Ayrılık Hasreti - Loudingirra Özdemir (Georgetown, MALEZYA)
Вставка
- Опубліковано 5 жов 2024
- 100 ÜLKEDE 100 TÜRKÜ ÇIĞIRMAK
İLKESİZ VE TUTARSIZ OLMAK AHLÂKÎ MİDİR?
1. BÖLÜM:
Kuşluk vakti güneşi gökyüzü mü, deniz mi olduğu açık seçilemeyen, beyaza çalan bir mavilikte yüzüyor; gittikçe yoğunlaşan sıcak bir buğunun içinden, etrafa boğuk bir ışık saçıyordu. Ara ara arabayı sarsan kasisler dışında, kimi zaman rengini bile yitiren bu cansız mavilik, kesintisiz, dipsiz bir uzay boşluğu hissini veriyordu.
Putri, beş saatlik yol boyunca ağzını bile açmamıştı. Güzel veya çirkin olduğuna karar veremediğim yüzü, karakteristik ifadelerle yüklüydü. Kapakları etli kapkara gözlerinin yankısı, öylesine güçlüydü ki bakışlarını üzerime diktiğinde, zihnime vuruyordu. Açık kahve teninin üzerinde belli belirsiz seçilebilen ipeksi tüyleri, yüzüne doğal bir çekicilik katıyordu. Alınmamış kaşları, gelişi güzel başını örttüğü siyah başörtüsü ve vücudunu örtmenin dışında misyon yüklemediği uyumsuz kıyafetleriyle, adeta kendisinde görülmeye değer, akıl ve mantık ilkelerinin çöktüğü bir iç dünyaya insanları davet etmek istiyordu.
"Üzerinde bulunduğumuz köprü, Güney Asya'nın en uzun köprüsü." dedi.
Konuşmuş olmak için bu bilgiyi verdiği her halinden belliydi. Gözlerini yoldan ayırıp bana baktı:
"Yirmi dört km uzunluğunda." diye devam etti.
Uzun bir sessizlikten sonra kurduğu cümlenin, üzerimde bıraktığı etkiyi ölçmek için yüzümü inceliyordu. Onun bu çabası, içimi çocukça bir sevinçle doldurdu:
"Bence biraz daha yavaş gitmeliyiz." dedim.
"Manzara öylesine sıra dışı ki, hemen bitmesin."
Putri, ayağını gazdan çekti; fakat artık bir yararı yoktu. Lüks araba, çoktan mesafenin çoğunu yutmuş, etrafı saran buğuyu, adanın hemen kıyısından itibaren yükselen binalar, delik deşik etmeye başlamıştı.
"İnsan elinden çıkmış yapıların kirletmediği bir dünyaya bakmak, güzeldi." dedim.
Putri kahkaha attı:
İnsan yapımı bir köprünün üzerinde giden, insan yapımı bir arabanın içindeydin." dedi.
"O sendin, ben değildim." dedim.
"Çok saçma." diye omuz silkti.
Son bir aydır Putri'nin evinde kalıyordum. Penang diye bir eyaletin olduğunu ondan öğrenmiştim. Georgetown'ı ziyaret etmemi şiddetle öneriyordu. Kedah eyaletinde, onun katılması gereken bir haftalık seminerin tarihi netleşince, bugün şafakla birlikte yola çıkmış, beni de aynı istikamette bulunan Penang'a bırakmak için yanına almıştı.
Köprüyü geçmiş, Penang'a varmıştık.
"Kalacak yer ayarladın mı?" diye sordu.
"Evet." dedim.
"Seni oraya kadar bırakayım." dedi.
Kalacağım yerin konumunu ona gönderdim. Telefonundan açıp baktı:
"Adanın ta diğer ucunda!"
"Oraya yol yok." dedi.
"Milli parkın arkasında kaldığı için, tekne kiralaman gerekiyor veya yürüyeceksin."
"Yürürüm" dedim.
Putri, beni milli parkın girişinde bırakıp yoluna devam etti.
Kimi zaman dar patikalardan geçmek zorunda olduğum ormanın içinde, bir buçuk saat kadar yürüdükten sonra, evinde konaklayacağım adamın bana gönderdiği konuma ve fotoğraflar üzerinde işaret ettiği bölgeye vardım. Duvarları bambu ağacından, çatısı ise tung ağacı yapraklarından örülmüş evin içinden elektrikli süpürge sesi geliyordu. Girişi bulmak için evin etrafını dolandım. Zili çaldım, duyulmadı. Geri çekilip etrafa bakındım. Etrafta başka yapılaşma yoktu. Elektrikli süpürgenin sesi kesilir kesilmez tekrar zili çaldım. Otuzlu yaşlarda, tepeden saçları dökük, Hint asıllı, göbekli bir adam kapıyı açtı. Sıkılgan bir tavır eşliğinde beni içeri buyur edip, buzlu su ikram etti. Evin içi, dış görüntüsünün aksine modern mobilyalar ve lüks elektronik cihazlarla donatılmıştı. Salondaki beyaz deri koltuğa oturdum. Adam ayakta dikiliyor, ben konuşmadıkça, benimle iletişim kurma ihtiyacı duymuyor, sorduğum soruları, bakışlarını benden kaçırarak cevaplıyordu. Eve gelen misafire, mesafeli bir tavır takınan hizmetçi veya temizlikçi izlenimini uyandırıyordu. Ayrıca, kapı açılmadan önce, elektirikli süpürge sesinin gelmesi, evin özgün mimarisi ve zengin işi döşemesiyle adamın giyiminin uyumsuzluğu, bu izlenimi güçlendiriyordu. Bunun üzerine:
"Flavio evde mi?" diye sordum.
"Flavio benim." dedi.
Ne diyeceğimi şaşırmıştım. Durumu kurtarmaya çalışarak:
"Telefonda sesin farklı gelmişti sanki." diyebildim.
Karşımdakinin yüzünde soğuk bir gülümseme belirdi.
