ประเทศที่ไม่มีเบาะรอง: ทำไมคนถึงไร้บ้านในไทย
Вставка
- Опубліковано 22 сер 2024
- ประเทศที่ไม่มีเบาะรอง: ทำไมคนถึงไร้บ้านในไทย
เราพนันเลยว่า คนที่ดูคลิปนี้เกือบทั้งหมด ไม่รู้จักคนไร้บ้านเป็นการส่วนตัว เราเองก็ไม่รู้จักคนไร้บ้านเป็นการส่วนตัวเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเรื่องราวที่เราได้ยินเกี่ยวกับคนไร้บ้านก็มักจะเป็นสิ่งที่คนอื่นบอกเรามาอีกที หรือไม่ก็เป็นสิ่งที่เราคิดขึ้นมาเอง
แต่ถ้าเราไปอ่านการสำรวจและสถิติต่าง ๆ เกี่ยวกับคนไร้บ้าน เราจะพบว่าสิ่งที่เราเชื่อกัน หรือคิดกันเอาเอง มันแทบไม่จริงเลยสักอย่าง …เดี๋ยวพูดให้ฟัง
ติดตามวิธีแก้ปัญหาคนไร้บ้านได้ที่ FB "Penguin Homeless: The Homeless Story" และ penguinhomeles...
ที่บ้านเป็นร้านอาหารเคยแจกอาหารช่วงโควิดในเชียงใหม่แถวคูเมือง ได้คุยกับคนไร้บ้านเยอะเลยค่ะ ทั้งคนไทยและต่างชาติ (ฝรั่งก็มี) ส่วนใหญ่คนไร้บ้านเค้าจะชอบเล่าเรื่องในอดีตให้ฟัง ผช.ไร้บ้านแก่ ๆ มักจะบอกว่า เป็นทหารผ่านศึกกันเยอะมาก ผญฝรั่งไร้บ้านเล่าให้ฟังว่าเคยเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ ไม่รู้จับพลัดจับผลูยังไงได้เป็นคนไร้บ้านอาศัยตามร้านซักผ้า 24 ชม แต่ไม่มีพิษมีภัยนะคะ พีคสุดเคยมีคนญี่ปุ่นมาช่วยสนับสนุนค่าอาหาร แล้วคุยกับเค้าไม่ค่อยรู้เรื่อง มีคุณป้าไร้บ้านที่เดินไปเดินมารับอาหารบ่อย ๆ มาพูดกับคนญี่ปุ่นแล้วเป็นล่ามให้เลยค่ะ จริง ๆ คนไร้บ้านหลายคนมีศักยภาพนะคะ อาจเพราะเงื่อนไขบางอย่างในชีวิตเค้า อาจถูกผลักให้เป็นคนไร้บ้านก็ได้
โหหห🥺🥺
ทุกคนมีศักยภาพ แต่ไม่สามารถใช้สิ่งที่มีอยู่ได้ในจังหวะที่ดีหรือไม่มีโอกาส เสียดาย😢
ใช่ครับแต่เขาไม่มีโอกาสครับแต่ผมว่าคนไร้บ้านเขาเป็นคนดีนะครับไม่มีพิษมีไพถึงผมไม่มีค่อยมีเงินแต่ก็ซื้อซาลาเปากับน้ำเปล่าให้ครับก็ไปนั่งพูดคุยกับเขาตลอดครับแถวอาเขตเชียงใหม่เยอะมากครับ
พวกเขายังมีดีอีกเยอะ แต่หมดโอกาสที่จะแสดงออก
ผมพึ่งเจอคนไร้บ้านคนนึง เค้าเข้ามาทักผมเพื่อขอบุหรี่ ซึ่งผมไม่สูบ ตอนแรกผมก็กลัวเค้าจะมาทำร้าย หรือมาขโมยของ แต่สุดท้ายเลยมีโอกาสได้คุยกัน ปรากฏว่าเค้าเป็นเพื่อน รร เดียวกับผมสมัยประถม(ได้ร้องเพลง รร ด้วยกัน) และเคยไปใช้ชีวิตที่อเมริกา บ้านมีฐานะ เคยทำงาน ผ่อนรถเป็นของตัวเอง เคยเดินแบบ เคยเป็นนักร้องตามผับ แต่สุดท้ายพบจุดพลิกผัน ครอบครัวโดนโกง ตัวเองโดนทำร้าย จนกลายเป็นคนไร้บ้าน ปัจจุบันต้องนอนใต้สะพาน สมัครงานที่ไหนก็ไม่ได้ ไม่มีมือถือ ไม่มีแม้แต่บัตรประชาชน สุดท้ายเค้ายิ้มเล่าว่ายังโชคดีได้เป็นแรงงานนอกระบบ ทำงานก่อสร้างวันละ300 บาท
สมน้ำหน้า เป็นแรงงานชั้นต่ำ ก๊ากกก
เคยเอาของไปให้คนไร้บ้านกับเพื่อนตอนเป็นนักศึกษาแบบรวมเงินกันซื้อของอะไรแบบนี้ไปให้ บางคน เค้าเลือกที่จะไม่รับเพราะเขาไม่รู้ว่าแบบใครจะปองร้ายกับเขาหรือเปล่าเค้าจะได้รับอันตรายหรือเปล่าหลังจากที่เค้ารับของนี้แล้วซึ่งมันเป็นอะไรที่สะท้อนใจอยู่นะคะเค้ามองว่าคนภายนอกก็น่ากลัวเหมือนกัน
ผมอีกหนึ่ง ที่เป็นคนไร้บ้าน แต่มีการศึกษา มีงาน นั่นก็รวมทั้ง พี่ น้อง ผมด้วย
ไม่เคยข้องเกี่ยวกับ การพนัน และสารเสพติด
อาสัยวิธีอยู่แคมป์ แล้วย้ายไซส์งาน ไปเรื่อยๆ
ปัจจุบัน ไม่มีบ้านให้กลับ
สู้ๆนะพี่ผมเป็นกำลังใจ✌
แล้วทำไมไม่เก็บเงินซื้อที่ละ. ตอนนี้ที่ถูกๆไปตามชนบทมีเยอะแยะไป. ไม่แพงด้วย
สู้ๆครับ
@@user-tv2mf1qw6sเขาก็น่าจะเก็บอยู่ไม้มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหลอกมั้ง
อ่านคอมเม้นบ้างอะแล้วก็แบบว่า มีคนคิดแบบนี้บนโลกด้วยหรอ
เห็นด้วยครับ ความคิดแปลกๆเชิงลบเต็มไปหมดเลย🥶
คุณเคยไปเจอคนรวยปลอมตัวคนไร้บ้านไหม
บางคนบอกว่า”คนที่จนเพราะขี้เกียจ” แต่เปล่าเลยคนจนนอน 6ชั่วโมง คนรวยนอน 8 ชั่วโมง คนรวยทำงานในห้องแอร์ใช้แค่ปากกาในการทำงาน มีวันหยุดเสาร์อาทิตย์ คนจนไม่มีวันไหนเลยที่เหงื่อไม่หยดถึงพื้นดิน
บางคนว่า”คนที่จนเพราะไม่กล้าเสี่ยง” แต่เปล่าเลย การลงทุนที่มีความเสี่ยงยิ่งกว่าหุ้นหรือกองทุนตัวใดๆคือ การลงทุนในการเกษตร การเลี้ยงสัตว์ เราไม่มีทางรู้เลยว่า โรคระบาดประจำปี อุบัติภัยไฟไหม้น้ำท่วม พายุ จะมาทำให้สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาพังตอนไหน
การจะก้าวข้ามความยากจนได้มันอยู่ที่โอกาสและต้นทุนซึ่งระบบสังคมไทย(นายทุน)ไม่เคยเปิดโอกาสเหล่านี้เลย
😮ถูกต้องเลย ภาคเกษตรลงทุนมาก กำไรน้อย เพลอๆไม่ได้กำไรเลยก็มี
รู้มั้ยทำไมคนรวยบางคนถึงเกลียดเมืองนอก เพราะในหลายประเทศมันมีการเก็บภาษีอัตราก้าวหน้าสำหรับคนรวย แล้วนำมาพัฒนาคุณภาพชีวิตคนจน ลดความเหลื่อมล้ำและแบ่งปันความมั่งคั่ง ในขณะที่อยู่ไทยมันไม่ต้องแบ่งปันกับใครขนาดนั้น
บางคนตอนไปเมืองนอกนี่โคตรจนเลย พอไปได้ดีมีโอกาส รวยขึ้นมาโดนเก็บภาษีงอแงบอกเมืองไทยดีกว่า แต่มันไม่เคยคิดเลยว่าถ้าอยู่เมืองไทยเหมือนเดิมหาเงินวันละ 100$ แม่งยังไม่มีปัญญาจะหาเลย
แล้วใครสั่งให้จน
@@chatnarin007 ขอบคุณที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ พ่อคนรวย
หลายคนก็จนมาก่อน แต่ก็ตั้งตัวได้ ที่สำคัญรัฐไม่เคยช่วยสักบาท บางคนไปขายแรงงานรุ่นพ่อ รุ่นลูกมีการศึกษามีงานดีๆ ทำ บางคนไปตั้งแต่รุ่นพ่อซาอุมารุ่นลูกผีน้อยยังตั้งตัวไม่ได้ เพราะอะไร
ผมเคยทำโปรเจคจบเป็นเรื่องคนไร้บ้านทำให้ได้มุมมองอะไรหลาย ๆ อย่างได้เจอทั้งคนที่พยามสู้ทำมาหากิน ได้เจอคนที่มีอาการทางจิต
แต่สิ่งสำคัญส่วนใหญ่พวกเขาจะค่อนข้างสุภาพ
แต่มีอยู่คนที่ผมว่าน่าสนใจ เขาแต่งตัวเป็น ฤาษี นั่งอยู่ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ผมก็ถามเขานะว่าทำไมถึงเลือกมาอยู่ที่นีและในการใช้ชีวิตเป็นอย่างไร
ฤาษีกล่าว
- เขาออกมาดูชีวิตและความเป็นไปของคน
- ถ้าป่วยก็ต้องทนเอา ส่วนมากก็จะโดนรังแกจากกลุ่มวัยรุ่นโดนทำร้าย
- ข้าวฟรีจะต้องไปรับแจกที่วัด(จำไม่ได้ว่าวัดไหนแต่จะได้บ้างไม่ได้บ้างและวัดไกลจากสนามหลวงพอควร)
- โดนมองเหยีดและรังเกียจ ซึ่งเขาก็บอกนะว่าพวกเราก็คนเหมือนกันมีศักดิ์ศรีเท่ากันแค่ไม่มีโอกาสที่จะได้อาบน้ำดีๆมีเสื้อผ้าสะอาดใส่พวกเราต่างกันแค่นี้
ผมวนไปพบแกหลายครั้งวนเอาของไปให้แกกับคนแถว ๆ นั้นตามที่พอจะหาได้ จนครั้งหนึ่งไม่พบเลยไปถามป้าแถวๆนั้น ป้าบอกแกกลับไปดูแม่ที่ต่างจังหวัด และบอกอีกว่า "แกไม่เคยขอกินและไม่เคยขอเงินใครแต่จะเอาเงินมาซื้อตลอด "
