Benim ebeveynlerim beni korumak için baskı yapmıyor veya kurallar koymuyor; kendi soylarına laf gelmesin, aman birisi laf etmesin, utanmasın diye baskı yapıyorlar. Gerçekten yoruldum ve artık bu psikolojik olmakdan da çıkıyor.
@Elif Nur yanılmışım. Babam elalemin ne kadar kötü olduğunu biliyormuş ve o bir gün gidince bu kötü şahsiyetler ileride benim karşıma çıkma gücünü bulamasın diye bunları yapıyormuş aslında beni onlardan uzaklaştırıyormuş. Anlamamışım kaybedince anladım geç oldu çok geç anladım babamı. Haklıymış da bana laf edecek cesareti hakkı kendince buluyorlar ama babam bu defa kalbimde. Sınıfta kaldım ama dersi anladım. Benim derdim boşmuş. Dert değilmiş. Elalem dedim dedik saydım ama unutmayın ki bizde birilerinin hayatında elalemiz karışmayın hayatlara kısacık bir ömür var zaten bırakın yaşasınlar saygı çerçevesi içinde. Ne yemiş kimleymiş ne giymiş bize ne. Sana ne demeyi bildiğimiz kadar bana ne demeyi de bilsek duruşumuz düzelir.
@@senemklcaslan664🥺 az önce annemle bu konu hakkında kavga ettik çok kısıtlıyorlar aşırı..Ablam var instagram da dln şifrem var onda mesajlarımı okuyor..Ve en kötüsü anneme söylüyor her şeyi dün birisiyle konuştum onu bile söylemiş.Gelecekte çocuk bile yapmak istemem belki şuan yaşadıklarımı yaşar diye
Bu anne babalar çocukların bu tür şeylere uzulduklerini bildiklerinden dolayı onları bu yönden vurmak istiyorlar bende aynı durumdayım bende yorgunluk halsizlik.var bir turklu geçmiyor vücudum yorgunluğa alıştı hiper aktivite oldum beni hiperaktiviteye.yakalatan annem annem beni 9 temmuzdan beri her gün bir bahaneyle.benj aşaliysrsk azarlayarak bağırarak beni yorgunluğa alisrirdi.adeta bana sihir yaptı onun yüzünden bende geçmeyen kronik rahatsızlık oldu
Evet bize de anne baba olunca öyle bi anne babalık taslıyorlar ki sen ana olamazsın bilmemne sanki kendileri ne ana babalık yapmışlar aman yarabbi bi de ahkam keserler şu şöyle bu böyle yapılır diye.
Bu videoyu sabahın 4'ünde nedense ağlayarak izliyorum. Ailem hep baskıcı oldu,dışarıya çıkamazsın,konsere,sinemaya vb gidemezsin, arkadaşlarında kalamazsın, mezuniyet partisi vardı çok iyi hatırlarım o kadar heves etmiştim annem ona bile izin vermedi. Küçükken (5-6 yaş) annem beni sürekli döverdi. Kadın sanki tüm dünyaya olan hıncını,nefretini benden alırmış gibi döverdi. Şuan 16 yaşındayım hâlâ aklıma küçükken annemin beni dövdüğü anne nolur yapma deyişlerim geliyor. Şimdiyi sorarsanız tabi ki dövemiyor,ama bir kere pişman olup özür dilemedi. Anneler döver de sever de diyor. Ama o beni hiç sevmedi. Hayatım hep ev okul ev okul diye geçti. Şu hayatta bir tane bile güzel anım yok. Arkadaşlarım ise çok yok. Arkadaşlarıma karşı zaten hep mahcup oldum,izin vermiyorlar diye diye. Babamı sorarsanız maddi imkanlarımı sağlayan bir cüzdan sanki. Ona bayramda bayramını kutlayıp sarıldığımda farkettim,o bana sarılmadı kendini çekti. Beni sevmediğini o kadar iyi anlıyorum ki. Bana bir şey olsa umrunda olmaz bundan eminim. Ben artık her gece böyle şeyler düşünüp ağlamak istemiyorum. Tek hedefim başka bir şehirde üniversite kazanmak ve bu şehre bir daha gelmek bile istemiyorum.Bu dünyada neden bazı aileler çocuklarına en çok zararı verir ki?
Yemin ediyorum bıktım artık her şeyden herkesten. Babam bana her konuda baskı yapıyor mesela kısa giyinmeme, şort giyinmeme, etek giyinmeme, crop giyinmeme, askılı giyinmeme, tırnaklarımı uzatmama, tayt giyinmeme, makyaj yapmama, dar giyinmeme, elbise giyinmeme, gece dışarı çıkmama, istediğim okula gitmeme, bile izin vermiyor. Babam dinine çok bağlı bir insan ama bir o kadar da cahil o cahilliği ile benim hayatımı da karatıyor beni 9.sınıfta lise de İmam hatipe vermişti o sene 1 kez bile yüzüm gülmemişti o kadar mutsuzdum ki sürekli evden kaçıyordum çünkü bana o okula gitmezsen seni evlatlıktan reddederim demişti babamın ağzından o cümleyi duyunca otomatik olarak onaylamıştım çünkü çok korkuyordum ve ayrıca küçüktüm şu an olsa kesinlikle onaylamazdım. Bir bayram sabahıydı çok güzel bir pantolon almıştım annemle çok beğenmiştim o pantolonu aynanın karşısında makyaj yapıyordum birden babam geldi bana demediğini bırakmadı sırf makyaj yaptığım için bir de o pantolonu giydiğim için ve ayrıca henüz 12 yaşındaydım 🥺Erkek kardeşlerime sunulan şeylerin çeyreği bile bana sunulmuyor çok değersiz hissediyorum her şeyimi kısıtlıyorlar özgüven sorunu yaşamaya başladım artık hep arkadaşlarıma bakıp bakıp özeniyorum onların hayatına sahip olmayı o kadar çok isterdim ki..
9. sınıfa geçtim, gerçekten kendi hayatımı okudum şu yorumda çok baskıcı ailem istediğimi giyemiyorum onu geçtim zorla imamhatibe gönderilcem hayatımı karartıyorlar ve iyi bir şey yaptıklarını sanıyorlar🥺 sende bu yollardan geçmişsin verebileceğin bir öneri var mı? çok ihtiyacım var🥺😖
@Esma Sen öyle san Ukraynada Elektrik Mühendisliği Okumak İstiyorum Diyorum 17 Yaşımda Erkeğim Tabi Karı Kız Için Gidiyorsun Oraya Okumak Umurunda Değil Diyorlar Dedem Parayı Verecek Anlaştık Babam Geliyor O Parayı Sana Verdirtmem Eve Almam Diyor. Hey Allahım Ya Kendisi Orta Okul 3 Mezunu Beni Kıskanıyor Galiba Gelişmemi Istemiyor Herhalde Ama Okuyacağım Gerekirse Bu Evden Giderim
Babam sırf oje sürdüm diye sen okul okumazsın. Üniversiteye gidemezsin dedi. Ben hala okul için ağlıyorum. Sinir krizleri geçiriyorum😡. Ailemizi seçemiyoruz.
Yorumları okudukça karamsarlığa sürükleniyorum. Hani zatın demiş ya bedenimi o kadar büyüt ki diğerlerine yanacak yer kalmasın; kollarım o kadar büyük olsaydı da hepinize kol kanat olabilseydim...
Yazanların hepsi kadın.Ne zaman bitecek acaba bu kadınların çilesi?Bütün kadınların özgür olduğu dilediği gibi yaşadığı bir hayat istiyorum ve artık almanında zamanı geldi.
@sait yükselen haklısınız aslında erkeklere yapılan baskı da kadınların özgür olamamasından kaynaklı sürekli erkek çalışır kadın evde oturur diye diye kadınları köleleştirdik. Oysa eşit bir şekilde her iki tarafta iş bölümü yapsaydı dünya en azından biraz daha eşit bir yer olurdu.
10.sınıftayım ve yakında 11 olucam. Bu yaşıma geldim ve bi tane kendi telefonum olmadı hep başkalarının eskisini kullandım. Şuan telefonum o kadar kötü ki hattım çekmiyor. Ne dışarıya çıkabiliyorum, ne bişey yapabiliyorum. Telefon almak isteyince de virüs var zaten evdesin telefona ne gerek var diyorlar. Ya kendilerini hala köyde sanıyolar bu arada erzurumluyum. Aklınız varsa erzurum gibi yobaz bir şehre gitmeyin. Lanet olsun şu anadolu yobazlığına
Aynen yaa gorseler sen bizi sevmiyorsun,bizi hak etmiyorsun,biz senin iyiliğini istiyoruz,yok sen bizim gibi anne babayi nerden bulucaksin,yok bizdende kotuleri var,yok haline sukr et bizden daha iyilerinimi bulucaksin,yok senin gözün yükseklerde falan filan biktim artik...
@@omermoruq3152 ben bir kere yakalanmıştım çok büyük kavga çıktı babam tüm mesajlarımı okudu. Kötü bir şey de yoktu en kötüsü beni seven birini terslememdi. Çok sinirlendi. (18 yaşındayım hala telefonum yok tablet kullanıyorum) tabletimi duvara çarpmıştı paramparça oldu. Aylarca psikolojik şiddet gördüm... çok ağır laflar yemiştim hala zoruma gidiyor
Az önce kardeşimle kavga ettim , hayatıma çok karışıyorlar kardeşim bile karışıyor artık kafayı yedim. Evin içinde benim asla bir özelim yok , sırrım olamaz , arkadaşlarımla konuşamam , bir konu hakkında düşüncemi belirtemem , odamda tek başıma oturamam , hele bir erkekle asla ne konuda olursa olsun iletişime geçemem , kendimi savunamam, kardeşim benden her zaman daha üstün , ailemin sözünden çıkamam , telefonumu sadece ders için kullanmalıyım , yeni insanlarla tanışamam , arkadaşlarıma gidemem, babama karşı çıkamam , her şeyi mükemmel yapmak zorundayım , bir hatam olamaz.
Kendini gerçekleştiremeyen ebeveynler çocukları üzerinden “kendini”gerçekleştirmek isterler . Ha bu arada çocuk yapmak veya çocuk sahibi olmak istemek zaten başlı başına bir “ego” bence .
Kesinlikle bende öyle düşünüyorum. Tabi ki herkes isteyebilir çocuk sahibi olmak saygım var ama her şeyinin sorumluluğunun sende olduğu bir bireyi sıfırdan yetiştirmek de herkesin hakkıyla yapacağı bir şey değil bence. Ben o açıdan o sorumluluğu alabileceğimi düşünmüyorum :/
Beyza Aydın bir çocuk dünyaya getirip ayy neresi bana benziyor şurası sana benziyor mu demek bile üzerinde sayfalarca yazı yazılası irdelenesi bi konu ..önce insanlar neden çocuk sahibi olmak istiyor onu bi araştırmak gerek ..farkındalığı olan bireyler zaten çocuk belli bir bilince ulaştığında ona seçim hakkı tanır (her konuda) onu istediği kimliğe büründürmeye çalışmaz ..
ben henüz 14 yaşındayım.Özel sırlarım var ve ailem sırlarıma sürekli karışıyor.Sürekli "ne konuşuyorsun bende bakacağım" diyorlar.'Özel sırrımı konuşuyorum belki' dediğimde ise "bu yaşta ne sırrın olacak?" diyorlar.. Arkadaşlarım dışarı çağırdı dışarı çıkabilir miyim diyorum,"dışarılara güven yok seni asla dışarı bırakmayız.Hem sen daha küçüksün."diyorlar *GENÇLİĞİMİ YAŞAMAK İSTİYORUM LÜTFEN GENÇLİĞİMİ ELİMDEN ALMAYIN*
@@harunkoroglu1503 yanlız hayat zaten giydiğimiz kıyafetler, okuduğumuz okullar, konuştuğumuz arkadaşlarımızdır. Kıyafete karışanlar bunlara da karışıyor ve bu sana göre "BASİT" bir şey mi?
Ben erkek arkadaslarimla büyük bir grupta vile olsa bulusamouorum ve cnmi cok sıkıyor. Herkese izin cerio ailesi brnimkiler ndn vermio cnm çok sıkkın su an
Yorumları okurken falan çok üzüldüm çoğu kız aile baskısından bıkmış durumda, eğitim hakkı elinden alınanlar bile var :'(( Benim annem de baskıyla büyümüş bu yüzden bana karışmıyor. Ama bazı aileler kendileri nasıl büyütüldüyse kendi çocuklarını da o şekilde büyütüyorlar. Bence yanlış bişey bu
ben 21 yaşındayım ve bu yaşıma kadar annemden ve babamdan hep şiddet gördüm. Annem ben tırnaklarımı yiyorum diye ellerimi yanan sobanın üzerine koyup yaktı. Ama kimse demedi ki bu kızın ne sorunu var da tırnaklarını yiyor neden içine kapanık. İçime kapanık olmamın ve tırnaklarımı yememin tek bi nedeni vardı amca dediğim insanın beni 7 yaşındayken bi çok kez taciz etmesiydi ama ben korkumdan kimseye bişey diyemedim hala daha ailem bilmez yaşadıklarımı. Hayatıma kimseyi alamıyorum güvenim yok erkeklere hepsi bana farklı amaçlarla yaklaşıyormuş gibi geliyor. maddi anlamda hiç bir zorluk çekmedim şu yaşıma kadar ama sevgiye hasret büyüdüm. Herşeye rağmen hiç bir zaman pes etmedim üniversite okuyorum hatta 2. üniversitemi okuyup yurt dışına gidicem ve kendi hayatımı kurucam. Ne yaşamış olursanız olun kendinizden vazgeçmeyin hayallerinizin peşinden koşun. kim ne derse desin aldırış etmeyin bu hayat sizin ve bir kere geleceksiniz dünyaya kimsenin hayatınızı mahvetmesine izin vermeyin. Her gecenin bir sabahı vardır inanın buna. Böyle bir video çektiğin için teşekkür ederim yağmur :)
merve biçer Yaşadıklarına rağmen ayakta oluşuna, hayallerinin peşinden gitmeye çabalayışına ve en önemlisi güçlü duruşuna gerçekten hayran kaldım. Senin gibi insanlar varken mutluluk dediğimiz kavram asla yok olmayacak. Sana dair hiçbir bilgim yok ama çok içimden geldiği için söylüyorum, seni seviyorum. Ve senin gibi olan tüm insanları 🌈
Şu an 22 yaşımdayım, 3 yıldır istemediğim bir bölümde okuyordum ve bunu ailemin istekleri doğrultusunda yapmıstım. Hayatımın en kötü 3 yılı, her tatile gidişlerimde aileme çok mutsuz oldugumu dile getiriyodum ama asla beni anlamıyorlardı, en son bu kış ağlaya ağlaya ben yapamıyorum olmuyo diye başlayıp içimi döktüm ve annem özür diledi. Babam sen ne okumak istiyodun dedi. 3 yılım gitmiş meslegimi yapmaya şurada çok az kalmışken bana bunları söylediler bir sonraki tatilde babam 'biz mi söyledik sana o bölümü oku diye' dedi. Ve artık bende her şey bitmişti, fedakarlık yapmayı ailemi düşünmeyi bir kenara bıraktım ve kendi hayatımı yeniden inşa etmek için okulu bıraktım şu an tekrardan sınava hazırlanıyorum, her şey istediğim gibi olacak ve bundan 10 yıl sonra keşke yerine iyiki diyeceğim. Sende iyiki böyle bir video paylaştın canım Yağmur, cesaretime cesaret kattın resmen 🌹
Bi de biz mi yaptık sen yaptın sen istedin demezler mi.. Keşke ben de senin yaptığını zamanında yapsaydım çok iyi yapmışsın sakın yolundan dönme 10 yıl sonra artık çok geç oldugunda 3 yılın dersine düşmediğin için kendinle gurur duyacaksın
Dedigin gibi egitimli aile egitimsiz aile farketmiyor. Ben lise cagimda istedigim alani secemedim istedigim bölümü istedigim yerde okuyamadim. Bölümümü sevmeye calistim sevdim de ama iş bulamiyorum alanimla ilgili ve cok mutsuzum.Lutfen cocuklariniza sevdigi isi yapmasi icin destek verin...Ilerde mutsuz bireyler olmamasi icin...
Aynı durumdayım ve aynı durumda olan insanları gördükçe bi umut geldi şuan, başarabiliriz sadece kendimiz için bundan sonra mutlu olmak için.. umarım bizler çok doğru,iyilik ve destek aşılayan anne baba olabiliriz umarım...
Seni dinlerken okadar duygulandım ki göz yaşlarımı tutamadım annem in tam anlamıyla namus kelimesi beni bitiriyor elalem ne der babam da aynı asosyalim istesem de sosyalleşemiyorum özgüvensizim çünkü istediğiniz her şey kısıtlanıyor ve deneme imkanınız bile yok "hiç kimse sizden önemli değil bunu unutmayın" ilerde bir evebeyn olucam ve iyi ki bu videoya denk geldim kalbimi bırakıyorum💙
Biliyomusun aynı şeyleri yaşıyorum babam dediğim adam bana çok baskı uyguluyo abimde annemde ben şort beğeniyorum alamıyorum gizli gizli yapıyorum herşeyi ondan sorma hep bsn suçlu oluyorum
Benim canım babam zamanında erkekler evlatlarını kucaklayamazmış ben seni nasıl sevmem ki diyip başımı okşayan, göğüsünde huzur bulduran, ses tonuyla içimi ısıtan, ben yaşayamadım diyip dünyanın en güzel şeylerini yaşatan bir insandı...O yoğun bakımda yatarken, göçüp gitmeden sadece 3 gün önce beni buradan çıkartın benim sizleri okula göndermem gerek çalışmam gerek diyen koca yürekli bir adamdı. İyi insanlar ne yazıkki erken gidiyorlar bu dünyadan. Babamı çok seviyorum... İyi ki böyle bir anneye babaya sahibiz. Abim ve ben çok şanslıyız. Dilerim herkes bu eşsiz duyguları yaşar ve dilerim bizler yani yeni nesil ileride böyle anlayışlı bireyler olup gelecek nesillerimize örnek olabiliriz...
Benim ailem öyle kötü ki her şeyimi engelliyorlar dışarı çıkmamı giyinmemi ve en kötüsüde benim abimler istedikleri yerde üniversiteyi istedikleri yerde okudular bana gelince sen kız çocuğusun kız çocuğunun yeri babasının yanıdır mantığı var gerçekten dinin tamamen çarpıtılması ve bu kadar eski kafalı insanlar olduğu için keşke kadın olarak doğmasaydım diyorum
Seni dinlerken şöyle bir 10 sene öncesine , eğitim özgürlüğümün ailem tarafından, elimden alınmış olduğu o günlere gittim.Bana en büyük, kötülüğü yapan kişilerin ailem olduğunu, hep hissettim.Onlar isterse, bişeyler yapabileceğimi öğretmişlerdi bana, özgüvenim yerle birdi.Bu yüzden, kolay arkadaşlık kurabilen biri olamadım, hiç bir zaman... Nefret ettim annemden, babamdan. Oysa, benden 1 yaş küçük erkek kardeşimi,üniversiteye şehir dışına gönderdiler, beni evimize minibüsle 10 dk süren liseden alan ailem... Okuldan tastiknamem alınmıştı, annem bana bir kaç başörtüsü almış, elime verip bir de üstüne sanki,dinden çıkmışım gibi alelacele, Kur'an kursuna yazdırmıştı.1 yıl onların istediği gibi, Kur'an kursuna başımı örtüm gittim,zorla kapatıldım. Sonra çevremizden bir kaç kişi, bu kız neden evde gitsin çalışsın,eve de destek olur gibi söylemlerle,annemi doldurmuştu ki,çalışıp ekonomik özgürlüğümü elime almak için, çırpınmalarım işe yaradı.Mağazalar da, günde 45 dakikalık mola ile oturabildiğim şartlar da çalıştım.Aynı zaman da okumaya.. İnanırmısınız?O zamanlar asgari ücret 600 tl idi ve 5 kuruşunu dahi harcamadan anneme veriyordum.Sırf beni işten almasınlar diye.. Çok acı!. Gerçekten şimdi düşünüyorum da,baya sağlam kızmışım,başka yollara savrulmamışım.Ben 16 yaşında işe başlayıp ,3 sene babamın sermayesi oldum. Üstelik burnumdan gelirdi çalışmam, hiç bir sosyal yaşamım yoktu. Eve,işten çıkış saatimden en geç 10 dk sonra gelmem gerekiyordu. Tabi çalıştığım yerin evime mesafesinin uzak olmasını beklemiyosunuz dimi?..10 dklık mesafedeydi işyerim,annem ve babamın beni takip etmesi, üstelik buna erkek kardeşimi bile alet etmeleri, ohooo...Daha neler neler...3 sene sonra sırf o evden kurtulayım deyip, çok yanlış bi evlilik yaptım. Evliliğimde yaşadıklarıma,hiç girmeyeyim...Ordan kalma da bir panik atak rahatsızlığım var.1 yıl 3 ay sonra o eve geri dönmek zorunda kaldım. Sağlığım iyi değildi,annem de çokça kez gördü ve bana çık gel bitir evliliğini dedi.Zaten kafama göre gidemezdim. Çok korktum!..Aynı şeyleri yaşamaktan, kısıtlanmaktan... Ama evliyken de çok başka sorunlar vardı ve bu beni hasta etmişti..Annemle bi anlaşma yaptım ve yanlarına döndüm. Psikolojik tedavilerden geçtim, iyiler di o dönem de ne zaman işe başlayıp ayaklarımın üstünde durmaya başladım bu kez boşanmış bir kadın olduğum için farklı kafalara girdiler. Çok kötü söylemlerle karşı karşıya kaldım,ailem tarafından. Malesef o liseyi hâlâ bitiremedim, ama bitiricem.. Bir sınavcığım kaldı.😊Lise mezunu olmadığım için, terfi alamadım sırf bu sebepten o kadar özveriyle çalışmanın, yıllarımı vermemin karşılığını, ben değil, yanımdaki lise mezunu arkadaşım aldı. Bi çok işe de, alınmadığım oldu bu sebepten..4 yıl sürdü ailemle mücadelem,2.Evliliğimi yaptım.Şimdi bir düzenim var,çok da mutluyum ama, ailemden uzak duruyorum.Bilinçli yapmıyorum, aileme karşı nedense, hep içimde buz gibi bişey var onların hiç bir zaman ısıtamadığı... Onlara bir türlü anlatamadım,beni ne kadar yakıp yıktıklarını!.Zormuydu bu kadar güvenmek?Nedir bu amaçsızca kısıtlama güdüsü bende anlayamadım zaten bi türlüü...Keşke beni bu kadar yıpratmasalardı da, hayata daha güleç bakabilseydim... diyorum, işte sadece bu kadar..
evet oğlum ve ya kızım iyi ki sen benim annemsin dicek gelip bu videoları izlemicek ilerde çok mutlu bir nesil yetişicek biz bu acıları çocuğumuza yaşatmicaz o yüzden o neslin mutsuz olcağını düşünmüyorum şimdi yaşadığımız bir çok şeyi ilerde biz Z kuşağı olarak güzelleştircez eğitim sistemide dahil umarım ki bizim yerimizede mutlu olcak o nesil
@@inxheiizninle bişey sormak istiyorum. El bebek gül bebek şekilde, her hakkına kişiliğine saygı duyarak, çok fazla severek büyüttüm evladımı. Hayat onun hayatıydı ilk kucağıma geldiği andan itibaren ve mutluluğu için hiçbirşeyi yasaklamadım. Ancak 18 ine girdi 2 ay içinde sevgili yapıp bekaretini teslim etti. Ve bunu bana inanılmaz rahat bir şekilde anlattı. Onun için bir önemi yokmuş çünkü. Ve hayat onun hayatıymış. Yani bana hiç saygısı yokmuş. Bütün iyi niyetimin boşa gitmesine mi yanıyım yoksa kendi hayatını hiçe sayıyor olmasına mı? Sence doğru mu yaptım iyi ilgili saygılı sevgili öğreten yol gösteren bir anne olmakla?
