Μου κάνει εντύπωση το πως και δεν γίνεται αναφορά στον Καστοριάδη ο οποίος έχει προηγηθεί του Παπαιωαννου στον εντοπισμό της γέννησης του ολοκληροτισμου και στην άσκηση κριτικής των ανατολικών μοντέλων διακυβέρνησης και δη της Σοβιετικής τότε Ένωσης!
Ουδέποτε υπήρξαν επιτυχημένες διαπραγματεύσεις που θα πετύχαιναν ένωση της Κύπρου το 1966 ούτε ποτέ άλλοτε . Η άποψη ότι οι εκλογές της 28 Μαΐου θα ήταν εκλογές αίματος και εμφυλίου είναι στερείται λογικής και σοβαρότητος και εξυπηρετεί μόνο τους οπαδούς της εκτροπής για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα !
Ποιοι είναι οι εκκλησιαστικοί;;;Ο καθηγητής Μελετόπουλος;;Καμία απολύτως η ο Καράμπελας που τον είχε κάνει τραγούδι ο Τζιμακος ο Πανούσης σαν επικεφαλής των αναρχικών της πλ.Εξαρχειων.Ρωσικη δε προπαγάνδα ο Καράμπελας;;;Γελάνε και τα μπετα
Μου κάνει εντύπωση το πως και δεν γίνεται αναφορά στον Καστοριάδη ο οποίος έχει προηγηθεί του Παπαιωαννου στον εντοπισμό της γέννησης του ολοκληροτισμου και στην άσκηση κριτικής των ανατολικών μοντέλων διακυβέρνησης και δη της Σοβιετικής τότε Ένωσης!
Ὁ πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἀμύνης Παναγῆς Παπαληγούρας καί ὁ ὑπουργός Δημοσίας Τάξεως Γεώργιος Ράλλης, εἶχαν συλλάβει ἕνα ὀπερετικό σχέδιο ἀνατροπῆς τῆς κάλπης, ἀνήμερα τῶν ἐκλογῶν. Ὁ Κωνσταντῖνος ἀπεκάλυψε ὅτι ἔγινε Σύσκεψίς τους, στό γραφεῖο τοῦ Δημητρίου Μπίτσιου:
«Στήν σύσκεψη, οἱ δυό ὑπουργοί (Παπαληγούρας καί Ράλλης) μοῦ εἰσηγήθηκαν νά ἐνεργοποιήσω τήν διάταξη τοῦ ἄρθρου 91 τοῦ Συντάγματος τοῦ 1952 γιά τήν ἀναστολή ὁρισμένων ἄρθρων τοῦ Συντάγματος καί νά θέσω σέ ἰσχύ τόν νόμο “περί καταστάσεως πολιορκίας”. Ἐρώτησα τόν πρωθυπουργό (Π. Κανελλόπουλο) ποιά ἦταν ἡ δική του ἄποψη. Μοῦ ἀπήντησε: “Ὅπως γνωρίζετε Μεγαλειότατε, κάτ᾽ ἀρχήν δέν συμφωνῶ μέ τέτοιες λύσεις, ἀλλά στήν προκειμένη περίπτωση συμφωνῶ μέ τούς ὑπουργούς μου”». [7]
Τό γεγονός παραδέχθηκε ὁ Γεώργιος Ράλλης:
«Πήγαμε στό Τατόϊ καί τοῦ εἴπαμε ὅτι ἄν -ὅπως ὑπῆρχε κίνδυνος- γινόταν ἐκτροπή, ἡ κυβέρνησις θά μποροῦσε νά κάνη χρήσι τοῦ ἄρθρου 91 τοῦ Συντάγματος πού ἐπιτρέπει τήν κήρυξι τοῦ Στρατιωτικοῦ Νόμου… Ὁ Κατσώτας ἔλεγε ὅτι θά κατέβη ἐπί κεφαλῆς 500.000 ἀνθρώπων στό Σύνταγμα γιά νά ὁρκίση Κυβέρνηση. Τά ἴδια ἔλεγε καί ὁ Ἀνδρέας. Καί εἴπαμε τοῦ Βασιλέως ὅτι ἄν γίνουν αὐτές οἱ ἐπαναστατικές κινήσεις, ἡ ἀπάντησις πρέπει νά εἶναι ἡ κήρυξις στρατιωτικοῦ νόμου».[8]
