Bedankt voor het kijken 🥰 Mocht je de enquete willen invullen, heel graag. Dan krijg ik meer inzicht in mijn kijkers: docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScecFKAmDTLxy49QNDNZUNIq3PHp69vcY-z9EUTB7If4c0GZw/viewform Liefs!
Wat mij betreft in het kort: Volwassenheid zit hem in de bereidheid naar jezelf te kunnen kijken en te reflecteren. Niet in het hebben van wel of geen kinderen. ❤
Dat kinderloze mensen egoïstisch zijn, vind ik zo'n gekke uitspraak. Ik vind het juist andersom, als je kinderen op de wereld wilt zetten. Dan vind je dat jezelf capabel dat je denkt dat je dat kunt. Je wilt jezelf voortplanten, zodat je familienaam niet uitsterft, of dat de kinderen dan voor je kunnen zorgen als je later oud bent. Ik denk dat de wereld genoeg mensen heeft, dat de mens de wereld kapot maakt en dat het niet echt een leuke wereld is om nu op te groeien. Daarbij zou ik zelf geen goede moeder kunnen zijn, omdat ik heel erg behoefte heb aan rust. Wie is er dan egoïstisch 😉😁
Hoi Sofie, ik ben een oudere kijker (59) ik vind je vlogs heel interessant en mede door jouw vlogs blijf ik me verbonden voelen met de jongere generatie. Ik heb vriendinnen van alle leeftijden. Ik werk met collega’s van alle leeftijden. Deze vraag over kinderwens hoor ik nogal eens voorbij komen. Zelf heb ik kinderen, heel bewust. Ik vind het fantastisch, nog steeds. Misschien nog wel meer dan vroeger. De kinderen zijn volwassen en ik heb tot mijn grote geluk ook kleinkinderen. Wat geniet ik van hen. Het is een gevoel van verliefdheid wat ik ervaar. Ik heb vriendinnen zonder kinderen. Is hun leven fijner? In mijn ogen niet, maar ik zou de connectie die wij onderling als gezin hebben niet kunnen missen. Ik voel in je vlogs de band die jij hebt met je ouders. Na jou stopt het als je besluit dat je/jullie geen kinderen willen. Er zal nooit een kind zijn die jou om raad vraagt zoals jij je vader om advies vraagt. Of dat jammer is dat kan ik niet beoordelen. Ik heb het moederschap als iets prachtiges ervaren. Ik ben nog steeds zo blij en voel mijn hart een sprongetje maken zoals vanmorgen toen mijn dochter onverwachts kwam ontbijten met haar dochter. Ik las de andere reacties en wilde daarom graag reageren en mijn ervaring delen. Liefs, Anita
Mooie video weer en ik ben benieuwd naar je nieuwe serie. Vanwege je gesprek met Debbie en later met je vader maakte ik denk ik het bruggetje: wat zou het leuk zijn als je een podcastserie met je vader zou maken. Een reeks afleveringen over thema’s uit het leven. Ik vind zijn bespiegelingen altijd zo goed, maar in een video ben je natuurlijk beperkt met wat je daaruit kan gebruiken. Vaak denk ik: ik zou willen dat ik het hele gesprek had kunnen horen. (En zien! Stel dat je hier ooit iets mee gaat doen, dan graag met beeld ook. ❤)
Ik draai hem om. Ik heb vaak ook t gevoel dat mensen die jong aan kinderen beginnen nooit helemaal volwassen hebben kunnen worden. Jezelf ontdekken, focus leggen op kennis en ervaringen op doen in de wereld, bepaalde introspectie, zelfzorg dat zijn onderdelen van volwassen worden die helemaal niet egoistisch zijn maar vaak je emotioneel volwassener maken. Maar er zijn inderdaad ook een hoop lessen die je minder snel zou leren.. Al kan je misschien een deel van dat "egoïsme" wat je benoemd niet bij elke kindloze volwassene leggen. Je zou maar in de zorg werken, mantel zorger zijn of op andere manieren in contact komen met mensen die hulp nodig hebben. Overigens ken ik iemand die 21 is 2 kinderen heeft en ontzettend hard werkt aan haarzelf en haar traumatische ervaringen en dat doet ze zowel voor haarzelf als om een goede moeder te zijn en andersom zijn er genoeg mensen die kindloos zijn en leven met het mantra ik ben goed zoals ik ben de wereld past zich maar aan mij aan. En dan heb je nog ouders die geen ouders zouden moeten zijn omdat ze niet goed voor hun kinderen kunnen/willen zorgen. Oftewel ik denk dat het hebben van kinderen niets zegt over volwassen zijn. En eens, het zou ook geen reden moeten zijn om kinderen te nemen/krijgen. Ik vind het bijvoorbeeld niet egoistisch maar volwassen om een keuze te maken en het niet je te laten gebeuren of zonder goede afwegingen te maken het laat gebeuren want het hoort toch. Maar goed mijn ouders hebben ontzettend veel (bewust) kinderloze vrienden waar ik mee ben opgegroeid. Ik vind het dus normaal en verstandig dat je doet wat goed voelt voor jou.
Wat je vader zegt helemaal waar.. je staat echt niet stil zonder kinderen je leven kan zoveel meer geven.. ontwikkeling met reizen werk hobby's vrijetijd die je zoveel leren en laten zien van het leven.. tijd die ik soms nu niet heb doordat ik opgeslokt wordt door het leven als mama vrouw huisvrouw werkende mama dat ik nu denk ooo heerlijk soof je kan alles doen zonder rekening te houden met je gezin🤣🤣.. en soms vind ik de wereld ook helemaal niet meer leuk waar de kinderen in opgroeien. Denkend aan mijn eigen jeugd en nu zo verschil en soms niet altijd positief. ❤️ Fijne zondag
Wat volgens mij nog een taboe is is jet onderwerp over mensen die spijt van hun kinderen hebben of die niet van ze kunnen houden. Dat zou echt een baanbrekend item zijn denk ik.
Je staat niet still zonder kinderen, je bent gewoon een andere richting opgegaan. Waar jij alle tijd hebt voor je passie, hebben zij een moment in hun leven waar alles draait om de kinderen. Maar uiteindelijk als de kinderen uit huis zijn, gaan zij ook weer meer voor zichzelf leven. Vaak zie je dat veel mensen dan ineens zich helemaal gaan inzetten voor wat zij belangrijk vinden. Net als jij nu doet. ❤
Van kinderen leer je héél veel, vooral geduld ‼️ Kinderen confronteren je zeker ook met jezelf. Kinderen zijn mensen die ook een eigen wil en identiteit hebben. Volgens mij voed je kinderen met elkaar op ..... Zonder advies is het heel moeilijk. Omdat je er ook geen opleiding voor gevolgd hebt ...... Maar het is volgens mij een prachtig levensdoel (ik heb ze helaas zelf niet gekregen)😘xxx. Dat niet iedereen een kinderwens heeft is een feit en ook dàt mag .....
Als 20jarige werd ik zwanger en was 21 als moeder. Het gaf mij een nieuwe weg om mijn leven in te delen. Ander werk, opleiding, inrichting van vakantie en wat ik wil. Ik was geen persoon dat echt kinderen wil maar heb ook vrienden zonder kinderen en vrienden die nu kinderen krijgen (ben 37 nu) het gaf me structuur en ook nieuwe uitdagingen ontdekken van fases en sport( aangaan van nieuwe connecties) ik ben blij dat ik moeder ben geworden want ik had het nooit gekozen maar geeft mijn leven verdieping en ontdekken van steeds een nieuwe versie van mezelf. Ik ben ook vaak naar festivals gegaan en heb leuke dingen gedaan als sauna’s bezoeken veel sporten werken en opleidingen. Al snap ik een leven zonder kinderen ook
Heb dit ook altijd gezegd maar nu ik in zo een geweldige relatie zit met iemand die die rol echt wil aannemen, dat ik opeens wel een gezin wil bouwen en het als een verrijking zie.
Als ik naar mijzelf kijk, ben ik het er niet mee eens dat je ego wordt stukgeslagen wanneer je kinderen krijgt. Ik ervaar juist het tegenovergestelde. Door mijn kleine lieve man wil ik juist nog meer aan mijzelf en mijn leven werken, mijzelf nog meer ontwikkelen, eindelijk een keer mijn rijbewijs halen en iets met mijn social work diploma doen. Uiteindelijk doe ik het voor ons allemaal, maar toen ik nog geen kinderen had, had ik die behoefte niet zo. Ik ben een stuk zelfverzekerder geworden en zit lekker in mijn vel en ben erg gelukkig met mijn gezin.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Ik heb aardig wat trauma's opgelopen in het leven. Dankzij mijn kinderen werk ik d.m.v therapie aan het verwerken daarvan. Had ik geen kinderen, dan had ik het waarschijnlijk ergens heel ver weggestopt en ging ik afleiding zoeken in werk en uitgaan met vrienden. Alles om maar niks te hoeven voelen in ieder geval.
Wauw, wederom weer mooi en interessant! ♡ Ik ben het volledig met je vader eens. Ik blijf het bijzonder vinden dat wij 'volwassenheid' vaak lijken af te meten aan het hebben van kinderen of niet. Ik zie ouders met kinderen die ik op veel fronten vele malen onvolwassener vind, dan iemand zonder kinderen. Het zijn niet keuzes die je volwassen maken of niet, maar je eigen persoonlijke ik! Volwassen worden is een proces, niet een doel dat je afrond of afvinkt. Soms kun je door omstandigheden met je 13 al volwassen zijn en sommige zijn het met hun 80ste nog niet. We zouden andere er niet zo op moeten beoordelen! ❤
Ik vind het wel grappig dat het aan de ene kant gaat over hoe je ego kapot gaat als ouder zijnde want alles voor t kind. (En daarmee in mijn mening dus juist vaak ontwikkeling een deel stopt in elk geval van jezelf als persoon) en als je dus geen kinderen hebt er veel meer ruimte is voor die ontwikkeling. Met kinderen zul je ongetwijfeld anders ontwikkelen maar allemaal of heel veel van uit het kind. Als je een goede ouder bent... zoals flexibeler zijn of grenzen stellen. Ik denk zelf dat het "wel of geen kinderen" ook meer zou moeten gaan over of en hoe je een goede ouder wordt of bent. Dan dat je in de eerste plaatst persee een kind moet. Wat wel grappig is met die podcast van liefde. Daar zei ze dat ze eerst zelf oke genoeg moest zijn om liefde te ontvangen etc. Dat hoor je heel vaak maar niemand plakt dat ooit op t concept kinderen. Als mensen eerst is volwassen genoeg gaan zijn om hun eigen troep op te ruimen in hun hoofd. Vooor ze aan kinderen beginnen. Zullen er veel minder kinderen lijden onder de pijn van hun ouders.
Was weer een hele fijne vlog lieve Soof en wat heb je toch een heerlijke vader goed hoe hij ook uitleg gaf over volwassenheid en het gevoel wel of geen kinderen.❤
Leuke video weer! Ik heb een peuter van bijna drie. Ik merk wel dat ik veel minder tijd en energie heb voor andere dingen. Maar tegelijkertijd worden zoveel dingen onbelangrijk en dat is fijn. Was ik eerst meer bezig met uiterlijk, wat mensen van me dachten, carrière maken…het is nu allemaal zo onbelangrijk geworden. Grenzen aangeven lukt me ook beter, en daarom vind ik het erg leerzaam om ouder te zijn. Maar ik zie het juist meer als dat ik nu tijdelijk stil sta in eigen ontwikkeling, al komt dat zeker wel weer. Ik zou het niet willen missen, terwijl ik nooit echt kinderen wilde. Denk dat je in je eentje of met partner zeker ook zo volwassen kunt zijn en kunt groeien. Ik merk wel dat ik mensen zonder kinderen veel egoïstischer ervaar nu. Of dat hormonaal/biologisch is, geen idee, maar je ziet wel dat die mensen meer voor zichzelf en vrienden leven.