อย่างหนึ่งที่สะท้อนใจคือ "เรายังรู้ว่าพรุ่งนี้จะกินอะไรมื้อต่อไปกินอะไรดี แต่เขาเหล่านี้ยังไม่รู้เลยว่ามื้อต่อไปจะได้กินไหม "
ปัจจุบันฤาษีน่าจะกลับบ้านที่อยุธยาเพื่อไปดูพืชสวนไร่นาแทนแม่ฤาษีแล้วนะครับเพราะไม่เจอแก่เกิน 10 ปีละ
เรียนคณะอะไรเหรอครับ
@@waigamesch4624 นิเทศ ครับผม
ผมคนนึงที่ออกจากบ้านมาในช่วงโควิด แล้วเกือบกลายเป็นคนไร้บ้าน มันมีแค่เส้นบางๆที่คนๆ นึงจะก้าวขาข้างนึงสู่สภาวะคนไร้บ้าน มันอยู่ที่ว่าคนนั้นโชคดีพอมีเพื่อนหรือใครมาช่วยซัพพอร์ตมั้ย (ถ้าไม่มีเพื่อน ตอนนั้นผมก็คิดจะนอนที่สะพานพุทธ) เพื่อนคนนี้ดีกับผมมาก จนปัจจุบันผมอยากเลี้ยงตัวเองได้เลยมาเรียนใหม่ เลยตัดสินใจเรียนทันตแพทย์ ที่จะบอกทั้งหมดคือ ผมคือคนๆ นึงที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถ ทำประโยชน์ให้กับสังคมนี้ได้นะ แต่ในวันที่เรามีปัญหาใหญ่ๆในชีวิต รัฐเองไม่มีมาตรการอะไรรองรับความเสี่ยงตรงนี้เลย ลองคิดดูสิ ผมมีความเป็นไปได้ที่จะเป็น homeless หรือ นักเรียนทันตแพทย์ หรือแย่กว่านั้นอาจจะฆ่าตัวตายหรือเป็นปัญหาสังคมอื่นๆก็ได้ แต่เพราะโชคดีแค่นั้นเอง มีคนยื่นมือมาช่วย ผมเชื่อว่าพี่ๆน้องๆคนไร้บ้านหลายคน ก็คงเป็นคนที่มีความสามารถทำประโยชน์ให้สังคมได้ และอาจไม่ต้องมาอยู่ในสภาพนี้ ถ้าหากสวัสดิการของบ้านเรา มันดีเพียงพอ และซัพพอร์ตคนที่ล้มได้ทันเวลา
ไม่ใช่ไม่รู้จัก บางคนรู้จัก แต่ถามจริง จะต้องให้รู้จักขนาดไหน ต้องให้เข้าใจเห็นใจขนาดไหน
-มีชีวิตลุงคนนึงที่เราเห็นชีวิตตั้งแต่เริ่มต้นเร่ร่อน... ช่วงรุ่งเรือง... เป็นขอทานอาชีพ.... จนตาย
เป็นคนที่เหมาะกับคำว่า ไม่ทำอะไรหนักไม่เอาเบาไม่สู้
-คนที่ไผได้โอกาสได้มีชีวิตปกติที่รู้จักก็มี
ยืนยันตรงนี้เลยว่า คนที่เลือกชีวิตแบบนี้เอง มันมีจริง และมีเยอะด้วย
บางคนคือเอะอะอ้างเหลื่อมล้ำ สังคมกดทับอย่างเดียว คือเรื่องนี้มันก็ต้องแก้ แต่ความจริงคือไม่ใช่ทุกคนที่ไม่มีทางเลือก บางคนมีแต่ไม่เลือกเอง ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง
ฟังแล้วเศร้าใจครับ ทำไม่ประเทศเราไม่ช่วยเหลือคนพวกนี้บ้างเลยภาษีประเทศก็เยอะเเยะ ทีเอาไปทำอย่างอื่นฟุ่มเฟือยได้ เอามาช่วยคนพวกนี้บ้างก็ได้ อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาพ้นจากความลำบากสักนิดก็ยังดี ทุกครั้งที่เห็นคนไร้บ้านนอนตามป้ายรถเมย์ ผมก็โคตรจะรู้สึกแย่เลยสงสารจับใจจริงๆครับ😢
ก็เป็นประเทศที่คนรวยก็จะยิ่งรวยขึ้นคนจนก็จะยิ่งจนลง
@@summerteen253 สังคมไทยโคตรจะเหลื่อมล้ำครับ นักการเมืองส่วนใหญ่มักออกกฎหมายให้เอื้อชนชั้นนำ คนธรรมดาอย่างเราแทบจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากเลย
ยกตัวอย่างประเทศที่ไม่มีคนไร้บ้านบ้างครับ. น่าจะมีไม่กี่ประเทศครับ
ก็ไม่ได้ทำให้ปัญหานี้มันแก้ไขลดลงนะ บอกแบบนี้ เหมือนบอกปทเรามีโจรได้ไม่ต้องจัดการหรอก เพราะที่ไหนก็มีโจร ลองใช้ตรรกะแบบคุณสิ โจรเต็มเมืองแน่@@polydogn433
รับคนไร้บ้านไปดูแลสักคนมั้ย...
ผมรู้จักครับ คนที่ผมรู้จัก ไม่เอาอะไรเลย ขนาดมีคนในชุมชนละแวกวัด หยิบยื่นงานให้ ก็ทำไม่ทน หาเวลาอู้อยู่ตลอด คนในชุมชนรู้จักกันหมด เลยไม่ได้ว่าอะไร เพราะสงสารเห็นว่าเป็นคนไร้บ้าน วันๆเดินหาบุหรี่ฟรีสูบ กินข้าววัด นอนวัด เดินจากที่วัดไปตลาด แวะตลาดพระ ขอเงินคนที10-20บาท ที่วัดให้ช่วยงานก็ไม่ช่วย อาศัยนอนศาลาริมน้ำเอา มืดๆก็ไปนั่งโต๊ะสนุ๊กในชุมชน คอยตอดตัง10-20
สายตอด ตอดจนตูดขาด
@@user-kub เจอหน้าทีไร ไม่ขอบุหรี่ ก็ตอดที 10-20 ผมหลอนกับคำว่า “จาร มี10-20บาทไหม” 5555
ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่การที่เขาขี้เกียจอย่างเดียวมันคือเรื่องของปัจจัยอื่นๆ สภาพสังคม รัฐสวัสดิการต่างๆ การขาดโอกาสต่างๆ การเข้าไม่ถึงงานไม่ถึงการศึกษา การที่เขาทำรายการให้เพื่อให้เราเข้าใจปัญหามากขึ้น เพื่อหาช่องทางแก้ไขไม่ใช่ในท่านผู้โชคดีทั้งหลายมาทับถมและยกตนว่าตัวเองดีกว่า คุณๆแค่ไม่ได้โชคร้ายแบบั้นค่ะ ไหนๆก็ไม่โชคร้ายแล้วช่วยมีเอ็มพาตี้และมีความความเป็นคนด้วยนะคะ
ช่วงร.9สวรรคตใหม่ๆ จะมีโครงการจิตอาสาที่สวนหรือจุดต่างๆซึ่งผมกับเพื่อนที่มหาลัยรวมเงินบริจาคซื้อข้าวกับเค้กอย่างละ100กล่องไปแจกที่สถานีหัวลำโพง แต่เชื่อเลยว่ายังเตรียมของไม่เสร็จพวกคนมีบ้านนี้แหล่ะกรูกันเข้ามาขอ คนละ2-3กล่อง ซึ่งคนไร้บ้านจริงๆกลับไม่กช้าเดินมาขอได้แต่นั่งมองพวกผม หน่ำซ้ำ..บางคนกินแล้วไม่ถูกปากทิ้งของผมลงถังขยะเลย ส่วนบางคนขนกลับขึ้นรถไฟอย่างกะเพิ่งกลับมาจากตลาด ดีที่ว่าแจกไปได้แค่บางส่วนผมกับเพื่อนเลยเปลี่ยนแผนเป็นเดินแจกแค่เฉพาะคนไร้บ้าน คนพวกนี้เขาน่ารักมากจริงๆ
ความจริง Homeless ในต่างประเทศ เช่น อเมริกา อังกฤษ ก็ไม่น้อยนะ บางส่วนปฏิเสธที่จะรับการช่วยเหลือ ด้วยเหตุผลต่างๆกัน บางคนติดยาไม่อยากเข้าไปถูกบำบัด บางคนรู้สึกว่า Shelter ที่รัฐจัดให้ อันตรายกว่าอยู่เองข้างนอก ของไทยเองก็คงไม่ต่างกัน บางคนกลับไปอยู่บ้านในสลัม อาจจะอันตรายกว่า
Homeless เมกา อังกฤษ มีสวัสดิการแจกจ่ายให้ แต่ไทยไม่มี ไทยมีมูลนิธิช่วยเหลือ พวก HOPE ของบิณฑ์ บรรลือฤทธิ์
คนไร้บ้านอยู่แถวบ้านผมต่างจากที่คุณรู้เลย
เขามีบ้าน แต่ไม่ชอบอยู่บ้าน อยากมานั่งขอทาน จนท.เคยจะรับไปอยู่บ้านพักของ พม. แต่ไปได้วันเดียวก็หนีออกมาอีก
เป็นแบบนี้มาโดยตลอด
เคยเห็นข่าวแนวนี้เหมือนกัน ขอทานปลอม
บ้านผมอยู่แถวราชดำเนิน แต่ก่อนคนไร้บ้านยังไม่ค่อยเยอะ เดี๋ยวนี้คนนิยมมาแจกข้าว คนไร้บ้านเลยเยอะขึ้น ปัญหาของผมและคนแถวนั้นคือเหม็นขี้เหม็นเยียวผมกลับบ้านมาตอนดึกๆบางทีก็มีคนไร้บ้านมานอนหน้าผม ผมก็ต้องขอให้พวกเค้าขยับให้ผมไขกุญแจเข้าบ้าน ปัญหามันมากกว่าในคลิปคับ
เศร้ามากเลยยรู้สึกเศร้า
เอาขี้มากินสิ
เคยซื้อข้าวให้ยายคุ้ยขยะ ยายร้องให้ พูดภาษาอีสาน เกิดมาไม่เคยกินของอร่อยแบบนี้{แฮมเบอเกอ} ข้าวผัดยายเก็บไว้กินเย็น ยายไม่มีตังกลับบ้านนอก ยายถูกคนหลอกมาทำงานฟรี ในคลิปไม่ได้เกินจริง แต่มันใช่เลย
แฮมเบอร์เกอร์อร่อยสู้ผัดกระเพรา น้ำตก หมูปิ้ง ไม่ได้
@@kkk80423 ตอนนั้นรีบ เลย ซื้ออะไรง่ายๆให้ ยาย วันนั้นแดรกข้าวไม่ลงเลย
@@kkk80423เเล้วเเต่คนชอบครับ
สำหรับเรา ส่วนตัวรู้สึกเห็นใจคนที่มาจากต่างบ้านต่างถิ่น ทำงานใช้เเรงมากๆ
