米津玄師:「こういうの書くの野暮かな、とか思ったりもしたけど、他に何も手がつかないし、気持ちに整理をつける為にもやっぱり書きたいと思う。 Wowakaさんと出会ったのは10年くらい前のニコニコ動画だった。当時の自分からすると今まで聴いたことのない音楽を作る人だった。 ほとんど同じ時期に投稿し始めたこともあって、彼にだけは負けたくないと勝手にライバル視していた。それ以上に尊敬していたし、多大な影響を受けた... お互いシャイだからそう言葉数は多くなかったけれど、ああでもないこうでもないと音楽の話をしていたのを憶えている。 同じような境遇の人間が他にいなくて不安だったのもあり、たまに二人で飲みに行ってはだらだらくだらない話をした。 年を重ねるごとに飲みに行く頻度が加速していき、最近は週二、三で飲んだりしてて... 酔っ払って寝始めると梃子でも動かなくなり、誘導してタクシーにぶち込むまでが彼と飲むときの様式美。それもそれで結構楽しかった。気持ち良さそうに寝てるその姿を写真に撮り溜めてて、いつか本人に全部披露してやろうと思ってた。それがもう不可能になったことに実感が湧かない。 なんとかできなかったのかな、と今も考える。恐らくこれからずっと考え続ける気がする。ハチくーんっつってそこの扉からフラフラ入ってきてほしいと今でも思ってる... 僕にとって彼はライバルであり、親友であり、どこか兄のようでもあった。でも亡くした... 今は虚しいけど、それも時間が攫って行くんだろうなと思う... とりあえず僕は、なるたけ今までとおんなじように生きていこうと思います。結局免許取りに行けなかったし海にも行けなかったですね。一緒にいて楽しかったですよ。ばいばいまたのんましょーね。」 🍂🌾 Btw you can see the English translation of Yonezu's entire blog post for Wowaka in the comments. ~ Yonezu'nun blog yazısının tamamının Türkçe çevirisi için yorum kısmından devam edebilirsin. ~ ⬇️
Kenshi Yonezu: “I considered that writing this kind of thing might be uncouth, but there's nothing else I can do, and I think I want to write it to sort out my feelings. I met wowaka-san nearly 10 years ago on NicoNico Douga. At the time, I considered him a person who made a kind of music I'd never heard before. I think perhaps everyone felt that way about him. Since we began posting around the same time, I personally perceived him as a rival who I refused to be bested by. But I respected him even moreso, and he influenced me greatly. When I first heard World's End Dancehall, I couldn't eat out of shock. When I was able to meet him in person at events, we didn't exchange that many words on account of both being shy, but I remember us having humming-and-hawing conversations about music. Before long, and indeed, with about the same timing, we temporarily parted from Vocaloid, and began to sing with our own voices. He formed a band, and I chose to go it alone. I was nervous about having no one who shared my situation, so occasionally we went drinking together and had meandering, pointless conversations. When we went to Festivals together, we were weirded out to discover we had the same wallet design, and burst out laughing to discover we wore the same shoes in different colors to a magazine interview... Feeling a bit like kindred spirits, there were ways in which we saw things similarly. As we got older, the frequency of us going out to drink increased, recently hitting two or three times a week, so ultimately we wouldn't even talk as not to repeat the same conversations, but we drank in peace. Together with Dai-chan from LAMP IN TERREN, we called it "chill mode" and enjoyed it. When I told a nonsense story, his face would scrunch up in laughter, so I endeavored to be a nonsense person. Sometimes he'd look seriously displeased, and while I'd think "real sorry," I adored that in its own way. Once he got drunk and nodded off, he wouldn't move an inch, so even the part where I had to guide him and stuff him in a taxi was tradition when drinking with him. That was also pretty fun in its own way. I'd take photos