Ik heb ooit een relatie gehad met een man die co-ouderschap had en toegaf dat hij de tijd die hij weer voor zichzelf had (zonder kind), heerlijk vond. Tja, zijn kind vond het co-ouderschap (2 huizen) vreselijk en huilde vaak de eerste dag. Het heeft me diep doen nadenken over het ouderschap. Ik denk dat veel mensen het ouderschap en de verantwoordelijkheid die daarbij komt kijken onderschatten. Volwassen worden door het ouderschap? In mijn ogen moet je juist volwassen zijn voordat je eraan begint. Anders zijn je kinderen de dupe. Daar zie je voorbeelden genoeg van, helaas.
Poeh, wat een onderwerp inderdaad! Ik heb voordat ik moeder werd ook lang nagedacht over de voordelen en nadelen van het ouderschap maar je vader legt het heel mooi uit. Mijn zoontje is nu bijna 4 en wat ik tot nu toe weet is dat ik me ook geen leven meer kan voorstellen zonder mijn zoontje, maar dat is inderdaad omdat ik nog nooit zoveel van iemand heb gehouden. Het is heel dubbel maar het is het mooiste wat me is overkomen, maar tegelijkertijd ook het zwaarste. Je leven maakt een 180 en je kunt niet meer jezelf op plek 1 zetten. Waar ik voorheen kon zeggen ik ga spontaan even dit of dat doen vandaag of even de hele dag in mijn bed liggen als ik daar behoefte aan heb.. ja dat kan niet zomaar. Ik ben zelf iemand die heel graag alleen is, vind het heerlijk. Maar heb met mijn partner ook eea ingedeeld dat we beide tot rust kunnen komen en ons eigen ding kunnen doen, oppas regelen zodat we regelmatig op pad kunnen met z' n tweetjes. Je moet dat wel echt doen, vind ik. Ik ben niet alleen moeder, maar ook een vrouw met meerdere behoeftes ;-) maar als je zegt word ik nou blijer of gelukkiger als ik een kind krijg? Dat is lastig te zeggen. Het ligt helemaal aan jezelf hoe je je kinderloze bestaan invult. Als jij zegt ik geniet intens van mijn leven nu, waarom zou je dan een kind willen? Voor de toekomst? Omdat je bang bent dat je straks eenzaam bent? Ook dat hoeft niet zo te zijn.
Ik vind het erg leuk als je je opmaakt en dan je gedachten met ons deelt. Dat is niet gewoon, wel een cadeautje. En geen kinderen zegt niets over de mate van volwassen zijn.
Alleen zijn is heerlijk ! Bijkomen geniet daarvan . Idealiseer het hebben van kinderen niet want het is heel heel hard werken ! Blijf bij jezelf lieve jij
Lieve Sofietje, Ik heb er nooit zo serieus over nagedacht. Het kindvrij zijn is me "overkomen". Je kunt iets niet missen, als je het nooit hebt gehad. Ik begrijp heel goed wat Ghislaine bedoelt, een soort van "wie niet geboren wordt blijft veel leed bespaard"'. Veel liefs😘
Ik blijf het zeggen, wat een lieve (wijze) vader! Maar vooral dat je gewoon lekker met je papa over alles kunt praten. Diepgaande gesprekken en ook lol kunt hebben. Wat mooi! ☺️❤️ 💕 (Ps: weet even de namen niet, maar ik zie de vriend waar je mee sprak helemaal als een vader. Volgens mij zegt hij dat omdat zijn vriendin geen kinderen wilt, maar volgens mij diep van binnen als zij het wel zou willen zou hij er 100% voor gaan)
Omgekeerd ook, mensen met kinderen kunnen ook onder- (emotioneel) ontwikkeld zijn, de maatschappij bepaalt dat , denk ik, dat als je kinderen hebt je voldoet ad norm en volwassen bent of ook dat het leven zo hoort te zijn, een logisch gevolg van opgroeien of zo. Een relatievorm zonder kinderen is niet vaak de norm, maar ik denk dat volwassen worden meer te maken heeft met levenservaring en emotioneel groeien, kinderen kunnen daar bij horen natuurlijk maar het leven is de school denk ik. En ik vind wel dat hoe meer je ontwikkeld bent en bewust stilstaat, je vaak een betere ouder kan zijn ook, of beter gezegd er meer ruimte voor hebt. Dat kunnen singles dus doen maar ook ouders. Fijne video Sofie en benieuwd naar je nieuwe serie!
Mooie video Soof! Als ik om mij heen kijk met mensen met kinderen. Dan spiegelen kinderen ook vaak daar waar de ouders in mogen groeien of hun kwaliteiten worden bekrachtigd. Elke fase van een kind kan je er bij jouzelf ook een thema worden aangeraakt. Bv Grenzen aangeven, consequent zijn. Alle interacties geven voeding voor zelfontplooiingen, voor diegene die er open emotioneel staan. Kinderen en partners staan emotioneel heel dichtbij. Ik ben nu single. Maar in een relatie leer ik weer andere dingen over mezelf dan als ik alleen ben. Dan wordt je minder intensief gespiegeld. En is er een langzamere/ andere spiegel zoals met vrienden en of collega’s. Maar die staan verder weg. Ook emotioneel. Maar ik denk niet dat je met het hebben van kinderen per definitie volwassener bent. Mijn ex had een kind maar zelfreflectie of verantwoordelijkheid nemen waren thema’s in zijn leven die niet zo speelde… Hij was vooral gericht op zichzelf en zijn behoeften. Ik had zelf ook een idee dat mensen met kinderen, emotioneel meer verantwoordelijkheid/volwassenenheid met zich meebracht. Maar ik denk meer dat dat zit in hoe je bent als mens. Of je zelf beschikt over zelfreflectie en verantwoordelijkheid kan nemen en goed voor jezelf kan zorgen. Maar zie genoeg mannen (ook wel vrouwen) om mij die nog heel onvolwassen zijn mèt kinderen. Maar dan heb je de vraag: wat is volwassenheid :) Geen kinderen hebben is misschien een rustiger leven omdat je minder gespiegeld/getriggerd wordt? Ik vind dat volwassenheid in emotionele wijsheid zit, en dat kan met of zonder kinderen. En als je graag wil groeien/“volwassen worden” dan denk ik dat je die spiegels opzoekt op Andere gebieden. Zoals relaties/werk/vrienden/mensen in het algemeen ❤
Ik heb twee dochters (19 en 21). Ik hou ontzettend veel van ze en ik kan me een leven zonder die twee meiden niet voorstellen. Maar er zijn veel tijden geweest die enorm stressvol waren en die ik nooit, maar dan ook nooit wil over doen. En als ik nu in deze tijden en in deze wereld jonger zou zijn en ik zou weten wat ik nu weet, zou ik er misschien niet aan beginnen.
Hele mooie video je bent heel open over wel of geen kinderen je vader daar ben ik een grote fan van en als je geen kinderen wilt ben je echt niet egoïstisch en make-up gedeelte vind ik geweldig tijdens het filmen
Ik denk dat een kind krijgen of niet krijgen onsamenhangend is met de theorie dat het beiden egoïstisch zou kunnen zijn. Mijn mening is dat we op deze planeet leven om het leven te kunnen ervaren. Wat je hier allemaal kunt waarnemen met je zintuigen. Wat vast staat, is dat je hoe dan ook een ander persoon wordt met een kind, net als elke andere levenservaring die je kunt opdoen. Je verandert en je kunt nooit meer degene worden van voorheen. Het is maar net de vraag: Hoeveel wil je ervaren en meemaken in dit leven? Ieder zijn keuze, ieder zijn levenslessen, ieder zijn pad.
Als ik om me heen kijk zie ik mensen zonder kinderen die heel volwassen zijn, die hun verantwoordelijkheid nemen en die zelfbewust zijn. Maar ook mensen die compleet de vrijheid pakken en onverantwoordelijk gedrag vertonen. Ik denk wel dat als je kinderen krijgt, je vanzelf in een rol gedwongen wordt waarin je verantwoordelijkheid moet pakken en ook wel leert omgaan met een beperktere vrijheid. Je leert jezelf ook heel erg kennen. Ik heb door het ouderschap beter geleerd grenzen te stellen, ben veel assertiever geworden en ook heel zelfbewust. Grenzen stellen en assertiever worden gaat vanzelf als je aan het opvoeden bent ("nee", "afblijven!" etc etc haha). Ik zou overigens niet aan kinderen beginnen voor deze doelen maar meer als aanvulling/verrijking op je leven. p.s. ik ben wel benieuwd waar je jezelf over tien jaar ziet. Ik vroeg me dat zelf wel eens af rond m'n 25e en toen kon ik me echt geen leven voorstellen dat alleen bestond uit werk, afspreken met vrienden, reisjes maken etc. Het leek me een heel leeg leven. Voor mij maken kinderen mijn leven rijker.
Oh! Ben heel benieuwd naar je nieuwe serie! En ik vind zulke rommelige stukjes heel leuk! Zo lekker echt. Niet de hele tijd denk ik… ook wel fijn zo’n rustig praat stuk… En over wolwassen zijn/worden… Een vriend van mij zei tegen mij toen ik hem sprak over zijn net overleden vader: ik ben ineens volwassen geworden. Ik dacht toen ook, hè ben ik dan niet volwassen? Mijn ouders leven nog. Nu is mijn vader overleden en denk ik: hij heeft gelijk… ik voel het nu ook. Maar ik denk nu dat elk groot life event je in één klap een stuk volwassener maakt waardoor je het gevoel hebt dat je het daarvoor niet was. Kinderen krijgen kan dat geven overlijden van ouder of andere dierbare, huis kopen, boek uitgeven? relatiecrisis overwinnen? Dus ik denk dat we allemaal nog steeds verder groeien in volwassenheid. Ik denk dat je heel sterk kunt groeien als je kinderen hebt maar ik denk dat je ook heel erg stil kunt blijven staan in je ontwikkeling als je kinderen hebt, omdat je nooit kijkt in de spiegel die kinderen je voorhouden… Ik denk dat ik als iemand zonder kinderen een ander soort wijsheid en volwassenheid ontwikkel dan iemand die wel kinderen heeft… Mooi onderwerp… valt veel over te zeggen… oh ja nog iets… misschien gaat bezig blijven met de vraag wel of geen kinderen wel over een potentieel in jezelf wat je graag zou ontwikkelen en wat je associeert met kinderen krijgen maar wat misschien helemaal niet op die manier ontwikkelt wil worden? Kwam zomaar bij me op… als vraag, ook voor mezelf. Ik ben wel veel bezig met niet geleefd potentieel… Oké ik stop anders wordt het wel een heel lang verhaal! Bedankt Sofie voor de mooie video! En ik ga zeker even de enquête invullen, ik ben dol op enquêtes! ❤
Ohhh die reacties van moeders van zou het nooit weer doen 😢 die hebben dus eigenlijk spijt dat ze ooit een kind hebben gekregen wat erg.. ik al eerder geschreven zoontje van 3.5 en zou echt niet zonder hem willen hij js het mooiste liefste leukste wat mij ooit is overkomen maar hoor van andere vriendinnen vaak dat ze het zo zwaar vinden ja het is soms zwaar maar je krijgt er zoveel zoveel liefde en vreugde voor terug.. ❤ zou alles in mijn leven misschien wel anders hebben willen doen maar dan had ik mijn zoontje misschien wel nooit gekregen dus mocht ik het over doen dan neem ik alle ellende voor lief 😊
Hi, Ik hoor wel vaak van mensen die geen kinderen hebben, het op een bepaald moment missen (wat eigenlijk niet kan, want je kent het niet), maar dat ze toch zeggen, ik had het wel graag gewild. Uiteindelijk zijn veel mensen bezig met hun gezin. Kinderen mogen krijgen lijkt mij zeker lastig, maar zo mooi! Ik vind dat je er wel heel veel mee bezig bent, ik de zin van dat je het ergens toch zou willen. Als je het zeker weet, zou je er ook niet zoveel mee bezig zijn. Dan is het duidelijk toch? Je wilt geen kinderen haha. Ben benieuwd ❤️
Goedemorgen Sofie, ik denk niet dat je leven onvolledig is zonder kinderen. Het is een aanvulling. Ik denk niet dat ik anders was geweest zonder. Alleen kinderen kunnen ook zorgen geven. Het is niet altijd rozengeur, dus dat ontwikkeld je ook. Maar als je geen kinderen hebt, heb je misschien wel weer zorgen om een dier, familie etc. En daar draag je ook verantwoordelijkheid voor. Dus dan toch meer een aanvulling en niet persé dat je dan achter blijft ofzo
Altijd een lastig onderwerp. Ik vind zowel mensen die graag kinderen willen als mensen die geen kinderen willen beide niet egoïstisch. Het is gewoon heel persoonlijk denk ik. Ieder heeft zo zijn eigen redenen hiervoor. Mijn partner en ik hebben wel een kinderwens, maar nemen hier wel de tijd voor (niet op een te jonge leeftijd en niet ondoordacht (wordt vaak onderschat denk ik wat erbij komt kijken). Daarnaast geloof ik zeker dat de mensen die geen kinderen willen net zo gelukkig kunnen zijn. De focus ligt gewoon op andere dingen. Hoe dan ook verandert er veel in je leven met kinderen, dat echt alles om het kind moet draaien vind ik onzin. Ik denk dat het zowel voor de ouders als hun kinderen goed en gezond is als de ouders hun eigen dingen daarnaast blijven houden. Dat ze niet alles uit handen laten vallen of afzeggen op het vlak van werk, hobby's, sociaal contact:vriendenkring/familie/collega's.
