyi (miałam w niej moje najulubieńsze pamiątki), pytając: "A co ty tam masz?!". Niestety, nie dałam jej wtedy po łapach ;-) (tak, wiem nie byłoby to chyba zachowanie godne damy ;-). Ale, właśnie - jak powinna znaleźć się dama w takiej sytuacji?
Najczesciej takie sytuacje jak ukazane na filmie mam przy bliskich osobach ktore znam wiec nic z tych rzeczy nie bylo by problebem hm chyba mam taki tryb zycia ze juz malo spotykam nowych ludzi, a juz na bank przy mniej znanych nie mam okazji przebywac u kogos w domu a co do brzucha ciezarnej az mnie zdziwilo ze ludzie moga chciec dotykac kobiete w ciazy tak odruchowo. Z tym przymierzaniem czyjegos plaszcza to sie usmialem troche taka cecha bardziej kobiet moim zdaniem.
No dobrze, nie powinno się dotykać brzucha matki, która jest w ciąży bo to przekroczenie granicy. A nietaktem będzie poklepanie po penisie ojca dziecka w pochwale za dobrze wykonaną pracę?
Ja od razu zauważam jak ktoś.. chcąc czy niechcąc dotknie mnie. Np często się zdarzajaca sytuacja, pamiętam z3 szkoły ... chłopaki wiedząc na ławce dotykają się kolanami, lydkami. Lub podczas rozmowy przypadkowe dotknięcie przedramie - przedramie i te nieprzyjemne uczucie czyichś włosów. Wtedy odruchowo cofam rękę. Mowa tu o sytuacja hetero i chłopak- chłopak. I czy wtedy właśnie należy się wycofać? Odsunąć dłoń, czy nie pokazywać swojej ustepliwosci i być świadomym swojej seksualność w trwaniu dotyku? Wydaje mi się odruch cofnięcia jest naturalny dla osoby hetero, jeśli chodzi o tą samą płeć.
impreza będzie przebiegać w salonie... ten prosty trick sprawia że mówimy gościom by nie chodzili do innych pokojów, zamiast mówić bezpośrednio by nie wchodzili do tamtego pokoju, tym samym kusząc gości ciekawością a dla czego nie? To też jest intymna sfera, której nie chcemy by nie powołani jej nie przekraczali. Lepiej za wczasy poinformować nie bezpośrednio osobę o czymś czego nie lubimy, tak by sama nie była zainteresowana a dla czego? Nie powiem "Nie zaglądaj do tej szafki" bo to tylko skusi daną osobę myślą, a dla czego nie? lepiej użyć zdania usiądźmy przy stole dając wyraźnie znać gościom że nie chcemy by się pałętali po pokoju.
Co do psów, to mam inny aspekt, spopularyzowało się wychodzenie z psem bez kagańca. Właściciele się może nie boją, ale ja nie czuję się dobrze kiedy pies bez kagańca mnie obwąchuje. Są tu jakieś prawidła społeczne?
Pies może chodzić bez kagańca, ale nie ma prawa Cię obwąchiwać! To jest obowiązek właściciela, żeby zapewnić odpowiednią przestrzeń dla pupila. Jako psiara polecam powiedzieć właścicielowi, żeby zabrał/odwołał psa od Pana, Pan nie musi mieć ochoty się z nim "witać".
No właśnie głaskanie czyjegoś psa na ulicy... Ludzie wiem fajny pluszak, ale jakby nie patrzeć to 44 kilogramowy pies który różnie reaguje na obcych. Tak ma kaganiec ale to nie oznacza ze wtedy jest niegroźną maskotką do głaskania. Jak chodzi o podobne traktowanie dzieci, to mam nadzieje ze to rzadko się zdarza.
ludzie niestety nie myślą, że ciężko jest takiego psa utrzymać jak zacznie skakać. mają pretensję do mnie jako właściciela, że nie potrafię utrzymać psa i on na nich sie wspina, doświadczyłam tez komentarzy w stylu "po co ci taki pies" "trzeba było kupić sobie ratlerka". nie widzą winy w sobie, że ciumkają, gwiżdża i zachęcają psa. co wg nich po takim budowaniu ekscytacji powinien zrobić pies? uścisnąć im dłoń ? rozwiązałam sytuacje pójściem na siłownię (juz utrzymuję psa w 99% sytuacji) i omijaniem ludzi, nawet jak zagadują do mnie albo do psa. ogólnie stałam sie bardziej asertywna, niestety pewnie dla niektórych gburowata
[w przypadku ubrań] "nawet nie pytaj o zgodę"!? Kobiety mają trochę chyba inne spojrzenie na ten temat. 🤣 'Ale masz super sweter! Co to za materiał? Mogę pomacać?' 😁
@@LukaszKielban być może ale jako bywalczyni głównie damskich środowisk mam wrażenie że kobiety bardziej swobodnie, przynajmniej w swoim gronie, traktują w ogóle kwestie dotyku. Oczywiście któraś może się nie zgodzić na pomacanie ubrania ale nie uważam żeby zapytanie było jakoś bardzo niestosowne. 🙄
Nie zgodzę się, może Pani ma takie odczucia, ale na nie dotykam cudzych rzeczy bez pytania. Swoją drogą czy nie jest tak, że właśnie osoby, które myślą, że np. kobiety mają inne podejście łamią zasady przedstawione w filmie.
To będzie pewnie demagogia z mojej strony, ale moim zdaniem gentleman powinien napisać spis treści swojego filmu. Chętnie bym się dowiedział jaka jest treść, a niekoniecznie mam czas oglądać od razu całość.
To żadna demagogia. Polecam po prostu znaleźć wolną chwilę i na spokojnie obejrzeć sobie cały materiał. W końcu nie trwa tak długo. Robienie czegoś na szybko, przy braku czasu prowadzi wprost ku bylejakości.
![[UA] NAVI проти G2 Esports | Blast Premier Fall Final](http://i.ytimg.com/vi/QWlIm4FGESQ/mqdefault.jpg)
"Dzieci nie są dobrem narodowym" - niesamowicie celna uwaga. Odkąd zaczęłam wychodzić na spacery z niemowlakiem, zdziwiłam się, jak często ktoś zupełnie obcy go dotyka (jeśli nie uda mi się w porę zareagować), komentuje ubiór (bo on ma taką gołą szyję) albo udziela innych "cennych" rad. Przyznam szczerze, że był już taki czas, kiedy wyjście na spacer z dzieckiem wywoływało we mnie paraliżujący strach. Miałam wrażenie, że na każdym kroku ktoś próbuje zdemaskować mnie jako niekompetentnego rodzica. Szkoda, że ten materiał ma małe szanse trafić do grupy, która specjalizuje się w takich zachowaniach, czyli miłych starszych pań, które w dobrej wierze muszą mieć cały świat pod kontrolą 😉
Też to zauważyłem. Niekiedy trzeba się bronić.