@@vivian8892yanii bilemedim açıkçası sizinki de fazla rahata kaçmış. Bizim istediğimiz baskıcı olmayan aile profili bu değil aslında. Bizim her türlü duygu ve hislerimizi paylaştığımız ve aldığımız her kararı önce bize düşüncelerini söyleyip sonradan bize bırakacakları bir hayat sunan bir aile daha iyi olurdu. Ama şahsen kızınız bunu hiç haketmemis, keşke benim ailem sizin gibi olsaydı
Artık gerçekten bıktım...içimi yorumlara dökücek kadar yalnız hissediyorum kendimi, arkadaşlarımı kıskanıcak hale düştüm. Bende istediğimi yapmak, istediğim gibi giyinmek, istediğim gibi makyaj yapıp süslenmek , hayatımı yaşamak istiyorum...Zaten hayat kısa ne olurdu özgür bi insan olsam istediğimi yapsam. Millet ne düşünür, ne der diye düşünmekten vazgeçin bütün anne babalara sesleniyorum çocuğunuzu kısıtlamayı kesin, siz çocuğunuzu, özellikle kızınızı ne kadar kısıtlarsanız kısıtlayın o zaten çok isterse o şeyi gizli de yapar, yapmasada gizli gizli ağlar kahrolur, ne kadar üzüldüklerini görün çocuğunuzun, bazılarına basit bi dert gibi gelebilir bu mu derdiniz diyebilirsiniz tamam kabul ediyorum aman aman abartılacak bir şey değil, fakat bi o kadar da insanı yıpratıp kahredicek bi olay, siz sanıyorsunuz ki çok güzel bi çocuk yetiştiriyorum,en iyisini yapıyorum, siz en iyisini değil bi çocuğu yetiştirirken yapılabilecek en büyük hatalardan birini yapıyorsunuz, çocuğunuzun hayatını siz karartıyorsunuz , bunun bilincinde olsanız çok iyi olucak, eminim ki bi çok anne baba diyordur çocuğuna, neden bana yalan söylüyorsun neden yapma dediğim şeyi ısrarla yapıyorsun diye hatta annesine babasına karşı çıktı diye şiddet gören bir çok insan vardır belki de, oturun bi düşünün bakalım neden böyle yapıyorlar, iyi bişey yaptığınızı çok güzel evlat yetiştirdiğinizi sanıyorsunuz ama ne yazık ki yanılıyorsunuz,sizin yaptığınız iyi bir şey değil son derece aptallık cahillik, kimsenin kimseyi kısıtlamaya hakkı yok, kendinize gelin ,ne kadar üzüldüklerini görün evlatlarınızın...belki bi anne baba görür de aklı başına gelir, umarım hepimizin ailesi yaptıkları hatanın cahilliğin farkına varır ve bu çirkin huylarından vazgeçer...
Annem izin vermiyor ama bende bu hafta burnumu deldirmek istiyorum eve gelince kızacagını biliyorum ama artık 18 yaşındayım hayır izin verse tamam dese ne olur ki anlamıyorum ona ne zararı var benim hayatım kendi kararlarimi verebilirim dua edin çok büyük bi tepkiyle karşılaşmam inşallah 🥺 bende görünce çok özeniyorum
Yorumları okurken tam da senin yazdığın şeyi yazmaya hazırlanıyordum.Bazı konularda şanslı olduğumu kabul ediyorum.Şimdi söyleyeceklerim birçok kişinin üzerindeki baskının yanından geçemez ama herkesinki kendine oluyor maalesef ,birbirimize ancak böyle destek olabiliyoruz.Okumam konusunda ailem hep bana destek oldu onlara minnettarım bu konuda ,çok çabaladım ve inşallah istediğim yere gelirim,hepimiz geliriz.Bulunduğum konum,istediğim meslek,okuldan dolayı edindiğim çevreye bakınca,evden kafamı çıkarıp insanların nasıl yaşadığını hayatta neler yapabileceğimi görünce başlıyor benimkisi.Hayal ettiğim şeyleri görüyorum onlarda ama bir burukluk oluşuyor hep çünkü geç kalıyorum yaşamaya ,iznim yok.Bunları bu yorumun altına yazma sebebim de tıpkı senin dediğin gibi arkadaşlarımı kıskanma derecesine geldiğim için -arkadaşım da kalmadı çünkü insanlar birbiryke yüzyüze görüşmeyi tercih ediyor ve ben bu imkanı çok nadir bulduğumdan araya soğukluk giriyor , bir daha görüşmüyoruz- . En büyük çocuk olduğum ve ben bişeyleri becerebilirim görüntüsü verdiğimden sanırım üzerime yüklenen onca sorumluluğun altında eziliyorum bazen.Bakıyorum arkadaşlarım beraber şehir dışına çıkıyorlar ,konserler,eğlenceler.Ailemden izin almamı bile teklif etmiyorlar çünkü onlar da gidemeyeceğimi biliyorlar.Bunları gördüğümde ben hep anneme yardım ediyor oluyorum sürekli benim sorumluluğumun üstündeki şeylere koşuyorum (kardeşlerime seviniyorum çünkü benim yaptıklarımdan onlara pek bir iş kalmıyor ama sabrım taşıyor ve bazen onlara da hayatı zindan ediyorum bu konuda kendime çok kızıyorum.) Erkeklerle iyi anlaşabiliyorum ‘arkadaşça’ ama onlarla dışarıda kahve bile içemiyorum,istediğim kıyafeti giyemiyorum,gece istediğim saatte uyuyunca sabah büyük günah işlemişim gibi azarlanıyorum,yalan söylemeye hiç cesaret edemedim çünkü başıma geleceklerden korkuyorum,hiç sevgilim olmadı,kimse brni sevmedi ben de kimseyi sevmeye cesaret edemedim,bir ortama girdiğimde hep gerildim çünkü alışık değildim nasıl davranacağımı hiç bilemedim ( onlara göre bunlar hep gereksizdi bana göre çağın,yaşımın gerekliliği yine de hep kurallara boyun eğmek zorunda kaldım)kendimi şimdi olduğu gibi hiç doğru ifade edemedim çünkü dinliyormuş gibi yapıp beni duymadılar ben de böyle başı sonu belli olmayan cümlelerle ancak bunları yazabildim
@@duygu6300 diyebileceğim pek bişey yok aslında ama gerçekten kader ortağımsın her şeyi geçtim ailemden bi kerecik olsun başımı okşamalarını isterdim kısacası onlardan azıcık da olsa sevgi görmek en büyük hayallerimden biri çok kıskanıyorum anne babasiyla iyi anlaşan insanları babam artık kızım bile demiyor bana ismimle seslendiğinde bile üzülüyorum ağlıyorum gizlice annemde aynı şekilde çok nadir kızım diyor bana hayatım bu hale geldiyse sorumlusu kesinlikle ailem. Çok şükür her hangi bir kötü huyları yok şiddet vs gibi istediğim her şeyi alıyorlar bu konuda şanslıyım ama gerçekten psikolojimi bozdular para değilde sevgi görsem her şey çok farklı olabilirdi belki de
video'yu izledikçe kız çocuklarının nasıl sıkıştırıldığını görüp çok utandım.Bu mu yani?Kuran kursuna gönderince kız çocuklarını başınız göğe mi eriyor.Kızların özgüvenini aileleri yıkıyor resmen.Erkek çocukları haddinden fazla özgürlük içinde büyüyor ama kız çocukları sürekli sen bunu yap şunu yap.Böyle ailelerde büyüyen kızlar malesef kendi eşlerini seçemiyor çoğu zaman psikoloji baskıdan kurtulmak için yalnış kişileri seçiyor.Kızlarınıza güçlü olmayı öyretin.Eğitimi sevdirin.Dine küçücük yaşta çocukları alet etmeyin.Hacıları hocaları görüyoruz.Kız çocukları bir nimettir.
Bilmeden konuşma benim babamdan yediğim dayağın haddi hesabı yok. Sen babandan ilk kez ne zaman dayak yedin. Ben babamdan ilk kez 2 yaşında dayak yedim. O da neden biliyo musun ? Yere düştüğüm için. Bi tane geçirdi ikinci kez yere kapaklanmış oldum. Geçende de kafamda porselen tabak kırdı. Geçen bayram üstüme cayır cayır bir fincan kahve boşalttı hem de bayram ziyaretinde herkesin içinde.
@@egeyalcin6244 Canım benim senin baba dediğin insaniyet yoksunu ve kesinlikle bir baba değil. Sen çalış ve üniversite okuyacağında o evden uzaklaşmaya bak. Okurken çok üzüldüm gerçekten hak etmiyorsun bunları.
Pardon, DİNE ALET ETMEYİN DERKEN? Diğer dünyada matematik sormayacaklar bize. 5 yaşında kurana başladım ben. Hem de ailemin baskısıyla. Ama iyi ki baskı yapmışlar. Kur'an-ı Kerim'i ezbere biliyorum ve çok mutluyum.
Beni çok iyi tanıyan bir arkadaşımı dinler gibi gözlerim dolarak dinledim seni. Belki bu aralar hayatın anlamını yitirdiğim, kabuklarımı kırmaktan vazgeçtiğim için. Okuduğum bölüme razı oldum. Erasmusu kazanıp yurtdışına gittiğimde ailemden hiçkimse beni tebrik etmedi, aksine ne işine yaradı der gibiydiler. 23 yaşındayım. Mühendis oldum, işe girdim. Bütün sınırlarımı zorlayarak bugüne geldim. Özel bir şirkette çalışıyorum. Ailem aylardır işten çıkmam için baskı yapıyor tek istekleri devlet memuru olup sabah 8 akşam 5 çalışmam ve iyi para kazanmam. Hergün beni mutsuz edecek bir hayata zorluyorlar beni. Benim ise yurtdışında şirket kurmak gibi bir hedefim var. Benim çok başka hayallerim varken, akşamları arkadaşlarımla bile vakit geçirmeme izin vermeyen bir ailenin içinde yok olup gidiyorum... Çünkü onlardan vazgeçemeyecek kadar çok seviyorum. Keşke biraz beni anlayabilselerdi. Bu video için çok teşekkürler yalnız olmadığımı hissettirdiğin için, seni çok seviyorum Yağmur..
Melike Göker bizim onlara karşı duyarlılığımızı suistimal ediyorlar nolur buna izin verme ben yapamadım yaşımda geçti ama sen yolun başındasın git hayallerinin peşinden 🙏🏻
erasmusu kazandıktan sonra, gidersem eve geri dönemeyeceğim yönündeki baskılar yüzünden yurtdışına gidemeyen mühendis olarak okudum yazını... ailenin içinde yok olup gitme hissi beni de bitiriyor.
Benim ailem okumama izin vermedi sırf ceplerinden bir kuruş çıkmasın diye Zorla açığa yazdılar üniversiteyi Evde olduğum İçin sürekli laf yapıyorlardı bu evdekiler çalışmıyor etmiyor diye Onların dırdırından dolayı işe girdim yaklaşık 2 yıldır çalışıyorum piskolojik olarak çok çöktüm İşten dolayı Yeri geliyor gece 2.3 gibi eve geliyorum Ama gezmeye gitsem akşam 8 de eve gelsem kıyameti koparırlar İşten erken geldiğim zamanlar benden temizlik Yemek vb şeyler istiyorlar ben 11.12 saat ayakta çalışıyorum üstüne üstün onlara hizmet etmemi istiyorlat bu yüzden onların beni düşündüğünü asla düşünmüyorum. Abim babam çalışmıyor evde tek çalışan benim çok zoruma gidiyor bu durum Ayrı eve geçmek istiyorum kendime bakacağıma inanıyorum fakat biz doğulu olduğumuz İçin böyle birşey asla mümkün olmuyor ya ölürüsn yada evlenirsin bu evden ayrılmak İçin Benim evlilik gibi bir düşüncem yok ama bu evden kurtulmak İçin evlilik çözüm gibi geliyor bir süre sonra Bir bataklıktan kurtulmak İçin diğer bataklıkta batmak istemiyorum
Sevmediğin biriyle evlenme sakın o yorgunluktan daha beter sonuçlara yol açabilir biraz daha sabret inşallah her şey değişir ve mutlu olursun artık değerlisin bunu unutma❤️
Doğu kültürünü benimsemiş biriyle sakın evlenme. Doğulu olabilir fakat o kültüre bağlıysa daha büyük bir batak seni bekliyor. Eğer çok iyi niyetli iyi bir insan olursa evet evlen gerçekten bazen evlenmek bile o insanlarla yaşamaktan iyidir. Hatta sana bişey diyim eşimin ablası evden kaçtı sığınma evine gitti bir kaç yıl hiçbiriyle görüşmedi kendi düzenini kurdu şimdi görüşüyorlar gayet mutlu bi hayat kurmuş sadece uzaktan görüşüyorlar artık aynı evde değiller ve kız evlenmedi de. Bazen eşime ablan çok akıllı sizden ancak kaçarak kurtuldu çok yobaz ve acımasızsınız diyorum onlar da güneydoğulu arap kökenliler. Çok zor böyle zihniyetle yaşamak Allah yardımcın olsun
İnsanlara yaşadıklarımı anlatmadan önce benim çok güzel bir hayata sahip olduğumu sanıyorlar anlatınca duraklıyor ve çözüm bulamıyorlar. Babam yıllarca anneme ve bana psikolojik şiddet uyguladı. Annemin hep kendini öldüreceğini düşünerek büyüdüm anneme çok bağlı büyüdüm annemse bunun kıymetini bilmektense hep bunu bana karşı kullandı. Onlar ebeveyn olması gerekirken kendimi bildim bileli hep ben ebeveyn oldum. 15 yaşımdan beri ciddi psikolojik rahatsızlıklarım var ve babam hala görmezden geliyor. Arafta gibi bir hayattayım ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. Birgün çocuğum olursa ki evlenmek gibi bir isteğim yok ama kesinlikle çocuğuma gerçek bir anne olacağım adı aile olup da aileye dair hiçbirşey olmayan içi boş bir sistemin içinde asla olmayacağım. Benden geçti arkadaşlar ama umarım siz güzel bir hayat yaşarsınız 🙏🏻
Bende üniversiteye kizlar gidemez Annem okuma dedi hayallerimi yiktilar Erkekler konusamazsan dediler Sosyal medya hesaplarin olamaz Acik olamazsin dediler zorla kapattilar İnsan icin de gülme dediler bana (normal de de gülmüyorum zaten saolsunlar) Yemek, temizlik, ve zorla iman yaptiriyorlar AİLE KADERDİR
Video şuan bitti gerçekten çok güzeldi. Toplum baskısı çok fazla hele sosyal medya yaygınlaştıran sonra daha korkunç bir hal almaya başladı eskiden arıyorum askılı bir bluz giyindiğimde mahalleden çıkana kadar üstüme Adana sıcağında ince hırka alırdım sonra bizim yan komşu nebahat teyze bile insta face açınca birde üstüne kabul etmediğim ya da beklettiğim akrabalar komşular bana surat yapıyorlar, hayırdır bizden sakladığın bir gizlin saklın mı var diye imada bulunuyor. Öyle ya da böyle bir zamanlar benim kendimi özgürce ifade edebileceğimi düşündüğüm gerçek benliğimi yaşattığım o sosyal medya hesapları şimdi benim değil ben kullanıyorum evet ama ben değil nebahat teyze berna abla... arkamdan laf etmesin diye artık fotoğraf çekinmeden önce o hırkayı giyiyorum ve bunu yapmaktan nefret ediyorum. Uzun yazdım biliyorum ama asıl söylemek istediğim şu ben artık kimsenin gönderisinin altına ben aksini düşünüyor olsam bile yorum yapmıyorum çünkü değişmek istiyorsak önce kendimizi değiştirmemiz lazım.