Zonder kinderen kan je weer andere dingen doen om je te ontwikkelen. Wat ik wel mis/ miste is de muziektrends. Als je kinderen hebt,hoor je alle muziek voorbijkomen. Dat is zonder kinderen absoluut anders. Daarom heb ik mezelf altijd' verplicht' om heel veel soorten muziek te luisteren om bij te blijven en lees ik de Flair ipv de Libelle om te weten wat er leeft onder jongeren en luister ik veel podcasts van makers van verschillende leeftijden om ook van alle trends op de hoogte te blijven. Dus ja zonder kinderen kom je ook een eind😊
Sofie, ik ben moeder van een fantastische zoon van nu 31 jaar. Hoe verliefd en mijn hele hart van hem is zou ik het nooit weer doen. De verantwoording en de bezorgdheid maakt dat je nooit meer helemaal jezelf kan zijn. Nu zou ik hem niet nooit willen missen. Nu denk ik waarom zou je nog kinderen willen? In deze wereld. Eigenlijk is het een act van egoïsme om een kind te “nemen”. Jij wilt een kind en het kind moet het leven dragen.
…een kind “nemen” is egoïsme.. ik vind het zo bizar dat dit tegenwoordig zo vaak gezegd word.. de mens zou een mens niet zijn zonder voortplanting. We hebben allemaal wel een heel depressief beeld van het leven lijkt het..
Ik ga het nog iets ingewikkelder maken, wist je dat je als kind je ouders uitkiest? Je word dus geboren precies op de plek waar je moest zijn, ongeacht of dit positief of negatief is.
Ik heb wel het idee dat mij moeder mij niet als volwaardig volwassen ziet omdat ik geen kinderen heb. Terwijl ik 30 ben. Heb steeds duidelijker de overtuiging om geen kinderen te willen. Ik werk ermee en zie ook heel duidelijk de andere kant van de medaille
Lieve Sofie, probeer je niet te vergelijken met anderen . Dat veel mensen kiezen voor kinderen hoeft niet te zeggen dat dit ook in jouw leven past of hoort . Ik ben zelf 37 en in mijn leven past een kind ook niet . Ik ben heel gevoelig door autisme en heb nog wat klachten . Voor mij was een hondje al te intensief om voor te zorgen . Het is heel persoonlijk ! Een kind zou ik nooit op de wereld willen zetten als ik geen zekerheid heb of ik stabiliteit kan bieden daarnaast is het heel veel zorgen en wanneer je in je leven al heel veel gezorgd hebt heb je die zorg voor jezelf nodig dat is niet egoïstisch maar verstandig . Voel bij jezelf of dit voor jouw een toevoeging kan hebben of jij dit wil los van wie dan ook . Jij voelt of je wil zorgen en een kindje kan opvoeden en of dit je leven rijker maakt . Het heeft niks met volwassenheid te maken dit staat hier totaal los van . Daarnaast hoorde ik nog iets over wanneer je toe bent aan iets in je leven een relatie maar dit geld ook voor kinderen , zelf liefde . Geef jezelf eerst voldoende voor je zeker weet of er iets extra’s bij past anders kun je je zelf verliezen . Luister naar je hart , dat klopt altijd 💕liefs van mij
Met hoe de toekomst van de aarde er nu uitziet wil ik sowieso geen kinderen. Ik vind het eerder egoïstisch om wel kinderen te nemen. En ik kan me heel erg vinden in ghislaine haar perspectief.
Ik heb het idee dat veel kinderloze mensen onzeker zijn en onzeker worden gemaakt omdat zij niet voldoen aan de sociale norm. Ik denk niet dat het krijgen van kinderen jou volwassen kan maken. Er zijn genoeg mensen met kinderen die zich bijzonder kinderachtig gedragen.
Zelf heb ik twee kinderen, ik ben 31 jaar. Twee dochters , 1 is 8 en de jongste is 8 maanden. Bewust gekozen om jong moeder te worden. Door het moeder zijn leer ik veel over mezelf, leer ik veel van mijn kinderen en hoop ik dat ik mijn kinderen een liefdevolle basis mag geven voor de rest van hun eigen leven. Opvoeding vraagt zelfreflectie en dit draagt denk ik bij aan volwassen worden. Maar zelfreflectie kan op vele manieren plaats vinden en welk pad je ook bewandeld , met of zonder kids mag je er denk op vertrouwen dat het leven jou geeft wat het nodig heeft. Wat mij wel fijn lijkt aan een leven zonder kinderen is dat je gemakkelijker mee kan bewegen met je behoeftes. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om vaker naar een meditatie avond te gaan of ecstatic dance en met kinderen en werk vraagt dit om meer organisatie. Maar niks is onmogelijk en als iets je waard is om je tijd en energie aan te geven dan kan je dit altijd wel proberen te faciliteren. De vraag of je kinderen wel of niet zou willen is denk ik niet met je hoofd te beantwoorden maar met je gevoel. Iniedergeval zo was het bij mij beide kids wel zo. Ik voelde aan alles dat er ruimte en liefde was voor een kindje.
Ik ben denk ik de laatste tijd stiekem een beetje jaloers op mensen die oprecht echt geen kinderen willen. Ik heb die wens wel enorm en wil het heel graag, maar de angst groeit met de dag dat het wellicht niet gaat gebeuren😢. Vanwege de druk nog steeds single te zijn en mid 30. Bovendien wil ik het hoe dan ook enkel met een echtgenoot in een stabiele relatie. Ik hoop dat het me nog wordt gegund en ik over een tijdje deze comment lees en denk it all happened🎉 Mooie video. En altijd leuk je vader en zijn mening ff te horen. Ik ben echt fan van m😂❤
@@Paula-qs8zhmaar in die 4 jaar ha je op zijn minst een relatie? Dan kun je eraan werken. Ik ben nog single niet ver verwijderd van 40 en de tijd tikt.
@@Amazigh_MaeMae tjaa er valt voor alles wat te zeggen. In vier jaar tijd een stilgeboren kind krijgen en vier miskramen is ook niet alles. Maar inderdaad: we konden eraan werken
Hee Sofie! Ik geniet echt van je video's😊Wat betreft het kinderen krijgen ben ik ook wel benieuwd hoe jij kijkt naar het ethische aspect: op wat voor wereld zet je een kind dat nu geboren wordt? Ik merk dat mensen het altijd hebben over wat het krijgen van kinderen ze wel of niet brengt en dat is altijd beredeneerd vanuit jezelf. Maar waar ik grote moeite mee heb is dat ik niet het gevoel heb dat mijn kind een mooie toekomst op deze planeet heeft met voldoende voedsel en drinkwater en zonder oorlogen en overstromingen. De aarde staat er zo slecht voor en zelfs de meest positieve scenario's zijn best scary. Naast klimaat gaat het sowieso niet echt goed met de jongeren, de depressies zijn sky high en de huizenmarkt dramatisch om maar wat te noemen. Wat voor toekomstperspectief hebben zij? Lijkt me een heel mooi thema voor een video❤ Liefs!
Ha die Sofie heb net naar je vlog gekeken en ja het blijft een ding hé wel of geen kinderen. Het heeft zoveel facetten je hoort met kinderen....geen tijd voor mezelf. Zonder kinderen..... te veel tijd voor mezelf. En ja kinderen kunnen er voor zorgen dat je niet te veel tijd aan jezelf kan besteden dit kan voordelig zijn en ook nadelig. Je ontwikkeld je anders MET kinderen dan zonder. Je ontwikkeld je ZONDER kinderen anders dan met. Kinderen kunnen héél veel vreugde schenken kinderen kunnen héél veel verdriet teweeg brengen. Zoals ik al begon het heeft heel veel facetten. Ik ben op een leeftijd dat de meeste om mij heen kleinkinderen hebben en daardoor minder tijd hebben voor vriendinnen/vrienden omdat zij helemaal in beslag genomen worden door de kleinkinderen (wat overigens heel leuk is) maar er blijft niet zoveel tijd meer over voor andere contacten ik wil niet generaliseren......de realiteit laat het zien. De familie eilandjes worden groter en een ieder vormd zo haar of zijn familie eiland. Daarom vind ik het van belang (over zingeving gesproken) dat je zin geeft aan je eigen leven met of zonder kinderen. Elke tijdzone heeft zo z'n eigen waarde en ontwikkeling. Wil je roering en nooit meer zonder zorgen dan zijn kinderen welkom het geeft tenslotte leven in de 'brouwerij' 🍻 Sofie ik heb nooit geen spijt gehad van geen kinderen..... achteraf realiseer ik mij wel dat alles toch anders in elkaar steekt dan gedacht/gevoeld dan b.v. 35 jaar geleden. Dit heet het proces van de tijd. En de tijd zal het leren ook voor jou. Ik vind dat je het allemaal helder en duidelijk voor het voetlicht brengt zelf zou ik dit nooit zo kunnen/willen het heeft ook mijns inziens zijn keerzijde als je zo diep op alles in gaat kun je wellicht aan jou realiteit wat voorbij gaan. Gewoon maar even hoe ik er op op dit moment naar kijk en over voel. Iedereen heeft zo zijn/haar eigen kijk op het moment en dit kan op een ander moment weer anders zijn. Momenten rijgen zich aaneen en worden tijd. En daarom de tijd zal het leren. 😉 Liefs van Sjanie ❤ 🤗
Ik ben nu 30 , een jaar single en ik weet niet 100 % zeker of ik kinderen wil . Toen ik een klein Marloesje was wilde ik wel heel graag kinderen . Maar toen wist ik nog niet wat ik nu weet . Namelijk dat de depressieve genen aan moeders kant van de familie best sterk zijn en dat dat in combinatie met mijn lage zelfbeeld en adhd best wel pittig is . Mijn moeder zegt dat ik met een geschikte partner het aan kan om kinderen op te voeden . Voor nu ben ik gelukkig in mijn eentje ,met 2 eigenwijze cavia's die de nodige zorg en aandacht vragen . Ik zie wel wat de toekomst me brengt. Maar het gevoel dat ik achterloop op andere mensen bekruipt me af en toe wel , omdat zoveel gaan trouwen ,samen wonen en kinderen krijgen. En soms zijn ze jonger dan dat ik ben ,of even oud . Pfft lastig hoor ! Wel heel goed dat je dit alles bespreekbaar maakt ! Dat maakt dat ik me minder alleen en raar hierin voel . Terwijl het toch als oke mag worden gezien als je niet zeker weet of je kinderen enzo wil
Ik (36m) was ook altijd bang alleen te zijn, maar nu heb ik een relatie waarin we samen wonen en beide elkaars me-time respecteren. Beide geen echt kinderwens, maar wel vaak bezig zijn met dezelfde gedachten als jij. Maar doordat we dus samenwonen voel ik me niet alleen, en heb wel de mij-momenten met rust. Een kind voegt niets toe, behalve het voldoen aan het sociaal geaccepteerde beeld van een 30’er.