A jeśli chodzi o dotarcie, kto wie. Zawsze można próbować dotrzeć dalej. Zachęcam do polecania filmu dalej :)
Babcie chcą poczuć się potrzebne, a jak sobie wmówią, że mogą jakieś dziecko uratować to masz przerąbane. Czekając na pociąg widziałem jak mama rozmawiała przez smartfon i chwilę nie patrzyła w stronę dziecka, które było w wózku, a jakaś babcia podeszła na 2 metry od wózka i pokazywała palcem na dziecko i mówiła cicho "nie, nie, bo spadniesz, nie wolno, oj nie, nie", gdyby dziecko się wychyliło na centymetr to na pewno podbiegłaby i wepchnęła dzieciaka do wózka xD. Rozważnie jest uważać ustępując miejsca w komunikacji, ja zawsze po prostu wstaję z miejsca siedzącego jakbym miał wychodzić, nie interesując się czy babcia sobie usiądzie czy nie. Taka jedna dziewczyna zapytała czy babcia chce usiąść, a babcia "nie nie, ja postoję, no siadaj .. bla.. bla.." Po minie tej dziewczyny widać było, że zorientowała się w jaką minę wpadła. Babcia zablokowała jej wyjście rękami i zaczęła gadać, całkowicie zapominając co to jest przestrzeń osobista. Dziewczynę w ogóle nie obchodziło co babcia mówi i wykręcało ją w drugą stronę od smrodu. Jeśli babcia na coś chorowała to wszystkim podzieliła się z uprzejmą dziewczyną, która tylko chciała być miła i ustąpić miejsca starszej kobiecie xD
@@Sh4dowDan 🤔🤔🤔
@@Sh4dowDan Nie widzę niczego złego w tym, że ktoś chce być potrzebny albo że chce być wysłuchany. Mój komentarz absolutnie nie ma być nagonką na osoby starsze. Przekraczać czyjeś granice mogą zarówno osoby młodsze, jak i starsze, tyle że robią to w odmienny sposób. Natomiast podejście do wychowywania dzieci tak radykalnie się zmieniło od czasów naszych dziadków, że rady tego pokolenia najczęściej (nie twierdzę, że zawsze) po prostu nie pomagają. Z kolei rady nieproszone, udzielane przez obce osoby w przestrzeni publicznej nie pomagają nigdy.
Mimo że mam już blisko 30 lat, to kusze podziękować za zwrócenie uwagi na kwestie dzieci. Po dziś dzień przeszywają mnie ciarki, na wspomnienie wylewnych powitań osób które o ile może nawet kojarzyłem. To z całą pewnością nie miałem ochoty być przez nie dotykany. Często ludzie mają skłonność do zapominania że dzieci są podmiotem, a nie przedmiotem w relacji.
dokładnie jak mówisz, powinni też to obejrzec niektórzy księża
@@typsiedemjeden8229 po co atakujesz kościół?
@@piotrtyszecki6122 Głos rozsądku, pewnie tamten jest na tym kanale przez przypadek...dziękuję, za reakcję👏🏻
@@piotrtyszecki6122 pewnie księża, jakich zna, zachowują się jak te opisane osoby
A jeszcze gorzej jak się było dorastająca dziewczynką.
Zabrakło mi jeszcze jednego punktu- niepełnosprawni. Traktowanie np wózka czy chodzika jako "podpórki" (a myślę, że jest to bardziej intymna rzecz niż wymieniony w filmie telefon), rzucanie się z pomocą bez wyraźnej prośby ze strony osoby, której chcemy pomóc - wielu niepełnosprawnych ma swoje sposoby na wykonanie różnych czynności. Czasem radzą sobie w sposób nieoczywisty i często chcąc pomóc nie wiedząc czy i jak bardziej zaszkodzimy niż pomożemy. :)
Dokładnie. Opowiadałem o tym kiedyś w odcinku na ten temat: ua-cam.com/video/M4rrT62oPaA/v-deo.html
Jak byłam w ciąży, to faktycznie zdarzało się, że ktoś bez pytania dotknął mojego brzucha. I chociaż były to wyłacznie kobiety z mojego najbliższego otoczenia, to i tak czułam się bardzo niekomfortowo. Wyobraź sobie sytuację, w której tyjesz w kilka miesięcy kilkanaście kilo, czujesz się z tym niekoniecznie wspaniale, a ktoś dotyka Twojego brzucha - "bo taki już duży". No nie polecam ;)
Hehe
Nie no kilkanaście kilo to przesada, ale faktycznie babski krąg to często toksyczne kółko
Nie przesadzę jeśli powiem, że mam traumę z dzieciństwa związaną z dotykaniem przez obcych. Głaskanie, dotykanie twarzy, obejmowanie... Myślę że miało to wpływ na rozwinięcie fobii społecznej, z którą walczyłem w dorosłym życiu i w sumie to walczę dalej każdego dnia, tylko nie jest to już tak wyczerpujące.
Do tego jak ktoś nie dosłyszy, to moje imię mógł pomylić z żeńskim, więc obce baby oprócz dotykania zwracały się do mnie jak do dziewczynki. Mocno nadszarpnęło to moją samoocenę.
Zostawcie dzieci w spokoju, proszę.
Współczuję.
Dotykanie brzucha ciężarnej - "nie zakładam, że taka chęć może pojawić się w dalszych relacjach" - no to polecam pojeździć np. komunikacją miejską. Kobiety w widocznej ciąży to pewny "łup" dla większości starszych pań, które zupełnie nie są świadome przekraczania granicy. To samo przypadkowe sąsiadki, a nawet anonimowe babcie spotkane w sklepie czy na spacerze. Powstały nawet koszulki dla przyszłych mam z rozmaitymi napisami, np: "nie dotykaj, dziecko śpi" itp.
Ja mam jeszcze problem z rozmową z kimś zbyt blisko stojącym, a nie mam wady wzroku. Znam osoby, które jak rozmawiają z kimś, stoją tak blisko, że aż oczy bolą. I co się odsunę, to ona się przysuwa, bo ma taki styl rozmowy. Okropne🙈
Trzeba w prost poprosić żeby stanęła dalej. Można nawet uzasadnić to wzrokiem.
@@LukaszKielban prosiłam nie tylko ja,to nieświadome, tak mają. Upominać trzeba wielokrotnie, a to niezręczne już po którymś razie🙈
rozmawiają z tobą jak lieutenant Columbo, może zrobiłeś coś podejrzanego?
@@mabciapayne16 obawiam się, że nie😉
Ja też tego nie lubię
"Can't touch this... tu tu tu tututu, tututu, tututu"
5:25 Wydaje mi się że tutaj większy problem istnieje po drugiej stronie. Często właściciele psów nie panują nad swoimi pupilami albo nie widzą problemu jak ich pies podbiega do kogoś i go obwąchuje, dotyka mokrym nosem, ociera się albo podbiega do innego psa, którego właściciel może sobie tego nie życzyć.
