Қайран апа! Қайран апа, қадіріңді білмедім бе, Бала болып шапқылап жүрдім, мен де, Уайымсыз, қайғысыз бала күнде. Мәз болып, маған қарап тұрушы едің, Ақжал атпен желдіртіп келгенімде, Әкемнің қыстауынан әлі есімде. Әлі есімде, сол жылдар, бәрі есімде, Қалдырып балалықты артқа тастап, Қызық қуып қалаға кеткенім де. Шығарып сені естен, қайран апа, Хабарласпай хабарсыз жүргенімде, Ырысқан іздеп келіп, сонда естірткен, Өмірден озғаныңды өткеніңде. 1982-ші жыл. Ұмытпасам көктемінде, Жерленіп кеткеніңде. Өкініш, өкініштер өткен күнде, Өкінгенмен пайда жоқ, өткен күнге. Өкініштің барлығын жинап алып, Өткізіп берер ме едім, Сол жылдардың еншісіне. Ұйқың сенің, мәңгілік, тыныш болсын, Жата бер тербетіліп, Жер-Ананың бесігінде!
Атамның өлеңдері қандай тамаша! Сындар Тұрған( Омар)
Өлеңді үн таспаға оқыған Аманжан Еңсебайұлы Серік.
Қайран апа!
Қайран апа, қадіріңді білмедім бе,
Бала болып шапқылап жүрдім, мен де,
Уайымсыз, қайғысыз бала күнде.
Мәз болып, маған қарап тұрушы едің,
Ақжал атпен желдіртіп келгенімде,
Әкемнің қыстауынан әлі есімде.
Әлі есімде, сол жылдар, бәрі есімде,
Қалдырып балалықты артқа тастап,
Қызық қуып қалаға кеткенім де.
Шығарып сені естен, қайран апа,
Хабарласпай хабарсыз жүргенімде,
Ырысқан іздеп келіп, сонда естірткен,
Өмірден озғаныңды өткеніңде.
1982-ші жыл. Ұмытпасам көктемінде,
Жерленіп кеткеніңде.
Өкініш, өкініштер өткен күнде,
Өкінгенмен пайда жоқ, өткен күнге.
Өкініштің барлығын жинап алып,
Өткізіп берер ме едім,
Сол жылдардың еншісіне.
Ұйқың сенің, мәңгілік, тыныш болсын,
Жата бер тербетіліп,
Жер-Ананың бесігінде!
АТАНЫҢ ӨЛЕҢІ КЕРЕМЕТ ЕКЕН
Ескерту: 1980-жыл???
Дұрысы: 1982-жыл.