Ik zou soms willen dat ik geen kinderwens had… Ik ben ongewenst kinderloos en zal dat ook levenslang blijven, en daar komen zoveel struggles, pijn en rouw bij kijken. Nog iemand hier die in deze situatie zit? Altijd op zoek naar lotgenootjes en herkenning namelijk. Maar twijfelen lijkt me ook echt héél erg moeilijk bij zoiets levensbepalends! Benieuwd naar je nieuwe serie, zin in :)
Wat is volwassen is indd de vraag? Ik vind het nu heerlijk zonder kind/kinderen..lekker je eigen ding blijven doen en geen rekening hoeven houden met een kind. Is dat egoïstisch? Als je het mij vraagt niet hoor.. het is een bewuste keuze. Ik kan lekker spontaan verschillende activiteiten doen: een weekend/avondje weg/dagje sauna/ sporten/ wandelen. Geniet van je vrijheid 🙌🏼🍀. Met de 1e date met mijn vriendin heb ik het al gehad dat ik geen kinderen wil en mijn vriendin had gelukkig dezelfde gedachten ☑️
Lieve Sofie, ik vind ook niet dat je volwassener bent met kinderen. Er zijn genoeg mensen die hun kinderen verwaarlozen. Ik vond mijn tijd alleen ook altijd geweldig en heb er echt van genoten. Toch ben ik heel dankbaar dat ik een dochter heb. Nog steeds geniet ik ervan als ik een moment alleen ben dan denk ik yesssssss. Maar aan het einde van de dag mis ik haar. Ook heb ik het gevoel dat ik het leven opnieuw mag beleven vanuit haar ogen. Ik ben meer gaan genieten van de kleine dingen als ik haar zie rennen naar de speeltuin of haar zie kijken naar de zon dan denk ik wauw 😍. Moeder zijn is zwaar met niks te vergelijken maar ook zeer prachtig. Ik ben mijn moeder veel meer gaan begrijpen en ben meer prioriteiten gaan stellen. Als ik nu geen kind had dan was ik ook gelukkig en andere dingen gaan doen. Het is dus heel persoonlijk. ❤
Ik was ook al vroeg volwassen op mijn 14e al. Maar heb en nog steeds zorg voor mijn ouders. Ik ben mantelzorger voor mijn moeder. Maar dat het daar te maken mee heeft? En ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn, heb zelf ook een lat relatie (inmiddels 15jaar) en nog steeds geen kinderen en allebei staan wij nog steeds achter.
Haha onvolwassen ben ik zeker😅, schaam me er niet voor. Was vroeger altijd te speels en dan haal je genoeg uit het leven zonder kinderen. Druk van omgeving is minder maar verder geniet ik net als jou van de rust. De stilte heeeerlijk!! Plus heb amper tijd voor mezelf zonder kids met zou ik dan denk ik niet eens overleven😅🤣.
Interessant! Ik denk niet dat je kinderen nodig bent, om een ontwikkeld/volwassen mens te zijn. Ieder heeft zo'n zijn gedachte over dit onderwerp. Vanuit ons (christelijke) geloof; prachtig om Koninkrijk van God op te bouwen en de kinderen bijbels/ christelijk op te voeden. Het is een geschenk van God.
Wat een nare opmerking van je ex eigenlijk. Ik was helaas erg jong toen ik een kind kreeg en men vond daar ook veel van. Maar ik ben niet heel erg veranderd door het ouderschap. Ik ben minder flexibel qua tijd maar flexibeler geworden kan denken en loslaten. Maar dat hoeft niet inherent te zijn aan het ouderschap maar eerder aan het ouder worden. Mensen vinden overal wat van. Of je nou wel of geen kinderen hebt, wel of geen partner, wel of geen koophuis, wel of geen vaste baan. Er zijn altijd wel 'standaarden voor volwassenheid' waar iemand niet aan voldoet. Voor mij is volwassenheid is lekker leven voor jezelf, ongeacht wat andere vinden. Voor je eigen pad en geluk kiezen en wat dat is, is voor ieder verschillend. ❤
Ik vind altijd dat er heel veel tussenvormen mogelijk zouden moeten zijn. Dol op kinderen en je er graag toe willen verhouden hoeft niet automatisch te betekenen dat je ze van je zelf hebt. Ik vind het zorgen voor elkaar wel heel belangrijk. Wat dat betreft vind ik de samenleving wel individualistisch.
"Loop ik achter in het leven omdat ik geen kinderen heb?" NEE. Je voldoet niet aan sociale verwachtingen, aan patriarchale 'vrouw = moeder'-verwachtingen, maar dat is niet erg. "Mis ik een stuk ontwikkeling?" NEE. Je ontwikkeling zonder kinderen is anders, niet minder. Jij ontwikkelt jezelf als dertiger op een manier waarop ouders zich niet kunnen ontwikkelen als ze wél kinderen hebben. "Kun je wel echt volwassen worden als je geen kinderen krijgt?" JA. Het idee dat kindvrije mensen eigenlijk kleuters zijn is bullshit. Jij bent niet minder volwassen dan iemand van jouw leeftijd die wél kinderen heeft. 'Je bent pas volwassen als je kinderen hebt' is onzin. Dit zeggen mensen enkel en alleen om anderen te pushen om kinderen te krijgen. Dit is patriarchale bullshit, patriarchale 'vrouw = moeder' bullshit, puur gericht om vrouwen naar het moederschap te pushen. "Geen kinderen krijgen is egoistisch." Bullshit. Bull-fucking-shit. Begin NOOIT aan kinderen als je twijfelt of als je geen moeder wil worden. Je moet het alleen doen als je écht moeder wil worden. Anders niet.
Een van mijn vrienden is 31 (net als ik). En echt nog “jong”. Kinds vijna (hij is vrijgezel en kinderloos). Mijn beste vriendin is 29 en heeft een kind van bijna 10. Een van de meest volwassen personen die ik ken van mijn leeftijd.
Wil hiermee trouwens niet zeggen dat je door kinderen volwassener bent. Maar het zorgt er wel voor dat je je volwassen moet gedragen, en verantwoordelijkheid hebt over een levend oersoon, die totaal afhankelijk van je is
Wie zegt dat als je kinderen op de wereld zet het voor altijd is. Je kind kan ook een ongeluk krijgen, er zijn zoveel ouderen die geen eens contact hebben met hun kinderen. Je bent als je geen kinderen neemt niet alleen. Je kunt ook kinderen op de wereld zetten en je alleen voelen met kinderen. Of in de steek gelaten of wat dan ook.
Toevallig sprak ik laatst iemand die nogal verbaasd reageerde op dat ik (correctie: we) geen kinderen wilde. Want wie moet er dan later voor ons zorgen als we oud zijn? Naar mijn mening nogal een ouderwetse en inmiddels niet relevante reden om aan kinderen te beginnen😅
Jaaaa dit hoor je zoveel! Ik denk dan altijd haal dat bord is weg voor je kop en loop is een rondje in het bejaardentehuis. Dan zie je pas echt wie er later voor je gaat zorgen als je oud en dement bent.
De foto op de cover van de video spreekt boekdelen 😂 het kind kijkt waar blijft haar glimlach en jij kijkt wat moet ik ermee beginnen. Toch denk ik dat jij net als je vader alles gaat geven? Kwestie van wennen.😅
Nou dan maar onvolwassen blijf je lekker jong van geest meer vrije tijd voor je zelfs . Zie het bij collega's morgen vrijendag due gaan werken om dat een kind geld kost . En je zorgen maakt als die blijf zitten op school nee geen zorgen van . Bij mij zus allemaal goed gestudeerd. Haar dochter nu ook . Maar die hebben het niet slecht maar je zal minder verdienen wat dan . Nee voor mij geen kinderen laat mij maar lekker jong in geest zijn . En ja zal zeggen neem eens een leen baby Sofie denk dat het je opbreekt hihi
Ach, de meesten willen vooral kinderen omdat hun omgeving ook kinderen krijgt. Het zijn vooral meelopers dus, iets wat je van jou (en mij) niet kunt zeggen. :)
ik denk dat je absoluut niet achter loopt of onvolwassen bent maar ik moeder van 4 kinderen en het heeft mijn leven zo veel meer waarde en liefde gegeven . nu zijn ze alle vier uit huis en kan ik mijn eigen dingen weer doen . dus ja ....als ik jou zo hoor de afgelopen weken voelt het of er diep van binnen toch die wens is bij je en jullie nemen alle risicos dus denk mocht je zwanger worden je direct die moedergevoelens krijgt en het als een kadootje moet zien omdat jullie zo twijfelen. de zorgen die je hebt als je kind(eren) hebt zijn niks vergeleken met de liefde die je hun kan geven en die je terug krijgt maar dat is hoe ik het ervaar en ben een gescheiden moeder, heb het grootste gedeelte van hun leven alleen opgevoed wat niet altijd makkelijk was maar zou ze voor geen goud willen missen .het heeft mijn leven enorm verrijkt ! wens je alle liefde toe en laat het op jullie afkomen als het voor jullie bestemd is gebeurt het wondertje wat van jullie samen is in je buik .fijne zondag xo
Bedankt voor het kijken 🥰 Mocht je de enquete willen invullen, heel graag. Dan krijg ik meer inzicht in mijn kijkers: docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScecFKAmDTLxy49QNDNZUNIq3PHp69vcY-z9EUTB7If4c0GZw/viewform Liefs!
Done!❤
Wat mij betreft in het kort: Volwassenheid zit hem in de bereidheid naar jezelf te kunnen kijken en te reflecteren. Niet in het hebben van wel of geen kinderen. ❤
Dat kinderloze mensen egoïstisch zijn, vind ik zo'n gekke uitspraak.
Ik vind het juist andersom, als je kinderen op de wereld wilt zetten. Dan vind je dat jezelf capabel dat je denkt dat je dat kunt. Je wilt jezelf voortplanten, zodat je familienaam niet uitsterft, of dat de kinderen dan voor je kunnen zorgen als je later oud bent.
Ik denk dat de wereld genoeg mensen heeft, dat de mens de wereld kapot maakt en dat het niet echt een leuke wereld is om nu op te groeien.
Daarbij zou ik zelf geen goede moeder kunnen zijn, omdat ik heel erg behoefte heb aan rust.
Wie is er dan egoïstisch 😉😁
Hoi Sofie, ik ben een oudere kijker (59) ik vind je vlogs heel interessant en mede door jouw vlogs blijf ik me verbonden voelen met de jongere generatie. Ik heb vriendinnen van alle leeftijden. Ik werk met collega’s van alle leeftijden. Deze vraag over kinderwens hoor ik nogal eens voorbij komen. Zelf heb ik kinderen, heel bewust. Ik vind het fantastisch, nog steeds. Misschien nog wel meer dan vroeger. De kinderen zijn volwassen en ik heb tot mijn grote geluk ook kleinkinderen. Wat geniet ik van hen. Het is een gevoel van verliefdheid wat ik ervaar.