Τό γεγονός γνώριζε καί ὁ πρέσβυς τῶν ΗΠΑ Φ. Τάλμποτ ὁ ὁποῖος ἔγραφε στήν Οὐάσιγκτων πώς ὁ Κανελλόπουλος δήλωσε στόν Βασιλέα ὅτι ἄν διαφαινόταν νίκη τῆς Ε.Κ. στίς ἐκλογές τότε:
«…θά τίς ἀνέβαλλε ἔπ᾽ ἀόριστον καί θά ἦταν διατεθειμένος νά καταστῇ de facto δικτάτωρ!»[9]
Στόν ἴδιο μάλιστα τόν πρέσβυ, ὁ Κανελλόπουλος δήλωσε: «Τό Ἑλληνικόν Ἔθνος δέν θά παραδοθῇ ποτέ στούς κομμουνιστάς ἤ στόν Ἀνδρέα Παπανδρέου».[10]
Ἀκόμη καί ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης τό γνώριζε: «Ἡ ΕΡΕ θά ἔκανε δική της δικτατορία. Τό ἔχουνε ὁμολογήσει ὁ Γεώργιος Ράλλης και ὁ Παπαληγούρας».[11]
Κύριοι φορεῖς αὐτῆς τῆς ἐνεργείας, ἦσαν ὁ ἀπόστρατος Στρατηγός καί βουλευτής τῆς ΕΡΕ Ἀθανάσιος Φροντιστῆς καί ὁ Ἐπιτελάρχης τοῦ Γ’ Σ.Σ. Ταξίαρχος Ὀρέστης Βιδάλης[12] Στό παρανοϊκό αὐτό σχέδιο, ἡ ΕΡΕ ἀποβλέπει καί σέ ἕνα παραστρατιωτικό τμῆμα ἀπό τριακόσιους (300) πολίτες μέ ὁπλισμό.[13]
Ὁ Στ. Καραμπέρης ἀναφέρει πώς οἱ Παπαληγούρας καί Ράλλης εἶχαν διαθέσει στόν Ὀρ. Βιδάλη τό ποσόν τῶν 100.000 δρχ. ὑπέρ τοῦ προεκλογικοῦ ἀγῶνος τῆς Ε.Ρ.Ε. στήν Βόρειο Ἑλλάδα (!) Καί φώναξε τόν ἴδιο καί τούς Συνταγματάρχες Ἰ. Κόρκα καί Σπ. Φραγκίσκο γιά νά τούς διατάξη νά βοηθήσουν μέ τά χρήματα αὐτά τήν Ε.Ρ.Ε.!...[14]
Στίς 9 Μαρτίου 1967, ὁ Ἀθ. Φροντιστῆς, ἐπισκέφθηκε τόν Αρχηγό ΓΕΣ Γρηγ. Σπαντιδάκη, προκειμένου νά τόν πείση. Ὁ ἴδιος ὁ Σπαντιδάκης καταμαρτυρεῖ ὅτι τόν συμβούλευσε:
«Τήν ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν νά παρακολουθήσω τά ἀποτελέσματα μέ προσοχή. Καί ἐάν μέν αὐτά εὐνοοῦσαν τήν ΕΡΕ, εἶχε καλῶς. Ἐάν ὅμως ἦσαν κατά τῆς ΕΡΕ, νά ἐπέμβω διά τοῦ Στρατοῦ καί νά τά ἀνατρέψω καί νά φέρω τόν Καραμανλῆ ἀπό τό Παρίσι». Καί συνεχίζει ὁ Σπαντιδάκης, περιγράφωντας τήν ἀντίδρασί του: «Σχεδόν τόν ἐπέταξα ἔξω ἀπό τό γραφεῖο μου».[15]
Ἀργότερα ὁ τότε Α/ΓΕΣ θά ἔγραφε χαρακτηριστικά:
«Οἱ ἀξιωματικοί στό σύνολό τους, ὄχι μόνον οὐδεμίαν διάθεσιν εἶχαν νά μεταβληθοῦν εἰς ὄργανα τοῦ οἱουδήποτε πολιτικοῦ, ἀλλά καί ἐθεώρουν ὑπεύθυνα καί κατεδίκαζαν ὅλα ἀνεξαιρέτως τά κόμματα... εἶμαι εἰς θέσιν νά διαβεβαιώσω ὅτι δέν θά εὕρισκον οὔτε Ἀνθυπολοχαγόν πρόθυμον, διά νά πραγματοποιήσῃ τοιαῦτα σχέδια!...».[16]
Θα με ενδιέφερε να αναφέρετε τη βιβλιογραφία σας . Σας ευχαριστώ.