Mnie bardzo często się zdarza że psy po prostu na mnie skaczą... to kłopotliwe gdy pies brudnymi łapami dotknie jasnych spodni czy spódnicy i trzeba tak chodzić przez resztę dnia, bo nie ma możliwości się przebrać.
O tak! To straszne... Od dziecka boję się psów i nie umiem nic na to poradzić. W większości sytuacji, gdy właściciel psa, który na mnie skacze to zauważa, mówi tylko: "spokojnie, nic Ci nie zrobi" i uważa sprawę za rozwiązaną..
bardzo dziwne, psy powinny byc na smyczy praktycznie zawsze. w mieście i lesie wymaga tego prawo i rozsądek. w praktyce wygląda to tak że ja swojego dużego psa pilnuję, a inni to olewają, jakies małe nieogarnięte kompletnie kundelki podbiegają do nas, mój pies nie ma gdzie uciec na smyczy. zwracanie uwagi kompletnie nie pomaga. mój pies z racji tego że jest duży samą chęcia zabawy wystrasza takie małe pimpki. swojego psa spuszczam tylko podczas zabawy na łące
Dobrze, że zaznaczył Pan iż ludzie, którzy tak się zachowują raczej nie mają złych intencji. Być może jest to poniekąd dziwnie rozumiana "grzeczność"; "skomplementuję kogoś ubierając jego płaszcz". Z dziećmi i psami jest podobnie. Niesamowite, 70 lat po wielkiej rewolucji społecznej, jaka się wydarzyła w latach 40, wciąż powielamy te wiejskie, chłopskie obyczaje (90 % obecnego społeczeństwa polskiego ma korzenie agrarne). Potrzeba jeszcze z dwóch pokoleń do wyplenienia tych zachowań, które były zasadne, gdy wszyscy żyliśmy w jednym gumnie.
Hej, oglądając Twój materiał przypomniałam sobie czasy sprzed dwudziestu kilku lat, kiedy to jako narzeczona, a później już młoda mężatka jeździłam z mężem do jego rodziny, w której było kilkoro małych dzieci. Ja wtedy bardzo lubiłam nosić bransoletki i naszyjniki, a także buty na wysokim obcasie. Jadąc w odwiedziny do rodziny, chciałam ładnie, elegancko wyglądać. Niestety, zawsze powtarzał się ten sam koszmar. Dzieci momentalnie rozbierały mnie z moich bransoletek i naszyjników, bo musiały sobie poprzymierzać, a po chwili już chodziły w moich butach na obcasie. Oczywiście truchlałam ze strachu, po pierwsze, że sobie nogi połamią, a po drugie, że moje buty za chwilę będą do wyrzucenia - porysowane i z połamanymi obcasami. I oczywiście nie miałam o to pretensji do małych dzieci, ale do ich rodziców, którzy nie reagowali, a ja, jako nowa w tej rodzinie nie chciałam wyjść na gbura i zgadzałam się na te "zabawy" robiąc dobrą minę do złej gry. Pozdrawiam:)
Sytuacja nr1. Pamiętam ,kiedy byłam na spacerze z moim 3 -miesięcznym synkiem . Spotkałam koleżankę (nie jakąś bliską ,znamy się z pracy) ,która zajrzała do wózka (synek wtedy spał) i powiedziała :"Ojej ,jaki śliczny dzidziuś ,ale smoczka mu nie dawajcie bo to niezdrowo" i nieproszona wyciągnęła smoczek z buzi dziecka . Oczywiście synek od razu otworzył oczy i zaczął płakać . Myślę ,że gdyby wzrok mógł zabijać ta pani byłaby kupką popiołu.
Sytuacja nr.2 Moja ciocia (mająca już swoje lata) ma bardzo irytującą manierę . Mianowicie ,kiedy zobaczy np. że zawinął ci się kołnierzy to nie powie ci o tym tylko podchodzi i bez słowa zaczyna gmerać ci przy szyi. To jest naprawdę wkurzające i nie ma znaczenia czy "obiekt" jej troski ma 5,15 czy 45 lat . Zdarza się to nawet na ulicy czy w sklepie. Strach pomyśleć co by było gdyby ktoś miał niezasunięty rozporek.
Straszny nawyk ciotki.
Zmiażdżyłas komentarze... Tzn Twoja szanowna ciocia :) Pozdrawiam
Od kiedy sięgam pamięcią mam problem z ludźmi, którzy narzucają się z pomocą. Nawet nie chęcią pomocy, ale z pomocą, co z jednej strony staram się rozumieć, przecież chcą mnie wesprzeć, ale z drugiej strony, jako introwertykowi trudno jest mi dzielić się czasem i przestrzenią, które czasem rezerwuję sobie jako mentalny odpoczynek od tłumów. Poza tym często ludzie pomagający nie znają się na rzeczy, nie znają dokładnego celu, czy optymalnych metod mojej pracy, co w efekcie zamiast mnie odciążyć, to jeszcze przysparza mi wysiłków...
W kwestii psów pracujących dodam, że nie tylko nie wolno ich dotykać, ale też w żaden inny sposób nie wolno ich rozpraszać! Robiąc to, możemy narażać zdrowie ich przewodników! A jako opiekunka psa po przejściach dodatkowo poleciła bym zastosować tą samą metodę do wszystkich psów, a co ważniejsze, uczyć ostrożności swoje dzieci. Pytanie czy można pogłaskać jest super, biegnięcie z wyciągniętymi rękami czy gwizdanie ni cmokanie na inne psy naprawdę sobie darujmy.
Psom po przejściach albo "niedotykalskim" można przywiązać żółtą wstążkę do obroży. To zwyczaj nowy, ale coraz powszechniejszy, i wg mnie dobry. Jasny sygnał, nawet pytać nie trzeba, czy można pogłaskać tego akurat psa, skoro ma wstążkę, to nie i już. Mój akurat, mimo że "schroniskowy", jest na drugim biegunie, przy odrobinie zachęty wita obcego jak starego znajomego, wylewnie, aż do lizania po twarzy...
@@annawasowicz1443 stara szkoła w której ja zostałam wychowana jest zdecydowanie lepsza i bezpieczniejsza dla wszystkich - Nie dotykaj obcego psa! Proste. Nigdy nie wiadomo jak pies zareaguje. Czasem nawet właściciel jest zaskoczony zachowaniem swojego pupila i warto być ostrożnym.
@@Ninetta1307 Warto być ostrożnym, ale czasami można skorzystać z życia, zwłaszcza jak uszczęśliwia to i psa, i głaszczącego, i właściciela, a sytuacja jest jasna i jednoznaczna. Nie żyjemy w próżni...
@@annawasowicz1443 dlatego TRZEBA zapytać najpierw właściciela, czy nie będzie to problem, bo pies to nie zabawka.
