Karanlık bir odaya tıkılıp kalmışım ben Yarım kalan hayallerimle yanmışım ben Başka tenlerle eğlenense sen Aşktan bahsetme bana bilirim ben Soğuk bir ankara ayazında bekliyorum Ellerim cebimde yinede üşüyorum Getir ellerini bak sensizliğe düşüyorum Anlatma kendini bana sensizliği biliyorum Günler geçiyor bak içim içimi kemiriyor Herkes bana çok mutlu olduğunu söylüyor Geçtiğin heryerde izini bırakıyorsun Sen yinede aklımdaki ormanda yanıyorsun Kalbim bir mahşer yeri ortasındaki sen Bu dar ankara sokaklarında kaybettim seni Tutamadım kaçıp gittin yar ellerini 40 yıl hatrı yokmuş içemedim kahveni
Gözlerin vardı beni benden alan ,hatırla farkındayım seni geri getirmicek yarınlar tek başımayım şuan uçumurun ucunda . senle ben olmaz demiştim anlamıştım başında dostlarımda yok yanımda,dostum diyene inanma düştüğüm gibi kalktım içimdeki inatla ayakta durcak halim yok gitmeliyim birazdan çok iyi biliyorum herkes bi gün gider baba.
Ahvâli Efgan: Nasıl gittin öyle umutlarını toplamadan Üzülme Benimlesin kapanmayan her yarada İnsanlar kaybettiğini özler Ama özleyemem tekrar seni kazanmadan Karanlığın gözlerime ışıktı Bi kadın çok değişti, güven verdi yanıldım Beni üzdügünce saçların kırılsın Başka birine güldüğünce gülüşlerin asılsın Bana duyduğun her nefretin asılsız Birini çok seversin yarım kalırsın Bi tokat gibi yüzüne çarpar umutların Sana açılmıyor artık ölüme hudutlarım Dünya her pisliğe şahit Olurda geliverirsen toprak altı halim Sözde Geçmiş olan tüm anılar özleniyor sahi Acılar bir kadehte demleniyor, Saki Afraz: Bu ev bu oda bana dar geliyor İnan yokluğunda Sustuğuma bakma için feryad eder sana Dökülür yere yapraklar Ben topalarım Hep bekledim oralar da sen gelmedin hala Yüreğimdeki kanlar Neden hep yerlere damlar Sen olmadan olmaz diyorum Ahvâli Efgan: Hayat bi cehennem ve acılarında yan Karanlık hertarafım sen yoksun hep tadım kaçar Buruk bi akşam üstü sevincisin tadamadım daha Seni sevdigimle kalamadım daha Sevdadan ellerini saramadım daha Ne haldeyim hiç görmedin be sahi duyan kör sanar Bi yangın ellerimde ellerinle sönüyorken gidiyordun Sana koşuyordum düşmedim daha Karanlık tüm geceler senin kadar acımasızdı Çünkü bir akşam tüm uykularım canına kıydı Yeniden çel aklımı, yeniden benim ol da Yeniden seni sevmek ömrümün bi yarısıydı Tutsak bir anında özgürlüğü hisset Gönülden eksilirler bi gözden düşenler Önceleri beyazdın ama siyahsın kömürden Gerçekten sevmiş olan gönülden dönülmez Söz: Ahvâli Efgan Mix/Mastering: Ahvâli Efgan Altyapı:Rt Beat
Birdəfə Yum Gözlərini Birdəfə də Görmədən Sev Xaiş Edirəm Sonra Peşman Olma Aşiq Ölmədən Sev Uzaqdan Sevdim Səni Uzaqdan Yanında Oldum Yanında Biri Varkən Yanına Dönmədən Sev Mən Sənə Uzaq Oldum Sevdim Səni Toxunmadan Sən Bir Kitabiydin Almağ İstəmişdim Oxunmadan Məni Bir Xəyal Kimi Hiss Elə Sən Beynində Axırıncı Bir Arzum Var Sev Məni Yox Olmadan Dünyanı Fırladan Bəlkə Hey Qaçan İnsanlardı Mən Ona Deməydən Bezdim O Məni Haçan Anlardı? Demişdinki Mənə Görə Ağlıyıb Gözünü Kor Eləmə Sənə Görə Ağlıyan Gözüm Yox Damarlarımdı Havalar Yenə Keçir Şaxta Bütün Hisslər Saxta Qəlbi Qırığ İnsan Mən Onun Qəlbi Taxta Səni Elə Sevdimki Mən Sən Olan Yer Cənnət Mənə Sən Bap-Balaca Kəndi Necə Döndərdin Paytaxta Gəlsən Məni Axtar Dönsən Məni Qaytar