Gece, odaya geçip yatağa uzandım. Çok geçmeden, Flavio odaya girdi ve soyunmaya başladı. Onun, üstünü değiştirdikten sonra karşıdaki odaya geçeceğini düşünüyordum. Geldi ve yanıma uzandı. Kenara çekildim. Bir an yanlışlıkla onun odasına girdiğimi sandım. Telaşla:
"Kusura bakma." dedim.
"Sanırım odaları karıştırdım. Karşıdaki odaya mı geçmem gerekiyordu?"
"Hayır." dedi.
"İkimiz de burada yatacağız. Diğer odadaki yatağı kirletmek istemiyorum." diye sakin bir üslupla devam etti.
"O halde ben yerde yatmak istiyorum." dedim.
Flavio'nun birden suratı düştü:
"Merak etme, sana dokunacak değilim." diye çıkıştı.
Matımı yere sererken:
"Onu ima etmedim." dedim.
Tekrar tekrar özür dileyip, yerde yatarsam daha rahat edeceğimi söyledim.
Flavio, hiçbir şey demeden, sadece ışığı kapatmakla yetindi... 2. BÖLÜM YORUM KISMINDA
2. BÖLÜM: Küçük çantamı yastık yapıp sağıma yattım. Odanın içi zifiri karanlıktı. Ormanın odaya dolan tekdüze uğultusunu, ara ara Flavio'nun düzensiz nefes alışverişleri bölüyordu. Flavio'nun bu son davranışı beni tedirgin etmiş, onun diğer hallerine şüpheyle bakmaya sevk etmişti. Altı aydır burada yaşadığını söylüyordu; fakat yerleşim yerinden bu denli uzak bir evin mutfağında, ne kap kacak vardı ne de daha önce yemek pişirildiğine dair bir emare görülüyordu. Yine, mimar olduğunu ve bu evin projesini kendisinin çizdiğini söylüyordu; fakat hayranlık uyandıran böyle özgün bir mimariyi tasarlayacak bir birikime sahip olduğu kanaati, onunla geçirdiğim bir günün sonunda, nedense bende hasıl olmamıştı.
Yorgun olmama rağmen uyuyamıyor, Flavio ile yüz yüze gelmekten kaçındığım için, uzun süredir sırtım dönük yattığım sağ tarafımı, boydan boya bir ağrı sarmıştı; fakat fiziksel yetersizliklerin yarattığı hoşnutsuzluğun bir eşiği vardı. O eşiği aşmak için bünyeden hâli, zatı ile kaim bir bilincin varlığına önce güven duymak, sonra da meditasyon yapıyormuşçasına bir rahip sabrıyla beklemek gerekiyordu. Nitekim bir süre sonra, artık ne uyuşan gövdemin ağırlığını ne de zeminin sertliğini hissediyordum. Zaman, buharlaşıp dağılmış; kopuk ve ayrı olduğum varlık bütününün kendisi olmuştum. Yayılan, sınırsız bir genişleme ve büyüme halinde olan egoist bir tanrı edasıyla, derin bir nefes aldım. Nefesimi geri verirken, gün boyu bastırmaya çalıştığım vedalaşma hüznü, denize karşı yükselen bir yalı yar gibi içimde yükseliverdi. Neden? Neden, yol boyunca benle çok az konuşmuş, vedalaşırken ne sarılmış ne de tokalaşmak için elini uzatmıştı? Yalnızca:
"Güvenli yolcuklar." demişti, yapmacık bir duygusallıkla.
Neden?
Gerçi o, öngörülebilir davranışlar sergilemekten uzak bir karektere sahipti. Beni evine davet ettiği ilk geceyi hatırlıyorum: Sabah ezanıyla birlikte yaşanan hareketliliğe uyandığımda, duşunu almış, yatağın ayak ucunun karşısındaki duvarda bulunan antika bir piyanoya paralel serili seccadede ağır ağır namaz kılıyordu. Benim uykum kaçmış, yatakta yarı oturur pozisyonda onu izliyordum. Sağa selam verdi. Abajurun loş ışığıyla buluşan açık kahve teni, tunç rengini aldı. Sonra, usulca sola selam verdi. O pozisyonda, omuzlarına kadar inen siyah başörtüsüyle bir karaltı halinde bir süre hareketsiz kaldı. Göz kapaklarıma ağırlık çökmüş, tekrar uyuklamaya başlamıştım.
"Gitmeni istiyorum."
Putri'nin sesi, yüzüme dökülmüş soğuk bir su etkisi yarattı. Yataktan gayriihtiyari fırladım. Kızgınlıktan değil; fakat benden evini terk etmemi isteyen bir yabancı karşısındaki alınganlığımdan, ürkekliğimden. Alelacele üstümü giyindim. Fermuarı yarı açık çantamdan sarkmış bir kaç çamaşırı, çantanın içine sokuşturup, saygılı bir telaşla çantalarımı yüklendim. Putri'ye arkamı dönüp evden çıktım. Alkol ve uyuşturucu sarhoşluğuyla, insanlar beni evlerinden kovmuşlardı; fakat namaz sarhoşluğuyla ilk kez bir yerden kovuluyordum.
Gün boyu sokaklarda dolaşıp durdum. Akşam, Putri'nin bir mesajı telefonuma düştü:
"İstersen, geri gelebilirsin."
"Bir saat içinde orada olurum." diye mesajı cevapladım.
Yine bir keresinde:
"Onlara yanaş ve yakından bak, baştan ayağa samimiyetsizlik koktuklarını göreceksin." demişti.
"Kimler?" diye sormuştum.
"İlkeli olmaya çalışanlar."
Belki de haklıydı; kaos üzerine kurulu bir evrende, ilkeli ve tutarlı olmaya çalışmak, beyhude bir çaba olmalıydı. Yorum yapmadan onu dinliyordum.
"Çıkarları etrafında fırıldak gibi dönen zavallı ruhlardan bahsetmiyorum." diye devam etmişti.
"Din öğretisi ilkeler ve kurallar üzerine kuruludur, ayrıca kendi içinde tutarlı olmak zorundadır. Sen de dindar göründüğüne göre..."
Putri, sözümü kesip:
"Nasıl göründüğüm üzerinden düşüncelerimi kategorize edemezsin." diye bana çıkıştı.
