@@PanagiotisAvramiSk8 το χω σκεφτεί κι αυτό,να ζήτησε βοήθεια στο θάνατο ή να τους ξεγέλασε,αν γινόταν στις μέρες μας,γεννετικά θα φαινόταν και θα πήγαιναν φυλακή.
@@ΔέσποιναΜπενέτου-τ3ζ ...και τί θα κέρδισες εσύ, αν πήγαιναν αυτοί φυλακή; Επίσης, γιατί να "μην τον συγχωρέσεις"; Θα προτιμούσες να σερνόταν σήμερα στα 72 του, και να περίμενε από την ελεημοσύνη της ΑΕΠΙ; Και να είχε βγάλει 30αετία με ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ένα χέρι παράλυτο (...ποιός ξέρει τί άλλο ίσως του παρέλυε στην πορεία...). Ο χρόνος και η βιολογία είναι αμείλικτοι συνδυασμοί. Και ο Παύλος "επέλεξε" να φύγει τουλάχιστον με...ηρωιΝή (sic) έξοδο - "ανέξοδα", παρά να τους φάει στη μάπα, μαζί με χρηματιστήρια, ευρωπαϊκές νομισματικές ενώσεις, ολυμπιακούς, μνημόνια, δημοψηφίσματα και κορωνοϊούς που ούτε καν διαννοούνταν ότι θα ζούσε,,,,αν ζούσε. Όχι δηλαδή φαντάσου να ζούσε σήμερα, και να έβλεπε την πενιχρή σύνταξή του για ΑΜΕΑ να ψαλλιδιζόταν... Όταν ζεις όπως γουστάρεις, συνήθως η ζωή είναι μικρή. Και τουλάχιστον γούσταρε. Να μην του κρατάς τίποτε ασυγχώρητο λοιπόν. Δεν μας το χρώσταγε άλλωστε.
@@ΔέσποιναΜπενέτου-τ3ζ ...αυτά που είπα πάντως, δεν σημαίνουν ότι χαίρομαι που έφυγε μόλις στα 42 του...Κι εγώ θα τον ήθελα ανάμεσά μας, για τουλάχιστον 10 χρόνια ακόμα (μετά ούτως ή άλλως ο άνθρωπος αρχίζει να παπαριάζει, και ειδικά ο Παύλος, ως "αιώνιος έφηβος", δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο ως...ροκόγερος), αλλά ΕΙΝΑΙ εγωιστικό το να το θέλω...Όπως επίσης όταν φεύγει κάποιος, το "κρίμα" δεν είναι για αυτόν που φεύγει, διότι αυτός που φεύγει δεν καταλαβαίνει Χριστό - το ζόρι είναι για αυτούς που μένουν πίσω και τον σκέφτονται... Τεσπα εγώ δεν τα έχω τόσο με αυτόν και το βίτσιο του (...αν και τα ΕΧΩ, γενικά), αλλά με την πουτάνα την τύχη του που ξεράθηκε το χέρι του...Αυτό πιστεύω τον σκότωσε, πιο πολύ κι απ' την πρέζα την ίδια...Βέβαια θα μου πεις, ΜΑΛΛΟΝ το χέρι που λέμε, η πρέζα του το σκότωσε, άρα πάλι στα ίδια πάμε....(Από την παράλλη, βλέπεις κάτι Τζάγκερ, κάτι Τάιλερ που δεν λένε να....ψοφήσουν με τίποτα, άρα τελικά καταλήγεις με την "τύχη" να τα βάλεις...). Όπως και να ΄χει : πονάει-ξεπονάει, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τον ζήσαμε, μας δίδαξε, μας γέμισε - κι ας μας...γάμησε στο τέλος (ΜΕ το τέλος) ... Άντε, γεια του.
Προσωποποίηση της αλήθειας ‼️Ο θεός τόν ζήλευε, και τον πήρε νωρίς.Θελω να τον μάθενει κάθε νέος ,γιατί πιστεύω θα ταυτιστούν με τον Παύλο.
μαθαίνει
Παυλάκης 👑👑👑
Αθάνατος Παυλάρας.-
Ειχε μερος της λογοκρισίας ο Θεοδωράκης;
Δε βαζω μυαλο μη μου το κανουν μαρμελάδα..