rüzgar olup sana doğru eserdim ben her seferde. kayboldum sana doğru gelemem de . kaybetim ya da vazgeçtim, bilemezler. bilmiyorum farklıydım benim kadar sevemezler... aynımıyım sence kaybet dertleşelim seninle biraz daha kaybet , sonra inadına gülümse, vazgeçerim herşeyden kavuşurum ölümle , çıkmaz bi sokaktayım sahibim her derde ..... gökyüzünden yağan yağmur gözyaşımla damlar . bana anlatığın hikayeleri şimdi ona anlat, beni bilenlerde gözlerimden anlar. gecenin üçü yine gözlerimde kanlar . benim dünyam seninkinden fazla farklı, yaşadıklarımı yaşamadın,anlayamazsın
Zaten hiç bi şey kazandırmadın yalan dolan aşkla Gözünde değer, namus nedense hep saçma Ben gözlerimi sana bir daha açmam Beni siktir et, şarkılardan saçlarına taç yap Bıraktım demiştim ya bırakmadım Öyle salak tripteyim, bak gülüyo'm duvara bakıp Bağımlı bir şairim, tanış hadi bu da sanatım Tanrı gözlerinden hazırlamış bana sıratı Yok hayır canım yanmaz kanasa adım artı Sar bir sigara hadi kitlenip sona dalalım artık Elini tutmadığım gün kadar aydınlık değiliz şuan da be Üçyol, Uğur Mumcu parkı Senden kalan cam kırıkları elimde sargı Gittin eyvallah neden tende kaldın Hayatım başlamadan bitti sakıncalıydın ya Beni çok severdin? söyle başka yalan var mı Unutmak zor olanmış kaçmayı bilmem ki Sesinden ölüm olsa, saatlerce dinlerdim Psikolojimi yıkıp giden gözlerimde mimlendi Gerçekler yalan oldu gidişlerin afil'lendi Sol omzu iyi biliyon, orada hayli dinlendin Biz hiç, biz olamadıysak, biz olan kimlerdi? Gökyüzü'nde uçurtmalarım vardı da Yüzüme bakıp gülmeseydin, cennet neydi bilmezdim Parka hala yerde yatar naşım Kan çanağı nu gözlerimde toparlanma marşı Sen bana ben hayata karşı Artık ben değilim, salak şairane aşık Şiirler senden vazgeçene kadar yaşayacaklar İnsanlar dinledikçe açık yara kaşıyacak lan İpsiz kuyulara dalacaklar Kambur sırtlarında umut bavulu taşıyacaklar Seni yazıcam her sonbahar akşamı Huysuzlanıcam birazcık ilaçlarımı aksatıp Bak hatta geleceğimi gördüm inan Yine sensiz kesicem ben 18lik pastamı Yatarken yokluğuna sarılıcam Sen ağustos böceği, bense salak karınca Mert yine saçmaladın dersin de Bu sözlerimi anlayacaksın yolun sonuna varınca Üzülmem haberlerini alınca Üşürsün onun soluna kalınca Kafam güzel olmasa da 'Sen' geldin diye açıcam 'Ecel' kapımı çalınca
dur gitme olmaz demeden dinle beni yarım kalan bu aşkın en büyük hikayesiydik ama yok ama yok yine başa dönmeli eskiler hatırlatır bu kalpte duran ritimlerim son sesimle belirmişti fakat bence böyle değil şimdi kendimin hudutlarında bi yerdeyim belki sesim çıkmaz yani umutlarım vazgeçin ben dayandım hergüne bugün de aynı günlerim ve nabıcağımı bilmeden bu adımlarım tehlike mutluluğun içinde yaşar sanar küçükten bi ucube