Putri'nin içinde yaşadığı kültürle uyumlu, namazında niyazında biri olmasına rağmen, aykırı düşüncelere sımsıkı sarılması, onu benim gözümde ilginç bir kişilik kılıyordu. Vahiy, hala modern düşüncede bile, ahlakı besleyen temel kaynaklardan birisi olarak kabul görüyorsa; neden evrenin işleyiş ilkeleri ve kuralları da ahlakın bir kaynağı olarak kabul edilmesindi? Putri'nin, kendi ilkesizliğini ve tutarsızlığını evrendeki kaosa dayandırması, anlaşılabilir bir yaklaşımdı.
Sabah saat dokuza doğru, Flavio'nun sesiyle uyandım. Kahvaltıyı Georgetown'da yapmayı, sonra da bana etrafı gezdirmeyi öneriyordu. Dün geceki olaydan sonra, bugün ayrılmayı planlıyordum; fakat öncesinde, evinde üç gün kalacağımı söylediğim için, sebep göstermeden hemen ayrılmak, uygun olmayacaktı. Kararımı, günün ilerleyen saatlerine erteledim. Georgetown'a, Flavio'nun arkasında motosikletle giderken, Putri'den bir mesaj aldım. Seminerin ilk iki gününde yoklamanın alınmayacağını yazıyordu.
"O halde buraya gel, sana ihtiyacım var."
Mesajı gönderir göndermez pişman oldum. Yüzüm kızardı. Bu ruh halinin etkisiyle, tuhaf sesler çıkarıp söylenmeye başladım. Flavio, bu durumu fırsata çevirmekten geri durmadı. Bana dokunmak için, ona yeni bir fırsat doğmuştu. Motoru kenara çekti. Ellerimi okşayıcı dokunuşlarla tutmaya çalışıyor, sahte bir merakla, "İyi misin?" diye sorup duruyordu. Niyetini bu denli gülünç bir kılıfla örtmeye çalışması, içimde acıma ve kızgınlık duygularının kabarmasına neden oldu. Aman Tanrım! İnsan tanımında skala, ne korkunç genişlikteydi! Bir yandan skalanın en tepesinde Putri, diğer yandan skalanın en altındaki Flavio... Araya, kim bilir, kaç çeşit canlı türü sığdırılabilirdi!
Georgetown'a varıp küçük bir restuarantta kahvaltıya oturduğumuzda, Putri mesajımı cevapladı:
"Öğle ezanından sonra yola çıkacağım."
Putri, günlük hayatta sık kullanılan kavramların, insanın zihin dünyasını şekillendirmekte çok etkili olduğunu söylerdi. Bu yüzden, saat kavramı yerine, namaz vakitleri ile konuşmaya özel bir duyarlılık gösterirdi. "Ezandan sonra" ile "namazdan sonra" arasında fark vardı. İlki, ilgili vaktin hemen sonrasını; ikincisi ise, iki vakit arası harhangi bir zaman dilimini ifade ediyordu.
Putri, "Vardım." diye mesaj attığında, ikindi sonrasıydı. Flavio ile hâlâ Georgetown'daydık. Putri'nin beni beklediği konuma gitmek için ondan ayrıldığımda:
"Hava kararmadan evde olmaya çalış, yoksa tekne bulamayabilirsin." diye arkamdan seslendi. Çantam ve sazım Flavio'nun evindeydi. Ona ayrılacağımı henüz söyleyememiştim. Önce Putri'ye olup bitenleri anlatmanın daha doğru olacağını düşünüyordum. Çünkü Flavio'nun gün içinde de devam eden şüpheli ve dengesiz tavırlarını, evden erken ayrılma kararım karşısında göstereceği tepkiye, daha farklı bir biçimde yansıtmasından çekiniyordum... DEVAMI DİĞER YORUMDA.
3. BÖLÜM: Putri'ye olup bitenleri anlattığımda, ilk tepkisi, elleriyle yüzünü kapatıp kahkaha atmak oldu. Sonra, durumun ciddiyetini anlayınca:
"Merak etme, daha fazla orada kalmak zorunda olmayacaksın." dedi.
Putri, Georgetown'da iki gecelik bir otel odası tutmuştu.
"Gel hava kararmadan gidip o adamın evinden eşyalarını alalım." dedi.
Flavio'ya, beni misafir ettiği için teşekkür mesajı atıp, sakıncası yoksa bu akşam ayrılmak istediğimi yazdım. Neden ayrılmak istediğimi sordu.
"Arkadaşımla karşılaştım, onun yanında kalacağım." dedim.
"Madem öyle, başta onun yanında kalacaktın. Evimi bir otel gibi kullandığın için, sanırım senden bir bedel talep etmem gerekecek."
Mesajı Putri'ye gösterdim.
"Numarasını ver." dedi. "Onunla ben konuşacağım."
Flavio'yu aradı. Malayca bir, iki dakika kadar konuştuktan sonra telefonu kapattı:
"Bu adam hiç normal değil." dedi.
Hava kararmaya başlamıştı. Putri, Flavio'yla ne konuştuğunu, anlatmıyordu. Israrım karşısında:
"Acele etmemiz lazım! Sonra anlatırım." dedi. Arabaya atladık. Milli parkın sınırına vardığımızda:
"Eve girmeden önce beni arayıp telefonun hoparlörünü aç." dedi.
Şalvarımın fermuarsız ön cebini işaret ederek:
"Telefonu buraya, baş aşağı koy. Ne olup bittiğini dinlemek istiyorum."
"Tamam." dedim.
Ben kayıkla ormanlık alanı geçecektim. Putri ise, milli parkın girişinde beni bekleyecekti. Kayığa bindim. Arkamdan bağırdı:
"Sakın telefonunu açmadan eve girme."
"Tamam."