เราพยายามหาสิ่งที่ช่วยดูเเลลูกจ้างกลุ่มนี้เสมอ ซัพพอร์ทเรื่องสุขภาพ ร่างกาย เพราะเขาเองก็มีส่วนที่ช่วยเเบ่งเบางาน ช่วยเราทำงาน
เราทุกคนมีความเสียงที่จะเป็นคนไร้บ้าน สมัยรุ่งเรืองเรามีกำลังทำงานหาเลี้ยงครอบครัว พอมีเงินเก็บ มีบ้าน อาจถึงมีที่ดิน พอวันหนึ่งเราเสื่อมกำลังแสื่อมสติปัญญา กำลังในการทำงานก็ตกต่ำ เด็กๆก็เติบโตออกไปหางานทำ ไม่มีเวลาดูแลคนที่เสื่อมกำลัง พอมาถึงยุคนี้ภาษีที่ดินจากไร่ละ 10 บาทเศษๆเป็น 5-6 พัน คนเสื่อมกำลังจะเอาเงินที่ไหนมาเสียภาษี กำลังที่จะทำสวนทำไร่ ไม่ต้องพูดถึง ผลสุดท้ายก็ต้องขายที่ ขายบ้าน ใช้กำลังดิ้นรนกับก้อนเงินและกำลังที่เหลือ
ขอบคุณแอ้ดมิน ค่ะ เป็นคนรุ่นใหม่ที่ใส่ใจสิ่งแวดล้อม ดีมากๆคลิปนี้ เมตตาธรรมค้ำจุนโลก😢
สาเหตุที่คนกลุ่มนี้เริ่มต้นใหม่ไม่ได้อาจจะเป็นแค่เพราะขาดการศึกษาก็ได้ ประมาณว่าเป็นแรงงานไรฝีมือพอตกงานก็ไม่สามารถหางานอื่นได้เพราะขาดความรู้เลยมองไม่เห็นหนทาง
รู้สึกเห็นใจ แต่การไร้อคติ100%คงทำไม่ได้ ที่ทำได้แค่ไม่แสดงท่าทีรังเกลียดหรือพูดต่อให้เค้าดูแย่ในสายตาคนอื่น ก็ถือเป็นการช่วยเขาในอีกรูปแบบหนึ่ง
#ถ้าทุกคนเข้าถึงการศึกษา เราจะมีประชากรที่ดี ทำให้ปัญหาครอบครัวและคนไร้บ้านลดลงมากแน่นอน
การศึกษาอย่างเดียว ไม่ใช่ทางออกครับ ไม่งั้นประเทศเจริญแล้วจะมีคนไร้บ้านหรือครับ
ในเมืองไทย แรงงานที่แก่แล้ว ไม่มี Skill ทำอย่างอื่น และเป็นกรรมกรมาทั้งชีวิต ตอนนี้ไม่มีแรง ไม่มีเงินเก็บ เพราะรายได้น้อยมาตลอด ไม่รู้จักวางแผนเกษียณ คนเหล่านี้ถ้าไม่มีลูกเลี้ยงจะลำบาก
เพราะเบี้ยผู้สูงอายุมันน้อยมาก
ระบบเมืองไทยมันไม่ดีจริงๆ แต่ไม่ได้แย่ โดยเฉพาะการเข้าถึงเรื่องสาธารณสุขนั้นดีมากสำหรับประเทศกำลังพัฒนา
ผมอาจไม่ได้โลกสวยจัดๆ แต่ผมยืนยันว่าสังคมไทยไม่ได้เลวร้ายกับคนเร่ร่อน พวกเค้าจะได้รับข้าวฟรีเมื่อเดินไปขอแน่นอน ถ้าเค้าหางานแบบมีที่พักไม่ได้ ค่าเช่าบ้านในไทย ไม่ได้แพงขนาดนั้น 2500 ต่อเดือน ยังมีให้เห็น
ก่อนจะโทษระบบ ต้องเริ่มที่ตัวเองก่อนว่าได้ช่วยเหลือตัวเองมากพอหรือยัง
@@PJK19 ไม่มีskillอื่น เป็นกรรมกร ก็คือเข้าไม่ถึงการศึกษาไงครับ ไปถามกรรมกรแถวบ้านดูครับจบอะไรมา
เรื่องแผนเกษียณหรือการเงิน ต้องวกกลับมาที่การศึกษาอีก พวกนี้เป็นเรื่องสำคัญและใช้ได้จริงแต่ทำไมไม่มีสอนในหลักสูตรครับ แผนเกษียณ วินัยการเงิน การลงทุน ภาษีรายได้ เรื่องนี้ไม่หาข้อมูลเองก็คงไม่รู้
การศึกษาไม่ได้แก้ปัญหาทุกอย่างให้หมดไป แต่การศึกษาคือรากฐาน มันมีimpactต่อโครงสร้างหลายๆอย่างเลยทั้งเศรษฐกิจการเมืองและสังคม ยุคนี้ขั้นต่ำควรป.ตรีแล้ว
สุดท้ายนะครับการวิจารณ์รัฐไม่ใช่เรื่องแย่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน คนที่วิจารณ์เค้ารู้ดีว่าเค้าพยายามทำอะไรหรือไม่ทำอะไร เรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วงแทนก็ได้ครับ
@@cloveltic6403 คนไม่มีโอกาสนี่น่าเห็นใจครับ แต่บางคนตอนเรียนไม่เรียนพออายุมากก็โวยวาย บางคนนี่ไม่ใช่ไม่มีเรียนนะครับ ขึ้เกียจเรียน รักอิสระ
เอาง่ายๆนะ งานอะมันมี ติดป้ายรับเยอะเยะ แต่ปัญหาคือ มันจะระบุ รับ18-35ปี ไปเดินดูในย่านเศรษฐกิจในเมืองได้เลย
จริง จำกัดอายุมาก
จริงครับ ผมเชื่อว่าในประเทศไทยคนไร้บ้านส่วนใหญ่ไม่ได้เลือกอยากมาเป็นคนไร้บ้านเอง จะไปเทรียบกับชาติที่เจริญแล้วไม่ได้เพราะเขามีสวัสดิรัฐการช่วยเหลือ แต่…ผมอยากให้ทำวิดีโอคนไร้บ้านในหัวลำโพงให้หน่อยครับ
กทม บอกว่ามีที่ให้นอน มีข้าวให้กิน แต่คนไร้บ้านไม่อยากอยู่ อ้างว่าอยากออกไปข้างนอก ได้ของแจก ได้ขอเงิน ทำงานมั้ยอันนี้ไม่ทราบ
ประเด็นอีกส่วนนึงที่คนกลัวคนไร้บ้าน เพราะมีข่าวหรือเรื่องเล่าไม่น้อยว่าคนไร้บ้านบางคนหรือหลายคนมีความผิดปกติด้านอารมณ์หรือสมอง พูดง่ายๆว่าทำร้ายร่างกายคนอื่น แต่ข่าวก็ไม่ค่อยมี
ถ้าเราจะเอื้ออำนวยให้คนไร้บ้านมีชีวิตหรือโอกาสที่ดีกว่านี้ นักสังคมสงเคราะห์มีข้อมูลด้านไหนที่สามารถให้ทางรัฐช่วยเหลือได้มั้ย
หรือบางทีเค้าอาจจะไม่ได้ต้องการความสนใจเลย แค่ปล่อยให้เค้าอยู่แบบนี้ก็พอ
ยกตัวอย่างคนไร้บ้านที่ฝรั่งเศษ หรือเยอรมัน รัฐก็มีที่นอน อาหาร หรือแม้แต่เงินประจำวันให้ด้วยซำ้ แต่เค้าไม่เอา เราเดินเอาเงินไปให้ก็ไม่เอานะ แต่ถ้ามีขวดนำ้เปล่า อันนี้เค้าเอา เค้าเก็บขวดเพื่อไปแลกวอยเชอร์ในร้านขายของเพื่อประทังชีวิต กล่าวคือเค้าไม่ต้องการความเห็นใจ ไม่ต้องการเงิน แค่อยากอยู่แบบนี้โดยสมัครใจ มีกินไปวันๆโดยไม่เดือดร้อนใคร
ปัญหาของเราที่ไม่ใช่คนไร้บ้าน แต่กับคนไร้บ้านไม่ได้คิดว่าตัวเค้าเป็นปัญหา มันคือจุดนึงเลย
คิดเหมือนกันค่ะ
+10ครับ
ผมเคยนอนอยู่ป้ายรถเมล์ที่อนุฯ โฮมเลสแถวนั้นดีมากครับ เอาแผ่นพลาสติกสานคล้ายๆกระสอบขาว แต่เป็นสีๆอ่ะ มาห่มให้ผม
ชอบคำว่า “สังคมที่มีความเหลื่อมล้ำสูง และไม่มีเบาะรองแบบประเทศไทย”
เราเคยเป็นครูอาสา ดูแลคนไร้บ้าน ในประเทศไทยมีไม่กี่ที่ ที่รับคนไร้บ้านมาดูและสร้างอาชีพ ที่จำได้ มีที่ นนทบุรี กับ สระบุรี ส่วนของสระบุรี จะมี2ที่ ทับกวาง กับ มวกเหล็ก เราเคยเป็นครูอาสาของมวกเหล็ก ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาอาชีพมวกเหล็ก ในนั้นเราจะเรียกคนไร้บ้านว่าเคส 90% ในนั้นจะเป็นผู้ป่วยจิตเวช
แถวบ้านเรามีศูนย์พักพิงค่ะ และ ถูก็ต้องคือ90%เป็นจิตเวชค่ะ เขากักขังเลยนะคะ ออกมาได้แค่บางคนที่ออกมาช่วยทำงานเล็กๆน้อยๆ เช่น ตัดหญ้า เก็บขยะ
แล้วที่เราเห็นอยู่ทั่วไปส่วนใหญ่มีอาการทางจิตเวชด้วยไหมครับ หรือว่าเฉพาะเคสที่หนักแล้วจริงถึงจะมีโอกาสได้ไปอยู่ในสถานที่ที่มีคนดูแล
สังคมไทยมีมูลนิธิกระจกเงา ที่ช่วยให้คนไร้บ้านมีงานทำค่ะ หลายคนเริ่มมีที่อยู่ รับผิดชอบตัวเองได้แล้ว ชื่อโครงการจ้างวานข้า เราสามารถบริจาคเงิน บริจาคเสื้อผ้า สิ่งของสภาพดี ที่ไม่ใช้แล้ว ช่วยโครงการได้นะคะ ลองหาดูค่ะ
สิ่งที่พวกเขาต้องการคงเป็นโอกาส,ความเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็น เพราะพวกเขาไม่อยากมาอยู่อย่างนี้ ไม่อยากมีสถานะที่ต่าต้อยในสายตาคนทั่วไป และพวกเขาก็อยากกลับมายืนได้ด้วยลำแข้งตัวเอง... สิ่งที่ต้องแก้ไขด่วนคือเรื่องปากท้อง,เศรษฐกิจ,การจ้างงานแบบเข้าระบบ ทั้งนี้ทั้งนั้นคนทั่วไปในสังคมก็ต้องเข้าใจและให้โอกาสพวกเขา มองพวกเขาเหมือนคนปกติทั่วไป แล้วปัญหานี้ถึงจะไม่หมดไป แต่ก็น้อยลงและไม่เพิ่มคนไร้บ้านขึ้นอีกในอนาคต...
