Katechezy z Janem Pawłem II - Spotkanie VII - 'Zawierzenie do najdalszych granic miłości'

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 12 гру 2019
  • Katecheza 7 - 'Zawierzenie do najdalszych granic miłości'
    Pragnę na Jasnej Górze, mej ziemskiej Ojczyzny, Polski, przede wszystkim potwierdzić to wielorakie i wielokrotne oddanie i zawierzenie…
    Katecheza z Janem Pawłem II - o Akcie Zawierzenia z 1979 r.
    Jak być do dyspozycji Boga, co znaczy pomagać Matce Kościoła w ratowaniu Kościoła, jak pozwolić Jej działać wśród nas, jak leczyć Kościół modlitwą, cierpieniem, świadectwem - to niektóre z wątków katechezy z Janem Pawłem II w 40.rocznicę jego I pielgrzymki do Polski. Jasnogórski Akt Zawierzenia z 1979r. był tematem ostatniego spotkania w tym cyklu na Jasnej Górze.
    - Pragnę na tej Jasnej Górze mej ziemskiej Ojczyzny, Polski, przede wszystkim potwierdzić to wielorakie i wielokrotne oddanie i zawierzenie, które było wyrażone przez Prymasa i Episkopat Polski w różnych momentach. W sposób szczególny pragnę potwierdzić i ponowić milenijny Akt jasnogórski z dnia 3 maja 1966, w którym oddając się Tobie, Bogurodzico, w macierzyńską niewolę miłości, biskupi polscy pragnęli przez to służyć wielkiej sprawie wolności Kościoła nie tylko we własnej Ojczyźnie, ale i w całym świecie. W kilka zaś lat później, w dniu 5 września 1971, oddali Ci, jako Matce Kościoła, ludzkość całą, wszystkie narody i ludy współczesnego świata (…) rozszerzając swe polskie zawierzenie do owych najdalszych granic miłości (…). Pragnę w dniu dzisiejszym, przybywając na Jasną Górę jako pierwszy papież-pielgrzym, odnowić całe to dziedzictwo zawierzenia, oddania i nadziei, które tu tak wielkodusznie zostało nagromadzone przez moich braci w biskupstwie i Rodaków - brzmią m.in. słowa Jasnogórskiego Akta Zawierzenia z 1979r.
    Prowadzący spotkanie mariolog dr Wincenty Łaszewski zauważył, że papieski akt sprzed 40 lat wypowiedziany na Jasnej Górze nie jest aktem poświecenia, ale „tylko aktem zawierzenia”. Wyjaśniał, że akt poświęcenia został złożony już w 1966r. przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Prymas mówił wtedy: „oddaję Tobie wszystko na Twą wyłączną własność. Zrób ze mną co chcesz Jestem do dyspozycji, gotów nawet na cierpienie i śmierć!”.
    Prymas Wyszyński „nic nie zatrzymał dla siebie - on i naród - wszystko oddał Maryi”. - Był tu wpisany heroizm nawrócenia, przemiany serca, bycia gotowym na białe czy czerwone męczeństwo - przypomniał dr Łaszewski.
    jim.jasnagora.pl

КОМЕНТАРІ •