Kıyıya çıktığımda, kayıkçıya hemen döneceğimi söyleyip, eve yöneldim. Eve yaklaştığımda, başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Sim kartın aramalara kapalı, internet paketinin ise aramaları desteklemediğini nasıl hesaba katmamıştım. Putri'ye mesaj attım; fakat mesaj iletilemiyordu. Şebeke yoktu. Bu aksiliğe, tuhaf bir şekilde sevindim. Artık içerde bir şeyler başıma gelecekse, bu benim aptallığım yüzünden olmayacaktı; zira en korktuğum ölüm şekliydi basit ve aptalca hatalara kurban gitmek. Yaşama dipsiz bir arzu ve onur kırıcı bir çabayla tutunurken, aptalca bir hata yüzünden ölmek... Aman Allahım! Yer yüzünde bundan daha zelil bir ölüm şekli var mıdı?
Hâlâ Putri'yi aramak için bir şansım vardı. Evdeki Wi-Fi'a bağlanmak için kapıya iyice yanaştım. Dün Flavio, şifreyi girerek Wi-Fi'a bağlanmıştı. Telefonum şimdi de otomatik olarak bağlanması gerekiyordu, fakat bağlanamıyordu.
"Bütün aksilikler aynı anda mı gelir?" diye yakındığımız durumlar, hayatın çok önemli bir sırrına işaret ediyor olmalıydı: Tekamül halinde olan bir yaratıcıya. Çünkü evrimini tamamlamış, öte yandan da dinlerin iddia ettiği gibi, gizemini korumakta ısrarlı bir yaratıcı; amatör bir senaristin bile, seyircideki gerçeklik algısına gölge düşürmemek için bir araya getirmekten kaçındığı tesadüfleri, bu denli amatörce bir yöntemle bir araya getirmemesi gerekirdi.
Kaygı düzeyim iyice yükselmişti. Acaba Flavio, kafasında benimle ilgili kurduğu plan dâhilinde mi şifreyi değiştirmişti? Tedirginliğim, korkaklığım midemi bulandırıyor. "Aşağılık bir ruhun var." diye söyleniyorum. İntihar düşüncesini, cebinde ülke ülke dolaştıran bir adam, tehlike bile sayılmayacak, sadece bir belirsizlikten ibaret olan bir olay karşısında, bu denli alçalmamalıydı.
Cesaretimi toplayıp zili çaldım.
"Kapı açık."
Ses arka odaların birinden geliyordu. İçeri girdim. Flavio, odanın dört bir yanına, çantamdan çıkarıp saçtığı eşyalarımın arasında ayakta bekliyordu. Telaşlı gözlerle sazımı aradım. Köşede, kılıfından çıkarılmış bir şekilde yüzüstü yatıyordu. Kendimden beklemediğim bir çeviklikle köşeye atıldım. Sazımda bir sorun yok gibiydi. Onu kılıfına koydum ve hiçbir şey demeden, sessizlik içinde diğer eşyalarıma yönelip onları çantama yerleştirmeye başladım. Flavio, odanın ortasında dikilmeye devam ediyordu:
"Eşyaların için üzgünüm. Çantanda uyuşturucu olup olmadığından emin olmam gerekiyordu." dedi.
Yüzüne takındığı sahte üzüntünün altında, hıncını bu yolla almış olmanın memnuniyeti açıkça görülebiliyordu. Tepki vermedim. Çantalarımı yüklenirken, saati kontrol ettim. Eve girmeden önce, dışarda farkında olmadan ne kadar çok oyalandığımı şaşkınlıkla fark ettim. Putri, uzun süredir haber bekliyor olmalıydı. Koşar adımlarla dış kapıya yöneldim. Flavio'nun bütün tahriklerine rağmen, tek bir kelime etmeden kapıdan çıktım. Bu durum onu daha da sinirlendirmişti:
"F..k yourself!" diye arkamdan bağırdı.
Bahçe kapısından ona doğru dönüp sessizliğimi bozdum:
"Senin için bunu yapacağım; ama üzülerek belirtmeliyim ki bütün zevk bana ait olacak."
Kayıkla sahilden ayrıldım. Az ilerleyince, telefonun şebekesi geri geldi. Putri'den onlarca mesaj ve farklı numaralardan birçok cevapsız arama telefonun ekranına hücum etti. Kıyıya çıktığımda, bir polis arabasının içinde iki polis memuru bekliyordu. Putri, uzun süre benden haber alamayınca polisi aramış; fakat evin adresini bilmedikleri için Putri'nin onlara verdiği Flavio'nun telefon bilgilerini merkeze göndermişler, oradan cevap bekliyorlardı.
Polis arabasını karakola kadar takip ettik. Putri, olayı tüm detaylarıyla polislere anlatıp şikayetinden vazgeçti. Orada, bizlere bir form doldurttular. Formu imzalayıp karakoldan ayrıldık.
İki gün boyunca, Putri ile birlikte Ernest Zachaveric'in renkli sokak sanatı karikatürlerinin damgasını vurduğu şehirde sarhoş gibi dolaştık. Pervazdaki kahveye ulaşmaya çalışan bir duvar karikatürün önünden geçerken, resmedilen çocuğu işaret ederek:
"Şu kahveyi görüyor musun?" diye sordu Putri.
"İşte o kahve, insanın emelidir. O fincanı pervazdan çekip alırsan, çocuk büyümeyecektir." dedi.
"Ama bardağa ulaşmasına da asla izin vermeyeceksin." diye ekledi.
Birçok kişinin, önünde fotoğraf çekinerek, eşe dosta burada olduğunu kanıtlama aracı gördüğü her bir sanat eseriyle iligili Putri'nin bir düşünceye ve yoruma sahip olması, ona olan hayranlığımı arttırmıştı. Anı yaşamak ve mekânın ruhunu hissetmek yerine, telefonlarının kamerasını gözlük niyetine kullanan turist kalabalığının arasında, bir masal kahramanı kadar saf ve yapmacıksızdı.
Son gece, ertesi gün için bana otobüs bileti satın aldık. Putri sabah erkenden, seminerin devam ettiği Kedah eyaletine gitmek için ayrılacaktı. Ben ise akşam saatlerinde, ülkenin güneyindeki Malacca şehrine hareket edecek, oradan da ülkeden ayrılacaktım. Sabah saat dokuza doğru uyandığımda, komidinin üzerinde Putri'nin bıraktığı bir not vardı:
"Yaşlı bir mutlulukla doğduğunu söylemiştin, hatırlıyor musun?"