Ik heb vriendinnen zonder kinderen. Is hun leven fijner? In mijn ogen niet, maar ik zou de connectie die wij onderling als gezin hebben niet kunnen missen.
Ik voel in je vlogs de band die jij hebt met je ouders. Na jou stopt het als je besluit dat je/jullie geen kinderen willen. Er zal nooit een kind zijn die jou om raad vraagt zoals jij je vader om advies vraagt. Of dat jammer is dat kan ik niet beoordelen.
Ik heb het moederschap als iets prachtiges ervaren. Ik ben nog steeds zo blij en voel mijn hart een sprongetje maken zoals vanmorgen toen mijn dochter onverwachts kwam ontbijten met haar dochter.
Ik las de andere reacties en wilde daarom graag reageren en mijn ervaring delen.
Liefs, Anita
Mooie video weer en ik ben benieuwd naar je nieuwe serie. Vanwege je gesprek met Debbie en later met je vader maakte ik denk ik het bruggetje: wat zou het leuk zijn als je een podcastserie met je vader zou maken. Een reeks afleveringen over thema’s uit het leven. Ik vind zijn bespiegelingen altijd zo goed, maar in een video ben je natuurlijk beperkt met wat je daaruit kan gebruiken. Vaak denk ik: ik zou willen dat ik het hele gesprek had kunnen horen. (En zien! Stel dat je hier ooit iets mee gaat doen, dan graag met beeld ook. ❤)
Helemaal mee eens
Wat toevallig! Ik wilde ook de podcastserie voorstellen😊
Hoera! Wat enorm leuk dat jullie -em echt gaan maken. ❤🎉
Ik draai hem om. Ik heb vaak ook t gevoel dat mensen die jong aan kinderen beginnen nooit helemaal volwassen hebben kunnen worden. Jezelf ontdekken, focus leggen op kennis en ervaringen op doen in de wereld, bepaalde introspectie, zelfzorg dat zijn onderdelen van volwassen worden die helemaal niet egoistisch zijn maar vaak je emotioneel volwassener maken. Maar er zijn inderdaad ook een hoop lessen die je minder snel zou leren.. Al kan je misschien een deel van dat "egoïsme" wat je benoemd niet bij elke kindloze volwassene leggen. Je zou maar in de zorg werken, mantel zorger zijn of op andere manieren in contact komen met mensen die hulp nodig hebben. Overigens ken ik iemand die 21 is 2 kinderen heeft en ontzettend hard werkt aan haarzelf en haar traumatische ervaringen en dat doet ze zowel voor haarzelf als om een goede moeder te zijn en andersom zijn er genoeg mensen die kindloos zijn en leven met het mantra ik ben goed zoals ik ben de wereld past zich maar aan mij aan. En dan heb je nog ouders die geen ouders zouden moeten zijn omdat ze niet goed voor hun kinderen kunnen/willen zorgen. Oftewel ik denk dat het hebben van kinderen niets zegt over volwassen zijn. En eens, het zou ook geen reden moeten zijn om kinderen te nemen/krijgen. Ik vind het bijvoorbeeld niet egoistisch maar volwassen om een keuze te maken en het niet je te laten gebeuren of zonder goede afwegingen te maken het laat gebeuren want het hoort toch. Maar goed mijn ouders hebben ontzettend veel (bewust) kinderloze vrienden waar ik mee ben opgegroeid. Ik vind het dus normaal en verstandig dat je doet wat goed voelt voor jou.
Wat je vader zegt helemaal waar.. je staat echt niet stil zonder kinderen je leven kan zoveel meer geven.. ontwikkeling met reizen werk hobby's vrijetijd die je zoveel leren en laten zien van het leven.. tijd die ik soms nu niet heb doordat ik opgeslokt wordt door het leven als mama vrouw huisvrouw werkende mama dat ik nu denk ooo heerlijk soof je kan alles doen zonder rekening te houden met je gezin🤣🤣.. en soms vind ik de wereld ook helemaal niet meer leuk waar de kinderen in opgroeien. Denkend aan mijn eigen jeugd en nu zo verschil en soms niet altijd positief. ❤️ Fijne zondag
Wat volgens mij nog een taboe is is jet onderwerp over mensen die spijt van hun kinderen hebben of die niet van ze kunnen houden. Dat zou echt een baanbrekend item zijn denk ik.
Je staat niet still zonder kinderen, je bent gewoon een andere richting opgegaan. Waar jij alle tijd hebt voor je passie, hebben zij een moment in hun leven waar alles draait om de kinderen. Maar uiteindelijk als de kinderen uit huis zijn, gaan zij ook weer meer voor zichzelf leven. Vaak zie je dat veel mensen dan ineens zich helemaal gaan inzetten voor wat zij belangrijk vinden. Net als jij nu doet. ❤
Lieve Sofie, met of zonder kinderen, volwassen worden we toch, dat hoort toch gewoon bij het leven 🥰
Van kinderen leer je héél veel, vooral geduld ‼️ Kinderen confronteren je zeker ook met jezelf. Kinderen zijn mensen die ook een eigen wil en identiteit hebben. Volgens mij voed je kinderen met elkaar op ..... Zonder advies is het heel moeilijk. Omdat je er ook geen opleiding voor gevolgd hebt ...... Maar het is volgens mij een prachtig levensdoel (ik heb ze helaas zelf niet gekregen)😘xxx.
Dat niet iedereen een kinderwens heeft is een feit en ook dàt mag .....
Als 20jarige werd ik zwanger en was 21 als moeder. Het gaf mij een nieuwe weg om mijn leven in te delen. Ander werk, opleiding, inrichting van vakantie en wat ik wil. Ik was geen persoon dat echt kinderen wil maar heb ook vrienden zonder kinderen en vrienden die nu kinderen krijgen (ben 37 nu) het gaf me structuur en ook nieuwe uitdagingen ontdekken van fases en sport( aangaan van nieuwe connecties) ik ben blij dat ik moeder ben geworden want ik had het nooit gekozen maar geeft mijn leven verdieping en ontdekken van steeds een nieuwe versie van mezelf. Ik ben ook vaak naar festivals gegaan en heb leuke dingen gedaan als sauna’s bezoeken veel sporten werken en opleidingen. Al snap ik een leven zonder kinderen ook
Heb dit ook altijd gezegd maar nu ik in zo een geweldige relatie zit met iemand die die rol echt wil aannemen, dat ik opeens wel een gezin wil bouwen en het als een verrijking zie.
Als ik naar mijzelf kijk, ben ik het er niet mee eens dat je ego wordt stukgeslagen wanneer je kinderen krijgt. Ik ervaar juist het tegenovergestelde. Door mijn kleine lieve man wil ik juist nog meer aan mijzelf en mijn leven werken, mijzelf nog meer ontwikkelen, eindelijk een keer mijn rijbewijs halen en iets met mijn social work diploma doen. Uiteindelijk doe ik het voor ons allemaal, maar toen ik nog geen kinderen had, had ik die behoefte niet zo. Ik ben een stuk zelfverzekerder geworden en zit lekker in mijn vel en ben erg gelukkig met mijn gezin.
Hier sluit ik me volledig bij aan. Ik heb aardig wat trauma's opgelopen in het leven. Dankzij mijn kinderen werk ik d.m.v therapie aan het verwerken daarvan. Had ik geen kinderen, dan had ik het waarschijnlijk ergens heel ver weggestopt en ging ik afleiding zoeken in werk en uitgaan met vrienden. Alles om maar niks te hoeven voelen in ieder geval.
@@iloonfe6154 Precies! Want dan hoeft het niet perse. Kinderen zijn een enorme spiegel en dat doet veel voor je eigen ontwikkeling.
Wauw, wederom weer mooi en interessant! ♡ Ik ben het volledig met je vader eens. Ik blijf het bijzonder vinden dat wij 'volwassenheid' vaak lijken af te meten aan het hebben van kinderen of niet. Ik zie ouders met kinderen die ik op veel fronten vele malen onvolwassener vind, dan iemand zonder kinderen. Het zijn niet keuzes die je volwassen maken of niet, maar je eigen persoonlijke ik! Volwassen worden is een proces, niet een doel dat je afrond of afvinkt. Soms kun je door omstandigheden met je 13 al volwassen zijn en sommige zijn het met hun 80ste nog niet. We zouden andere er niet zo op moeten beoordelen! ❤
Tof Sofie dit onderwerp en de gesprekken erover, leuk hoe je praat met je vader altijd, thx.
Ik vind het wel grappig dat het aan de ene kant gaat over hoe je ego kapot gaat als ouder zijnde want alles voor t kind. (En daarmee in mijn mening dus juist vaak ontwikkeling een deel stopt in elk geval van jezelf als persoon) en als je dus geen kinderen hebt er veel meer ruimte is voor die ontwikkeling. Met kinderen zul je ongetwijfeld anders ontwikkelen maar allemaal of heel veel van uit het kind. Als je een goede ouder bent... zoals flexibeler zijn of grenzen stellen. Ik denk zelf dat het "wel of geen kinderen" ook meer zou moeten gaan over of en hoe je een goede ouder wordt of bent. Dan dat je in de eerste plaatst persee een kind moet. Wat wel grappig is met die podcast van liefde. Daar zei ze dat ze eerst zelf oke genoeg moest zijn om liefde te ontvangen etc. Dat hoor je heel vaak maar niemand plakt dat ooit op t concept kinderen. Als mensen eerst is volwassen genoeg gaan zijn om hun eigen troep op te ruimen in hun hoofd. Vooor ze aan kinderen beginnen. Zullen er veel minder kinderen lijden onder de pijn van hun ouders.
Was weer een hele fijne vlog lieve Soof en wat heb je toch een heerlijke vader goed hoe hij ook uitleg gaf over volwassenheid en het gevoel wel of geen kinderen.❤
Leuke video weer! Ik heb een peuter van bijna drie. Ik merk wel dat ik veel minder tijd en energie heb voor andere dingen. Maar tegelijkertijd worden zoveel dingen onbelangrijk en dat is fijn. Was ik eerst meer bezig met uiterlijk, wat mensen van me dachten, carrière maken…het is nu allemaal zo onbelangrijk geworden. Grenzen aangeven lukt me ook beter, en daarom vind ik het erg leerzaam om ouder te zijn. Maar ik zie het juist meer als dat ik nu tijdelijk stil sta in eigen ontwikkeling, al komt dat zeker wel weer. Ik zou het niet willen missen, terwijl ik nooit echt kinderen wilde. Denk dat je in je eentje of met partner zeker ook zo volwassen kunt zijn en kunt groeien. Ik merk wel dat ik mensen zonder kinderen veel egoïstischer ervaar nu. Of dat hormonaal/biologisch is, geen idee, maar je ziet wel dat die mensen meer voor zichzelf en vrienden leven.
Ik heb ooit een relatie gehad met een man die co-ouderschap had en toegaf dat hij de tijd die hij weer voor zichzelf had (zonder kind), heerlijk vond. Tja, zijn kind vond het co-ouderschap (2 huizen) vreselijk en huilde vaak de eerste dag. Het heeft me diep doen nadenken over het ouderschap. Ik denk dat veel mensen het ouderschap en de verantwoordelijkheid die daarbij komt kijken onderschatten. Volwassen worden door het ouderschap? In mijn ogen moet je juist volwassen zijn voordat je eraan begint. Anders zijn je kinderen de dupe. Daar zie je voorbeelden genoeg van, helaas.
