Пирин пее 2014_42 - Танцова група "Мехомия" и всенародно веселие
Вставка
- Опубліковано 28 сер 2024
- Изпълнение наТанцова група "Мехомия" от Разлог в Заключителния концерт на 14-тото издание на Пирин пее 2014 на поляните на Предела и всенародно веселие, с което завърши фестивала.
душманска татарска напаст божия
Какъв ти е проблема, Малина Янева?
малина Янева а Македония къде се намира
Името „бугари“ како егзоним и пејоратив
Англичанецот сер Хенри Лејард, сведочи дека во 1842., името „бугарин“ („вулгар“) се користи за ОМАЛОВАЖУВАЊЕ, СРАМ и ПРЕЗИР кон оние што не се Грци и не го говорат грчкиот јазик.
Покрај тоа, тој вели дека сите православни жители на европска Турција, официјално биле заведени како „Грци“, без разлика на нивната етничка припадност. Пред 1870 г., пред Егзархијата, во Отоманска Турција, официјално немало Бугари. Ова е јасен доказ дека народноста (националноста) во отоманскиот систем се дефинирала по припадноста кон одредена црква, а не според етничкото потекло.
Сер Лејард вели - „со ислкучок на Србија“. Србија, по српските востанија на почетокот од 19 век, имала одредена автономија и практично била австро-унгарски протекторат.
Извор: Sir A. Henry Layard’s Autobiography - Автобиографијата на сер Лејард, издадена во Лондон, 1903.
#Бугарин е #навредливо #име .
Bо Македонија во 19. век, името „бугари“ било присутно. Ние не го порекнуваме тoa. Бугарската пропаганда постојано лаже дека македонската историографија бега од тој факт. Тоа не е точно.
Но, поимот „бугари“ не бил етнички назив, и тоа се докажува со стотици наводи. Тоа е МНОГУКРАТНО ДОКАЖАНО. Но, еве прилика да повториме неколку примери...
Самите бугарски интелектуалци велат дека сѐ до крајот на 19. век називот „бугарин“ немал национално или етничко значење. Александар Теодоров Балан во 1904. пишува:
„Нашиот селанец, кога ќе кажеше ’ние сме блгаре‘, мислеше - ’ние сме христијани‘. За него, рускиот цар беше ’бугарски цар‘, НЕ ПО НАРОДНОСТ, туку по православно христијанство.“
Извор: A.T. Балан: „Една македонска теорија“, Периодическо списание, Софија, 1904, стр. 818.
Балан јасно вели дека, во Отоманското Царство, за обичниот селанец, „Бугарин“ е еднакво на „Словен христијанин“ и дека тоа нема етничко значење.
Фолклористoт Стефан Верковиќ во 1860., исто така сведочи за присутноста на бугарското име кај македонското население. Но, и тој нагласува дека тоа е ПОЛИТИЧКО име, а не народно (етничко).
Извор: „Народне песме македонски бугара“, Белград 1860, Предговор, стр. 13.
Грците ги нарекувале Словените - „вулгари”. 3а ова говори и таткото на бугарската нација, Паисиј Хилендарски: „който народ и да чете тия книги, те изобщо се наричат словенски, но гърците, понеже знаели отначало, казват и досега български книги, а не иначе.” (История славянобългарска)
„Болгари“ (voulgaroѕ) бил визнтиски, па грчки политички наметнат назив за словенското население. Во услови кога Македонците учеле во грчки училишта и кога сѐ словенско било нарекувано „вулгарско“, за нашите предци од 19 век „бугарското“ значело словенско, и секој којшто говорел „бугарски“, всушност говорел - словенски.
Тоа го искористиле руските империјалисти и интелектуалци за свое влијание на Балканот. „Бугаризмот" од 19. век е заснован на пан-славистичкатa идеја. Тоа било политичко движење обмислено, поттикнувано и логистички поддржано од Русија во нејзината империјална политика за влијание на Балканот.