@@annawasowicz1443 niestety, znają to tylko ludzie zainteresowani którzy wiedzą, że psa nie należy dotykać...mój pies wygląda jak duża maskotka i jest to niemal niemożliwe żeby doprosić się zaprzestania cmokania i dotykania. wspinam się na szczyty swojej asertywności mówiąc proszę nie dotykać, bez tłumaczenia się (wszak nie muszę) a w 50% przypadków zostaję ofukana, a przecież to granice moje i psa zostały przekroczone. nie wspomnę ile dostałam już wykładów że pies musi "się socjalizować" z przypadkowymi ludźmi i psami. mam psa trudnego do wychowania, energicznego i silnego i zakładam że to behawioryści wiedzą jak go prowadzić (i przynosi to efekty) a nie przypadkowi ludzie
Fajny odcinek. Niestety niektórzy nie potrafią szanować czyś granic, macają dzieci, brzuchy, pieski itd. Jest to bardzo krępujące, sama pamiętam taką sytuację i mam uraz do dziś mimi, że była to ciocia ale podnoszenie mi koszulki i na siłę oglądanie mojego brzucha było okropne b
Współczuję.
Dobrze nagrane "trudne sprawy" :) Ja mam tendencje do głaskania psów, ale tylko tych, które podbiegną. Wtedy ktoś krzyczy - chodz tu, już! A ja - tylko się przywita :)
Popracuj nad kadrami. Opowiadając dużo się ruszasz, gestykulujesz. W większości gestykulujesz poza kadrem, dlonie widać tylko czasami. To źle wygląda. Stań troszkę dalej lub bliżej, będzie stabilniej. Masz tam scenę z kotem. Jest ok. Ruszasz się, gestykulujesz ale to nie przeszkadza, bo widzimy twoje gesty. Pozostałe kadry troszkę sprawiają wrażenie jakbyś nie miał kontroli. Dużo się ruszasz na boki ale czemu nie wiadomo, coś gestykulujesz ale nie widzimy co. A merytorycznie oczywiście jak zawsze, super.
I jeszcze niefortunnie weszla lampka bądź jakiś refleks w tle w okolicy ucha wyglądający jak kolczyk :)
@@arkyarck faktycznie 🙃
W kwestii dotykania (niezależnie od tego czy chodzi o ubranie, brzuch ciążowy czy jakąkolwiek inną część ciała), staram się kierować zasadą: nie musisz - nie dotykaj. Jakby się dobrze zastanowić to we wszelkich relacjach nierodzinnych, dotykanie kogoś jest gestem kompletnie zbędnym, za wyjątkiem podania dłoni na przywitanie oczywiście. Natomiast jeśli zależy nam na okazaniu współczucia, empatii lub skruchy, to rozmowa w zupełności wystarczy. Naprawdę nie trzeba nikogo poklepywać po ramieniu, ściskać "na misia" czy trzymać czule za rączkę.
Co do dzieci, uważam że okropne jest zmuszanie ich "daj wujkowi buziaka, daj cioci, daj dziadziowi, babci i wszystkim musi porozdawać buziaki, czy ma na to ochotę czy nie. Owszem można wymagać nawyku przywitania, ale nie musi nim być buziak. To zakrawa przecież o przemoc. Druga sprawa - przeczytałam kiedyś historię kobiety, która widząc głaskanie jej dziecka w autobusie przez jakąś kobietę, zaczęła głaskać i ją wywołując tym niezłe zdziwienie. Powiedziała, że nie spodziewała się takiego zdziwienia, bo myślała, że ta lubi, gdy ktoś obcy mizia ją po twarzy, skoro innym robi tak samo :)
Nie dotykanie sprzętów osobistego użytku osób z niepełnosprawnością np. wózka, kuli itp. bez wyraźnego pozwolenia - to tak dla przypomnienia bo chyba był już odcinek w tym temacie :)
Tak, był. Dlatego tutaj o tym nie wspominałem, choć może powinienem.
Szkoda, że rzeczy, o których Pan mówi, nie są dla wszystkich oczywistością
Szkoda, ale dlatego staram się je popularyzować.
Bardzo dziękuję za to nagranie .
Kiedyś po prostu wybuchłam kiedy leżąc sobie na plaży kolega podszedł i położył ręce na moim brzuchu, a reszta była zszokowana że ja zrobiłam awanturę (po prostu się wystraszyłam i zaczęłam piszczeć).
Wtedy większą część czasu spędziłam sama nad basenem z książką .
Dziękuję ogromnie za to nagranie.
Dzień dobry. Z wielką uwagą i przyjemnością śledzę Pański kanał, od dłuższego już czasu. Każdy odcinek zawiera niezwykle cenne i trafne uwagi,które pomagają stawić czoła różnym dylematom w kontaktach z innymi. Bardzo się cieszę, że tym razem podjął Pan tematykę naruszania cudzych i naszych własnych granic. To bardzo ważny temat, z którym przy innej okazji zetknęłam się już wcześniej. Wtedy po raz pierwszy zdałam sobie sprawę z tego, jak często ludzie - świadomie bądź nie - naruszają nasze granice. Jestem osobą, która ma bardzo szczelną przestrzeń intymną, do której dopuszczam tylko osoby upoważnione. Niesamowicie irytuje mnie, gdy ledwo co poznani ludzie zadają mi niedyskretne, wścibskie pytania, gdy ktoś dotyka, bierze do ręki moje rzeczy, lub też gdy ktoś kompletnie obcy dotyka mojego ramienia. Nie cierpię też wsuwania ręki pod łokieć, by spacerować w ten sposób. Dla mnie powyższe zachowania to perfidne przekraczanie granic i brak wyczucia. Nigdy żadna z tych osób nie zapytała, czy może sobie na podobną poufałość pozwolić. Dobrze, że zanikł zwyczaj wylewnego, i dość przedmiotowego powitania dzieci przez członków rodzin. To naruszenie sfery intymnej dziecka i kolejny, jaskrawy przykład braku elementarnego wyczucia. Myślę,że przykładów naruszania granic można znaleźć o wiele więcej. Bardzo dziękuję za ten odcinek.
Super. Ja popełniłem niektóre z tych błędów. Szkoda, że film tak późno oglądam. Po fakcie.
Lepiej późno niż wcale:)
Oto spowiedź z rzeczy z których się wstydzę że robilem: Podkradanie frytek, Dotykanie kogoś twarzy/ramienia , zapewne telefonu też. Ciesze się, że już tego nie robię :)
Dziękuję, że powiedział Pan o zwierzętach. Mój pies wygląda jak uroczy duży pluszak i bardzo często ludzie (szczególnie młode dziewczyny) przywołują go cmokaniem i wyciągają ręce do głaskania, kiedy przechodzi obok. Czasem żałuję, że mój pies jest łagodny i nie odwarkuje na takie zaczepki.