Poeh, wat een onderwerp inderdaad! Ik heb voordat ik moeder werd ook lang nagedacht over de voordelen en nadelen van het ouderschap maar je vader legt het heel mooi uit. Mijn zoontje is nu bijna 4 en wat ik tot nu toe weet is dat ik me ook geen leven meer kan voorstellen zonder mijn zoontje, maar dat is inderdaad omdat ik nog nooit zoveel van iemand heb gehouden. Het is heel dubbel maar het is het mooiste wat me is overkomen, maar tegelijkertijd ook het zwaarste. Je leven maakt een 180 en je kunt niet meer jezelf op plek 1 zetten. Waar ik voorheen kon zeggen ik ga spontaan even dit of dat doen vandaag of even de hele dag in mijn bed liggen als ik daar behoefte aan heb.. ja dat kan niet zomaar. Ik ben zelf iemand die heel graag alleen is, vind het heerlijk. Maar heb met mijn partner ook eea ingedeeld dat we beide tot rust kunnen komen en ons eigen ding kunnen doen, oppas regelen zodat we regelmatig op pad kunnen met z' n tweetjes. Je moet dat wel echt doen, vind ik. Ik ben niet alleen moeder, maar ook een vrouw met meerdere behoeftes ;-) maar als je zegt word ik nou blijer of gelukkiger als ik een kind krijg? Dat is lastig te zeggen. Het ligt helemaal aan jezelf hoe je je kinderloze bestaan invult. Als jij zegt ik geniet intens van mijn leven nu, waarom zou je dan een kind willen? Voor de toekomst? Omdat je bang bent dat je straks eenzaam bent? Ook dat hoeft niet zo te zijn.
Ik vind het erg leuk als je je opmaakt en dan je gedachten met ons deelt. Dat is niet gewoon, wel een cadeautje. En geen kinderen zegt niets over de mate van volwassen zijn.
Alleen zijn is heerlijk ! Bijkomen geniet daarvan . Idealiseer het hebben van kinderen niet want het is heel heel hard werken ! Blijf bij jezelf lieve jij
Lieve Sofietje, Ik heb er nooit zo serieus over nagedacht. Het kindvrij zijn is me "overkomen". Je kunt iets niet missen, als je het nooit hebt gehad.
Ik begrijp heel goed wat Ghislaine bedoelt, een soort van "wie niet geboren wordt blijft veel leed bespaard"'. Veel liefs😘
Ik blijf het zeggen, wat een lieve (wijze) vader! Maar vooral dat je gewoon lekker met je papa over alles kunt praten. Diepgaande gesprekken en ook lol kunt hebben. Wat mooi! ☺️❤️ 💕
(Ps: weet even de namen niet, maar ik zie de vriend waar je mee sprak helemaal als een vader. Volgens mij zegt hij dat omdat zijn vriendin geen kinderen wilt, maar volgens mij diep van binnen als zij het wel zou willen zou hij er 100% voor gaan)
Omgekeerd ook, mensen met kinderen kunnen ook onder- (emotioneel) ontwikkeld zijn, de maatschappij bepaalt dat , denk ik, dat als je kinderen hebt je voldoet ad norm en volwassen bent of ook dat het leven zo hoort te zijn, een logisch gevolg van opgroeien of zo. Een relatievorm zonder kinderen is niet vaak de norm, maar ik denk dat volwassen worden meer te maken heeft met levenservaring en emotioneel groeien, kinderen kunnen daar bij horen natuurlijk maar het leven is de school denk ik. En ik vind wel dat hoe meer je ontwikkeld bent en bewust stilstaat, je vaak een betere ouder kan zijn ook, of beter gezegd er meer ruimte voor hebt. Dat kunnen singles dus doen maar ook ouders. Fijne video Sofie en benieuwd naar je nieuwe serie!
Mooie video Soof! Als ik om mij heen kijk met mensen met kinderen. Dan spiegelen kinderen ook vaak daar waar de ouders in mogen groeien of hun kwaliteiten worden bekrachtigd.
Elke fase van een kind kan je er bij jouzelf ook een thema worden aangeraakt. Bv Grenzen aangeven, consequent zijn. Alle interacties geven voeding voor zelfontplooiingen, voor diegene die er open emotioneel staan. Kinderen en partners staan emotioneel heel dichtbij. Ik ben nu single. Maar in een relatie leer ik weer andere dingen over mezelf dan als ik alleen ben. Dan wordt je minder intensief gespiegeld. En is er een langzamere/ andere spiegel zoals met vrienden en of collega’s. Maar die staan verder weg. Ook emotioneel.
Maar ik denk niet dat je met het hebben van kinderen per definitie volwassener bent. Mijn ex had een kind maar zelfreflectie of verantwoordelijkheid nemen waren thema’s in zijn leven die niet zo speelde… Hij was vooral gericht op zichzelf en zijn behoeften. Ik had zelf ook een idee dat mensen met kinderen, emotioneel meer verantwoordelijkheid/volwassenenheid met zich meebracht. Maar ik denk meer dat dat zit in hoe je bent als mens. Of je zelf beschikt over zelfreflectie en verantwoordelijkheid kan nemen en goed voor jezelf kan zorgen.
Maar zie genoeg mannen (ook wel vrouwen) om mij die nog heel onvolwassen zijn mèt kinderen. Maar dan heb je de vraag: wat is volwassenheid :)
Geen kinderen hebben is misschien een rustiger leven omdat je minder gespiegeld/getriggerd wordt? Ik vind dat volwassenheid in emotionele wijsheid zit, en dat kan met of zonder kinderen. En als je graag wil groeien/“volwassen worden” dan denk ik dat je die spiegels opzoekt op
Andere gebieden. Zoals relaties/werk/vrienden/mensen in het algemeen ❤
Ik heb twee dochters (19 en 21). Ik hou ontzettend veel van ze en ik kan me een leven zonder die twee meiden niet voorstellen. Maar er zijn veel tijden geweest die enorm stressvol waren en die ik nooit, maar dan ook nooit wil over doen. En als ik nu in deze tijden en in deze wereld jonger zou zijn en ik zou weten wat ik nu weet, zou ik er misschien niet aan beginnen.
Hele mooie video je bent heel open over wel of geen kinderen je vader daar ben ik een grote fan van en als je geen kinderen wilt ben je echt niet egoïstisch en make-up gedeelte vind ik geweldig tijdens het filmen
Ik denk dat een kind krijgen of niet krijgen onsamenhangend is met de theorie dat het beiden egoïstisch zou kunnen zijn. Mijn mening is dat we op deze planeet leven om het leven te kunnen ervaren. Wat je hier allemaal kunt waarnemen met je zintuigen. Wat vast staat, is dat je hoe dan ook een ander persoon wordt met een kind, net als elke andere levenservaring die je kunt opdoen. Je verandert en je kunt nooit meer degene worden van voorheen. Het is maar net de vraag: Hoeveel wil je ervaren en meemaken in dit leven? Ieder zijn keuze, ieder zijn levenslessen, ieder zijn pad.
Je hebt een leuke vader😊wijze man waar ik altijd graag naar luister haha😘mooie video
Beetje een rare uitdrukking, we leven niet meer in de jaren 50…en kinderen krijgen is helemaal niet vanzelfsprekend…💐
Zou hier zoveel op willen zeggen, zou zo graag met je in gesprek gaan😊
Als ik om me heen kijk zie ik mensen zonder kinderen die heel volwassen zijn, die hun verantwoordelijkheid nemen en die zelfbewust zijn. Maar ook mensen die compleet de vrijheid pakken en onverantwoordelijk gedrag vertonen. Ik denk wel dat als je kinderen krijgt, je vanzelf in een rol gedwongen wordt waarin je verantwoordelijkheid moet pakken en ook wel leert omgaan met een beperktere vrijheid. Je leert jezelf ook heel erg kennen. Ik heb door het ouderschap beter geleerd grenzen te stellen, ben veel assertiever geworden en ook heel zelfbewust. Grenzen stellen en assertiever worden gaat vanzelf als je aan het opvoeden bent ("nee", "afblijven!" etc etc haha). Ik zou overigens niet aan kinderen beginnen voor deze doelen maar meer als aanvulling/verrijking op je leven.
p.s. ik ben wel benieuwd waar je jezelf over tien jaar ziet. Ik vroeg me dat zelf wel eens af rond m'n 25e en toen kon ik me echt geen leven voorstellen dat alleen bestond uit werk, afspreken met vrienden, reisjes maken etc. Het leek me een heel leeg leven. Voor mij maken kinderen mijn leven rijker.
Oh! Ben heel benieuwd naar je nieuwe serie! En ik vind zulke rommelige stukjes heel leuk! Zo lekker echt. Niet de hele tijd denk ik… ook wel fijn zo’n rustig praat stuk…
En over wolwassen zijn/worden… Een vriend van mij zei tegen mij toen ik hem sprak over zijn net overleden vader: ik ben ineens volwassen geworden. Ik dacht toen ook, hè ben ik dan niet volwassen? Mijn ouders leven nog. Nu is mijn vader overleden en denk ik: hij heeft gelijk… ik voel het nu ook. Maar ik denk nu dat elk groot life event je in één klap een stuk volwassener maakt waardoor je het gevoel hebt dat je het daarvoor niet was. Kinderen krijgen kan dat geven overlijden van ouder of andere dierbare, huis kopen, boek uitgeven? relatiecrisis overwinnen? Dus ik denk dat we allemaal nog steeds verder groeien in volwassenheid. Ik denk dat je heel sterk kunt groeien als je kinderen hebt maar ik denk dat je ook heel erg stil kunt blijven staan in je ontwikkeling als je kinderen hebt, omdat je nooit kijkt in de spiegel die kinderen je voorhouden… Ik denk dat ik als iemand zonder kinderen een ander soort wijsheid en volwassenheid ontwikkel dan iemand die wel kinderen heeft… Mooi onderwerp… valt veel over te zeggen… oh ja nog iets… misschien gaat bezig blijven met de vraag wel of geen kinderen wel over een potentieel in jezelf wat je graag zou ontwikkelen en wat je associeert met kinderen krijgen maar wat misschien helemaal niet op die manier ontwikkelt wil worden? Kwam zomaar bij me op… als vraag, ook voor mezelf. Ik ben wel veel bezig met niet geleefd potentieel…
Oké ik stop anders wordt het wel een heel lang verhaal! Bedankt Sofie voor de mooie video! En ik ga zeker even de enquête invullen, ik ben dol op enquêtes! ❤
Ohhh die reacties van moeders van zou het nooit weer doen 😢 die hebben dus eigenlijk spijt dat ze ooit een kind hebben gekregen wat erg.. ik al eerder geschreven zoontje van 3.5 en zou echt niet zonder hem willen hij js het mooiste liefste leukste wat mij ooit is overkomen maar hoor van andere vriendinnen vaak dat ze het zo zwaar vinden ja het is soms zwaar maar je krijgt er zoveel zoveel liefde en vreugde voor terug.. ❤ zou alles in mijn leven misschien wel anders hebben willen doen maar dan had ik mijn zoontje misschien wel nooit gekregen dus mocht ik het over doen dan neem ik alle ellende voor lief 😊
Hi,
Ik hoor wel vaak van mensen die geen kinderen hebben, het op een bepaald moment missen (wat eigenlijk niet kan, want je kent het niet), maar dat ze toch zeggen, ik had het wel graag gewild. Uiteindelijk zijn veel mensen bezig met hun gezin. Kinderen mogen krijgen lijkt mij zeker lastig, maar zo mooi! Ik vind dat je er wel heel veel mee bezig bent, ik de zin van dat je het ergens toch zou willen. Als je het zeker weet, zou je er ook niet zoveel mee bezig zijn. Dan is het duidelijk toch? Je wilt geen kinderen haha. Ben benieuwd ❤️
Goedemorgen Sofie, ik denk niet dat je leven onvolledig is zonder kinderen. Het is een aanvulling. Ik denk niet dat ik anders was geweest zonder. Alleen kinderen kunnen ook zorgen geven. Het is niet altijd rozengeur, dus dat ontwikkeld je ook. Maar als je geen kinderen hebt, heb je misschien wel weer zorgen om een dier, familie etc. En daar draag je ook verantwoordelijkheid voor. Dus dan toch meer een aanvulling en niet persé dat je dan achter blijft ofzo
Haha ik hou juist van dat rommelige! Vind ik leuk, is puur! 😀 het is gewoon nog te volgen!