of him sleeping soundly, and was thinking I'd reveal them all to him someday. The fact I won't be able to do that anymore still doesn't feel real. I'm still thinking now, could I not have done anything? I feel like I'm going to keep thinking that for a long time. I'm still thinking how I want him to stumble in through the door going "Hachi-kuuun." Much like the style of his music, he lived at a speed many times faster than others. Like the fundamental BPM of his life was different. I suppose he was a person who embodied his music exactly. To me, he was a rival, a best friend, even a bit like a big brother. But he's passed. It feels lonely now, but I think time will even carry that away. The grief of his remaining band members, his staff, his relatives, and all the people who loved wowaka-san is immeasurable. Each of us in our respective positions, we just have to make feeble compromises and go on living. For now, I think I'll try to live as similarly as I can to before. I guess you never did go get your driver's license or go to the beach. It was fun being with you. Bye-bye, let's go drinkin' again.” 🍁 Source: vgperson
Kenshi Yonezu: “Bu tür şeyler yazmanın kabalık olabileceğini düşündüm ama yapabileceğim başka bir şey yok ve sanırım duygularımı tam anlamıyla düzene koyabilmek için yazmak istiyorum. Wowaka-san'la yaklaşık 10 yıl önce NicoNico Douga'da tanıştım. O zamanlar onu daha önce hiç duymadığım türden müzik yapan biri olarak görüyordum. Sanırım herkes onun hakkında böyle düşünüyordu. Aşağı yukarı aynı zamanlarda paylaşım yapmaya başladığımızdan beri kişisel olarak onu, alt edilmeyi reddettiğim bir rakip olarak algıladım. Ama ona her şeyden çok saygı duydum ve beni her açıdan çok etkiledi. World's End Dancehall'ı ilk dinlediğimde neredeyse şoktan yemek yiyemedim. Etkinliklerde kendisiyle şahsen tanışabildiğimde, ikimiz de utangaç olduğumuz için başlarda çok fazla konuşmadık ama müzik üzerine uğultulu sohbetler yaptığımızı hatırlıyorum. Çok geçmeden ve aslında hemen hemen aynı zamanlamayla geçici olarak Vocaloid'den ayrıldık ve kendi sesimizle şarkı söylemeye başladık. O bir grup kurdu ve ben de tek başıma gitmeyi seçtim. Durumumu paylaşacak kimsenin olmaması beni tedirgin ediyordu, bu yüzden ara sıra birlikte içmeye giderdik ve dolambaçlı, anlamsız sohbetler yapardık. Birlikte festivallere gittiğimizde ve aynı cüzdan tasarımına sahip olduğumuzu keşfettiğimizde tuhaflaştık. Bir dergi röportajında aynı ayakkabıları farklı renklerde giydiğimizi fark ettiğimizdeyse kahkahalara boğulduk... Olayları benzer şekilde gördüğümüz ve aynı yollardan gittiğimiz için ikimizin biraz benzer ruhları varmış gibi hissediyordum. Yaşımız ilerledikçe içki içmek için dışarı çıkma sıklığımızın arttığı günlerdi. Öyle ki son zamanlarda haftada iki ya da üç defaya ulaştığı oluyordu, dolayısıyla aynı sohbetleri tekrarlamamak için konuşmuyorduk bile, ama bir aradayken huzur içinde içiyorduk. LAMP IN TERREN'den Dai-chan ile birlikte buna "soğuk mod" adını vermiş ve bundan keyif almıştık. Saçma bir hikaye anlattığımda yüzü gülmekten kırışıyordu, ben