Çocukluğum geldi aklıma yazın gittiğimiz köyün ağlında keçiler bir kandil gibi parlayan gözleri...ve ocakta sıcacık ekmek kokusu burnumda ahhh ne guzeldi koyde çocuk olmak alabildigine özgürsün gökyüzü masmavi yemyeşil bir hali gibi ayaklarımın altında çimenleri
🥀Bir alime sormuşlar; "ALLAH 'A ne ile gidilir?" diye. 🥀Alim; "ALLAH 'DA olmayan şey ile gidilir" demiş. 🥀Bu cümleyi duyduğumda çok şaşırdım. ALLAH 'DA olmayıp da bizde olan ne olabilir ki? diye uzun uzun düşündüm. 🥀Büyük ihtimal bu soruyu soranlarda benim gibi şaşırmış olacak ki, alim açıklamış. 🥀"ALLAH 'DA olmayan tek şey acziyettir. Aciz olduğunu bilmeli insanoğlu ve ona göre davranmalı. Âciz bir kul olduğunun bilinciyle, Kudreti sonsuz olan Yaratıcıdan istemeli herşeyi..." demiş.🍂
Gökyüzü parlak, güneş yüzüne yüzüne vuruyor sıcaklığını. Hafif bi esinti okşuyor yanaklarını sen kendi kecılerini arıyorsun onca keçinin arasında onlar seni çoktan bulmuş oluyorlar. Bilmem günlerden hangi gün elinde sütün hafif ıslaklığı bi taşın üzerine oturup hamd ediyorsun. El-Vehhâb olan Allaha hamd olsun. Binlerce hamd Iste öyle hissettirdi bu ezgi
📚🍀"Keçi Yolu. 🌱 Bugün yalnız bir yürüyüşe çıktım.Bazen bir yere varan, bazen hiçbir yere varmadan yavaşça silinip kayboluveren issız patika yollarda yürüdüm. Sık sık dönüp arkama baktım. Attığım her adım beni bildiğim yoldan uzaklaştırırken uzaklaştığım her şey ardımda git gide küçüldü. Sesler değişti. Manzaralar değişti, İçimde tanıdık bir tedirginlik yol boyunca bana eşlik etti. Ana yoldan uzaklaştıkça derinleşti, belli bir uzaklığa, belli bir yalnızlığa, hafif bir tümseğin tepesine ya da ferah bir düzlüğe vardıkça azaldı. Korkum azaldıkça görüşüm çoğaldı.İlerledikçe çevremdeki her şey, birer birer belirginleşmeye başladı. Yürümeye devam ettim. Her şeyde tuhaf bir kendindelik, nüfuz* *etmenin imkânsız olduğu, insanı hem kuşatan hem de dışlayan bir aşkınlık vardı. Hava durgun, rüzgâr ılık, toprak kuru ve sıcaktı. Geri dönmekle devam etmek arasında bir fikir, kafamın içinde sürekli dönüp durmaktaydı. Geride bıraktığıma mı, yoksa varacağım yere mi* *daha yakındım. Yolun tam olarak neresinde durmaktaydım. Bütün bunları düşünürken, bir yandan da sürekli yeni yollara sapıp, iyice kaybolmaktaydım. Sonunda kendimi ikna ettim, şu hayatta değerli olduğuna inandığım ne bulduysam geri dönebilme ihtimalini geçtikten sonra buldum dedim. Yürümeye devam ettim. Derinlerde mucizevi bir olağanlık vardı. İnsanı hayrete düşüren ve hatta ezen. Sanki her şey yerini çoktan bulmuş gibi. Zaten her şey olması gereken yerdeymiş gibi. Benim dışımda her şey,* *ebediyete aitmiş gibi. Düşündüm. Bütün bu olağanlıkta, sadece bana* *ait olan bir anlam, derin bir hissediş, anlık bir zihin açıklığı, bir aidiyet aradım. Şu tepedeki ağaç bu anı birbirine bağlayan, zamanın değiştiremediği bir şey. Mutlak bir şey. Amaçsızca yürüdüm.Kafamdaki dağınık düşünceler, bir sonuca bağlanmadan bitiyor sonra yenisi başlıyordu..Bütün* *düşüncelerin, her şeyin* *arasında büyük boşluklar* *vardı..