Anneler babalar ve öğretmenler kendi küçüklüklerinde ne kadar kötü şey yaşamışlarsa hepsini çocuklarına ve öğrencilerine uygulamak için yemin etmiş gibiler şükür ki benim ailem böyle değil
"Arkamda birileri olduğunu bilmek" Maalesef arkamda birileri var fakat beni kelepçelerle bağlamak için. İnsanların aileleri kendilerine destek olurken ben ailem olduğu için daha da geriye düşüyorum her zaman
Böyle vidyolara devam et yağmur çok uzak şehirlerdeki insanların hayatına kalbine içine hikayelerine geçmişine gelicegne dokunuyorsun çok teşekkür ederiz sana
23 yaşındayım ailem koyu solcu insanlar annem babam babam abilerim hepsi. Bence küçüklüğümden beri annanemin dua okumasını dinleyerek büyüdüm ve kalbim herzaman bu tür şeylere yatkındı hep gider onun evinde kalırdım huzuru orda bulurdum lakin 17 18 yaşıma gelince kapanmaya karar verdim ve cehennemim ozaman başladı. Gizli gizli başörtüleri almaya başladım evden çıkarken başörtlerini çıkaran kız arkadaşlarım vardı ben sokaktan çıktığım an çantamdan çıkarıp başörtü takardım. 3 yıl bu şekilde yaşadım arkadaşlar. Daha sonra aileme artık boydan elbiseler giyeceğmi ve 3 yıldır saçımı kapattığı söyledim. Abilerim odama girip sakladığım elbise ve örtüleri bulana kadar talan ettiler buluncada babam hepsini makasla kesti ve birdaha anneannene gidersen kapışarı üzerine kilitlerim okula bile gidemessin dedi. Unutamıyorum o günleri yıllardır kaç kutu prozac bitirdim bilmiyorum. Bir aile kendi çocugunun hayatını nasıl cehenneme cevirir onu yaşadım. Daha sonra evden ayrılıp annanemin yanına yerleştim. Okurken iş bulmaya çalıştım kılıkıyafeti yüzünden garsonluk falan olmadı daha sonra zorunluluktan boydan giyinmeyi bırakıp pantolon giyinmeye başladım ve kasiyer olarak işe girdim ve yazılım mühendisi olarak mezun oldum şimdi kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum. Yıllardır kendi evime gitmedim. Ailemi sadece anneanneme ziyarete geldiklerinde görüyorum. Belki şuan bukadar güsel bir hayata sahip olmamın sebebi onların bana yaşattıklarıdır kimbilir. Bu hikayede sık rastlanabilecek bi durum değil genelde çünkü aile baskısının hep kızları kapatma veya dini baskı olduğu düşünülüyor ama öyle değil sadece bizlerde böyle şeyler yaşıyoruz bilin istedim
@Mustafa bende aslında bunu anlatmak istemiştim. Tek sıkıntı çekenler din adı altında sıkıntı çekenler değil dinsizkeşmeye zorlanmak diye de bir gerçek var. Ben dine adamak ve o doğrultuda yaşamak isteyince kişisel tercihlerimden ötürü bırakın sadece toplumu ailem tarafından dahi dışlandım. Ama benim gibilerin çektiği dışlanmalar çok çok daha fazla olmasına rağmen sesimizi diğerleri kadar duyuramadık. Yada duymaknistemediler önemsemediler çünkü dindarsın
ben istediğim hayatı yaşayamıyıcam galiba keşke hiç doğmasaydım ilk defa izliyorum seni çok güzel konuşmuşsun iyi geldin ama ben ailemle hiç mutlu değilim onları sevsemde artık bıktım hergün ağlamadan günüm geçmiyor cringe gelebilir ama yemin ederim ölmeyi bazen çok istiyorum
Vallahi bende 27 yasinda bir erkegim, her gun bitmeyen baskilar gordum, 19 yasinda evden atildim, bana yapilmasini istemedigim hersey yapildi (ters laflar, baski, beni kuculten laflar) her zaman hersey icin bana baski kuruldu, beni ezmek icin hersey yapildi, dalga gecildi, yoksullugum ve imtihan sonrasi halimle dalga gecildi, ve ailemdeki kisiler, anne, baba, olsun, bir kardes, iki abla olsun, bunlarin hepsi duygusalligimdan istisafe edip beni ezmeye calismistir, ve inanilmaz terbiyesiz bir sekilde, herhangi bir gun ne yapmam gerektigi sert bir sekilde soyleyerek, aslinda tek amaclari dogal olarak yapacaklarimdan beni sogutmaktir (mesela birini ziyaret etmek, birini aramak) butun bunlar icin bana gercekten kotu niyetlerle konusurlar ve utanmadan telefonda 'hersey iyi gidiyor' deyip veya misafirlerin onunde yuz degistirip, misarfirler gittigi anda bana ve kucuk kardesime zulum ederler, ayni zamanda ne yapmak istesem uzerin bilgilenip kara gozle bakarlar, basarmamam icin herseyi yaptilar ama hamdolsun bir iki diploma alabildim, gezebildim, benimde evde kalmaktan baska carem yok, hatta evden 5 sene uzaklastiktan ve dondukten birkac ay sonra 15 ay uzaklasmistim, doneli sadece 2 ay oldu, ama dua ediyorum 'Ya Rabbim beni bunlarin serrinden koru' diyorum, 'Ya Rabbim beni bunlardan uzaklastir diyorum' ve devamli parklara cikarim ki tam suanda aynen parka gidecegim, odam yok salonda yatarim, her sabah zorla uyandirirlar beni, yorgunluktan bitiyorum, bir ters laf etsem veya cevap versem beni 100% yine atarlar, duanizi esirgemeyin, bir is bir kalacak yer bulayim, insan gibi yasayabilecegim bir yerde olayim InsAllah
En başından beri hep iyi ki takip ediyorum diyorum. İzlediğim videolarının hiçbirinde hayal kırıklığına uğramadım. Her zaman karşındaki insana faydalı olmaya çalıştın, bilgi vermeye ve paylaşmaya çalıştın. En basitinden makyajını yaparken bile faydalı olmaya çalıştığını anlayabiliyorum. Bunun da birçok insana gerçekten geçtiğini düşünüyorum. İzlediğim kişilerde bir yerden sonra homurdanmaya başlarken, senin videolarını gerçekten dikkatimi vererek izliyorum. Hiç tanışmamış olduğum bir insan bana bunu hissettirebiliyorsa bence gerçekten kaliteli ve değerli bir insandır. Çok seviyoruz seni!
Yaşam zaten dümdüzken bile çok zor bi olgu. Çok çok zor. Kendi elimizde olmayan durumları bi şekilde katlanabilir hale getirmeliyiz... Söylemesi kolay, yaşaması acı dahi olsa çözüm yolu olarak bunu görüyorum artık. Akşam eve en geç 7de mi dön diyor babanız, maddi-manevi bireysel yaşam imkânlarınızı oluşturana kadar 7de dönün. Ha bir de şöyle bir şey var: Kendi seçtiklerinizin bu zor hayatta, sizi aşağıya çekmesine asla izin vermeyin. Bu bir eş de olabilir, izlediğiniz film de. Seçtikleriniz bilinç ve istek doğrultusunda ise nolur ama nolur size destek, huzur ve mutluluk versin. Seçtikleriniz her ne ise çetrefilli yollarda ayağınıza değen taş değil elinizden tutan bi yoldaş olsun. Bazen her şey yalan gibi de gelse hayatta güzel zamanlar yok değil. Umarım ömür çoğunluğunuz sağlıklı ve huzurlu geçer. Sevgilerle❤
Maddi manevi bireysel imkanı sunana kadar... O imkanlar hiçbir şekilde olmasın diye uğraşıyorlar zaten. İş başvurusu için yol parası gerekse vermezler, kursa gitmek istersin mırın kırın, kitap okuma hakkını belki 40 bin takla attıktan sonra belki. Yediğin içtiğini kullandığın temel her şeyi gıdım gıdım aile ekonomisini düşünerek yaparken bir bakarsın anne denen kadın kendine sigara, içki ve bunun yan etkilerinden kendince korunmak için de 300tl'lik yaşlanma karşıtı krem, zayıflama hapları, pahalı marka makyaj malzemeleri, evlat aile ekonomisi için yeni bir şey istemeye utanırken, kendisinin bilmem kaçıncı benzer modelde ayakkabı ve kıyafetler alması ve bu çifte standarda asla öfkelenmeyip alkışlama beklentisi aksi takdirde, aile ekonomisi nazikçe hatırlatılsa bile kıskanç şizofren olmak, bu alışveriş çılgınlığı sonucu boşanmalar ama yine de babanın da durumlara sessiz kalması, söz konusu evlat ihtiyaçları olunca tutumluluk sendromuna girmesi vs. vs.
bir sene boyunca lgs ye deli gibi çalıştım,dışarıya çıkmadım,misafirliğe gitmedim,uykusuz kaldım,aile baskısına göz yumdum,hem dershanenin hem okulun canlı dersine aynı anda katıldım,hiç uyku uyumadan minibüse binip minibüsteki uykuyla sınava girdim,ders işledim,Çabaladım Çabaladım Çabaladım,uğraş verdim,emek verdim..sonuç.BİR B0K OLMADI,EMEK ÇÖP,BİR YILLIK UĞRAŞ ÇÖP,EMEK EMEK ÇÖZDÜĞÜM,ÇİZMEYE KIYAMADIĞIM ONCA KİTAP ÇÖP..şaka gibi gerçekten şaka gibi..o kadar emeğin karşılığı 320..ben en son yaptığım deneme sınavında 450puan almıştım ve ağlaya ağlaya öldüm,bunca emeğin kaeşılığı bu mu diye..Meğerse daha ağlancek zaman o zaman değilmiş..pekii çalıştım,çabaladım ama olmadı,yapamadım AĞLADIM,ÇOK AĞLADIM AMA ENSONUNDA KENDİME HAYIRLISI BUYMUŞ DİYEBİLDİM artık tek sorun ailemdi onlar da beniM gibi üzgün müydü? EVET,EVET üzgünlerdi ama ne için dershaneye verdikleri para için,aldıkları test kitaplarının paraları için,verdikleri uğraş için,bana güvendikleri için..maalesef..BENİM AİLEME EN ÇOK İHTİYACIM OLDUĞUNDA,ANNEMİN DİZİNNDE UYUMAYA İHTİYCIM OLDUĞUNDA,BABAMIN HAYIRLISI BUYMUŞ SEN ÇALIŞTIN ,ÇABALADIN DEMESİNE İHTİYACIM OLDUĞUNDA ailemin bana baskı uygulaması,bana düşman gibi davranmaları,benimle dalga geçmeleri,her sohbette konuyu bana çevirmeleri GERÇEKTEN acınası bir durum..Ailemin bana yaptığı tüm kötülükleri unuturum ama bu benim zor zamanlarımı daha da zor yaptıkları günleri ASLA,ASLA
Ben ailemden herhangi bir baski gormedim ancak yorumlari okudugumda hayret ettim ne cok insan varmis ki bunu yasayan dedim muthis bir konusmaydi devam etmelisin mutlaka bu tarz konulari konusmaya, basarilar diliyorum🌸
ben 17 yaşında olmama rağmen daha şimdiden sayamadığım kadar yaşanmamışlığım birikti ve bunları içimde halledebilmem için tek yol zamanda geri dönmem yani imkansız. arkadaşlarımla dışarı çıkamadım. yazları tek bir arkadaşımla çıkabilmek için her seferinde yalan söyleyerek çıkıyordum çünkü bu bir kurtuluş gibi gelmişti bana ve şu an annemlere yalan söylemeden hallettiğim tek bir işim bile kalmadı. arkadaşım yok çünkü arkadaş edinmek için sosyalleşmeniz gerekiyor ve bana bu hak tanınmadı. zaten eve gideceğim halde bana her son dersimde direkt eve gel oyalanma diye mesajlar atıldı. gerçekten şu an benden küçük insanların benim daha yeni yeni kendi başıma elde ettiğim haklara sahip olduklarını gördükçe kendim için çok üzülüyorum
Yağmur ablacığım ben de psikoloji okuyorum bahsettiğin bu olayların hepsini ben de yaşadım yaşıyorum da sen anlatırken üç senedir kullandığım kırmızı reçeteli ilaçlarım geldi gözümün önüne .söylediklerinde o kadar haklısın ki ben de kendi ekonomik gücümu elde edene kadar sabredecegim sabrediyorum.yasanmamisliklar evet o kadar kötü ki ..
14 yaşındayken kapanmak istediğimi söyledim aileme babam ilk başta erken olduğunu söylese de annem de kapanmamı istediği için kendi isteğimle kapandım iki yıldır kapalıyım ama açılmak istiyorum korkmadan aileme gidip açılmak istediğimi söylediğimde babam kesinlikle izin vermeyeceğini söyledi . Anneme böyleyken mutsuz olduğumu söylediğimde bir kere de sen mutsuz ol biz senin böyle olmanı istiyoruz ve evet zorlaysa zorla dedi şimdiyse tek dileğim üniversiteyi kazanıp kendi ayaklarım üstünde durmak . Bu videoyu izlemelerini istediğimde ise bana boşuna uğraşmamam gerektiğini söyleyip kızdılar ...
Bu senin kararın ve istedemeden zorla olmaması gerekir erken yaşta karar vermişsin ve bu kararını değiştirmen çok normal. Bence yakın olduğun bir akraban varsa annenle veya babanla onun konuşmasını isteyebilirsin
Kimsenin hayatınıza karışmasına izin vermeyin. Nasıl istiyorsanız öyle yaşayın. Karşı çıkın sınırınızı çizin ve asla geri adım atmayın. İlk başlarda zorlansanız da onlar zamanla alışıyor ve yavaş yavaş sizden ellerini çekiyorlar bunu sizde fark edeceksiniz.
@@sud3n0z ne kadar çok müsade edersen o kadar çok kısıtlamak isteyeceklerdir ben zamanında buna izin vermedim onlar beni kısıtlamaya çalıştıkça ben daha da zıtlaştım kızıp istemedikleri ne varsa inadına yaptım. Yaptığım çok doğru bir şey değildi tabi ama sonunda böyle bir yola varamayacaklarını anladılar ve kendi halime bıraktılar. Yaşın kaç bilmiyorum ama güzel bir üniversite kazanmaya bak ve mümkünse şehir dışında okumaya çalış. Umarım hayatını dilediğin gibi yaşarsın 🌸
Ben gerçekten yoruldum. Bu yaş yorulmak için erken mi bilmiyorum... Bu yaşıma kadar hep ailem ne derse onu yaptım." Misafirliğe gidince sessiz ol otur ilknur,insanların içinde öyle oturulmaz,o tişörtünü pantolonun içinden çıkar, dar giyinme,milletin içinde öyle konuşlmaz,kardeşine ders çalıştır..." Ben hep dediklerini sorgulamadan yaptım. Arkadaşlarımla daha önce hiç buluşmadım en son doğumgünümde çıktığımı hatırlıyorum ama onda da kuzenimi yanıma dikmişlerdi... ağlayarak yazıyorum çünkü bıktım. Dersler, sınav stresi,yeni okul ,arkadaşlar,lise yetmiyormuş gibi bir de üstüme geliyorlar... psikolojim bozulduğu kadar bozuldu zaten. Eğer ailemi seçme imkanım olsaydı baba, seni yemin ederim istemezdim.
Ekonomik özgürlüğüme sahip olduğumda gidicem buralardan dediğimde gülüyorlar. İnanmıyorlar, sesim güzel kapalıyım diye şarkı/konser söylememi istemiyorlar. Ders çalışmadığımda, hedeflerime ulaşamadığımda, dediklerini yapmadığımda, bağırıp çağırıyorlar. Ve ben bu davranışlardan dolayı bıktığım için hırçınlaşıyorum. Onların gözünde garip, aptal, umursamaz, salak ve bencil bir insan oluyorum. Ve bu kesinlikle onlar haklı artık onlara karşı bir sempatim kalmadı, onlarla konuştuğumda kekeliyorum cümle kuramıyorum ve dalga geçiyorlar. Umursamaz oluyorum suç, bağırıyorum suç, sessizce anlatmaya çalışıyorum suç. Küçüklüğümden beri destek değil köstek oluyor bana. Ben istediklerimi değil onların isteğini yapıyorum. Notlarım 1 2 puan düşüyor ve benim okuyamacağımı düşünüyorlar. Özgüven gerçekten sıfır bende eksilerde hatta. Sesimi resimlerimi gösteremiyorum. Ama fark ettim ki neden böylesin? Diye sormadılar bana hiç. Çünkü onlarda biliyor aslında yaptıklarını.
Bence bu zamana kadar yüklediğin en güzel ve en anlamlı video olabilir. Böyle konuşmalara ihtiyacı olan çok insan var. Çoğu insan kim olduğunu, kim olmak istediğini bilmiyor. Ne yapmak istediğini bilmiyor. Düşünsene, ne ile mutlu olacağını bilmeyen insanlar var. Baskılar her toplumda zaten var. Ama Türk toplumunda daha fazla, bu düşünceleri bile etkiliyor. Bence okuyup ekonomik özgürlüğünü kazanan herkes ne istediğini, kim olmak istediğini keşfedebilir. Ben küçüklüğümden beri hikayeler yazıyordum. 17 yaşımda oturup roman yazacağım dedim. Ama herkes güldü. Kimse ciddiye almadı. Ailem tebrik etti, gurur duydu mesela ama onlar da önce üniversiteni bitir şimdi zamanı değil diyerek erteleme baskısında bulundular. Ama dinlemedim. 20 yaşında kitabım basıldı. Türkiye'nin en genc yazarlarından biriyim. Geçen sene Tüyap fuarında imza günüm oldu. Şimdi basılan serinin ikinci kitabını yazıyorum. Hatta bir de bir yayınevinin roman yarışması için başka bir kitap daha yazıyorum. Okulumu da bitirdim. Bazı şeyler yorucu olsa da, çaba ve emekle her şey yoluna giriyor. Kimse size inanmasa bile siz kendinize inanın. Elbet bir şeyler olacaktır. Artık bu yorumu her kim okursa, ona sesleniyorum. Tek başınıza da her şeyi yapabilirsiniz.
Hic sevgi görmedim, bikere bile sarilan yada öven olmadi. Hep baski hep mükemmelik hep asaglamaklar iftiralar. Bundan kurtulamiyorum okudugum icin imkanim yok.
@kolay ahmet çok iyi anlatmişsin. Kendine göre bir alan bulmuşsun yine ailenden biraz uzak durmak için, sevindim senin için . Yolunda başarilar dilerim. Ben senin kadar şanslida değilim belki. Ne bir güvenilir arkadaşim var içimi dökecek nede hayatta başarili olabildim şimdiye kadar. Çok çabaladim istediğim herşey olsun, ama olmadi. Kendiminä derse verdim kütüpanelerde dışarlarda durdum bütün gün zaman geçsin diye istediğim olsun diye, ama sanirim bi işe yaramadi.
@kolay ahmet çokta doğru dedin hayat ya torpil yada şanş. Şanş çok önemli, doğru yerde doğru zaman doğru şeyler denk gelmeli aslinda. Güzel sözlerin için çok tesekür ederim. Benimle paylaştigin için. Bunlari bi kenara yazdim. Seninde yolun açik olsun ve yaptiğin iyi şeyler etrafina veya vatan için kat kat sana geri gelsin inşallah🙏🏻
Biz ailemle birlikte konyadaydık ve kuzenlerimle kalıyorduk. Bir gün pikniğe gittik. Kuzenime eniştem çok güzel sarılıyordu öpüyordu. Bende kıskandım çünkü benim babam sevgi göstermiyor işte o gün sarılmaya kalktım sarıldımda ama o sarılmadı öptüm yanağından o öpmedi tepkisiz baktı :/ o gün kendimi ağlamamak için zor tuttum annemse beni suçluyor siz sevgi göstermiyorsunuz babanıza siz suçlusunuz diyor. Ah anlamıyorum Allah kahretsin o kadar.
Bir tane de benden gelsin. Bilinçsiz bir sekilde öylesine başörtü taktım. Sonra istemediğim halde takmaya devam etmek zorunda kaldım. Çünkü çıkarmaya ve tepki almaya korktum. Hala takmaya devam ediyorum. Ama istmediğiniz bir sey ne olursa olsun size kötü hissettirecek ve mutsuz edecek. Biliyorum. Benim gibi bir sürü kız var ister zorla ister de isteyerek kapatmış olsunlar ama sonradan cesaret edemeyip açamayan çok insan var. En çok da bu baskıların kadınlar üzerine olması üzüyor beni. Bu aralar çok fazla kadın giyimine karısan ahlak bekçisine denk geldim ve türkiyenin genel kafa yapısının gittiği yer beni çok üzüyor. Çünkü bu ülkede başörtüsü takmak veya çıkarmak çevrende ve siyasette hep malzeme ediliyor. Çok üzücü. Çok üzülüyorum. Konusacak kimsem yok. Ne bir dostum var ne de arkadaşlarım. Daha çok gencim ama ben bile kendime acıyorum. Ezik özgüvensiz pısırık bir sey oldum. Sadece başımı kapatmadım ben kendimi de kapattım. Her şeye.
@@estefania8993 ben de kore drama vs takip ediyorum şarkılara bakıyorum arada. Yağmur Vardar da izliyor sanırım. Beni de çok fazla ezdiler hani yok ya yanlış anlıyorum desem de sürekli bir imamhatipli korecan Sümeyye oluyordum. Ama inan o lisedeki insancıkları takmaya değmez ister başörtülü ol ister olma değmez. On parmağı geçmez lisede düzgün insan sayısı. Bana hep kötüleri denk geldi. O yaşlarda çok değişik oluyorlar.
Harçlık vermiyorlar ki kessinler kendi paramı kendim kazanmaya da izin yok çalışayım diyorum elbise üst baş alcam diyorum bıktım ya 18 yaşına gircem hayallerimi gerçekleştiremiyorum... 18 olsam bile herşey aynı kalacak evden kovmakla tehdit ediyorlar geçen 155 i aradılar beni almaları için hemde yarın sınavım vardı o günüm zehir oldu. Okula gidiyorum (ki çıkaramadıkları için okuldan çıkarmıyorlar devlet arayıp soruyor çok şükür) ondan biraz umutluyum yoksa hayatımda yapabilecek kayda değer bişy yok anca ev temizliği diye süründürüyorlar beni
Ben bi stres bozukluğu hastalığı geçirdim.Saç yolma hastalığı geçirdim.Ve annem dövdü bunun için beni,sırf hastalık geçirdiğim için.Annem bi keresinde bunun için beni dövdüğünde anaannem odaya girdi ve destek göstermesi gerektiği anda bana güldü ve bu da sana az dedi. Bu yüzden baskıcı diyorum.
@@kubra2292 öncelikle şey evresine geçtim saçını yolma sadece uçlarını koparmayı dene bu hem kel kalmanı engeller hem de daha katlanılır hale gelir hastalık. Saçını yolmak yerine yeni hobiler edin ve sanki hayatında saçını yolmadın gibi davran bi nevi kendini inandırıyosun ama işe yarıyo gerçekten:)
@@gunesinkadnaynsevgisi4190 Teşekkür ederim. Düzelir düzelmesine de ben bu hastalıktan kurtulayım. Bende psikologa gitmek istiyorum ama ailem beni götürmez. Psikolog lara karşı bir önyargı ları var. Oysa ben bile ilerde psikolog olmak istiyorum. Kendi kendimi tedavi edicem artık.
