Ποιος ακούει τον ποιητή στην ώρα του; Κανείς. Συνέβησαν ακριβώς τα αντίθετα, και χάσαμε ακόμα είκοσι χρόνια. Βέβαια ο τρόπος να μην χάναμε τα χρόνια, θα ήταν να ήμασταν παιδευμένοι. Μεγάλη συζήτηση... Ένα σπουδαίο πνεύμα ο Αναγνωστάκης. Η παιδεία, είναι, ήταν και θα είναι το μεγάλο ζητούμενο για την Ελλάδα...
Πόσο τυχεροί ήμαστε όλοι εμείς,που ΄λόγω χρονολογίας γέννησης ,δεν βρεθήκαμε στην εθνική αντίσταση...που δεν βρεθήκαμε στο 1-1-4, που δεν βρεθήκαμε στο πολυτεχνείο...που δεν εξοριστήκαμε ,που δεν βασανιστήκαμε ,που δεν ταπεινωθήκαμε......άτυχοι είμαστε νομίζω , γιατί ανούσια τον χρόνο μας ξοδεύουμε,παγιδευμένοι στην επιβίωση, άτυχοι είμαστε!! γιατί χωρίς λίγη από αυτήν την υπέρβαση του φόβου του θανάτου , μένουμε αλύτρωτοι.Ευτυχώς!!! στις ασθενικές μέρες μας, η γενναιότητα του Φύσα και του Τεμπονέρα!! μας ξυπνάει και ας είμαστε ηθικά πεθαμένοι ...ας αντιστεκόμαστε έστω λίγο ,έτσι εκ του ασφαλούς .. τι θα μας κοστίσει; αφού δεν αγωνιζόμαστε για τον εκκσοσιαλισμό της κοινωνίας ποιος να μας κυνηγήσει; ,,,μπορεί να είμαστε τυχεροί ποιος ξέρει!!! Ο ποιητής μας δείχνει και το δρόμο....χωρίς να μας κολακεύει ...
6:25 «Το να είσαι συνεπής στην Ελβετία είναι κάτι πολύ εύκολο. Συνεπής είν' ο άνθρωπος που είναι τακτικός στα ραντεβού του, τακτικός στις συναλλαγές του, η ζωή του πάει ρολόι. Πώς μπορεί να μετρηθεί αυτό που λέμε συνέπεια -απόλυτη συνέπεια, μάλλον- στην Ελλάδα, όταν το πρωί δεν ξέρεις τι θα συμβεί το βράδυ, κι αυτό χρόνια, χρόνια πολλά, απ' όταν γεννήθηκες σχεδόν;»
Ποιος ακούει τον ποιητή στην ώρα του; Κανείς. Συνέβησαν ακριβώς τα αντίθετα, και χάσαμε ακόμα είκοσι χρόνια. Βέβαια ο τρόπος να μην χάναμε τα χρόνια, θα ήταν να ήμασταν παιδευμένοι. Μεγάλη συζήτηση... Ένα σπουδαίο πνεύμα ο Αναγνωστάκης. Η παιδεία, είναι, ήταν και θα είναι το μεγάλο ζητούμενο για την Ελλάδα...
Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους.
Τρισμέγιστος. Ποσο νοημα εδωσαν οι στίχοι του στα νεανικα χρόνια....
Πόσο τυχεροί ήμαστε όλοι εμείς,που ΄λόγω χρονολογίας γέννησης ,δεν βρεθήκαμε στην εθνική αντίσταση...που δεν βρεθήκαμε στο 1-1-4, που δεν βρεθήκαμε στο πολυτεχνείο...που δεν εξοριστήκαμε ,που δεν βασανιστήκαμε ,που δεν ταπεινωθήκαμε......άτυχοι είμαστε νομίζω , γιατί ανούσια τον χρόνο μας ξοδεύουμε,παγιδευμένοι στην επιβίωση, άτυχοι είμαστε!! γιατί χωρίς λίγη από αυτήν την υπέρβαση του φόβου του θανάτου , μένουμε αλύτρωτοι.Ευτυχώς!!! στις ασθενικές μέρες μας, η γενναιότητα του Φύσα και του Τεμπονέρα!! μας ξυπνάει και ας είμαστε ηθικά πεθαμένοι ...ας αντιστεκόμαστε έστω λίγο ,έτσι εκ του ασφαλούς .. τι θα μας κοστίσει; αφού δεν αγωνιζόμαστε για τον εκκσοσιαλισμό της κοινωνίας ποιος να μας κυνηγήσει; ,,,μπορεί να είμαστε τυχεροί ποιος ξέρει!!! Ο ποιητής μας δείχνει και το δρόμο....χωρίς να μας κολακεύει ...
Αχ αυτοί οι γιατροί -ποιητες.
Αχ......❤❤❤
Περί συνέπειας στην Ελλάδα..
6:25
«Το να είσαι συνεπής στην Ελβετία είναι κάτι πολύ εύκολο. Συνεπής είν' ο άνθρωπος που είναι τακτικός στα ραντεβού του, τακτικός στις συναλλαγές του, η ζωή του πάει ρολόι.
Πώς μπορεί να μετρηθεί αυτό που λέμε συνέπεια -απόλυτη συνέπεια, μάλλον- στην Ελλάδα, όταν το πρωί δεν ξέρεις τι θα συμβεί το βράδυ, κι αυτό χρόνια, χρόνια πολλά, απ' όταν γεννήθηκες σχεδόν;»
Η ζωη μας ολη αυτο που περιγραφει
Εξαιρετικό..
Τεράστιος
Παρουσίασαν ποτέ τέτοιες ἀξίες τά δημόσια καί ἰδιωτικά τηλεχαυνεῖα ;
αληθειες κρημενες κατω απο το χαλι του σαλονιου μας...........................
αλησμόνητος
Ακούστε το Υστερόγραφο του Μ. Αναγνωστάκη: ua-cam.com/video/lKwEVzlLpMM/v-deo.html
Πολύ καλό το βίντεο φίλε μου!!! Ξέρεις που μπορώ να το βρώ ολόκληρο;
archive.ert.gr/26638/