Altijd een lastig onderwerp. Ik vind zowel mensen die graag kinderen willen als mensen die geen kinderen willen beide niet egoïstisch. Het is gewoon heel persoonlijk denk ik. Ieder heeft zo zijn eigen redenen hiervoor. Mijn partner en ik hebben wel een kinderwens, maar nemen hier wel de tijd voor (niet op een te jonge leeftijd en niet ondoordacht (wordt vaak onderschat denk ik wat erbij komt kijken). Daarnaast geloof ik zeker dat de mensen die geen kinderen willen net zo gelukkig kunnen zijn. De focus ligt gewoon op andere dingen. Hoe dan ook verandert er veel in je leven met kinderen, dat echt alles om het kind moet draaien vind ik onzin. Ik denk dat het zowel voor de ouders als hun kinderen goed en gezond is als de ouders hun eigen dingen daarnaast blijven houden. Dat ze niet alles uit handen laten vallen of afzeggen op het vlak van werk, hobby's, sociaal contact:vriendenkring/familie/collega's.
Zonder kinderen kan je weer andere dingen doen om je te ontwikkelen. Wat ik wel mis/ miste is de muziektrends. Als je kinderen hebt,hoor je alle muziek voorbijkomen. Dat is zonder kinderen absoluut anders. Daarom heb ik mezelf altijd' verplicht' om heel veel soorten muziek te luisteren om bij te blijven en lees ik de Flair ipv de Libelle om te weten wat er leeft onder jongeren en luister ik veel podcasts van makers van verschillende leeftijden om ook van alle trends op de hoogte te blijven.
Dus ja zonder kinderen kom je ook een eind😊
Sofie, ik ben moeder van een fantastische zoon van nu 31 jaar. Hoe verliefd en mijn hele hart van hem is zou ik het nooit weer doen. De verantwoording en de bezorgdheid maakt dat je nooit meer helemaal jezelf kan zijn. Nu zou ik hem niet nooit willen missen. Nu denk ik waarom zou je nog kinderen willen? In deze wereld. Eigenlijk is het een act van egoïsme om een kind te “nemen”. Jij wilt een kind en het kind moet het leven dragen.
Ik zou het ook nooit weer doen. Ik ben mantelzorger en het valt me vaak zwaar. Een kind krijgen en hebben is niet altijd rozengeur.
…een kind “nemen” is egoïsme.. ik vind het zo bizar dat dit tegenwoordig zo vaak gezegd word.. de mens zou een mens niet zijn zonder voortplanting. We hebben allemaal wel een heel depressief beeld van het leven lijkt het..
Ik ga het nog iets ingewikkelder maken, wist je dat je als kind je ouders uitkiest? Je word dus geboren precies op de plek waar je moest zijn, ongeacht of dit positief of negatief is.
Ik heb wel het idee dat mij moeder mij niet als volwaardig volwassen ziet omdat ik geen kinderen heb. Terwijl ik 30 ben. Heb steeds duidelijker de overtuiging om geen kinderen te willen. Ik werk ermee en zie ook heel duidelijk de andere kant van de medaille
Lieve Sofie, probeer je niet te vergelijken met anderen . Dat veel mensen kiezen voor kinderen hoeft niet te zeggen dat dit ook in jouw leven past of hoort . Ik ben zelf 37 en in mijn leven past een kind ook niet . Ik ben heel gevoelig door autisme en heb nog wat klachten . Voor mij was een hondje al te intensief om voor te zorgen . Het is heel persoonlijk ! Een kind zou ik nooit op de wereld willen zetten als ik geen zekerheid heb of ik stabiliteit kan bieden daarnaast is het heel veel zorgen en wanneer je in je leven al heel veel gezorgd hebt heb je die zorg voor jezelf nodig dat is niet egoïstisch maar verstandig . Voel bij jezelf of dit voor jouw een toevoeging kan hebben of jij dit wil los van wie dan ook . Jij voelt of je wil zorgen en een kindje kan opvoeden en of dit je leven rijker maakt . Het heeft niks met volwassenheid te maken dit staat hier totaal los van . Daarnaast hoorde ik nog iets over wanneer je toe bent aan iets in je leven een relatie maar dit geld ook voor kinderen , zelf liefde . Geef jezelf eerst voldoende voor je zeker weet of er iets extra’s bij past anders kun je je zelf verliezen . Luister naar je hart , dat klopt altijd 💕liefs van mij
Met hoe de toekomst van de aarde er nu uitziet wil ik sowieso geen kinderen. Ik vind het eerder egoïstisch om wel kinderen te nemen. En ik kan me heel erg vinden in ghislaine haar perspectief.
Ik heb het idee dat veel kinderloze mensen onzeker zijn en onzeker worden gemaakt omdat zij niet voldoen aan de sociale norm.
Ik denk niet dat het krijgen van kinderen jou volwassen kan maken. Er zijn genoeg mensen met kinderen die zich bijzonder kinderachtig gedragen.
Zelf heb ik twee kinderen, ik ben 31 jaar. Twee dochters , 1 is 8 en de jongste is 8 maanden.
Bewust gekozen om jong moeder te worden.
Door het moeder zijn leer ik veel over mezelf, leer ik veel van mijn kinderen en hoop ik dat ik mijn kinderen een liefdevolle basis mag geven voor de rest van hun eigen leven. Opvoeding vraagt zelfreflectie en dit draagt denk ik bij aan volwassen worden. Maar zelfreflectie kan op vele manieren plaats vinden en welk pad je ook bewandeld , met of zonder kids mag je er denk op vertrouwen dat het leven jou geeft wat het nodig heeft.
Wat mij wel fijn lijkt aan een leven zonder kinderen is dat je gemakkelijker mee kan bewegen met je behoeftes. Ik zou het bijvoorbeeld heel leuk vinden om vaker naar een meditatie avond te gaan of ecstatic dance en met kinderen en werk vraagt dit om meer organisatie. Maar niks is onmogelijk en als iets je waard is om je tijd en energie aan te geven dan kan je dit altijd wel proberen te faciliteren.
De vraag of je kinderen wel of niet zou willen is denk ik niet met je hoofd te beantwoorden maar met je gevoel. Iniedergeval zo was het bij mij beide kids wel zo. Ik voelde aan alles dat er ruimte en liefde was voor een kindje.
Enquete ingevuld, bedankt voor je link Waren mooie vragen. Raakte me wel wat je vroeg.
Dank je wel Arjen!
Ik ben denk ik de laatste tijd stiekem een beetje jaloers op mensen die oprecht echt geen kinderen willen. Ik heb die wens wel enorm en wil het heel graag, maar de angst groeit met de dag dat het wellicht niet gaat gebeuren😢. Vanwege de druk nog steeds single te zijn en mid 30. Bovendien wil ik het hoe dan ook enkel met een echtgenoot in een stabiele relatie. Ik hoop dat het me nog wordt gegund en ik over een tijdje deze comment lees en denk it all happened🎉
Mooie video. En altijd leuk je vader en zijn mening ff te horen. Ik ben echt fan van m😂❤
Ik was 40 toen ik na vier jaar achter elkaar ellende een gezond kind kreeg. Er kan nog veel gebeuren.
@@Paula-qs8zhmaar in die 4 jaar ha je op zijn minst een relatie? Dan kun je eraan werken.
Ik ben nog single niet ver verwijderd van 40 en de tijd tikt.
@@Amazigh_MaeMae tjaa er valt voor alles wat te zeggen. In vier jaar tijd een stilgeboren kind krijgen en vier miskramen is ook niet alles. Maar inderdaad: we konden eraan werken
@@Paula-qs8zhsorry for your losses🌹. Ik ben blij dat het uiteindelijk gelukt is en je gezegend bent met wat je wilde😊
Hee Sofie! Ik geniet echt van je video's😊Wat betreft het kinderen krijgen ben ik ook wel benieuwd hoe jij kijkt naar het ethische aspect: op wat voor wereld zet je een kind dat nu geboren wordt? Ik merk dat mensen het altijd hebben over wat het krijgen van kinderen ze wel of niet brengt en dat is altijd beredeneerd vanuit jezelf. Maar waar ik grote moeite mee heb is dat ik niet het gevoel heb dat mijn kind een mooie toekomst op deze planeet heeft met voldoende voedsel en drinkwater en zonder oorlogen en overstromingen. De aarde staat er zo slecht voor en zelfs de meest positieve scenario's zijn best scary. Naast klimaat gaat het sowieso niet echt goed met de jongeren, de depressies zijn sky high en de huizenmarkt dramatisch om maar wat te noemen. Wat voor toekomstperspectief hebben zij? Lijkt me een heel mooi thema voor een video❤ Liefs!
Ha die Sofie heb net naar je vlog gekeken en ja het blijft een ding hé wel of geen kinderen. Het heeft zoveel facetten je hoort met kinderen....geen tijd voor mezelf. Zonder kinderen..... te veel tijd voor mezelf. En ja kinderen kunnen er voor zorgen dat je niet te veel tijd aan jezelf kan besteden dit kan voordelig zijn en ook nadelig. Je ontwikkeld je anders MET kinderen dan zonder. Je ontwikkeld je ZONDER kinderen anders dan met. Kinderen kunnen héél veel vreugde schenken kinderen kunnen héél veel verdriet teweeg brengen. Zoals ik al begon het heeft heel veel facetten. Ik ben op een leeftijd dat de meeste om mij heen kleinkinderen hebben en daardoor minder tijd hebben voor vriendinnen/vrienden omdat zij helemaal in beslag genomen worden door de kleinkinderen (wat overigens heel leuk is) maar er blijft niet zoveel tijd meer over voor andere contacten ik wil niet generaliseren......de realiteit laat het zien. De familie eilandjes worden groter en een ieder vormd zo haar of zijn familie eiland. Daarom vind ik het van belang (over zingeving gesproken) dat je zin geeft aan je eigen leven met of zonder kinderen. Elke tijdzone heeft zo z'n eigen waarde en ontwikkeling. Wil je roering en nooit meer zonder zorgen dan zijn kinderen welkom het geeft tenslotte leven in de 'brouwerij' 🍻 Sofie ik heb nooit geen spijt gehad van geen kinderen..... achteraf realiseer ik mij wel dat alles toch anders in elkaar steekt dan gedacht/gevoeld dan b.v. 35 jaar geleden. Dit heet het proces van de tijd. En de tijd zal het leren ook voor jou. Ik vind dat je het allemaal helder en duidelijk voor het voetlicht brengt zelf zou ik dit nooit zo kunnen/willen het heeft ook mijns inziens zijn keerzijde als je zo diep op alles in gaat kun je wellicht aan jou realiteit wat voorbij gaan. Gewoon maar even hoe ik er op op dit moment naar kijk en over voel. Iedereen heeft zo zijn/haar eigen kijk op het moment en dit kan op een ander moment weer anders zijn. Momenten rijgen zich aaneen en worden tijd. En daarom de tijd zal het leren. 😉
Liefs van Sjanie ❤ 🤗
Ik ben nu 30 , een jaar single en ik weet niet 100 % zeker of ik kinderen wil .
Toen ik een klein Marloesje was wilde ik wel heel graag kinderen .
Maar toen wist ik nog niet wat ik nu weet .
Namelijk dat de depressieve genen aan moeders kant van de familie best sterk zijn en dat dat in combinatie met mijn lage zelfbeeld en adhd best wel pittig is .
Mijn moeder zegt dat ik met een geschikte partner het aan kan om kinderen op te voeden .
Voor nu ben ik gelukkig in mijn eentje ,met 2 eigenwijze cavia's die de nodige zorg en aandacht vragen .
Ik zie wel wat de toekomst me brengt.