Ahvâli Efgan: Nasıl gittin öyle umutlarını toplamadan Üzülme Benimlesin kapanmayan her yarada İnsanlar kaybettiğini özler Ama özleyemem tekrar seni kazanmadan Karanlığın gözlerime ışıktı Bi kadın çok değişti, güven verdi yanıldım Beni üzdügünce saçların kırılsın Başka birine güldüğünce gülüşlerin asılsın Bana duyduğun her nefretin asılsız Birini çok seversin yarım kalırsın Bi tokat gibi yüzüne çarpar umutların Sana açılmıyor artık ölüme hudutlarım Dünya her pisliğe şahit Olurda geliverirsen toprak altı halim Sözde Geçmiş olan tüm anılar özleniyor sahi Acılar bir kadehte demleniyor, Saki Afraz: Bu ev bu oda bana dar geliyor İnan yokluğunda Sustuğuma bakma için feryad eder sana Dökülür yere yapraklar Ben topalarım Hep bekledim oralar da sen gelmedin hala Yüreğimdeki kanlar Neden hep yerlere damlar Sen olmadan olmaz diyorum Ahvâli Efgan: Hayat bi cehennem ve acılarında yan Karanlık hertarafım sen yoksun hep tadım kaçar Buruk bi akşam üstü sevincisin tadamadım daha Seni sevdigimle kalamadım daha Sevdadan ellerini saramadım daha Ne haldeyim hiç görmedin be sahi duyan kör sanar Bi yangın ellerimde ellerinle sönüyorken gidiyordun Sana koşuyordum düşmedim daha Karanlık tüm geceler senin kadar acımasızdı Çünkü bir akşam tüm uykularım canına kıydı Yeniden çel aklımı, yeniden benim ol da Yeniden seni sevmek ömrümün bi yarısıydı Tutsak bir anında özgürlüğü hisset Gönülden eksilirler bi gözden düşenler Önceleri beyazdın ama siyahsın kömürden Gerçekten sevmiş olan gönülden dönülmez
Karanlık bir odaya tıkılıp kalmışım ben
Yarım kalan hayallerimle yanmışım ben
Başka tenlerle eğlenense sen
Aşktan bahsetme bana bilirim ben
Soğuk bir ankara ayazında bekliyorum
Ellerim cebimde yinede üşüyorum
Getir ellerini bak sensizliğe düşüyorum
Anlatma kendini bana sensizliği biliyorum
Günler geçiyor bak içim içimi kemiriyor
Herkes bana çok mutlu olduğunu söylüyor
Geçtiğin heryerde izini bırakıyorsun
Sen yinede aklımdaki ormanda yanıyorsun
Kalbim bir mahşer yeri ortasındaki sen
Bu dar ankara sokaklarında kaybettim seni
Tutamadım kaçıp gittin yar ellerini
40 yıl hatrı yokmuş içemedim kahveni
Gözlerin vardı beni benden alan ,hatırla
farkındayım seni geri getirmicek yarınlar
tek başımayım şuan uçumurun ucunda .
senle ben olmaz demiştim anlamıştım başında
dostlarımda yok yanımda,dostum diyene inanma
düştüğüm gibi kalktım içimdeki inatla
ayakta durcak halim yok gitmeliyim birazdan
çok iyi biliyorum herkes bi gün gider baba.
Bu beat hissettiriyo
Efsaneeeeeee
Ahvâli Efgan:
Nasıl gittin öyle umutlarını toplamadan
Üzülme Benimlesin kapanmayan her yarada
İnsanlar kaybettiğini özler
Ama özleyemem tekrar seni kazanmadan
Karanlığın gözlerime ışıktı
Bi kadın çok değişti, güven verdi yanıldım
Beni üzdügünce saçların kırılsın
Başka birine güldüğünce gülüşlerin asılsın
Bana duyduğun her nefretin asılsız
Birini çok seversin yarım kalırsın
Bi tokat gibi yüzüne çarpar umutların
Sana açılmıyor artık ölüme hudutlarım
Dünya her pisliğe şahit
Olurda geliverirsen toprak altı halim
Sözde Geçmiş olan tüm anılar özleniyor sahi
Acılar bir kadehte demleniyor, Saki
Afraz:
Bu ev bu oda bana dar geliyor
İnan yokluğunda
Sustuğuma bakma için feryad eder sana
Dökülür yere yapraklar Ben topalarım
Hep bekledim oralar da sen gelmedin hala
