♫ 1. Special Edition ♫ Ik voel me niet genoeg En ik voel me te veel Het klinkt zo averechts Maar is er enig verschil Want van buiten durven zijn hoe je je binnenin voelt ‘K laat t liever achterwege Voor ‘k de sfeer verknoei ik ben niet zo goed in oppervlakkig geklets Was ik weer te open Zei ik weer iets geks? Door beleefdheidsvormen Duik ik weer wat diep Er is bij mij geen oppervlakkig Het is alles of niets [Refrein] Misschien passen wij Niet in deze maatschappij Maar wij zien door onze complexie De al verbeterde versie Als iemand dan nog zegt “Er is met jou iets mis” Kan ik alleen maar denken ‘Special edition, bitch.’ [Couplet II] Het ligt niet aan jou En het ligt niet aan mij Zou er een plek zijn voor ons allebei En ik doe mijn best Hoop dat je dat wel ziet Ik giet me in een vorm Maar zo kom ik er niet Wat ik denk Is niet alles dat moet Dat ben nog aan’t leren Doe het zo graag goed M’n brein is iets-sneller overprikkeld Maar das niet gek want het bevat de hele wereld [Refrein] Misschien passen wij Niet in deze maatschappij Maar wij zien door onze complexie De al verbeterde versie Als iemand dan nog zegt “Er is met jou iets mis” Kan ik alleen maar denken ‘Special edition, bitch.’ [Bridge] Ik kwam achter mijn kracht toen het-niet-meer-te ontkennen was Ik barstte uit mijn voegen en en vond daar mijn innerlijk kompas Om niet meer te verdwalen in de kronkels van mijn brein Er is een plekje in de wereld om gewoon jezelf te zijn [Refrein] En misschien passen wij Niet in deze maatschappij Want wij zien door onze complexie De al verbeterde versie Als iemand dan nog zegt “Er is met jou iets mis” Kan ik alleen maar denken Wo-oh-oh-oh En met wat menselijkheid Redden we de maatschappij Pure gevoelens en connectie De verbonden versie Als iemand dan nog zegt “Er is met jou iets mis” Kan ik alleen maar denken ‘You’re welcome, bitch.’
♫ 2. Brandtrapbezoekjes ♫ Ik heb het niet eens donker zien worden Je telt de balkonnetjes van het flatgebouw tegenover ons Vertel me zes en twintig verhaaltjes Oh, hoe zou het zijn? Een jongen haalt zijn kat naar binnen en geeft zijn vriend een kus Een lichtje dooft weer uit [Refrein] En we spelen samen Tetris op het flatgebouw [Couplet] Mag ik mee proeven hoe jouw ontbijt smaakt? En daarna bekijken hoe jij je bed opmaakt? Van oud papier vouw ik een vogel Hoe zie ik jou weer terug? Dansend draait ze door haar kamer met haar haren in een knot Een lichtje gaat weer aan [Refrein] En we spelen samen Tetris op het flatgebouw En we spelen samen Tetris op het flatgebouw [Bridge] In de kleine steegjes onder ons vliegen mensen naar hun moeten zijn rennen heen en weer Verwaarloosde woorden vormen een stroom aan eenrichtingsverkeer Dus we nemen de trappen naar het dak naar het dak [Refrein] En we zwaaien naar de zon wanneer ze ondergaat En we zwaaien naar de zon wanneer ze ondergaat
♫ 3. Verraden voor Niets ♫ Ik heb mezelf verraden voor niets Geen kus op de wang, geen zilverlingen Wilde schuilen in jouw armen en betaalde de prijs om bij jou te zijn, om bij jou te zijn Vervormde mijn gevoelens maar het lukte me niet Ze stroomden er uit in een duistere chaos Mijn wereld werd wazig dus misschien is het tijd om mezelf te zijn, om mezelf te zijn [Refrein] En ik doe nu wat ik wil, maar ik kijk steeds over mijn schouder Bij alles denk ik na of ze wel van me zullen houden Mijn doelen heb ik helder maar mijn lichaam slaat alarm als ik denk dat ik niet genoeg ben [Couplet III] Je gaf me een vergiftigd geschenk De regels van de wereld om me te beschermen Ik heb moeite met vertrouwen in mezelf en ik denk dat het lastig is, dat mijn kompas iets mist [Refrein] En ik weet dat het oké is maar ik wil erop vertrouwen, zelfs als ik me rot voel, dat mijn vrienden van me houden ik weet de echte waarheid maar mijn lichaam slaat alarm als ik denk dat ik niet genoeg ben En ik weet dat het oké is, dat alles is veranderd Ik leef nu op mezelf, ben niet afhankelijk van een ander Ik weet dat ik volledig ben maar mijn lichaam is ingesteld op iets van vroeger dat me nu nog kwelt [Outro] Ik heb mezelf verraden voor niets want je hield al van mij welk pad ik ook kies