Notun devamını okuyamadan boğazım düğümlendi.
"Bir gün o mutluluğu tamamen yitirirsen, benimkini seninle paylaşmaya hazırım."
Otelin dışına attım kendimi. Cannon Caddesi boyunca yürüyorum. İşte sağlı sollu, Putri'nin her birisi hakkında dolu dolu sözler ettiği duvar karikatürleri. Sırtımdaki çantalara aldırmadan adımlarımı sıklaştırdım. Ermeni Caddesine sapıyorum. "Bisikletteki Küçük Çocuklar" adlı karikatüre gözüm ilişiyor. Hayır, daha fazla bakmayacağım. Sokaklar neden bomboş? Tepemdeki güneş, neden bu kadar kızgın? Bu şehir öylesine yalnız, öylesine ıssız ki, işte birkaç insan ve gölgesi... Ne arıyorlar burada? Kimse uğramasın bir daha bu şehre. Ne ruhum var, ne bedenim. Acı ve hüzünden başka bir şey değilim.
Akşam üzeri şehirden ayrılmak için, otobüs garına doğru yürürken, insana meydan okuyan bir yağmura ve bu yağmuru daha yere düşmeden havada bir sele dönüştüren korkunç bir rüzgâra yakalandım. Bir şehir, bir insanla bu denli empati kurabilir miydi? Sırılsıklamdım. Yağmur durdu. Ay geldi, üzerime ışıdı.
Otobüs hareket ettiğinde, içimdeki dünya kelimelere tutunamayacak kadar soyut ve silikti. O dünyada, hücrelerim adedince insan taşımama rağmen, aşağılık bir benliğin kekremsi tadını bir türlü damağımdan söküp atamıyordum. Arkamda bıraktığım şehirlerin kargaşasında, tek tek yitirdiğim uzuvlarımın acısını duyuyorum. Doyuma ulaşmaya çalıştıkça git gide yoksunlaşıyorsam, bu yaşama arzusu da neyin nesiydi?
Loudingirra Özdemir kardeşim sayfana aboneyim türkülerini nefessiz dinliyorum gercekten muhteşemsin başarılar dilerim seni çok seviyorum tanışma şansımız varmı gerçek tanımak istiyorum seni 🙏
Selvi boylum al yazmalım söyler misin çok isterim
Uzun zamandır göremiyoruz nerelerdesin? Yeni maceraları ne zaman izleyeceğiz?
1. Bölümü bulamıyorum can
Türkü böyle bişey olsa gerek polislere baksanıza muhtemelen hiç birşey anlamıyorlar ama bizim gibi hissederek dinliyorlar 👏👏
Kadın bayağı duygulanmış gibi bakıo :D
Sazın dili gönüllere akar anlamadıkları dil sazın sesi babaşka
@@meralbukan5360 bence direk türkü bitsin de alalım diyorlar
Ayrılık hasreti kar etti cana
Seher yeli sevdiğimden ne haber
Selamın tebliğ et kutbi cihana
Seher yeli sultanımdan ne haber
Bülbül gibi bağlamışım kareler yar yar kareler
Ayrılık derdine nedir çareler
Merhem kabul etmez dilde yareler
Seher yeli sevdiğimden bir haber
Sıtkıyam kalmışım ıssız çöllerde
Böyle dert bulunmaz gayrı kullarda
Dilim intizarda gözüm yollarda
Seher yeli sevdiğimden bir haber
Polisler türkü bitsin de alalım şunu tadında bekliyor...
🤣🤣
Adamlar türküye saygililar.
Adamı koruyorlar bence.
Yapma be :D sjsjsjsjjsnsnsnns
Provakasyon yapıp olayı tatsızlaştırmayalım lütfen.Görmüyor musunuz,polisler ne güzel de saygıyla hayranlıkla dinliyorlar.
Dervişmisin kurban yoksam ozanmı
Halında meczup yoksa Pir Sultanmı
Dediğin sözde bir mana yatar
Yoksa sen Abdalmı
1şu tıngırtının verdiği huzura
1de hayvanların samimiyetine inanıyorum
1 de baharda açan binbir renk çiçeklere bakarken aldığım duyguya...
Bir de benimkinin boyuna
@@gergedankuyruguadam2577 ilk espirin mi?
Türkü olunca başka oluyor hele bide söyleyen içten söylerse👍
Such a great music and song. Although I don't know Turkish I really enjoyed. From Afghanistan
Thank you. So true.
🇹🇷😘 🇦🇫
You are right my friend. There is a little bit of the breeze of Afghanistan mountains in this folk song and Anatolian folk songs.
Bro you look like uzbek or turkmen.So you are turk.How you don't understand Turkish?:D
I don't know who you are. I don't know what you say. But your soothing melody melted my worries away. Thank you 🙏💕
pj seher yeli sevdigimden birhaber.. this is name of song Turkish music is like an ocean no matter how much u swim will never and
iskender sultan , bir cumleyle ozetlemissin olayi... helal sana
Bulent Abim eyvalla
oyun kralı tenk you degil THANK YOU olacakti
@@iskendersultan4642tebrikler sana dertler paylaştıkca azalır. hatalar görmemezlikten geldikce yahut hataları yardım ettikce ortadan kalkar telafi edilir dayanışmadır bu.