За Григор Прличев и Србите се „бугари“ т.е. Словени. Во средината на 19 век, од словенските народи само Србите имале кодифицирана азбука на Балканот, па затоа и Прличев вели: „Българската (словенската) азбука само на трима беше известна и се наричаше сръбска...“
Извор: Григор Пърличев: Автобиография, стр. 371.
Јордан Хаџиконстантинов - Џинот пишува дека и во Велика Моравија (денешна Чешка и Словачка) живеат „бугари“ (т.е. Словени). Имено, тој и моравските владетели ги сметал за „болгарски кнезови“ (Гласник друштва српске словености, VIII, стр. 146-147).
И Господин Генадиј, Митрополит Велешки (роден во село Подкожене, Поградец) ни посочува дека во 19. век, во Македонија поимот „Бугарин“ означувал чист Словен, дека сите словенски народи се Бугари, па тој запишува:
„B Европа най-образованите философи са от Бохемия и Моравия и всички те са славяни, наши братя, чисти българи.”
Извор: Симеон Радев: „РАННИ СПОМЕНИ", „ПОСРЕЩАНЕТО НА ЧЕТИРИМАТА БЪЛГАРСКИ ВЛАДИЦИ", Ново, коригирано и допълнено издание под редакцията на Траян Радев, Изд. къща Стрелец, София, 1994.
Учителот од Пиринска Македонија Никола Попфилипов вели дека „бугарскиот“ (славјанскиот) јазик е „општ балкански јазик“. (весник „Maкедонiя", Цариград, 6. Април, 1868 г.)
И Крсте Мисирков го објаснува поимот „Бугарин“ како синоним за CИTE словенски народи, синоним наметнат од Грците:
„Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени го велеа со презреното име „бугари"... Грците употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко... Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено“... („За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“, 1903 ).
Српскиот академик Петар Драгашевиќ, кон крајот на 19. век ја посетил грчката област Тесалија, при што запишал: „Грците ме нарекуваат Бугарин, иако сум Србин од Србија... Зборот ’бугарин’ означува Словен.“
Извор: Петар Драгашевиќ: „Македонски Словени”, Белград, 1890.
Покрај сѐ ова, факт е дека етничките прави Булгари биле Турко-татари. И тоа се докажува со десетици примери.
______________________________________
Името „бугари“ како егзоним и пејоратив
Англичанецот сер Хенри Лејард, сведочи дека во 1842., името „бугарин“ („вулгар“) се користи за ОМАЛОВАЖУВАЊЕ, СРАМ и ПРЕЗИР кон оние што не се Грци и не го говорат грчкиот јазик.
Покрај тоа, тој вели дека сите православни жители на европска Турција, официјално биле заведени како „Грци“, без разлика на нивната етничка припадност. Пред 1870 г., пред Егзархијата, во Отоманска Турција, официјално немало Бугари. Ова е јасен доказ дека народноста (националноста) во отоманскиот систем се дефинирала по припадноста кон одредена црква, а не според етничкото потекло.
Сер Лејард вели - „со ислкучок на Србија“. Србија, по српските востанија на почетокот од 19 век, имала одредена автономија и практично била австро-унгарски протекторат.
Извор: Sir A. Henry Layard’s Autobiography - Автобиографијата на сер Лејард, издадена во Лондон, 1903.
#Бугарин е #навредливо #име .
Bо Македонија во 19. век, името „бугари“ било присутно. Ние не го порекнуваме тoa. Бугарската пропаганда постојано лаже дека македонската историографија бега од тој факт. Тоа не е точно.
Но, поимот „бугари“ не бил етнички назив, и тоа се докажува со стотици наводи. Тоа е МНОГУКРАТНО ДОКАЖАНО. Но, еве прилика да повториме неколку примери...
Самите бугарски интелектуалци велат дека сѐ до крајот на 19. век називот „бугарин“ немал национално или етничко значење. Александар Теодоров Балан во 1904. пишува:
„Нашиот селанец, кога ќе кажеше ’ние сме блгаре‘, мислеше - ’ние сме христијани‘. За него, рускиот цар беше ’бугарски цар‘, НЕ ПО НАРОДНОСТ, туку по православно христијанство.“
Извор: A.T. Балан: „Една македонска теорија“, Периодическо списание, Софија, 1904, стр. 818.