ผมเคยคุยกับขอทานคนนึง คือจ้องจะหลอกเอาเงินอย่างเดียวเลยอะ บอกว่า "ไม่มีเงินกลับบ้านขอเงินกลับบ้านหน่อย" ผมบอกว่า "เดียวจะไปส่งคุณที่หมอชิด แล้วจะให้ตอนนั้น" พอจะไปเค้าบอกว่า "ขอเข้าห้องน้ำก่อน" แล้วก็หายไปเลย ผมคงเจอคนที่ไม่ดีเองแหละ
เวลาเจอกับตัว ผมว่ามันเป็น cognitive bias คือเราจำสิ่งแย่ๆ ฝังทับกับคนไร้บ้านทุกคน เราไม่เคยทำสถิติจริงๆ กับตัวเอง ว่าเจอคนไร้บ้านกี่คน เจอพฤติกรรมเลวๆกี่ครั้ง
ส่วนตัวยังไงก็คิดว่า สังคมจะเดินหน้าได้ดี ถ้ารัฐสามารถทำให้คนทุกคน productive ได้
บางครั้ง..มันมีขบวนการต้มตุ๋นแกล้งเป็นขอทานเพื่อขอเงิน เช่น ให้เด็กหรือคนแก่มานั่งขอทานหรือแกล้งตาบอดเพื่อขอทานคนที่ไม่รู้ก็จะคิดว่าตาบอดจริงๆ พอตอนเย็นก็มีคนมารับกลับ มันมีขบวนการแบบนี้จริงๆ ที่หากินกับความสงสารของคนครับ
อยากให้ประเทศไทยมีจุดบริจาคของมือสองไม่ใช่เเล้ว เหมือนตู้ปันสุข คนพวกนี้จะได้มีโอกาศทที่ดีในการชีวิตมากขึ้น ไม่สนับสนุนในการให้เงินคนไร้บ้าน ควรให้เป็นเเทนเเต่จะไปตามให้มันก็ลำบาค
ไม่รู้หรอกนะว่าจริงแค่ไหนที่ประสบมามันไม่ใช่แบบนั้นซะหมด ที่เห็นด้วยก็คือ ยิ่งไร้บ้านหรือตกต่ำนาน ยิ่งทำให้สุขภาพจิตแย่ ยิ่งมีโอกาสทำเรื่องแย่ๆ ผมมองว่า คนเรามี สัญชาตญารเอาตัวรอดที่พร้อมจะทำให้เราคุกคามคนอื่นหรือก็คือทำสิ่งแย่ๆ แต่เพราะมีความเห็นอกเห็นใจเป็นคุณธรรมขวางไว้ เรื่องแย่ๆก็เลยไม่ได้ออกมา ยิ่งมีเหตุการที่ทำให้เรา คิดถึงคนอื่นน้อยลงเท่าไหร่เห็นอกเห็นใจคนอื่นน้อยลงเท่าไหร่ ด้านแย่ๆของมนุษย์ก็จะยิ่งออกมาได้มากขึ้น
...ถ้าคุณยังเห็นใจคนเหล่านี้ แสดงว่าคุณยังเป็นมนุษย์ปกติอยู่ แต่ถ้าไม่ก็โปรดจำไว้ ยิ่งความเห็นอกเห็นใจน้อยลง ตัวเราเองก็ยิ่งเสี่ยงที่จะทำสิ่งไม่ดีต่อคนอื่นมากขึ้น อยู่ที่จะรู้ตัวหรือไม่..
ผมเคยไร้บ้าน มันเป็น เพราะ ความเลื่อมล้ำทางสังคม
"ห้ามมีลูก" คำนี้สำหรับเรามันสำคัญมากพอๆกับลมหายใจ เราจะไม่มีลูกเด็ดขาดถึงจะรวยหรือจน โดยเฉพาะตอนที่เรายังจนอยู่ เราคุมกำเนิดมาติดๆ 13 ปี ไม่เคยพลาด บางทีถ้ามัวแต่รอให้รัฐเปลี่ยนระบบการเรียนการสอนให้คนรู้จักวิธีป้องกัน รอไปเถอะ เกิด 3 ชาติแล้วก็ยังอาจจะไม่เปลี่ยน แทนที่เราจะรอ ประชาชนเองนี่ล่ะที่ต้องค้นหาความรู้ด้วยตัวเองถึงวิธีการคุมกำเนิด เพราะเท่าที่ดูมา 10+ปี การมีลูกตอนไม่พร้อมเป็นปัญหาใหญ่ที่พวงปัญหาอื่นๆมาเต็มไปหมด และกว่าจะเลี้ยงลูกจนโตก็ใช้เวลานานเกือบ 20 ปีอีก แถมลูกอาจจะดูแลตัวเองไม่ได้ด้วย แล้ววิธีการเลี้ยงก็ใช่ว่าจะได้คุณภาพนะ พูดตรงๆว่าตามใจเกินไป อ่อนเกินไป จนลูกไร้ทักษะชีวิต พอหลายๆคนเป็นแบบนี้ มันก็เป็นระดับสังคมที่คล้ายกัน วนเวียนไม่รู้จบ ถ้าอยากให้ลูกเก่งป้อนทักษะต่างๆให้เลยตั้งแต่เด็กหรือระดับประถม แต่มันจะยากหน่อยหากลูกใครเป็นโรคบกพร่องทางการเรียนรู้ ต้องทุ่มเทและพยายามมากกว่าใครๆ
เรื่องอาชีพขอทานกับคนไร้บ้านต้องแยกกันค่ะ ในกรณีคนขอทานก็จริงบางส่วนเป็นคนไร้บ้าน แต่น่าเศร้าส่วนใหญ่เป็นมิจฉาชีพเป็นขบวนการหรือจะเป็นคนที่มีบ้านเป็นตัวเป็นตน หากินด้วยวิธีนี้ เอาเรื่องมิจฉาชีพขอทานคือจะหลอกคนให้เป็นขอทานจะใช้ทุกรูปแบบ ถ้าวันไหนคนขอทานไม่ได้เงินตามเป้า ก็โดนทำร้ายร่างกายและทารุณกรรม ทางที่ดีที่สุดคือ ไม่ให้ตังค์กับคนขอทาน การให้คือเป็นตัวสนับสนุนกับมิจฉาชีพในทางอ้อม ยิ่งทำให้คนโดนหลอกไปเป็นขอทานเพิ่มขึ้น เปรียบง่าย ๆ เวลาคนทำธุรกิจ ถ้ามีคนสนับสนุนซื้อเยอะๆ ผลต่อมาสร้างสินค้าใหม่ๆ เพื่อสร้างกำไรเยอะกว่าเดิม อย่าใช้ความสงสารไปทางที่ผิด แทนที่จะได้บุญ เราได้บาปแทนโดยไม่รู้ตัว ซ้ำร้ายเราคือต้นตอสร้างผู้โชคร้ายให้เค้าลงเอ่ยแบบนี้เองก็ได้ ส่วนคนที่มีบ้านเป็นตัวเป็นตน หากินด้วยวิธีนี้ก็...อยู่ที่สภาพสังคมและครอบครัวล้วนๆ ไม่ขอตอบประเด็นนี้ละกัน
ส่วนประเด็นคนไร้บ้าน เราชอบแนวคิดที่หนังสือเจ้าชายน้อยว่า "ไม่ควรตัดสินคนภายนอก แต่ปฎิเสธไม่ได้คนเราตัดสินภายนอกก่อนอยู่ดี" พูดง่ายๆคือ ไม่ตัดสินคนไร้บ้านก็จริง แต่ปฎิเสธไม่ได้คนไร้บ้านไม่ได้น่ารักกับทุกคน หากยิ่งปล่อยคนไร้บ้านอยู่ตามท้องถนนมากเท่าไหร่ ความอันตรายมากขึ้น ใครซวย ประชาชนค่ะ เคยเจอคนมีปัญหาทางจิต ไม่รู้มาจากไหน เหมือนเร่ร่อน ลงบันไดสะพานลอยจ๊ะเอ๋สบตากันพอดี นั่นแหละคือชิบหาย เราเกือบโดนตาม ดีที่เราเดินสวนไปนั่งวินกลับ หัวใจเต้นตุ้มๆเลยค่ะ กลายเป็น ptsd ระยะหนึ่ง มาเข้าสู่คำถามคือ เราจะรู้ได้ไงว่า เราช่วยผิดคน ช่วยคนไร้บ้านจริงๆหรือเปล่า หรือเราช่วยมิจฉาชีพอยู่กันแน่ ? คำตอบคือ ไม่มีใครรู้ คนที่รู้คือใคร คือ หน่วยงาน รัฐบาลค่ะ ซึ่งหน่วยงาน รัฐบาลผู้รู้ข้อมูลทุกเรื่อง แต่ไม่ทำ ถ้าหน่วยงาน รัฐบาลไม่ขยันทำมาหากิน หรือคอรัปชั่น เพราะพวกนี้ต้องเป็นตัวอย่างประชาชนว่า ไม่ควรละเลยเรื่องนี้ ประชาชนจะตระหนักเองว่าไม่ควรละเลยจริงๆ ปัจจุบันซึ่ง...เฮ้อ
ประเด็นต่อจากประชาชนจะตะหนักเองว่า ไม่ควรละเลยจริง ๆ ปัจจุบันซึ่ง..เฮ้อ ต้องใช้วลีคำว่า "ต้องเป็นที่พึ่งแห่งตน" เลยทีเดียว ข้อความนี้อาจจะใจร้ายไป แต่เป็นเรื่องจริง บอกเลยว่า ถ้าเศรษฐกิจไม่ดีขึ้น คนไร้บ้านจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพราะปัญหาปัจจัยต่าง ๆ ส่วนประกอบมาจาก"เรื่องเงิน"ทั้งสิ้น ใครบอกว่า "เงิน" ปัจจัยไม่มีผล โกหกค่ะ ไม่นั้นจะเกิดคนไร้บ้าน ปัญหาครอบครัวขาดอบอุ่น หรือเกิดบุลลี่ และอื่นๆอีกมากหรือคะ ปัจจัยปัญหาคือ "มีปัญหาเรื่องเงินทั้งสิ้น" คนที่บอกว่า "เงิน" ไม่ใช่ปัจจัยหลัก มันไม่ได้แล้ว แต่ในขณะเดียวกันเศรษฐกิจดีเกินไป คนไร้บ้านก็เกิดได้เช่นกัน เพราะคนพยายามเหยียบคนเพื่อให้คนอยู่รอดให้ได้ เพราะอะไรก็ค่าครองชีพสูงขึ้นไง หรือไม่อำนาจอยู่จุดเดียว เมืองไหนที่มีรายได้สูงแน่ๆ คนจะยิ่งเข้าไปอยู่ ประชากรก็เยอะ เมืองอยากลดประชากรทำไง ง่ายมากๆ ไล่ด้วยขึ้นค่าครองชีพ เปรียบเสมือนไล่ให้อยู่เมืองอื่น เพื่อลดประชากร เกิดไรขึ้น คนก็เอาชีวิตรอดเพื่อรายได้ดี ก็เขียดคนไม่มีความสามารถออกไป นั่นแหละคือ เป็นส่วนหนึ่งเหตุผลว่า ทำไมคนไร้บ้านคนเชื่อไปแล้วว่า เมื่องนี้ทำให้ชีวิตดีได้ และเปรียบเสมือนบ้านไปแล้ว แถมอยู่ในเมืองอื่นไม่ได้สร้างโอกาสรายได้เขาขนาดนั้น ถ้าจัดการเรื่องเศรษฐกิจ เมือง กับคนไร้บ้านไม่ได้ รายต่อไปอาจจะเกิดขึ้นเราก็ได้ค่ะ