de onun için saçma sapan bir insan olmaya çalıştım. Bazen ciddi anlamda hoşnutsuz görünüyordu ve ben "gerçekten özür dilerim" diye düşünsem de buna bir bakıma bayılıyordum. Sarhoş olup başını salladığında bir santim bile kıpırdamıyordu, bu yüzden ona rehberlik etmem ve onu bir taksiye tıkmam gereken kısım bile onunla içerken neredeyse bir gelenekti. Bu da kendi açısından oldukça eğlenceliydi. Onun mışıl mışıl uyurken fotoğraflarını çekiyordum ve bir gün hepsini ona ifşa edeceğimi düşünüyordum. Şimdi hâlâ düşünüyorum, hiçbir şey yapamaz mıydım? Uzun bir süre bunu düşünmeye devam edeceğimi hissediyorum. Hâlâ onun "Hachi-kuuun" diyerek kapıdan içeri girmesini nasıl istediğimi düşünüyorum. Tıpkı müziğinin tarzı gibi, diğerlerinden kat kat daha hızlı yaşadı. Sanki hayatının temel BPM'si farklıydı. Müziğinin tam anlamıyla vücut bulmuş hali gibi bir insan olduğunu düşünüyorum. Benim için o bir rakip, en iyi arkadaş, hatta biraz da ağabey gibiydi. Ama onu kaybettim. Şu anda yalnızlık hissi var ama sanırım zaman bunu da alıp götürecek. Geriye kalan grup üyelerinin, ekibinin, akrabalarının ve Wowaka-san'ı seven herkesin acısı ölçülemez. Her birimiz kendi konumlarımızda, zayıf tavizler vermeli ve yaşamaya devam etmeliyiz. Şimdilik elimden geldiğince eskisi gibi yaşamaya çalışacağımı düşünüyorum. Sanırım ehliyetini hiç almadın ya da plaja hiç gitmedin. Seninle olmak eğlenceliydi. Güle güle, bir dahaki sefere birlikte tekrar içmeye gidelim.” 🍂🌾🍁
Çeviri için çok teşekkürler! Bu şarkıyla ilgili birkaç şey okumuştum ve anlamını çok merak ediyordum, henüz bakamamıştım. (Wowaka ile Yonezu'nun arasındaki boy farkı...😿)
Ben de hep bir şeyler duyuyordum son konserinde de Wowaka'yı anıp bu şarkıyı söylemiş. Bunu duyduğumda kesinlikle o şarkıyı çevirmeliyim diye düşündüm. Wowaka'nın Yonezu için ne kadar değerli olduğu ortada. Açıkçası aramda bir bağ olmamasına rağmen ben bile Wowaka'yı bu kadar özlüyorsam Yonezu'yu düşünemiyorum bile... 😭 Onun hatırasını içinde her zaman yaşatacağına eminim. (Bu arada söz konusu Yonezu olunca hep böyle oluyor. ^^ Yanında Masaki Suda da olsa Naka-chan da olsa hep minicik kalıyor.)
@@YoneTR Son konserlerle ilgili ne bir şey gördüm ne de duydum desem... Özellikle hien ve himawarinin olmasını isterdim, bunu öğrendiğim iyi oldu. İlk duyduğumda ben bile yıkılmıştım, seneler önce oldu da şimdi mi haberim oluyor falan demiştim ama yok. Wowaka'nın anısını hep beraber yaşatacağız...
米津玄師:「こういうの書くの野暮かな、とか思ったりもしたけど、他に何も手がつかないし、気持ちに整理をつける為にもやっぱり書きたいと思う。
Wowakaさんと出会ったのは10年くらい前のニコニコ動画だった。当時の自分からすると今まで聴いたことのない音楽を作る人だった。
ほとんど同じ時期に投稿し始めたこともあって、彼にだけは負けたくないと勝手にライバル視していた。それ以上に尊敬していたし、多大な影響を受けた...
お互いシャイだからそう言葉数は多くなかったけれど、ああでもないこうでもないと音楽の話をしていたのを憶えている。
同じような境遇の人間が他にいなくて不安だったのもあり、たまに二人で飲みに行ってはだらだらくだらない話をした。
年を重ねるごとに飲みに行く頻度が加速していき、最近は週二、三で飲んだりしてて...
酔っ払って寝始めると梃子でも動かなくなり、誘導してタクシーにぶち込むまでが彼と飲むときの様式美。それもそれで結構楽しかった。気持ち良さそうに寝てるその姿を写真に撮り溜めてて、いつか本人に全部披露してやろうと思ってた。それがもう不可能になったことに実感が湧かない。
なんとかできなかったのかな、と今も考える。恐らくこれからずっと考え続ける気がする。ハチくーんっつってそこの扉からフラフラ入ってきてほしいと今でも思ってる...
僕にとって彼はライバルであり、親友であり、どこか兄のようでもあった。でも亡くした...
今は虚しいけど、それも時間が攫って行くんだろうなと思う...
