Zostałem adoptowany w wieku 5 lat. Był to narcystyczny i despotyczny ojciec oraz znerwicowana i przepracowana matka. W wieku 19 lat ojciec siłą zakwaterował mnie w innym miejscu a po kilku miesiącach przestał płacić mi za pokój i chcąc utrzymać się na studiach złożyłem pozew o alimenty. W tamtym roku po skończonych studiach sprawa miała swój finał w taki sposób, że nie dość, że złożyli pozew o uchylenie obowiązku alimentacyjnego z datą wsteczną, to jeszcze wniosek o wymeldowanie mnie z mieszkania w którym nie mieszkam od 9 lat. Dodatkowo podczas sporządzania ugody w sądzie zażądali mojej umowy o pracę na co się oczywiście nie zgodziłem. Sprawa w sądzie wygrana, ale nawet w obliczu porażki ojciec narcyz chciał mieć nade mną jakąś przewagę psychologiczną. Do tej pory sabotuję relacje z kobietami oraz mam lęk przede wszystkim przed tymi atrakcyjnymi, które łatwo mogą mnie urazić.
Polecam Terapię i dobrego psycholo ga, Dobrego bo dziś wielu gówniarzy po studiach odpierdzielających pracę byle jak byle wypłata była .Życzę duuuzo szczęścia zdrowia i radości ✨
A czy zawłaszczenie narcystyczne opiekuna nie tworzy nowego narcyza? W zależności od określonych wpływów na różnym etapie rozwoju może to być od npd, po rys narcystyczny, tak myślę. Zwłaszcza,że obrony przy zawłaszeniu niczym się nie różnią od obron, które kiedyś mały narcystyczny człowiek musiał zastosować, pod wpływem swoich opiekunów.
Nie każda osoba na świecie z traumą ma narcystyczne zaburzenie osobowości, znaczenie mają też na przykład geny, indywidualna natura danego człowieka i wiele innych składowych w jego środowisku.
Raczej nie. Bo dziecko skupia się na osobie opiekuna , jego emocjach itd zamiast na sobie. Więc samoistnie staje się zewnątrz sterownie, bardzo empatyczne a nie narcystycznie skupione na sobie. Jakby rodzic odwrotnie , całą uwagę skupił na dziecku - to wtedy powstałby narcyz
Dziękuję że się tym dzielisz🙏 przeżyłam to i było to jedne z najtrudniejszych doświadczeń w moim życiu - separacja fizyczna a przede wszystkim mentalna i uwolnienie się w ten sposób od zawłaszczenia.
Po świętach z rodzina moja myśl w drodze powrotnej była :Ja się dziwię że ja gorzej nie skończyłam .... jako cpun alkoholik czy jako jakas sadystka... kiedyś jak miałam 15 lat mój kolega powiedział tak nagle po wizycie u mnie w domu : dziwię się że się nie powiesilas .... nie rozumiałam wtedy tego zasmialam się ... teraz rozumiem
Mnie kiedyś powiedziała psycholog ,, Pani jest bardzo silna psychicznie " spojrzałam na nią zdziwiona a ona mówiła dalej ,, Jest Pani bardzo silna psychicznie ponieważ wychowywała się Pani w takim toksycznym domu i Pani nie zwariowała "
Czy po takim zawłaszczeniu należy zerwać kontakt z rodzicami żeby się od tego introjektu oderwać? Czy jeżeli przepracuje się tą relację wewnątrz to można mieć kontakt z rodzicem?
Jak mialam ok 2 lata rozwinęła się u mnie choroba sieroca, która trwała do ok 12 roku życia, a w zmodyfikowanej formie do ok 18-tego roku życia (robiłam takie pseudobrzuszki na kanapie). Zawsze się ze mnie śmiano z tego powodu, matka często publicznie się z tego nabijała. Dopiero niedawno dowiedziałam się że to moje "bujanie się" to właśnie choroba sieroca. A policzki po wewnętrznej stronie obgryzam do dziś, usta niestety też, czasem aż do krwi.
O wow. Obgryzam policzki, w dzieciństwie i mlodym wieku dzieliłam obsesyjnie w głowie slowa na sylaby i litery, dodawałam cyfru z tablic rejestracyjnych przejeżdżających aut albo po prostu powtarzałam cyfry z tablic. Szok. Szok. Szok.
Pani Dario, serdecznie dziękuję za ten filmik, bardzo cenny i niestety bolesny dla mnie. Widzę nie tylko siebie w tym, ale również swojego 12 letniego syna. Trucizna zawłaszczenia wylała się ze mnie na niego, widzę bardzo dużo symptomów u niego:-( Jak mogę temu zaradzić? Czy moja własna terapia może wpłynąć na niego w pozytywny sposób?
Myślę , że jak wprowadzi Pani zmiany co do siebie i zmiany w traktowaniu syna to i on zacznie się zmieniać jako, że jest to młoda osoba. Skoncentrować się bardziej na potrzebach syna , zainteresowaniach by nie był wiecznie skupiony na Pani emocjach a na swoim własnym ja i swoich własnych granicach
Czy można przyjąć że zawłaszczenie przez rodzica jest inna określeniem dla parentyfikacji? Jeśli nie to jakie są różnice? Mowi Pani o filmie franc rez Celine Sciammy?