ς ε ρεεεε εεε εεεεεεεεεεεεε εε εε εε και εεε εεεε εεεεεεεεε εεε εεεε και εεεεεεεεεεεεεεε εεε έε εεεεεεεεεεε να ρε εεεεεεε 3εεεεεεε
Ο Θάνος, ήταν και είναι, ΜΙΑ ΑΠΌ ΤΙΣ ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ, ΦΩΝΕΣ, ΛΑΟΠΛΑΝΩΝ, ΔΩΛΕΙΩΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ἡ θνησιγενής συμφωνία
Στίς 18 Δεκεμβρίου 1966 ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος καί ὁ Γεώργιος Παπανδρέου μέ τήν παρουσία τοῦ Βασιλέως ὑπέγραφαν μία μυστική συμφωνία ἡ ὁποία προέβλεπε:
α) ἀνατροπή τῆς κυβερνήσεως Στεφανοπούλου,
β) ὁρκωμοσία κυβερνήσεως κοινῆς ἐμπιστοσύνης ἀπό τόν Ἰωάννη Παρασκευόπουλο καί
γ) διεξαγωγή ἐκλογῶν μέ ἁπλή ἀναλογική στίς 28 Μαΐου 1967!
Ἡ συμφωνία ἐκείνη ὑπῆρξε ἐξ᾽ ἀρχῆς θνησιγενής καί ἦταν μοιραῖο νά καταλήξη σέ ἕνα θλιβερό φιάσκο:
α) Ἔπρεπε νά εἶναι φανερή καί ὄχι μυστική. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ὁ Γεώργιος Παπανδρέου θά κατέστελλε τό ἀνεξέλεγκτο “Λαϊκό Μέτωπο” πού εἶχε δημιουργηθῆ μεταξύ τῆς ΕΔΑ καί τῆς βάσεως τοῦ κόμματός του. Γι᾽ αὐτό ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος γράφει: «Ἦταν πάντως πολύ παράδοξο γιά τήν ἑλληνική πραγματικότητα τό ὅτι ἡ συμφωνία αὐτή κρατήθηκε μυστική».[1] Ὅμως, ὁ “γέρος” δέν ἤθελε νά δημοσιευθῆ ἡ συμφωνία, ἀκριβῶς διότι ἐφοβεῖτο τήν ἀντίδρασι τοῦ υἱοῦ του Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος δέν θά τήν ἐδέχετο. Κατά μαρτυρία τοῦ Στεφ. Στεφανοπούλου: «Ὁ Κανελλόπουλος ἤθελε νά καταστήσῃ τήν συμφωνίαν δημοσίαν, ἀλλά ὁ Παπανδρέου ἐπέμενε στήν ἀπόκρυψίν της διά νά ἀποφύγη τήν ἀντίδρασιν -ὅπως ἔλεγεν- τοῦ Ἀνδρέα».[2]
β) Δέν προέβλεπε σέ μετεκλογική συνεργασία, ὥστε νά κατασταλῆ ἡ πιθανότης “Λαϊκοῦ Μετώπου”. Τό κέρδος πήγαινε μόνον στόν Γ. Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος ἤθελε ἐκλογές γιά νά ἐπανέλθη στήν ἐξουσία. Καί ὁ διάδοχος τοῦ Καραμανλῆ στήν ΕΡΕ Παν. Κανελλόπουλος, παρεδίδετο ἀμαχητί στόν Γ. Παπανδρέου καί στίς ἐκλογές.
