Μια μουσική, ένα σύνθημα. ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ, Θέατρο Βράχων, 16 Ιουνίου 2024

Λίγες στιγμές κοντά στο φινάλε της συναυλίας με την οποία έκλεισε ένας κύκλος είκοσι τόσων χρόνων από το Θανάση Παπακωνσταντίνου. Κυριακή 16 Ιουνίου 2024, Θέατρο Βράχων, μια βραδιά γεμάτη μαγεία, αλήθεια και ουσία, ιστορική πια...
Ξεκινά τη στιγμή που η Μάρθα Φροντζήλα, με το γνώριμο τρόπο από τις συναυλίες με το Θανάση είκοσι χρόνια πριν στον ίδιο χώρο, παρουσιάζει και "αποδεσμεύει" ταυτόχρονα τους μουσικούς, σαν σε παιδικό παιχνίδι. Προτελευταίος ο Δημήτρης Μυστακίδης, στερνός ο ίδιος ο Θανάσης. Το "παιχνίδι" θέλει τη Μάρθα να λέει το όνομα του μουσικού κι εκείνος τότε να σταματά πια να παίζει.
Είδαμε το ίδιο παιχνίδι και στην Τεχνόπολη και στο Λυκαβητό. Στο Γκάζι ο Θανάσης επέμενε να παίζει το ίδιο μουσικό θέμα μόνος του για ώρα, όσο και να έλεγε το όνομά του η Μάρθα, σαν να μην θέλει να το αποχωριστεί. Στο Λυκαβητό, με το που άκουσε το όνομά του, επιτόπου σταμάτησε, αφήνοντάς μας λίγο αμήχανους από το απότομο κλείσιμο. Στη στερνή συναυλία, όμως, στο Βράχων έγινε κάτι τελείως αλλιώτικο, που δεν είχε γίνει πριν. Και σε αυτό πρωταγωνίστησε ο κόσμος, οι εξήμιση χιλιάδες θεατές.
Απρόσμενα άρχισαν να τραγουδούν πάνω στο αγαπημένο μουσικό μοτίβο του Θανάση το σύνθημα "Λευτεριά στην Παλαιστίνη"! Η Μάρθα, σε όλες τις συναυλίες με την κεφίγιε - το παλαιστινιακό μαντήλι, αρχίζει αμέσως να σιγοντάρει τον κόσμο! Ο Θανάσης απλώνει ένα χαμόγελο πασίχαρο κι έμπλεο ψυχής κι ουσίας. Είναι η στιγμή που η εκπληκτική του μουσική βρίσκει τους στίχους της σε ένα σύνθημα!
Κάπου ανάμεσα ο Θανάσης, απαντώντας στη Μάρθα, εξηγεί γιατί δεν παίζει ποτέ ταξίμια, γιατί δεν χορεύει. Ήταν όλη αλήθεια αυτή η στερνή βραδιά, μια από τις πιο όμορφες βραδιές που έχουμε ζήσει με τον Θανάση, συνταξδιεύοντας 25 χρόνια μαζί του. Τα υπόλοιπα και τα πιο ουσιώδη, στο ίδιο το βίντεο, στις σκέψεις που θα γεννήσει μέσα σας
υ.γ., τραβηγμένο με ένα κινητό, έτσι, για το μοίρασμα. προσφορά στο κανάλι του Πολυφωνικού Καραβανιού.