Osmanlı Padişah Besteleri / III. Selim - Şehnaz Şarkı (18.yy)

Bir nev-civane dil müptelâdır
Hem vâre kârı cevr ü cefâdır
Meftûnu olsa âlem sezâdır
Nâzik tabiat bir dil-rûbâdır
Serv-i sehîdir reftâr-ı gûyâ
Reng-i izârı şermende zîbâ
Bir gonca güldür yok misli hâlâ
Nâzik tabiat bir dil-rûbâdır
"Gönül, bir delikanlıya müpteladır. Her zaman kazancı sıkıntı ve derttir. Cümle âlem o sevgilinin âşığı olsa yeridir. O, nazik huylu bir sevgilidir.
Yürüyüşü selviye benzeyen, yanağının rengi utançtan kızarmış bir yakışıklıdır. Benzeri hâlâ bulunmayan bir gonca güldür. O, nazik huylu bir sevgilidir."
Osmanlı-Türk Müziği’nde padişah bestekarlar denildiği zaman, belki de ilk akla gelecek şahsiyetlerden biri gerek tanbur ve ney icracılığı, gerek terkib ettiği makamları, gerek besteleri, gerekse müzik teorisi çalışmaları ile III. Selim’dir (1789-1807). Kırımlı Hafız Ahmet Kamîl Efendi, Kemani Ama Corci, Musahip Kemani Hızır Ağa, Ortaköylü bestekar Tanburi İsak’tan yetişmiş olan III. Selim devlet düzeni ve batılılaşma hareketiyle uğraşırken, bir yandan da müzik alanında yeni bir çığır açmıştır. Döneminin ünlü bestekarları Vardakosta Ahmed Ağa, Arif Mehmed Ağa, Abdülhalim Ağa, Sadullah Ağa, Küçük Mehmed Ağa gibi üstatlar ile ortak fasıllar besteleyerek bu geleneği yerleştiren III. Selim’in günümüze 1 ayin, 1 durak, 1 tevşih, 2 ilahi, 12 peşrev, 11 saz semaisi, 1 kar, 10 beste, 10 semai ve 204 şarkısının ulaştığı bilinmektedir.