Dokładnie! Zaczelamt moją adoptowaną sukę ubierać w czarne szelki, bo różowych była ciągle nachalnie zaczepiana, przez co praca nad strachem przed machającymi rękami ludźmi szła na marne...
Ludzie dalej będą to robić. Jak ktoś nieznajomy podchodzi to mów "Proszę go nie dotykać! On ma (pchły, kleszcze)!" albo "Proszę go nie dotykać! On jest chory i może zarazić.". Możesz dodać, że zbierasz na leczenie to jeszcze wpadnie grosza na karmę xD Ewentualnie jakiś łagodniejszy tekst "Proszę go nie dotykać! Ma na sierści proszek na (pchły, kleszcze).".
@@Sh4dowDan, radzę sobie bez straszenia ludzi pasożytami czy chorobą psa. Zwyczajnie proszę, żeby nie wołać czy nie dotykać psa. Zwykle pomaga. Swoją drogą, dziwię się ludziom, że nie obawiają się wyciągać ręce do obcego psa.
@RepCiaK Ja się nie boję innych psów, tylko szanuję ich nietykalność, tak jak nie boję się ludzi na ulicy i też ich nie głaszczę 😜
mam dokładnie ten sam problem, jak psica dorosła wygląda trochę groźniej, waży tylko 20kg ale jest silna. ludzie cmokają do niej, my próbujemy wytrenować ignorowanie ludzi...a więc cmokają a potem dziwią się że pies w końcu zachęcony podchodzi, ekscytuje się, liże, skacze, a ja na drugim końcu smyczy się z nim szamoczę. naprawdę, to widać że niełatwo mi to przychodzi zwłaszcza jak jest brzydka pogoda lub niosę coś oprócz trzymania smyczy. no a ludzie zdziwieni, że zostają pobrudzeni przez psa...przed posiadaniem psa nigdy nie cmokałam na obce psy, nie rozumiem skąd ten zwyczaj? pies ładny czy nie, to nie pluszak...
15 lat swojego małżeństwa prosiłem moją żonkę by nie otwierała poczty adresowanej do mnie...
Od ok.siedmiu lat mam z tym spokój...zrozumiala gdy rzeczowo wytlumaczylem...no i czas zrobił swoje...
Podjadanie ,,frytek,, do dziś nie jest czymś co lubię ale .... już mi sie nie chce tlumaczyć... biorę dodatkową porcję,stawiam po środku stołu i mam spokój...
Przykład z pocztą bardzo trafny i ważny!
@@LukaszKielban tak... bardzo często wydaje nam się że coś możemy i że to jest normalne...
co do frytek juz tak zostanie...bo co ważne....czasem trza przymknąć oko lub poszukać innego wyjscia....
Pozdrawiam serdecznie i dziękuje za chęci, możliwości i wiedzę...
4:25 O nie, wkładać czyjeś ubranie bez pytania to na to bym nie wpadł xddd
Mnie to bardzo denerwuje, szczególnie buty. Jakoś tak mam jak widzę że ktoś zakłada moje buty. Nawet w sklepie mam problem przymierzać buty wiedząc że przedemną były dziesiątki innych osób
@@ThePajro Wspolczuje, w jakiej sytuacji ktoś zakłada twoje buty?
Świetny materiał! Pozdrawiam Panie Łukaszu, pański kanał jest genialny
Dziękuję bardzo!
Ja jak widzę gdy ktoś sobie "dotyka i głaszcze" brzuch ciążowy bez pytania to szlag mnie trafia.pośrednio może przyczyniać się do skurczy macicy co może powodować szybszy poród, lub w bardzo delikatnych przypadkach poronienie. Brzuch ciążowy nie służy do głaskania. Sama obawiam się że moja dalsza rodzina czy rodzina mojego partnera będzie mnie głaskać bez mojej zgody. I u mnie pewnie by się to skończyło ostrym upomnieniem, jednak wiele pań milczy, co jest bardzo przykre, bo nikt nie lubi dotykania bez zgody.
Przekonuje się ostatnio jakim jest problemem dotykanie dzieci przez starsze Panie kiedy spaceruje z córką a ciężko mi zabronić bo to miła starsza sąsiadka. Bardzo dobry materiał.
Ciekawy odcinek. Problemy przedstawione humorystycznie, z przymrużeniem oka. Pozdrawiam. :)
Dziękuję bardzo!
6:28 mam 13 lat i tak wspominam każde wesele, komunie, itp.
Dzięki! Znakomity materiał, świetnie przedstawiony! Z klasą!
Może wypowiem się wbrew większości, ale dużo zależy od kontekstu kulturowego. My, Polacy, wzorem Zachodu i Północy, od kilku lat dążymy do coraz mniejszej ilości dotyku w mowie ciała. (Bliski) Wschód i Południe, kiedyś nam zdecydowanie bliższe, są coraz bardziej odległe. Tylko czemu ta sakralizacja coraz to nowych obszarów ciała ma służyć? Chyba tylko doprowadza do ciężkich szoków psychicznych, kiedy a nuż się te obszary muśnie, lub sprawia, że źle odczytujemy innych, na przykład kiedy Włoszka chwyci nas podczas rozmowy za kolano, a na wakacjach w Turcji zobaczymy dwóch żandarmów idących podczas patrolu pod rękę.
Ludzie tak łatwo mogą poczuć się dotknięci dotykiem.
Bo dotyk może dotknąć.
Zły dotyk boli
Dziękuję za zwrócenie uwagi na kwestie zwierząt. Ostatnio zauważyłam, że zapytanie, czy można pogłaskać stała się formalnością i wielkim zaskoczeniem jest, kiedy odpowiedź to "nie". Ja po prostu nie dotykam obcych zwierząt, nawet o to nie pytam, chyba, że sytuacja ewidentnie temu sprzyja (jestem u kogoś i zwierzę do mnie podchodzi i domaga się głaskania, jestem na psim wybiegu i jest podobna sytuacja). Osobiście życzyłbym sobie, żeby co do zasady powstrzymać się od dotykania nie swoich zwierząt.
bardzo dobry komentarz, zgadzam się. najbardziej kuriozalne sa sytuacje gdy dziecko pyta czy moze pogłaskać (widze że dzieci maja teraz to wykute na blache, może rodzina uczy, może bajki albo szkoła, ale to bardzo dobrze) a rodzic mówi za mnie że tak xD albo po prostu, rodzic zaczyna głaskać, tak jakby to pytanie miało dotyczyć tylko bezpieczeństwa dziecka. często czuję się jak ciężarek przyczepiony do drugiego końca psa, nikt o nic nie pyta, ciumkają, głaszczą, podchodza z innymi psami celowo....dziwne to i jeszcze mnie deperwuje, pewnie za jakis czas się przyzwyczaję
Bardzo ładny kitku, pozdrawiam.
Superancko, że nagrywasz w 4k
A ja lubie jak ktos jest zachwycony moim psem i go glaszcze 😁
Bóg Zapłać. Pozdrawiam.