ขอทานคืออาชีพหนึ่งค่ะ เราสังเกตเขานั่งทนตากแดดตากร้อน ใส่เสื้อขาดๆทำตัวมอมแมมเป็นการหากินรูปแบบหนึ่งที่คนทั่วไปทำไม่ได้ ต้องขายศักดิ์ศรี เคยอสข้าวร้ำไปให้ก็มีเลือกกินด้วย แถวเราอยู่คนไร้บ้านเยอะบางทีแอบเห็นเขานั่งนับเงินเป็นปึกได้เยอะกว่าเราอีก
ทำงานอาชีพ ขอทานอาชีพ
จริงพวกนี้ไม่น่าช่วยเหลือ
น่าสงสารมากๆเลยครับ
โชคดีที่บ้างคนเกิดมาที่พร้อมทุกอย่างแต่บ้างคนเกิดมาโดยเริ่มต้นจากความลำบาก
ส่วนตัวเจอกับคนที่รู้จัก
ตอนมีงานทำ ลางานบ่อย เปลี่ยนงานบ่อย ไร้ความรับผิดชอบ โดนเชิญออก สุดท้ายตกงาน แต่อยากได้เงิน
พออยากได้เงิน ก็ไปยืม ไปกู้ ใช้เงินเกินตัว ไม่มีปัญญาใช้หนี้เขา ที่บ้านไม่เอาเพราะยืมเขาไปทั่วจนที่บ้านเดือดร้อน
อยู่ที่นิสัยตัวเขาบอกตรงๆ (ที่เจอส่วนตัวนะ)
แต่เวลาไปพูดกับคนที่ไม่รู้จัก มักจะพูดเข้าข้างตัวเอง ให้ตัวเองดูดี ถูกไปหมดทุกอย่าง โทษโชคชะตา
คนไร้บ้านไม่ได้ไร้ความดี เขาแค่ไร่เงิน
ขนาดมีบ้านอยู่ยังแถบหางานไม่ได้เลยครับ เราทุกคนล้วนแล้วแต่พยายามที่จะไม่ให้ตัวเองต้องกลายเป็นคนไร้บ้าน ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ยังไม่รู้จะกลายเป็นคนไร้บ้านตอนไหน แต่ผมจะพยายามต่อไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก
ผมเป็นคนต่างจังหวัด ตอนเด็กๆมีธุระต้องไปเข้ารพ.ที่กทม.บ่อย มันมีครั้งหนึ่งที่ผมไปถึงกลางดึก คือจะไปพักยุห้องลุง อยู่แถวหมอเหล็งก่อน พอไปถึงแม่ผมบอกให้ยืนเฝ้ากระเป๋า ส่วนแม่จะไปบอกลุงให้มายกช่วย คือตอนนั้นมันเงียบมากไม่มีคน จู่ๆมีคนเหมือนคนไร้บ้านแต่งตัวเหมือนคนบ้า มาถามว่ามาทำอะไร มากับใคร ส่วนผมก็บอกเข้าไปตามที่บอกไว้ข้างต้น ในใจก็กลัวๆอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีคุกคามหรือถามอะไรแปลกๆ เขายืนคุยเป็นเพื่อนผมจนแม่กับลุงผมมาเขาถึงเดินไป ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร พอมาเจอคลิปนี้ ผมว่าคนไร้บ้าก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดีอะไร ตอนนั้นถ้าเขาจะทำอะไรไม่ดีก็คงต้องรีบทำเพราะแม่ผมไปตามลุงก็หลายนาทีอยู่เหมือนกัน คิดกลับกันเขาอาจยืนเป็นเพื่อนเราเห็นเราเป็นเด็กยืนอยู่คนเดียว
ประเทศไทยยังดี ที่มีวัด ถ้าไม่มีที่ไป บวชที่วัดหรือเป็นเด็กวัดได้ ไม่เหมือนต่างประเทศ
ใช่ วัดคือสัญลักษณ์แห่งความดีงาม แบ่งปันช่วยเหลือ แต่ถ้าพระสงฆ์รูปใดไม่มีจิตใจที่เมตตา นั่นไม่ใช่พระ อย่ากลัวที่จะเข้าไปขอความช่วยเหลือจากพระ ลดอีโก้ลงในยามที่ไม่มีแม้ข้าวจะกิน
เล่าจากที่ผมเจอมาเลยนะครับ
ตอนแรกผมไม่เคยอคติหรือเหยียดคนไร้บ้านเลย
ผมคิดแบบในคลิปเนี่ยแหละครับ ว่าสาเหตุที่เขามาเป็นแบบนี้ อาจมีเพราะหลายปัจจัย หลายอย่างๆทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาวะแบบนั้น
แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมได้เจอกับคนไร้บ้านคนนึงที่หลับอยู่หน้าตึกร้าง ซึ่งมันเป็นจุดที่ผมและคนบางกลุ่มยืนรอรถตู้กันอยู่แล้ว ด้วยความที่ตอนแรกผมไม่ได้อคติเขา ผมไม่ได้แสดงท่าทีอะไรและยืนรอรถปกติ แต่พอคนไร้บ้านตื่นขึ้นมา มันเป็นจังหวะที่ผมมองดูรถตู้พอดี ก็คือหันมองไปทางด้านเขานั้นแหละ แต่ผมไม่ได้มองเขาตรงๆนะ ตาผมอ่ะมองถนนแค่หน้าหันไปทางเขาเฉยๆ
อยู่ๆเขาก็ด่าผม เอาจริงๆผมได้ยินไม่ชัดหรอกเพราะใส่หูฟังอยู่ แต่ผมรู้แน่ๆว่าที่เขาด่าคือ "มองหาพ่อมึงหรอ" พูดประมาณนี้ซํ้าๆไปเรื่อยๆ
ผมรู้ตัวเลยเดินถอยออกมา ตอนนั้นความคิดว่าเห็นอกเห็นใจ สงสาร มันหมดไปจากตัวผมเลย หลังจากกลับบ้านผมเก็บมาคิดว่า เขาก็คงเจอมาเยอะแหละ แต่ทำไมนะ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร ไม่ได้มองเขาด้วยซํ้า
เอาง่ายๆผมรู้สึกเฟลมากๆ มากจนกลับไปเห็นใจคนไร้บ้านยากมาก
แต่ผมก็ไม่ได้เหยียดพวกเขานะครับ
แค่ระวังตัวเอง และอยู่ห่างมากขึ้น
ปล.เอาจริงๆเรื่องนี้มันอึดอัดมาก เพราะผมไม่ได้เล่าให้ใครฟัง ผมไม่รู้ว่ามันเป็นความผิดของผมเองรึป่าวที่ยืนอยู่ใลก้เขา รึเพราะความเห็นอกเห็นใจของตัวเอง ผมขอมาระบาย ณ ตรงนี้แล้วกันนะครับ🙏🏽🙏🏽
เราก็เคยนอนข้างทางที่กรุงเทพเมื่อปีก่อน ตอนนี้กลับบ้านล่ะ
เข้าใจความรู้สึก สิ่งที่คุณเล่าทั้งหมด ผมก็คิดแบบคุณเลย ฟีลเหมือนเราเป็นคนขี้เกรงใจ ยิ่งกับเพศที่3 เพศทางเลือกเราก็ให้เกียรติในการพูดคุย การพบเจอ ทำปกติเหมือนที่ปุถุชนทั่วไปพึงมีต่อกัน
แต่กลับกันคนกลุ่มพวกนี้ไม่ค่อยเกรงใจและให้เกียรติเลย ทั้งจากคำพูด ท่าทาง บางคนมีนิสัยขี้เหยียดด้วยซ้ำ ก็เลยสับสนในตัวเองมาตลอดว่า เห้ย จริงๆแล้วเราต้องเกรงใจ ให้เกียรติ พวกเขาอยู่มั้ย
ถ้าเรื่องพฤติกรรมก็ดูเป็นรายบุคคลไปดีกว่า ไม่ว่าเขาจะเป็นคนไร้บ้านหรือไม่ หรือเพศอะไร ถ้าทำตัวไม่ดีใส่เรา เราเอาตัวออกมาไม่สุงสิงด้วยก็ดีกว่าปลอดภัยกว่า ดีแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนะ เก็บทัศนคติดีๆ ไว้อย่างเพิ่งแคลงใจจนท้อไปก่อน
อย่าเหมารวมเลยครับ คนที่คุณเจอเขาอาจไม่ดีแต่ใช่ว่าทุกคนจะไม่ดีตามเขาด้วย ควรเล็งเป็นคนๆไป ทีหลังพาเพื่อนไปกระทืบให้หายซ่าซักที เก๋านักไอห่า
ประสบการณ์ที่พบ ส่วนใหญ่มีบ้านอยู่มาก่อนแต่ไม่อยู่บ้าน ไม่ชอบทำงานเป็นหลักแหล่ง ชอบเร่ร่อนไปทั่ว เมื่อตอนเป็นหนุ่มสาวพอมีกำลังก็ยังหากินไปวันๆได้ แต่เมื่ออายุมากแก่เฒ่าลง กลับไปบ้านถิ่นที่เคยอาศัยก็ไม่มีใคร บ้านถูกรื้อหรือไม่ก็ผุพังใช้อยู่อาศัยไม่ได้ ญาติพี่น้องก็ล้มหายตายจากไปหมดแล้ว คนรุ่นหลังไม่รู้จักเพราะเร่ร่อนออกจากบ้านไปนานมากจนกลายเป็นคนแปลกหน้า
ขอบคุณที่ทำเรื่องนี้ครับ ผมคนนึงที่เวลาเจอคนพวกนี้แล้วชอบให้เงินกินข้าว แล้วก็มีคำถามในใจหลายคำถาม มาเห็นคลิปนี้มีคำตอบให้หมดเลย เยี่ยมเลยครับ
เป็นคลิปที่ดีมากๆครับ ส่วนตัวก็เคยถามลุงๆป้าๆเหมือนกันครับ ส่วมากที่ได้คำตอบคือโดนโกงค่าจ้างมาทำให้ไม่มีทางเลือกถึงต้องทำแบบนี้ อยากกลับบ้านแต่ไม่มีตังพอที่จะเข้าไปอุดรูรั่วตรงนั้น แถมยังต้องเลี้ยงดูคนอื่นอีก
ผมไม่แน่ใจว่าคนไร้บ้านเหล่านี้ได้ลองหางานทำอย่างจริงจัง แล้วหรือยัง มีหลายอาชีพ ที่มีที่พักให้อยู่ พร้อมอาหาร
