EDUKACJA ROZWALA GŁOWĘ *Mikołaj Marcela*
Вставка
- Опубліковано 13 вер 2024
- Minął rok od ukończenia 5-letnich studiów, od bycia poza głównym nurtem funkcjonowania w "matrixie edukacyjnym", walk z dziekanatem, proszenia wykładowców o terminy poprawek, intelektualnego snobizmu, rozmów z pozycji człowieka poniżonego, dziwnych profesorskich fanaberii, celowego uwalania, czasami "całowania w pierścień". Dlatego wciąż świeżo patrzę na najnowszą książkę "NIE MUSISZ" Mikołaja Marceli, którą miałem okazję otrzymać od wydawnictwa Znak. Mocno odzwierciedla ona patologię polskiego systemu edukacji na kilkuset stronach.
Społeczeństwo kształci tak, jak potrafi, a potrafi archaicznie, XIX-wiecznie. Uczeń, który wykaże się choć odrobiną kreatywności, zostanie folwarcznie stłamszony przez nauczyciela lub wykładowcę. A jeśli nie wpiszesz się w klucz, to zdobywasz mało punktów, by dostać się do najlepszego liceum w mieście, co następnie rzutuje na to, że nie zdasz dobrze matury, a zatem nie dostaniesz się na wymarzoną psychologię, prawo... etc. Chyba że pochodzisz z nieco lepszego domu. Wtedy rodzice opłacą Ci korepetycje z biologii, chemii, angielskiego, chińskiego, hiszpańskiego. W międzyczasie zapiszą Cię na tenisa ziemnego, aby inwestować w Ciebie jak najwięcej i w przyszłości skapitalizować (jeśli nie wyjdzie Ci w edukacji, to może zostaniesz drugim Hurkaczem? Albo, lepiej, Igą Świątek?). Brzmi dobrze? Może, ale każda minuta Twojego dzieciństwa i okresu socjalizacji z grupą rówieśniczą będzie zaplanowana przez Twoich rodziców, często aspirujących z klasy średniej, którzy nie spełnili swoich celów i marzeń zawodowych czy edukacyjnych, więc przerzucają je na Ciebie! I tak ciśniemy dalej i dalej, w pogoni za sukcesem, fakultetami, punktami, punkcikami, prowizją w pracy za dodatkowe godziny, a potem budzimy się z zaburzeniami, problemami i wypaleniem, o którym pisze mój zaproszony gość na kanale BEZ ŻARTÓW - Mikołaj Marcela, wykładowca akademicki Uniwersytetu Śląskiego, od lat zajmujący się problemami szkoły i edukacji.
Dlaczego dzieci w podstawówce już czują się wypalone? Z czym sobie nie radzą? Czy praca po 16 godzin na dobę, jak zaleca prof. Matczak, jest gwarantem sukcesu? Czym jest przepustowość mentalna i dlaczego szkoła nie wyrównuje szans awansu klasowego? I czy to na pewno dobrze, że wpaja się nam od dziecka, że jesteśmy wyjątkowi, niepowtarzalni, a świat nie ma żadnych ograniczeń?! O tym będzie ta rozmowa!
Zapraszam do oglądania najnowszego wywiadu! Zachęcam również do kupienia i przeczytania książki Mikołaja Marceli „NIE MUSISZ. Od kultu osiągnięć do wypalonych pokoleń”.
MIŁEGO OGLĄDANIA I SŁUCHANIA! #bezżartów
Proponujcie kolejnych gości do cyklu wywiadów na tym kanale lub tematy do przenalizowania w ramach ciekawostek popkulturowo-społecznych!
DZIĘKI ZA OBEJERZENIE!
SOCIALE "BEZ ŻARTÓW":
FB: www.facebook.c...
INSTA BEZ ŻARTÓW: / bez_zartow_
INSTA MATEUSZ MACIERAKOWSKI: / mateusz_macierakowski
BUYCOFFE: buycoffee.to/b... - Wesprzyj mnie jakąś kawą, żebym miał powera na niezależne tworzenie! Dzięki bardzo :)
Dziękuję za wywiad. Chętnie posłuchałabym Panów dłużej. W moim odczuciu polskie dzieci są znerwicowane, widać to po ich reakcjach. Nie potrafią rozmawiać z rówieśnikami, one do siebie wrzeszczą, hałasują, żyją w jakimś dziwnym napięciu. Ilekroć jestem np. w Czechach, widzę przepaść pomiędzy zachowaniem czeskich a polskich dzieci. Czeskie są spokojniejsze, zrównoważone emocjonalnie. Myślę, że to ma spore znaczenie na późniejsze życie.
@@a.g.a.t.a6326 Ciekawe spostrzeżenie! Kulturowe uwarunkowania też robią swoje. Dziękuję za komentarz❗
dziękują za rozmowę. Należy mówić, mówić, dyskutować, debatować o poruszanych w rozmowie tematach żeby w końcu powoli, bo takie zmiany zachodzą ewolucyjnie a nie rewolucyjnie, przybrać inną optykę i wyjść z tych feudalnych okowów, które trwają i są utrwalane przez obecne systemy.
Ja też dziękuję za ten komentarz ❗
Dzięki za ten wywiad. Za bardzo wartościowe uważam zwrócenie uwagi na przemocowy charakter szkoły jako instytucji. Myślę, że takie nazwanie rzeczy po imieniu, stwarza szanse na otworzenie dyskusji na to - czego chcemy od systemu edukacji, czego chcemy od państwa - które przecież sami tworzymy.
warto zwrócić uwagę na przemocowy charakter domu w którym dzieci się wychowują. Domowe nawyki, wzorce, wymagania, a obecnie zdecydowany brak wymagań. W drugiej kolejności szkoła. Z domu czerpiemy pierwsze wzorce. Do szkoły idziemy dopiero w wieku 7 lat, gdy już znaczną cześć procesów została wykształcona.
Oglądam z Austrii ale internet zawodzi nadrobię więc pòźniej , pozdrawiam
wystarczy pozbyc sie przymusu szkolnego. Czlowiek wolny zawsze maksymalizuje efektywnosc dzialan. Szkola tworzy niewolnika, ktory bedzie zapierniczal na sam widok miski ryzu