Yüreğimdeki kanlar
Neden hep yerlere damlar
Sen olmadan olmaz diyorum
Ahvâli Efgan:
Hayat bi cehennem ve acılarında yan
Karanlık hertarafım sen yoksun hep tadım kaçar
Buruk bi akşam üstü sevincisin tadamadım daha
Seni sevdigimle kalamadım daha
Sevdadan ellerini saramadım daha
Ne haldeyim hiç görmedin be sahi duyan kör sanar
Bi yangın ellerimde ellerinle sönüyorken gidiyordun
Sana koşuyordum düşmedim daha
Karanlık tüm geceler senin kadar acımasızdı
Çünkü bir akşam tüm uykularım canına kıydı
Yeniden çel aklımı, yeniden benim ol da
Yeniden seni sevmek ömrümün bi yarısıydı
Tutsak bir anında özgürlüğü hisset
Gönülden eksilirler bi gözden düşenler
Önceleri beyazdın ama siyahsın kömürden
Gerçekten sevmiş olan gönülden dönülmez
Söz: Ahvâli Efgan
Mix/Mastering: Ahvâli Efgan
Altyapı:Rt Beat
İlk görüntüleme ilk beğeni benden
Birdəfə Yum Gözlərini Birdəfə də Görmədən Sev
Xaiş Edirəm Sonra Peşman Olma Aşiq Ölmədən Sev
Uzaqdan Sevdim Səni Uzaqdan Yanında Oldum
Yanında Biri Varkən Yanına Dönmədən Sev
Mən Sənə Uzaq Oldum Sevdim Səni Toxunmadan
Sən Bir Kitabiydin Almağ İstəmişdim Oxunmadan
Məni Bir Xəyal Kimi Hiss Elə Sən Beynində
Axırıncı Bir Arzum Var Sev Məni Yox Olmadan
Dünyanı Fırladan Bəlkə Hey Qaçan İnsanlardı
Mən Ona Deməydən Bezdim O Məni Haçan Anlardı?
Demişdinki Mənə Görə Ağlıyıb Gözünü Kor Eləmə
Sənə Görə Ağlıyan Gözüm Yox Damarlarımdı
Havalar Yenə Keçir Şaxta Bütün Hisslər Saxta
Qəlbi Qırığ İnsan Mən Onun Qəlbi Taxta
Səni Elə Sevdimki Mən Sən Olan Yer Cənnət Mənə
Sən Bap-Balaca Kəndi Necə Döndərdin Paytaxta
Gəlsən Məni Axtar
Dönsən Məni Qaytar
Respect!
rüzgar olup sana doğru eserdim ben her seferde.
kayboldum sana doğru gelemem de .
kaybetim ya da vazgeçtim, bilemezler.
bilmiyorum farklıydım benim kadar sevemezler...
aynımıyım sence kaybet dertleşelim seninle
biraz daha kaybet , sonra inadına gülümse,
vazgeçerim herşeyden kavuşurum ölümle ,
çıkmaz bi sokaktayım sahibim her derde .....
gökyüzünden yağan yağmur gözyaşımla damlar .
bana anlatığın hikayeleri şimdi ona anlat,
beni bilenlerde gözlerimden anlar.
gecenin üçü yine gözlerimde kanlar .
benim dünyam seninkinden fazla farklı,
yaşadıklarımı yaşamadın,anlayamazsın
Zaten hiç bi şey kazandırmadın yalan dolan aşkla
Gözünde değer, namus nedense hep saçma
Ben gözlerimi sana bir daha açmam
Beni siktir et, şarkılardan saçlarına taç yap
Bıraktım demiştim ya bırakmadım
Öyle salak tripteyim, bak gülüyo'm duvara bakıp
Bağımlı bir şairim, tanış hadi bu da sanatım
Tanrı gözlerinden hazırlamış bana sıratı
Yok hayır canım yanmaz kanasa adım artı
Sar bir sigara hadi kitlenip sona dalalım artık
Elini tutmadığım gün kadar aydınlık değiliz şuan da be
Üçyol, Uğur Mumcu parkı
Senden kalan cam kırıkları elimde sargı
Gittin eyvallah neden tende kaldın
Hayatım başlamadan bitti sakıncalıydın ya
Beni çok severdin? söyle başka yalan var mı
Unutmak zor olanmış kaçmayı bilmem ki
Sesinden ölüm olsa, saatlerce dinlerdim
Psikolojimi yıkıp giden gözlerimde mimlendi
Gerçekler yalan oldu gidişlerin afil'lendi
Sol omzu iyi biliyon, orada hayli dinlendin
Biz hiç, biz olamadıysak, biz olan kimlerdi?
