Είδα σαν σε όνειρο πώς φέραμε ένα hummer και ξύπνησα στο γήπεδο κι αντίκρισα τον Πάλμερ ! Είχε και μαλλιά πλεγμένα σε κοτσίδες ! ... Eσύ εκεί ρε φίλε μην πεις πως... δεν τον είδες ! Κι όμως ! Ο Πάλμερ ΕΠΑΙΞΕ μία φορά και φέτος! Με Πάλμερ τώρα μπήκε... χαρούμενο το έτος ! AΜΕΣΩΣ το ανάστημα ύψωσε σαν βράχος ( διώχνοντας των οπαδών ολόκληρο το άγχος ). Στο γήπεδο ορίζει ο Πάλμερ τον κανόνα ( ...δεκάξι μήνες πέρασαν για δεύτερο αγώνα ). Ξεπέρασε και τον Εσιέν και Μπεκ σε εμφανίσεις, σού έλειψε, κακόμοιρε... για να τον νοσταλγήσεις ! Η άμυνα με Πάλμερ έδεσε και σίδερα θα τρώει· και τώρα οι αντίπαλοι ...ξαπλώνουνε στην χλόη. Ο Πάλμερ, μάγκες έλειπε ό,τι κι αν λέτε τώρα ο νέος χρόνος έφερε τον Μπράουν με τα δώρα. Να το θυμάστε τ' όνομα. Τον λένε Πάλμερ Μπράουν. Τώρα μ' αυτόν οι πράσινοι κερδίζουν και triple crown ! Με Πάλμερ σοβαρεύει ολόκληρη η γραμμή· κόβει, καθαρίζει τα πάντα στην στιγμή. Ο Αλαφούζος μαγικά έκανε με Πάλμερ μάς τον εμφάνισε στο γήπεδο και... ας παιζόταν under ! ( Και μην μού πεις, ρε μάγκα... ο Πάλμερ σε χαλάει... ... Γλυτώνεις από Μάγκνουσον, ...πετάς και τον Γεντβάϊ ! )
'Ελεγα να μην ασχοληθώ. Απαξιούσα. Και δεν θα ασχολιόμουν, αλλά... νευρίασα, νευρίασα πολύ και άλλαξα γνώμη. Κι είπα να γράψω δυο λόγια. Ναι. Ξέρω. Τα φιλικά... «δεν σηκώνουν σχολιασμό, ούτε εξαγώγιμα συμπεράσματα». 'Ελα όμως που η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί, και που κάποια σημάδια καταλαβαίνεις ότι παραείναι αρνητικά για να τ' αγνοήσεις. Γι' αυτό κι εγώ που έχω το μικρόβιο τού οπαδού, θα αφήσω εδώ λίγες σκόρπιες σκέψεις και προβληματισμούς. Κι όποιος δεν γουστάρει να ασχοληθεί, ας αλλάξει σελίδα, να μην σταθεί στο κείμενο αυτό. 'Ετσι κι αλλιώς, δεν τον αφορά. Σκόρπιες παρατηρήσεις και προβληματισμούς, είπα. Χωρίς συνοχή. Χωρίς ειρμό. Χωρίς πολλές επεξηγήσεις ή βαθιά ανάλυση. Τέτοια χάλια δεν είχα ξαναδεί απ' την εποχή τού Ουζουνίδη και τού Μπόλονι. Δεν είναι η ήττα. ΑΣΦΑΛΩΣ και δεν είναι η ήττα. Είναι αυτή η γεύση, αυτή η αίσθηση, αυτή η ξενέρα που σού άφηνε η ομάδα. Η παραίτηση. Η έλλειψη προσανατολισμού. Σχεδίου. Σαφούς πλάνου. Οργάνωσης. Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ στην επίθεση! Τόσο καιρό με Γιοβάνοβιτς, έπαιζες, και τουλάχιστον χαιρόσουν το παιχνίδι! Ακόμα και οι πολλές αλλαγές πασσών ΔΕΝ ήταν μονότονες, και κάποια στιγμή έφθανες και σε θέση βολής! Να απειλήσεις. Τώρα... τίποτα! Σού δημιουργείτο η αίσθηση ότι... τριάντα ημίχρονα να είχες, γκολ... δεν έβαζες! Και στην άμυνα. Στατικότητα. Καμία σιγουριά. Μηδέν σκληρότητα. Χύμα! Και (προσέξτε) ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΨΗ ! Υπάρχουν κι άλλα πολλά, παράδειγμα ο Αϊτόρ που (λυπάμαι) έχει τελειώσει, ή ο Τρουϊγιέ που είναι αστείος, παίκτης ΟΥΤΕ Β' ΕΘΝΙΚΗΣ, μέχρι και οι... εμφανίσεις που θύμιζαν Λεβαδειακό, σαν να τις πήραν κι αυτές από καλάθι λαϊκής! Αλλά δεν θα πω άλλα, γιατί να δεις κάποτε, που θα μας πούνε και... “γκρινιάρηδες”!
💚💚💚☘☘☘☘☘☘Όταν το ακούω έχω τρελή ΚΑΥΛΑ ρε παιδιά
Μόνο εμείς...
☘️ Κ Α Υ Λ Α 🇬🇷
de jes na upostirizeis
@@marinella943
Τί συνθηματάρα είναι αυτή?
1000 μπράβο ρε μάγκες!!!
💚☘️💚☘️💚☘️💚☘️💚☘️
Μόνο εμείς που αποτελούμε κοινωνικό πρόβλημα εναντίον όλων μόνο ενωμένοι γράφουμε ιστορια παλιό σειρά 13
Παλιό σειρά χωρίς απολυτήριο.......