* *Boşluklara bata çıka* *yürüdüm.Uçurumların *kıyısından geçtim, sarp* *kayalardan. Utanç ve* *pişmanlıklardan. Telafisi olmayan hatalardan, Kendimi tuttum, bırakamadım, bir taşa uzanıp gözlerimi kapayıp güneşe karşı yatamadım. Yürümeye devam ettim. Koyu gölgeli asırlık ağaçlardan geçtim, taşlardan ve yabani otlardan. Geniş* *zamanlardan ve keçi yollarından. Güneş kızıl, gölgeler uzundu. Çok uzaklardan çıngırak sesleri geliyordu. Sonra yoruldum. Durup dinlenebileceğim, herşeyi tepeden görebileceğim bir açıklık buldum.Orada durdum..." "
![Sedat Anar ve Damla Anar - Divane Ol Yürü [Stüdyo Kaydı]](http://i.ytimg.com/vi/No3nZAs9bx8/mqdefault.jpg)
![Sedat Anar ve Damla Anar - Divane Ol Yürü [Stüdyo Kaydı]](/img/tr.png)
![Sedat Anar - Halk İçre Bir Ayineyim [TRT Müzik / Sesler Âlemi]](http://i.ytimg.com/vi/hj1XQhDmXQM/mqdefault.jpg)
Dinleyince zihnimde oluşan görüntüler 😊
Çocukluğum geldi aklıma yazın gittiğimiz köyün ağlında keçiler bir kandil gibi parlayan gözleri...ve ocakta sıcacık ekmek kokusu burnumda ahhh ne guzeldi koyde çocuk olmak alabildigine özgürsün gökyüzü masmavi yemyeşil bir hali gibi ayaklarımın altında çimenleri
Bu "Keçi Yolu" nda tatlı, küçük adımlarla, afacan, yeniden baktık dönüp dünyaya.. Ah ferahlık.. 🦋🦋🦋
🥀Bir alime sormuşlar;
"ALLAH 'A ne ile gidilir?" diye.
🥀Alim; "ALLAH 'DA olmayan şey ile gidilir" demiş.
🥀Bu cümleyi duyduğumda çok şaşırdım.
ALLAH 'DA olmayıp da bizde olan ne olabilir ki? diye uzun uzun düşündüm.
🥀Büyük ihtimal bu soruyu soranlarda benim gibi şaşırmış olacak ki, alim açıklamış.
🥀"ALLAH 'DA olmayan tek şey acziyettir. Aciz olduğunu bilmeli insanoğlu ve ona göre davranmalı.
Âciz bir kul olduğunun bilinciyle, Kudreti sonsuz olan Yaratıcıdan istemeli herşeyi..." demiş.🍂
Çok güzel, bizler de sayenizde o şoku yaşadık. Var olunuz... 🌹🤲🏻
@@edebiyatsever3411sizde var olun kardeşim 🌺
Gökyüzü parlak, güneş yüzüne yüzüne vuruyor sıcaklığını. Hafif bi esinti okşuyor yanaklarını sen kendi kecılerini arıyorsun onca keçinin arasında
onlar seni çoktan bulmuş oluyorlar.
Bilmem günlerden hangi gün
elinde sütün hafif ıslaklığı
bi taşın üzerine oturup hamd ediyorsun.
El-Vehhâb olan Allaha hamd olsun. Binlerce hamd
Iste öyle hissettirdi bu ezgi
Kecilerim vardı onlar aklıma geldi 😂 bağıra bağıra türkü söylerdim
Dün Urfa konserinde oradaydık.Harikaydi
@@esradurger çok teşekkürler. Güzel bir akşam oldu 🙏
@sedatanar sayenizde.