Maar het gevoel dat ik achterloop op andere mensen bekruipt me af en toe wel , omdat zoveel gaan trouwen ,samen wonen en kinderen krijgen.
En soms zijn ze jonger dan dat ik ben ,of even oud .
Pfft lastig hoor ! Wel heel goed dat je dit alles bespreekbaar maakt ! Dat maakt dat ik me minder alleen en raar hierin voel .
Terwijl het toch als oke mag worden gezien als je niet zeker weet of je kinderen enzo wil
Ik denk dat als je twijfelt aan je kinderwens dit eigenlijk al genoeg zegt. Kinderen wil je zonder enig moment van twijfel.
Ik (36m) was ook altijd bang alleen te zijn, maar nu heb ik een relatie waarin we samen wonen en beide elkaars me-time respecteren. Beide geen echt kinderwens, maar wel vaak bezig zijn met dezelfde gedachten als jij. Maar doordat we dus samenwonen voel ik me niet alleen, en heb wel de mij-momenten met rust. Een kind voegt niets toe, behalve het voldoen aan het sociaal geaccepteerde beeld van een 30’er.
'Een kind voegt niets toe' das wel een heel straffe uitspraak. Ik denk dat jij idd best niet voor kinderen kiest.
Ik zou soms willen dat ik geen kinderwens had… Ik ben ongewenst kinderloos en zal dat ook levenslang blijven, en daar komen zoveel struggles, pijn en rouw bij kijken. Nog iemand hier die in deze situatie zit? Altijd op zoek naar lotgenootjes en herkenning namelijk.
Maar twijfelen lijkt me ook echt héél erg moeilijk bij zoiets levensbepalends! Benieuwd naar je nieuwe serie, zin in :)
Wat is je vader een held.
Wat is volwassen is indd de vraag?
Ik vind het nu heerlijk zonder kind/kinderen..lekker je eigen ding blijven doen en geen rekening hoeven houden met een kind. Is dat egoïstisch? Als je het mij vraagt niet hoor.. het is een bewuste keuze. Ik kan lekker spontaan verschillende activiteiten doen: een weekend/avondje weg/dagje sauna/ sporten/ wandelen. Geniet van je vrijheid 🙌🏼🍀. Met de 1e date met mijn vriendin heb ik het al gehad dat ik geen kinderen wil en mijn vriendin had gelukkig dezelfde gedachten ☑️
Zo bijzonder hoe gemakkelijk jouw vader zich verwoordt bij het beantwoorden van jouw vragen.
Lieve Sofie, ik vind ook niet dat je volwassener bent met kinderen. Er zijn genoeg mensen die hun kinderen verwaarlozen. Ik vond mijn tijd alleen ook altijd geweldig en heb er echt van genoten. Toch ben ik heel dankbaar dat ik een dochter heb. Nog steeds geniet ik ervan als ik een moment alleen ben dan denk ik yesssssss. Maar aan het einde van de dag mis ik haar. Ook heb ik het gevoel dat ik het leven opnieuw mag beleven vanuit haar ogen. Ik ben meer gaan genieten van de kleine dingen als ik haar zie rennen naar de speeltuin of haar zie kijken naar de zon dan denk ik wauw 😍. Moeder zijn is zwaar met niks te vergelijken maar ook zeer prachtig. Ik ben mijn moeder veel meer gaan begrijpen en ben meer prioriteiten gaan stellen. Als ik nu geen kind had dan was ik ook gelukkig en andere dingen gaan doen. Het is dus heel persoonlijk. ❤
Mijn vriendin heeft al 10jaar een kinderopvang alle dagen 5tot8 kinderen. Dit heeft mijn kinderwens weg genomen.
Ik vind jouw vader zo´n wijze man, zou er tijden naar kunnen luisteren!
Ik was ook al vroeg volwassen op mijn 14e al. Maar heb en nog steeds zorg voor mijn ouders. Ik ben mantelzorger voor mijn moeder. Maar dat het daar te maken mee heeft? En ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn, heb zelf ook een lat relatie (inmiddels 15jaar) en nog steeds geen kinderen en allebei staan wij nog steeds achter.
Haha onvolwassen ben ik zeker😅, schaam me er niet voor. Was vroeger altijd te speels en dan haal je genoeg uit het leven zonder kinderen. Druk van omgeving is minder maar verder geniet ik net als jou van de rust. De stilte heeeerlijk!! Plus heb amper tijd voor mezelf zonder kids met zou ik dan denk ik niet eens overleven😅🤣.
Interessant! Ik denk niet dat je kinderen nodig bent, om een ontwikkeld/volwassen mens te zijn.
Ieder heeft zo'n zijn gedachte over dit onderwerp. Vanuit ons (christelijke) geloof; prachtig om Koninkrijk van God op te bouwen en de kinderen bijbels/ christelijk op te voeden. Het is een geschenk van God.
Ik hoef ook geen kinderen en heb vanaf mijn jeugd nooit een kinderwens gehad!! Nu denk ik daar nog steeds hetzelfde over!!
Ik ben heel volwassen hoor nou we helaas (je weet mijn achtergrond) geen kinderen hebben mogen krijgen!! Liefs😘Fijn weekend Sofie❤
Wat een nare opmerking van je ex eigenlijk. Ik was helaas erg jong toen ik een kind kreeg en men vond daar ook veel van.
Maar ik ben niet heel erg veranderd door het ouderschap. Ik ben minder flexibel qua tijd maar flexibeler geworden kan denken en loslaten. Maar dat hoeft niet inherent te zijn aan het ouderschap maar eerder aan het ouder worden.
Mensen vinden overal wat van. Of je nou wel of geen kinderen hebt, wel of geen partner, wel of geen koophuis, wel of geen vaste baan. Er zijn altijd wel 'standaarden voor volwassenheid' waar iemand niet aan voldoet.
Voor mij is volwassenheid is lekker leven voor jezelf, ongeacht wat andere vinden. Voor je eigen pad en geluk kiezen en wat dat is, is voor ieder verschillend. ❤
Helemaal eens ♥️
Mensen vinden overal van àlles en nog wat van. Zeker tegenwoordig ‼️😓
Hoiii Sofie, het is maar net op welk gebied jij je zelf wilt ontwikkelen? Want geloof mij met kids komt er ook echt een ander deel stil te liggen
Los van of je het wil ja of nee . Ik denk dat je een geweldige moeder zou zijn. Zo’n “knofje” moeder. Ken je die serie? 😁❤️
Wat ontzettend lief! Dank je wel Maris ❤️
Ik vind altijd dat er heel veel tussenvormen mogelijk zouden moeten zijn. Dol op kinderen en je er graag toe willen verhouden hoeft niet automatisch te betekenen dat je ze van je zelf hebt. Ik vind het zorgen voor elkaar wel heel belangrijk. Wat dat betreft vind ik de samenleving wel individualistisch.
"Loop ik achter in het leven omdat ik geen kinderen heb?"
NEE.
Je voldoet niet aan sociale verwachtingen, aan patriarchale 'vrouw = moeder'-verwachtingen, maar dat is niet erg.
"Mis ik een stuk ontwikkeling?"
NEE.
Je ontwikkeling zonder kinderen is anders, niet minder. Jij ontwikkelt jezelf als dertiger op een manier waarop ouders zich niet kunnen ontwikkelen als ze wél kinderen hebben.
"Kun je wel echt volwassen worden als je geen kinderen krijgt?"
JA.
Het idee dat kindvrije mensen eigenlijk kleuters zijn is bullshit. Jij bent niet minder volwassen dan iemand van jouw leeftijd die wél kinderen heeft. 'Je bent pas volwassen als je kinderen hebt' is onzin. Dit zeggen mensen enkel en alleen om anderen te pushen om kinderen te krijgen. Dit is patriarchale bullshit, patriarchale 'vrouw = moeder' bullshit, puur gericht om vrouwen naar het moederschap te pushen.
"Geen kinderen krijgen is egoistisch."
Bullshit. Bull-fucking-shit.
Begin NOOIT aan kinderen als je twijfelt of als je geen moeder wil worden. Je moet het alleen doen als je écht moeder wil worden. Anders niet.
Een van mijn vrienden is 31 (net als ik). En echt nog “jong”. Kinds vijna (hij is vrijgezel en kinderloos). Mijn beste vriendin is 29 en heeft een kind van bijna 10. Een van de meest volwassen personen die ik ken van mijn leeftijd.
Wil hiermee trouwens niet zeggen dat je door kinderen volwassener bent. Maar het zorgt er wel voor dat je je volwassen moet gedragen, en verantwoordelijkheid hebt over een levend oersoon, die totaal afhankelijk van je is
Die uitgestrekte kat op je bed 😂
Wie zegt dat als je kinderen op de wereld zet het voor altijd is. Je kind kan ook een ongeluk krijgen, er zijn zoveel ouderen die geen eens contact hebben met hun kinderen. Je bent als je geen kinderen neemt niet alleen. Je kunt ook kinderen op de wereld zetten en je alleen voelen met kinderen. Of in de steek gelaten of wat dan ook.
Precies
Misschien kun je je wel beter ontwikkelen zonder kinderen 😊
Toevallig sprak ik laatst iemand die nogal verbaasd reageerde op dat ik (correctie: we) geen kinderen wilde. Want wie moet er dan later voor ons zorgen als we oud zijn? Naar mijn mening nogal een ouderwetse en inmiddels niet relevante reden om aan kinderen te beginnen😅
Helemaal mee eens. Kinderen zijn geen verzekering.
Jaaaa dit hoor je zoveel! Ik denk dan altijd haal dat bord is weg voor je kop en loop is een rondje in het bejaardentehuis. Dan zie je pas echt wie er later voor je gaat zorgen als je oud en dement bent.
De foto op de cover van de video spreekt boekdelen 😂 het kind kijkt waar blijft haar glimlach en jij kijkt wat moet ik ermee beginnen. Toch denk ik dat jij net als je vader alles gaat geven? Kwestie van wennen.😅
Nou dan maar onvolwassen blijf je lekker jong van geest meer vrije tijd voor je zelfs . Zie het bij collega's morgen vrijendag due gaan werken om dat een kind geld kost . En je zorgen maakt als die blijf zitten op school nee geen zorgen van .
Bij mij zus allemaal goed gestudeerd. Haar dochter nu ook . Maar die hebben het niet slecht maar je zal minder verdienen wat dan . Nee voor mij geen kinderen laat mij maar lekker jong in geest zijn . En ja zal zeggen neem eens een leen baby Sofie denk dat het je opbreekt hihi
Hahah leenbaby heeft ze al geoefend in een andere aflevering.
Ach, de meesten willen vooral kinderen omdat hun omgeving ook kinderen krijgt. Het zijn vooral meelopers dus, iets wat je van jou (en mij) niet kunt zeggen. :)
ik denk dat je absoluut niet achter loopt of onvolwassen bent maar ik moeder van 4 kinderen en het heeft mijn leven zo veel meer waarde en liefde gegeven . nu zijn ze alle vier uit huis en kan ik mijn eigen dingen weer doen . dus ja ....als ik jou zo hoor de afgelopen weken voelt het of er diep van binnen toch die wens is bij je en jullie nemen alle risicos dus denk mocht je zwanger worden je direct die moedergevoelens krijgt en het als een kadootje moet zien omdat jullie zo twijfelen. de zorgen die je hebt als je kind(eren) hebt zijn niks vergeleken met de liefde die je hun kan geven en die je terug krijgt maar dat is hoe ik het ervaar en ben een gescheiden moeder, heb het grootste gedeelte van hun leven alleen opgevoed wat niet altijd makkelijk was maar zou ze voor geen goud willen missen .het heeft mijn leven enorm verrijkt ! wens je alle liefde toe en laat het op jullie afkomen als het voor jullie bestemd is gebeurt het wondertje wat van jullie samen is in je buik .fijne zondag xo