Ben şuan üniversite 5. sınıfım ve bitmesi için 6. yılı da okumam gerek belli sebeplerden bölümüm iki yıl uzadı ve 2. Kez uzadığında o kadar kötü bir psikolojiye girmiştim ki dünyam başıma yıkılmış gibi aileme karşı insanlara karşı kendimi o kadar kötü hissediyordum ki hala bunları yazarken aynı şekilde gözlerim doluyor daha 23 yaşındayım ve ben 22 yaşımda intiharı düşündüm defalarca kez bunu planladım ama yapmadım ki iyiki yapmadım okulu bırakacaktım beni abim bırakmamak konusunda ikna etti ve iyiki ikna etti hala 6 yıl okuyacağımı duyan herkes o ne ya öyle tıp mi okuyorsun sanki diyorlar kendi sınıf arkadaşlarım bile bölümün zorluğunu ve hocaların tutumunu görmelerine rağmen bana senin yerinde olsam bırakırdım dedi en acisi buydu cunku belkide beni en cok anlamasi gereken kisi oydu herkes neden bırakmıyorsun diyor ama kimse anlamıyor ben yillarimi verdim bu meslek için ortaokul lise üniversite şimdi tam sona gelmişken tek ders için neden bırakayım yada millet dedi diye . Kendim olmaktan vazgeçmedim hayattan da öyle doğru bildiğim yolda da yürümeye devam edeceğim ve inanıyorum ki herkes tüm söylediklerine birgün pişman olacak. LÜTFEN! Kendinize inanın hiçbir şey için hiçbir zaman geç değil sadece kendinize güvenin gerisi çorap söküğü gibi gelecektir ve gerçekten ne olmak istiyorsanız o olun bu meslek hayatınızda da böyle olsun insanlık olarak da başkası değil sadece kendiniz olun ❤
Yağmur'cum merhaba, çok hoş bir video yapmışsın. Bende bir anneyim 21yaşında oğlum var. Ben ailemden orta şiddetle baskı yaşamış biriyim. Oğluma asla baskı yapmadım. Fazla korumacalık gençi maalesef hataya sürüklüyor. Ayrıca öğretmen olduğum için çocukların neler yaşadığını çok iyi görüyorum. Anne ve babaların yaptığı hata çocuklarına kendi arzularını amaç edindirmeye çalışmak. Seni tebrik ediyorum tatlım, harikasınız. Sevgiler
Annem ve ablam benim erkek kankamın olmasına bile kızıyor bu yüzden erkeklerle konuşurken özgüvenli değilim terliyorum. K-pop dinlememe dalga geçiyorlar. Sevdiğim arkadaşlarımı sırf dış görünüşü için benden uzaklaştırıyorlar…
Hayatımda kendi kararlarını kendisi alabilen ve arkasında dağ gibi duran ve birsey anlatılırken azsrlanıp dalga gecilmeyen ailelerde büyüyen cocuklara hep özenmişimdir. Bir daha dünyaya gelsem annem babam olmasın isterim
istediğimi giynemiyorum, saçımı boyayamıyorum, arkadaşlarım burunlarına septum yaptırıyor onlara özenerek bakıyorum, makyaj yapmam 18 ime kadar yasak, dışarı çıkmam yasak nadir çıkabilirim, tırnak uzatmam yasak, başarısız olmam yasak her şeyime karışıyorlar olmak istediğim mesleğe bile burun kıvırıyorlar bu anlattıklarım sadece yarısı daha bir sürü yasak ve baskı var şuan aklıma gelmiyor tek hayalim ilerde istediğim mesleği olup onlardan uzak bir yere gitmek ve inanıyorumki bu videoyu izleyen herkes bir gün istediği gibi yaşayacak
Inanin hepimiz icin en önemli konulara deginmissiniz. Sadece aile de değil kardesinin , erkek arkadaşınin baskısıyla yaşayan insanlar için de geçerli hepsi. Anne baba abi abla arkadaş... her kim dinlerse belki bazi fikirleri değişir. Guzel seylere vesile olmanuz dileğiyle.
Bundan bir belki iki sene önce ailemin beni çok sıktığını düşünürdüm. Dışarı pek çıkmayan, özgüvensiz bir kızdım ve ergenlik dönemim ile birlikte yaşadıklarım daha da abartılı gelirdi. Bana hafif seslerini yükseltmelerini bile farklı konulara çektim. Ders çalışmamı isterlerdi ve ben sürekli telefona bakardım. Onlar da kısa bir süreliğine telefonumu elimden alırlardı ve sürekli ağlardım üstüme geldiklerini düşündüğüm için. Birgün onları hiç anlamaya çalışmadığımı farkettim ve bana neden böyle davrandıklarını düşündüm.Telefonumu alıyorlardı çünkü o sene sınavım vardı ve iyi bir yerlere gelmemi istiyorlardı. İlkokul mezunu annem ve üniversite mezunu babam da hiçbir zaman bana okumayacaksın demedi. Belki de en şanslı olduğum konu buydu. Benim geleceğimi gereksiz bir telefon yüzünden harcamamı istemiyorlardı. Hatta size şunu da söyleyeyim ben 9. sınıfta yanlış kişiyle sevgili oldum ve ailem de benimle ilgilendiği için haliyle öğrendiler. Kızacaklarını beklerken beni karşılarına alıp neden yapmamam gerektiğini anlattılar. Sevgili olduğum kişinin de içkisi sigarası ve daha niceleri vardı. Belki daha yaşım küçük ama ben kendimi ailemin yerine koyarak onların aslında beni korumaya çalıştığını anladım. Bence siz de kendinizi onların yerine koyarak ne niyetle yaklaştıklarını anlayabilirsiniz. Tabii ki herkesin ailesi benim ailem gibi değil. Size neden o tepkiyi verdiklerini bilemem ama ben artık aileme daha anlayışlı yaklaşıyorum ve neden bana izin vermediğini dinliyorum. İzin vermedikleri mantıklı geliyor genelde :))
Güzel insansın Yağmur.. Ve yorumları okudum. Baskılara maruz kalmış arkadaşlarım; umarım, değerinizi ve kendinizi sevmeyi hiç bırakmazsınız. Hayatlarınızda, baskılardan sıyrılacak gerekli motivasyon, cesaret ve şartlar kolaylıkla var olsun dilerim. Hepinize sarıldım, sağlıcakla..
Bana geçen seneye kadar eğer bu sene de kazanmazsan evlendirecez tarzında konuşmalar yapıyorlardı ben bir sene boyunca o kadar çalıştım ki günlük 7-8 saat çalışıyordum bazen yetersiz hissedip sabahlara kadar çalıştığımı hatırlıyorum. Stresten nefes alamadığımı hatırlıyorum. Bunların sonucunda kendimi aştım iyi bir sıralama yaptım bu evden kurtulmak için her şeye katlanmaya hazırdım şimdi ise sırf onların yanında okumam icin layık olmadığım bir üniversitede okutmaya çalışıyorlar emeğime bile saygıları yok ben daha ne söyleyebilirim ki
Güzel kardeşim, gönlüne göre olsun her şey, ne desem boşa çıkar, bana da kitap almıyor adam olacak şahsiyet.. ne olur ardımızda kalsın bu pislikler ki önümüzü yakalayabilelim🙏
@@nilfida Canım benim bu saatte bu videoyu izlettiren insanların anne veya babalarımız olması ne acı.. Maalesef bu yolda tek başımızayız Lütfen o kitap için elinden gelen her şeyi yap. Tüm kalbimle söylüyorum Ne olursa olsun bu engeller bir gün tamamen aşılacak, bu baskıcı hayattan tamamen kurtulacağız sabır ve azimle. Lütfen güçlü kal ❤️
Derslerime çok baskı yapıyolar ve giyimime karışıyolar.. zorla kapattırdılar ama bu böyle gidemez. içimde kötü bi his var ve yine şiddet kullanırsalar evden kaçıcağım
Belki birileri daha benim yaşadıklarımı yaşamıştır ya da yaşıyordur diye düşünerek anlatmak istiyorum. Ben doğduğumdan beri 'kız çocuğu' olarak büyütüldüm. Liseyi sırf ailem istemiyor diye okuyamadım. Annemin kafasında hep beni bir an önce evlendirip evden göndermek vardı ve ben de tek çarenin bu olduğunu düşünmeye başlamıştım. Gözümü açtığım noktada liseyi açıktan bitirmeye çalışmış ama elinde diploması bile olmayan 19 yaşında, özgüveni ve anksiyete sorunları almış başını gitmiş biriydim. Fakat hayata her şekilde devam edebilirsiniz, alsa geç değil. Üniversite okumama asla destek vermeseler bile okumayı kafama koydum, kendi ayaklarım üzerinde durabileceğim bir iş bulduğumda sınavlara tekrar hazırlanıp istediğim bir mesleği yapacağım ileriki hayatımda. Bazen intihar etmeyi düşündüğüm zamanlar oldu, en dibi gördüm ama yaşadığınız her zorluk sonrası daha güçlü kalkıyorsunuz. Hiçbir şeyi boşuna yaşamıyoruz. Her gecenin sonunda yeniden güneş doğduğu ve hayal bile edemeyeceğiniz şeyleri başarabileceğiniz hep aklınızda olsun. 🌸
Bugün 19 oldum... 14 yaşıma kadar şiddetin, kavganın içinde büyüdüm. Sonra yetiştirme yurduna gittim. 2 yıl orada kaldım. Dışarıdan acınası görünüyor ama hayatımın en güzel anılarını orada yaşadım. Asosyal, ürkek olan ben kabuklarımı kırdım bir sürü arkadaş edindim. Hobi edindim, sevgi gördüm ve en önemlisi çok mutluydum. Nasıl oldu, hangi ara oldu bilmiyorum 16 yaşımda kendimi tekrar o cehennemin içinde buldum. Bugüne kadar da aynı devam ediyor. 19 yaşıma girdim evet. Sadece 1.5 yıl mutlu oldum. Ciddi anlamda tek hatırlamak istediğim dönem orası. Ebeveynim olacak kişiler.. Bana bir çocukluk borçlusunuz... 😣
O kadar çok yoruldum ki keşke doğmasaydım ya da yaşamak bile istemiyorum sürekli bi baskı var markete bile göndermeyen bi ailem var ve sözel şiddetin yanında şiddette gösteriyolar ya yemin ederim yoruldum
17 yaşındayım. Lise son sınıfım. 5. Sınıfa giderken annem sürekli artık kapan baban sürekli bana diyo kapansın şu kız diye diye korkutarak kapattı başımı zaten anlayacağınız gibi aşırı dindar bi ailem var. Tek ailem değil etrafımdaki herkes. Hep kısıtladılar her şeyimi bayadır pantolom giymiyorum. Babam sürekli anneme bağırır hatta aldattı ve ben tek biliyorum bunu ama sadece bi kere bi erkekle konuşmamı gördü diye beni dövdü. Doğuda küçük bi ilçedeyiz istemeye gelmiş birileri tanımıyorum bile eve geldim okuldan benimle konuşmuyo hatta anneme sena mı konuşmuştur demiş ki gelen adam 26 yaşında akşam da eve gelince telefonumu isteyip her şeye baktı. Zaten konuştuğumu görünce de sen şeytanlaşmışsın falan demişti. Onun yanında ve tüm dayışarımın herkesin yanında oturmaya bile çekiniyorum. Hep korkuyla yaptırdılar her şeyi. Ortaokulda o kadar baskı vardı ki üstümde iyi bi liseye gitmeyi çok istiyodum 480li puan çıkardım ve şu an puansız alan bi imamhatipteyim. Okuduğum kitaplardan tutun her şeyime karıştılar. Şimdi de babam hukuk istiyorum çok çalışıyorum sadece dershaneye göndermesini istedim diye ortamı iy değil diyip göndermedi. Evden çıkma konusuna girmiyorum bile artık alıştım. Çok kitap okuyan biriyim ama hep gizli okudum. Hiç bi zaman wp hariç sosyal medya kullanmadım çünkü babam farkederse çok kötü olurdu zaten asla profil yapamam. Herkesin hayatında normal olan şeyler benim için hayal. Boğuluyomuş gibi hissediyorum. Çok saçma konuşuyorlar anneme emir veriyo şunu yapamazsın izin vermiyorum falan evde bile pijama dahi giyemem evlendiğim kişiden gideceğim üniversiteden çocuğuma vereceğim isme kadar her şeyime karışacak. Nefes alamıyorum. Zaten sürekli evde olduğum için kitap okumaktan başka bi şey yapmadım. Gizliden para biriktirip alıyprum hep çünkü dini kitap haricinde her şey babama göre okunmamalı, zaman kaybı. Kuranın tefsirli öealini en az 10 defa bitirdim bir sürü dini kitap okudum yaklaşık 10 tane siyer hatta ali şeriatinin kitaplarını bile okudum inanmıyorum, hiçbi dine. İncil de okudum gerçi benim herhangi bir şey düşünebilmem okumam ya da bi hayatımın olması aileme göre de topluma göre de imkansız yani bu toplumda, kendimi öldürmeyi çok düşündüm. Şu an sadece yapabileceğim bir şeyler olduğuna dair biraz umudum olduğu için hala çok çalışıyorum kazanırsam ve göndermezlerse ya da gidince de her şey böyle devam ederse her şeyimi üniversiteye bağladığım için sanırım cidden kafayı yerim. Napıcağımı bilmiyorum. Çok fazla gelecek kaygısı yaşıyorum her şey güzel gidiyo birden çalışamayınca kendimden nefret ediyorum. Yapamayacağımdan korkup saatlerce ağlıyorum. Uyuyamıyorum geceleri. Kendime ait bi hayatım olsun istiyorum. Bi şeyler başarmayı tek doğrunun onlarınki olmadığını göstermeyi çok istiyorum. Ama daha çok cidden nefes alamıyorum
Sena nur| güzel kardeşim, sadece şu hayata karşı mücadelen için bile yüreğine sağlık demek istiyorum, ben de mezuna kaldım, en son kriz geçirdim galiba, evde değilim şimdilik, sen çalış, kitaplara sığın, bir dine inanmana gerek yok, kalbine ve orada olan şeye inan; zira bir insanı din ile korkutup alaşağı etmek dinsizliğin ta kendisidir. Sana güveniyorum. Yüreğine güveniyorum. Sevgiler..
Benim ebeveynlerim beni korumak için baskı yapmıyor veya kurallar koymuyor; kendi soylarına laf gelmesin, aman birisi laf etmesin, utanmasın diye baskı yapıyorlar. Gerçekten yoruldum ve artık bu psikolojik olmakdan da çıkıyor.
@Elif Nur yanılmışım. Babam elalemin ne kadar kötü olduğunu biliyormuş ve o bir gün gidince bu kötü şahsiyetler ileride benim karşıma çıkma gücünü bulamasın diye bunları yapıyormuş aslında beni onlardan uzaklaştırıyormuş. Anlamamışım kaybedince anladım geç oldu çok geç anladım babamı. Haklıymış da bana laf edecek cesareti hakkı kendince buluyorlar ama babam bu defa kalbimde. Sınıfta kaldım ama dersi anladım. Benim derdim boşmuş. Dert değilmiş. Elalem dedim dedik saydım ama unutmayın ki bizde birilerinin hayatında elalemiz karışmayın hayatlara kısacık bir ömür var zaten bırakın yaşasınlar saygı çerçevesi içinde. Ne yemiş kimleymiş ne giymiş bize ne. Sana ne demeyi bildiğimiz kadar bana ne demeyi de bilsek duruşumuz düzelir.
aynen öyle abla
Benim eğitim hakkımıda elimden alıyor sadece erkek kankam var diye or*spu olmuşum 8.sınıfta böyleysen sen lise de nasıl olursun diyor 😔
Halen daha aynı mı durum
@Mustafa normal bir erkek arkadaşınla gezmeye gidersin sadece eve döndüğün zaman elalem seni çoktan evlendirmiş olarak bulursun. Bu gibi şeyler..
Kendini ifade etmeye kalksan bile dinlemeyi bilmeyen aileler var...
Tuğ ba o kadar haklısınki
Mesela benim ailem
@@minekzlkus3875 mesela benim ailem
İstediğim kadar ifade etmeye çalışayım "at gözlüklerini " çıkarmıyorlar.
Mesela benimkiler
Bu videoyu aileme izletmeyi geçtim, ben izlerken ailem görmesin diye çaba gösteriyorum..
Evet sanırım bende bu aşamadayım..
Yemin ederim aynı durumdayım maalesef 😢
Sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz..Nasılsın sormak istedim
@@sud33mms bende aynı durumdayım maalesef 😢
@@senemklcaslan664🥺 az önce annemle bu konu hakkında kavga ettik çok kısıtlıyorlar aşırı..Ablam var instagram da dln şifrem var onda mesajlarımı okuyor..Ve en kötüsü anneme söylüyor her şeyi dün birisiyle konuştum onu bile söylemiş.Gelecekte çocuk bile yapmak istemem belki şuan yaşadıklarımı yaşar diye
Sirf onlar yuzunden istedigim hayati yasayamiyorum beni dogurdular diye her seye karisamazlar keske anlayisli olabilselerdi
Yemin ederim aynısını yaşıyorum resmen hayat hikayem resmen aynısı resmen aynısı resmen aynısı resmen aynısı resmen aynısı 😢😢😢😢
Sen=ben
Ağlıyorum şuan artık dayanamıyorum
Bu anne babalar çocukların bu tür şeylere uzulduklerini bildiklerinden dolayı onları bu yönden vurmak istiyorlar bende aynı durumdayım bende yorgunluk halsizlik.var bir turklu geçmiyor vücudum yorgunluğa alıştı hiper aktivite oldum beni hiperaktiviteye.yakalatan annem annem beni 9 temmuzdan beri her gün bir bahaneyle.benj aşaliysrsk azarlayarak bağırarak beni yorgunluğa alisrirdi.adeta bana sihir yaptı onun yüzünden bende geçmeyen kronik rahatsızlık oldu
18 yaşımı doldurdum, bir tane anım yok. Olgunlaşmadan çürüyoruz..
Benimde üzülüyorum bir daha bu yaşlara dönmeyeceğim için boşa yaşıyoruz
Ayrı eve çıkabilecek yaştasın en azından
@@gizlibiri7836 e okuyorum param yok nasıl çıkayım ayrı eve?
26 yaşına girdim, hadi gülelim veya duygulanalım diye bir anını anlat desen YOK!..
Peki müslüman olmamama rağmen ailem yüzünden kapalı olmam🤦
Bence ailelerimiz yüzde 80 çok bencil...! Hiçte bizi düşünmüyorlar... Kendi keyifleri en önemlisi kendi kafaları rahat etsin telâşındalar...
Evet bize de anne baba olunca öyle bi anne babalık taslıyorlar ki sen ana olamazsın bilmemne sanki kendileri ne ana babalık yapmışlar aman yarabbi bi de ahkam keserler şu şöyle bu böyle yapılır diye.
%100
Az önce evlatlıktan reddedildim
@@hesap9535 umarım hayatında iyi gelişmeler olur😊
Beyza Koç tesekkur ederim umarim senin de oyle olur 💖
Ne kadar baskı olursa o kadar geri tepiyor.Anne baba hayır dedikçe çocuk daha çok yapmak istiyor.
aşırı haklısın
Bunu anlayamayack kadar geri kafalalìlar çok sinirim bozuk
Kesinlikle oyle ben baya baski altindayim baya ve ozelikle annem olsede kurtulsam diyom
👏👏👏👏
Ya istedigim saçı kestiriyorum ben sana kısa kestir dedim diyor eve gecip dayak yiyorum bıktım artık
Bu videoyu sabahın 4'ünde nedense ağlayarak izliyorum. Ailem hep baskıcı oldu,dışarıya çıkamazsın,konsere,sinemaya vb gidemezsin, arkadaşlarında kalamazsın, mezuniyet partisi vardı çok iyi hatırlarım o kadar heves etmiştim annem ona bile izin vermedi. Küçükken (5-6 yaş) annem beni sürekli döverdi. Kadın sanki tüm dünyaya olan hıncını,nefretini benden alırmış gibi döverdi. Şuan 16 yaşındayım hâlâ aklıma küçükken annemin beni dövdüğü anne nolur yapma deyişlerim geliyor. Şimdiyi sorarsanız tabi ki dövemiyor,ama bir kere pişman olup özür dilemedi. Anneler döver de sever de diyor. Ama o beni hiç sevmedi. Hayatım hep ev okul ev okul diye geçti. Şu hayatta bir tane bile güzel anım yok. Arkadaşlarım ise çok yok. Arkadaşlarıma karşı zaten hep mahcup oldum,izin vermiyorlar diye diye. Babamı sorarsanız maddi imkanlarımı sağlayan bir cüzdan sanki. Ona bayramda bayramını kutlayıp sarıldığımda farkettim,o bana sarılmadı kendini çekti. Beni sevmediğini o kadar iyi anlıyorum ki. Bana bir şey olsa umrunda olmaz bundan eminim. Ben artık her gece böyle şeyler düşünüp ağlamak istemiyorum. Tek hedefim başka bir şehirde üniversite kazanmak ve bu şehre bir daha gelmek bile istemiyorum.Bu dünyada neden bazı aileler çocuklarına en çok zararı verir ki?