γ) Ὁ Π. Κανελλόπουλος τήν παραβίασε. Τό ἄδοξο τέλος της ἦλθε ἀπό τόν ἀρχηγό τῆς ΕΡΕ καί τόν Βασιλέα. Στίς 3 Ἀπριλίου 1967, ἡ κυβέρνησις “κοινῆς ἐμπιστοσύνης” τοῦ Ἰωάννου Παρασκευοπούλου ἀνατρέπεται καί τήν πρωθυπουργία ἀναλαμβάνει ὁ ἴδιος ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος…
Ἡ ὀλέθρια λοιπόν ἐκείνη μυστική συμφωνία καί τό μοιραῖο τέλος της, τό μόνο πού πέτυχαν ἦταν νά ὁρισθῇ ἡ ἡμερομηνία τῶν ἐκλογῶν τῆς “αἱματοχυσίας”!…
Κατόπιν αὐτῶν, στίς 20 Δεκεμβρίου 1966 ὁρκιζόταν ἡ κυβέρνησις Παρασκευοπούλου. Ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός τῆς συμφωνίας ἔχοντας ἀναλάβει τήν ἐξουσία, τόν Φεβρουάριο τοῦ 1967, ὁμολογοῦσε στόν δημοσιογράφο Σάββα Κωνσταντόπουλο: «Ἡ διεξαγωγή ἐκλογῶν τήν 28ην Μαΐου θά ἀποτελέσῃ ἐθνικήν συμφοράν. Ἡ Χώρα διατρέχει θανάσιμον κίνδυνον ἐάν στηθοῦν αἱ κάλπαι. Ἐπιβάλλεται ἀναβολή τῶν ἐκλογῶν».
Κανελλόπουλος: “Ἄν πέσω, κάνω δικτατορίαν...”
Στίς 3 Ἀπριλίου 1967, ὁρκίζεται ἡ κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλοπούλου, παραβιάζωντας τήν μυστική συμφωνία. Ὁ Γ. Παπανδρέου καταγγέλει τόν Βασιλέα διότι ἀναθέτει τήν κυβέρνησι στό κόμμα πού εἶχε ἡττηθῆ στίς τελευταῖες ἐκλογές:
«Καταγγέλλω πρός τόν ἑλληνικόν λαόν τό νέον πραξικόπημα. Ὁ Βασιλεύς δυστυχῶς ἐπροτίμησε νά γίνῃ κομματάρχης!».
Ἄς σημειωθῆ ὅτι ὁ Π. Κανελλόπουλος μέ τίς ἐνέργειές του τορπίλλισε δύο φορές ἐπιτυχημένες διαπραγματεύσεις γιά τήν Ἕνωσι τῆς Κύπρου ἀνατρέποντας τήν Κυβέρνησι Στ. Στεφανοπούλου καί ξανά τήν Κυβέρνησι Παρασκευοπούλου![3]
Ὁ ἴδιος ὁ πρέσβυς τῶν ΗΠΑ Τάλμποτ ἔγραφε στήν Οὐάσιγκτων, πώς ἡ κίνησις τοῦ Βασιλέως νά ἀναθέση στόν Κανελλόπουλο τήν πρωθυπουργία ἦταν ἡ “χειρότερη” πού εἶχε κάνει. Καί ὅτι ἔτσι ἀποξενώθηκε καί ἀπό τήν ΦΙΔΗΚ καί ἀπό τόν Μαρκεζίνη: «…ὁ Βασιλεύς ἔχει ταυτιστεῖ ἀνοικτά μέ τήν ΕΡΕ πού ἔχει ὑποστήριξι τοῦ 30-40% τοῦ πληθυσμοῦ. Πρόκειται ἀσφαλῶς γιά πολύ περιορισμένη βάσι ἐπί τῆς ὁποίας θά στηρίξη τό μέλλον του».[4]
Ἔπρεπε νά εἶχε σχηματισθῆ κυβέρνησις συνεργασίας «ὅμως ἦταν πλέον ἀργά». Τήν ἑπομένη ἡ “λαϊκομετωπική” δράσις ξεπερνᾶ τά “Ἰουλιανά” τοῦ 1965, φθάνοντας σέ σημεῖα παροξυσμοῦ. Ἡ Ἀθήνα καθημερινῶς φλέγεται θυμίζοντας Δεκεμβριανά τοῦ 1944.