Ama çok güzel olmuş besteniz, huzur dolu🙏🌷😊
📚🍀"Keçi Yolu. 🌱 Bugün yalnız bir yürüyüşe çıktım.Bazen bir yere varan, bazen hiçbir yere varmadan yavaşça silinip kayboluveren issız patika yollarda yürüdüm. Sık sık dönüp arkama baktım. Attığım her adım beni bildiğim yoldan uzaklaştırırken uzaklaştığım her şey ardımda git gide küçüldü. Sesler değişti. Manzaralar değişti, İçimde tanıdık bir tedirginlik yol boyunca bana eşlik etti. Ana yoldan uzaklaştıkça derinleşti, belli bir uzaklığa, belli bir yalnızlığa, hafif bir tümseğin tepesine ya da ferah bir düzlüğe vardıkça azaldı. Korkum azaldıkça görüşüm çoğaldı.İlerledikçe çevremdeki her şey, birer birer belirginleşmeye başladı. Yürümeye devam ettim. Her şeyde tuhaf bir kendindelik, nüfuz* *etmenin imkânsız olduğu, insanı hem kuşatan hem de dışlayan bir aşkınlık vardı. Hava durgun, rüzgâr ılık, toprak kuru ve sıcaktı. Geri dönmekle devam etmek arasında bir fikir, kafamın içinde sürekli dönüp durmaktaydı. Geride bıraktığıma mı, yoksa varacağım yere mi* *daha yakındım. Yolun tam olarak neresinde durmaktaydım. Bütün bunları düşünürken, bir yandan da sürekli yeni yollara sapıp, iyice kaybolmaktaydım. Sonunda kendimi ikna ettim, şu hayatta değerli olduğuna inandığım ne bulduysam geri dönebilme ihtimalini geçtikten sonra buldum dedim. Yürümeye devam ettim. Derinlerde mucizevi bir olağanlık vardı. İnsanı hayrete düşüren ve hatta ezen. Sanki her şey yerini çoktan bulmuş gibi. Zaten her şey olması gereken yerdeymiş gibi. Benim dışımda her şey,* *ebediyete aitmiş gibi. Düşündüm. Bütün bu olağanlıkta, sadece bana* *ait olan bir anlam, derin bir hissediş, anlık bir zihin açıklığı, bir aidiyet aradım. Şu tepedeki ağaç bu anı birbirine bağlayan, zamanın değiştiremediği bir şey. Mutlak bir şey. Amaçsızca yürüdüm.Kafamdaki dağınık düşünceler, bir sonuca bağlanmadan bitiyor sonra yenisi başlıyordu..Bütün* *düşüncelerin, her şeyin* *arasında büyük boşluklar* *vardı..* *Boşluklara bata çıka* *yürüdüm.Uçurumların *kıyısından geçtim, sarp*
*kayalardan. Utanç ve* *pişmanlıklardan. Telafisi olmayan hatalardan, Kendimi tuttum, bırakamadım, bir taşa uzanıp gözlerimi kapayıp güneşe karşı yatamadım. Yürümeye devam ettim. Koyu gölgeli asırlık ağaçlardan geçtim, taşlardan ve yabani otlardan. Geniş* *zamanlardan ve keçi yollarından. Güneş kızıl, gölgeler uzundu. Çok uzaklardan çıngırak sesleri geliyordu. Sonra yoruldum. Durup dinlenebileceğim, herşeyi tepeden görebileceğim bir açıklık buldum.Orada durdum..." "
okula gitmeden önce babamla yaptığım kahvaltıları hatırlattı, ekmeğin çıtırtısı, zeytinin tadı ve çay.
Hocam eline yüreğine sağlık Afgan rebab değilmi çaldığınız