Seni çok iyi anlıyorum
Kendimi gördüm
Aynı durumdayız
okurken küçüklük anılarım geldi aklıma daha çok annemin bana nasıl davrandığı seni anlıyorum cidden
Nerde oturuyorsun
Yemin ediyorum bıktım artık her şeyden herkesten. Babam bana her konuda baskı yapıyor mesela kısa giyinmeme, şort giyinmeme, etek giyinmeme, crop giyinmeme, askılı giyinmeme, tırnaklarımı uzatmama, tayt giyinmeme, makyaj yapmama, dar giyinmeme, elbise giyinmeme, gece dışarı çıkmama, istediğim okula gitmeme, bile izin vermiyor. Babam dinine çok bağlı bir insan ama bir o kadar da cahil o cahilliği ile benim hayatımı da karatıyor beni 9.sınıfta lise de İmam hatipe vermişti o sene 1 kez bile yüzüm gülmemişti o kadar mutsuzdum ki sürekli evden kaçıyordum çünkü bana o okula gitmezsen seni evlatlıktan reddederim demişti babamın ağzından o cümleyi duyunca otomatik olarak onaylamıştım çünkü çok korkuyordum ve ayrıca küçüktüm şu an olsa kesinlikle onaylamazdım. Bir bayram sabahıydı çok güzel bir pantolon almıştım annemle çok beğenmiştim o pantolonu aynanın karşısında makyaj yapıyordum birden babam geldi bana demediğini bırakmadı sırf makyaj yaptığım için bir de o pantolonu giydiğim için ve ayrıca henüz 12 yaşındaydım 🥺Erkek kardeşlerime sunulan şeylerin çeyreği bile bana sunulmuyor çok değersiz hissediyorum her şeyimi kısıtlıyorlar özgüven sorunu yaşamaya başladım artık hep arkadaşlarıma bakıp bakıp özeniyorum onların hayatına sahip olmayı o kadar çok isterdim ki..
resmen kendi hayatımı okudum şuan
ebrar küşüm :((
9. sınıfa geçtim, gerçekten kendi hayatımı okudum şu yorumda çok baskıcı ailem istediğimi giyemiyorum onu geçtim zorla imamhatibe gönderilcem hayatımı karartıyorlar ve iyi bir şey yaptıklarını sanıyorlar🥺 sende bu yollardan geçmişsin verebileceğin bir öneri var mı? çok ihtiyacım var🥺😖
Naz Wolfhard istiyorsan sana instagramdan birkaç tavsiye verebilirim 🥺 instagramım aleunadry yazarsın
@Esma Sen öyle san Ukraynada Elektrik Mühendisliği Okumak İstiyorum Diyorum 17 Yaşımda Erkeğim Tabi Karı Kız Için Gidiyorsun Oraya Okumak Umurunda Değil Diyorlar Dedem Parayı Verecek Anlaştık Babam Geliyor O Parayı Sana Verdirtmem Eve Almam Diyor. Hey Allahım Ya Kendisi Orta Okul 3 Mezunu Beni Kıskanıyor Galiba Gelişmemi Istemiyor Herhalde Ama Okuyacağım Gerekirse Bu Evden Giderim
Annem ve babam durumumu göremeyecek kadar kör, aşırı cinsiyetçi ayrıca ruhsal yardım almanın bile konusunu açamam ben bıktım. :))
suan nasilsin
@@aysunayhan5087 daha iyiyim, artık o kadar takmıyorum
Babam sırf oje sürdüm diye sen okul okumazsın. Üniversiteye gidemezsin dedi. Ben hala okul için ağlıyorum. Sinir krizleri geçiriyorum😡. Ailemizi seçemiyoruz.
Üzülme. Üniversite kazanırsan bişey diyebileceklerini sanmıyorum
Ohaaa yaaa
Haklısın 🤕
@@mrs_nilya uni kazanınca rahat verecekler midir sence
Benzer seyler var benimde
Büyüyünce çok iyi bir anne olacağım görürsünüz
Yorumları okudukça karamsarlığa sürükleniyorum. Hani zatın demiş ya bedenimi o kadar büyüt ki diğerlerine yanacak yer kalmasın; kollarım o kadar büyük olsaydı da hepinize kol kanat olabilseydim...
Yazanların hepsi kadın.Ne zaman bitecek acaba bu kadınların çilesi?Bütün kadınların özgür olduğu dilediği gibi yaşadığı bir hayat istiyorum ve artık almanında zamanı geldi.
@sait yükselen haklısınız aslında erkeklere yapılan baskı da kadınların özgür olamamasından kaynaklı sürekli erkek çalışır kadın evde oturur diye diye kadınları köleleştirdik. Oysa eşit bir şekilde her iki tarafta iş bölümü yapsaydı dünya en azından biraz daha eşit bir yer olurdu.
Bir gun özgür olursam bu şehirden ailemden ülkeden gidicem umarım hiç yüzlerini görmem..
Siktir lan ordan erkek de var benim çilemi düşünen yok benim çilem ne peki
Abicim lafın gelişi bende erkeğim ama küfür etmiyom hem onlarda haklı televizyonda hiç görmüyonmu devlette kadın bırakmadı millet
10.sınıftayım ve yakında 11 olucam. Bu yaşıma geldim ve bi tane kendi telefonum olmadı hep başkalarının eskisini kullandım. Şuan telefonum o kadar kötü ki hattım çekmiyor. Ne dışarıya çıkabiliyorum, ne bişey yapabiliyorum. Telefon almak isteyince de virüs var zaten evdesin telefona ne gerek var diyorlar. Ya kendilerini hala köyde sanıyolar bu arada erzurumluyum. Aklınız varsa erzurum gibi yobaz bir şehre gitmeyin. Lanet olsun şu anadolu yobazlığına
Annesi 14 yaşında zorla evlendirilmiş bir kadın olarak ağlayarak izledim videoyu. Ne acıdır 35 yıl sonra bile hala çocuk gelinler var.
Burçin Koçak 😔
aglatdin😔
Ailem eğer bu videoyu izlediğimi görseydi sen bizi haketmiyosun okumaya niyetin yok derdi
Tuvalette izliyorum şuan...
@@sude1253 umarım tuvalete telefonla girdiğini öğrenmezler sonucu ağır alur yani benim için öyle
@@omermoruq3152 cebime saklayıp giriyorum küçük kardeşlerim var onlardan bana pek odaklanamiyolar o sıra. ama farkedince dolaba fln kaldırıyorlar...
Aynen yaa gorseler sen bizi sevmiyorsun,bizi hak etmiyorsun,biz senin iyiliğini istiyoruz,yok sen bizim gibi anne babayi nerden bulucaksin,yok bizdende kotuleri var,yok haline sukr et bizden daha iyilerinimi bulucaksin,yok senin gözün yükseklerde falan filan biktim artik...
@@omermoruq3152 ben bir kere yakalanmıştım çok büyük kavga çıktı babam tüm mesajlarımı okudu. Kötü bir şey de yoktu en kötüsü beni seven birini terslememdi. Çok sinirlendi. (18 yaşındayım hala telefonum yok tablet kullanıyorum) tabletimi duvara çarpmıştı paramparça oldu. Aylarca psikolojik şiddet gördüm... çok ağır laflar yemiştim hala zoruma gidiyor
Az önce kardeşimle kavga ettim , hayatıma çok karışıyorlar kardeşim bile karışıyor artık kafayı yedim. Evin içinde benim asla bir özelim yok , sırrım olamaz , arkadaşlarımla konuşamam , bir konu hakkında düşüncemi belirtemem , odamda tek başıma oturamam , hele bir erkekle asla ne konuda olursa olsun iletişime geçemem , kendimi savunamam, kardeşim benden her zaman daha üstün , ailemin sözünden çıkamam , telefonumu sadece ders için kullanmalıyım , yeni insanlarla tanışamam , arkadaşlarıma gidemem, babama karşı çıkamam , her şeyi mükemmel yapmak zorundayım , bir hatam olamaz.
@WsquadW Boş öneriler verme, hayatı için daha kötü olur.
Küçük küçük kır yasakları ,alıştır dik dur.Gerekirse cezasını çek ama her dediklerini yaparsan ömür boyı seni kontrol etmek isteyecekler
Bu ben
Bu kesinlikle ben ama ben daha kotu haldeyim 😩😢 hadi birlikte kacalim 😅😂
İhtiyaçlarım dışında evden dışarıya çıkamıyorum :)
Kendini gerçekleştiremeyen ebeveynler çocukları üzerinden “kendini”gerçekleştirmek isterler . Ha bu arada çocuk yapmak veya çocuk sahibi olmak istemek zaten başlı başına bir “ego” bence .
Iste o nokta malesf cocugunu mali gibi goren aileler yuzunden oluyor. Halbuki cocuklarin sahibi olmadigimizi bir ogrensek
Kesinlikle bende öyle düşünüyorum. Tabi ki herkes isteyebilir çocuk sahibi olmak saygım var ama her şeyinin sorumluluğunun sende olduğu bir bireyi sıfırdan yetiştirmek de herkesin hakkıyla yapacağı bir şey değil bence. Ben o açıdan o sorumluluğu alabileceğimi düşünmüyorum :/
Beyza Aydın bir çocuk dünyaya getirip ayy neresi bana benziyor şurası sana benziyor mu demek bile üzerinde sayfalarca yazı yazılası irdelenesi bi konu ..önce insanlar neden çocuk sahibi olmak istiyor onu bi araştırmak gerek ..farkındalığı olan bireyler zaten çocuk belli bir bilince ulaştığında ona seçim hakkı tanır (her konuda) onu istediği kimliğe büründürmeye çalışmaz ..
Yağmur Vardar inanılmaz duyarlı bir ruhsun ❤️ farkındalığın ve duyarlılığın için çok teşekkürler 🙏🏻 sevgiler ..✨
spotify nur farkında olman harika 💐
Yaşanmamışlık biriktirmemek
Bu bugün duyduğum en güzel cümle 💜
Gerçekten ağlamak istiyorum şu an daha önce hiç kimse bana bu kadar uzakken beni bu kadar rahatlatmamıştı çok teşekkür ederiz
ben henüz 14 yaşındayım.Özel sırlarım var ve ailem sırlarıma sürekli karışıyor.Sürekli "ne konuşuyorsun bende bakacağım" diyorlar.'Özel sırrımı konuşuyorum belki' dediğimde ise "bu yaşta ne sırrın olacak?" diyorlar..
Arkadaşlarım dışarı çağırdı dışarı çıkabilir miyim diyorum,"dışarılara güven yok seni asla dışarı bırakmayız.Hem sen daha küçüksün."diyorlar
*GENÇLİĞİMİ YAŞAMAK İSTİYORUM LÜTFEN GENÇLİĞİMİ ELİMDEN ALMAYIN*
Bende 14 yaşımdayım benim babamda sürekli olarak kiyafetlerime karışıyor
@@bensuguneri760 Dışarısı malum şerefsiz dolu kıyafetlere karışması gene iyi hayatına karışmadıklarına dua et
@@harunkoroglu1503 kıyafetlere karışması iyi mi? Yürü işine
@@harunkoroglu1503 yanlız hayat zaten giydiğimiz kıyafetler, okuduğumuz okullar, konuştuğumuz arkadaşlarımızdır. Kıyafete karışanlar bunlara da karışıyor ve bu sana göre "BASİT" bir şey mi?
Ben erkek arkadaslarimla büyük bir grupta vile olsa bulusamouorum ve cnmi cok sıkıyor. Herkese izin cerio ailesi brnimkiler ndn vermio cnm çok sıkkın su an
Yorumları okurken falan çok üzüldüm çoğu kız aile baskısından bıkmış durumda, eğitim hakkı elinden alınanlar bile var :'((
Benim annem de baskıyla büyümüş bu yüzden bana karışmıyor. Ama bazı aileler kendileri nasıl büyütüldüyse kendi çocuklarını da o şekilde büyütüyorlar. Bence yanlış bişey bu
Gerçekten senin annen gibi bi annem olmasını isterdim ya da ileride çocuklarıma öyle bi anne olmak istiyorum
ben 21 yaşındayım ve bu yaşıma kadar annemden ve babamdan hep şiddet gördüm. Annem ben tırnaklarımı yiyorum diye ellerimi yanan sobanın üzerine koyup yaktı. Ama kimse demedi ki bu kızın ne sorunu var da tırnaklarını yiyor neden içine kapanık. İçime kapanık olmamın ve tırnaklarımı yememin tek bi nedeni vardı amca dediğim insanın beni 7 yaşındayken bi çok kez taciz etmesiydi ama ben korkumdan kimseye bişey diyemedim hala daha ailem bilmez yaşadıklarımı. Hayatıma kimseyi alamıyorum güvenim yok erkeklere hepsi bana farklı amaçlarla yaklaşıyormuş gibi geliyor. maddi anlamda hiç bir zorluk çekmedim şu yaşıma kadar ama sevgiye hasret büyüdüm. Herşeye rağmen hiç bir zaman pes etmedim üniversite okuyorum hatta 2. üniversitemi okuyup yurt dışına gidicem ve kendi hayatımı kurucam. Ne yaşamış olursanız olun kendinizden vazgeçmeyin hayallerinizin peşinden koşun. kim ne derse desin aldırış etmeyin bu hayat sizin ve bir kere geleceksiniz dünyaya kimsenin hayatınızı mahvetmesine izin vermeyin. Her gecenin bir sabahı vardır inanın buna. Böyle bir video çektiğin için teşekkür ederim yağmur :)
merve biçer Yaşadıklarına rağmen ayakta oluşuna, hayallerinin peşinden gitmeye çabalayışına ve en önemlisi güçlü duruşuna gerçekten hayran kaldım. Senin gibi insanlar varken mutluluk dediğimiz kavram asla yok olmayacak. Sana dair hiçbir bilgim yok ama çok içimden geldiği için söylüyorum, seni seviyorum. Ve senin gibi olan tüm insanları 🌈
Kendin, kendin gibi olan insanların sevgisi yeterde artar bile. Kendini sev, Hayatı sev ❤
Sana helal olsun başka ne denir ki!
Allah sana iki cihan saadeti versin 💕
Annem benimdr sigara iciyom diye bogozima bicak dayadi
Şu an 22 yaşımdayım, 3 yıldır istemediğim bir bölümde okuyordum ve bunu ailemin istekleri doğrultusunda yapmıstım. Hayatımın en kötü 3 yılı, her tatile gidişlerimde aileme çok mutsuz oldugumu dile getiriyodum ama asla beni anlamıyorlardı, en son bu kış ağlaya ağlaya ben yapamıyorum olmuyo diye başlayıp içimi döktüm ve annem özür diledi. Babam sen ne okumak istiyodun dedi. 3 yılım gitmiş meslegimi yapmaya şurada çok az kalmışken bana bunları söylediler bir sonraki tatilde babam 'biz mi söyledik sana o bölümü oku diye' dedi. Ve artık bende her şey bitmişti, fedakarlık yapmayı ailemi düşünmeyi bir kenara bıraktım ve kendi hayatımı yeniden inşa etmek için okulu bıraktım şu an tekrardan sınava hazırlanıyorum, her şey istediğim gibi olacak ve bundan 10 yıl sonra keşke yerine iyiki diyeceğim. Sende iyiki böyle bir video paylaştın canım Yağmur, cesaretime cesaret kattın resmen 🌹
Bi de biz mi yaptık sen yaptın sen istedin demezler mi.. Keşke ben de senin yaptığını zamanında yapsaydım çok iyi yapmışsın sakın yolundan dönme 10 yıl sonra artık çok geç oldugunda 3 yılın dersine düşmediğin için kendinle gurur duyacaksın
@@z.t.g.7540 🙏🙏😊
iyi , " okuttugumuza şükür et " dememişler.
Nasıl gidiyor?
Durum ne??
Dedigin gibi egitimli aile egitimsiz aile farketmiyor. Ben lise cagimda istedigim alani secemedim istedigim bölümü istedigim yerde okuyamadim. Bölümümü sevmeye calistim sevdim de ama iş bulamiyorum alanimla ilgili ve cok mutsuzum.Lutfen cocuklariniza sevdigi isi yapmasi icin destek verin...Ilerde mutsuz bireyler olmamasi icin...
O kadar haklisinizzzzzzz ki okadar 🖤
Birebir aynı durumdayım. Kpss'ye hazırlanmaya başladım şuanda.
Aynı durumdayım ve aynı durumda olan insanları gördükçe bi umut geldi şuan, başarabiliriz sadece kendimiz için bundan sonra mutlu olmak için.. umarım bizler çok doğru,iyilik ve destek aşılayan anne baba olabiliriz umarım...
Seni dinlerken okadar duygulandım ki göz yaşlarımı tutamadım annem in tam anlamıyla namus kelimesi beni bitiriyor elalem ne der babam da aynı asosyalim istesem de sosyalleşemiyorum özgüvensizim çünkü istediğiniz her şey kısıtlanıyor ve deneme imkanınız bile yok "hiç kimse sizden önemli değil bunu unutmayın" ilerde bir evebeyn olucam ve iyi ki bu videoya denk geldim kalbimi bırakıyorum💙
Biliyomusun aynı şeyleri yaşıyorum babam dediğim adam bana çok baskı uyguluyo abimde annemde ben şort beğeniyorum alamıyorum gizli gizli yapıyorum herşeyi ondan sorma hep bsn suçlu oluyorum
Benim canım babam zamanında erkekler evlatlarını kucaklayamazmış ben seni nasıl sevmem ki diyip başımı okşayan, göğüsünde huzur bulduran, ses tonuyla içimi ısıtan, ben yaşayamadım diyip dünyanın en güzel şeylerini yaşatan bir insandı...O yoğun bakımda yatarken, göçüp gitmeden sadece 3 gün önce beni buradan çıkartın benim sizleri okula göndermem gerek çalışmam gerek diyen koca yürekli bir adamdı. İyi insanlar ne yazıkki erken gidiyorlar bu dünyadan. Babamı çok seviyorum... İyi ki böyle bir anneye babaya sahibiz. Abim ve ben çok şanslıyız. Dilerim herkes bu eşsiz duyguları yaşar ve dilerim bizler yani yeni nesil ileride böyle anlayışlı bireyler olup gelecek nesillerimize örnek olabiliriz...
Çok sanslisin benimde elinden geldigi kadar bana hakaret eden ailem var (aile dedim kb )
@@gulsumcan3397 aynı şeyleri bende yaşıyorum zor valla bıktım baskılardan hayattan soğudum resmen
@@avakinmelisa11 :(
Allah rahmet eylesin ablacım😢
@Selinay. ağlama lütfen hep gül. Gelecek bizim elimizde mutluluk bizim elimizde
Benim ailem öyle kötü ki her şeyimi engelliyorlar dışarı çıkmamı giyinmemi ve en kötüsüde benim abimler istedikleri yerde üniversiteyi istedikleri yerde okudular bana gelince sen kız çocuğusun kız çocuğunun yeri babasının yanıdır mantığı var gerçekten dinin tamamen çarpıtılması ve bu kadar eski kafalı insanlar olduğu için keşke kadın olarak doğmasaydım diyorum
Seni dinlerken şöyle bir 10 sene öncesine , eğitim özgürlüğümün ailem tarafından, elimden alınmış olduğu o günlere gittim.Bana en büyük, kötülüğü yapan kişilerin ailem olduğunu, hep hissettim.Onlar isterse, bişeyler yapabileceğimi öğretmişlerdi bana, özgüvenim yerle birdi.Bu yüzden, kolay arkadaşlık kurabilen biri olamadım, hiç bir zaman...
Nefret ettim annemden, babamdan. Oysa, benden 1 yaş küçük erkek kardeşimi,üniversiteye şehir dışına gönderdiler, beni evimize minibüsle 10 dk süren liseden alan ailem...
Okuldan tastiknamem alınmıştı, annem bana bir kaç başörtüsü almış, elime verip bir de üstüne sanki,dinden çıkmışım gibi alelacele, Kur'an kursuna yazdırmıştı.1 yıl onların istediği gibi, Kur'an kursuna başımı örtüm gittim,zorla kapatıldım. Sonra çevremizden bir kaç kişi, bu kız neden evde gitsin çalışsın,eve de destek olur gibi söylemlerle,annemi doldurmuştu ki,çalışıp ekonomik özgürlüğümü elime almak için, çırpınmalarım işe yaradı.Mağazalar da, günde 45 dakikalık mola ile oturabildiğim şartlar da çalıştım.Aynı zaman da okumaya.. İnanırmısınız?O zamanlar asgari ücret 600 tl idi ve 5 kuruşunu dahi harcamadan anneme veriyordum.Sırf beni işten almasınlar diye.. Çok acı!. Gerçekten şimdi düşünüyorum da,baya sağlam kızmışım,başka yollara savrulmamışım.Ben 16 yaşında işe başlayıp ,3 sene babamın sermayesi oldum. Üstelik burnumdan gelirdi çalışmam, hiç bir sosyal yaşamım yoktu. Eve,işten çıkış saatimden en geç 10 dk sonra gelmem gerekiyordu. Tabi çalıştığım yerin evime mesafesinin uzak olmasını beklemiyosunuz dimi?..10 dklık mesafedeydi işyerim,annem ve babamın beni takip etmesi, üstelik buna erkek kardeşimi bile alet etmeleri, ohooo...Daha neler neler...3 sene sonra sırf o evden kurtulayım deyip, çok yanlış bi evlilik yaptım. Evliliğimde yaşadıklarıma,hiç girmeyeyim...Ordan kalma da bir panik atak rahatsızlığım var.1 yıl 3 ay sonra o eve geri dönmek zorunda kaldım. Sağlığım iyi değildi,annem de çokça kez gördü ve bana çık gel bitir evliliğini dedi.Zaten kafama göre gidemezdim. Çok korktum!..Aynı şeyleri yaşamaktan, kısıtlanmaktan... Ama evliyken de çok başka sorunlar vardı ve bu beni hasta etmişti..Annemle bi anlaşma yaptım ve yanlarına döndüm. Psikolojik tedavilerden geçtim, iyiler di o dönem de ne zaman işe başlayıp ayaklarımın üstünde durmaya başladım bu kez boşanmış bir kadın olduğum için farklı kafalara girdiler. Çok kötü söylemlerle karşı karşıya kaldım,ailem tarafından. Malesef o liseyi hâlâ bitiremedim, ama bitiricem.. Bir sınavcığım kaldı.😊Lise mezunu olmadığım için, terfi alamadım sırf bu sebepten o kadar özveriyle çalışmanın, yıllarımı vermemin karşılığını, ben değil, yanımdaki lise mezunu arkadaşım aldı. Bi çok işe de, alınmadığım oldu bu sebepten..4 yıl sürdü ailemle mücadelem,2.Evliliğimi yaptım.Şimdi bir düzenim var,çok da mutluyum ama, ailemden uzak duruyorum.Bilinçli yapmıyorum, aileme karşı nedense, hep içimde buz gibi bişey var onların hiç bir zaman ısıtamadığı...