Te scenki aktorskie są zabawne :)
Bardzo fajny, merytoryczny odcinek. Jednak kot skradł całe show ❤
Zawsze tak robi :)
@@LukaszKielban :)
Było mi bardzo przykro jak pracownica socjalna dotknęła mojej dłoni, z chęcią przyjrzenia się paznokciom. Urzędniczka zapytała czy byłam "zrobić te paznokcie". Pamiętam też kiedyś za ramię mnie dotknęła też to było przekroczenie granic. Co do dzieci to faktycznie cenna uwaga że czasem ludziom ciężko o uszanowanie granic, co jest ważne bo to młode osoby sie uczą.
Jaki cudny odcinek.
Może dotrze do niektórych.
Łukaszu, to ostatnie zdanie mnie zaciekawiło: "natręt mógłby poczuć się usatysfakcjonowany". Z powodu że ktoś na niego podniósł głos, w sensie że ma satysfakcje że skutecznie kogoś sprowokował do nakrzyczenia na siebie? Ale dlaczego miałby poczuć się lepiej zostając "okrzyczany"? Aby wzbudzić w rozmówcy poczucie winy, czy to nie o to tu chodzi?
Mina kota - bezcenna
Z taką się urodził :)
Noszę okulary i wiele razy zdarzyło mi się, że ktoś je przymierzał bez pytania gdy na chwilę odłożyłam je obok. W podstawówce niektórzy zgarniali je prosto z nosa i sprawdzali jak w nich wyglądają.
Tego akurat sama nie cierpię.
Jak delikatnie poprosić wylewną w uczuciach ciocię by przy każdym spotkaniu nie obcałowywała mojej córki 🤦 To ogromny problem, ludzie uważają, że dzieci nie mają prawa do intymnej strefy i całowanie ich czy przytulanie przez obce osoby to coś normalnego.
To jest problem, tym większy, że nawet po kulturalnej prośbie, taka osoba z bliskiej rodziny może szybko "zapomnieć". Oczywiście nie chcemy przesadzać z reakcją i psuć relacji, ale myślę, że trzeba stanowczo przypominać o swojej prośbie za każdym razem i tłumaczyć, że to dla nas ważne.
Kiedyś dziecko wychowywała prawie cała wioska (nie w sensie dosłownym), ale wychowywało się wśród babć, cioć, wujków, przyjaciół i innej dalszej rodziny i siłą rzeczy było dotykane przez wiele osób. Ja pól dzieciństwa spędziłam na kolanach u mojej kochanej Babci [*] i były to najlepsze lata mojego życia. Nie czułam się jakimś "przedmiotem". W moim domu czułość i przytulanie (nie tylko przez rodziców), było czymś normalnym i naturalnym. Nie widzę nic złego w dawaniu całusa dziecku/ lub przez dziecko np.ukochanej cioci czy wujkowi (bo rodzice sa jakby poza kryterium). Co do dotykania (delikatnego), brzucha kobiety w ciąży to też nie wiem tak naprawdę o co to larum. Przecież nikt nie wali ani nie kopie w ten brzuch. Ma to dla mnie taki symboliczny i dość uroczy wydzwięk. W społecznościach plemiennych funkcjonuje to chyba normalniej. Niedługo to już w ogóle nie będzie można się dotykać i pewnie będzie to wówczas normalne. Trochę nie nadążam za tym światem...
Świetny materiał
Same ekstremalne przypadki i sytuacje
"moge dotknac? Ałaa" 🤣
To co może deptać nowych butów kolegów też nie można?
Niedeptane! 😂
Najgorzej jak w klubie dotyka cię pijany gość(chcę zbić piątkę czy coś) a już w ogóle jak to jest w toalecie.
Ale ładny kot! :-)
Dziękuję!
Czy gentleman może oglądać horrory lub komedie ala Kevin Smith ( humor klozetowy )?
Ps: Twój kanał jest naprawdę zacny .
Michael Scott z The Office mógłby się od Ciebie wiele nauczyć 😅
XD
Jak radzić sobie w sytuacjach w których osoba wyżej w hierarchii jak np nauczyciel narusza twoją strefę komfortu? Boję się że jeśli poproszę o więcej przestrzeni zostanę uznana za histeryczkę lub wyśmiana:/
Tak, zdecydowane trzeba o to walczyć. W przeciwnym razie taka osoba może pomyśleć, że jej zachowanie jest w pełni akceptowane, a nawet pożądane.
nauczyciel nie stoi wyzej w hierarchii,absolutnie nie!
A co ze wścibskimi pytaniami? Np. o posiadanie dziecka, ślub?
Zwykle pomaga rewanż równie troskliwym pytaniem w stylu: a wujek to nadal pije tak dużo wódki lub a ty ciociu jak zniosłaś menopauzę itp.
Może to byłby materiał na kolejny odcinek? "Jak reagować na wscipskie pytania"
Do tej pory pamiętam spocone pocałunki mojej cioci, aż mi się niedobrze robi🤢
Ja nie mam nic przeciwko, gdy ktoś chce pogłaskać mojego kota na spacerze.
Może film o koszulach z mankietami na spinki i samych spinkach?
Nie jestem pewien czy jest tu dostatecznie dużo do opowiadania. Ale pomyślę.
Pytanie jeszcze co w przypadku kiedy idąc przez miasto podbiegnie do nas cudzy pies domagając się głaskania którego właściciel akurat spuścił ze smyczy. 🤔
jak piesek sam przychodzi sie przywitac, nie poglaskasz?
Ja zawsze glaszcze, chyba że jest agresywny.
Problem w tym że na niektóre psy mam uczulenie i takie pogłaskanie może skończyć się później katarem i kichaniem, co w obecnej dobie może ściągnąć na mnie uwagę której nie specjalnie bym sobie życzył ;)
@@カロル-j4p A to w takim wypadku ja bym w ogóle nie ryzykował na Twoim miejscu
@@typsiedemjeden8229 ja nie. Nie lubię psów. I oczekuję, że właściciele zwierząt to uszanują. Ja nie zmuszam ludzi do interakcji z moimi kotami.
Bardzo mądre
Ja nie lubię, gdy ktoś bez pytania dotyka włosów i chce je poprawiać. Ostatnio przyniosłam sobie książkę do poczytania i koleżanka bez pytania ja wzięła i zaczęła czytać - również czułam się z tym niekomfortowo.
Komentarz taktyczny 😎
Szkoda, że co do zwierząt nie wspomniał Pan jednym słowem o drugiej stronie - ja nie dotykam czyichś zwierząt, tym bardziej obcych ludzi. Ale ile set już razy dotykały mnie obce psy puszczane wolno w środku miasta to jest nie do opisania. Jeszcze daj, jak tylko lekko się otrze, ale już nie raz i nie dziesięć te psy albo wręcz gryzły mi nogawki, albo skakały na mnie. Oczywiście, że nie oskarżam tych zwierząt, ale jeśli jest to twoja "własność", to zrób tak, żeby ona mnie nie dotykała.