Ἤδη ἀπό τίς 11 Δεκεμβρίου 1966 τρία κορυφαῖα στελέχη τῆς ΕΡΕ, οἱ Εὐάγγελος Ἀβέρωφ, Παναγῆς Παπαληγούρας καί Παναγιώτης Πιπινέλης σέ συνομιλία τους μέ τόν Πρέσβυ τῶν ΗΠΑ Φίλιπ Τάλμποτ εἶχαν προτείνει: «…μή κλασικές λύσεις καί τήν ἀνάγκη ἐξευρέσεως εὑρηματικῶν λύσεων γιά τήν διακυβέρνησι τῆς Χώρας, μετά ἀπό ἀναστολή τῆς λειτουργίας τοῦ κοινοβουλευτικοῦ πολιτεύματος».[5]
Γιά νά πείση ὁ Κανελλόπουλος, τόν Βασιλέα νά τόν κάμη πρωθυπουργό, τοῦ εἶπε: «Δῶστε μου τήν Κυβέρνησιν καί ἄν πέσω εἰς τήν Βουλήν, θά κάνω ἐγώ δικτατορίαν».[6]
Τό συγκλονιστικό γεγονός ἀναφέρει ὁ ἴδιος ὁ τότε Βασιλεύς Κωνσταντῖνος: «(Ὁ Παν. Κανελλόπουλος) μοῦ εἶχε δυό φορές εἰσηγηθεῖ νά κηρύξω τόν Στρατιωτικό Νόμο. Μία ἐπί κυβερνήσεως Στεφανοπούλου καί μία ὅταν ἦταν πρωθυπουργός τό 1967!...».
Ουδέποτε υπήρξαν επιτυχημένες διαπραγματεύσεις που θα πετύχαιναν ένωση της Κύπρου το 1966 ούτε ποτέ άλλοτε . Η άποψη ότι οι εκλογές της 28 Μαΐου θα ήταν εκλογές αίματος και εμφυλίου είναι στερείται λογικής και σοβαρότητος και εξυπηρετεί μόνο τους οπαδούς της εκτροπής για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα !
@@Kon1-m3u Η ιστορία δεν γράφεται απο ενα βιβλίο σαν το Κοράνιο.
Τό φοβερό μῖσος του κατά τῆς 21ης Απριλίου ἡ ὁποία ἀνέτρεψε τόν ἴδιο καί τήν κομματική δικτατορία τῆς ΕΡΕ πού προετοίμαζε, τόν ἐμπόδισε νά διαφυλάξη ἔστω καί ἕνα ἴχνος αὐτοσεβασμοῦ! Εἶναι ἐκεῖνος πού εἶπε ἀργότερα τήν διαβόητη φράσι ἐντός τῆς Βουλῆς: «Ὅταν συζητοῦνται θέματα πού ἀναφέρονται στήν δικτατορία, πρέπει νά ὑπάρχη ὁμοφωνία καί νά μήν ἀποκαλύπτει ὁ ἕνας τούς ἄλλους»!...
Den boro na miliso oti den Qa
arQizere na milate
pote Qastamisete bor
o na maQo.
Qamipute tora pote ! ?
grafse ke biavasete kala kala .
οταν οι εκκλησιαστικοι κανουν την ρωσικη προπαγανδα ;
Ποιοι είναι οι εκκλησιαστικοί;;;Ο καθηγητής Μελετόπουλος;;Καμία απολύτως η ο Καράμπελας που τον είχε κάνει τραγούδι ο Τζιμακος ο Πανούσης σαν επικεφαλής των αναρχικών της πλ.Εξαρχειων.Ρωσικη δε προπαγάνδα ο Καράμπελας;;;Γελάνε και τα μπετα