ผมคิดเอาเองว่าน่าจะเป็นคนที่ปล่อยเกียร์ว่างให้ชีวิตตัวเอง ยอมแพ้ชะตากรรม อาจเจอปัญหาที่รุนแรงมากๆ หรือมีภาวะสุขภาพจิตไม่ดี น่าเห็นใจครับ แต่คนที่จะฉุดตัวเค้าขึ้นมาจากจุดนี้ได้จริงๆ คือ ตัวเค้าเองครับ เราทำได้แค่ให้โอกาสทำงาน (ถ้าอยากทำนะครับ)
เพราะถ้าให้รัฐบาลสร้างที่พักสำหรับ Homeless เพิ่ม จะช่วยบรรเทาได้ระดับนึงเท่านั้น แต่ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ เค้าต้องช่วยเหลือตัวเองครับ
คุณรู้มั้ยครับว่ารัฐก็มีอบรมเพิ่มทักษะอาชีพฟรีๆ อีกด้วย
ประเทศไทยไม่ได้แล้วร้ายขนาดนั้นครับ
หรือถ้าขี้เกียจทำงานจริงๆ หมดหนทางจริงๆ ขอไปเป็นลูกวัดยังได้เลยครับ แต่ก็ต้องช่วยพระท่านทำนู่นทำนี่นะครับ เกิดมาเป็นคนอยู่เฉยๆ ได้หรอครับ ไร้ค่ากันพอดี
ป.ล. ค่าแรงกรรมกรก่อสร้างต่างด้าว แบบแรงงานไม่มี Skill อะไรเลย 500 บาท ต่อวันแล้วนะครับ พวกเค้าพูดไทยไม่ได้ด้วยซ้ำ
ที่ผมจะสื่อคือ มีแต่พวก Loser เท่านั้น ที่ทำตัวเป็นเหยื่อ ที่เรียกร้องจากรัฐบาล ที่โทษโควิด โทษระบบ ที่โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง ทั้งที่ ตัวเอง คือ คนที่ต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองมากที่สุด
คำถาม คือ เราจะช่วยเค้าอย่างไร ต้องเริ่มจากไปลงทะเบียนว่างงานก่อนเลยครับ
บางทีเค้าอาจจะหาโอกาสต่างๆที่คุณว่าไม่เจอก็ได้ อย่างเราเองถ้าไม่มีอินเทอร์เน็ตก็ไม่รู้เลยว่าจะหาโอกาสพวกนั้นได้จากไหนนอกจากเดินไปตามถนนเพื่อของาน(ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็หางานยากด้วย)
ตัวอย่างที่เห็นชัดๆคือทีมจ้างวานข้าของมูลนิธิกระจกเงาที่เอางานมาให้คนไร้บ้านได้ทำจนเค้ามีบ้านของตัวเองได้ จะบอกว่าพวกเค้าไม่ขวนขวายก็ไม่ใช่ แค่ต้องหาโอกาสให้ตัวเองเข้าถึงได้ก่อนต่างหากถึงจะหางานเลี้ยงตัวเองได้
@@cantwonaพวกเค้าไม่พยายามมากพอครับ เพราะถ้าพยายามมากจริงๆ แล้ว ชีวิตจะไม่จบแบบนี้แน่นอน ผมเคยใช้ชีวิตอยู่ที่สวีเดน ก็มีครับคนไร้บ้าน ถึงจะไม่มาก ทำไมครับ? แค่ลงทะเบียนว่างงานเค้าได้เงินจากรัฐฟรี 40,000 บาท 6 เดือน หรือจนกว่าจะหางานได้ (ตอนนั้นที่ผมอยู่นะ) มีที่พักให้ ทำไมคนเหล่านี้ถึงเลือกเร่ร่อน Mental Health เค้า Breakdown จนไม่รักตัวเองครับ
ผมไม่ได้ใจร้ายใจดำ แค่สะท้อนความจริงเท่านั้น
คนไทยขี้สงสาร ขี้เห็นใจ ใจดี แล้วคุณรู้มั้ยว่า มีคนเคยทำสถิติ ขอทานได้เงินวันละเป็น 1,000+ เผลอๆ มากกว่าคนให้อีก
ชอบนักทำบุญ ทำสังฆทาน บริจาคเงินเข้าวัด เจ้าอาวาส มีเงินเป็น 100 ล้าน มีให้เห็นอยู่
คุณคิดว่าเอาเงินไปให้คนเร่ร่อนพวกนี้คนละ 100,000 บาท ให้ไปเริ่มต้นชีวิต คุณคิดว่าพวกเค้าจะทำอะไรกับเงินก้อนนั้น มันจะพอกพูน หรือ จะหมดในไม่กี่เดือน
การที่พวกเค้า End up แบบนี้ มันมีสาเหตุ และเหตุที่ว่าก็คือ ตัวพวกเค้าเอง
แหม่แค่พิมพ์นี่ง่ายเนอะ คนเราเข้าถึงทรัพยากรไม่เท่ากัน ต้นทุนชีวิตต่างกัน การศึกษา เงิน คุณภาพชีวิต ประสบการณ์ สุขภาพจิต ความรู้ เราไม่รู้ตื้นลึกหนาบางในชีวิตเขา อย่าเอาตัวเองเป็นไม้บรรทัดวัดความพยายามคนอื่น ถ้าทั้งชีวิตยังอ่านแค่หนังสือ fixed mindset / how to get rich
@@PJK19แต่ก็ขอบคุณที่มาแสดงมุมมองความคิดเห็นของชนชั้นกลาง หรืออาจจะค่อนไปสูง ที่ในชีวิตนี้ไม่เคยเจอประสบการณ์ไม่มีบ้านให้อยู่ ไม่มีแม้แต่ครอบครัว หรือเงินในกระเป๋า สิ่งที่คุณเจอคือประเทศโลกที่ 1 ดังนั้นจะมาใช้บริบทเดียวกันกับคนไร้บ้านในประเทศโลกที่ 3 ไม่ได้ คนจนในประเทศนี้จะลืมตาอ้าปากยังยาก ขยันแทบตายยังได้เงินเท่าเดิม คุณกล้าดียังไงมาบอกให้คนที่ไม่มีแม้ที่จะซุกหัวนอนให้กระเสือกกระสนตัวเองขึ้นมา อยากรวยก็พยายามสิ อยากมีเงินก็หาสิ มันไม่ต่างอะไรกับวลีที่ว่า ไม่มีขนมปังก็ไปกินเค้กสิ
มันค่อนข้างจะหลายเหตุผลมากๆสำหรับมุมมองผม ทั้งเรื่องยาเสพติดที่ประเทศเราจัดการไม่ได้เลย หรือจะ สังคมรอบข้างที่เขาเจอมา ล้วนแต่เป็นเหตุผลของวีดีโอนี้ทั้งนั้น (มุมมองผม:ถ้ารัฐเขาใส่ใจการเป็นอยู่ของประชาชนมากกว่าเงินในกระเป๋าตัวเอง ประเทศคงดีขึ้นเอง✌🏻)
1.คนไร้บ้านไม่ยอมเข้าบ้านสงเคราะห์ เพราะอะไร ?
2.บ้านสงเคราะห์มันน่าอยู่ไหม ระบบภายในเป็นยังไง ทำไมคนส่วนใหญ่ไม่อยากอยู่ ?
บ้านสังคมสงเคราะห์คนที่เข้าไปอยู่คือต้องใช้กฎร่วมกัน อยู่กับคนหมู่มาก บางที่คนเหล่านี้เค้าไม่สะดวกอยู่ในกฎเกณฑ์ต่างๆ เช่น ห้ามดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เป็นต้น เค้าก็เลยอยู่ปยยไร้บ้านนี่แหละ สะดวกดี
แนวคิดดี แต่หลังจากคิด หลังจากตั้งคำถาม ผมอยากให้คุณ ไปหาความรู้เพื่อตอบคำถามตัวเองด้วย บ้านสงเคราะห์ ไม่ใช่สามารเดินเข้าไปได้เลย มันเข้ายากถ้ามีเงินต่อปีไม่มากพอ
เพราะมันมีข้อตกลง ที่เขาไม่รับไง
อยากสบายเกิน
มองต้องมองให้ลึกครับ บางคนเห็นสู้จนท้อเก็บขยะขายเก็บของเก่า บางคนก็เอาแต่ขอเงินหิวข้าวอยากกลับบ้าน ฯลฯ แต่พอได้เอาไปซื้อเหล้า เมาไปวัน ๆ
ไม่เคยอคติกับคนไร้บ้าน ผมมองพวกเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งและคิดเสมอว่า มนุษย์คนหนึ่งที่ไหนมันจะอยากมานอนข้างถนนวะ ถ้าเลือกได้คงหางานดีๆ ทำๆปแล้ว
ผมเคยคุยกับคนคนหนึ่งในดิสคอร์ด ไม่รู้ว่านับว่าไร้บ้านมั้ย เขาบอกเคยเดินทางไปทำงานที่ไกลมากๆ แล้วเกิดปัญหาไรนี่แหล่ะผมก็จำไม่ค่อยได้ ทำให้ตอนนั้นไม่มีที่อยู่ เลยต้องหาที่นอนที่คนปกติไม่นอนกัน เช่นใต้สะพานลอยอะไรแบบนั้น อยู่แบบนั้นไปสักพัก แต่ผมไม่ได้ลดอคติเพราะเขาเล่าให้ฟังนะ ผมแค่รู้สึกว่าคนที่ไหนมันจะอยากมานอนบนพื้นแข็งๆ วะ ถ้าเลือกได้คงหางานดีๆ ทำแล้ว
อย่างน้อยเขาก็ยังดีที่ได้กลับมาและดึงตัวเองจากจุดนั้นได้
หลายๆคนก็ช่วยเท่าที่ได้ หลายๆคนก็ไม่อยากยุ่ง ทุกๆคนก็ต้องหายไปในไม่ช้า . ชีวิตคนเรามันยุ่งยาก ลำบาก จริงๆ
เป็นคอนเท็นที่ดีครับ ทำต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ Fc จาก สปป ลาว
ผมชอบคลิปแบบนี้มาก คลิปที่คอยนำเสนอในมุมมืดที่สื่อไปไม่ถึง
กระทรวง พม หาทางเเก้ไขหน่อยนะครับ ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัด ที่ตั้งทั่วประเทศ ช่วยคนเหล่านี้ด้วยครับ