Балан јасно вели дека, во Отоманското Царство, за обичниот селанец, „Бугарин“ е еднакво на „Словен христијанин“ и дека тоа нема етничко значење.
Фолклористoт Стефан Верковиќ во 1860., исто така сведочи за присутноста на бугарското име кај македонското население. Но, и тој нагласува дека тоа е ПОЛИТИЧКО име, а не народно (етничко).
Извор: „Народне песме македонски бугара“, Белград 1860, Предговор, стр. 13.
Грците ги нарекувале Словените - „вулгари”. 3а ова говори и таткото на бугарската нација, Паисиј Хилендарски: „който народ и да чете тия книги, те изобщо се наричат словенски, но гърците, понеже знаели отначало, казват и досега български книги, а не иначе.” (История славянобългарска)
„Болгари“ (voulgaroѕ) бил визнтиски, па грчки политички наметнат назив за словенското население. Во услови кога Македонците учеле во грчки училишта и кога сѐ словенско било нарекувано „вулгарско“, за нашите предци од 19 век „бугарското“ значело словенско, и секој којшто говорел „бугарски“, всушност говорел - словенски.
Тоа го искористиле руските империјалисти и интелектуалци за свое влијание на Балканот. „Бугаризмот" од 19. век е заснован на пан-славистичкатa идеја. Тоа било политичко движење обмислено, поттикнувано и логистички поддржано од Русија во нејзината империјална политика за влијание на Балканот.
За Григор Прличев и Србите се „бугари“ т.е. Словени. Во средината на 19 век, од словенските народи само Србите имале кодифицирана азбука на Балканот, па затоа и Прличев вели: „Българската (словенската) азбука само на трима беше известна и се наричаше сръбска...“
Извор: Григор Пърличев: Автобиография, стр. 371.
Јордан Хаџиконстантинов - Џинот пишува дека и во Велика Моравија (денешна Чешка и Словачка) живеат „бугари“ (т.е. Словени). Имено, тој и моравските владетели ги сметал за „болгарски кнезови“ (Гласник друштва српске словености, VIII, стр. 146-147).
И Господин Генадиј, Митрополит Велешки (роден во село Подкожене, Поградец) ни посочува дека во 19. век, во Македонија поимот „Бугарин“ означувал чист Словен, дека сите словенски народи се Бугари, па тој запишува:
„B Европа най-образованите философи са от Бохемия и Моравия и всички те са славяни, наши братя, чисти българи.”
Извор: Симеон Радев: „РАННИ СПОМЕНИ", „ПОСРЕЩАНЕТО НА ЧЕТИРИМАТА БЪЛГАРСКИ ВЛАДИЦИ", Ново, коригирано и допълнено издание под редакцията на Траян Радев, Изд. къща Стрелец, София, 1994.
Учителот од Пиринска Македонија Никола Попфилипов вели дека „бугарскиот“ (славјанскиот) јазик е „општ балкански јазик“. (весник „Maкедонiя", Цариград, 6. Април, 1868 г.)
И Крсте Мисирков го објаснува поимот „Бугарин“ како синоним за CИTE словенски народи, синоним наметнат од Грците:
„Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени го велеа со презреното име „бугари"... Грците употребуваа името бугарин за да воплотат во него своiето презреiн'е кон се словенцко... Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено“... („За Македонцките Работи”, Предгоор, София, Печатница на „Либералний Клубъ“, 1903 ).
Српскиот академик Петар Драгашевиќ, кон крајот на 19. век ја посетил грчката област Тесалија, при што запишал: „Грците ме нарекуваат Бугарин, иако сум Србин од Србија... Зборот ’бугарин’ означува Словен.“
Извор: Петар Драгашевиќ: „Македонски Словени”, Белград, 1890.
Покрај сѐ ова, факт е дека етничките прави Булгари биле Турко-татари. И тоа се докажува со десетици примери.
______________________________________