とりあえず僕は、なるたけ今までとおんなじように生きていこうと思います。結局免許取りに行けなかったし海にも行けなかったですね。一緒にいて楽しかったですよ。ばいばいまたのんましょーね。」
🍂🌾
Btw you can see the English translation of Yonezu's entire blog post for Wowaka in the comments. ~
Yonezu'nun blog yazısının tamamının Türkçe çevirisi için yorum kısmından devam edebilirsin. ~
⬇️
Kenshi Yonezu: “I considered that writing this kind of thing might be uncouth, but there's nothing else I can do, and I think I want to write it to sort out my feelings.
I met wowaka-san nearly 10 years ago on NicoNico Douga. At the time, I considered him a person who made a kind of music I'd never heard before. I think perhaps everyone felt that way about him. Since we began posting around the same time, I personally perceived him as a rival who I refused to be bested by. But I respected him even moreso, and he influenced me greatly. When I first heard World's End Dancehall, I couldn't eat out of shock. When I was able to meet him in person at events, we didn't exchange that many words on account of both being shy, but I remember us having humming-and-hawing conversations about music.
Before long, and indeed, with about the same timing, we temporarily parted from Vocaloid, and began to sing with our own voices. He formed a band, and I chose to go it alone. I was nervous about having no one who shared my situation, so occasionally we went drinking together and had meandering, pointless conversations. When we went to Festivals together, we were weirded out to discover we had the same wallet design, and burst out laughing to discover we wore the same shoes in different colors to a magazine interview... Feeling a bit like kindred spirits, there were ways in which we saw things similarly.
As we got older, the frequency of us going out to drink increased, recently hitting two or three times a week, so ultimately we wouldn't even talk as not to repeat the same conversations, but we drank in peace. Together with Dai-chan from LAMP IN TERREN, we called it "chill mode" and enjoyed it. When I told a nonsense story, his face would scrunch up in laughter, so I endeavored to be a nonsense person. Sometimes he'd look seriously displeased, and while I'd think "real sorry," I adored that in its own way. Once he got drunk and nodded off, he wouldn't move an inch, so even the part where I had to guide him and stuff him in a taxi was tradition when drinking with him. That was also pretty fun in its own way. I'd take photos of him sleeping soundly, and was thinking I'd reveal them all to him someday. The fact I won't be able to do that anymore still doesn't feel real.
I'm still thinking now, could I not have done anything? I feel like I'm going to keep thinking that for a long time. I'm still thinking how I want him to stumble in through the door going "Hachi-kuuun." Much like the style of his music, he lived at a speed many times faster than others. Like the fundamental BPM of his life was different. I suppose he was a person who embodied his music exactly.
To me, he was a rival, a best friend, even a bit like a big brother. But he's passed. It feels lonely now, but I think time will even carry that away.
The grief of his remaining band members, his staff, his relatives, and all the people who loved wowaka-san is immeasurable. Each of us in our respective positions, we just have to make feeble compromises and go on living. For now, I think I'll try to live as similarly as I can to before. I guess you never did go get your driver's license or go to the beach. It was fun being with you. Bye-bye, let's go drinkin' again.”
🍁
Source: vgperson
Kenshi Yonezu: “Bu tür şeyler yazmanın kabalık olabileceğini düşündüm ama yapabileceğim başka bir şey yok ve sanırım duygularımı tam anlamıyla düzene koyabilmek için yazmak istiyorum.
Wowaka-san'la yaklaşık 10 yıl önce NicoNico Douga'da tanıştım. O zamanlar onu daha önce hiç duymadığım türden müzik yapan biri olarak görüyordum. Sanırım herkes onun hakkında böyle düşünüyordu. Aşağı yukarı aynı zamanlarda paylaşım yapmaya başladığımızdan beri kişisel olarak onu, alt edilmeyi reddettiğim bir rakip olarak algıladım. Ama ona her şeyden çok saygı duydum ve beni her açıdan çok etkiledi. World's End Dancehall'ı ilk dinlediğimde neredeyse şoktan yemek yiyemedim. Etkinliklerde kendisiyle şahsen tanışabildiğimde, ikimiz de utangaç olduğumuz için başlarda çok fazla konuşmadık ama müzik üzerine uğultulu sohbetler yaptığımızı hatırlıyorum.