Onlara bir türlü anlatamadım,beni ne kadar yakıp yıktıklarını!.Zormuydu bu kadar güvenmek?Nedir bu amaçsızca kısıtlama güdüsü bende anlayamadım zaten bi türlüü...Keşke beni bu kadar yıpratmasalardı da, hayata daha güleç bakabilseydim... diyorum, işte sadece bu kadar..
Ebru Mavzer çok çok üzüldüm :(
Ebru Mavzer çok güçlüsün
İnş bundan sonra mutlu olursun
Inşaallah şuan ve bundan sonra çok mutlu olursun allah yardımcın olsun
Helal oldunn guclu bir kadinsiniz
şuraya yazarak söz veriyorum
asla böyle bir anne olmayacağım!
vallah annem o kadar deyil babam cok kati
evet oğlum ve ya kızım iyi ki sen benim annemsin dicek gelip bu videoları izlemicek ilerde çok mutlu bir nesil yetişicek biz bu acıları çocuğumuza yaşatmicaz o yüzden o neslin mutsuz olcağını düşünmüyorum şimdi yaşadığımız bir çok şeyi ilerde biz Z kuşağı olarak güzelleştircez eğitim sistemide dahil umarım ki bizim yerimizede mutlu olcak o nesil
Kesinlikle oyle okadar mukemmel bi anne olucamki cocuguma hic bisey icinde kalsin istemiyorum herseyo doya doya yapsin
@@inxheiizninle bişey sormak istiyorum. El bebek gül bebek şekilde, her hakkına kişiliğine saygı duyarak, çok fazla severek büyüttüm evladımı. Hayat onun hayatıydı ilk kucağıma geldiği andan itibaren ve mutluluğu için hiçbirşeyi yasaklamadım. Ancak 18 ine girdi 2 ay içinde sevgili yapıp bekaretini teslim etti. Ve bunu bana inanılmaz rahat bir şekilde anlattı. Onun için bir önemi yokmuş çünkü. Ve hayat onun hayatıymış. Yani bana hiç saygısı yokmuş. Bütün iyi niyetimin boşa gitmesine mi yanıyım yoksa kendi hayatını hiçe sayıyor olmasına mı? Sence doğru mu yaptım iyi ilgili saygılı sevgili öğreten yol gösteren bir anne olmakla?
@@vivian8892yanii bilemedim açıkçası sizinki de fazla rahata kaçmış. Bizim istediğimiz baskıcı olmayan aile profili bu değil aslında. Bizim her türlü duygu ve hislerimizi paylaştığımız ve aldığımız her kararı önce bize düşüncelerini söyleyip sonradan bize bırakacakları bir hayat sunan bir aile daha iyi olurdu. Ama şahsen kızınız bunu hiç haketmemis, keşke benim ailem sizin gibi olsaydı
Artık gerçekten bıktım...içimi yorumlara dökücek kadar yalnız hissediyorum kendimi, arkadaşlarımı kıskanıcak hale düştüm. Bende istediğimi yapmak, istediğim gibi giyinmek, istediğim gibi makyaj yapıp süslenmek , hayatımı yaşamak istiyorum...Zaten hayat kısa ne olurdu özgür bi insan olsam istediğimi yapsam. Millet ne düşünür, ne der diye düşünmekten vazgeçin bütün anne babalara sesleniyorum çocuğunuzu kısıtlamayı kesin, siz çocuğunuzu, özellikle kızınızı ne kadar kısıtlarsanız kısıtlayın o zaten çok isterse o şeyi gizli de yapar, yapmasada gizli gizli ağlar kahrolur, ne kadar üzüldüklerini görün çocuğunuzun, bazılarına basit bi dert gibi gelebilir bu mu derdiniz diyebilirsiniz tamam kabul ediyorum aman aman abartılacak bir şey değil, fakat bi o kadar da insanı yıpratıp kahredicek bi olay, siz sanıyorsunuz ki çok güzel bi çocuk yetiştiriyorum,en iyisini yapıyorum, siz en iyisini değil bi çocuğu yetiştirirken yapılabilecek en büyük hatalardan birini yapıyorsunuz, çocuğunuzun hayatını siz karartıyorsunuz , bunun bilincinde olsanız çok iyi olucak, eminim ki bi çok anne baba diyordur çocuğuna, neden bana yalan söylüyorsun neden yapma dediğim şeyi ısrarla yapıyorsun diye hatta annesine babasına karşı çıktı diye şiddet gören bir çok insan vardır belki de, oturun bi düşünün bakalım neden böyle yapıyorlar, iyi bişey yaptığınızı çok güzel evlat yetiştirdiğinizi sanıyorsunuz ama ne yazık ki yanılıyorsunuz,sizin yaptığınız iyi bir şey değil son derece aptallık cahillik, kimsenin kimseyi kısıtlamaya hakkı yok, kendinize gelin ,ne kadar üzüldüklerini görün evlatlarınızın...belki bi anne baba görür de aklı başına gelir, umarım hepimizin ailesi yaptıkları hatanın cahilliğin farkına varır ve bu çirkin huylarından vazgeçer...
Annem izin vermiyor ama bende bu hafta burnumu deldirmek istiyorum eve gelince kızacagını biliyorum ama artık 18 yaşındayım hayır izin verse tamam dese ne olur ki anlamıyorum ona ne zararı var benim hayatım kendi kararlarimi verebilirim dua edin çok büyük bi tepkiyle karşılaşmam inşallah 🥺 bende görünce çok özeniyorum
@@zeynepakan3301 Ay kızmaz inşallah, aslında yaşında gayet müsait dilediğin şeyi yapmaya ama aileler bunu anlamakta biraz zorlanıyor maalesef :(
@@brl2954 evet canım benim öyle sende ne olursa olsun hiç biseyin seni üzmesine izin verme tamam mı kafana takma bak keyfine 💜
Yorumları okurken tam da senin yazdığın şeyi yazmaya hazırlanıyordum.Bazı konularda şanslı olduğumu kabul ediyorum.Şimdi söyleyeceklerim birçok kişinin üzerindeki baskının yanından geçemez ama herkesinki kendine oluyor maalesef ,birbirimize ancak böyle destek olabiliyoruz.Okumam konusunda ailem hep bana destek oldu onlara minnettarım bu konuda ,çok çabaladım ve inşallah istediğim yere gelirim,hepimiz geliriz.Bulunduğum konum,istediğim meslek,okuldan dolayı edindiğim çevreye bakınca,evden kafamı çıkarıp insanların nasıl yaşadığını hayatta neler yapabileceğimi görünce başlıyor benimkisi.Hayal ettiğim şeyleri görüyorum onlarda ama bir burukluk oluşuyor hep çünkü geç kalıyorum yaşamaya ,iznim yok.Bunları bu yorumun altına yazma sebebim de tıpkı senin dediğin gibi arkadaşlarımı kıskanma derecesine geldiğim için -arkadaşım da kalmadı çünkü insanlar birbiryke yüzyüze görüşmeyi tercih ediyor ve ben bu imkanı çok nadir bulduğumdan araya soğukluk giriyor , bir daha görüşmüyoruz- . En büyük çocuk olduğum ve ben bişeyleri becerebilirim görüntüsü verdiğimden sanırım üzerime yüklenen onca sorumluluğun altında eziliyorum bazen.Bakıyorum arkadaşlarım beraber şehir dışına çıkıyorlar ,konserler,eğlenceler.Ailemden izin almamı bile teklif etmiyorlar çünkü onlar da gidemeyeceğimi biliyorlar.Bunları gördüğümde ben hep anneme yardım ediyor oluyorum sürekli benim sorumluluğumun üstündeki şeylere koşuyorum (kardeşlerime seviniyorum çünkü benim yaptıklarımdan onlara pek bir iş kalmıyor ama sabrım taşıyor ve bazen onlara da hayatı zindan ediyorum bu konuda kendime çok kızıyorum.) Erkeklerle iyi anlaşabiliyorum ‘arkadaşça’ ama onlarla dışarıda kahve bile içemiyorum,istediğim kıyafeti giyemiyorum,gece istediğim saatte uyuyunca sabah büyük günah işlemişim gibi azarlanıyorum,yalan söylemeye hiç cesaret edemedim çünkü başıma geleceklerden korkuyorum,hiç sevgilim olmadı,kimse brni sevmedi ben de kimseyi sevmeye cesaret edemedim,bir ortama girdiğimde hep gerildim çünkü alışık değildim nasıl davranacağımı hiç bilemedim ( onlara göre bunlar hep gereksizdi bana göre çağın,yaşımın gerekliliği yine de hep kurallara boyun eğmek zorunda kaldım)kendimi şimdi olduğu gibi hiç doğru ifade edemedim çünkü dinliyormuş gibi yapıp beni duymadılar ben de böyle başı sonu belli olmayan cümlelerle ancak bunları yazabildim
@@duygu6300 diyebileceğim pek bişey yok aslında ama gerçekten kader ortağımsın her şeyi geçtim ailemden bi kerecik olsun başımı okşamalarını isterdim kısacası onlardan azıcık da olsa sevgi görmek en büyük hayallerimden biri çok kıskanıyorum anne babasiyla iyi anlaşan insanları babam artık kızım bile demiyor bana ismimle seslendiğinde bile üzülüyorum ağlıyorum gizlice annemde aynı şekilde çok nadir kızım diyor bana hayatım bu hale geldiyse sorumlusu kesinlikle ailem. Çok şükür her hangi bir kötü huyları yok şiddet vs gibi istediğim her şeyi alıyorlar bu konuda şanslıyım ama gerçekten psikolojimi bozdular para değilde sevgi görsem her şey çok farklı olabilirdi belki de
bu tarz videoları ailelerin değil de çocukların izliyor olması çok acı..
video'yu izledikçe kız çocuklarının nasıl sıkıştırıldığını görüp çok utandım.Bu mu yani?Kuran kursuna gönderince kız çocuklarını başınız göğe mi eriyor.Kızların özgüvenini aileleri yıkıyor resmen.Erkek çocukları haddinden fazla özgürlük içinde büyüyor ama kız çocukları sürekli sen bunu yap şunu yap.Böyle ailelerde büyüyen kızlar malesef kendi eşlerini seçemiyor çoğu zaman psikoloji baskıdan kurtulmak için yalnış kişileri seçiyor.Kızlarınıza güçlü olmayı öyretin.Eğitimi sevdirin.Dine küçücük yaşta çocukları alet etmeyin.Hacıları hocaları görüyoruz.Kız çocukları bir nimettir.
Bilmeden konuşma benim babamdan yediğim dayağın haddi hesabı yok. Sen babandan ilk kez ne zaman dayak yedin. Ben babamdan ilk kez 2 yaşında dayak yedim. O da neden biliyo musun ? Yere düştüğüm için. Bi tane geçirdi ikinci kez yere kapaklanmış oldum. Geçende de kafamda porselen tabak kırdı. Geçen bayram üstüme cayır cayır bir fincan kahve boşalttı hem de bayram ziyaretinde herkesin içinde.
Erkeklere de paşa gibi bakmıyolar yani
@@egeyalcin6244 Canım benim senin baba dediğin insaniyet yoksunu ve kesinlikle bir baba değil. Sen çalış ve üniversite okuyacağında o evden uzaklaşmaya bak. Okurken çok üzüldüm gerçekten hak etmiyorsun bunları.
Pardon, DİNE ALET ETMEYİN DERKEN? Diğer dünyada matematik sormayacaklar bize. 5 yaşında kurana başladım ben. Hem de ailemin baskısıyla. Ama iyi ki baskı yapmışlar. Kur'an-ı Kerim'i ezbere biliyorum ve çok mutluyum.
Hacı olmak hoca olmak da kötü şeyler değil ?
Benim babaannemin anneside 89 yaşında deniz bile görmeden ölmuştu.Haturladikca üzülürüm.Bende hiç sinemaya gitmedim.Ama bir gün gitcem
seninle birlikte sinemaya gitmek isterdim..
@@effsan kesinlikle
Ben de denize hiç gitmedim biliyor musun😔Çünkü ailem bikini giymemi istemiyor ayıp buluyor 😔
@@melekmouemin9636 bikini giyemeyeceğin için mi denize gitmiyorsun? Haşema filan giy denizden kendini bunun için mahrum etme bence.
LATİFELER rezil olucam
Beni çok iyi tanıyan bir arkadaşımı dinler gibi gözlerim dolarak dinledim seni. Belki bu aralar hayatın anlamını yitirdiğim, kabuklarımı kırmaktan vazgeçtiğim için. Okuduğum bölüme razı oldum. Erasmusu kazanıp yurtdışına gittiğimde ailemden hiçkimse beni tebrik etmedi, aksine ne işine yaradı der gibiydiler. 23 yaşındayım. Mühendis oldum, işe girdim. Bütün sınırlarımı zorlayarak bugüne geldim. Özel bir şirkette çalışıyorum. Ailem aylardır işten çıkmam için baskı yapıyor tek istekleri devlet memuru olup sabah 8 akşam 5 çalışmam ve iyi para kazanmam. Hergün beni mutsuz edecek bir hayata zorluyorlar beni. Benim ise yurtdışında şirket kurmak gibi bir hedefim var. Benim çok başka hayallerim varken, akşamları arkadaşlarımla bile vakit geçirmeme izin vermeyen bir ailenin içinde yok olup gidiyorum... Çünkü onlardan vazgeçemeyecek kadar çok seviyorum. Keşke biraz beni anlayabilselerdi. Bu video için çok teşekkürler yalnız olmadığımı hissettirdiğin için, seni çok seviyorum Yağmur..
Melike Göker bizim onlara karşı duyarlılığımızı suistimal ediyorlar nolur buna izin verme ben yapamadım yaşımda geçti ama sen yolun başındasın git hayallerinin peşinden 🙏🏻
Asla vazgeçme ve ailene boyun eğme. Ne kadar seversen sev bu senin geleceğin.
@@deepend7459 yani egitim bu gitcek tabi ne izni ya resit bi kız
erasmusu kazandıktan sonra, gidersem eve geri dönemeyeceğim yönündeki baskılar yüzünden yurtdışına gidemeyen mühendis olarak okudum yazını... ailenin içinde yok olup gitme hissi beni de bitiriyor.
bence pes etmeden hedeflerini gerçekleştirmeye çalış kendi hayatın sonuçta
Hayatın gerceklerini düsününce yasayamayacagımı hissediyorum
Benim ailem okumama izin vermedi sırf ceplerinden bir kuruş çıkmasın diye
Zorla açığa yazdılar üniversiteyi
Evde olduğum İçin sürekli laf yapıyorlardı bu evdekiler çalışmıyor etmiyor diye
Onların dırdırından dolayı işe girdim yaklaşık 2 yıldır çalışıyorum piskolojik olarak çok çöktüm
İşten dolayı Yeri geliyor gece 2.3 gibi eve geliyorum
Ama gezmeye gitsem akşam 8 de eve gelsem kıyameti koparırlar
İşten erken geldiğim zamanlar benden temizlik Yemek vb şeyler istiyorlar ben 11.12 saat ayakta çalışıyorum üstüne üstün onlara hizmet etmemi istiyorlat bu yüzden onların beni düşündüğünü asla düşünmüyorum.
Abim babam çalışmıyor evde tek çalışan benim çok zoruma gidiyor bu durum
Ayrı eve geçmek istiyorum kendime bakacağıma inanıyorum fakat biz doğulu olduğumuz İçin böyle birşey asla mümkün olmuyor ya ölürüsn yada evlenirsin bu evden ayrılmak İçin
Benim evlilik gibi bir düşüncem yok ama bu evden kurtulmak İçin evlilik çözüm gibi geliyor bir süre sonra
Bir bataklıktan kurtulmak İçin diğer bataklıkta batmak istemiyorum
Sevmediğin biriyle evlenme sakın o yorgunluktan daha beter sonuçlara yol açabilir biraz daha sabret inşallah her şey değişir ve mutlu olursun artık değerlisin bunu unutma❤️
Doğu kültürünü benimsemiş biriyle sakın evlenme. Doğulu olabilir fakat o kültüre bağlıysa daha büyük bir batak seni bekliyor. Eğer çok iyi niyetli iyi bir insan olursa evet evlen gerçekten bazen evlenmek bile o insanlarla yaşamaktan iyidir. Hatta sana bişey diyim eşimin ablası evden kaçtı sığınma evine gitti bir kaç yıl hiçbiriyle görüşmedi kendi düzenini kurdu şimdi görüşüyorlar gayet mutlu bi hayat kurmuş sadece uzaktan görüşüyorlar artık aynı evde değiller ve kız evlenmedi de. Bazen eşime ablan çok akıllı sizden ancak kaçarak kurtuldu çok yobaz ve acımasızsınız diyorum onlar da güneydoğulu arap kökenliler. Çok zor böyle zihniyetle yaşamak Allah yardımcın olsun
Gülsüm subaşı inşaallah hayal ettiğin mutlu bi hayat yaşarsın vazgeçme düşüncelerinden
Gülsümm Subaşı aynı durumdayız bana ulaşırmısın 🙏
Gülsüm ne olursa olsun eğitimli biriyle evlen senin kalbini seven birini bulursun umarım 🍀
İnsanlara yaşadıklarımı anlatmadan önce benim çok güzel bir hayata sahip olduğumu sanıyorlar anlatınca duraklıyor ve çözüm bulamıyorlar. Babam yıllarca anneme ve bana psikolojik şiddet uyguladı. Annemin hep kendini öldüreceğini düşünerek büyüdüm anneme çok bağlı büyüdüm annemse bunun kıymetini bilmektense hep bunu bana karşı kullandı. Onlar ebeveyn olması gerekirken kendimi bildim bileli hep ben ebeveyn oldum. 15 yaşımdan beri ciddi psikolojik rahatsızlıklarım var ve babam hala görmezden geliyor. Arafta gibi bir hayattayım ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. Birgün çocuğum olursa ki evlenmek gibi bir isteğim yok ama kesinlikle çocuğuma gerçek bir anne olacağım adı aile olup da aileye dair hiçbirşey olmayan içi boş bir sistemin içinde asla olmayacağım. Benden geçti arkadaşlar ama umarım siz güzel bir hayat yaşarsınız 🙏🏻
ailem yüzünden cinsiyetimden soğudum.
bende ya
Bende üniversiteye kizlar gidemez
Annem okuma dedi hayallerimi yiktilar
Erkekler konusamazsan dediler
Sosyal medya hesaplarin olamaz
Acik olamazsin dediler zorla kapattilar
İnsan icin de gülme dediler bana (normal de de gülmüyorum zaten saolsunlar)
Yemek, temizlik, ve zorla iman yaptiriyorlar
AİLE KADERDİR
@@Fahriye_aksoy aynı kaderi yaşıyoruz :(
@@Fahriye_aksoy bence onlar ne diyorlards gozunun onunde tersini yap bi süre sonra susmak zorunda kaliyorlar ben oyle yapiyorum
Bana bunu izleten ailemi asla affetmiyceğim .
:(
Video şuan bitti gerçekten çok güzeldi. Toplum baskısı çok fazla hele sosyal medya yaygınlaştıran sonra daha korkunç bir hal almaya başladı eskiden arıyorum askılı bir bluz giyindiğimde mahalleden çıkana kadar üstüme Adana sıcağında ince hırka alırdım sonra bizim yan komşu nebahat teyze bile insta face açınca birde üstüne kabul etmediğim ya da beklettiğim akrabalar komşular bana surat yapıyorlar, hayırdır bizden sakladığın bir gizlin saklın mı var diye imada bulunuyor. Öyle ya da böyle bir zamanlar benim kendimi özgürce ifade edebileceğimi düşündüğüm gerçek benliğimi yaşattığım o sosyal medya hesapları şimdi benim değil ben kullanıyorum evet ama ben değil nebahat teyze berna abla... arkamdan laf etmesin diye artık fotoğraf çekinmeden önce o hırkayı giyiyorum ve bunu yapmaktan nefret ediyorum. Uzun yazdım biliyorum ama asıl söylemek istediğim şu ben artık kimsenin gönderisinin altına ben aksini düşünüyor olsam bile yorum yapmıyorum çünkü değişmek istiyorsak önce kendimizi değiştirmemiz lazım.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
@Hannah Baker bu gibi insanlar çok var maalesef
Anneler babalar ve öğretmenler kendi küçüklüklerinde ne kadar kötü şey yaşamışlarsa hepsini çocuklarına ve öğrencilerine uygulamak için yemin etmiş gibiler şükür ki benim ailem böyle değil
Fire çok şanslısın
keşke ailenden klonlayabilsem
Bilge evinize köpek lazımmı
"Arkamda birileri olduğunu bilmek"
Maalesef arkamda birileri var fakat beni kelepçelerle bağlamak için. İnsanların aileleri kendilerine destek olurken ben ailem olduğu için daha da geriye düşüyorum her zaman
Böyle vidyolara devam et yağmur çok uzak şehirlerdeki insanların hayatına kalbine içine hikayelerine geçmişine gelicegne dokunuyorsun çok teşekkür ederiz sana
23 yaşındayım ailem koyu solcu insanlar annem babam babam abilerim hepsi. Bence küçüklüğümden beri annanemin dua okumasını dinleyerek büyüdüm ve kalbim herzaman bu tür şeylere yatkındı hep gider onun evinde kalırdım huzuru orda bulurdum lakin 17 18 yaşıma gelince kapanmaya karar verdim ve cehennemim ozaman başladı. Gizli gizli başörtüleri almaya başladım evden çıkarken başörtlerini çıkaran kız arkadaşlarım vardı ben sokaktan çıktığım an çantamdan çıkarıp başörtü takardım. 3 yıl bu şekilde yaşadım arkadaşlar. Daha sonra aileme artık boydan elbiseler giyeceğmi ve 3 yıldır saçımı kapattığı söyledim. Abilerim odama girip sakladığım elbise ve örtüleri bulana kadar talan ettiler buluncada babam hepsini makasla kesti ve birdaha anneannene gidersen kapışarı üzerine kilitlerim okula bile gidemessin dedi. Unutamıyorum o günleri yıllardır kaç kutu prozac bitirdim bilmiyorum. Bir aile kendi çocugunun hayatını nasıl cehenneme cevirir onu yaşadım.
