Best of Meysam Motiee | مداحی امام حسن (ع)

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 25 гру 2024

КОМЕНТАРІ • 7

  • @aroojfatima3840
    @aroojfatima3840 4 роки тому +3

    Subhanalah
    I always wait for your new and heart wrenching nohas
    Stay blessed

  • @amnafarooq3979
    @amnafarooq3979 4 роки тому +3

    👍👍👍👍🌺🌺🌺🌺😚

  • @mokhatabh8921
    @mokhatabh8921 4 роки тому +1

    ماشاءالله خدا حفظتون کنه😢❤️

  • @karrarkarrar5669
    @karrarkarrar5669 4 роки тому +2

    خدا خیرتون بده کسی هست متن فارسیشو مینویسه ممنون میشم

    • @mokhatabh8921
      @mokhatabh8921 4 роки тому +1

      سلام. این ویدئو شامل چند مداحی است👇
      «ای سینه زن ها به خدا، روضه ی حسن همین است» :
      چندز لب خشکَش، شده خون جاری
      چه دل تنگی، عجب افطاری
      پاره پاره شد جگرَش، به فدای چشم ترَش
      ولی نبیند پسرَش، که چه آمده به سرَش
      نفس بی رمقش، چه بی صداست
      همه شکایت او ز کوچه هاست
      (ای کریم آل الله یا مجتبی)
      غم تشییعَش، نبُود آسان
      آن همه تیر و بدنی بی جان
      ای مدینه شهر ستم، ای شهر تنهایی و غم
      عزا بگیر از سر تو، سایه ی حسن شده کم
      همچو کبوترِ از، قفس رهاست
      همه شکایت او ز کوچه هاست
      (ای کریم آل الله یا مجتبی)
      قصه ی مادر، کی رود از یاد
      چادرش ناگه، روی خاک افتاد
      ای سینه زن ها به خدا، روضه ی حسن همین است
      پیش نگاه پسری، مادری نقش زمین است
      به روی لبِ حسن، خدا خداست
      همه شکایت او، ز کوچه هاست
      (ای غریب مدینه یا مجتبی)
      شاعر: رضا یزدانی.
      «پیش چشمم، نه ضریح، نه رواق» :
      (غربت بقیع و مدینه)
      پیش چشمم، نه ضریح، نه رواق
      در این مرقد، نه عَلَم، نه چراغ
      اینجا غوغا، نکنید نکنید
      روضه برپا، نکنید نکنید
      دلِ من/ ز غم و عزا بسوز و دم مزن
      ز مدی نه مخوان و حرفی از حرم مزن
      من و پنجره ای، که شده قفسم
      چه شود که شبی، به حرم برسم
      (من و آه، من و غم، من و داغ حرم)
      چشمم خیره، به دری که نبود
      از آن کوچه، خبری که نبود
      بوی آتش، نرود ز مشام
      بر پهلویی، که شکسته سلام!
      چه بلا/ به سر مدینه آمده مگر؟
      که نماند/ ز گل علی نشانه ای دگر
      پر از آتش و آه، شده جان و دلم
      به خدا من از این، همه غم خجلم
      (من و آه، من و غم، من و داغ حرم)
      گر ماه من، ز سفر برسد
      شبهای غم، به سحر برسد
      ای منجیِ، همه غم زدگان
      آه العجل، ای امام زمان
      چه غمی/ همه کوچه کوچه ها گرفته اند
      تو بیا / که همه بهانه ی تو را گرفته اند
      به خودت برسان، منِ گم شده را
      که بُریدم از این، همه فاصله ها
      (الامان الامان، ای امام زمان)
      شاعر: رضا یزدانی.
      «سلام من به چهار امام بی حرم»
      (غربت بقیع و مدینه)
      شده دم به دم این نگرانی ام، که مدینه ندیده بمیرم
      به هوای آن همه آرزو، نشود که بهانه نگیرم
      مدینه! ای روضه ی ناتمام من
      به شوکت و به غربتت سلام من
      (ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا
      ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )
      به خدا که تحمل غربتت، برده طاقت عالم و آدم
      ای حکایت غربت فاطمه، روضه خوان تو بوده محرم
      کاش میشد و کبوتر بقیع بودم
      تمام عمر نوحه گر بقیع بودم