1966
Πεστα άρχοντα διαχρονική, δύναμη....,.
Ανατριχιασα 💚☘️ αιώνια πιστός ☘️☘️☘️☘️☘️
💚💚💚💚💚💚☘️☘️☘️☘️☘️☘️
Είδα σαν σε όνειρο
πώς φέραμε ένα hummer
και ξύπνησα στο γήπεδο
κι αντίκρισα τον Πάλμερ !
Είχε και μαλλιά
πλεγμένα σε κοτσίδες !
... Eσύ εκεί ρε φίλε
μην πεις πως... δεν τον είδες !
Κι όμως ! Ο Πάλμερ ΕΠΑΙΞΕ
μία φορά και φέτος!
Με Πάλμερ τώρα μπήκε...
χαρούμενο το έτος !
AΜΕΣΩΣ το ανάστημα
ύψωσε σαν βράχος
( διώχνοντας των οπαδών
ολόκληρο το άγχος ).
Στο γήπεδο ορίζει
ο Πάλμερ τον κανόνα
( ...δεκάξι μήνες πέρασαν
για δεύτερο αγώνα ).
Ξεπέρασε και τον Εσιέν
και Μπεκ σε εμφανίσεις,
σού έλειψε, κακόμοιρε...
για να τον νοσταλγήσεις !
Η άμυνα με Πάλμερ έδεσε
και σίδερα θα τρώει·
και τώρα οι αντίπαλοι
...ξαπλώνουνε στην χλόη.
Ο Πάλμερ, μάγκες έλειπε
ό,τι κι αν λέτε τώρα
ο νέος χρόνος έφερε
τον Μπράουν με τα δώρα.
Να το θυμάστε τ' όνομα.
Τον λένε Πάλμερ Μπράουν.
Τώρα μ' αυτόν οι πράσινοι
κερδίζουν και triple crown !
Με Πάλμερ σοβαρεύει
ολόκληρη η γραμμή·
κόβει, καθαρίζει
τα πάντα στην στιγμή.
Ο Αλαφούζος μαγικά
έκανε με Πάλμερ
μάς τον εμφάνισε στο γήπεδο
και... ας παιζόταν under !
( Και μην μού πεις, ρε μάγκα...
ο Πάλμερ σε χαλάει...
... Γλυτώνεις από Μάγκνουσον,
...πετάς και τον Γεντβάϊ ! )
☘️☘️☘️☘️
ΣΥΝΘΉΜΑΤΑΡΑ
Ετσι
Μονο ΠΑΟ τιποτα αλλο!
'Ελεγα να μην ασχοληθώ. Απαξιούσα. Και δεν θα ασχολιόμουν, αλλά... νευρίασα, νευρίασα πολύ και άλλαξα γνώμη. Κι είπα να γράψω δυο λόγια.
Ναι. Ξέρω. Τα φιλικά... «δεν σηκώνουν σχολιασμό, ούτε εξαγώγιμα συμπεράσματα». 'Ελα όμως που η καλή μέρα φαίνεται απ' το πρωί, και που κάποια σημάδια καταλαβαίνεις ότι παραείναι αρνητικά για να τ' αγνοήσεις.
Γι' αυτό κι εγώ που έχω το μικρόβιο τού οπαδού, θα αφήσω εδώ λίγες σκόρπιες σκέψεις και προβληματισμούς. Κι όποιος δεν γουστάρει να ασχοληθεί, ας αλλάξει σελίδα, να μην σταθεί στο κείμενο αυτό. 'Ετσι κι αλλιώς, δεν τον αφορά.
Σκόρπιες παρατηρήσεις και προβληματισμούς, είπα. Χωρίς συνοχή. Χωρίς ειρμό. Χωρίς πολλές επεξηγήσεις ή βαθιά ανάλυση.
Τέτοια χάλια δεν είχα ξαναδεί απ' την εποχή τού Ουζουνίδη και τού Μπόλονι. Δεν είναι η ήττα. ΑΣΦΑΛΩΣ και δεν είναι η ήττα. Είναι αυτή η γεύση, αυτή η αίσθηση, αυτή η ξενέρα που σού άφηνε η ομάδα. Η παραίτηση. Η έλλειψη προσανατολισμού. Σχεδίου. Σαφούς πλάνου. Οργάνωσης.
Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ στην επίθεση! Τόσο καιρό με Γιοβάνοβιτς, έπαιζες, και τουλάχιστον χαιρόσουν το παιχνίδι! Ακόμα και οι πολλές αλλαγές πασσών ΔΕΝ ήταν μονότονες, και κάποια στιγμή έφθανες και σε θέση βολής! Να απειλήσεις. Τώρα... τίποτα! Σού δημιουργείτο η αίσθηση ότι... τριάντα ημίχρονα να είχες, γκολ... δεν έβαζες!
Και στην άμυνα. Στατικότητα. Καμία σιγουριά. Μηδέν σκληρότητα. Χύμα! Και (προσέξτε) ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΨΗ !
Υπάρχουν κι άλλα πολλά, παράδειγμα ο Αϊτόρ που (λυπάμαι) έχει τελειώσει, ή ο Τρουϊγιέ που είναι αστείος, παίκτης ΟΥΤΕ Β' ΕΘΝΙΚΗΣ, μέχρι και οι... εμφανίσεις που θύμιζαν Λεβαδειακό, σαν να τις πήραν κι αυτές από καλάθι λαϊκής! Αλλά δεν θα πω άλλα, γιατί να δεις κάποτε, που θα μας πούνε και... “γκρινιάρηδες”!
ΠΑΟ θρησκεία θύρα 13
Θα πέσει το ΟΑΚΑ φέτος!!!!¡!!