Çok geçmeden ve aslında hemen hemen aynı zamanlamayla geçici olarak Vocaloid'den ayrıldık ve kendi sesimizle şarkı söylemeye başladık. O bir grup kurdu ve ben de tek başıma gitmeyi seçtim. Durumumu paylaşacak kimsenin olmaması beni tedirgin ediyordu, bu yüzden ara sıra birlikte içmeye giderdik ve dolambaçlı, anlamsız sohbetler yapardık. Birlikte festivallere gittiğimizde ve aynı cüzdan tasarımına sahip olduğumuzu keşfettiğimizde tuhaflaştık. Bir dergi röportajında aynı ayakkabıları farklı renklerde giydiğimizi fark ettiğimizdeyse kahkahalara boğulduk...
Olayları benzer şekilde gördüğümüz ve aynı yollardan gittiğimiz için ikimizin biraz benzer ruhları varmış gibi hissediyordum.
Yaşımız ilerledikçe içki içmek için dışarı çıkma sıklığımızın arttığı günlerdi. Öyle ki son zamanlarda haftada iki ya da üç defaya ulaştığı oluyordu, dolayısıyla aynı sohbetleri tekrarlamamak için konuşmuyorduk bile, ama bir aradayken huzur içinde içiyorduk. LAMP IN TERREN'den Dai-chan ile birlikte buna "soğuk mod" adını vermiş ve bundan keyif almıştık.
Saçma bir hikaye anlattığımda yüzü gülmekten kırışıyordu, ben de onun için saçma sapan bir insan olmaya çalıştım. Bazen ciddi anlamda hoşnutsuz görünüyordu ve ben "gerçekten özür dilerim" diye düşünsem de buna bir bakıma bayılıyordum. Sarhoş olup başını salladığında bir santim bile kıpırdamıyordu, bu yüzden ona rehberlik etmem ve onu bir taksiye tıkmam gereken kısım bile onunla içerken neredeyse bir gelenekti. Bu da kendi açısından oldukça eğlenceliydi.
Onun mışıl mışıl uyurken fotoğraflarını çekiyordum ve bir gün hepsini ona ifşa edeceğimi düşünüyordum.
Şimdi hâlâ düşünüyorum, hiçbir şey yapamaz mıydım? Uzun bir süre bunu düşünmeye devam edeceğimi hissediyorum. Hâlâ onun "Hachi-kuuun" diyerek kapıdan içeri girmesini nasıl istediğimi düşünüyorum.
Tıpkı müziğinin tarzı gibi, diğerlerinden kat kat daha hızlı yaşadı. Sanki hayatının temel BPM'si farklıydı. Müziğinin tam anlamıyla vücut bulmuş hali gibi bir insan olduğunu düşünüyorum.
Benim için o bir rakip, en iyi arkadaş, hatta biraz da ağabey gibiydi. Ama onu kaybettim.
Şu anda yalnızlık hissi var ama sanırım zaman bunu da alıp götürecek.
Geriye kalan grup üyelerinin, ekibinin, akrabalarının ve Wowaka-san'ı seven herkesin acısı ölçülemez. Her birimiz kendi konumlarımızda, zayıf tavizler vermeli ve yaşamaya devam etmeliyiz. Şimdilik elimden geldiğince eskisi gibi yaşamaya çalışacağımı düşünüyorum.
Sanırım ehliyetini hiç almadın ya da plaja hiç gitmedin. Seninle olmak eğlenceliydi. Güle güle, bir dahaki sefere birlikte tekrar içmeye gidelim.”