ก่อนอื่นไปบอกพวกที่โลกสวยเอาแต่ช่วยเหลือเพื่อนบ้านอย่างลาว เขมร ก่อนน่ะพวกนี้มันไม่สนใจคนในประเทศ
ส่วนเราเป็นเหยื่อของคนไร้บ้านอีกที นั่งอยู่เฉยๆก็เกือบโดนเข้ามาทำร้าย เขามาทำร้ายแหละแต่เราหลบทัน เราโชคร้ายเจอคนไม่ถึง10%จะเข้ามาทำร้ายถึง3ครั้ง เวลาเจอคนไร้บ้านก็เลยกลัวไปเลย
ตอนม็อบโดนสลายการชุมนุม คนไร้บ้านก็เป็นเหยื่อของภาครัฐด้วย
ขอบคุณที่ทำคริปนี้ขึ้นมามากเลยค่ะ ทำให้ได้รู้จักมุมมองใหม่ๆของพวกเขาขึ้นเยอะเลย
มันปนกัน สรุปแบบทางเดียวไม่ได้ พบออกสำรวจพบ บางคนอย่างรู้ดี แต่ผมไม่รู้เหตุผลที่มานอนตามริมถนน พูดคุยรู้เรื่อง
นู๋เคยนอนข้างทางเมื่อปีก่อนที่กรุงเทพ แค่อยู่แบบนั้นไม่กี่วันนอนหลับยากมากค่ะ
บางที่คนพวกนี้ชอบที่จะเป็นคนไร้บ้าน เพราะ หากินง่ายไม่ต้องออกเเรงไม่ต้องทำงานหนัก เเปบๆเดี่ยวก็มีคนเอาเงินของเอามาให้ ชีวิตลุ้นสนุก มีอิสระมีความสุขในการใช้ชีวิต ที่จะเป็นคนไร้บ้าน เป็นขอทาน ให้เงินก็เอาไปซื้อเหล้า
เคยมีคนเอาเสื้อกางเกงตัวใหม่ไปให้กับเอาไปทิ้งขยะ ยอมจะใส่เสื้อร้ายๆกางเกงร้ายชุดขาดๆ เพื่อให้คนมองเเล้วเกิดความสงสาร อยู่เเบบนี้ก็มาความสุขดี มีอิสระ ไม่ต้องเครียดกับเรื่องคนที่บ้าน หรือเรื่องอะไร ขอเเค่หาที่ชุกหัวนอน กับ อาหาร ก็พอ กลางคืน นอนหน้าเซเว่น กลางวัน หาขยะขาย หาเงินได้ก็เอาไปซื้อเหล้า ชีวิตอิสระมีความสุขในเเบบของเขา
มูลนิธิกระจกเงา มีโครงการหางานให้คนไร้บ้าน และโครงการดีๆ เยอะเลย
ขอบคุณที่เผยแพร่คลิปความรู้ดีๆมุมมอง ที่ทำให้คนไร้บ้านถูกมองอย่างไม่ได้มีอคติ ขอให้รัฐและคนในสังคม ตระหนักถึงเรื่องนี้ ว่าทุกคนมีคุณค่าเท่ากัน เพียงแต่ได้รับโอกาสต่างกัน
แบบนี้คนเกิดมาจนทุกคน ต้องจบที่ข้างถนนหรือครับ แล้วทำไมต้องรอโอกาสครับ ทำไมไม่สร้างขึ้นมาเองครับ
@@PJK19นี่คือมุมมองที่ตื้นเขินที่สุดในชีวิตที่เคยรับรู้มา ตื้นเขินเสียจนไม่คิดว่าจะมีคนคิดแบบนี้
@@user-be7fb5jb5d มันจริงครับ หลายคนที่รวยเขาก็จนมาก่อน แต่เขาทำได้ รัฐไม่เคยช่วยสักบาท
แม่เราเป็นคนหนึ่งค่ะที่เรียกคนไร้บ้านแทนด้วยคนบ้าเลย เราก็ไม่ค่อยชอบและบอกตลอดว่าเขาอาจจะไม่ใช่แบบนั้นทุกคน แต่ก๋น่าตกใจอยู่ดีที่มีแค่ประมาณ10%เอง
ฟังแล้วหดหู่ และ ยิ่งหดหู่ขึ้นไปอีกเมื่อตระหนักว่าปัญหานี้จะไม่ถูกแก้ไขอย่างต่ำก็ 4 ปี
คนไร้บ้านก็มีหลากหลายประเภท ในอเมริกามักจะเป็นคนติดยาเสพติดหรือมีปัญหาทางสุขภาพจิตและมักจะก่ออาชญากรรมบ่อยๆ ส่วนในไทยกลุ่มที่มีปัญหาจริงๆคือคนแก่ เพราะคนแก่ที่เคยมีงานทำ เมื่อเขาทำงานไม่ได้ จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลุดจากวงโคจรคนไร้บ้าน ทุกสังคมก็จะมีคนที่สามารถพึ่งพาตัวเองได้และคนที่ไม่สามารถพึ่งพาตัวเองได้ต้องให้รัฐเข้ามาช่วย อันที่จริงรัฐบาลมีปัญหาให้แก้อีกเยอะมากไม่สามารถโอบอุ้มคนเอาไว้ได้ทุกคน มันมักจะมีคนถูกลืมหรือถูกทิ้งไว้ข้างหลังอยู่เสมอ สุดท้ายแล้วเราลองมองตัวเราเองก่อน ว่าเราทำกับคนอื่นดีแค่ไหน เราเคยไม่ใส่ใจกับความรู้สึกของคนรอบตัวไหม เราเคยละเลยกับเรื่องบางเรื่องที่อาจไปกระทบคนอื่นบ้างรึเปล่า
บางเม้นก็คือบอกว่าพวกเขาจงใจเป็นคนไร้บ้าน เพราะไม่ยอมคิดจะทำอะไรเลย คือมันก็ถูก แต่แกอย่าไปมองกลุ่มนั้นกลุ่มเดียวสิ เหมารวมซะ 🙄
@@lilwavelilwaveเหมือนมึงมีปมในใจ..ไม่เข้าใจส้นตีนอ่ะไรที่เขา..บรรยายเลยน่ะ..ไอ้ควายเอ้ย😊😊😊
@@lilwavelilwaveอันนั้นก็ถูก เเต่มึงคิดว่าจะไปหางานง่ายขนาดนั้นยังไม่นับอีกว่าคนพวกนั้นจะหลุดออกจากกับดักความยากจนอีกนานขนาดไหน
@@hopehero5826เขาก็พูดถูกของเขา
@@user-zf9jm4bl4o ต้นทุนชีวิตจริง..ในการใช้ชีวิต..มันมีมากกว่า..ใช้มือกับส้นตีน..สิ่งสำคัญมันเป็นเรื่องของจิตใจ..เป็นเรื่องภายใน..แต่ล่ะคนเจอปัญหาที่แก้ได้แล่ะแก้ไม่ได้..อยุ่ในหัวใจ..ไม่ได้อยุ่ในจุดเดียวกับเค้า..ก็อย่าเสล่อไปตัดสินใคร..
@@user-zf9jm4bl4o ควายตัวที่สองเลยมึงอะ ไม่ได้เข้าใจเหี้ยไรเลย
ผมมีเพื่อนเป็นคนไร้บ้านคนนึงผมเห็นแกมานานแล้ว แล้ววันนึงผมก็แต่มานั่งสูบบุหรี่แล้วมาเจอแก แรกๆเค้าไม่พูดแต่พอผมไปบ่อยแล้วให้บุหรี่แกไป1ตัว แกก็เริ่มคุย ที่จริงแกรวยมาแต่โดนหักหลังแล้วก็ล้มละลาย แต่ตอนนี้ผมมาทำงานต่างจังหวัดพอกลับไปไม่เคยเจอแกอีกเลย เคยเดินถามๆหาตามหาแต่คนแถวนั้นกลับไม่รู้เค้าอาจจะไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ เศร้า🥲
ผมมอง แล้วบอกตัวเองที่ตอนนี้เป็นนักศึกษาอยู่ “อย่าทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพแบบนั้นเด็ดขาด”
คนไร้บ่าน แต่ละคนมันก็มีเหตุผลของแต่ละคน บอกเลย มีแทบทุกประเทศ ยิ่งเมกายิ่งเยอะ
การที่มีคนไร้บ้านเป็นบางประเทศครับ (คุณอย่าคอมเม้นให้ผมและคนอื่นตระหนกนะครับ)
จริง ๆ ในแต่ละจังหวัดมีกระทรวงพัฒนาสังคม และความมั่นคงช่วยเหลืออยู่นะครับ
เจอพวกความเห็นตามช่องข่าวที่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ในทางไม่ดี ด่า ดูถูก. น่าเศร้ามากที่คนมีความคิดแบบนี้จริงๆ แค่เลื่อนอ่านก็รู้สึกแย่แล้ว
ปัญหามันคือ คนไร้บ้านไม่รู้วิธีออกจากวงจรนั้น
หลายคนอาย ถ้าจะต้องขอความช่วยเหลือจากคนรู้จัก
ยอมปลีกวิเวกอยู่ตัวคนเดียว
นานวันเข้า ก็เสียทักษะการสื่อสารไปเลย
หางานยากเข้าไปอีก เป็นวังวน
ถ้าไปถึงจุดที่สภาพจิตไม่ปกติแล้ว
มันก็จะกลับมายาก
สิ่งที่ควรจะ encourage มีสองทาง
นอกจาก ให้คนเข้าใจคนไร้บ้านมากขึ้น
คือ อย่าอายที่จะขอความช่วยเหลือ
อยากเสนอโครงการเกี่ยวกับคนไร้บ้าน โดยรัฐเป็นคนทำ รัฐบาลสร้างศูนย์ผู้ไร้บ้านขึ้นมาเเล้วเอาคนพวกนี้มาทำงานเล็กๆที่พอมีเงินตั้งตัวไปเช่าห้องข้างนอกอยู่ เเละยังมีการระดมทุนต่างๆจากพี่น้องประชาชนทั่วประเทศช่วยในเรื่องค่าครองชีพของเดือนเเรกของการทำงานจะทำให้สามารถกลับมาตั้งตัวได้อีกครั้ง ทำไมผมถึงพูดแบบนี้เพราะชีวิตจริงเวลาเข้าไปทำงานมันจะมีเก็บค่านู่นค่านีค่านั่นสุดท้ายเงินเดือนเเรกที่ออกมาใช้ชีวิตจะทำให้เขาอยู่ไม่ได้เพราะมันไม่พอ ถ้าทำแบบที่ผมพูดรับรองคนไร้บ้านตั้งตัวได้คับ
คุณควรจ่ายภาษีสูงๆด้วยน่ะฮ่ะ สัก 10-20% เพราะมันต้องใช้งบมหาศาลในการเลี้ยงดูพวกนี้ กล้าที่จะจ่ายภาษีที่มาจากเงินเดือนครึ่งหนึ่งของคุณมั้ยล่ะ?