arkadaşın ingilizce dilindeki hatasını... düzeltmenden dolayı teşekkür ederim Eyvallah👍
Bir tane TÜRK görmedik hayret kardeşimiz özünü unutmamış ALLAH sevdiklerine bağışlasın
Polisler almaya gelmişler ama müziği beğenince dinlemeye karar vermişler gibi duruyo.Haklılar harikaa
Bunu nasıl beceriyorsun bilmiyorum. Ben de hâlihazırda ilahiyat okuyan bir gencim. Defaatle ben de nerden geldiğimi, nereye gittiğimi, şu evrendeki yerimi sorguladım. Ben de bazen ölümü merak ettim, intihar etmeyi düşünmesem de en azından bir tahayyül ettim. Herkes bazen çekip gitmek ister, bir yerlere bağlılığının olmamasını, tamamen özgür olmayı ama çok kısa sürer bu istek. Ben de çok istemiştim zamanında. Çok merak ediyorum hiç mi bir çift göz seni mıh gibi çivilemez, hiç bir ses mi seni kulağından çekip oturtmaz bir yere. Hiç özlemez misin kimseyi ? Hikayeyi okurken öyle bir etkilendim ki adeta senin yerine Putriyi ben özledim. Kimbilir Türkiyedeyken de hiç kimseye öyle baktın mı. Hiç mi arkana bakmadın, hiç mi çekmedi seni bir şeyler. Bu nasıl bir arayış, bu nasıl bir boşluk halidir. Hep dini öğretilerden bahsediyoruz ya, işte biz böyle bir boşluğa düşmemek için inanırız. İnsanoğlu genellikle hayatında bir anlam arar. Hatta hayatın anlamı, o anlamı arayıştan ibarettir. Felsefe yolda olmaktır derler. İşte biz bu anlamı ararken geri döneceğimiz bir yurt, sığınacağımız bir liman gibi kimimiz dine, kimimiz paraya, kimimiz kadınlara, kimimiz bir enstrümana, bazen hepsine birden bağlanabiliyoruz. Sendeki bu adem-i aidiyete akıl sır erdiremiyorum. Umarım arayışının neticesine ulaşırsın.
Umuda kelepçe vurulmaz
Bu tur arayislarin bir neticesi olmaz. Neticesi olacak beklentisi ile cikilan arayislar da, genellikle bir yan semtteki markette biter zaten. Hayata ' garanticilik ' anlayisinda bakinca, bir dinin, bir ulusun aidiyetine siginmak elzemdir. Orada rahatsinizdir, guvendesinizdir, yarinizin ne olacagi, hatta haftasi, senesi ongorulmustur.Nihayet, olumden sonraniz bile belirlenmistir, takvaniza gore cennet veya cehennemdesinizdir. Oysa dostum, hayat bir tesbih dizimi gibidir, imamesi tanri olmayan.Her bir boncugun bir sonrasi hem olan/hem olmayan. Hayatin tum guzelligi de bu degil mi zaten?
Simyacı oku kardeşim
@@koalacan1 mükemmel yorum!
Adem-i aideti buldum diyen yanılır. Bence Adem-i aidiyet aramaktır.
Sesimizi dünyanın öteki ucuna taşıyan kardeşim benim saygıyla selamlıyorum seni 🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷
Türkülerimizi özümüzü gittiğin yerlerde duyurduğu için teşekkür ederim ve ağzına yüreğine sağlık
Güzel örnek ülkemiz de savaş siyaset konuşulurken adam sazımızı sanatımızı türkümüzü kültürümüzün bir nebzesini temsil ederek bile ilgi çekiyor huzur veriyor :) nefret niye edersin der gibi gel sevelim birbirimizi bir saz bir de ses yeter
Yola çıkmış bir derviş misali
Helal olsun.
Yeni rastladım, çok beğendim. Bağlama Türk'ün gönül telidir. Dünya tanısın artık...
- Okul Bahçesi -
Yağmurlu bir Kasım günü,
Cebimde ıslanmış bir mektup,
Zar zor toparlamışım kendimi,
Sol yanım alev, alev,
Seni bekliyorum okul bahçesinde,
İçimde deli bir cesaretle,
Hayatım boyunca unutamayacağım
O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor,
Merdivenlerde bir koşuşturmaca,
Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine,
Bilinmez bir korku kaplıyor içimi,
Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi,
Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum
soluğu Annemin başucunda,
Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor
insanlar önce Annem şimdi sen,
Sevmem bir daha kimseyi,
Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek,
Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi
geçirmiş sin ve melek olmuşsun.
Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor
o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her
seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe.
Birde o mektup var senden kalan,
Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu,
Merak ediyorsundur ne yazıyor diye,
Şöyle başlıyor;
Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte,
Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu
yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için,
Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım
düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup
da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime
karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim...
Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık
ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir
yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü
gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin .
Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle,
minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o
mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa
olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada
bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun
düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum...
( Cem BOSTAN - Sana Adanmış Şiirler )
Bir şarkı bu kadar içten söylenir sazın telleri ağlıyor yüreğine sağlık
Aynen kadim ozanlar kibi agzina sagliq kadimde ozanlar diyar diyar gezerdi
Türk'ün olduğu her yer dert ve çile. Bu dert ve çile de o kadar belli ediyor ki turkulerimizde, her Türk'ü dinlediğimde gözlerimden yaslari tutamiyorum😭
Selam olsun tüm ayrılık hasreti çeken kardeşlerime. Hususan sana kardeşim. Rabbim kuvvet versin. Dost istersen Allah yeter. Hasbunallah ve nimel vekil.
*Bağlamayı ne kadar temiz çalıyor.Enstrumanın hakkını vermiş,helal olsun*
Tam bir Türk vatan toprak memleket esintisi. Bizim gibi yurtdışında doğup büyüyenler vatanımızın kıymetini çok iyi biliriz. ..
Memlekette neden yasamıyorsunuz hocam madem değerini biliyorsunuz
Gel yer değişelim
@@ibrahimhalilgullu4448 ben memleketimi seviyorum ve memleketimde yaşıyorum hamd olsun
@@07mekan32vatan sana denemiştim ki
Dinleyici ler keşke alkışlasalardı
Çobanlık yıllarımda kavalımla öğrendiğim ilk türkülerden biriydi eline yüreğine duygularına sağlık kardeş 1989 lu yıllarıma götürdün beni
Evet kaval rahmetli babamda calardi genclinde
@@yaslicinar5708
Hıım ne guzel sesine balıyırım
Şimdi bitane yapıyorum olursa insallah bende fena çalarım çobanlık yıllarımda ilk öğrendiğim müzik aleti
Helal olsun sana türkü yürek.. Her çaldığın türkü için, bağlamanın tellerine vurduğun her mızrap için helal olsun sana..
Görür görmez Anama yolladım. Köyde şuan. Bostanla uğraşıyor şimdi. Açıp dinler canım anam. Yüreğine sağlık dost.
