Signum Sanctae Crucis | Znak Krzyża Świętego | łacina kościelna

Znak Krzyża Świętego w języku łacińskim, wymowa kościelna.
Sígnum Sanctæ Crúcis:
In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
Amen.
Znak Krzyża Świętego:
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Amen.

[@AresKoci]

Czy to drugie i jest tam potrzebne? Często słyszę raczej długie i. Czy to robi dużą różnicę?

[@oramecum]

Drugie "i" w "Filii", czy tak? O tyle ważne, że powinno to być słowo trzysylabowe: Fi-li-i. Stojące obok siebie samogłoski stanowią osobną sylabę (z wyjątkiem AE, OE, Au, Eu, Ay). Robi to sporą różnicę, bo na dłuższą metę utrudnia mówienie (zaburza dynamikę), a całkiem już uniemożliwia śpiewanie, gdzie liczba sylab musi odpowiadać liczbie nut.
W "Liber Usaualis", w rozdziale "Rules for Interpretations", użyto nawet dokładnie tego słowa jako przykładu:
"
As general rule when two vowels come together each keeps its own sound and constitutes a separate syllable. E.g.
- "diei" is di-e-i
- "filii" is fi-li-i
- "eorum" is e-o-rum
"
My Polacy mamy naturalną tendencję nie tyle nawet do wydłużania samogłoski "i" , co do zastępowania jej spółgłoską "j" i dołączania jej do poprzedniej sylaby. Np. "Mater Dei" (Matko Boża), które powinniśmy wymówić "Ma-ter De-i", naturalnie chcemy wymawiać jako "Ma-ter Dej". Albo "gratia plena" (łaskiś pełna) zamiast "gra-tsi-a ple-na" upraszamy do "gra-cja ple-na".