🍂🌾🍁
wmwajaは初めて聞いたよねっが信頼してることも初めて知った❗❓ボカロ事態も初音ミクでかウントダウンテレビで知った😶最後はよねっ節で終わるとこがらしいかなぁ❓❗😍
@@鳥巣敦子 さん
wowakaさんは米津さんにとって本当に大切な友人だ。最近米津さんがwowakaさんに関して新しいことを共有したので、米津さんのXをチェックしてください。🤗 きっと二人の深い絆が見られると思います。☺️
米津さんしては意外とストレートに悲し身が、歌詞現れてそれがちょっと安心する。だからって分かったなんて言えない。戦友であり親友であり人は儚く脆い。大切な人がある日突然逝く現実を米津さんは通ってきたんだね。どれほど涙したでしょう。もし、御存命なら、あまりに毎日一緒に遊び。五月蝿いマスコミに米津玄師はゲイでパートナー扱いされて笑。米津さんはそうおもうなら、それはそれで。としらーっといってのける😊そんな楽しい想像してもいいでしょ？
ツアー変身、ファイナル
「今日だけ今いない親友のために歌っていいですか？」と始まった『ひまわり』🌻🌻🌻
｢もしも同じ町で産まれたら、君のようになれたかな｣っていう憧れの表現すごく好き
「空想」トークにて、転がるや裏表という言葉を多用する姿を見て、目頭が熱くなりました。
悲しいね。😢
米津さんが喉締めたり巻き舌で歌ってるの新鮮
歌詞詰め込んで歯切れのいい言葉を使ってるのがYANKEEっぽくて好き
そうですね。私も好き！！！！
ありがとう、ひまわり。そしてありがとうwowakaさん。米津さんの活躍を天で見ていてください。
ありがとうございます。🌹
なくなって他の❗❓知ってはじめてすぐ死を知った🤣😭
@@鳥巣敦子
いや普通に笑えんやろ？
@@鳥巣敦子失礼だとは思わないの？もう1回幼稚園からやり直してこいよ。社会に出るな
「ひまわり」を聴きながら、あーやっぱり米津さんの歌声が好きだと突然身震いしてしまった。
米酢さんのwowakaさんへのコメントとこの曲でとても感動しました。2人で楽しそうにしているところにドラマを感じます。
🥺🥺 あたしも感じ
悲しくって 蹴飛ばした 地面を強く
跳ねっ返る 光に指を立てて
愛したくて 噛み付いた 喉笛深く
その様が あんまりに美しくてさあ
舌を打って 曠野の中 風に抗い
夜もすがら 嗄れた産声で歌う
遠く遠く見据えていた 凍て星の先まで
痣だらけの心 輝かせて
その姿をいつだって 僕は追いかけていたんだ
転がるように線を貫いて 突き刺していく切っ先を
日陰に咲いたひまわりが 今も夏を待っている
人いきれを裂いて笑ってくれ 僕の奥でもう一度
消し飛べ 散弾銃をぶち抜け 明日へ
吐き出せ 北極星へ舵取れ その手で
傷ついて 静脈を不意に巡るエレキ
掻き毟って 吹き荒び 鳴る哀歌
聴こえているあの時から 少しも絶えぬまま
震えるほど全て 消えないぜ
その姿がいつだって 僕を映し出していた
もしも同じ街で生まれたら 君のようになれたかな
日陰に咲いたひまわりが 今も海を見つめてる
聴こえるなら強く叫んでくれ 僕の名をもう一度
鳴き声 かんかん照りの街路で 侘び戯れ
解き放て 乱反射して遠くへ 鳴り響け
その姿をいつだって 僕は追いかけていたんだ
転がるように線を貫いて 突き刺していく切っ先を
日陰に咲いたひまわりが 今も夏を待っている
人いきれを裂いて笑ってくれ 僕の奥でもう一度
消し飛べ 散弾銃をぶち抜け 明日へ
吐き出せ 北極星へ舵取れ その手で
有り難うございます。🎋
あぁ……
俺は元々この曲が大好きで、勇気付けられるような気がしていた…
しかし、この曲がwowakaさんへのメッセージのようなものだと今知り、本当に悲しくなったよ。
俺はどちらの方も好きでwowakaさんが亡くなってしまったときに何にも言い表せない気持ちになった…
自分の好きな人が亡くなることがどれだけ悲しいかを知らされた。
これからも俺は聞き続けるだろうな…
忘れないように…
🥺🥺
コンサートでひまわりを歌いながら米津さんがWowakaさんについて言及したことを思い出すたびに悲しくなります。😭
@@YoneTR コンサートには行けなかったけど、米津さんの公式サイトのwowakaへのメッセージが切なすぎて泣きそうになった…
@@black-cat96-222ですね。🥺💭
初めは会社の人で電車の中で涙が止まらなく次は友達最初泣き崩れた😹🤧😲😭今ね最後は父親画面上が0になる瞬間😭また一番上の数字が上がれと願いながら🙏でも近くには人がいて近づけ無いばあちゃんのときに出来なかつた事してあげたかった
愛を感じる🌻
🌻🌻
wowakaさん愛されてるなぁ
いつもWowakaさんがいなくて寂しいですよ。
こういうのって大体お涙頂戴の商業バラードにするアーティストがほとんどだと思うけど、こんなめちゃくちゃカッコイイ曲にしちゃうのがホントに好き。米津さんしか勝たん
