Quan plaser de legir que despuèi lo País Valencian aquest occitan (dels mai orientaus: alpenc al nòrd de Niça) vos siá tant vesin! L'objectiu d'aquesta pagina es en partida de gardar justament aquesta fonetica preciosa. Al plaser de vos legir. Lissandre, per Suve Prod.
@@kodrinsky parla vivaroalpenc sans palatalizacion de CA e GA, "cal" per exemple dinc la Vesubiá, "chal" dinc la Tiniá o las Valadas occitanas del Piemont vesinas.
SuveProd Farà uns vint ans passèri unas setmanas a l’estiu amb uns companhs d’estudis de ma gojata a Selon de Provença. Celebravan la tuada d’un anhèl. Lo cas es qu'ieu parli pas francés mas la familha que gardava l'ostal parlava provençal e nos comprenguèrem d’aquò mai plan. Per aquels tempses lo mieu occitan èra encara mai rudimentari qu'ara, mas veire la cara d’espant dels franceses en vesent qu'aquels vièlhs se comunicavan amb un “espanhòl” amb “patuès” foguèt fòrça gratificant.
Mon dieu qu'elle était belle cette époque
Xcellent !!!
+lou gobi Merci ! E tanben per Firin qu'èra quauqu'un de ben, un grand Gavòt emoquò !
Es una pena que l’occitan aja perdut aquela fonetica. Es fòrça esmovent veire coma de semblable es a lo mieu valencian de pòble.
Quan plaser de legir que despuèi lo País Valencian aquest occitan (dels mai orientaus: alpenc al nòrd de Niça) vos siá tant vesin! L'objectiu d'aquesta pagina es en partida de gardar justament aquesta fonetica preciosa.
Al plaser de vos legir. Lissandre, per Suve Prod.
SuveProd D’ont es aquel cavalièr? Parla lo provençau o lo vivaroaupenc?
@@kodrinsky parla vivaroalpenc sans palatalizacion de CA e GA, "cal" per exemple dinc la Vesubiá, "chal" dinc la Tiniá o las Valadas occitanas del Piemont vesinas.
SuveProd Farà uns vint ans passèri unas setmanas a l’estiu amb uns companhs d’estudis de ma gojata a Selon de Provença. Celebravan la tuada d’un anhèl. Lo cas es qu'ieu parli pas francés mas la familha que gardava l'ostal parlava provençal e nos comprenguèrem d’aquò mai plan. Per aquels tempses lo mieu occitan èra encara mai rudimentari qu'ara, mas veire la cara d’espant dels franceses en vesent qu'aquels vièlhs se comunicavan amb un “espanhòl” amb “patuès” foguèt fòrça gratificant.