Zaburzenia kompulsywno obsesyjne które nie znikają tylko zmieniają swoją formę... Albo stają się coraz bardziej subtelne i ukryte, trudno uchwytne np. zamiast mycie rąk, czy jakies rytułaly fizyczne ukrywa się to w jakąs dziwną energetykę zaburzającą i zakłócającą myśli, zakłócającą ich rytm. I jeszcze etap nadmiernego stawiania granic gdy tylko wyczuwa się "oczekiwania"... Bez głębszej negocjacji, bez głębszej weryfikacji własnych "podejrzeń" zby zero jednynkowe, zbyt pośpiesznie, radykalnie, impulsywnie
bardzo dziękuję za wartościowe, pomocne nagranie
Dobry wieczor Dario, bardzo empatyczny film. To wspaniale, ze jestes tak blisko ....
Zostałem adoptowany w wieku 5 lat. Był to narcystyczny i despotyczny ojciec oraz znerwicowana i przepracowana matka. W wieku 19 lat ojciec siłą zakwaterował mnie w innym miejscu a po kilku miesiącach przestał płacić mi za pokój i chcąc utrzymać się na studiach złożyłem pozew o alimenty. W tamtym roku po skończonych studiach sprawa miała swój finał w taki sposób, że nie dość, że złożyli pozew o uchylenie obowiązku alimentacyjnego z datą wsteczną, to jeszcze wniosek o wymeldowanie mnie z mieszkania w którym nie mieszkam od 9 lat. Dodatkowo podczas sporządzania ugody w sądzie zażądali mojej umowy o pracę na co się oczywiście nie zgodziłem. Sprawa w sądzie wygrana, ale nawet w obliczu porażki ojciec narcyz chciał mieć nade mną jakąś przewagę psychologiczną. Do tej pory sabotuję relacje z kobietami oraz mam lęk przede wszystkim przed tymi atrakcyjnymi, które łatwo mogą mnie urazić.
Życzę dużo siły i mam nadzieję że pójdzie Pan przepracować to z psychoterapeuta.
Polecam Terapię i dobrego psycholo ga, Dobrego bo dziś wielu gówniarzy po studiach odpierdzielających pracę byle jak byle wypłata była .Życzę duuuzo szczęścia zdrowia i radości ✨
Dziękuję Ci za ten film właśnie dzisiaj. 💛
Dziekuje za kolejny film.🙂
A czy zawłaszczenie narcystyczne opiekuna nie tworzy nowego narcyza? W zależności od określonych wpływów na różnym etapie rozwoju może to być od npd, po rys narcystyczny, tak myślę. Zwłaszcza,że obrony przy zawłaszeniu niczym się nie różnią od obron, które kiedyś mały narcystyczny człowiek musiał zastosować, pod wpływem swoich opiekunów.
Nie każda osoba na świecie z traumą ma narcystyczne zaburzenie osobowości, znaczenie mają też na przykład geny, indywidualna natura danego człowieka i wiele innych składowych w jego środowisku.
Raczej nie. Bo dziecko skupia się na osobie opiekuna , jego emocjach itd zamiast na sobie. Więc samoistnie staje się zewnątrz sterownie, bardzo empatyczne a nie narcystycznie skupione na sobie.
Jakby rodzic odwrotnie , całą uwagę skupił na dziecku - to wtedy powstałby narcyz
Dziękuję
Dzięki Dario! :)
Co zrobić,gdy dziecko , zgodnie z wyrokiem sadu , zostaje pod opieką narcystycznej matki ?
Super
Do Ciebie chciałabym isc na terapie/diagnozę, masz gabinet?
I czy nie uważasz,że to o czym mówisz, to jest po prostu tworzenie narcyza wrażliwego?
Dario, rób dalej to co robisz bo jesteś w tym... wybitna!!!
Dziękuję
Dziękuję że się tym dzielisz🙏 przeżyłam to i było to jedne z najtrudniejszych doświadczeń w moim życiu - separacja fizyczna a przede wszystkim mentalna i uwolnienie się w ten sposób od zawłaszczenia.
Po świętach z rodzina moja myśl w drodze powrotnej była :Ja się dziwię że ja gorzej nie skończyłam .... jako cpun alkoholik czy jako jakas sadystka... kiedyś jak miałam 15 lat mój kolega powiedział tak nagle po wizycie u mnie w domu : dziwię się że się nie powiesilas .... nie rozumiałam wtedy tego zasmialam się ... teraz rozumiem
widocznie masz więcej siły, niż ci się wydaje ;)
Mnie kiedyś powiedziała psycholog ,, Pani jest bardzo silna psychicznie " spojrzałam na nią zdziwiona a ona mówiła dalej ,, Jest Pani bardzo silna psychicznie ponieważ wychowywała się Pani w takim toksycznym domu i Pani nie zwariowała "
Cieszę się, że Cię znalazłam. Tak bardzo mój temat nie tylko osobisty, ale i zawodowy. I tak bardzo mocno ciekawszy od wykładu,
na którym siedzę (:
Czy po takim zawłaszczeniu należy zerwać kontakt z rodzicami żeby się od tego introjektu oderwać? Czy jeżeli przepracuje się tą relację wewnątrz to można mieć kontakt z rodzicem?