比較はするなよ
シャウトするボーカルとギターが奏でるメロディがとにかくカッコイイ🎶
自分を鼓舞してくれる1曲✨🌾
ひまわり
ありがとう、初めて、この曲の事を知りました。
気づいてあげれなかった。夏になると、米津さんの大好きなお友達は逢いに来ていてくれたんですね。
来年、再来年、と巡りゆく夏の中で、ひまわり🌻さんと出逢える度に、感謝を込めた祈りと「大好きなお友達は、頑張っているよ。安心してね！また、来年逢いましょうね🌻」もしかしたら、無意味なことかもしれませんが💦二人の悲しみに寄り添ってあげられる事が出来る。
投稿者さん、この曲を教えてくれて！本当にありがとうございます。寒いけん、お身体には気をつけて下さいね😊
長文になってごめんなさい😓
こちらこそありがとうね。🌻
米津玄師さんの「ひまわり」と「Lemon」は、人生で悲しい喪失に直面したときの慰めになります。この曲を聴きながら、米津さんはどんな気持ちでこの曲を書いたのだろうかと思います。🌾💐 これらの曲を聴きたくなるような痛みを人生で経験しないことを願っています。🍀😢
@@YoneTR
すみません💦ネシベさん、返信をくれていたのですが。
私が書いたコメントは、送れないものもあるみたいです。きちんと、お返しが出来なくて💦ごめんなさい😓
@@茶々丸-e1wさん
大丈夫ですよ ❤
ひまわりさんはひとを指してるんでありますか❓❗歌詞であれば散弾銃ぶち込目が好でありぶち込みたい悪がいっぱいいるのである🧐😳😇👌😠
笑ってくれ 僕の奥で
心中に ひまわり🌻がいつでも咲いているんだよね🍀
空想ライブで、聞いて、凄く良かったです。
綺麗な曲だなぁ…
I came for an off vocal version of this song and now I'm on the verge of crying
🥺🥺
Gölgede açan ayçiçekleri hâlâ yazı bekliyor...Çok fazla anlamlı🤭😌
Biz de gölgede açan ayçiçekleriyiz. 🌾
米津さんはwowakaさんを愛していたそしてライバルであった彼の死は
バンドメンバーだけでなく世界中のファンが彼の死を多く哀しんだ。
wowakaさんのことを米津さんは雲の上に居ると思いながらwowakaさんを
いつまでも見てる、またwowakaさんも米津さんのお爺ちゃんと一緒に
米津さんの活躍を見ながら見守ってる。そう考えると米津さん、本当に
愛されてるなと想いました、此れからも頑張って下さい、米津さん。
そうですね。私はあなたが書いたすべての言葉に本当に同意します。私はいつも心の中で彼を覚えています。彼はいつも wowakaさんを彼の音楽の中で生かし続けます。これからも米津さんを応援しましょう！♡♬
ライバルであり、親友であり、兄弟のようでもあった、wowakaさんは平成という夏に咲き、散っていった、ハチさんは、米津玄師さんは、その種を受け取り、令和という夏に咲かせた、そんな感じがします。散った時は、wowakaさんと飲んで音楽について話すんでしょうね。
@@リゾットネェロ-d1l さんこのコメントは素敵すぎます。
Çeviri için çok teşekkürler! Bu şarkıyla ilgili birkaç şey okumuştum ve anlamını çok merak ediyordum, henüz bakamamıştım. (Wowaka ile Yonezu'nun arasındaki boy farkı...😿)
Ben de hep bir şeyler duyuyordum son konserinde de Wowaka'yı anıp bu şarkıyı söylemiş. Bunu duyduğumda kesinlikle o şarkıyı çevirmeliyim diye düşündüm. Wowaka'nın Yonezu için ne kadar değerli olduğu ortada. Açıkçası aramda bir bağ olmamasına rağmen ben bile Wowaka'yı bu kadar özlüyorsam Yonezu'yu düşünemiyorum bile... 😭 Onun hatırasını içinde her zaman yaşatacağına eminim. (Bu arada söz konusu Yonezu olunca hep böyle oluyor. ^^ Yanında Masaki Suda da olsa Naka-chan da olsa hep minicik kalıyor.)