Daha sonra evden ayrılıp annanemin yanına yerleştim. Okurken iş bulmaya çalıştım kılıkıyafeti yüzünden garsonluk falan olmadı daha sonra zorunluluktan boydan giyinmeyi bırakıp pantolon giyinmeye başladım ve kasiyer olarak işe girdim ve yazılım mühendisi olarak mezun oldum şimdi kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum. Yıllardır kendi evime gitmedim. Ailemi sadece anneanneme ziyarete geldiklerinde görüyorum. Belki şuan bukadar güsel bir hayata sahip olmamın sebebi onların bana yaşattıklarıdır kimbilir. Bu hikayede sık rastlanabilecek bi durum değil genelde çünkü aile baskısının hep kızları kapatma veya dini baskı olduğu düşünülüyor ama öyle değil sadece bizlerde böyle şeyler yaşıyoruz bilin istedim
kapalılığın veyatta açık olmanın ne ayrımı var ya sunu soyle ailelere anlatmak ne kadar zor cahil insanlar
@Mustafa bende aslında bunu anlatmak istemiştim. Tek sıkıntı çekenler din adı altında sıkıntı çekenler değil dinsizkeşmeye zorlanmak diye de bir gerçek var. Ben dine adamak ve o doğrultuda yaşamak isteyince kişisel tercihlerimden ötürü bırakın sadece toplumu ailem tarafından dahi dışlandım. Ama benim gibilerin çektiği dışlanmalar çok çok daha fazla olmasına rağmen sesimizi diğerleri kadar duyuramadık. Yada duymaknistemediler önemsemediler çünkü dindarsın
ben istediğim hayatı yaşayamıyıcam galiba keşke hiç doğmasaydım ilk defa izliyorum seni çok güzel konuşmuşsun iyi geldin ama ben ailemle hiç mutlu değilim onları sevsemde artık bıktım hergün ağlamadan günüm geçmiyor cringe gelebilir ama yemin ederim ölmeyi bazen çok istiyorum
cringe gelmiyor. sözlerin gayet ciddi ve değerli.
Şunu anlayın artık. İKİ BACAĞIMIN ARASINDAKİ ŞEY NAMUS DEĞİL, VAJİNA!
Buradaki herkes için çok üzgünüm...
Herkes çocuk doğurabilir ama herkes anne baba olamaz.
Vallahi bende 27 yasinda bir erkegim, her gun bitmeyen baskilar gordum, 19 yasinda evden atildim, bana yapilmasini istemedigim hersey yapildi (ters laflar, baski, beni kuculten laflar) her zaman hersey icin bana baski kuruldu, beni ezmek icin hersey yapildi, dalga gecildi, yoksullugum ve imtihan sonrasi halimle dalga gecildi, ve ailemdeki kisiler, anne, baba, olsun, bir kardes, iki abla olsun, bunlarin hepsi duygusalligimdan istisafe edip beni ezmeye calismistir, ve inanilmaz terbiyesiz bir sekilde, herhangi bir gun ne yapmam gerektigi sert bir sekilde soyleyerek, aslinda tek amaclari dogal olarak yapacaklarimdan beni sogutmaktir (mesela birini ziyaret etmek, birini aramak) butun bunlar icin bana gercekten kotu niyetlerle konusurlar ve utanmadan telefonda 'hersey iyi gidiyor' deyip veya misafirlerin onunde yuz degistirip, misarfirler gittigi anda bana ve kucuk kardesime zulum ederler, ayni zamanda ne yapmak istesem uzerin bilgilenip kara gozle bakarlar, basarmamam icin herseyi yaptilar ama hamdolsun bir iki diploma alabildim, gezebildim, benimde evde kalmaktan baska carem yok, hatta evden 5 sene uzaklastiktan ve dondukten birkac ay sonra 15 ay uzaklasmistim, doneli sadece 2 ay oldu, ama dua ediyorum 'Ya Rabbim beni bunlarin serrinden koru' diyorum, 'Ya Rabbim beni bunlardan uzaklastir diyorum' ve devamli parklara cikarim ki tam suanda aynen parka gidecegim, odam yok salonda yatarim, her sabah zorla uyandirirlar beni, yorgunluktan bitiyorum, bir ters laf etsem veya cevap versem beni 100% yine atarlar, duanizi esirgemeyin, bir is bir kalacak yer bulayim, insan gibi yasayabilecegim bir yerde olayim InsAllah
Kardeşim seni makine işine almak isterdim ama zor iş altına da aaba veriyoruz geçen birini aldık üzülme yer olunca alırız
Reis şu anda ne durumdasın ?
En başından beri hep iyi ki takip ediyorum diyorum. İzlediğim videolarının hiçbirinde hayal kırıklığına uğramadım. Her zaman karşındaki insana faydalı olmaya çalıştın, bilgi vermeye ve paylaşmaya çalıştın. En basitinden makyajını yaparken bile faydalı olmaya çalıştığını anlayabiliyorum. Bunun da birçok insana gerçekten geçtiğini düşünüyorum. İzlediğim kişilerde bir yerden sonra homurdanmaya başlarken, senin videolarını gerçekten dikkatimi vererek izliyorum. Hiç tanışmamış olduğum bir insan bana bunu hissettirebiliyorsa bence gerçekten kaliteli ve değerli bir insandır. Çok seviyoruz seni!
Ailem başkaları neder diye düşünüp giyimime karışıyor
maalesef benim ki de
Bu nasıl muazzam bi makyaj o kaş altını nasıl aydınlattttın effffsane
Eheeheh teşekkürler 🤭
@@yagmurvardar abla sana bişey sorsam olur mu yaşım 14
Korumak İçin değil kendi egolarını tatmin etmek için
Yaşam zaten dümdüzken bile çok zor bi olgu. Çok çok zor. Kendi elimizde olmayan durumları bi şekilde katlanabilir hale getirmeliyiz... Söylemesi kolay, yaşaması acı dahi olsa çözüm yolu olarak bunu görüyorum artık. Akşam eve en geç 7de mi dön diyor babanız, maddi-manevi bireysel yaşam imkânlarınızı oluşturana kadar 7de dönün. Ha bir de şöyle bir şey var: Kendi seçtiklerinizin bu zor hayatta, sizi aşağıya çekmesine asla izin vermeyin. Bu bir eş de olabilir, izlediğiniz film de. Seçtikleriniz bilinç ve istek doğrultusunda ise nolur ama nolur size destek, huzur ve mutluluk versin. Seçtikleriniz her ne ise çetrefilli yollarda ayağınıza değen taş değil elinizden tutan bi yoldaş olsun. Bazen her şey yalan gibi de gelse hayatta güzel zamanlar yok değil. Umarım ömür çoğunluğunuz sağlıklı ve huzurlu geçer. Sevgilerle❤
Her zamanki gibi ne guzel yazmissiniz ya cok operim❤️
@@yagmurvardar birilerine ulaşıp bir parça destek olabiliyorsak ne mutlu hepimize! Sizi çok ama çok seviyorum; kocaman öpüyorum💐❤
Maddi manevi bireysel imkanı sunana kadar... O imkanlar hiçbir şekilde olmasın diye uğraşıyorlar zaten. İş başvurusu için yol parası gerekse vermezler, kursa gitmek istersin mırın kırın, kitap okuma hakkını belki 40 bin takla attıktan sonra belki. Yediğin içtiğini kullandığın temel her şeyi gıdım gıdım aile ekonomisini düşünerek yaparken bir bakarsın anne denen kadın kendine sigara, içki ve bunun yan etkilerinden kendince korunmak için de 300tl'lik yaşlanma karşıtı krem, zayıflama hapları, pahalı marka makyaj malzemeleri, evlat aile ekonomisi için yeni bir şey istemeye utanırken, kendisinin bilmem kaçıncı benzer modelde ayakkabı ve kıyafetler alması ve bu çifte standarda asla öfkelenmeyip alkışlama beklentisi aksi takdirde, aile ekonomisi nazikçe hatırlatılsa bile kıskanç şizofren olmak, bu alışveriş çılgınlığı sonucu boşanmalar ama yine de babanın da durumlara sessiz kalması, söz konusu evlat ihtiyaçları olunca tutumluluk sendromuna girmesi vs. vs.
bir sene boyunca lgs ye deli gibi çalıştım,dışarıya çıkmadım,misafirliğe gitmedim,uykusuz kaldım,aile baskısına göz yumdum,hem dershanenin hem okulun canlı dersine aynı anda katıldım,hiç uyku uyumadan minibüse binip minibüsteki uykuyla sınava girdim,ders işledim,Çabaladım Çabaladım Çabaladım,uğraş verdim,emek verdim..sonuç.BİR B0K OLMADI,EMEK ÇÖP,BİR YILLIK UĞRAŞ ÇÖP,EMEK EMEK ÇÖZDÜĞÜM,ÇİZMEYE KIYAMADIĞIM ONCA KİTAP ÇÖP..şaka gibi gerçekten şaka gibi..o kadar emeğin karşılığı 320..ben en son yaptığım deneme sınavında 450puan almıştım ve ağlaya ağlaya öldüm,bunca emeğin kaeşılığı bu mu diye..Meğerse daha ağlancek zaman o zaman değilmiş..pekii çalıştım,çabaladım ama olmadı,yapamadım AĞLADIM,ÇOK AĞLADIM AMA ENSONUNDA KENDİME HAYIRLISI BUYMUŞ DİYEBİLDİM artık tek sorun ailemdi onlar da beniM gibi üzgün müydü? EVET,EVET üzgünlerdi ama ne için dershaneye verdikleri para için,aldıkları test kitaplarının paraları için,verdikleri uğraş için,bana güvendikleri için..maalesef..BENİM AİLEME EN ÇOK İHTİYACIM OLDUĞUNDA,ANNEMİN DİZİNNDE UYUMAYA İHTİYCIM OLDUĞUNDA,BABAMIN HAYIRLISI BUYMUŞ SEN ÇALIŞTIN ,ÇABALADIN DEMESİNE İHTİYACIM OLDUĞUNDA ailemin bana baskı uygulaması,bana düşman gibi davranmaları,benimle dalga geçmeleri,her sohbette konuyu bana çevirmeleri GERÇEKTEN acınası bir durum..Ailemin bana yaptığı tüm kötülükleri unuturum ama bu benim zor zamanlarımı daha da zor yaptıkları günleri ASLA,ASLA
Ben ailemden herhangi bir baski gormedim ancak yorumlari okudugumda hayret ettim ne cok insan varmis ki bunu yasayan dedim muthis bir konusmaydi devam etmelisin mutlaka bu tarz konulari konusmaya, basarilar diliyorum🌸
ben 17 yaşında olmama rağmen daha şimdiden sayamadığım kadar yaşanmamışlığım birikti ve bunları içimde halledebilmem için tek yol zamanda geri dönmem yani imkansız. arkadaşlarımla dışarı çıkamadım. yazları tek bir arkadaşımla çıkabilmek için her seferinde yalan söyleyerek çıkıyordum çünkü bu bir kurtuluş gibi gelmişti bana ve şu an annemlere yalan söylemeden hallettiğim tek bir işim bile kalmadı. arkadaşım yok çünkü arkadaş edinmek için sosyalleşmeniz gerekiyor ve bana bu hak tanınmadı. zaten eve gideceğim halde bana her son dersimde direkt eve gel oyalanma diye mesajlar atıldı. gerçekten şu an benden küçük insanların benim daha yeni yeni kendi başıma elde ettiğim haklara sahip olduklarını gördükçe kendim için çok üzülüyorum
suan nasilsin
Yorumları okurken o kadar çok üzüldüm ki şuan gerçekten hepinizle dertleşip.tek tek sarılmak istiyorum
Yağmur ablacığım ben de psikoloji okuyorum bahsettiğin bu olayların hepsini ben de yaşadım yaşıyorum da sen anlatırken üç senedir kullandığım kırmızı reçeteli ilaçlarım geldi gözümün önüne .söylediklerinde o kadar haklısın ki ben de kendi ekonomik gücümu elde edene kadar sabredecegim sabrediyorum.yasanmamisliklar evet o kadar kötü ki ..
14 yaşındayken kapanmak istediğimi söyledim aileme babam ilk başta erken olduğunu söylese de annem de kapanmamı istediği için kendi isteğimle kapandım iki yıldır kapalıyım ama açılmak istiyorum korkmadan aileme gidip açılmak istediğimi söylediğimde babam kesinlikle izin vermeyeceğini söyledi . Anneme böyleyken mutsuz olduğumu söylediğimde bir kere de sen mutsuz ol biz senin böyle olmanı istiyoruz ve evet zorlaysa zorla dedi şimdiyse tek dileğim üniversiteyi kazanıp kendi ayaklarım üstünde durmak . Bu videoyu izlemelerini istediğimde ise bana boşuna uğraşmamam gerektiğini söyleyip kızdılar ...
Bu senin kararın ve istedemeden zorla olmaması gerekir erken yaşta karar vermişsin ve bu kararını değiştirmen çok normal. Bence yakın olduğun bir akraban varsa annenle veya babanla onun konuşmasını isteyebilirsin
basına zorla basortu koyucak degiller istediklerini soylesinler sen sustukca onlar sana daha cok baskın olucak
Kurtuldun mh
Kimsenin hayatınıza karışmasına izin vermeyin. Nasıl istiyorsanız öyle yaşayın. Karşı çıkın sınırınızı çizin ve asla geri adım atmayın. İlk başlarda zorlansanız da onlar zamanla alışıyor ve yavaş yavaş sizden ellerini çekiyorlar bunu sizde fark edeceksiniz.
bir hafta da 1den fazla disari ciktigim icin annem yapmadigini birakmadi resmen psikolojik siddet goruyorum bu evde surekli pis pis imalar
@@sud3n0z ne kadar çok müsade edersen o kadar çok kısıtlamak isteyeceklerdir ben zamanında buna izin vermedim onlar beni kısıtlamaya çalıştıkça ben daha da zıtlaştım kızıp istemedikleri ne varsa inadına yaptım. Yaptığım çok doğru bir şey değildi tabi ama sonunda böyle bir yola varamayacaklarını anladılar ve kendi halime bıraktılar. Yaşın kaç bilmiyorum ama güzel bir üniversite kazanmaya bak ve mümkünse şehir dışında okumaya çalış. Umarım hayatını dilediğin gibi yaşarsın 🌸
@@gizemozdemir9104başlarda didişmediniz mi hiç?mücadele kısmı zor gözüküyor
Ben gerçekten yoruldum. Bu yaş yorulmak için erken mi bilmiyorum...
Bu yaşıma kadar hep ailem ne derse onu yaptım." Misafirliğe gidince sessiz ol otur ilknur,insanların içinde öyle oturulmaz,o tişörtünü pantolonun içinden çıkar, dar giyinme,milletin içinde öyle konuşlmaz,kardeşine ders çalıştır..."
Ben hep dediklerini sorgulamadan yaptım. Arkadaşlarımla daha önce hiç buluşmadım en son doğumgünümde çıktığımı hatırlıyorum ama onda da kuzenimi yanıma dikmişlerdi... ağlayarak yazıyorum çünkü bıktım. Dersler, sınav stresi,yeni okul ,arkadaşlar,lise yetmiyormuş gibi bir de üstüme geliyorlar... psikolojim bozulduğu kadar bozuldu zaten. Eğer ailemi seçme imkanım olsaydı baba, seni yemin ederim istemezdim.
Kendime söz veriyorum özgür olunca çekip gideceğim buralardan herkesten uzak bir yere
Makyaj yapmayı bilen "en faydalı" youtubersen olmalısın, bin kez beğenmek istedim.
Ekonomik özgürlüğüme sahip olduğumda gidicem buralardan dediğimde gülüyorlar. İnanmıyorlar, sesim güzel kapalıyım diye şarkı/konser söylememi istemiyorlar. Ders çalışmadığımda, hedeflerime ulaşamadığımda, dediklerini yapmadığımda, bağırıp çağırıyorlar. Ve ben bu davranışlardan dolayı bıktığım için hırçınlaşıyorum. Onların gözünde garip, aptal, umursamaz, salak ve bencil bir insan oluyorum. Ve bu kesinlikle onlar haklı artık onlara karşı bir sempatim kalmadı, onlarla konuştuğumda kekeliyorum cümle kuramıyorum ve dalga geçiyorlar. Umursamaz oluyorum suç, bağırıyorum suç, sessizce anlatmaya çalışıyorum suç. Küçüklüğümden beri destek değil köstek oluyor bana. Ben istediklerimi değil onların isteğini yapıyorum. Notlarım 1 2 puan düşüyor ve benim okuyamacağımı düşünüyorlar. Özgüven gerçekten sıfır bende eksilerde hatta. Sesimi resimlerimi gösteremiyorum. Ama fark ettim ki neden böylesin? Diye sormadılar bana hiç. Çünkü onlarda biliyor aslında yaptıklarını.
Yazdıklarında kendimi buldum resmen, çok benziyoruz
Gelecekteki çocuğum bunları izlemek zorunda kalmayacak...
Bence bu zamana kadar yüklediğin en güzel ve en anlamlı video olabilir. Böyle konuşmalara ihtiyacı olan çok insan var.
Çoğu insan kim olduğunu, kim olmak istediğini bilmiyor. Ne yapmak istediğini bilmiyor. Düşünsene, ne ile mutlu olacağını bilmeyen insanlar var. Baskılar her toplumda zaten var. Ama Türk toplumunda daha fazla, bu düşünceleri bile etkiliyor.
Bence okuyup ekonomik özgürlüğünü kazanan herkes ne istediğini, kim olmak istediğini keşfedebilir.
Ben küçüklüğümden beri hikayeler yazıyordum. 17 yaşımda oturup roman yazacağım dedim. Ama herkes güldü. Kimse ciddiye almadı. Ailem tebrik etti, gurur duydu mesela ama onlar da önce üniversiteni bitir şimdi zamanı değil diyerek erteleme baskısında bulundular. Ama dinlemedim. 20 yaşında kitabım basıldı. Türkiye'nin en genc yazarlarından biriyim. Geçen sene Tüyap fuarında imza günüm oldu. Şimdi basılan serinin ikinci kitabını yazıyorum. Hatta bir de bir yayınevinin roman yarışması için başka bir kitap daha yazıyorum. Okulumu da bitirdim. Bazı şeyler yorucu olsa da, çaba ve emekle her şey yoluna giriyor. Kimse size inanmasa bile siz kendinize inanın. Elbet bir şeyler olacaktır. Artık bu yorumu her kim okursa, ona sesleniyorum. Tek başınıza da her şeyi yapabilirsiniz.
Böyle konulara değinmene bayılıyorum👍🏻 Başarılar😘
🙏🏻❤️😘
Hic sevgi görmedim, bikere bile sarilan yada öven olmadi. Hep baski hep mükemmelik hep asaglamaklar iftiralar. Bundan kurtulamiyorum okudugum icin imkanim yok.
@kolay ahmet seni iyi anliyorum. Durumun baya berbat. Bu durumla nasil idare ediyorsun? Sormamda bi sakınça yoksa tabiki.
@kolay ahmet çok iyi anlatmişsin. Kendine göre bir alan bulmuşsun yine ailenden biraz uzak durmak için, sevindim senin için . Yolunda başarilar dilerim. Ben senin kadar şanslida değilim belki. Ne bir güvenilir arkadaşim var içimi dökecek nede hayatta başarili olabildim şimdiye kadar. Çok çabaladim istediğim herşey olsun, ama olmadi. Kendiminä derse verdim kütüpanelerde dışarlarda durdum bütün gün zaman geçsin diye istediğim olsun diye, ama sanirim bi işe yaramadi.