Gökyüzü'nde uçurtmalarım vardı da
Yüzüme bakıp gülmeseydin, cennet neydi bilmezdim
Parka hala yerde yatar naşım
Kan çanağı nu gözlerimde toparlanma marşı
Sen bana ben hayata karşı
Artık ben değilim, salak şairane aşık
Şiirler senden vazgeçene kadar yaşayacaklar
İnsanlar dinledikçe açık yara kaşıyacak lan
İpsiz kuyulara dalacaklar
Kambur sırtlarında umut bavulu taşıyacaklar
Seni yazıcam her sonbahar akşamı
Huysuzlanıcam birazcık ilaçlarımı aksatıp
Bak hatta geleceğimi gördüm inan
Yine sensiz kesicem ben 18lik pastamı
Yatarken yokluğuna sarılıcam
Sen ağustos böceği, bense salak karınca
Mert yine saçmaladın dersin de
Bu sözlerimi anlayacaksın yolun sonuna varınca
Üzülmem haberlerini alınca
Üşürsün onun soluna kalınca
Kafam güzel olmasa da
'Sen' geldin diye açıcam 'Ecel' kapımı çalınca
dur gitme olmaz demeden dinle beni
yarım kalan bu aşkın en büyük hikayesiydik
ama yok ama yok yine başa dönmeli
eskiler hatırlatır bu kalpte duran ritimlerim
son sesimle belirmişti fakat bence böyle değil
şimdi kendimin hudutlarında bi yerdeyim
belki sesim çıkmaz yani umutlarım vazgeçin
ben dayandım hergüne bugün de aynı günlerim
ve nabıcağımı bilmeden bu adımlarım tehlike
mutluluğun içinde yaşar sanar küçükten bi ucube
Abi bu nasıl bi beat Allah aşkına mükemmel değil mi daha yeni girdim hemen attım kanalda abi dinlermisin
.
ua-cam.com/video/cGGlPyxjDbE/v-deo.html
dinlemelisiniz :)
ua-cam.com/video/vOKdsBJBX1w/v-deo.html en iyisi diyebilirim
Ahvâli Efgan:
Nasıl gittin öyle umutlarını toplamadan
Üzülme Benimlesin kapanmayan her yarada
İnsanlar kaybettiğini özler
Ama özleyemem tekrar seni kazanmadan
Karanlığın gözlerime ışıktı
Bi kadın çok değişti, güven verdi yanıldım
Beni üzdügünce saçların kırılsın
Başka birine güldüğünce gülüşlerin asılsın
Bana duyduğun her nefretin asılsız
Birini çok seversin yarım kalırsın
Bi tokat gibi yüzüne çarpar umutların
Sana açılmıyor artık ölüme hudutlarım
Dünya her pisliğe şahit
Olurda geliverirsen toprak altı halim
Sözde Geçmiş olan tüm anılar özleniyor sahi
Acılar bir kadehte demleniyor, Saki
Afraz:
Bu ev bu oda bana dar geliyor
İnan yokluğunda
Sustuğuma bakma için feryad eder sana
Dökülür yere yapraklar Ben topalarım
Hep bekledim oralar da sen gelmedin hala
Yüreğimdeki kanlar
Neden hep yerlere damlar
Sen olmadan olmaz diyorum
Ahvâli Efgan:
Hayat bi cehennem ve acılarında yan
Karanlık hertarafım sen yoksun hep tadım kaçar
Buruk bi akşam üstü sevincisin tadamadım daha
Seni sevdigimle kalamadım daha
Sevdadan ellerini saramadım daha
Ne haldeyim hiç görmedin be sahi duyan kör sanar
Bi yangın ellerimde ellerinle sönüyorken gidiyordun
Sana koşuyordum düşmedim daha
Karanlık tüm geceler senin kadar acımasızdı
Çünkü bir akşam tüm uykularım canına kıydı
Yeniden çel aklımı, yeniden benim ol da
Yeniden seni sevmek ömrümün bi yarısıydı
Tutsak bir anında özgürlüğü hisset
Gönülden eksilirler bi gözden düşenler
Önceleri beyazdın ama siyahsın kömürden
Gerçekten sevmiş olan gönülden dönülmez
.