      (ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا
      ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )
      بنشیند اگر دل خون من، به مقابل گنبد خضرا
      به تسلی داغ پیمبرم، جان فدا کنم از غم زهرا
      سلام من به چار امام بی حرم
      سلام من به مادر شهیده ام
      (ای مدینه ای، شهر روضه و گریه ی بی صدا
      ای مدینه ای، سرزمین غریب رسول خدا )
      شاعر: میلاد عرفان پور.
      «شاه بی سپاهم حسن جان» :
      تا همیشه ما، عاشق توییم
      بی قرارتیم! حضرتِ کریم!
      شاهد همه، تنهاییاته
      این زره‌ای که، پشت عباته
      شرمنده که از دست ما هر دم داری غم می‌بینی
      تو کجا و ذلت کجا تو معز المومنینی
      ای اشک و ای آهم حسن جان حسن جان
      شاه بی سپاهم حسن جان حسن جان
      محتاج نگاهم حسن جان حسن جان
      «ای جانم حسن جان، حسن جان حسن جان»
      ارث مرتضاس، غیرت حسن
      کوچه شاهدِ غربت حسن
      چادری که شد خاکی ستم
      قامتی که شد بین کوچه خم
      راحت شد از کابوسی که عمری اونو میداد آزار
      دستی می‌زد، سیلی ای وای، وای از اون دست، وای از دیوار
      ای همراز زهرا حسن جان حسن جان
      ای آقای تنها حسن جان حسن جان
      ای مظلوم دنیا حسن جان حسن جان
      «ای جانم حسن جان، حسن جان حسن جان»
      میشه راحت از، داغِ هر شبش
      ای فدای اون، خون رو لبش
      دلهره داره چشمای ترِش
      خیره میشه به روی خواهرش
      تنهایی مجتبارو زینب داره می‌بینه آه
      وای از روزی که برگرده با قلب خون از قتلگاه
      داره خون می‌باره حسین جان حسین جان
      آه از حلق پاره حسین جان حسین جان
      پیراهن نداره حسین جان حسین جان
      «ای جانم حسین جان، حسین جان حسین جان»
      شاعر: رضا یزدانی.
      «اذان سرخ تو در گوش جان است غبار تربتت هفت‌آسمان است»
      تویی دلگرمی جان‌های خسته غم تو آبروی عاشقان است
      رهایم گر کنی تنهاترینم یاحسین مبادا کربلایت را نبینم یاحسین
      (جانم حسین)
      فدای او بود جان و تن ما عزادارش دل سینه زن ما
      سری داریم اگر نذر حسین است که باشد حقّ او بر گردن ما
      به سوی خیمه تو رهسپارم یا حسین می آیم تا به خاکت سر گذارم یا حسین
      (جانم حسین)
      بگو اینک سپاه اشقیا را نبرده دل ز خاطر کربلا را
      کنون هنگامه‌ی صلح حسن نیست که در سر شور عاشوراست ما را
      ببندد خصم اگر بر ما شریعه یاحسین نمی‌آید هراس بر جان شیعه یاحسین
      (جانم حسین)
      شاعر مهدی سیار و میلاد عرفان پور.
      «آخر یه روز شیعه برات حرم می سازه» :
      آخر یه روز شیعه برات حرم می سازه
      حرم برای تو شه کرم می سازه
      آخر یه روز شیعه برات ضریح می سازه
      مثل ضریح شش گوشه بهش می نازه
      خدا کنه حاجت ما یه روز روا شه
      بقیع خاکیتم مثل کرب و بلا شه
      دخیل میبندیم و میگیم بر تو اسیریم
      حسن حسن میگیم پای ضریح می میریم
      آخر برات یه گنبد طلا می سازیم
      شبیه گنبد امام رضا می سازیم
      یه سقاخونه میسازیم با شور و احساس
      سر قبر ام البنین مادر عبّاس
      آخر برات شیعه یه روز حرم میسازه
      حرم برای تو شه کرم میسازه.

    • @karrarkarrar5669
      @karrarkarrar5669 4 роки тому

      @@mokhatabh8921 خداخیرتون بده خستت کردم ❤️❤️❤️❤️🤗

    • @mokhatabh8921
      @mokhatabh8921 4 роки тому

      @@karrarkarrar5669 خواهش میکنم، قابلی نداشت.
      التماس دعا🌺🌺🌺