เราคือสภาพแวดล้อมของกันและกัน 

บทความสื่อสารต่อสังคม
ในชุมชนของผมมีเด็กเด็กที่กำลังเรียนตามหน้าที่ของเขา ต้องเรียนวิชาดนตรีด้วยภาษาไทย กับครูสอนดนตรีที่ต้องปฏิบัติตามข้อสั่งการของฝ่ายบริหารที่อาจจะมีมุมมองต่อวิชาดนตรีว่าเป็น“มหรสพ”ครูต้องเตรียมวงไปโชว์ตามข้อสั่งการและรับการสนับสนุนงบประมาณสื่อการสอนในมุมมองนั้นตลอดมา
ขออนุญาตแชร์มุมมองส่วนตัว ดนตรีคือภาษาต่างชาติภาษาหนึ่ง สมมุตินะ ถ้าเด็กในชุมชนของเรามีภาษานี้เป็นภาษาที่สองรองจากภาษาไทย
ภาษาที่สองที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษภาษาจีนภาษาฝรั่งเศส แต่ในประเทศ ที่พัฒนาแล้ว ดังกล่าวเหล่านี้ ต่าง ก็ใช้ภาษาดนตรีและให้การยอมรับว่า บุคคลที่ใช้ภาษานี้ได้ เป็นบุคคลชั้นสูงในสังคมหรือศิลปิน ผมเห็นถึงความมั่นคงทางอาชีพส่วนบุคคล ของเด็กๆ ในชุมชนของเรา
ใช้ภาษาดนตรีเป็นสื่อการสอนพื้นฐานการวิเคราะห์แยกแยะซับซ้อนผิดถูกเชื่อมโยงและ
ใช้งาน
นักดนตรีที่ใช้ภาษาดนตรีในการทำงานของเขา
มีกระบวนการทางความคิดด้วยพื้นฐาน
“การวิเคราะห์แยกแยะซับซ้อนผิดถูกเชื่อมโยงและใช้งาน” ต้องแบบรวดเร็วตามจังหวะเวลา
คล้ายกับคำว่าวิจารณญาณหรือดุลยพิจ
แต่จะดูซับซ้อนกว่ามีมิติละเอียดลึกซึ้งกว่า
ผมมองเห็นโอกาสที่หลากหลายในชุดความรู้นี้
ที่ชัดเจนที่สุดคือเห็นว่าเป็นเครื่องมือสำหรับการ พัฒนาระดับเชาว์ปัญญาพื้นฐานของเด็ก ให้เพิ่มขึ้น มองเห็นเครื่องมือในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีองค์ความรู้ที่เป็นภูมิต้านทานและสามารถอยู่ร่วมกับการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยและเทคโนโลยี ของโลกหลังยุค AI
มองไปข้างหน้า
ทรัพยากรธรรมชาติของเราในอนาคต
คือเด็กๆในชุมชนของเราในวันนี้
การพัฒนาแบบเดิมๆ
พอเพียงหรือต้องทุ่มเท
ทันทีหรือรอไปก่อน
เชิญแสดงความคิดเห็น