Yaklaşık 15 yıl öncesiydi üniversitede öğrenciyken Karadeniz turuna gitmiştik öyle insanların evlerine misafir olmuştuk ki şaşırmamak imkansızdı tanık oldugumuz öyle anlar vardı ki anlatamam yoktu var ettik, vardı yok ettik düşüncesini bizzat yaşadık..... gezi sonunda ablam ve eniştemle buluşmuştuk birlikte yola çıktık,dönüş yolunda Sivas a gelmeden küçük bir kaza yaşamış yola devam edemeyecek duruma gelmiştik. Her memlekette bir arkadaşım var diye hep espri yapardım o an dedim ki benim Sivas da yaşayan bir arkadaşım var onu arayayım müsaitse kabul eder gece saat 02.00 ...telefonu açtı Müsait misiniz canım başımıza bunlar geldi diye anlatmaya başlarken hemen yola çıkıyoruz size tarif edeceğim ama bir petrol ismi verdi orada buluşalım sizi oradan alaacgiz dedi ne demek bekliyoruz müsait misin demek ne dedi? Eve varmamız saat 03.00 olmuştu eve girmekle karsilastigim ev , sahne yıllarca gözlerimin önünden gitmedi ara ara aklıma geldiğinde yine gözlerimden yaşlar süzülür. Tek katlı 7 kapılı bir ev , aile hep birlikte yaşıyor evlenen başka bir odaya geçiyor, yokluk hatsafhada diyemiyorum öyle varlikliydilar ki o anne o baba elleri öpülesi insanlar.... Bize muazzam bir sofra hazırlamışlar hepsi el emeği .. yataklar yer döşeği ve ben ilk defa o zaman bir yer döşeğinin bu kadar rahat olduğunu orada öğrendim her şey için çok teşekkür ederim nasıl rahat bir yatakti diye sohbet ederken zaman nasıl geçti anlamadım arabaya doğru giderken arkadaşımın annesinin ablamin kızı için küçük bir yer döşeğini arabaya koymaya çalışırken gördüm işte o an benim koptuğum bir andı olmayanı vermeye çalışan bir el asla kabul edemeyiz dedik .... hala dün gibi .. o zaman anlamistim arkadaşımın her haftasonu neden çalıştığını...o zaman anlamistim bir çok şeyi .....ne gönülleri fakirlere misafir olmuştuk oysaki ... Bütün saskinligimiz buydu belki de...
Yaklaşık 15 yıl öncesiydi üniversitede öğrenciyken Karadeniz turuna gitmiştik öyle insanların evlerine misafir olmuştuk ki şaşırmamak imkansızdı tanık oldugumuz öyle anlar vardı ki anlatamam yoktu var ettik, vardı yok ettik düşüncesini bizzat yaşadık..... gezi sonunda ablam ve eniştemle buluşmuştuk birlikte yola çıktık,dönüş yolunda Sivas a gelmeden küçük bir kaza yaşamış yola devam edemeyecek duruma gelmiştik. Her memlekette bir arkadaşım var diye hep espri yapardım o an dedim ki benim Sivas da yaşayan bir arkadaşım var onu arayayım müsaitse kabul eder gece saat 02.00 ...telefonu açtı Müsait misiniz canım başımıza bunlar geldi diye anlatmaya başlarken hemen yola çıkıyoruz size tarif edeceğim ama bir petrol ismi verdi orada buluşalım sizi oradan alaacgiz dedi ne demek bekliyoruz müsait misin demek ne dedi? Eve varmamız saat 03.00 olmuştu eve girmekle karsilastigim ev , sahne yıllarca gözlerimin önünden gitmedi ara ara aklıma geldiğinde yine gözlerimden yaşlar süzülür. Tek katlı 7 kapılı bir ev , aile hep birlikte yaşıyor evlenen başka bir odaya geçiyor, yokluk hatsafhada diyemiyorum öyle varlikliydilar ki o anne o baba elleri öpülesi insanlar.... Bize muazzam bir sofra hazırlamışlar hepsi el emeği .. yataklar yer döşeği ve ben ilk defa o zaman bir yer döşeğinin bu kadar rahat olduğunu orada öğrendim her şey için çok teşekkür ederim nasıl rahat bir yatakti diye sohbet ederken zaman nasıl geçti anlamadım arabaya doğru giderken arkadaşımın annesinin ablamin kızı için küçük bir yer döşeğini arabaya koymaya çalışırken gördüm işte o an benim koptuğum bir andı olmayanı vermeye çalışan bir el asla kabul edemeyiz dedik .... hala dün gibi .. o zaman anlamistim arkadaşımın her haftasonu neden çalıştığını...o zaman anlamistim bir çok şeyi .....ne gönülleri fakirlere misafir olmuştuk oysaki ... Bütün saskinligimiz buydu belki de...
Her köşesinde farklı güzel insanların yaşadığını bilmek ne güzel 🙏🏻
"Anadolu"
Adında bile bir incelik barındırıyor aslında. Bunca 'ana' 'dolu' bir memlekette güzel insanlara rastlamak tesadüf olamaz :)
Her köşesi farklı güzel insanların yurdu olmuş büyük bir coğrafyadan bahsediyoruz ☺️🙏🏻
Azalmakta olan Anadolu insan hazineleri