Belki anlamiyorlar, belki ilk defa bu turden bir muzik dinliyorlar ama dikkatle dinleyisleri, izleyisleri (ozellikle polislerin)... Muzik evrenseldir dedirtiyor bir kez daha..
Notalar evrensel dir zaten 😏
Çok güzel Türkümüz.Sizde çok güzel duygulu sóylemişsiniz.
Pesinden kosulacak gercek sevgili Allah c.c....
Cannn cannn hakikati anlatan bu güzel türküler güzel gönlunuzren..başka geliyor..evliya çelebi..🌹
Bu dünya için fazla güzelsin..
AYNEN 🧚🏽♂️🧚🏽♀️🧚🏽♂️🧚🏽♀️🧚🏽♂️🧚🏽♀️
Ülkemizi ve türkümüzü dünyaya tanıtan bu güzel insan. Eline yüreğine ağzına sağlık
Yaşadığın tecrübeleri bir kitap haline getirirsen büyük bir zevkle alır okurum
Aynen şu an birçok yazarın ulaşmak istediği bir dili var.
Bu güzel türkünün gördüğüm en samimi ve ruha dokunan icrası 👏
Diline emeğine yüreğine sağlık Özdemir
Bak bu saatte işe gidiyorum ama yine ağlattın beni😢
Gel diyorum baküye lütfen
Bütün masrafların bana ait
Evimde onlarca yıl kal
Bir oda ayırdım senin için
Gel hocam, lütfen gel
Gardaş ne dert çektinde ... Bu türküler seni dünyanın öbür ucuna kadar götürdü ,!
Dön gel Özdemir memleket gibi varmı
"Uyuşturucu ve alkolün etkisiyle beni evden kovanlarla karşılaşmıştım, ama namazın sarhoşluğu ile ilk defa biri beni evinden kovuyordu." Dostum gülmekten yarıldım inan! 😂
İnsan psikolojisine yönelik harika tespitlerin var. Bunları bizimle paylaşmadan bir yere çekip gitme sakın! 🤨😉
Maşallah yüreğine duyguna sağlık.Gurbetteki avazımız canımız kanımız maşallah helal olsun.👏👏👏👍🎶🌹🎹🎙🎧🎼🙋♂️❤🌺💐
Ben ne diyeceğimi ne hissettiğimi ne olduğumu bilmiyorum ağlamak istiyorum şuan
L.özdemir gerçekten türküleri,deyişleri kimsenin tanıtamacağı kadar büyük faydalı tanıtımda bulunuyorsun yüreğine sazına eline sağlık yolun açık olsun
Bu yaptığın anlayana hazine değerinde. Anlamayana laf anlatmaya çalışana kadar dağdaki taşı dolaşmak daha doğrudur. Ağzına sağlık üstad. Yolun açık Allah yar ve yardımcın olsun 🇹🇷
Helal Olsun sana !!!
Dünyanın neresinde olursak olalım, Sazımız Türkülerimiz kanımızda ✌
Tabiri caizse ciğerimi söktün,sesine yüreğine saglik,bu zamanda senin gibi kıymetli sanatçıların olması bize umutun olduğunu gösterdi.
ağlattın beni be derviş modern meddah yolun bahtın tahtın acık olsun seni en devrimci duygularımla selamlıyorum
Dünyanın yarısını gezdim bizim milletimiz kadar saygısız, kaba, cahil bir millet daha görmedim utanarak söylüyorum bunu. Bakın adamlar çıt çıkarmadan dinliyor beğenmeyen de çekip gidiyor.
Sen dünyaya özüne önyargılı olarak doğmuşsun.
@Adnan Türkmen haklisiniz bizim ülkemizde de saygılı, sevgili, dürüst milyonlarca insan yaşıyor böyle bir genelleme yapmam yanlış olmuş fakat maalesef diğer ülkelere göre çoğunluktayiz.
Ağzına yüreğine sağlık türkü söyleyişin mükemmel
Derdimizi anlatamiyorsak ,dünyaya ozanlarımız aşıklarımız yola saz ve söz ile gönülleri ac
Anadolunun Tohumları bitmez
Allah’ına kurban olurum senin ne güzel çaldın ne güzel okudun oradakileri ayrı bizi ayrı mest ettin tele vuran eline sesine yüreğine sağlık türkü sesi duyunca gözlerim doluyor tüm aşıklarımızın ozanlarımızın ellerinden o güzel yüreklerinden öpüyorum 👏👏👏👑
Uzak diyarlara sazı, sözü taşıyan, türkü nedir dünyaya belleten kardeşim seviliyorsun..
hep dinliyorum, yine dinliyorum. Etkisi uzun sürüyor, cok duygulandiriyorsun ustad
Sazının mızrabına gurban sesine yüreğine sağlık
Ağzına yüreğine sağlık yavrum ne kadar güzel söylüyon helal olsun oralarda türkülerimizi söylüyon allah yolunu açık etsin selamlar
Böyle insanlara can kurban insan huzur buluyor dinledikçe yüreğine sağlık gardaşım
Açtım senden sonra kaç sanatcidan dinlediysemde hiç biri senin gibi hissettitmedi.ağzına sağlık .
Duygulara dokunan insanlarız be kardeşlerim.. Belki de bir dönem dünyaya hükmetmemiz bu yüzdendir.. Zorla hiçbir şey olmuyor..
Evlat yüreğime dokundun seyyah oldun şu alemi gezersin sende karacaoğlanı gördüm sende pir sultan abdalı gördüm dünyanın dört bir yanında türkülerimizi çığırırsın Varol evlat sazına sözüne sesine kurban olduğum yurdum...🌹👏🎶🇹🇷
Önemli olan türküyü anlamak değildir önemli olan o türkünün sezgisiyle seni derinlere götürmesidir ....
Bu adamın türkülerini başta seviyorum ve adamın kendisinide çünkü bu güzel adamın ne zaman tüeküsünü dinlesem UA-cam reklamı gelmiyor çok iyi ❤️🌹
Az sonra esaslı bir gece çökecek dünyayı kutsayan, bütün nehirleri karartan, tepeleri sarıp sarmalayan,son kıyıyı da kaplayan gece,ve kimse kimseye ne olacağını bilmeyecek.