@kolay ahmet çokta doğru dedin hayat ya torpil yada şanş. Şanş çok önemli, doğru yerde doğru zaman doğru şeyler denk gelmeli aslinda. Güzel sözlerin için çok tesekür ederim. Benimle paylaştigin için. Bunlari bi kenara yazdim. Seninde yolun açik olsun ve yaptiğin iyi şeyler etrafina veya vatan için kat kat sana geri gelsin inşallah🙏🏻
Annem ve babam hayatı bana zehir etmek için mi beni dünyaya getirdi?¿ Gerçekten bu soruyu çok merak ediyorum😣
Biz ailemle birlikte konyadaydık ve kuzenlerimle kalıyorduk. Bir gün pikniğe gittik. Kuzenime eniştem çok güzel sarılıyordu öpüyordu. Bende kıskandım çünkü benim babam sevgi göstermiyor işte o gün sarılmaya kalktım sarıldımda ama o sarılmadı öptüm yanağından o öpmedi tepkisiz baktı :/ o gün kendimi ağlamamak için zor tuttum annemse beni suçluyor siz sevgi göstermiyorsunuz babanıza siz suçlusunuz diyor. Ah anlamıyorum Allah kahretsin o kadar.
Bir tane de benden gelsin. Bilinçsiz bir sekilde öylesine başörtü taktım. Sonra istemediğim halde takmaya devam etmek zorunda kaldım. Çünkü çıkarmaya ve tepki almaya korktum. Hala takmaya devam ediyorum. Ama istmediğiniz bir sey ne olursa olsun size kötü hissettirecek ve mutsuz edecek. Biliyorum. Benim gibi bir sürü kız var ister zorla ister de isteyerek kapatmış olsunlar ama sonradan cesaret edemeyip açamayan çok insan var. En çok da bu baskıların kadınlar üzerine olması üzüyor beni. Bu aralar çok fazla kadın giyimine karısan ahlak bekçisine denk geldim ve türkiyenin genel kafa yapısının gittiği yer beni çok üzüyor. Çünkü bu ülkede başörtüsü takmak veya çıkarmak çevrende ve siyasette hep malzeme ediliyor. Çok üzücü. Çok üzülüyorum. Konusacak kimsem yok. Ne bir dostum var ne de arkadaşlarım. Daha çok gencim ama ben bile kendime acıyorum. Ezik özgüvensiz pısırık bir sey oldum. Sadece başımı kapatmadım ben kendimi de kapattım. Her şeye.
@@estefania8993 ben de kore drama vs takip ediyorum şarkılara bakıyorum arada. Yağmur Vardar da izliyor sanırım. Beni de çok fazla ezdiler hani yok ya yanlış anlıyorum desem de sürekli bir imamhatipli korecan Sümeyye oluyordum. Ama inan o lisedeki insancıkları takmaya değmez ister başörtülü ol ister olma değmez. On parmağı geçmez lisede düzgün insan sayısı. Bana hep kötüleri denk geldi. O yaşlarda çok değişik oluyorlar.
@@estefania8993 ben de lise 1de yaptım ve inan nasıl yaptığımı hatırlamıyorum bile. O anki ruh halimi hatırlamıyorum
Kurtuldun mu
Harçlık vermiyorlar ki kessinler kendi paramı kendim kazanmaya da izin yok çalışayım diyorum elbise üst baş alcam diyorum bıktım ya 18 yaşına gircem hayallerimi gerçekleştiremiyorum... 18 olsam bile herşey aynı kalacak evden kovmakla tehdit ediyorlar geçen 155 i aradılar beni almaları için hemde yarın sınavım vardı o günüm zehir oldu. Okula gidiyorum (ki çıkaramadıkları için okuldan çıkarmıyorlar devlet arayıp soruyor çok şükür) ondan biraz umutluyum yoksa hayatımda yapabilecek kayda değer bişy yok anca ev temizliği diye süründürüyorlar beni
Çok güzel bir konuya değinmişsin.Sonuna kadar hak veriyorum. O kadar çok "Günün sonunda" demen de çok komik sdf
Ben bi stres bozukluğu hastalığı geçirdim.Saç yolma hastalığı geçirdim.Ve annem dövdü bunun için beni,sırf hastalık geçirdiğim için.Annem bi keresinde bunun için beni dövdüğünde anaannem odaya girdi ve destek göstermesi gerektiği anda bana güldü ve bu da sana az dedi. Bu yüzden baskıcı diyorum.
Saç yolma hastalığı bende şuan devam ediyor. Sen nasıl atlattın. Ne yapmam gerekiyor
@@kubra2292 öncelikle şey evresine geçtim saçını yolma sadece uçlarını koparmayı dene bu hem kel kalmanı engeller hem de daha katlanılır hale gelir hastalık. Saçını yolmak yerine yeni hobiler edin ve sanki hayatında saçını yolmadın gibi davran bi nevi kendini inandırıyosun ama işe yarıyo gerçekten:)
@@gunesinkadnaynsevgisi4190 Deneyeceğim. Artık korkuyorum. Saçlarım çok grdü ama işte bu hastalıktan dolayı azaldı.
@@kubra2292 inşAllah düzelir saçların eskisinden de güzel olurlar sakın üzülme çok değerlisin:)
@@gunesinkadnaynsevgisi4190 Teşekkür ederim. Düzelir düzelmesine de ben bu hastalıktan kurtulayım. Bende psikologa gitmek istiyorum ama ailem beni götürmez. Psikolog lara karşı bir önyargı ları var. Oysa ben bile ilerde psikolog olmak istiyorum. Kendi kendimi tedavi edicem artık.
Ben şuan üniversite 5. sınıfım ve bitmesi için 6. yılı da okumam gerek belli sebeplerden bölümüm iki yıl uzadı ve 2. Kez uzadığında o kadar kötü bir psikolojiye girmiştim ki dünyam başıma yıkılmış gibi aileme karşı insanlara karşı kendimi o kadar kötü hissediyordum ki hala bunları yazarken aynı şekilde gözlerim doluyor daha 23 yaşındayım ve ben 22 yaşımda intiharı düşündüm defalarca kez bunu planladım ama yapmadım ki iyiki yapmadım okulu bırakacaktım beni abim bırakmamak konusunda ikna etti ve iyiki ikna etti hala 6 yıl okuyacağımı duyan herkes o ne ya öyle tıp mi okuyorsun sanki diyorlar kendi sınıf arkadaşlarım bile bölümün zorluğunu ve hocaların tutumunu görmelerine rağmen bana senin yerinde olsam bırakırdım dedi en acisi buydu cunku belkide beni en cok anlamasi gereken kisi oydu herkes neden bırakmıyorsun diyor ama kimse anlamıyor ben yillarimi verdim bu meslek için ortaokul lise üniversite şimdi tam sona gelmişken tek ders için neden bırakayım yada millet dedi diye . Kendim olmaktan vazgeçmedim hayattan da öyle doğru bildiğim yolda da yürümeye devam edeceğim ve inanıyorum ki herkes tüm söylediklerine birgün pişman olacak. LÜTFEN! Kendinize inanın hiçbir şey için hiçbir zaman geç değil sadece kendinize güvenin gerisi çorap söküğü gibi gelecektir ve gerçekten ne olmak istiyorsanız o olun bu meslek hayatınızda da böyle olsun insanlık olarak da başkası değil sadece kendiniz olun ❤
Yağmur'cum merhaba, çok hoş bir video yapmışsın. Bende bir anneyim 21yaşında oğlum var. Ben ailemden orta şiddetle baskı yaşamış biriyim. Oğluma asla baskı yapmadım. Fazla korumacalık gençi maalesef hataya sürüklüyor. Ayrıca öğretmen olduğum için çocukların neler yaşadığını çok iyi görüyorum. Anne ve babaların yaptığı hata çocuklarına kendi arzularını amaç edindirmeye çalışmak. Seni tebrik ediyorum tatlım, harikasınız. Sevgiler
Yağmur tamamen konu dışında fakat gelmiş geçmiş en güzel göz makyajını yapmışsın bir dakika durup bunu takdir etmek zorundayız.
Annem ve ablam benim erkek kankamın olmasına bile kızıyor bu yüzden erkeklerle konuşurken özgüvenli değilim terliyorum. K-pop dinlememe dalga geçiyorlar. Sevdiğim arkadaşlarımı sırf dış görünüşü için benden uzaklaştırıyorlar…
suan nasilsinnnn
Kıyamam sana
Hayatımda kendi kararlarını kendisi alabilen ve arkasında dağ gibi duran ve birsey anlatılırken azsrlanıp dalga gecilmeyen ailelerde büyüyen cocuklara hep özenmişimdir. Bir daha dünyaya gelsem annem babam olmasın isterim
Kendi hayatımı okudum şu an
istediğimi giynemiyorum, saçımı boyayamıyorum, arkadaşlarım burunlarına septum yaptırıyor onlara özenerek bakıyorum, makyaj yapmam 18 ime kadar yasak, dışarı çıkmam yasak nadir çıkabilirim, tırnak uzatmam yasak, başarısız olmam yasak her şeyime karışıyorlar olmak istediğim mesleğe bile burun kıvırıyorlar bu anlattıklarım sadece yarısı daha bir sürü yasak ve baskı var şuan aklıma gelmiyor tek hayalim ilerde istediğim mesleği olup onlardan uzak bir yere gitmek ve inanıyorumki bu videoyu izleyen herkes bir gün istediği gibi yaşayacak
Bana bunu izleten ailemi asla affetmiycem:)
“Kendinize yaşanmamışlık biriktirmeyin.”
Inanin hepimiz icin en önemli konulara deginmissiniz. Sadece aile de değil kardesinin , erkek arkadaşınin baskısıyla yaşayan insanlar için de geçerli hepsi. Anne baba abi abla arkadaş... her kim dinlerse belki bazi fikirleri değişir. Guzel seylere vesile olmanuz dileğiyle.
Selam rusyadan cok guzel bir konuya deydin tessekur ederim dunyanin bir ucundaki insalanlara bile bir seyler oyrete bilmen cok guzel
Bundan bir belki iki sene önce ailemin beni çok sıktığını düşünürdüm. Dışarı pek çıkmayan, özgüvensiz bir kızdım ve ergenlik dönemim ile birlikte yaşadıklarım daha da abartılı gelirdi. Bana hafif seslerini yükseltmelerini bile farklı konulara çektim. Ders çalışmamı isterlerdi ve ben sürekli telefona bakardım. Onlar da kısa bir süreliğine telefonumu elimden alırlardı ve sürekli ağlardım üstüme geldiklerini düşündüğüm için. Birgün onları hiç anlamaya çalışmadığımı farkettim ve bana neden böyle davrandıklarını düşündüm.Telefonumu alıyorlardı çünkü o sene sınavım vardı ve iyi bir yerlere gelmemi istiyorlardı. İlkokul mezunu annem ve üniversite mezunu babam da hiçbir zaman bana okumayacaksın demedi. Belki de en şanslı olduğum konu buydu. Benim geleceğimi gereksiz bir telefon yüzünden harcamamı istemiyorlardı. Hatta size şunu da söyleyeyim ben 9. sınıfta yanlış kişiyle sevgili oldum ve ailem de benimle ilgilendiği için haliyle öğrendiler. Kızacaklarını beklerken beni karşılarına alıp neden yapmamam gerektiğini anlattılar. Sevgili olduğum kişinin de içkisi sigarası ve daha niceleri vardı. Belki daha yaşım küçük ama ben kendimi ailemin yerine koyarak onların aslında beni korumaya çalıştığını anladım. Bence siz de kendinizi onların yerine koyarak ne niyetle yaklaştıklarını anlayabilirsiniz. Tabii ki herkesin ailesi benim ailem gibi değil. Size neden o tepkiyi verdiklerini bilemem ama ben artık aileme daha anlayışlı yaklaşıyorum ve neden bana izin vermediğini dinliyorum. İzin vermedikleri mantıklı geliyor genelde :))
Güzel insansın Yağmur.. Ve yorumları okudum. Baskılara maruz kalmış arkadaşlarım; umarım, değerinizi ve kendinizi sevmeyi hiç bırakmazsınız. Hayatlarınızda, baskılardan sıyrılacak gerekli motivasyon, cesaret ve şartlar kolaylıkla var olsun dilerim. Hepinize sarıldım, sağlıcakla..
Bana geçen seneye kadar eğer bu sene de kazanmazsan evlendirecez tarzında konuşmalar yapıyorlardı ben bir sene boyunca o kadar çalıştım ki günlük 7-8 saat çalışıyordum bazen yetersiz hissedip sabahlara kadar çalıştığımı hatırlıyorum. Stresten nefes alamadığımı hatırlıyorum. Bunların sonucunda kendimi aştım iyi bir sıralama yaptım bu evden kurtulmak için her şeye katlanmaya hazırdım şimdi ise sırf onların yanında okumam icin layık olmadığım bir üniversitede okutmaya çalışıyorlar emeğime bile saygıları yok ben daha ne söyleyebilirim ki
Güzel kardeşim, gönlüne göre olsun her şey, ne desem boşa çıkar, bana da kitap almıyor adam olacak şahsiyet.. ne olur ardımızda kalsın bu pislikler ki önümüzü yakalayabilelim🙏
@@nilfida Canım benim bu saatte bu videoyu izlettiren insanların anne veya babalarımız olması ne acı.. Maalesef bu yolda tek başımızayız Lütfen o kitap için elinden gelen her şeyi yap. Tüm kalbimle söylüyorum Ne olursa olsun bu engeller bir gün tamamen aşılacak, bu baskıcı hayattan tamamen kurtulacağız sabır ve azimle. Lütfen güçlü kal ❤️
bu sohbet videolarını surekli yapsan keske 3-4 sene once izledigimde de bayilmistim
Hata yapmaya izin vermiyorlar,oysaki insan hata yaparak öğrenir.
Derslerime çok baskı yapıyolar ve giyimime karışıyolar.. zorla kapattırdılar ama bu böyle gidemez. içimde kötü bi his var ve yine şiddet kullanırsalar evden kaçıcağım
evden kaçma sakın ne olursa olsun onların baskısını azaltmaya valıs sen onlardan daha baskın ol
SERT OL
Şiddet yaptıkları için polise gitt
Umarım hepimiz ileride bilinçli,araştıran ve çocuklarını "güçlü,özgür ve mutlu" bireyler olarak yetiştiren ebeveynler olabiliriz..Ağzına sağlık❤
10 dakika kadar öncesinden gözyaşlarımı tutamıyordum. Şimdi burada benim gibi kızlar olduğunu bilmek bana iyi hissettiriyor
Belki birileri daha benim yaşadıklarımı yaşamıştır ya da yaşıyordur diye düşünerek anlatmak istiyorum. Ben doğduğumdan beri 'kız çocuğu' olarak büyütüldüm. Liseyi sırf ailem istemiyor diye okuyamadım. Annemin kafasında hep beni bir an önce evlendirip evden göndermek vardı ve ben de tek çarenin bu olduğunu düşünmeye başlamıştım. Gözümü açtığım noktada liseyi açıktan bitirmeye çalışmış ama elinde diploması bile olmayan 19 yaşında, özgüveni ve anksiyete sorunları almış başını gitmiş biriydim. Fakat hayata her şekilde devam edebilirsiniz, alsa geç değil. Üniversite okumama asla destek vermeseler bile okumayı kafama koydum, kendi ayaklarım üzerinde durabileceğim bir iş bulduğumda sınavlara tekrar hazırlanıp istediğim bir mesleği yapacağım ileriki hayatımda. Bazen intihar etmeyi düşündüğüm zamanlar oldu, en dibi gördüm ama yaşadığınız her zorluk sonrası daha güçlü kalkıyorsunuz. Hiçbir şeyi boşuna yaşamıyoruz. Her gecenin sonunda yeniden güneş doğduğu ve hayal bile edemeyeceğiniz şeyleri başarabileceğiniz hep aklınızda olsun. 🌸
Bugün 19 oldum...
14 yaşıma kadar şiddetin, kavganın içinde büyüdüm. Sonra yetiştirme yurduna gittim. 2 yıl orada kaldım. Dışarıdan acınası görünüyor ama hayatımın en güzel anılarını orada yaşadım. Asosyal, ürkek olan ben kabuklarımı kırdım bir sürü arkadaş edindim. Hobi edindim, sevgi gördüm ve en önemlisi çok mutluydum. Nasıl oldu, hangi ara oldu bilmiyorum 16 yaşımda kendimi tekrar o cehennemin içinde buldum. Bugüne kadar da aynı devam ediyor. 19 yaşıma girdim evet. Sadece 1.5 yıl mutlu oldum. Ciddi anlamda tek hatırlamak istediğim dönem orası.
Ebeveynim olacak kişiler.. Bana bir çocukluk borçlusunuz... 😣
Tekrar tekrar açıp izlenecek bir video olmuş, ağzına sağlık..
Yağmur alakasız biliyorum ama lütfen göz makyajının videosunu çek. LÜÜÜTTTFEEEENNN❤❤
Çekelim:D
@@yagmurvardar Gerçekten inanılmaz güzel görünüyorsun ❤
O kadar çok yoruldum ki keşke doğmasaydım ya da yaşamak bile istemiyorum sürekli bi baskı var markete bile göndermeyen bi ailem var ve sözel şiddetin yanında şiddette gösteriyolar ya yemin ederim yoruldum
Çok zor şeyler yaşıyorsun umarım iyisindir
@@eglence9742 beni de hiçbiyere göndermiyolar bende bıltım artık beni korumak için yapıyolar ama gençliğimi elimden alıyolar pakolojimi bozuyolar
17 yaşındayım. Lise son sınıfım. 5. Sınıfa giderken annem sürekli artık kapan baban sürekli bana diyo kapansın şu kız diye diye korkutarak kapattı başımı zaten anlayacağınız gibi aşırı dindar bi ailem var. Tek ailem değil etrafımdaki herkes. Hep kısıtladılar her şeyimi bayadır pantolom giymiyorum. Babam sürekli anneme bağırır hatta aldattı ve ben tek biliyorum bunu ama sadece bi kere bi erkekle konuşmamı gördü diye beni dövdü. Doğuda küçük bi ilçedeyiz istemeye gelmiş birileri tanımıyorum bile eve geldim okuldan benimle konuşmuyo hatta anneme sena mı konuşmuştur demiş ki gelen adam 26 yaşında akşam da eve gelince telefonumu isteyip her şeye baktı. Zaten konuştuğumu görünce de sen şeytanlaşmışsın falan demişti. Onun yanında ve tüm dayışarımın herkesin yanında oturmaya bile çekiniyorum. Hep korkuyla yaptırdılar her şeyi. Ortaokulda o kadar baskı vardı ki üstümde iyi bi liseye gitmeyi çok istiyodum 480li puan çıkardım ve şu an puansız alan bi imamhatipteyim. Okuduğum kitaplardan tutun her şeyime karıştılar. Şimdi de babam hukuk istiyorum çok çalışıyorum sadece dershaneye göndermesini istedim diye ortamı iy değil diyip göndermedi. Evden çıkma konusuna girmiyorum bile artık alıştım. Çok kitap okuyan biriyim ama hep gizli okudum. Hiç bi zaman wp hariç sosyal medya kullanmadım çünkü babam farkederse çok kötü olurdu zaten asla profil yapamam. Herkesin hayatında normal olan şeyler benim için hayal. Boğuluyomuş gibi hissediyorum. Çok saçma konuşuyorlar anneme emir veriyo şunu yapamazsın izin vermiyorum falan evde bile pijama dahi giyemem evlendiğim kişiden gideceğim üniversiteden çocuğuma vereceğim isme kadar her şeyime karışacak. Nefes alamıyorum. Zaten sürekli evde olduğum için kitap okumaktan başka bi şey yapmadım. Gizliden para biriktirip alıyprum hep çünkü dini kitap haricinde her şey babama göre okunmamalı, zaman kaybı. Kuranın tefsirli öealini en az 10 defa bitirdim bir sürü dini kitap okudum yaklaşık 10 tane siyer hatta ali şeriatinin kitaplarını bile okudum inanmıyorum, hiçbi dine. İncil de okudum gerçi benim herhangi bir şey düşünebilmem okumam ya da bi hayatımın olması aileme göre de topluma göre de imkansız yani bu toplumda, kendimi öldürmeyi çok düşündüm. Şu an sadece yapabileceğim bir şeyler olduğuna dair biraz umudum olduğu için hala çok çalışıyorum kazanırsam ve göndermezlerse ya da gidince de her şey böyle devam ederse her şeyimi üniversiteye bağladığım için sanırım cidden kafayı yerim. Napıcağımı bilmiyorum. Çok fazla gelecek kaygısı yaşıyorum her şey güzel gidiyo birden çalışamayınca kendimden nefret ediyorum. Yapamayacağımdan korkup saatlerce ağlıyorum. Uyuyamıyorum geceleri. Kendime ait bi hayatım olsun istiyorum. Bi şeyler başarmayı tek doğrunun onlarınki olmadığını göstermeyi çok istiyorum. Ama daha çok cidden nefes alamıyorum
Sena nur| güzel kardeşim, sadece şu hayata karşı mücadelen için bile yüreğine sağlık demek istiyorum, ben de mezuna kaldım, en son kriz geçirdim galiba, evde değilim şimdilik, sen çalış, kitaplara sığın, bir dine inanmana gerek yok, kalbine ve orada olan şeye inan; zira bir insanı din ile korkutup alaşağı etmek dinsizliğin ta kendisidir.
Sana güveniyorum.
Yüreğine güveniyorum.
Sevgiler..
Benim gibi olan çok varmiş inşallah büyüďüğümüzde mutlu piskolojik sorunlarimizdan arinmis oluruz ve inşallah coçuklarima k iyi davraniriz