To jest osobny temat, którym chcę się też zająć.
@@LukaszKielban o tak! Koniecznie! Po takim skoku psa cały dzień popsuty, gdy pobrudzi lub zniszczy ubranie, niestety.
Jeśli chodzi o zacieśnianie relacji, to kobiety bardzo często robią tak zwane "shit testy". Polega to na tym że sprawdzają faceta czy ten np. przy próbie dotknięcia, złapania za rękę czy za kolano odpychają go celowo, mimo że chcą żeby to zrobił. A robią to żeby sprawdzić czy facet jest zdecydowany i pewny siebie czy nie. Jeśli po udawanym odrzuceniu zalotów facet nie podejmie kolejnej próby kontaktu to najprawdopodobniej wyląduje w szufladce "tylko kolega". Oczywiście trzeba wyczuć kiedy kobieta robi shit test a kiedy naprawdę nie ma ochoty na kontakt fizyczny.
Dlatego w takich sytuacjach trzeba cały czas obserwować reakcję i w razie czego się wycofać, a nie iść jak taran do przodu, bo ktoś kiedyś powiedział, że "jak kobieta mówi ''nie', znaczy to 'tak' ".
@@LukaszKielban Tak jak wspomniałem, trzeba obserwować. Ale jednocześnie nie zrażać się pierwszym odrzuceniem które może być testowe. Nie nawołuje oczywiście do przekraczania granic.
Co zrobić gdy ktoś nie lubi, nie życzy sobie, żeby go witać uściskami, ani nawet uściskiem dłoni.
Jak można "uprzejmie" wyznaczyć granicę przy ludziach, żeby nie poczuli się nikomforowo? Dotyczy to kobiety/dziewczyny
W czasie pandemii to łatwe. Mówisz że witamy się łokciami lub ukłonem. 😀
Jeśli kobieta nie ma ochoty podawać komuś ręki, to nie wyciąga jej pierwsza. Wystarczy poczekać :)
Wyciągnięcie daleko dłoni do uścisku będzie zapobiegało przytuleniu. Nie trzeba też witać się uściskiem dłoni, ale już odmowa uścisku wyciągniętej do nas dłoni, to raczej nieprzyjemny gest. Niestety trudno z tego wybrnąć.
@@LukaszKielban Jest pandemia. Nie mam ochoty witać się przez podawanie rąk…
12:20 Zatrzymanie przez funkcjonariuszy bezpieczeństwa
A jak kwestia "dzentelmena" ma sie w sytuacji kwarantanny, pandemii i covid-19?
Jakby ktoś wyciągnął rękę po moja frytkę to mógłby skończyć z widelcem wbitym w dłoń... 👍🤣
W podstawówce „ daj jednego” i „ daj łyka „ było normalką :p
Z randkami to jest największy problem, bo w sumie może nie być dobrego wyjścia, (np. dla mnie, osoby, która kiepsko odczytuje cudze emocje, dopóty nie zostaną wypowiedziane), bo z drugiej strony mężczyzna pytający bardzo możliwe, że zostanie uznany za osobę niezdecydowaną, czy niemęską, przez partnerkę, a to oznaczałoby, raczej koniec relacji.
Nie mogę się wypowiadać w imieniu wszystkich kobiet, ale odwołując się do własnej postawy i spojrzenia na ten temat znajomych mi kobiet, powiedziałabym, że pytanie jest zawsze świetnym pomysłem. Zadanie pytania nie sprawia, że mężczyzna wydaje się niezdecydowany, robi raczej wrażenie osoby, która nie boi się rozmawiać o uczuciach czy intymności, a jednocześnie szanuje uczucia i intymność partnerki. Taki mężczyzna nie wydaje się niemęski, tylko dojrzały.
Pytanie nie jest niemęskie, a pokazuje, że szanujesz zdanie i granice swojej wybranki. To podstawa do budowania dobrego związku, mądra kobieta to doceni :)
No i pytanie też może być gestem, np. nie musisz chwytać ręki kobiety, a podać swoją i to ona zdecyduje, czy ją chwyci.
Myślę również, że w przypadku bliższej relacji, druga strona lepiej zrozumie takie pytanie i nie będzie szukała drogiego dna.
Dzień dobry,
czy panie również obowiązuje zasada o rozpinaniu żakietu podczas siedzenia i zapinania, wstając?
Mam wrażenie, że przedstawia Pan asertywność jako postawę stojącą nieco w kontrze wobec kultury? A przecież - w każdym razie według mojej wiedzy - one pięknie się uzupełniają, a i asertywność nie ma nic wspólnego z agresją... A przynajmniej - taka ona (asertywność :-) jest według państwa Fijewskich, od których się o niej uczyłam... A tak czy inaczej dziękuję za ciekawy odcinek :-) Co do moich doświadczeń w temacie dotykania - lata minęły, a mnie do dziś nieprzyjemnie robi się na wspomnienie zachowania ledwo poznanej znajomej mojej znajomej (spotkałyśmy się we trzy) która chwyciła i pociągnęła małą sakiewkę, którą nosiłam na szyi (miałam w niej moje najulubieńsze pamiątki), pytając: "A co ty tam masz?!". Niestety, nie dałam jej wtedy po łapach ;-) (tak, wiem nie byłoby to chyba zachowanie godne damy ;-). Ale, właśnie - jak powinna znaleźć się dama w takiej sytuacji?
Właśnie uważam, że asertywność leży daleko od agresji. Agresję raczej stosują Ci, którzy czują, że tracą grunt pod nogami.
Najczesciej takie sytuacje jak ukazane na filmie mam przy bliskich osobach ktore znam wiec nic z tych rzeczy nie bylo by problebem hm chyba mam taki tryb zycia ze juz malo spotykam nowych ludzi, a juz na bank przy mniej znanych nie mam okazji przebywac u kogos w domu a co do brzucha ciezarnej az mnie zdziwilo ze ludzie moga chciec dotykac kobiete w ciazy tak odruchowo. Z tym przymierzaniem czyjegos plaszcza to sie usmialem troche taka cecha bardziej kobiet moim zdaniem.
To z ubraniami wydaje mi się trochę na wyrost, przynajmniej dotykanie, bo przymierzanie rzeczywiście może irytować
Czyli uważasz, że jeśli Ciebie coś nie irytuje, to innych też nie może? Zupełnie nie łapiesz przesłania tego filmu.
No dobrze, nie powinno się dotykać brzucha matki, która jest w ciąży bo to przekroczenie granicy. A nietaktem będzie poklepanie po penisie ojca dziecka w pochwale za dobrze wykonaną pracę?