♫ 4. In Het Midden ♫ Ik heb zo’n lange reis gemaakt maar ik sta nu nog in het midden ‘tis prachtig wat er voor me staat en ik wil zo graag beginnen Hard op de feiten gedrukt maar ook tegen de muur geknald Ik ken nu mijn eigen geluk Maar vliegen komt pas na de val [Voor-refrein] Dit niemandsland, mijn eenzaam oord alsof ik niet meer tot de rest behoor en de wereld draait maar door en door elke dag mis ik weer meer [Refrein] Ik wil weer gaan leven Ik beloof dat ik blij zal zijn met elke dag Ik heb zoveel te geven Maar ik wacht tot ik dat eind’lijk weer beleven mag [Couplet II] Mijn ogen zien het niet meer scherp Ik kan me nergens meer op focussen Ik weet dat jij hier bij me bent (maar) Voor mijn ge-voel zit er een dikke rook tussen Lijk het con-tact met aarde kwijt Ben door de ruimte aan het zweven De cruise con-trol is doorgedraaid Mag ik weer terug naar mijn eigen leven? [Voor-refrein] Elke dag pijn en hersenmist ik weet zelf ook niet goed wat het is Ben mezelf kwijt, wat een nare twist Maar van buiten niets te zien [Refrein] Ik wil weer gaan leven Ik beloof dat ik blij zal zijn met elke dag Ik heb zoveel te geven Maar ik wacht tot ik dat eind’lijk weer beleven mag Ik wil nu gaan leven Mijn waarden en mijn dromen liggen op één lijn Zal mezelf de ruimte geven Schud de zwaarte van me af en ik ben vrij
♫ 5. Wisselspoor ♫ Ik weet nog ik dacht dat ik je moest vergeten Ik was verlegen dus je drukte op de lichtknop om te praten in het donker Je liet het me zien De sterren in de bomen waren net zoals jouw ogen Ik, jouw laatste, zei je zacht We namen de trein naar het zuiden van het land De zon danste op mijn lange haren kende alle harde plekjes van jouw zachte hand Tis alsof wij, uit een andere wereld, op hetzelfde level Twee spelers aan de start [Refrein] Kende je steeds een beetje beter alsof alles zo moest zijn Ik zal je lach nooit meer vergeten op die treinreis Op jouw schouder slapend rijk [Couplet II] Onder de dekens beschermden we elkaar Van niet uitgesproken woorden en van wie we konden worden Als we durfden op te staan Ik dacht altijd dat het positief was dat je mij te mooi vond om waar te zijn [Refrein] Kende je steeds een beetje beter hoe onzeker je kon zijn Als jij je lach weer was vergeten dat ik zei dat jij mijn eindstation zou zijn [Bridge] Toen de trein tot stilstand kwam werd ik door de klap verrast Je liet me in het donker omdat dat jouw wereld was Toen de coupé leek te ontsporen Lag ik daar verward, verloren In mijn eigen armen moest ik sterk zijn Mijn eigen ziel verwarmen [Refrein] En nu… voel ik me steeds een beetje beter Alsof alles zo kan zijn Ben ik na een aantal jaren zelfs wel blij met deze wisseling van het spoor Ik ken haar steeds een beetje beter Hoef niet te vragen waar naartoe we gaan in deze stilte kan ik mezelf eind’lijk verstaan
Wat was dit GAAF!!! ♥♥♥Echt super bijzonder om op zo'n podium te staan en heerlijk te dansen met Aniek, Tijmen en Menno. Echt zo kwetsbaar om op deze manier "mijn dagboek" te delen met de wereld. De soundcheck was erg hectisch en daardoor voelde ik me wat minder in tune met het geluid. Ik kon niet helemaal mijn stem zo inzetten zoals ik geoefend had en dat vond ik lastig. Maar, ik ben super trots dat we dit in twee maanden hebben ingestudeerd en dat we vooral zulke goed vibes brachten :) Het mooiste was om alle lieve stralende gezichtjes in het publiek te zien ♥Bedankt voor het komen (en voor het meestampen!!!)
De songteksten:
♫ 1. Special Edition ♫
Ik voel me niet genoeg
En ik voel me te veel
Het klinkt zo averechts
Maar is er enig verschil
Want van buiten durven zijn
hoe je je binnenin voelt
‘K laat t liever achterwege
Voor ‘k de sfeer verknoei
ik ben niet zo goed
in oppervlakkig geklets
Was ik weer te open
Zei ik weer iets geks?