Τι ειπε ο ανθρωπος;
Δεν θα σου συγχωρέσω ποτέ,με τον τρόπο που έφυγες
Οι '''''' του, που ήταν μαζί του εκείνη την μέρα τον σκότωσαν.
Γιατί ήταν Δειλοί (!!!) (...).
@@PanagiotisAvramiSk8 το χω σκεφτεί κι αυτό,να ζήτησε βοήθεια στο θάνατο ή να τους ξεγέλασε,αν γινόταν στις μέρες μας,γεννετικά θα φαινόταν και θα πήγαιναν φυλακή.
@@ΔέσποιναΜπενέτου-τ3ζ ...και τί θα κέρδισες εσύ, αν πήγαιναν αυτοί φυλακή;
Επίσης, γιατί να "μην τον συγχωρέσεις"; Θα προτιμούσες να σερνόταν σήμερα στα 72 του, και να περίμενε από την ελεημοσύνη της ΑΕΠΙ; Και να είχε βγάλει 30αετία με ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ένα χέρι παράλυτο (...ποιός ξέρει τί άλλο ίσως του παρέλυε στην πορεία...). Ο χρόνος και η βιολογία είναι αμείλικτοι συνδυασμοί. Και ο Παύλος "επέλεξε" να φύγει τουλάχιστον με...ηρωιΝή (sic) έξοδο - "ανέξοδα", παρά να τους φάει στη μάπα, μαζί με χρηματιστήρια, ευρωπαϊκές νομισματικές ενώσεις, ολυμπιακούς, μνημόνια, δημοψηφίσματα και κορωνοϊούς που ούτε καν διαννοούνταν ότι θα ζούσε,,,,αν ζούσε.
Όχι δηλαδή φαντάσου να ζούσε σήμερα, και να έβλεπε την πενιχρή σύνταξή του για ΑΜΕΑ να ψαλλιδιζόταν...
Όταν ζεις όπως γουστάρεις, συνήθως η ζωή είναι μικρή. Και τουλάχιστον γούσταρε.
Να μην του κρατάς τίποτε ασυγχώρητο λοιπόν. Δεν μας το χρώσταγε άλλωστε.
@@washcloud έχεις δίκιο,δεν το εννωούσα όπως διατυπωνόταν
@@ΔέσποιναΜπενέτου-τ3ζ ...αυτά που είπα πάντως, δεν σημαίνουν ότι χαίρομαι που έφυγε μόλις στα 42 του...Κι εγώ θα τον ήθελα ανάμεσά μας, για τουλάχιστον 10 χρόνια ακόμα (μετά ούτως ή άλλως ο άνθρωπος αρχίζει να παπαριάζει, και ειδικά ο Παύλος, ως "αιώνιος έφηβος", δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο ως...ροκόγερος), αλλά ΕΙΝΑΙ εγωιστικό το να το θέλω...Όπως επίσης όταν φεύγει κάποιος, το "κρίμα" δεν είναι για αυτόν που φεύγει, διότι αυτός που φεύγει δεν καταλαβαίνει Χριστό - το ζόρι είναι για αυτούς που μένουν πίσω και τον σκέφτονται...
Τεσπα εγώ δεν τα έχω τόσο με αυτόν και το βίτσιο του (...αν και τα ΕΧΩ, γενικά), αλλά με την πουτάνα την τύχη του που ξεράθηκε το χέρι του...Αυτό πιστεύω τον σκότωσε, πιο πολύ κι απ' την πρέζα την ίδια...Βέβαια θα μου πεις, ΜΑΛΛΟΝ το χέρι που λέμε, η πρέζα του το σκότωσε, άρα πάλι στα ίδια πάμε....(Από την παράλλη, βλέπεις κάτι Τζάγκερ, κάτι Τάιλερ που δεν λένε να....ψοφήσουν με τίποτα, άρα τελικά καταλήγεις με την "τύχη" να τα βάλεις...).
Όπως και να ΄χει : πονάει-ξεπονάει, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τον ζήσαμε, μας δίδαξε, μας γέμισε - κι ας μας...γάμησε στο τέλος (ΜΕ το τέλος) ...
Άντε, γεια του.