To wszystko jest indywidualną kwestią
Jak zwykle bardzo wartościowy materiał. Jak zwykle z przyjemnością się pani słucha ❤️Serdecznie pozdrawiam 😘
Dziękuję że jesteś , nareszcie zrozumiałam dlaczego Oni tak się zachowują , ciągle szukałam aż znalazłam bardzo Ci dziękuję Pani Dario 🎉
Jak mialam ok 2 lata rozwinęła się u mnie choroba sieroca, która trwała do ok 12 roku życia, a w zmodyfikowanej formie do ok 18-tego roku życia (robiłam takie pseudobrzuszki na kanapie). Zawsze się ze mnie śmiano z tego powodu, matka często publicznie się z tego nabijała. Dopiero niedawno dowiedziałam się że to moje "bujanie się" to właśnie choroba sieroca. A policzki po wewnętrznej stronie obgryzam do dziś, usta niestety też, czasem aż do krwi.
Bardzo współczuję ❤️
Czemu [powtarza ponownie Pani o narcystycznej matce, skoro dokłaqdnie to robi w naszej rodzinie ojciec
O wow. Obgryzam policzki, w dzieciństwie i mlodym wieku dzieliłam obsesyjnie w głowie slowa na sylaby i litery, dodawałam cyfru z tablic rejestracyjnych przejeżdżających aut albo po prostu powtarzałam cyfry z tablic. Szok. Szok. Szok.
Opisałaś mój przypadek. Tylko kiedy powiedziałem o internalizacji głosu rodzica psychologowi ten przypisał mi SCHIZOFRENIĘ 😔
Współczuję zmień psychologa.
@@monikac1360 Jedna wizyta to było tam za dużo
Zmien Psychologa .
Znam to😔 dziękuję❤️⚘️
Wartosciowy filmik, dziękujemy za ludzkie podejście ❤️
❤️🤗Dziękuję Ci
Dziękuję ❤️
Dziękuję ❤
Dziękuję. 🙏😇
Pani Dario, serdecznie dziękuję za ten filmik, bardzo cenny i niestety bolesny dla mnie. Widzę nie tylko siebie w tym, ale również swojego 12 letniego syna. Trucizna zawłaszczenia wylała się ze mnie na niego, widzę bardzo dużo symptomów u niego:-( Jak mogę temu zaradzić? Czy moja własna terapia może wpłynąć na niego w pozytywny sposób?
Nie może
Myślę , że jak wprowadzi Pani zmiany co do siebie i zmiany w traktowaniu syna to i on zacznie się zmieniać jako, że jest to młoda osoba. Skoncentrować się bardziej na potrzebach syna , zainteresowaniach by nie był wiecznie skupiony na Pani emocjach a na swoim własnym ja i swoich własnych granicach
@@orianam9835 Dziękuję bardzo.
Dziękuję i pozdrawiam ♥️🌺🌸
Czy można przyjąć że zawłaszczenie przez rodzica jest inna określeniem dla parentyfikacji? Jeśli nie to jakie są różnice? Mowi Pani o filmie franc rez Celine Sciammy?
Tak, jest to pewien rodzaj parentyfikacji. Tak, o tym filmie mówię.
@@dariazukowskapsychologklinicznPrzeszukałam internet ale chyba raczej nie jest dostępny online 🙁
Oglądałam na nowe horyzonty, online.
@@dariazukowskapsychologkliniczn Dziękuje.
A jak ten temat ma się do nie odciętej pempowiny w wieku dorosłym ? Cała agresja do zawłaszczającej matki skierowania w żonę, matka wyidealizowana.
💪💪💪💪💪💪💪💪💪💪
Zaburzenia kompulsywno obsesyjne które nie znikają tylko zmieniają swoją formę... Albo stają się coraz bardziej subtelne i ukryte, trudno uchwytne np. zamiast mycie rąk, czy jakies rytułaly fizyczne ukrywa się to w jakąs dziwną energetykę zaburzającą i zakłócającą myśli, zakłócającą ich rytm. I jeszcze etap nadmiernego stawiania granic gdy tylko wyczuwa się "oczekiwania"... Bez głębszej negocjacji, bez głębszej weryfikacji własnych "podejrzeń" zby zero jednynkowe, zbyt pośpiesznie, radykalnie, impulsywnie
❤
Byłam kiedyś u dobrego psychiatry, to Andrzej Leder, jest z Warszawy.
Dziękuję ❤
❤
Psychiatra: Krzysztof Staniszewski
Dziękuję Ci ❤️
Daria, dlaczego cały czas mówisz tylko o matce? Czy w relacji ojciec dziecko to nie występuje?
Bo więcej jest Narcystycznych matek
🤚😁👍