Door beleefdheidsvormen
Duik ik weer wat diep
Er is bij mij geen oppervlakkig
Het is alles of niets
[Refrein]
Misschien passen wij
Niet in deze maatschappij
Maar wij zien door onze complexie
De al verbeterde versie
Als iemand dan nog zegt
“Er is met jou iets mis”
Kan ik alleen maar denken
‘Special edition, bitch.’
[Couplet II]
Het ligt niet aan jou
En het ligt niet aan mij
Zou er een plek zijn voor ons allebei
En ik doe mijn best
Hoop dat je dat wel ziet
Ik giet me in een vorm
Maar zo kom ik er niet
Wat ik denk
Is niet alles dat moet
Dat ben nog aan’t leren
Doe het zo graag goed
M’n brein is iets-sneller overprikkeld
Maar das niet gek
want het bevat de hele wereld
[Refrein]
Misschien passen wij
Niet in deze maatschappij
Maar wij zien door onze complexie
De al verbeterde versie
Als iemand dan nog zegt
“Er is met jou iets mis”
Kan ik alleen maar denken
‘Special edition, bitch.’
[Bridge]
Ik kwam achter mijn kracht toen
het-niet-meer-te ontkennen was
Ik barstte uit mijn voegen en
en vond daar mijn innerlijk kompas
Om niet meer te verdwalen
in de kronkels van mijn brein
Er is een plekje in de wereld
om gewoon jezelf te zijn
[Refrein]
En misschien passen wij
Niet in deze maatschappij
Want wij zien door onze complexie
De al verbeterde versie
Als iemand dan nog zegt
“Er is met jou iets mis”
Kan ik alleen maar denken
Wo-oh-oh-oh
En met wat menselijkheid
Redden we de maatschappij
Pure gevoelens en connectie
De verbonden versie
Als iemand dan nog zegt
“Er is met jou iets mis”
Kan ik alleen maar denken
‘You’re welcome, bitch.’
♫ 2. Brandtrapbezoekjes ♫
Ik heb het niet eens donker zien worden
Je telt de balkonnetjes van het flatgebouw tegenover ons
Vertel me zes en twintig verhaaltjes
Oh, hoe zou het zijn?
Een jongen haalt zijn kat naar binnen en geeft zijn vriend een kus
Een lichtje dooft weer uit
[Refrein]
En we spelen samen Tetris op het flatgebouw
[Couplet]
Mag ik mee proeven hoe jouw ontbijt smaakt?
En daarna bekijken hoe jij je bed opmaakt?
Van oud papier vouw ik een vogel
Hoe zie ik jou weer terug?
Dansend draait ze door haar kamer met haar haren in een knot
Een lichtje gaat weer aan
[Refrein]
En we spelen samen Tetris op het flatgebouw
En we spelen samen Tetris op het flatgebouw
[Bridge]
In de kleine steegjes onder ons vliegen mensen naar hun moeten zijn
rennen heen en weer
Verwaarloosde woorden vormen een stroom aan eenrichtingsverkeer
Dus we nemen de trappen
naar het dak naar het dak
[Refrein]
En we zwaaien naar de zon wanneer ze ondergaat
En we zwaaien naar de zon wanneer ze ondergaat
♫ 3. Verraden voor Niets ♫
Ik heb mezelf verraden voor niets
Geen kus op de wang, geen zilverlingen
Wilde schuilen in jouw armen en betaalde de prijs
om bij jou te zijn, om bij jou te zijn
Vervormde mijn gevoelens maar het lukte me niet
Ze stroomden er uit in een duistere chaos
Mijn wereld werd wazig dus misschien is het tijd
om mezelf te zijn, om mezelf te zijn
[Refrein]
En ik doe nu wat ik wil, maar ik kijk steeds over mijn schouder
Bij alles denk ik na of ze wel van me zullen houden
Mijn doelen heb ik helder maar mijn lichaam slaat alarm
als ik denk dat ik niet genoeg ben
[Couplet III]
Je gaf me een vergiftigd geschenk
De regels van de wereld om me te beschermen
Ik heb moeite met vertrouwen in mezelf en ik denk
dat het lastig is, dat mijn kompas iets mist
[Refrein]
En ik weet dat het oké is maar ik wil erop vertrouwen,
zelfs als ik me rot voel, dat mijn vrienden van me houden
ik weet de echte waarheid maar mijn lichaam slaat alarm
als ik denk dat ik niet genoeg ben
En ik weet dat het oké is, dat alles is veranderd
Ik leef nu op mezelf, ben niet afhankelijk van een ander
Ik weet dat ik volledig ben maar mijn lichaam is ingesteld
op iets van vroeger dat me nu nog kwelt
[Outro]
Ik heb mezelf verraden voor niets
want je hield al van mij
welk pad ik ook kies
♫ 4. In Het Midden ♫
Ik heb zo’n lange reis gemaakt
maar ik sta nu nog in het midden
‘tis prachtig wat er voor me staat
en ik wil zo graag beginnen
Hard op de feiten gedrukt
maar ook tegen de muur geknald
Ik ken nu mijn eigen geluk
Maar vliegen komt pas na de val
[Voor-refrein]
Dit niemandsland, mijn eenzaam oord
alsof ik niet meer tot de rest behoor
en de wereld draait maar door en door
elke dag mis ik weer meer
[Refrein]
Ik wil weer gaan leven
Ik beloof dat ik blij zal zijn met elke dag
Ik heb zoveel te geven
Maar ik wacht tot ik dat eind’lijk weer beleven mag
[Couplet II]
Mijn ogen zien het niet meer scherp
Ik kan me nergens meer op focussen
Ik weet dat jij hier bij me bent (maar)
Voor mijn ge-voel zit er een dikke rook tussen
Lijk het con-tact met aarde kwijt
Ben door de ruimte aan het zweven
De cruise con-trol is doorgedraaid
Mag ik weer terug naar mijn eigen leven?
