Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη.. Μεγάλωνα και γύρω μου μεγάλωναν χιλιάδες άλλα παιδιά σαν κι εμένα. Περπάτησα ύποπτους δρόμους, νυχτερινούς. Είδα θλιβερές εικόνες σε ξεχασμένες γειτονιές. Έτρεξα ανάμεσα από μανιασμένους ανθρώπους που τρεχαν και αυτοί, προς τα πού δεν ξέρω και φοβάμαι πως ούτε κι αυτοί ξέρουνε. Ξενύχτισα σε πλατείες που φωτίζονταν από σπασμένους γλόμπους. Έπαιξα άγρια παιχνίδια, πολύ άγρια παιχνίδια με φοβερές μούρες.. κι έκλαψα κάτω από ένα μπαλκόνι του 4ου ορόφου. Κόσμος γύρω μαζεμένος να κοιτάει τον πεσμένο κι εγώ παράμερα μονάχος να ξέρω το γιατί.. Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη και έχω αναπνεύσει μπόλικο καυσαέριο και καμμένα λάδια από εξατμίσεις και μοτέρ, υστερικά μοτέρ που ουρλιάζουν μέσα σε τρυφερές νύχτες.. Έκανα έρωτα σε πάρκα, σε λεωφόρους, πάνω σε μια μοτοσικλέτα κι οι ήχοι οι ανθρώπινοι γινόντουσαν ένα.. ένα μείγμα με το γρασίδι, τις μηχανές και την άσφαλτο.. Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη και νικήθηκα, νικήθηκα από σαΐνια που είχανε κάνει στο πεζοδρόμιο περισσότερα χιλιόμετρα από μένα και ξέρεις τι καταλάβαινα κάθε φορά που έτρωγα άλλη μια γροθιά στο στομάχι; Θες να μάθεις τι καταλάβαινα; Έχουμε βουτήξει φίλε στα βαθιά νερά, έχουμε βουτήξει στα βαθιά νερά και μας μένει ένα πράγμα, μόνο ένα πράγμα μας μένει.. να μάθουμε να κολυμπάμε. Πρώτα να μάθουμε να κολυμπάμε και μετά να κοιτάξουμε αν υπάρχει τριγύρω μας στεριά. Είμαι ένα παιδί αυτής της πόλης, εδώ αυτής της θάλασσας, αυτής της βρώμικης θάλασσας, όπως είσαι κι εσύ και αυτός και όλοι και πρέπει να μάθουμε να μη βουλιάζουμε φίλε.. να κολυμπάμε μέρα νύχτα, μέρα νύχτα χωρίς σταματημό γιατί.. η πόλη ποτέ δεν κοιμάται. (ξέχνα την κόντρα) Δεν κατάλαβες τίποτα γέρο. Άμα κάνουμε πίσω τώρα είναι σαν να κάναμε πίσω σ'όλη μας τη ζωή. Μια κόντρα είναι όλα. Κόντρα να πάρεις τους καλούς βαθμούς στο σχολείο, να βγάλεις την πρώτη γκόμενα, το δυνατό τ'αμάξι.. μόνο που άλλοι έτσι κάνουν με προαγωγές και με πτυχία. Εμείς με τις μηχανές μας. Το ίδιο πράμα είναι. Θα τρέξουμε.. αύριο το ξημέρωμα. Δυο μας τώρα..
Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη.. Μεγάλωνα και γύρω μου μεγάλωναν χιλιάδες άλλα παιδιά σαν κι εμένα. Περπάτησα ύποπτους δρόμους, νυχτερινούς. Είδα θλιβερές εικόνες σε ξεχασμένες γειτονιές. Έτρεξα ανάμεσα από μανιασμένους ανθρώπους που τρεχαν και αυτοί, προς τα πού δεν ξέρω και φοβάμαι πως ούτε κι αυτοί ξέρουνε. Ξενύχτισα σε πλατείες που φωτίζονταν από σπασμένους γλόμπους. Έπαιξα άγρια παιχνίδια, πολύ άγρια παιχνίδια με φοβερές μούρες.. κι έκλαψα κάτω από ένα μπαλκόνι του 4ου ορόφου. Κόσμος γύρω μαζεμένος να κοιτάει τον πεσμένο κι εγώ παράμερα μονάχος να ξέρω το γιατί..
Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη και έχω αναπνεύσει μπόλικο καυσαέριο και καμμένα λάδια από εξατμίσεις και μοτέρ, υστερικά μοτέρ που ουρλιάζουν μέσα σε τρυφερές νύχτες.. Έκανα έρωτα σε πάρκα, σε λεωφόρους, πάνω σε μια μοτοσικλέτα κι οι ήχοι οι ανθρώπινοι γινόντουσαν ένα.. ένα μείγμα με το γρασίδι, τις μηχανές και την άσφαλτο..
Γεννήθηκα σ'αυτή την πόλη και νικήθηκα, νικήθηκα από σαΐνια που είχανε κάνει στο πεζοδρόμιο περισσότερα χιλιόμετρα από μένα και ξέρεις τι καταλάβαινα κάθε φορά που έτρωγα άλλη μια γροθιά στο στομάχι; Θες να μάθεις τι καταλάβαινα; Έχουμε βουτήξει φίλε στα βαθιά νερά, έχουμε βουτήξει στα βαθιά νερά και μας μένει ένα πράγμα, μόνο ένα πράγμα μας μένει.. να μάθουμε να κολυμπάμε. Πρώτα να μάθουμε να κολυμπάμε και μετά να κοιτάξουμε αν υπάρχει τριγύρω μας στεριά.
Είμαι ένα παιδί αυτής της πόλης, εδώ αυτής της θάλασσας, αυτής της βρώμικης θάλασσας, όπως είσαι κι εσύ και αυτός και όλοι και πρέπει να μάθουμε να μη βουλιάζουμε φίλε.. να κολυμπάμε μέρα νύχτα, μέρα νύχτα χωρίς σταματημό γιατί.. η πόλη ποτέ δεν κοιμάται.
(ξέχνα την κόντρα) Δεν κατάλαβες τίποτα γέρο. Άμα κάνουμε πίσω τώρα είναι σαν να κάναμε πίσω σ'όλη μας τη ζωή. Μια κόντρα είναι όλα. Κόντρα να πάρεις τους καλούς βαθμούς στο σχολείο, να βγάλεις την πρώτη γκόμενα, το δυνατό τ'αμάξι.. μόνο που άλλοι έτσι κάνουν με προαγωγές και με πτυχία. Εμείς με τις μηχανές μας. Το ίδιο πράμα είναι. Θα τρέξουμε.. αύριο το ξημέρωμα. Δυο μας τώρα..
Ώπα ρε τι κάνατε εδώ!!!!!!!!
Brahamicity ρεεεεϊ!!!!!!!
BRAHAMI ACAB '80s & 90's🧨 ASYRMATOS