Τα παιδιά εκεί ζούνε με ένα φόβο τα εκβιάζουν τα εξαναγκάζουν να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν τα φοβίζουν ε ότι δεν θα δω τους γονείς τους δεν ντρέπομαι να το σχολιάσω αυτό γιατί ήτανε και το δικό μου το παιδί εκεί και το φόβιζαν ε και του λέγανε ότι δε θα με δει αν δεν κάνει και δουλειές έκει μέσα τα βάζουνε να κάνουμε και δουλειές να στρώνει κρεβάτια και τα κακοποιούν και ψυχολογικά και σωματικά και υπάρχει και η λεκτική βία σε αυτά τα παιδιά μην μπορώντας τα παιδιά να κάνουν τίποτα και κυρίως όταν παιδιά δεν έχουνε από κανέναν άλλον να τα προστατέψει ή δεν έχουν που να πάνε μακάρι να τα έκλειναν και να υπήρχε ένας άλλος τρόπος να ζουν τα παιδιά Εγώ σκέφτομαι περισσότερο τα παιδιά που είναι ορφανά που για διάφορους λόγους είναι το κάθε παιδί εκεί το κάθε παιδί έχει και την ιστορία του αυτό σκέφτομαι μακάρι να μπορούσα να έκανά κάτι γι αυτά τα παιδιά που ορφανά δυστυχώς όμως δεν έχω τη δύναμη να κάνω κάτι Δεν υπάρχει προσπάθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες για να βοηθήσουν τα παιδιά γιατί όπως ξέρω και όπως έχω ακούσιο και μπροστά μου γινόντουσαν αυτά όταν ήταν το παιδί μου εκεί το παιδί μου και είσαι μες την ψείρα έτρωγε παρέα με τις γάτες και δεν ντρέπομαι να το πω κι αν χρειαστεί αν το δει κάποιος δημοσιογράφος και θέλει να μιλήσω για το κέντρο αυτό που φιλοξενώ όταν το παιδί μου δεν θα ντραπώ το να τρώει με τις γάτες και να τρώμε κι εμείς παρέα με τις γάτες για χάρη του παιδιού μας είναι απαράδεκτο δεν είμαστε Ωνάσηδές αλλά όμως τουλάχιστον δεν είμαστε σ’ αυτή την κατάσταση που ζουν τα παιδιά στα κοντέινερ όπου ήταν το δικό μου το παιδί και μάλιστα μας διώχνανε κιόλας και μας φωνάζαν😢ε
Μπράβο κυρία Σιμελα!!!τι υπέροχη γυναίκα!!!να χαίρεστε την οικογένεια σας!!!Σας αξίζουν όλα τα καλά!!! άνθρωποι... άγγελοι επί γης
Μπράβο σας
Δεν υπάρχει χειρότερο από το να είναι ένα παιδί στην δομή κι αυτό που γράφω ξέρω πολύ καλά τι λέω
Τα παιδιά εκεί ζούνε με ένα φόβο τα εκβιάζουν τα εξαναγκάζουν να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν τα φοβίζουν ε ότι δεν θα δω τους γονείς τους δεν ντρέπομαι να το σχολιάσω αυτό γιατί ήτανε και το δικό μου το παιδί εκεί και το φόβιζαν ε και του λέγανε ότι δε θα με δει αν δεν κάνει και δουλειές έκει μέσα τα βάζουνε να κάνουμε και δουλειές να στρώνει κρεβάτια και τα κακοποιούν και ψυχολογικά και σωματικά και υπάρχει και η λεκτική βία σε αυτά τα παιδιά μην μπορώντας τα παιδιά να κάνουν τίποτα και κυρίως όταν παιδιά δεν έχουνε από κανέναν άλλον να τα προστατέψει ή δεν έχουν που να πάνε μακάρι να τα έκλειναν και να υπήρχε ένας άλλος τρόπος να ζουν τα παιδιά Εγώ σκέφτομαι περισσότερο τα παιδιά που είναι ορφανά που για διάφορους λόγους είναι το κάθε παιδί εκεί το κάθε παιδί έχει και την ιστορία του αυτό σκέφτομαι μακάρι να μπορούσα να έκανά κάτι γι αυτά τα παιδιά που ορφανά δυστυχώς όμως δεν έχω τη δύναμη να κάνω κάτι Δεν υπάρχει προσπάθεια από τις κοινωνικές υπηρεσίες για να βοηθήσουν τα παιδιά γιατί όπως ξέρω και όπως έχω ακούσιο και μπροστά μου γινόντουσαν αυτά όταν ήταν το παιδί μου εκεί το παιδί μου και είσαι μες την ψείρα έτρωγε παρέα με τις γάτες και δεν ντρέπομαι να το πω κι αν χρειαστεί αν το δει κάποιος δημοσιογράφος και θέλει να μιλήσω για το κέντρο αυτό που φιλοξενώ όταν το παιδί μου δεν θα ντραπώ το να τρώει με τις γάτες και να τρώμε κι εμείς παρέα με τις γάτες για χάρη του παιδιού μας είναι απαράδεκτο δεν είμαστε Ωνάσηδές αλλά όμως τουλάχιστον δεν είμαστε σ’ αυτή την κατάσταση που ζουν τα παιδιά στα κοντέινερ όπου ήταν το δικό μου το παιδί και μάλιστα μας διώχνανε κιόλας και μας φωνάζαν😢ε