[Voor-refrein]
Elke dag pijn en hersenmist
ik weet zelf ook niet goed wat het is
Ben mezelf kwijt, wat een nare twist
Maar van buiten niets te zien
[Refrein]
Ik wil weer gaan leven
Ik beloof dat ik blij zal zijn met elke dag
Ik heb zoveel te geven
Maar ik wacht tot ik dat eind’lijk weer beleven mag
Ik wil nu gaan leven
Mijn waarden en mijn dromen liggen op één lijn
Zal mezelf de ruimte geven
Schud de zwaarte van me af en ik ben vrij
♫ 5. Wisselspoor ♫
Ik weet nog ik dacht dat ik je moest vergeten
Ik was verlegen dus je drukte op de lichtknop
om te praten in het donker
Je liet het me zien
De sterren in de bomen waren net zoals jouw ogen
Ik, jouw laatste, zei je zacht
We namen de trein naar het zuiden van het land
De zon danste op mijn lange haren kende alle harde plekjes
van jouw zachte hand
Tis alsof wij, uit een andere wereld, op hetzelfde level
Twee spelers aan de start
[Refrein]
Kende je steeds een beetje beter
alsof alles zo moest zijn
Ik zal je lach nooit meer vergeten
op die treinreis
Op jouw schouder slapend rijk
[Couplet II]
Onder de dekens
beschermden we elkaar
Van niet uitgesproken woorden
en van wie we konden worden
Als we durfden op te staan
Ik dacht altijd dat het positief was
dat je mij te mooi vond om waar te zijn
[Refrein]
Kende je steeds een beetje beter
hoe onzeker je kon zijn
Als jij je lach weer was vergeten
dat ik zei
dat jij mijn eindstation zou zijn
[Bridge]
Toen de trein tot stilstand kwam
werd ik door de klap verrast
Je liet me in het donker
omdat dat jouw wereld was
Toen de coupé leek te ontsporen
Lag ik daar verward, verloren
In mijn eigen armen moest ik sterk zijn
Mijn eigen ziel verwarmen
[Refrein]
En nu…
voel ik me
steeds een beetje beter
Alsof alles zo kan zijn
Ben ik na een aantal jaren zelfs wel blij
met deze wisseling van het spoor
Ik ken haar steeds een beetje beter
Hoef niet te vragen
waar naartoe we gaan
in deze stilte
kan ik mezelf eind’lijk verstaan
This is so cool! ❤
Wat was dit GAAF!!! ♥♥♥Echt super bijzonder om op zo'n podium te staan en heerlijk te dansen met Aniek, Tijmen en Menno. Echt zo kwetsbaar om op deze manier "mijn dagboek" te delen met de wereld. De soundcheck was erg hectisch en daardoor voelde ik me wat minder in tune met het geluid. Ik kon niet helemaal mijn stem zo inzetten zoals ik geoefend had en dat vond ik lastig. Maar, ik ben super trots dat we dit in twee maanden hebben ingestudeerd en dat we vooral zulke goed vibes brachten :) Het mooiste was om alle lieve stralende gezichtjes in het publiek te zien ♥Bedankt voor het komen (en voor het meestampen!!!)
Wow! Echt lekker gedaan, ziet er nu veel stabieler uit ;P opreden was al goed natuurlijk