@@nonameguy3665 มันไม่ได้มากขนาดนั้นหรอกคับถ้าเทียบกับแจกหัวละหมื่นโดยมีประชากร60%ที่ได้รับอ่ะคับอันนั้นอ่ะวิกฤตคับโดนเรียกภาษีเพิ่มแน่นอนเเต่ไอนี่อารมณ์คล้ายๆศูนย์ฝึกอาชีพเเต่เป็นการนำคนขอทานมาบำบัดเพื่อส่งกลับสู่สังคมเเค่นั้นเอง
คนขอทานในประเทศมีอยู่ไม่ถึง5% แถมเราเอาพวกนี้มาทำงานให้รัฐเพื่อเเลกเป็นเงินบางส่วนเพื่อออกไปเช่าห้องอยู่เองหลังออกจากโครงการอาจจะเปิดรับบริจาคเงินเดือนของเดือนเเรกให้เขาไปสร้างตัวสักหน่อยก็ไม่ได้กระทบรัฐบาลหนิคับอีกอย่างให้เเค่เดือนเดียวไม่ใช่ให้ตลอด(ใช้จ่ายพวกนี่เเค่100-200ล้านนี่ถือว่าน้อยมากนะคับถ้าเทียบกับรัฐบาลใช้เงินไปดูงานไม่กี่วันหลักล้านหรือโครงการแต่ละอย่าง)ผมพูดเเบบนี้เพราะชีวิตจริงของผมเคยประสบเเบบนี้กว่าจะตั้งตัวได้ต้องผ่านห้องเช่าที่เก็บค่ามัดจำแสนแพง งานที่เก็บค่าเเรกเข้าบริษัทเดือนแรก7-15แรงก่อนจะได้เงินเต็มยอด เห็นไหมคับว่าความโหดของเดือนเเรกมันทำให้คนพวกนี้ไม่สามารถตั้งตัวได้
คนไร้บ้านที่ไทยส่วนใหญ่วัยกลางคนจนไปถึงผู้สูงอายุเพราะไม่สามารถทำงานได้ สวัสดิการคือความใจบุญของคนไทยที่คอยซื้ออาหารให้ ต่างจากเมกาที่เป็นคนไร้บ้านเพราะมีสวัสดิการรองรับ ใช้ยา สุขภาพจิต ไม่อยากทำงาน
content ดีมาก ไม่เหมือนใคร ทำต่อไปนะครับขอบคุณครับ
พอฟังจบแล้วผมรู้สึกแบบ"ไอเหี้ย คนที่แม่งน่าสงสารอยู่แล้วมันยังมีอะไรที่มันทำให้เขาดูน่าสงสารไปได้มากกว่านี้อีกเหรอว่ะ" งานก็หาไม่ได้ บ้านก็ไม่มี(ถึงมีก็ไม่อยากกลับ เพราะสภาพสังคมในบ้านไม่ดี) แถมยังโดนทำร้ายร่างกายอีก(อาจจะรวมถึงจิตใจด้วย)😢😢😢
อันนี้ผมลองคิดในส่วนการแก้ปัญหาจากภาครัฐอย่างเดียวนะครับ ส่วนอื่นเอาไว้ก่อน ถ้าหากภาครัฐมีนโยบายให้มีศูนย์พักพิงคนไร้บ้านในทุกๆจังหวัดหรือถ้าดีหน่อยก็ทุกๆอำเภอไปเลยแต่อันหลังคงยาก อาจจะไม่ต้องดีมากก็ได้อย่างน้อยๆให้พวกเขาได้เข้าถึงปัจจัย4ในราคาที่ต่ำหรือฟรีไปเลย ผมว่าจะทำให้คนเหล่านี้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นแถมสุขภาพจิตก็ดีขึ้นด้วยแถมที่สาธารณะที่คนไร้บ้านเหล่านี้เคยอาศัยก็จะสะอาดตาขึ้น แล้วมีการจัดหางานให้เขาสามารถสร้างตัวได้ก็ดีเหมือนกันครับ รอดูอีกทีว่าคลิปนี้จะทำให้ภาครัฐออกมาtake actionกับเรื่องนี้หรือเปล่า
ป่านนี้แล้วยังได้ยินแต่ประโยคเดิมๆ เพราะขี้เกียจหรือเปล่า ต้องบอกว่า สมัครแล้วรับมั้ย ดูสภาพที่เห็นนี้สิ ใครกล้ารับ สุขภาพกายที่ว่าแย่ยังไม่เท่าสุขภาพจิตที่แย่ยิ่งกว่า ไม่ได้ก่ออาชญากรรม เพราะไม่มีศักยภาพพอที่จะปกป้องตัวเองด้วยซ้ำ ไม่ตายก็ทนอยู่ แม้จะอยู่เหมือนตาย ยิ่งปัญหาครอบครัว ใช่ว่าจะไม่มีอยู่จริง คิดว่ามีคนดีอยู่มากมายมั้ง ในโลกที่เยาวชนมีพ่อมีแม่ยังก่อเหตุอาชญากรรมได้มากกว่าแบบนี้ การบุลลี่คนที่ตกต่ำกว่าตัวเองคงเป็นการระบายสิ่งที่อยู่ลึกลงไปในสันดานมั้ง เคยช่วยเล็กน้อยๆไปคนนึง หายไปพักใหญ่แล้วกว่า 5 ปี ไม่รู้ไปไหน แต่เมื่อเช้าหลายวันก่อนเห็นเพิ่มมาคนนึงตอนพาพ่อไปโรงพยาบาล ไม่รู้ใช่คนเดิมมั้ย แต่ผมเพ้ารุงรังกว่าเดิมมาก ขากลับก็ไม่เห็นแล้ว
ฐานประชาชนที่เสียภาษีมีกระจุกเดียว พอขยายฐานภาษีพ่อค้าแม่ค้าออนไลน์ แม่ค้าริมทาง ก็โดนด่าอีก ขึ้นภาษีมูลค่าเพิ่มก็ไม่ยอม
ผมโชคดีมากๆบุญเก่า
คนไทยไม่มีเบาะรอง จริงครับ ทีอังกฤษ พอตกงานก็มีเงินช่วยเหลือ มีรัฐบาลหางานให้ทำ พอครอบครัวมีปัญหาก็มีหน่วยงานรัฐเข้ามาช่วยเหลือเด็กๆ ไม่ต้องออกไปเร่ร่อน
ไทยเราควรเอาอย่างเขาครับเพราะไทยเราไม่มองเห็นปัญหาเอง
ชอบแนวคิดที่ว่าเราไม่ควรไปตัดสินเค้านะ แต่เอาเข้าจริงคนไร้บ้านบางคนก็ไม่ได้น่ารักกับทุกคนค่ะ เราเคยเดินผ่านแล้วเค้ามองสายตาหื่นๆใส่ไม่โอเคเลยค่ะ ตอนที่เรานั่งอยู่ป้ายรถเมล์กำลังรอรถ เคยโดนผิวปากใส่ พยายามเข้ามาคุยกับเราแล้วก็เพื่อน ยังไงก็ฝากให้ระวังตัวกันนะคะ โดยเฉพาะผญอย่างเรา มันไม่ปลอดภัยเลยที่เวลาเราเดินผ่านแล้วเราอาจจะถูกพวกเค้าบางคนมองเราด้วยสายตาแบบนี้
ผมรู้สึกเศร้าแต่ทำอะไรไม่ได้
ลองหาข้อมูลมูลนิธิกระจกเงา โครงการจ้างวานข้านะคะ เผื่อสนใจ
คอนเท้นดีมากก เปิดโลกเปิดหูเปิดตา
ช่วงนี้เทรนดอกเบี้ยขาขึ้น งานหลายที่เริ่มไม่มั่นคง ผมกลัวคนส่วนใหญ่บางส่วนโดนธนาคารยึด ถ้ายิ่งอายุเยอะบริษัทหลายที่ก็ไม่ค่อยอยากจะรับ กลัวจะมาเป็นคนไร้บ้าน แม้พยามสู้ชีวิตแล้ว พยามอย่ากู้เกินตัวเกินไป
นี้ล่ะหน่า สังคมไทย🙂
สังคมดัดจริต 🫠🫠🫠
แล้วใครสั่งให้จน
@@chatnarin007มันจำเป็นต้องสั่งด้วยหรอ
@@GUi-nl4kp ก็โง่เองไง ถึงได้อยู่สภาพนั้น
@@chatnarin007พ่อเเม่มึงมีไห้ส้วนพ่อเเม่กุไม่มี มันคนละเรื่อง
ถ้าถามว่ารู้จักเป็นการส่วนตัวมั้ย ก็น่าจะ เพราะทุกๆครั้งที่ทำพาร์ทไทม์เสร็จเราก็จะเอาขนมปังไปให้แกตลอดจนตอนนี้แกหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ แกเคยบอกไว้ว่าแกโดนโกงมาในช่วงโควิดแรกๆ จนตัองเอาของหลายๆอย่ามาจำนำเพื่อเปิดร้านอาหารแกต่อแต่ไปไม่รอดแกเลยเข้ามาหางานในเมืองแต่ก็ไม่มีใครรับจนต้องมาเป็นแบบนี้
ซับคอนแท็คเหมือนกัน ทำให้แรงงานไม่มีโอกาสเป็นพนง.บ. ไม่เติบโตไม่ได้โบนัส สวัสดิการน้อย พอบ.เซฟคอส คนกลุ่มนี้จะตกงานก่อนเลย
ข้อดีมันก็มีนะรับเข้าง่ายใช้วุฒิต่ำได้
3:00 เป็นเรื่องจริงของญาติผมเลยครับ ใช้เวลา 2-3 ปีกว่าจะตามเขาเจอแล้วเขายอมกลับมาอยู่ด้วย ทุกวันนี้ก็มีปัญหาสุขภาพตามมาอยู่บ้าง เขาบอกว่าใช้ชีวิตอยู่ตามสถานีรถไฟ (ที่เยอรมันครับ)
น่าสงสารคนกลุ่มนี้มากๆเลย อยากให้ภาครัฐเข้าไปช่วยดูแล❤
สุขภาพจิตเราย่ำแย่มากแทบจะประสาทเพราะคนในบ้านแม่งโคตรแย่เลย ทั้งโดนด่าโดนทำร้ายร่างกายจิตใจจนไม่อยากคุยกับใครในบ้านเลย
ลองพบแพทย์กับปรับมุมมองดูนะครับเผื่อว่าเราจะเจออะไรที่เป็นโอเอซิสในใจนะครับ
@@SuperPipe04 เคยลองจะไปแล้วค่ะแต่พอคนในบ้านรู้เขาบอกว่า เป็นบ้าหรอถึงจะไปโรงพยาบาลจิตเวช เลยไม่ได้ไปเลย
ถ้าส่วนตัวเราว่าแอบไปพบโดยที่ไม่ให้ทางบ้านรู้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ผิดนะครับ
ถ้าเราต้องจมไปกับความทุกข์และความหม่นหมองไปตลอดผมว่าน่าเศร้ากว่านะครับเราน่าจะใช้ชีวิตให้สุกสดใส่นะครับชีวิตเราสั้นเกินกว่าจะเป็นสนามอารมณ์ ของใครนะครับ
ขอให้ต่อจากนี้ในทุกๆๆวันเป็นวันที่ดีนะครับ 😁
@@SuperPipe04 ขอบคุณมากๆนะคะขอให้นายมีความสุขเช่นกัน
ไปหาสมัครงาน 7 lotus big c ครับ มีเงินเดือนแล้วก็ออกมาเช่าหอเองสบายใจกว่า
ไม่มีใครอยากเป็นคนไร้บ้านผมก็เหมือนกันไม่แน่
ผมเข้าใกล้คำว่าเข้าใจคนไร้บ้าน และก้ไม่ได้ต้องการให้ใครมาช่วยอะไร🩶
ดูคลิปคนไร้บ้านusa & คนไร้บ้านthai แล้วแตกต่างกันพอสมควร
พวกไร้บ้านใรเมกาได้เงิน ได้ตั๋วอาหารฟรี น้ำฟรีไงมันเลยมีบางคนเเค่ขอเงินรัฐเเดกไปวันๆ(ภาระเเละปัญหาของสังคมที่ต้องจ่ายเงินให้พวกขี้เกียจ)งานไม่ต้องทำชิลๆ กับอีกพวกคือมีงานทำ มีเงิน เเต่เงินไม่พอที่ซื้อที่พักได้เพราะเเพงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยต้องมากลางเต้นต์นอนเอา
ไม่รู้สิ ตัวเองก็มีบ้่านนะ แต่เวลารำคาญและเบื่อทะเลาะกับคนในบ้าน ก็จะออกไปอยู่ตามถนนให้ใจเย็น 4-5 วันกำลังคิดอยู่ว่าถ้าเบื่อมากๆ จะออกไปอยู่นอกบ้านถาวร
หงอตึงจ้าด พกแมวไปด้วยนะ
ขอบคุณที่ทำให้สังคมตระหนักต่อปัญหานี้ค่ะ
ปัญหาทางจิตยาที่โดนง่ายกว่าคนมีบ้านที่ยังไม่ค่อยปลอดภัยจากยาเลย
แล้วประเทศไหน ที่เรียกว่ามีเบาะรอง
usa
ปท. นั้นยิ่งหนัก พูดไม่คิด
ญี่ปุ่นครับ
@@mek8310 เรามีลูกสาวอยู่ญี่ปุ่น มีอะไรมากมายที่ไม่เหมือนที่เราคิด อดอยากเยอะเลยแหละ บริการทางการแพทย์ทีจ่ายประกัน จ่ายภาษีหนักๆไปตลอดชีวิต กลับไม่ได้บริการแบบที่หวัง
ไม่งั้นจะเริ่มมีคนไร้บ้าน
หรือคนแก่อยากติดคุกรึ
อย่างน้อย ในคุกก็มีข้าวกิน
และไม่หนาวจนเกินไป