History of Khmer Part 52 ព្រះរាជ​ឱង្ការ​ព្រះ​សត្ថាធិរាជ (ឆ្នាំ​១៧២៩-ឆ្នាំ​១៧៣៧ រាជ្យ​លើក​ទី​២)

Поділитися
Вставка
  • Опубліковано 6 вер 2024
  • ប្រវត្តិ​ខ្មែរ​បាត់បង់​ខេត្ត​ចំនួន​២​ទៅ​យួន​ក្នុង​រាជ្យ​ព្រះបាទ​សត្ថាធិរាជ (ភាគ​៥២)
    ដោយ ជុន ច័ន្ទបុត្រ
    2015-07-28 អ៊ីម៉ែល មតិ ចែករំលែក បោះពុម្ព
    បោះពុម្ព ចែករំលែក មតិ អ៊ីម៉ែល
    ស្ដាប់ ឬ ទាញ​យក​សំឡេង
    00:00/00:00
    ស្តាប់សំឡេង ថតសំឡេង
    ជម្លោះ​ដណ្ដើម​អំណាច​គ្នា និង​មិន​ទុក​ចិត្ត​គ្នា​ក្នុង​ជួរ​អ្នក​កាន់​អំណាច​ខ្មែរ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុម​ម្ខាងៗ​រត់​ទៅ​ពឹង​ប្រទេស​ជិត​ខាង​ឲ្យ​ជួយ​អន្តរាគមន៍។ ម្ខាង​ទៅ​ពឹង​យួន និង​ម្ខាង​ទៀត​ទៅ​ពឹង​សៀម។ ទឹក​ដី​ខ្មែរ ក៏​កាន់​តែ​រួម​តូច​ទៅៗ ដោយ​បាត់បង់​ទៅ​លើ​ប្រទេស​ជា​អ្នក​ជួយ​ធ្វើ​សង្គ្រាម​ហែកហួរ​គ្នា​ឯង​នៅ​កម្ពុជា នេះ។
    នៅ​ក្នុង​រាជ្យ​ព្រះបាទ​សត្ថាធិរាជ ដែល​គ្រងរាជ្យ​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​១៧២៩ និង​ឆ្នាំ​១៧៣៧ ខ្មែរ​ត្រូវ​បាត់បង់​ខេត្ត​ពីរ គឺ​ខេត្ត​លង់ហោ ដែល​យួន ហៅ​វិញឡុង និង​ខេត្ត​មេស ដែល​យួន ហៅ​មីថ ក្រោយ​ពី​យួន ចុះ​មក​ជួយ​ធ្វើ​សង្គ្រាម​នៅ​ប្រទេស​ខ្មែរ។
    គ. ២៨-២ ព្រះរាជ​ឱង្ការ​ព្រះ​សត្ថាធិរាជ (ឆ្នាំ​១៧២៩-ឆ្នាំ​១៧៣៧ រាជ្យ​លើក​ទី​២)
    ក្រោយ​ពី​សម្ដេច​ព្រះ​កែវ​ហ្វា​អង្គ​អឹម បញ្ចប់​រាជ្យ​ទី​៣ ដ៏​ខ្លី​របស់​ព្រះអង្គ​ដោយ​ដាក់​រាជ្យ ហើយ​បង្វែរ​រាជ្យ​សម្បត្តិ​នោះ​ឲ្យ​ទៅ​ព្រះ​សត្ថាធិរាជ ជា​រាជបុត្រ​វិញ​នោះ ព្រះ​សត្ថាទី២ ក៏​ទ្រង់​ឡើង​សោយរាជ្យ​ជា​លើក​ទី​២ នៅ​រាជធានី​ឧដុង្គ ដោយ​មាន​ព្រះ​នាម​ក្នុង​រាជ្យ​ថា ព្រះបាទ​សម្ដេច​ស្ដេច​ព្រះរាជ​ឱង្ការ​ព្រះ​បរម​រាជា​រាមាធិបតី។ ទ្រង់​លើក​ព្រះ​ក្សត្រី​ស្រី​សុជាតា ជា​ព្រះ​អគ្គមហេសី។ ឯ​ព្រះ​កែវ​ហ្វា ជា​ព្រះបិតា​ទ្រង់​គង់​ក្នុង​នាទី​ជា​ឧបយោរាជ។
    ក្នុង​រាជ្យ​ទី​២ របស់​ព្រះអង្គ​នេះ នៅ​ឆ្នាំ​១៧៣០ ពួក​លាវ នៅ​ប្រសូត្រ ខេត្ត​ស្វាយទាប តាំង​ស្ម័គ្រ​បក្ខពួក​លើក​ខ្លួន​ជា​អ្នក​មាន​បុណ្យ​ក​ជា​ទ័ព លើក​ទៅ​ច្បាំង​បឹង​យួន ដល់​ស្រុក​ព្រៃនគរ ហើយ​កាប់​សម្លាប់​យួន អស់​ជាច្រើន។ ព្រះរាជា​ទ្រង់​ជ្រាប​ដំណឹង​នេះ ក៏​បញ្ជា​ឲ្យ​កងទ័ព​ព្រះអង្គ​នាំ​ពល​ទាហាន​ប្រមាណ ១​ម៉ឺន​នាក់ វាយ​បង្ក្រាប​ចលនា​លាវ បះបោរ​នោះ​បាន​ស្ងប់ស្ងាត់​ទៅ​វិញ។
    ដោយ​យក​លេស​សង​សឹក​នឹង​ចលនា​លាវ បះបោរ​វាយ​យួន នេះ មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក គឺ​នៅ​ឆ្នាំ​១៧៣១ ស្ដេច​យួន បាន​បញ្ជូន​ទ័ព​យួន ឲ្យ​ចូល​មក​លុក​លុយ​ប្រទេស​កម្ពុជា វាយ​សម្រុក​ឡើង​មក​ជិត​ដល់​រាជធានី។ ព្រះ​សត្ថាទី២ ក៏​ទ្រង់​ភៀស​ព្រះអង្គ​ទៅ​គង់​នៅ​ពាមក្រែង ខេត្ត​ស្រីសឈរ ហើយ​កេណ្ឌ​ទ័ព​បាន​យ៉ាង​ច្រើន រួច​ចាត់​មេទ័ព​ឲ្យ​នាំ​ទ័ព​មក​សន្ធប់​គ្នា​នៅ​កោះ​ខ្សាច់កណ្ដាល បាន​ជួប​ទ័ព​យួន នៅ​ចតុមុខ ហើយ​វាយ​ទ័ព​យួន នោះ ឲ្យ​បរាជ័យ​ដក​ថយ​ទៅ​វិញ​អស់​ទៅ។

КОМЕНТАРІ •