@@YoneTR Son konserlerle ilgili ne bir şey gördüm ne de duydum desem... Özellikle hien ve himawarinin olmasını isterdim, bunu öğrendiğim iyi oldu. İlk duyduğumda ben bile yıkılmıştım, seneler önce oldu da şimdi mi haberim oluyor falan demiştim ama yok. Wowaka'nın anısını hep beraber yaşatacağız...
@@mafumafufantr8865 Ahh... Böyle ortak paydalarda buluşarak her zaman yaşatacağız hem de...
人生の励みになりそう
ですね
ありがとうwowakaさん
知名度、人気、実力ともに圧倒的に差があったけど2人は自他共に認めるライバルだったんだよね
ですね。
米津さん自身もインタビューでwowakaさんを兄貴分でありライバルだと思っていると語っている。いつかwowakaさんの音楽が米津さんの音楽ようにもっと多くの人に届く日が来るのではないかとずっと思っていました。:')
私はいつも彼の音楽を思い出の中に残しておきます。🍁
イントロちょっとwowaka感ある
米津玄師さん。何と言って良いか、親友の死を乗り越えて本当に辛く悲しい、時間を過ごされたと思いますが米津玄師さんの今を親友、ひまわりのように見守り玄師さんを照らす事でしょう。優しい人に逢えましたか？
お疲れ様でした。
あの頃wowakaさん米津さんと一緒だった。 だからこそ、米津さんはあの頃の悲しみさえも、あの頃の痛みも愛していたのだと思う。🌟
He will continue to shine.夜空に🌌KENSHI YONEZUの歌詞の中に🌠
米津さんの魔法のような歌詞の中で、彼は永遠に輝き続けます。♡♬♪
@@YoneTR Yeah👍
まだ友人を亡くしたことは無いけど
辛いだろうなと
聴きながら涙
「日陰に咲いたひまわり」が、いつか日なたで目いっぱい太陽の光を浴びられるようになる日は来るのだろうか…。🌾🌻
いつか有名になりたかったのかなぁ❓❗🤣🤪
素敵な友達ですね❤
大切にしてください
ひまわり🌻力強い歌ですわ🎧
大好きです❤😂
すごいね。^^ 私も好き！！！ 🌻
すごいね。^^ 私も好き！！！ 🌻
@@YoneTR ❤️✨💚
@@島田三佳 Seni merak ediyorum 😢
私はあなたが憧れて
@@YoneTRゴッホのひまわりか😆✨✨
絶対違うけど、散弾銃はアンハッピーリフレイン、北極星はポラリスとか少しは歌詞に込めてるのかもね
@@ねねねいむ 👀👀
ウルっときました…
:')
この歌詞、いろいろ詰まりすぎてるけど個人的に気に入ったのを一つ紹介。
「乱反射して遠くへ 鳴り響け」
この乱反射ってすごい荒いと思うんだけど、どうしてももう一度声が聞きたいっていう強い願いを感じてすごい感動する。
無限列車編が公開された時、
この曲を聞きながら煉獄vs猗窩座をイメージしてたなぁ
感じた。 歌ですね。
深い。
美しい、😢
😿😿
私好みの服装です😊
👏
🫶
カッコいい‼️
@@がんばりますが良いよ そうですね
2023年の秋はこのひまわりが心に響く!
そう、、、
だって、このひまわりには季節がないんです。 だからこそ、毎年、そして季節ごとに再び息を吹き返します。🌻🌻🌻🌻
この「ひまわり」という曲とwowakaさんは何か関係があるんですか？
米津さんはwowakaさんを偲んでこの曲を自身のコンサートで歌った。「今はもういない親友のために」とひまわりを歌った。🥺
❤
そ
うん。。。
荒らすな
友達死んでません
友人は永遠に生きますよ。^^
機嫌悪そう
荒らすな