Ja od razu zauważam jak ktoś.. chcąc czy niechcąc dotknie mnie. Np często się zdarzajaca sytuacja, pamiętam z3 szkoły ... chłopaki wiedząc na ławce dotykają się kolanami, lydkami. Lub podczas rozmowy przypadkowe dotknięcie przedramie - przedramie i te nieprzyjemne uczucie czyichś włosów. Wtedy odruchowo cofam rękę.
Mowa tu o sytuacja hetero i chłopak- chłopak.
I czy wtedy właśnie należy się wycofać? Odsunąć dłoń, czy nie pokazywać swojej ustepliwosci i być świadomym swojej seksualność w trwaniu dotyku?
Wydaje mi się odruch cofnięcia jest naturalny dla osoby hetero, jeśli chodzi o tą samą płeć.
Seksualność nie ma tu nic do rzeczy. Każdy może nie chcieć być dotykanym przez inną osobę. Bez względu na płeć.
impreza będzie przebiegać w salonie... ten prosty trick sprawia że mówimy gościom by nie chodzili do innych pokojów, zamiast mówić bezpośrednio by nie wchodzili do tamtego pokoju, tym samym kusząc gości ciekawością a dla czego nie? To też jest intymna sfera, której nie chcemy by nie powołani jej nie przekraczali. Lepiej za wczasy poinformować nie bezpośrednio osobę o czymś czego nie lubimy, tak by sama nie była zainteresowana a dla czego? Nie powiem "Nie zaglądaj do tej szafki" bo to tylko skusi daną osobę myślą, a dla czego nie? lepiej użyć zdania usiądźmy przy stole dając wyraźnie znać gościom że nie chcemy by się pałętali po pokoju.
po prostu zamykasz drzwi tam gdzie maja nie wchodzic. np do sypialni
@@typsiedemjeden8229 a no tak bo goście nie umieją otworzyć drzwi.
@@slawek2596 istnie coś takiego jak klucz i po problemie
. szafa z zamkiem jeszcze rozumiem ale czy ty masz do karzdego pokoju porobione zamki?
@@slawek2596 nie wiem jakich masz znajomych ale moi na pewno by nie weszli do cudzej sypialni
jedzenie to świętość a jedzenie to nabożeństwo
O głupią frytkę taka afera? 😉
JOEY DOESN'T SHARE FOOD!!!
Gdzie można taką koszulę kupić?
Jak dasz takie coś mężczyznie to pomyśli, że masz go za chama. Zastanawiam się co dżentelmen zrobi jak ktoś na niego napluje ;p
Co do psów, to mam inny aspekt, spopularyzowało się wychodzenie z psem bez kagańca. Właściciele się może nie boją, ale ja nie czuję się dobrze kiedy pies bez kagańca mnie obwąchuje. Są tu jakieś prawidła społeczne?
Pies może chodzić bez kagańca, ale nie ma prawa Cię obwąchiwać! To jest obowiązek właściciela, żeby zapewnić odpowiednią przestrzeń dla pupila. Jako psiara polecam powiedzieć właścicielowi, żeby zabrał/odwołał psa od Pana, Pan nie musi mieć ochoty się z nim "witać".
No właśnie głaskanie czyjegoś psa na ulicy...
Ludzie wiem fajny pluszak, ale jakby nie patrzeć to 44 kilogramowy pies który różnie reaguje na obcych. Tak ma kaganiec ale to nie oznacza ze wtedy jest niegroźną maskotką do głaskania.
Jak chodzi o podobne traktowanie dzieci, to mam nadzieje ze to rzadko się zdarza.
ludzie niestety nie myślą, że ciężko jest takiego psa utrzymać jak zacznie skakać. mają pretensję do mnie jako właściciela, że nie potrafię utrzymać psa i on na nich sie wspina, doświadczyłam tez komentarzy w stylu "po co ci taki pies" "trzeba było kupić sobie ratlerka". nie widzą winy w sobie, że ciumkają, gwiżdża i zachęcają psa. co wg nich po takim budowaniu ekscytacji powinien zrobić pies? uścisnąć im dłoń ? rozwiązałam sytuacje pójściem na siłownię (juz utrzymuję psa w 99% sytuacji) i omijaniem ludzi, nawet jak zagadują do mnie albo do psa. ogólnie stałam sie bardziej asertywna, niestety pewnie dla niektórych gburowata
@@Kela89 Jak ktoś nigdy nie miał psa, lub nie musiał go wyprowadzać to zwyczajnie tego nie rozumie.
Mojej koleżance w ciąży zdarzały się pocałunki w ciążowy brzuch bez pytania! I to nie od rodziny. Okropne
👍
ja pozytywnie reaguje na ludzi którzy chcą pogłaskać psa niestety nikt nie chce głaskać
Ja bym chętnie głaskała każdego psa, a rzadko to robię. Boję się reakcji zarówno psa, jak i właściciela.
Mam tak samo. Mój pies uwielbia ludzi, czasem nawet widać jak wyczekuje interakcji z ich strony, ale jest niewiele chętnych do głaskania.
Kitku
[w przypadku ubrań] "nawet nie pytaj o zgodę"!? Kobiety mają trochę chyba inne spojrzenie na ten temat. 🤣 'Ale masz super sweter! Co to za materiał? Mogę pomacać?' 😁
To że mają większe chęci dotknąć, nie znaczy, że chętniej dają dotykać.
@@LukaszKielban być może ale jako bywalczyni głównie damskich środowisk mam wrażenie że kobiety bardziej swobodnie, przynajmniej w swoim gronie, traktują w ogóle kwestie dotyku. Oczywiście któraś może się nie zgodzić na pomacanie ubrania ale nie uważam żeby zapytanie było jakoś bardzo niestosowne. 🙄
Nie zgodzę się, może Pani ma takie odczucia, ale na nie dotykam cudzych rzeczy bez pytania. Swoją drogą czy nie jest tak, że właśnie osoby, które myślą, że np. kobiety mają inne podejście łamią zasady przedstawione w filmie.
😄
Ten kot zdecydowanie nie chce być dotykany😂
Akurat to pies na pieszczoty ;D
0:00 Nie mogę sobie przypomnieć abym kiedykolwiek tak miał...
To dobrze!
Zawsze powinieneś trzymać ręce przy sobie, chyba, że masz 190 cm wzrostu, kwadratową szczękę i sześciopak na brzuchu :)
Ktoś wyjada Ci frytki ? :D Brzmi znajomo :D ua-cam.com/video/JayZcZCgJn0/v-deo.html
To będzie pewnie demagogia z mojej strony, ale moim zdaniem gentleman powinien napisać spis treści swojego filmu. Chętnie bym się dowiedział jaka jest treść, a niekoniecznie mam czas oglądać od razu całość.
To żadna demagogia. Polecam po prostu znaleźć wolną chwilę i na spokojnie obejrzeć sobie cały materiał. W końcu nie trwa tak długo. Robienie czegoś na szybko, przy braku czasu prowadzi wprost ku bylejakości.
Paluch grzebaluch w brzuch