İlk defa tesadüfen izledim. Soluksuz izledim. Türküler bir başka anlamayanlar bile o enerjiyi alıyorlar. Ağzına yüreğine emeğine sağlık.
Ohhhhhh Türkü dinlemekden bıkmadım ya☝️🇦🇿
Senin farkına vardığım için çok mutluyum. Bugün üç dört gün oldu sizin müziğinizi dinlemeye başladım. dediğim gibi Biraz huzur biraz hüzün veren müzik bayılıyorum. Çok güzel bir sesin var. Türk halk müziğinde dinlediğim çok sanatçı var. sizi bırakıp onları dinleyemiyorum. Yani sizin müziğinizden ayrılamıyorum. bir kere Sesiniz çok güzel Yalın temiz bir Türkçe ile söylüyorsunuz.
Arkadaşım sen ne güzel bir insansın. Buraya nereden geldim bilmiyorum. Kaç saattir bir türlü çıkamıyorum. Defalarca seyrettiğim videonu tekrar tekrar izliyorum. Allah yolunu açık kılsın.
Efkarlandım gene rakının gözüne gözüne vuracagim helal olsun dünyanın öbür ucunda gökyüzüne türkülerimizi duyurdun hemde çok güzel çalıp söyledin
Selamlar Gardaş.👍 Maşallah Ağzına sağlık.👍 Alamanya dan Selamlar. Malaysia ya. Selamlar söyle. 🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙
Agzina yuregine saglik dunyanin obur ucunda bile dilinde tukü Allah yolunu açik etsin inşallah
Helal olsun kardesim bizim güzel türkülerimizi tüm dünyaya taninitiyorsun yùregine saglik
Helal sana Özdemir kardeşim...Yaptığın öyle güzel bir şey ki, övmeye kelime bulamadım. Sağol...Varol....Yurda selametle dön....
Allahu Teâla Hayırlı İnsanlarla Karşılaştırsın Herdaim İnşaallah
Amin hayırsızlar hiç çekilmiyor
Agzına saglık türkünün tadı başka. Saygılar sesine sağlık 🇹🇷🇹🇷🇹🇷
bu nasıl tatlı bir seri, tadından yenmiyor. 100 ülke 100 türkü değil; 1000 ülke 1000 türkü olsun.
Bin ulkeyok Cahil
@@mmmmkkkk9040 dokuz doğurdum derken de dokuz doğurmuyorsun cahil
@@esrakilavuz6501 yas 15 mi
@@esrakilavuz6501 hahahahahhahzhz
Helal olsun kardeşim eline diline Allah kolaylık versin
Kısacık notlarına koca koca kitaplar sıgdrmışsn cok etkileyici okurken yaşadklarını yaşiyorum sanki
Gerçekten insanın böyle güzel bir ses karşısında duygulanmaması elde değil Ağzına yüreğine sağlık
çok güzel parça polisler bile dinliyor görüyormusun insanlık budur işte baska söze gerek yok basarılar diliyorum özdemir bey
Polisler bizde variz diye goruntu veriyor....Onlara gore youtuberlar tehlikeli...Cogununda baska amaclari var.
Bu türkü bu kadar mı güzel söylenir emeğine yüreğine sağlık kardeşim 🙏🇹🇷
Ağzına yüreğine sağlık. ..
Bu kadar güzel sesler nezaman hakettiği değeri bulacak
150 kişi bu türküleri nesini beğenmediniz Bence çok güzel Belki de dünyada sayılır müziklerin arasında Ben çok sevdim Biraz Hüzün Biraz huzur var Ağzına sağlık evlat
Hem türkülerinizi hemde yazılarınızı zevkle takip ediyorum, içinizdeki güçle huzurlu ve mutlu kalın. Yeni video ve yazılarınızı bekliyoruz, sevgiler...
Ağzına yüreğine sağlık.polisler bile hayran kaldi bu demekki türküler her yerde😊✌
Gardiyan Daş 🇹🇷🇹🇷🇹🇷
Eyvallah güzel insan sesine yüreğine saglik
Ellerine ve ağzına sağlık.
Tebrikler ve teşekkürler, çok güzel bir türkü.
Maşallah kardeşim bu ne güzel bir yorum ve bu ne güzel bir temsil... Gurur duydum ve biraz da hüzünlendim... Başarılar diliyorum 🤲
Siz edebiyatçılar... Okudum uzun uzun bakam ne olacak diye... Hani ilkokulda örtmen sorardı ya bu parçanın ana fikri ne diye... Nedir hocam ana fikri, az daha göt altına gidiyorduk mu😂
Harikasınız yüreğinize saglık bıravo👏👏👏👏
Çok güzel hocam bilmeyen yerlerde ki cesaretiniz ✌️✌️
Denk geldim, izledim, çok mutlu oldum... Bağlama da ses de harikulade.. Tebrikler..
Sesine ve emeğinize sağlık..Birçok insanın yapmak isteyip yapamadığını yapıyorsunuz..nefes aldikca hâlâ birseylerin çabasında olup bunu basarabilen dostlar görmek ne hoş..yolunuz açık olsun
Muhteşem...yorum ...muhteşem saz....aldı götürdü beni....helalllll
Tu xweş distrê🌹🌼
Ne kadar da içten söylüyorsun 😔😔
muhtemelen polisler sokak müziği yasak diye gardaşımızı kaldırmaya geldiler. yolunda hep kolaylık olsun dostum. işin hep rast gitsin.
Oralarda calan sazimiz turkulerimiz bir an olsun gururlandim gozlerim doldu helal olsun sana kardesssssss
TÜRKLER artık her yerde tabi kültürleride, yaşasın yüce Türk ırkı ve kültürü
Her akşam bı kere dinler oldum. Yabanci kanallara linkini attiyorum. Amacına uygun onlarda dinlesin.
Nasıl keşfettim bilmiyorum ama iyi ki de keşfettim seni ve sanatını 👏
Yolun açık olsun kardeşim yüreğine bileğine sağlık